radio is intelligenter
Hard gebrek aan goede
vakmensen
Doodstraf voor
Subandrio
Wilson krijgt fiat voor
loon- en prijsstop
Vreemde duikboten bij
Zweden en Noorwegen
Happening ter ere van Nederlands lied
Drie ontsnapte Britten
weer gepakt
We gaan een fijn programma maken
REUMATISCHE-
EN SPIERPIJNEN
VAN ONZE LEESTAFEL
Licht in complex
havendiefstallen
Geslaagde actie
Playboys
WEG VAN TUTTEN
RADIO EN TV
VREEMD
ONDING
WAAROM?
Regeringscrisis:
voordeel voor links
en rechts blijft.
OP DE MARKT IS
UW GULDEN EEN DAALDER
WAARD
Eens machtigste in Indonesië
Bewijs
Na brandje overleden
Onmiddellijke verlichting van
Het met de actie „hongerend In
dia" niet helemaal zo verlopen,
als men zich dat heeft voorgesteld, zegt
Ina an der Beugel in het „Algemeen
Handelsblad" (lib.). Hier en daar heeft
men pakken Hollandse havermout in
Indiase winkels aangetroffen, waar zij
tegen een sappig prijsje te koop wer
den aangeboden en mevrouw Gandhi,
die toch wel Iets anders aan haar hoofd
hebben moet, heeft een onderzoek ge
last.
WOENSDAG 26 OKTOBER 1966
LEO NELISSEN:
ADVERTENTIE
(Van een onzer verslaggevers) „Tenslotte
T eo Nelissen, de lange beweeglijke man man achter „Theater Andersoma",
achter „Zin in liedjes", achter „Zingening". de lange beweeglijke man
achter „Vreemd".
De man vooral achter radiozaken. Er is niets vreemds bij. Nelissen móet de
man zijn achter al die programma's. Nelissen moet de man uit en in de radio
zijn, want Nelissen is die radio. Al sinds 1953. Dertien jaar dus.
Leo Nelissen, producer e n samen
steller van heel veel KRO-program-
ma's, komt in het volle licht van de
schijnwerpers als nu ongeveer vijf
jaar geleden het zeer selecte avond
programma „Vreemd" van de eerste
aflevering af een erg goed radio
programma blijkt te zijn.
„Nieuw" roepen de mensen, die het
weten kunnen, en het zijn er blijk
baar heel wat.
„Beter" geven zij, die luisteren en
het dus zeker kunnen weten, Nelis-
sens nieuwste wonderkind mee en
gesterkt door die kwalificatie schiet
„Vreemd" de lucht in, een nieuw
programma op weg naar een nieuw
radiopubliek. Het programma is be
ter en anders, is actueel, fijnzinnig,
is Nelissen, is de hand, de oren en
het vakmanschap van deze artiest.
Na vijf jaar is „Vreemd" nog
steeds in de ether. Eenmaal in de
veertien dagen zegt Nelissen dins
dagsavonds om kwart voor elf zijn
veertiendaags zegje.
Nelissen gelooft niet meer in de
huiskamerprogramma's van vroeger.
Dat waren de tijden van de familie
Van Tutten in de studio en overal in
den lande in duizenden huiskamers
duizenden families Van Tutten. Pa
zat erbij, moe zat erbij, de kinderen
zaten erbij. Bij het radiokastje. En
als de koek helemaal op was, had
niemand spijt van zijn lidmaatschap
en zijn luisterbijdrage. Integendeel:
„Ze hebben het maar weer eens mooi
gezegd." Dat waren me radiotijden.
Maar ze zijn voorbij. De televisie
heeft de families Van Tutten van deze
tijd op andere stoelen gezet. Televi-
siestoelen. Al tijdens het testbeeld
zijn de stoelen bezet, want er moet
gekeken worden.
Wie kijken er echter? Pa en moe.
En af en x>e de kinderen. Zodra het
programma het kroost niet meer be
valt, doen ze wat ieder normaal mens
moet doen. Ze keren de kast de rug
toe en schakelen over op iets anders.
In veel gevallen blijkt dat de radio
te zijn. En daar begint voor Nelissen
de radio van tegenwoordig.
Er moest zomaar plotseling
van Leo Nelissen een nieuw program
ma komen. Een programma voor de
mensen, die je even aan het toestel
kan krijgen. Een programma voor
jongere niet-kijkers. Zo ontstond in
enkele maanden tijds „Zingening".
Een gericht programma, een goed-
gericht programma. Meesterzoeker
Nelissen blijkt meestervinder Nelis
sen. a
In de roos. na veel zingening-
bezlnning.
Je kan moeilijk nalaten om Nelis
sen te vragen, wat iedereen zou vra
gen: waarom alleen radio?
Het antwoord is er vóór het vraag
teken is gezet: „Bij radio is een in
telligenter mening mogelijk dan bij
televisie. Dat zit 'm in het verschil
tussen gehoor en gezicht. Natuurlijk
niet, omdat televisie eventueel niet
intelligent gebruikt zou kunnen wor
den, maar zodra ze daar bij de kijk
doos aan beginnen, kijkt er niemand
meer. Het zit allemaal ergens in het
tussengebied van het gehoor en het
gezicht. In dat tussengebied kom je
onderweg zoiets als verstand tegen
en dat haal ik er echt wel graag bij."
Nelissen blijft liever radioman om
dat hij dan echt iets kan doen met
wat hij doet. Het gebeurt precies zo
als de samensteller het wil hebben.
Er is tussen de samensteller en de
luisteraar maar één zeefje, het (zeer
belangrijke) zeefje van de techniek.
Bij de televisie is de reductie van
de pérsoonlijke inbreng veel en veel
groter. Het radiowerk wordt daar
door directer en dankbaarder. De te
levisie vliegt onder de vleugels van
de collectiviteit, de radio laat meer
plaatsjes over voor het individu. En
dus blijft het voor Nelissen radio. He
lemaal.
Even terug naar „Vreemd".
„Waarom zo laat op de avond?"
„De mensen, die het horen willen,
zetten hun toestel toch wel aan," zou
een aanvaardbaar antwoord kunnen
zijn.
Radofilosoof Nelissen zegt er ech
ter iets anders van. „De gewone
luisteraar heeft recht op zijn „licht".
Als hij 's avonds naar zijn program
ma's wil luisteren, moet dat op een
tijd zijn, die haalbaar voor hem is.
Als er een keuzemogelijkheid zou
zijn zou ik natuurlijk lievef zien dat
„Vreemd" bijvoorbeeld al om acht
ADVERTENTIE
TEMPTATION
De cocktail „Temptation" won in 1954
de Eerste Prijs op het Nationaal Cock
tail Concours. Als U een extra lekkere
cocktail wilt proeven, moet U „Tempta
tion" eens proberen.
glas Pimpeltjens likeur, glas
Cognac Gautier en M glas Citroensap
of Lemon Squash. Goed schudden of
roeren.
Elke goed-gesorteerde slijter heeft niet
alleen hele en halve flessen, maar ook
maatjesflesjes Pimpeltjens likeur en
Cognac Gautier. Voor heel weinig geld
'"int tj um md vermaarde cocktail.
uur uitging. Hoewel, tien uur is na
tuurlijk een heel goede tijd."
„Die keuzemogelijkheid zou aanwe
zig zijn als Hilversum-3 (bijvoor
beeld) ook in de avonduren zou uit
zenden. Dan kon de gewone „licht"-
afnemer voor zijn dagelijks brood bij
het derde kanaal terecht. Maar laat
dat nou niet het geval zijn: en daar
om houden we „Vreemd" het pro
gramma voor wel niet iedereen,
maar toch voor velen om kwart voor
elf. Vreemd?"
Acht jaar journalistiek en één jaar
reclamewerk gingen aan radio Ne
lissen" vooraf. Een stevige basis
blijkbaar. De KRO heeft met de
werkkracht en het talent van Nelissen
goed weg geweten. Ze heeft hem alle
vrijheid gelaten en is daar met de
luisteraars zelf wel bij gevaren. Pro
gramma's opzetten is hem van hoger
hand nooit opgelegd en dat is vol
gens Leo Nelissen maar goed ook.
„Elke programma-adviesraad is in
wezen een onding," zegt hij beslist.
LEO NELISSEN
vakmensen hebben we nodig!
is het programma auto
noom. De creativiteit gaat aan de
kritiek vooraf en elk programma
advies is in wezen een kritiek op de
maker." De KRO heeft het hem niet
moeilijk gemaakt. Er is tenslotte een
verschil tussen programmamakers
zomaar en artiesten. Een schilder
krijgt tenslotte ook geen adviesraad
achter zijn ezel.
Toekomst voor de Nederlandse
radio? „Ach, ik ben ai een beetje
ouderwets en misschien zeg ik
daarom wel dat de Nederlandse
radio hard en hard gebrek heeft
aan mensen, die er iets van weten.
En dat wil ik dan betrekken op het
hoofdstuk creativiteit. Er zijn geen
opvolgers. De mensen die er zijn,
zijn er en dan houdt het op."
„De jonge mensen zijn en blijven
voorzover ik het kan bekijken
vuurpijlen. De codificatie, het door
geven van kennis en ervaring aan
bekwame jongeren, ontbreekt wegens
onvermogen. Ik zou enorm fijne pro
gramma's willen maken, maar waar
zijn de mensen?"
Aan dit onderwerp voegt Leo Nelis
sen iets toe dat er hoognodig nog
even uit moet.
„Weet je wat de rottigheid in Ne
derland is ?Dat is het merkwaardige
tijdsverschijnsel dat potige knapen,
die op een ochtend wakker worden en
denken dat ze genoeg in de rokken en
boter hebben verdiend, plotseling
overlopen van cultureel besef. Dan
gaan ze ook even een radiootje en een
televisietje maken. Dan motte ze zo
nodig."
„Verkeerd. Laat ze maar bij de
rokken en de boter blijven. Vakmen
sen hebben we nodig."
Nelissen, vrije ethervogel, zanger,
schrijver, mannetje van de radio, zet
twee handen in zijn baard.
„We gaan een fijn programma ma
ken," moet dat betekenen.
Nu de regering gevallen is, zün er
uiteraard vele speculaties over
de samenstelling van het volgende
kabinet. DaarbU zullen o.a. de
vele problemen die met de levens
standaard te maken hebben aan
de orde komen. Hoezeer men ech
ter ook op vele punten van me
ning verschilt - op één punt heerst
volledige overeenstemming, van
hoog tot laag: goedkoper leven is
en blijft een feit voor ledereen die
op de markt koopt. .Vlinisters val
len, maar marktkoopman en
straathandelaar bltyven op hun
post en bieden hun klanten keus
uit een keur van kwaliteitsartike
len tegen prtJzen, die - ongeacht
welke regering - altijd lager zün
dan waar ook. In het grootste en
gezelligste koopcentrum Is het
kopen een plezier. Op de markt
regeert maar één principe: door
dik en dun, door „links" en
„rechts" voordeel voor de klant,
want
DJAKARTA. Dr. Stihandrio, eens
na Soekarno de machtigste nian in In
donesië, is schuldig bevonden aan
hoogverraad jegens zijn land en ter
dood veroordeeld.
De vijf rechters in het negen man
tellende tribunaal gaven hun samen
vatting van het proces en velden hnn
vonnis over de voormalige vice-pre
mier en minister van Buitenlandse Za
ken.
De eens zo trotse en machtige man
smeekte met tranen in de ogen dat
zijn leven zou worden gespaard. Maar
uit het slot van het resumé van de
vijfde rechter bleek dat Subandrio's lot
bezegeld was.
Een der rechters zei in zijn samen
vatting: „Het is bewezen dat de be
klaagde voorkennis had van een voor
genomen communistische staatsgreep
en in gebreke is gebleven zulks onder
de aandacht van de president te bren-
LONDEN Het Britse Lagerhuis
heeft gisteravond zijn goedkeuring ge
hecht aan de verplichte loon- en prijs
stop van de Labour-regering, zij het
dat de linker partijvleugel in opstand
kwam en zich van stemming onthield.
De uitslag van de stemming was 307
voor en 239 tegen, zodat het wetsont
werp met een meerderheid van 68
stemmen werd aangenomen.
AMSTERDAM De Amsterdamse
recherche heeft na een uitgebreid on
derzoek zeventien verdachten aange
houden, die betrokken z(jn geweest by
een enorm complex diefstallen In de
Amsterdamse haven. Van de zeventien
verdachten allen Amsterdammers
zyn er dertien voorgeleid voor de offi
cier van Justitie.
Het spoor in deze zaak werd gevon
den door de sectie Recherche van de
dienst Inspectie Invoerrechten en Ac
cijnzen, die medio september van dit
jaar in een box van een perceel aan de
Maassluisstraat in de hoofdstad dertig
balen cacaobonen aantrof. Al spoedig
echter bleek dat dit geen douane-zaak
was en daarom werd de affaire verder
door de Amsterdamse recherche behan
deld. Die heeft zeker 25 getuigen moe
ten horen om de zaak rond te krijgen.
Daarbij is gebleken, aldus een zegs
man van de politie, dat er aan controle
en toezicht bij de expediëring in de
Amsterdamse haven wel het een en an
der ontbreekt. „De opzet van de expe
ditie is in de meeste gevallen wel goed,
maar vaak leidt sleur tot ongewenste
situaties.
Zo is het voorgekomen, dat goedwil-
lenden tenslotte toch in de affaires wer
den betrokken", aldus de politie.
Onder de verdachten bevinden zich
personen uit alle sectoren, die een dief
stal mogelijk en tot een succes kunnen
maken zoals grossiers, kooplieden,
chauffeurs, veemarbeiders, loodsbazen,
loodscontroleurs en ladingcontroleurs.
Tijdens het onderzoek is wel gebleken,
dat de diefstallen zich over een lange
periode hebben uitgestrekt en dat het
in feite gaat om honderden balen goe
deren als cacaobonen, koffie, peper,
noten, zuidvruchten, blikken asperges
en verpakte vis.
De naar schatting uit 26 leden be
staande linkervleugel van de Labour-
partij, onder aanvoering van de voor
malige minister voor Technologie,
Frank Cousins, die in de verplichtstel
ling van de loon- en prijsstop een on
gewenste inmenging van de regering
in de onderhandelingspositie van de
vakbonden ziet, onthield zich van stem
ming. Een en ander kan tot disciplinai
re acties van de Labour-partij leiden.
Zij zouden uit de partij gezet kunnen
worden, maar of het zover komt is
een tweede.
Het Britse Hogerhuis had eerder op
de avond het wetsontwerp goedgekeurd.
De uitslag van de stemming was hier
29 voor en 10 tegen. De conservatieven
waren aan de stemming voorbijgegaan.
Onder de bepalingen van de nieuwe
wet, die met boetes tot f 5000,- kan
worden afgedwongen, mogen de prijzen
en lonen tot het volgend jaar augustus
niet worden verhoogd. Het wetsontwerp
werd op 5 oktober door koningin Eliza
beth II ondertekend en moest binnen
28 dagen in het parlement worden be
handeld.
gen"
„Het is bewezen dat de beklaagde
schuldig is aan een misdaad als ge
steld in het eerste deel van de akte
van beschuldiging".
Uit 't bewijsmateriaal was de recht
bank gebleken, aldus de rechter, dat
Subandrio „opzettelijk niets deed, al
was hij op de hoogte van de voorgeno
men staatsgreep".
Hij merkte op, dat Subandrio uit
Djakarta afwezig was op het tijdstip
van de staatsgreep en dat de recht
bank „weinig waarde hecht aan zijn
bewering dat zijn reis door Sumatra
(op dat moment) van belang was".
De tweede rechter zei dat Subandrio
op de hoogte was gebracht van de
voorgenomen communistische staats
greep, maar dat hij geen gepaste
maatregelen trof. Instede daarvan
hield hij „ophitsende redevoeringen"
tijdens zijn reis door Sumatra.
De rechter zei dat Subandrio op de
hoogte was gebracht door een getuige,
genaamd Basoeki, werkzaam in het
„krokodillengat" waar de communis
ten militaire oefeningen hielden voor
de jeugd.
Het tribunaal verklaarde de voorma
lige rechterhand van president Soekar
no vervallen van al zijn rangen en on
derscheidingen.
De voorzitter, luitenant-kolonel Ali
zei, dat het hof zondag al besloten had
tot het doodvonnis.
Subandrio mag binnen 30 dagen gra
tie aan president Soekarno vragen.
Na het vonnis werd hij geboeid uit
de rechtszaal geleid.
Subandrio werd op 15 september 1914
te Malang geboren uit een aristocrati
sche OostjaVaanse familie. Als student
trad hij toe tot de nationalistische
jeugdbeweging.
Hij studeerde medicijnen aan de uni
versiteit van Djakarta en specialiseer
de zich in de chirurgie. Hij werkte in
het centrale ziekenhuis in Djakarta,
totdat hij onder de Japanse bezetting,
in 1942 gedwongen werd zijn functie op
te geven. Hij begon toen een particu
liere kliniek in Semarang. Toen Soe
karno in 1945 de onafhankelijkheid uit
riep, ging Subandrio werken op'het mi
nisterie van Voorlichting.
Hij vertrok in 1947 naar het buiten
land om steun te vinden voor zijn land.
In 1950 werd hij zaakgelastigde in Lon
den, waar hij vier jaar bleef. Vervol
gens ging hij voor twee jaar als eer
ste Indonesische ambassadeur naar
Moskou. In 1957 werd hij minister van
Buitenlandse Zaken.
STOCKHOLM De Zweedse defen
siestaf heeft bekendgemaakt, dat zich
opnieuw een vreemde onderzeeboot in
de Zweedse territoriale wateren heeft
opgehouden. De onderzeeboot was gis
teravond ontdekt door een mijnenve
ger. Andere schepen van de marine en
helikopters hebben daarna dieptebom
men gebruikt, niet met het doel de on
derzeeër tot zinken te brengen, maar
om hem te verjagen.
De onderzeeboot was ontdekt ter hoog
te van de kustplaats Lysekil, ten noor
den van de havenstad Gotenburg. Ook
nadat de dieptebommen waren afgewor
pen, bleef hij onder het wateroppervlak.
Aangenomen wordt dat hij er vandoor
is gegaan. Enkele weken geleden, toen
Zweedse marinemanoeuvres aan de
gang waren, hebben zich in dezelfde
buurt een aantal soortgelijke inciden
ten voorgedaan. In geen van die geval
len is het gelukt de identiteit van de
indringer vast te stellen.
„^ingenlng", een nieuw radiopro
gramma, een uitgebreide
„tour de chant", waar half school
gaand Nederland vroeg of laat bij
betrokken zal worden. Een pro
gramma, vrucht van nijvere selec
tie, dat iedere zaterdagavond om
half acht via de KRO om de hoek
komt kijken en dat de naam „Zin
gening" kreeg van de trotse en
geenszins beduusde vader, Leo Ne
lissen.
Het is een programma vol liedjes.
Iedere week worden in een middel
bare school, ergens in Nederland, de
opnamen gemaakt.
De aula's zitten dan vol enthousias
te jonge mensen, zodat wij wel moe
ten vragen: Wat, hoe en waarom
„Zingening"?
Leo Nelissen zegt ervan: „Het mu
ziekonderwijs aan de Amerikaanse
high schools is in vele gevallen zo in
tensief, dat zich als vanzelfsprekend
uit de leerlingen groepen vormen, die
hetzij jazz, hetzij beat, hetzij folk tot
hun uitingsvorm kiezen. Voeg daarbij
de „trekkende" maatschappij, die
Amerika is, waar men gemakkelijker
honderden kilometers reist dan hier
tien, en de uitwisseling en de onder
linge bevruchting met muzikale idee-
en en uitingen is een feit. In de sfeer
van gekende muziek, van gekend re
pertoire, van uitwisseling is de Hoo-
tenanny herboren."
„Hoewel Hootenanny voor Neder
land een begrip is, dat wel nooit tot
volle bloei zal kunnen komen, willen
wij toch proberen of er in die trant
iets te bereiken is. Die poging heet
„Zingening". Wij willen proberen te
bewijzen dat het mogelijk is Neder
lands te zingen en Nederlanders Ne
derlands te laten zingen zonder dat
men denkt aan „Kun je nog zingen,
zing dan mee"."
Om voor dat bewijsmateriaal te
zorgen reist iedere week een kleine
KRO-karavaan over Neerlands we
gen. Voor het gemak zullen we zeg
gen dat Leo Nelissen voorop rijdt. In
het eerste volgrijtuig rijdt dan Jan
van Gooi, KRO's officiële persgezicht-
naar-buiten, en daarachter komt de
hele Zingening-rest: ontstellend be
snorde Ted de Braak, ook zonder
glaasje Madeira dé boss van de
avond, gitarist-zanger Ronnie Grant,
«x-Max-Woiakixaruzer Han Grsvelt «n
verder Son ja Berndt, Iris Zegveld,
Greetje Drenth (Maria Montès), Ine
ke Kieft en het orkest van Jan Vuyk.
Maar daarmee houdt het feest niet
op.
Leo Nelissen: „Omdat een derge
lijke poging niet alleen veel voorbe
reiding maar ook aanloop vraagt,
hebben wij behalve dit vaste Zinge-
ning-onderdeel, dat per keer zo'n vijf
liedjes zal omvatten, ook andere ele
menten ingeschakeld die voor de jon
ge mensen, die zich inspannen om
Nederland een goede toekomstige in
telligentsia te geven, weerspiegeling
zijn van hun eigen wereld: jong con
servatoriumtalent op klassiek gebied,
erkend instrumentaal talent op jazz-
gebied. uitingen van gevestigde groe
pen, die hetzij Amerikanse, hetzij
Israëlische, hetzij Griekse, hetzij
Zuidamerikaanse muziek zingen
vaak professioneel van allure, maar
met liefhebberij als oorzaak."
Verder treden er jonge cabaretiers
en -ières op die het levensgevoel var
de jonge mens onder woorden (trach
ten te) brengen.
Even boven de poolcirkel is afgelo
pen zaterdag ook in een Noorse fjord
een onbekende onderzeeboot waargeno
men, zo heeft het militaire commando
van Noorwegen bekendgemaakt.
De onderzeeboot is gezien door
plaatselijke vissers in de Hellemo
fjord, tussen Narvik en Bodö, zo is
meegedeeld. Deze fjord snijdt Noorwe
gen bijna in tweeën. De landstrook tus
sen het eind van de fjord en de Zweed
se grens bedraagt slechts drie kilome
ter.
Bodö, ongeveer 115 kilometer zuide
lijk van Fort Hellemo, is een belangrij
ke NAVO-basis en naar verluidt had de
U-2 die enige jaren geleden boven de
Sovjet-Unie een mislukte vlucht maakte
in Bodö moeten landen.
Kapitein H. B. Gundersen. chef-staf
van het marine-district Noord-Noorwe
gen heeft met stelligheid beweerd, dat
de onderzeeër niet van Noorse-nationa
liteit is. Naar verluidt voer de onder
zeeboot aan de oppervlakte ongeveer
één kilometer de fjord in om vervolgens
te verdwijnen. Vliegtuigen van de Noor
se luchtmacht en patrouilleschepen van
de marine die onmiddellijk naar het ge
bied werden gezonden, zijn volgens
Gundersen niet in staat geweest de on
derzeeboot op te sporen.
UTRECHT De 71-jarige mevrouw
A. van Luijn uit Utrecht is overleden
aan de brandwonden, die zij vorige
week bij een brandje in haar woning
opliep. Mevrouw Van Luijn stond op een
gegeven moment te dicht bij de bran
dende petroleumkachel, waardoor haar
kleren vlam vatten. Buren wikkelden de
vrouw in overgordijnen.
A DVF.R1 ENTIF.
Dat is de réden dat de middelbari
scholen, die bezoek krijgen van dezt
Zingeningers even oog in oog kunner
staan met mannen als Bep Rowold
Dick Poons, Boudewijn de Groot e>
meisjes als Martine Bijl.
Dat betekent eveneens dat Nedei
land een zeer ongewoon radiopro
gramma rijker is. Het is namelijk
een écht programma.
Doorstraaltverlichtend weefsels en
spieren tot in de gewrichten
Deumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
11- verstuikingen, stijve nek en ledematen
niets werkt sneller, niets werkt aangenamer
)np in 00< ter verlichting van pijn dan Algesal-balsem.
Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de weefsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtesensatie of irritatie van de huid te
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot in de gewrichten.
Reumatische pijnen en stijfheid maken
spoedig plaats voor een durend gevoel van
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreekt I Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bij de
hand hebt om zodra het nodig is de pijn te
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en drog.
LONDEN De politie heeft drie gevangenen gegrepen wier ontsnapping uit
de VN andsworthgevangeqis maandag In Londen de regering onder nog zwaarder
druk heeft gezet om de veiligheid der gevangenissen te vergroten.
Gisterochtend heeft de politie Caleb George West te pakken gekregen te
Sevenoaks bezuiden Londen. Gistermiddag vond z(j de andere leden van het
ontsnapte trio, Meivin James Lown en Francis Smyth. Het tweetal liep tegen
de lamp, toen het van het dak van een huis klom te Sidcup b(j Londen.
De ontsnapping van de spion George Blake, gevolgd door de ontsnapping van
het drietal uit Wandsworth en maandagavond nog van twee man uit de gevangenis
van Rutland, leverde die critici weer munitie die beweren, dat het gemakkelijker
lijkt uit een gevangenis in Engeland te ontsnappen, dan dat land binnen te komen.
Een geslaagde spotprent in de Daily Mail van vandaag toont minister Jenkins
die aan de gevangenispoort klopt en vraagt: „Iemand thuis?"
„Nu verlopen zulke acties eenmaal
nooit zoals men zich dat voorstelt,
wanneer men, uitpuilend van idea
lisme, de zaak aan het organiseren
gaat. Men heeft Immers altijd met
mensen te doen en overal en altijd
zijn er lieden, wier stemmetje van
binnen het zo nu en dan radicaal laat
afweten. De enige foute reactie is dan
ook om door het onvoorziene vette
handeltje van een enkeling de hele
actie te veroordelen en in het vervolg
misschien duizenden te laten boeten,
die nu ten volle van de voedselzen-
dingen hebben geprofiteerd. Daarbij
komt er in dit geval dan nog bij dat
het uitstekend was, dat de Nederland
se kinderen met hun welvaartsbuik
jes. hun rolletjes zuurtjes, hun choco
laderepen, hun Robbie-lust-geen-spi-
nazie en hun Toosje-trakteert-op-soe-
zen-bestaan zich even moeten realise
ren, dat er miljoenen Robbies en
Toosjes zijn. die niet alleen niet we
ten wat spinazie is en wat een choco
ladereep is, maar die constant honger
hebben. Geen doktershonger omdat
de maag bedorven is. Geen modehon-
ger omdat er momenteel dunne lijf
je worden gedragen maar grauwe,
ontzettende, het lichaam en de geest
te gronde richtende honger.
Eventjes, een uur, een dag, drie
minuten hebben de kinderen van Ne
derland bij deze afschrikwekkende
werkelijkheid stil gestaan. Uit vrije
wil of meegesleept door het moment
hebben zij geld bijeengebracht, dat
zou kunnen bijdragen kinderen, even
levend als zijzelve, wat minder hon
ger te laten lijden.
Eventjes, een dag, een uur, drie
minuten hebben zij zich gerealiseerd
hoe uitzinnig, hoe boven en buiten al
le wereldverhoudingen goed zij het
hebben bij moeder thuis. Met hun
snoepgoed bij de thee. Met hun be
ker melk aan het ontbijt. Even zijn
zij geen hap-slik-hap kindertjes ge
weest maar bewogen wereldburgers.
En daarom alleen al, mèt of zonder
stiekeme vette handeltjes als vuile
nagelrandjes aan het einde van een
schone geopende hand, daarom alleen
al is die actie voor de hongerende
kinderen van India voor honderd pro
cent geslaagd".
T~)e „Provinciale Zeeuwse
Courant" (onafh.) gaat in op
de opmerkingen, die de vroegere frae-
tievoorzitter van de P.v.d.A. in de
Tweede Kamer, mr. J. A. W. Burger,
in „Socialisme en Democratie" maak
te over de man, die hem in de Kamer als
voorzitter opvolgde en nog weer later
minister van Financiën werd: dr. A.
Vondeling. Hy beheerste (als oppositiie-
leider) het parlementaire spel en domi
neerde in de Kamer", aldus Burger,
„hij was interessant voor de pers, deed
modern en hield van tijd tot tijd ori
ginele redevoeringen. Dat is aardig,
vooral voor journalisten, het breekt de
eentonigheid". De heer Burger vervolgt
dan: „Ik twijfel aan het duurzaam
succes van een politiek massaleider
als persplayboy. Dat duurt tot het
nieuwtje er af is". Er zit een grote
kern van waarheid in dit betoog, zegt
het Zeeuwse blad.
„Als leider van de oppositie heeft
Vondeling het zonder meer knap ge
daan, aanzienlijk beter dan zijn
voorganger, Burger, die in dit op
zicht meer een „cowboy" dan een
„playboy" waq. Op het moment,
waarop de televisie haar intrede in
de Kamervergadering deed, was
het met Burger naar buiten voor
een groot deel gedaan. Niet door
dat hij z'n vak niet zou verstaan,
maar voornamelijk doordat hij via
het scherm een vervelende en wei
nig spitse indruk maakte. Toen hij
eens voor het oog van de camera
zijn handen aan de mond zette om
luidroepend te interrumperen, zei
men in vele Nederlandse huiska
mers geshockeerd: „Hè nee, die
man schreeuwt in de Kamer". Dat
had allemaal niets met Burgers
kwaliteiten als politicus te maken,
maar toch werd er door de goege
meente een oordeel uitgesproken
op grond van de indruk die betrok
kene via het scherm op de buiten
wereld maakte. Vondeling deed het
in dit opzicht beter, hij bleef vrien
delijk, prees soms de regering, om
vervolgens vinnige kritiek uit te
oefenen en had vooral zijn glorieu
ze dag toen hij ten aanschouwen
van Nederland minister-president
Marijnen mokkend achter de rege
ringstafel liet zitten 'als een school
jongen, die moest nablijven.
Als minister was hij echter vrij
wel onmiddellijk „playboy"-af.
Vreemd eigenlijk: de man, die als
een opvallende persoonlijkheid het
parlementaire spel naar buiten had
;espeeld, werd als minister een on-
lerwijzend figuur, met een airtje
.an „mensen, wij weten het toch,
ve zitten in de regering. Gevolg:
n dezelfde huiskamers waar men
:em niet zonder bewondering had
ien opereren als oppositieman.
ei men geïrriteerd „Daar heb je
'ie schoolmeester weer".
Persoonlijkheid: daar komt het
n deze zaak inderdaad op aan,
vaarbij blijkbaar de een sneller
oor de bijl gaat dan de ander. Dr.
«^okke Slerksma. die een jaar of
drie geleden een aardig boek
schreef („Testbeeld" over zijn er
varingen als kijker, herinnert er
in dit geschrift aan. dat een echte
persoonlijkheid wel tegen 'n stootje
kan „zelfs tegen een in close-up
Io8vallend vals gebit, hetgeen bleek
toen 't toenmalige Kamerlid Weiter
in de Kamer een paar onaangena
me waarheden bewogen maar dui
delijk formuleerde.
Vooral tijdens de komende
verkiezingen zal de televisie meer
dan vroeger een rol spelen:
meer dan bij vorige gelegenheden
zal het er op aankomen wie het ge
zicht van de partijen vormen op
het scherm. Een man als Den Uyl
van de PvdA zal het vermoedelijk
voor dit medium beter doen dan de
norse Suurhoff. Toxopeus heeft in
afgelopen jaren wel geleerd welke
foefjes hij moet uithalen om mees
ter van het televisieterrein te blij
ven. Maar het opvallende is, dat
deze eigenschappen helemaal niets
zeggen over de kwaliteiten van be
trokkenen als politicus".
