Maastricht herbouwt
krotbuurt in stijl
Stormachtige zitting
Indiase parlement
orster zegt niet aan
V.N. toe te geven
Sovj et-ruimtevaartuig
in september vergaan
Steeds meer verzet in
China tegen R. Garde
Saneringsplan trekt ook
buiten de stad aandacht
Bronchïleffen
Geen afbraak;geen museum
Eerherstel
Operatie geslaagd,
patiënt gevlucht
Doodvonnis in
Rhodesië
Israëlisch hlad
valt V. Horn aan
Goedkoper benzine
in
België
VAN ONZE LEESTAFEL
Schatkist en boete
„Hoger Jan
Compromis
Stokstraat
Met vaart
Voorwaarden
Jongens verpletterd
in tent
3 meisjes verbrand
in Antwerpen
Veel verkeersdoden
in Frankrijk
Dat had mevrouw Cretier
niet verwacht....
Het„ „Algemeen Dagblad" (onafh.
Pagina 9
WOENSDAG 2 NOVEMBER 1966
(Van een onzer verslaggevers)
TTet verbeide rustpunt aan het einde van een lange reis bezorgde mij een
desillusie. Het Maastrichtse Vrijthof, dat ik mij van een vorig bezoek
herinnerde als een echt plein, een van de weinig talrijke die er nog in ons land
over zijn, is in luttele jaren zo'n druk verkeerscircuit geworden, dat een zware
batterij verkeerslichten de files auto's, bromfietsen en wielrijders in toom
moet houden.
Maastricht had ik uitgekozen, om
dat het de naam heeft met driftige
ijver een poging te doen orde op za
ken te stellen in de oude stad. Het
Stokstraatplan waart door de sane-
ringsliteratuur als het voorbeeld van
een actief beleid. Gemakkelijk pro
jecteert men die verhalen dan op
eigen herinneringen. Er rijst dan een
beeld op van een gaaf monument, dat
in een sterk gewijzigde samenleving
een nieuwe functie vond. Het klopt
niet met de werkelijkheid.
Maastricht staat ondanks indruk
wekkende activiteiten eigenlijk pas
aan het begin van zijn sanering. Hoe
het moet worden staat echter vast.
Saneren wordt in ons land vaak
versleten voor een puur technische
aangelegenheid. Het treffen van ver-
keersvoorzieningen, het restaureren
van cultuurhistorisch belangrijke
bouwwerken, het weer bewoonbaar
maken van verpauperde buurten
geeft weliswaar de technici voor et
telijke jaren werk, doch het wil niet
zeggen, dat daarom op sanering het
technische etiket past. Maastricht is
een van de weinige steden, waar
consequent wordt uitgegaan van de
gedachte, dat een stad in al haar ge
ledingen een sociale leefruimte is. De
stad dient zo te zijn ingericht, dat de
mens er alle gelegenheid heeft om er
mens te zijn.
Ettelijke Nederlandse steden
zijn in een ver verleden ontstaan.
De eeuwen door behielden de
oude centra in plattegrond en ar
chitectuur hun kenmerkende ka
rakter. Zij onderscheiden zich
door een specifieke sfeer en ge
zelligheid, iets dat niet te constru
eren valt, zoals uit de bouw van
moderne stadscentra blijkt.
Het bestaan van de oude ker
nen wordt bedreigd door de gro
te evolutie, die de groeiende cen
tra doormaken. Het blijkt even
wel, dat de eeuwen geleden ge
grondveste stad ook in het mo
derne leven een voorname functie
kan vervullen. Nederland levert
er een aantal treffende voorbeel
den van op.
In een drietal artikelen wordt
aandacht geschonken aan de
zorg, die overheid en particulier
zich getroosten om de historische
binnensteden in ere te laten.
Deze theorie wordt verdedigd
door de directeur van de stedelijke
dienst van publieke werken, de so-
ciaal-geograaf J.J.J. van der Ven-
ne. Omdat hij geldt als een autori
teit op het gebied van de recon
structie van geschiedkundig belang
rijke steden, is er alle reden zijn
visie hier te vermelden.
Hij onderscheidt drie mogelijkhe
den bij uitvoering van saneringen:
a. het genadeloos afbreken van alles
dat in de weg staat;
b. het krampachtig vasthouden aan
de oude structuren, het „heem-
schuttelijk denken", zoals hij het
noemt
c. het compromis.
Dit betekent voor de heer Van der
Venne het zoeken van een liefdevolle
synthese tussen oud en nieuw. „Wij
zijn niet in Brazilië, waar men in de
oersteppe een nieuwe stad kan bou
wen, waarvan de leefbaarheid overi
gens nog moet worden bewezen. Wij
leven ook niet in een museum, waar
het leven verstild is en de enige dy
namiek wordt gevormd door de dui
ven op een plein."
De heer Van der Venne voegt er
een tweede motief aan toe. „Geen sa
menleving kan naar aard en wezen
gedijen indien de nieuwe levensstijl
niet wordt geïncorporeerd in de over
geleverde levensstijlen. De mens zon
der historische binding is als een pij
ler zonder fundament. Aan dit histo
rische fundament heeft onze onper
soonlijke tijd, waarin de creativiteit
het vaak aflegt tegen massaproduk-
tie en chablones, wellicht meer be
hoefte dan ooit tevoren."
Via dit stramien gaat Maastricht
zeer consequent te werk. Dit bleek
mij toen ik met hoofdambtenaar G.W.
van Slobbe in Amsterdam opge
voed in liefde voor het stadseigene
Nog een voorbeeld van restauratie
in een oude wyk van Maastricht in
de oorspronkelijke stijl.
het hart van de stad verkende. Bin
nen de oude Maastrichtse veste valt
zoveel te bekijken en te bewonderen,
dat wij een keuze moesten maken.
Het werd het bekende Stokstraatge-
bied. Als tweede saneringsobject be
zochten wij het gebied Boschstraat-
oost. Daar kan straffeloos worden ge
broken.
De Stokstraat, nu zelfs internatio-
ruïne. Er wordt echter zo vlijtig ge
werkt, dat men zich met enige fan
tasie een uitstekende indruk kan vor
men van dit oudste stukje Maastricht.
De Stokstraat nu zelfs internatio
naal aangeprezen, is een kwarteeuw
geleden amper aan een complete ver
nieling ontkomen. Aan het einde van
de jaren dertig werd ernstig gedacht
over een volledige opruiming van dit
toen geheel verpauperde stadskwar
tier. De oorlog verhinderde dit voor
nemen. Voor Maastricht was het de
enige zegen, die aan de intocht van
de Duitsers was verbonden. Toen er
na de oorlog weer middelen beschik
baar kwamen werd de geprojecteerde
afbraak als een onbruikbare remedie
over boord gegooid. Men wenste ge
lukkig het eeuwenoude karakter van
de wijk te behouden.
Hier, op de fundamenten van de
gallo-romeinse stad aan de Maas,
woonden in de zestiende en de zeven
tiende eeuw de aanzienlijken van de
stad. De aanwijzing van Maastricht
tot garnizoensstad en de ontwikkeling
van de industrie joegen de op rust en
welvaart gestelde Maastrichtenaren
echter de stad uit. Onder de invloed
van het woonruimtegebrek voor de
arbeidende bevolking werden de sta
tige herenhuizen gebombardeerd tot
woonkazernes. Overbezetting en ver
waarlozing richtten het Stokstraat
kwartier te gronde. De onmaat
schappelijkheid was er zó groot, dat
geen Maastrichtenaar het in zijn
hoofd haalde er zich zonder noodzaak
te vertonen.
Bij opstelling van plannen ging
het gemeentebestuur van Maas
tricht er vanuit, dat de gemeente
alleen niet in staat zou zijn de uit
voering te doen slagen. Men wees
dan ook de dicht aan de welvaren
de binnenstad grenzende straten
aan als het operatieterrein van par
ticulieren. De rest van het gebied
is werkgebied voor de overheid.
Maastricht heeft er een flinke kluif
aan.
Daar aan en rond de Stokstraat
staan maar liefst 83 panden met een
monumentale waai-de, 48 gevels die
aanpassing behoeven aan hun cul
tuurhistorische omgeving en zeven
tien gevels die een bescheiden res
tauratie dienen te ondergaan. Ten
slotte zullen zeventien panden met de
grond gelijk gemaakt moeten worden
om de openheid, die het kwartier
vroeger vertoonde, te kunnen her
stellen.
Sinds 1949 werkt Maastricht gesta
dig aan de realisering van dit pro
ject. Het begin was bescheiden, maar
de laatste zeven jaar wordt er met
vaart gewerkt. Voor wat haar aan
deel betreft, kijkt de gemeente niet
op een paar dubbeltjes. Evenmin
wordt bij restauraties gewacht op
reacties van de toekomstige gebrui
kers van de panden.
Zonder dat van tevoren vaststaat
wie te zijner tijd in de Stokstraat
zijn bedrijf zal uitoefenen, maakt de
gemeente het werk klaar. Het woon
gedeelte wordt compleet opgeleverd.
De onderbouw wordt zo uitgevoerd,
dat de toekomstige bewoner er nog
alle kanten mee uit kan. Van één
ding moet hij afblijven: het exte
rieur.
Maastricht drijft met de geres
taureerde panden geen handeltje.
Er wordt zuiver berekend welke on
kosten de gemeente er aan ten of
fer legde en die worden de adspi-
rantkoper als vraagprijs voorge
legd. Hij kan accepteren of van de
koop afzien.
Bij verkoop gaat het gemeentebe
stuur zeer selectief te werk. Een
middenstandsbedrijf, dat naar de
mening van burgemeester en wet
houders niet past bij het karakter
van een bepaald pand, komt voor
koop niet in aanmerking. Men neemt
liever renteverlies op het geïnvesteer
de kapitaal, dan dat men zich du
bieuze experimenten op de hals haalt.
ADVERTENTIE
Hoestdrank in tabletvorm.95ct
Een goede oplossing is te Maas
tricht verkregen bij deze boogvor
mige bouw, waarachter een winkelga
lerij is.
Becijferd is, dat het opknappen van
het Stokstraatgebied de gemeente
vijftien miljoen gulden zal kosten.
Aan restauratiebij dragen van het rijk
en aan verkoopsommen ontvangt de
gemeente om en nabij dertien mil
joen terug, zodat het object de ge
meenschap uiteindelijk op drie mil
joen komt te staan. Het zijn fikse be
dragen in een tijd, dat het geld duur
is, doch Maastricht heeft het er voor
over. Evenals alle Nederlandse ge
meenten zingt Maastricht mee in het
koor dat vindt, dat het rijk de plaat
selijke overheden maar zuinig be
deelt.
Toch kan Maastricht nog steeds
doorbouwen aan het Stokstraatplan.
doorbouwen aan het Stokstraatplan.
Dit dank zij het financieringsschema.
Het werk is in een aantal fasen ver
deeld. Het geld, dat door verkoop van
panden van de eerste fase vrij komt,
wordt gebruikt om de tweede fase te
financieren. Door prijs- en loonsver
hogingen ontstaat wel verschil tus
sen benodigd en aanwezig kapitaal,
maar de middelen blijven toch steeds
voldoende om vaart in het werk te
houden. Bovendien is het gemakke
lijker om een ton dan een miljoen op
de kapitaalmarkt te lenen. Van die
situatie maakt Maastricht een uitne
mend gebruik.
Het biedt de stad tevens een grote
voorsprong op de zustersteden, die
amper aan sanering zijn begonnen.
NIEUW DELHI Bij stormachtige
stemming is de herfstzitting van het
parlement van India begonnen, terwijl
voor het parlementsgebouw 300 Hindoe
monniken en hun aanhang door een po-
litiekordon braken om een slachtver
bod voor koeien te bepleiten.
Enkele minuten voor de parlemen
taire zitting zou beginnen, drong de eer
ste golf van monniken en met hen
sympatiserenden, mannen zowel als
vrouwen, door het kordon dat de politie
voor de hoofdingang had getrokken.
Met veel moeite gelukte het de poli
tie een inspecteur werd in de hand
gebeten de demonstranten bijeen te
drijven en in gevangeniswagens af te
OLDENBURG De in voorarrest
gestelde 40-jarige Walter Schroder, wie
destijds reeds een arm was afgezet en
die dinsdag in een ziekenhuis in Nor
denham (Neder-Saksen) aan zijn blinde
darm was geopereerd, is enkele uren
na die operatie er vandoor gegaan, met
achterlating van kleren en kunstarm,
aldus de politie.
Hij maakte deel uit van een bende
die in Neder-Saksen een zestiental
brandkasten gekraakt heeft en daarbij
voor ongeveer veertigduizend gulden
buit maakte.
FONTAINEBLEAU Gisteren zijn
de stoffelijke overschotten geborgen van
drie jonge kampeerders uit Parijs, die
in hun slaap door de „Dame Jeanne",
een rots van 400 ton, werden verbrij
zeld.
Naar is meegedeeld is de fundering
van de rots, gelegen in de bossen van
Fontainebleau, 40 kilometer ten zuiden
van Parijs, verzakt ten gevolge van de
zware regenval in de afgelopen dagen.
De rots stortte op de tent waarin de
drie jongens overnachtten.
SALISBURY In Salisbury is een ne
ger, Elisha Tarisaji, ter dood veroor
deeld, omdat hij een handgranaat in de
woning van een blank gezin zou hebben
gegooid. Er hadden zich daarmee geen
persoonlijke ongelukken voorgedaan.
Volgens een speciaal artikel van de
wet op de handhaving van de orde,
krijgt iemand, die schuldig bevonden
wordt aan het werpen van een bom
automatisch de doodstraf.
TEL AVIV Het onafhankelijk Is
raëlische avondblad Maariv heeft als
zijn mening te kennen gegeven, dat de
gedenkschriften van de Zweedse gene-
raal-majoor Carl Von Horn aantonen,
dat deze talent heeft voor het schrij-
van van „keukenmeidenromans".
Het blad is vooral verbolgen over de
beschuldiging van de generaal, dat vrou
welijke leden van de Israëlische strijd
krachten zouden worden gebruikt om
i. -
voeren. Later kwam er een tweede golf
en ook deze werd door de politie afge
voerd.
De demonstranten wensen een wet
die op godsdienstige motieven het do
den van koeien verbiedt. De leider van
de Jan Sangh, een rechtse Hindoepar
tij, heeft verklaard dat er in India een
revolutie zou uitbreken, 'indien het
slachtverbod er niet onmiddellijk zou
komen.
In het parlement zelf ontstond grote
ruzie toen voorzitter Hoekoem Singh had
meegedeeld, dat hij bijna 100 moties
van de oppositie had afgekeurd, omdat
ze tegen de wet en orde waren en om
dat de kwesties uitsluitend binnen de ju
risdictie van de betrokken deelstaten
lagen. De moties hadden moeten dienen
om de regering te verwijten, dat de po
litie op studenten had geschoten en de
regering zelf had nagelaten de kritieke
voedselstaten in de door droogte ge
teisterde deelstaten Oettar Pradesj en
Bihar het hoofd te bieden.
Wel accepteerde de voorzitter een
door de Jan Sangh ingediende motie
van wantrouwen jegens de regering-
Gandhi. Heden komt deze motie in de
bat. Kans van aanneming is er niet,
want de regerende Congrespartij heeft
een grote meerderheid in het parlement.
Het is de tweede motie van wantrou
wen die tegen mevr. Gandhi is ingediend
in de tien maanden dat zij premier is.
0 De Amsterdamse centrale recherche
heeft opnieuw een aantal personen
aangehouden, die ervan worden ver
dacht sinds medio dit jaar betrokken te
zijn bij een reeks diefstallen van goe
deren ter waarde van enige duizenden
guldens in het Amsterdamse bodencen
trum.
EAST LONDON (Zuid-Afrika).
Premier Balthazar Vorster van Zuid-
Afrika heeft 't besluit van de Verenig
de Naties inzake het mandaat over
Zuid-West-Afrika „belachelijk" genoemd
en gezegd dat zijn regering „er geen
enkele waarde aan zal hechten".
De premier zei dat de resolutie onwet-
ADVERTENTIE
BRUSSEL Volgens Belgische pers
berichten zal de prijs van benzine in
België met ingang van heden worden
verlaagd. De verlaging zal afhankelijk
van de zone van 30 tot 60 centimes be
dragen, 4.2 cent. Zo zal in Antwerpen
een liter super-benzine in plaats van 9.22
frank 8.62 frank gaan kosten, 60.3 cent.
Het besluit van de grote maatschap
pijen zou zijn genomen om de toene
mende concurrentie van „outsiders" te
gen te gaan.
tig is en geen basis heeft in 't interna
tionale recht. Hij achtte de resolutie
tevens „ongrondwettig".
De algemene vergadering der V.N.
wil het gebied onder verantwoordelijk
heid van de V.N. plaatsen.
In Pietermaritzburg heeft op 't con
gres van de afdeling Natal van de
Verenigde Partij (oppositie) Sir De
Villiers Graaff, de leider van de par
tij, gezegd te hopen dat de regering
niet zal besluiten uit de V.N. te tre
den, zonder het parlement te raadple
gen. Eerder heeft Sir De Villiers in
het parlement gezegd dat de Verenig
de Partij wat Zuid-West-Afrika betreft
achter de regering staat.
De voorzitter van de algemene ver
gadering, Abdoel Rahman Pazhwak,
heeft de eerste besprekingen over de
oprichting van een 14-landencommis-
sie ad hoc over Zuid-West-Afrika afge
sloten, zo is vandaag in New York ver
nomen.
Volgens zegslieden heeft Pazhwak
contact opgenomen met verscheidene
delegaties waaronder vier van de vijf
permanente leden van de veiligheids
raad Engeland, Frankrijk, de Ver
enigde Staten en de Sovjet-Unie
in de hoop hun diensten voor de in te
stellen commissie te verkrijgen.
Hij wacht nu hun reactie af zodra de
delegaties ruggespraak met hun regerin
gen hebben gehouden, aldus de zegslie
den.
ANTWERPEN Een door onbekende
oorzaak uitgebroken brand in een woon
huis te Antwerpen heeft het leven ge
kost aan drie meisjes. Hun ouders en
broertjes wisten zich in veiligheid te
brengen.
Tegen 6 uur 's ochtends wekte een jon
getje, dat met de meisjes op een ka
mer sliep de ouders en zei dat de slaap
kamer brandde. Toen de vader de slaap
kamer van de meisjes wilde betreden
brandde deze reeds dusdanig, dat een
reddingspoging onmogelijk was. Acht
andere bewoners van het huis konden via
het dak worden gered.
PARIJS In de vakantieperiode van
Allerheiligen, die in Frankrijk vier da
gen duurt, zijn in dit land zeker vijf
ennegentig mensen bij verkeersongeluk
ken om het leven gekomen. Zeshonderd
vijftig personen werden gewond.
Vorig jaar lieten in die periode 131
mensen het leven en werden er 1380
gewond.
WASHINGTON Kort na de lance
ring op 17 september is een groot Rus
sisch ruimtevaartuig vergaan. Deze
onthulling is vervat in de jongste uit
gave van het „rapport over de satelliet
situatie", waarin het Amerikaanse bu
reau voor de ruimtevaart objecten in
de ruimte pleegt te catalogiseren.
ADVERTENTIE
Het ruimtevaartuig is in minstens 51
stukkep en waarschijnlijk aanzienlijk
meer uiteengespat, blijkt uit Ameri
kaanse waarnemingen. Tegen half ok
tober waren nog negen stukken in een
baan om de aarde. De overige waren
bij de terugkeer in de dampkring ver
brand.
De Russen hebben deze lancering
nooit bekend gemaakt en de Amerika
nen hebben de aard van het ruimte
schip niet kunnen vaststellen. Het kan
een proef zijn geweest om diep in het
heelal door te dringen, ook is het moge
lijk dat de ontploffing opzettelijk te
weeg is gebracht als proef, of het was
misschien een verkenningssatelliet.
Het ruimteschip, dat misschien wel
een gewicht van zes ton had, werd ge
lanceerd te Tjoeratam, waar zich de
startplaatsen van militaire raketten voor
de lange afstand bevinden. De meeste
wetenschappelijke lanceringen worden
uitgevoerd te Kapoestin Jar.
laarlyks brengen de Nederlandse auto
mobilisten 6.5 miljoen gulden op
voor parkeerovertrediijgen, oftewel
ruim vier gulden per wertuig per jaar.
Rubriekschrijver Flex haakt in „Trouw"
(a.r.) in op dit bericht, waarvan z.i. in
zoverre een opvoedend effect kan uit
gaan op grote zondaren, dat zij er uit
kunnen afleiden in welke mate zij bo
ven het gemiddelde zondigen.
„Dat is niet de benaderingswijze
van de ethiek. Ik geeft het toe. De
ethiek houdt vast aan f 0,00 boete per
automobilist per jaar. Maar in dit
aardse leven groeien naast de etische
normen altijd nog andere normen, die
ontleend worden aan het gemiddelde
van de zondige levenspraktijk. Ten
aanzien van parkeerovertredingen ver
strek deze situatieethiek als norm f 4.-
per auto per jaar.
De overheid mag daarmee evenwel
niet rekenen. Die moet vasthouden
aan f 0,00 als norm voor een onberis
pelijk parkeerleven. Maar de overheid
is ook maar van deze aarde. Als ik
de totaal opbrengst zie van 6,5 mil
joen gulden per jaar, dan vraag ik
mij wantrouwig af of de cwerheid bij
het maken van de jaarlijkse begro
tingen alvast niet is gaan rekenen op
deze inkomsten. De dienstdoend agent
lukt het nog wel om telkens verwon
dering te veinzen over onze zonden,
maar ik zou toch wel eens willen we
ten of deze verwondering ook tot uit
drukking komt in de begroting van
het departement. Heeft Vondeling die
6,5 miljoen voor 1967 als dekking op
gevoerd, ja of nee. Dat heeft Noten
boom helemaal over het hoofd gezien.
En ook Roolvink heb ik er niet over
gehoord. Staat het er, dan is het zaak
dat de ethici de waarschuwende vin
ger heffen.
In theorie immers dient de over
heid de mogelijkheid open te laten,
dat de automobilisten in '67 zich keu
rig zullen houden aan de wetten. Ge
lijk het betaamt. Er mag geen situa
tie ontstaan, dat de overheid met gro
te tekorten komt te zitten, wanneer
de onderdanen beneden het geraamde
aantal zonden blijven. Want dan zou
de overheid belang bij de zonde krij
gen. Dan zou de filmtitel „Zij die van
de zonde leven" ook slaan op heel
achtenswaardige ambten. Dus maar
niks ramen? En elk jaar verwonderd
wezen over de financiële meevaller?
Er zit ethisch niks anders op. Men
zou het geld, na aftrek van de door
de overtreders veroorzaakte innings-
kosten, ook kunnen bestemmen voor
'n goed doel. Ach nee. Laten we de
behoeftigen niet afhankelijk maken
van de zonde van anderen. Etisch is
het het beste om goud voor het geld
te kopen, en dat het heelal in te
schieten. Ik troostte me thans op de
stoep van het politiebureau met de
gedachte: als we geen boetes betaal
den, dan had de overheid ongetwij
feld f 6,5 miljoen meer belasting ge
heven. En dan had ik niet eens een
plekje gehad!"
lib.) heeft ernstige bezwaren te
gen het optreden van prof. De Quay:
„Toen de heer De Quay na een ge
sprek drs. Schmelzer verliet, stelden
journalisten hem vragen. Dat de man
niets te vertellen had laten we daar;
afgezien ervan dat hij onder de om
standigheden van het ogenblik niet al
te veel te berde kon brengen, was een
zekere reddeloze zwijgzaamheid ook
vroeger wel eens bij hem waar te ne
men. Maar dat hij ronduit, grof werd,
vinden we minder begrijpelijk. „Nu
kunnen de heren rustig voortgaan met
hun gefantaseer over de kabinetscri
sis. Daar bent u immers zo sterk in".
Aldus sprak deze Bossche Zarathustra.
Er wórdt door journalisten in hun
bladen niet gefantaseerd over de ka
binetscrisis. Maar een groot aan
tal politici schijnt zich, met volstrek
te negatie van de eis tot duidelijk
heid in de politiek, onledig te willen
houden met het leggen van perma
nente rookgordijnen om de formatie
pogingen, om hun eigen woorden, om
hun eigen bedoelingen. Er zijn ver
klaringen geweest en niet alléén
van anti-revolutionair® zijde! in
de laatste dagen die als kryptogram-
men in elkander zaten en waaraan
analysator A. een volstrekt andere
interpretatie gaf dan analysator B.
en allebei met klem van argumenten.
Er wordt een ingewikkeld spel ge
speeld waarin politieke, partijpolitie
ke en persoonlijke motieven hun rol
letje hebben.
Het is de taak van de journalist,
tolk te zijn voor een publiek dat van
dit echt niet in alle opzichten zo ver
heven politieke spel vaak heel wei
nig snapt, weinig snappen kan omdat
er tot schade van het demovra-
tisch denken in de burgerij zo met
rookgordijnen wordt gewerkt. Die
journalisten moeten dan bovendien
nog oproeien tegen een regentenmen
taliteit als waarvan de heer De Quay
blijk geeft: Fantaseert u maar wat
binnenskamers maken wij het wel
uit.
Toen de heer De Quay nog minis
ter-president was zong Wim Kan hem
in een van zijn allerbeste liedjes toe:
„Hoger, Jan, hoger Jan"! Dat blijkt
in één opzicht, na al die jaren, toch
een vrome wens van Wim Kan te zijn
geweest, 's Heren De Quay's gevoel
voor humor en zijn wellevendheid zijn
althans sindsdien niet op een hoger
plan gekomen".
Mevrouw Cretier in Lobith was altijd
trots op haar prachtige was. En toen
er dan ook een Sunil team aanbelde
met de vraag of zij voor haar de was
mochten doen, zei ze: „U mag bet
proberen dames, maar ik denk niet
dames gingen aan de slag. Alles deden
ze op dezelfde wijze als mevrouw
Cretier. Ze gebruikten alleen een
ander wasmiddel: Sunil. Het resul
taat? Alles was witter, duidelijk wit
ter... En u mag raden welk wasmiddel
HONGKONG Eenentwintig van de 49
organisaties en ministeries, die vallen
onder de staatsraad van premier Tsjoe
En-Iai, zijn gedurende de laatste weken
het doelwit geworden van zware beschul
digingen van de rode gardisten.
Hoge partijfunctionarissen worden be
schuldigd van revisionisme, aldus het
onafhankelijke dagblad „Ming Pao", en
enkelen van hen zijn ontslagen.
De beschuldigden zijn volgens het blad
allen lid van de Chinese communistische
partij en bekleden hoge functies op mini
steries als Buitenlandse Zaken, Cultuur,
Gezondheidszorg, Posterijen en Telecom
municatie, Onderwijs e.a. Het blad com
mentarieert: „Dit alles wijst er duidelijk
op, dat de huidige culturele revolutie een
verbitterde strijd is geworden om de
macht in de communistische partij".
A~ ^.V'n A t.u A*
kroonkolonie Hongkong hebben onlangs
bloedige gevechten plaatsgevonden tus
sen rode gardisten en boeren in Tsoeng
Sjoen, in de Chinese provincie Kwang
Toeng.
Communistische bladen in Peking heb
ben melding gemaakt van een poging
om een trein met leden van de rode
garde te doen verongelukken. Een 18-
jarige soldaat, Tsai Joeng-sjang, had
het ongeluk kunnen voorkomen doch
was zelf om het leven gekomen.
Volgens de persberichten had Tsai, die
een spoorbrug moest bewaken, op 10 ok
tober juist voordat een trein met rode
gardisten op weg naar Peking de brug
zou passeren, een stuk hout op de rails
zien liggen. Hij kon het blok nog weg
halen, doch kwam zelf onder de trein.
Het is de eerste maal dat officieel een
