November tn de natuur
Grote puzzel
Smakelijk
l
i
w
Hond(s)estreek
Ligger gelicht
telefoon van
koude-klachten
Jan trouwt een hosprinses (III)
Fabelachtige techniek
1
lil
III
i
i
i
ÉS
SU
i
IP
m
ÜP
A.
iê
I
ini
5
Om de Sovjet-titel
m
\M
m
pÉf
ll!
m
JÉ
m
m
m
vy/Vv'/
12
8
WW
W.
m
Gedrongen
Rap diertje
SCHAAKRUBRIEK
m
^8
8
M
Ü3
Él
Hl
81
'Hf
ff
ÉHS
«I
Jj
ff
s
fg§
lil
ff
s
SI
8
ff
ff
H
ff
ff
1#
ff,
ff
ff
ff
Hf
ff
S
§i
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
ff
AMERONGEN Elke dag
gaat de 12-jarige Henk Willem-
een trouw naar school. Dat lijkt
op zichzelf niets bijzonders, maar
wie hem ziet gaan, weet dat
Henk altijd veel bekijks trekt.
Oorzaak van deze belangstelling
ls zijn trouwe metgezel, de tam
me kraai Hans, die hem dage
lijks op zijn weg naar school ver
gezelt. Het slimme dier laat zich
het liefst op een nogal .Oosters
aandoende manier vervoeren; op
het hoofd van zijn baas.
Zo maakt hij een paar maal
per dag de tocht van de Konin
gin Julianastraat, waar Henk
woont, naar de Gasthuisstraat
waar de school staat.
De jonge dierenvriend kan zijn
gitzwarte gevederde kameraad
uiteraard niet de klas mee in ne
men. „Hij blijft in de boom op
het schoolplein op me zitten
wachten tot de de bel gaat",
zegt Henk met de balancerende
vogel op zijn hoofd.
En hij voegt er een tikkeltje
vermanend aan toe: „Raak hem
niet aan, want dan heeft-ie nog
wel eens de neiging om weg te
vliegen..."
Aan dat verzoek werkten we
vanzelfsprekend mee, al leek de
Een hond heeft onder de ko
nijnen van de heer H. aan de
Horsterweg te Ede een slachting
aangericht door 21 van deze
dieren dood te bijten.
De heer H. hoorde 's avonds
rumoer in de schuur waar de
kippenhokken staan, maar toen
h'j ging kijken was het al te
laat, want her en der verspreid
lagen de konijnen dood op de
grond. De hond, die wegrende
toen de heer H. uit zijn huis
kwam, berokkende de konijnen-
houder een schade van 350 gul
den.
kans dat Hans de blonde kuif
van Henk zou verlaten ons niet
erg groot.
De kraai heeft daar, zo te
zien, een uitstekend plaatsje op
de kop getikt...
k - m1 m
Vierendertig snoeken had de 19-
jarige Drikus Overeem van de
Reymerweg in Renkum in dit sei
zoen gevangen, toen hij zaterdag
morgen opnieuw een kansje ging
wagen in het visgat van Een
dracht Maakt Macht bij de Klei-
karnp. Een klein voorntje vormde
de inleiding tot een vangst die al
le vorige vangsten van Drikus
verre overtrof. Een meter of vier
uit de kant toonde de ondergaan
de dobber dat er iets loos was.
Voorlopig bleef de dobber weg,
maar de snoek liet zich nog neit
strikken. Een tweede poging, met
hetzelfde aasvisje op dezelfde
plaats leverde een beter resultaat
op. Weer ging de dobber onder
en na een minuut of drie, vier
ging de snoek met het aas „lo
pen". Een korte aanslag was vol
doende om het bakbeest aan de
lijn te leggen. Het 2^.00-nylon ver
droeg uiteindelijk de 20 minuten
lange doodstrijd van de snoek
met zijn vanger die aan het lang
ste eind trok. Overeems vriend,
Henk van der Kamp, die zélf
reeds eerder een flinke snoek
had gevangen met assistentie van
Drikus, schepte de vis en samen
brachten zij het roofdier aan de
kant. Het bleek een zogenaamde
„ligger" te zijn, een snoek die
nauwelijks zijn ligplaats verlaat
bij het zoeken naar zijn prooi.
Deze beesten worden over het al
gemeen zwaarder dan de tweede
soort snoeken, de zgn. „jagers".
De reuze-snoek bleek precies 1
meter lang te zijn en woog 18
pond. Overeem is van plan om de
kop van het dier met formaline
te prepareren. De rest is inmid
dels door vader Overeem gebak
ken.
Wintervlinders houden nu
drukke huwelijksmarkt
Tn de tweede helft van novem-
ber zijn de dagen akelig
kort en soms zo triest en som
ber, dat de wandeling vaak
wordt verschoven naar betere
tijden. Toch is dat jammer,
want zelfs nu is er heel wat te
beleven in de natuur. Ervaar de
melancholie, die bij dit jaarge
tijde zo goed past! Ook dat
heeft immers zijn bekoring.
Vooral, indien men bedenkt,
dat over een maand of twee,
drie de lente het offensief be
gint tegen kou en narigheid van
het barre seizoen.
Wandel eens langs het kanaal,
waar de dodaarsjes, bruine fuut-
achtigen, kleine duikertjes, hun
bedrijvige visserspraktijk uitoe
fenen. Bezoek de bosvijver, waar
wintergasten als kleine talingen,
forse tafeleenden en fluitende
smienten zich bij de wilde-een-
denbevolking hebben gevoegd. En
dan is er de sombere sfeer van
de late herfs*. Wel proberen de
immmmmmmmmmommmmmmm
kraaien nog wat vrolijkheid aan
de kaal wordende novemberwe-
reld mee te geven, doch dat gaat
hun niet goed af. Zij zijn van huis
uit immers geen pretmakers.
Hun droefgeestige roep accen
tueert juist de weemoed.
Opeens is er ian een blauwe
flits boven de beek. Net een stuk
je zomerhemel, dat door de wol
ken viel en nu laag boven het wa
ter voortsuist. Met een helder
„tie-tie" vertelt die blauwe vlek/
dat hij een vogel is. Een ijsvogel,
die hier zijn winterkwartier heeft
betrokken. En wat wij zagen als
een blauwe flits, was de bovenzij
de van deze behendige visser. Ie
der jaar, als de dagen- korten, ko
men deze vogels van wie-weet-
waar naar de bewoonde wereld.
Pas als de vorst invalt en een
zilveren vloer op beken, kanalen
en meren wordt gelegd, houdt de
ijsvogel het in ons land niet lan
ger uit. Is er nog voldoende trek-
drang over, dan reist de kleurige
visser zuidwaarts, waar nog wel
open water is. Tijdens langdurige,
strenge winters sterven ook vele
ijsvogels van honger.
Nu de derde winter in de Bos-
poortflata te Ede met ijzige ze
kerheid voor de deur staat, heeft
de telefoon bij de Centrale wo
ningstichting, de beheerster van
dit complex, al roodgloeiend ge
staan van de klachten over de
kou.
In de meest ongunstig gelegen
flats op het noorden waren tetn-
peraturen van 15 h 16 graden
C. in de woonkamer barre wer
kelijkheid en uiteraard was de
stemming van vele bewoners ver
onder het nulpunt.
RHENEN De nieuwste lek
kernij voor de aalscholvers in
Ouwehands Dierenpark is vis uit
de maag van de pelikaan. Het
klinkt niet appetijtelijk, maar wij
zijn dan ook geen aalscholvers.
Deze vogels zijn zulke enorme vis-
schrokkers, dat ze aan hun eigen
portie niet voldoende menen te
hebben. Ze wonen op de Grebbe-
berg samen met onder andere de
pelikanen. Wanneer die hun grote
snavels open zetten om hun visjes
te verschalken, klimmen de aal
scholvers bliksemsnel op de rand,
steken hun kop in de wijd geopen
de pelikanesnavel en pikken zo de
visjes in. Volgens één van de op
passers zitten ze soms met hun
snavel bij de pelikaan in de maag.
Geef ons portie maar aan fikkie!
Met mijn lichtsterke kijker heb
ik de vogel gevolgd en zie, hoe
hy op de metalen leuning van
een bruggetje neerstrijkt. Nu zit
hij daar en tuurt in het water.
Een ietwat potsierlijke figuur.
Een gedrongen gestalte, een op
vallend lange en dikke snavel.
Maar wat een fraaie kleuren heb
ben zijn veren! De kijker onthult,
dat zijn keel wit is. Borst en buik
zijn warm roodbruin en enkele
nuanceringen van blauw maken
de bovenzijde tot een, al naar ge
lang de lichtinval, kobaltblauw of
groenblauw schild.
Daar duikt hij met een plons in
het water, komt spoedig weer bo
ven en vliegt meteen door naar
de volgende brug. Kennelijk heeft
zijn duik in het water hem een
visje opgeleverd, of een insekte-
larve, die hij tijdens de vlucht in
het wijde keelgat laat glijden.
Met zijn tropische kleuren is deze
visser een graag geziene winter-
gast. Als broedvogel vind je hem
in ons land niet zoveel meer.
Nu bijna alle beken en rivier
tjes zijn gekanaliseerd en van
schuine, met zoden bedekte
oevers zijn voorzien, vindt de ijs
vogel nog maar moeilijk een ge
schikte plek om zijn nestgang te
graven. Wil deze vogel een be
hoorlijk nest maken, dan is hij
aangewezen op steile zandoevers.
In het oosten van het land,
langs de Achterhoekse bosbeekjes
en in Twente, vooral in de buurt
van de Dinkel, graven de ijsvo
gels echter nog steeds hun broed-
holen. In een steile wal maakt hij
een horizontale gang van wel een
meter lang. Aan het eind daarvan
deponeert het vrouwtje zes witte
eieren, zo in het zand. Wanneer
de wezel de nestopening nu maar
niet vindt en ook de ratten het
legsel met rust laten, rollen de
kleintjes na een broedtijd van
twee weken uit de glimmende
schalen. Bij het graven van de
nestgang een heel karwei
gebruikt de ijsvogel zowel zijn
snavel en klauwen als zijn vleu
gels.
Op de terugweg gaat. de tocht
door een eikenbos. De avond valt.
Tussen de bomen twinkelen de
verlichte stalruitjes van de boer
derijen. Ik dwaal van het laantje
af en loop even door het berm
gras. Dan zie ik de vlinders
Overal om mij heen klauteren
zij langs grassprieten omhoog,
overal bewegen kleine grijs-en-
bruin bewerkte vleugeltjes. Tien
tallen vlieger, voor mijn voeten
op. Ik blijf staan en aandachtig
om mij heen spiedend, probeer ik
het duister te doorboren. Ik krijg
hulp van de achter de bomen op
komende volle maan en zie dan,
hoe het tussen de eiken leeft van
de vlinders. Het moeten er vele
duizenden zijn.
Zij klauteren langs het gras
omhoog, wapperen nerveus met
de wiekjes, vliegen her en der,
doch de meeste verzamelen zich
op de ruwe schors van de dikke
eikestammen. Er is geen eike
boom van de vele langs het laan
tje, die niet krioelt van de vlin
ders.
Mijn zaklantaarn verraadt hun
identiteit. Grauwe vleugels heb
ben zij met grillige lichtbruine te
kening: wintervlinders! Iedere
eikestam gaf het beeld van een
zeer drukke verkeersweg. Wat
zoeken zij daar
Het mannetje van deze soort
heeft volwaardige vleugels. Het
vrouwtje echter niet. Ze beschikt
slechts over minuscule stompjes
die geen enkel nut hebben. Een
wintervlinderwijfje kan niet vlie
gen maar met de spinachtige poot
jes kan zij zich snel verplaatsen.
Zodra 't wijfje de ondergrondse
cocon - die daar al sinds het be
gin van de zomer lag - heeft ver
laten. rent zij langs een eike
stam omhoog.
Een rap diertje van nauwelijks
een centimeter lang. Haar rug is
lichtgroen, lijkt wel iets lichtge
vend, kennelijk omdat de manne
tjes hun aanstaande dan gemak
kelijker kunnen vinden. Die druk
ke bedoening op de eikestammen
ls dus een soort huwelijksmarkt.
Na de paring klauteren de vrouw
tjes naar de kruinen en zetten
daar hun eitjes af op de takken,
dicht bij de bladknoppen.
Terwijl in mei de eikebladeren
uit de knoppen komen, verschij
nen tegelijkertijd de groene rup
sen van de wintervlinders en de
monstreren 'n enorme vraatzucht.
Vetgevreten kruipen die rupsen
tenslotte, begin zomer, in de
grond om zich te verpoppen. Op
niet te koude novemberavonden
verlaten de imago's, de volwas
sen insekten, hun verblijf en ge
ven zo de trieste herfst nog
warmte mee met hun liefdesfeest.
Tot in januari kunnen wij de
wintervlindersfcin het nachtelyke
bos aantreffen. Ook in de boom
gaarden. Daar echter worden zij
door de fruitkwekers doeltreffend
van de voortplanting afgehouden.
De kwekers bevestigen lijmban-
den om de stammen en de vrouw
tjes vinden daar hun einde als
zij op weg zijn naar de kruinen.
De koning luidde een zilveren bel en
vlak bij de troon ging de deur open
waardoor een lakei naar binnen kwam.
De koning gebood hem: „Breng deze
heer naar de blauwe slaapvertrekken.
Daar zal hij logeren; zorg dat hem het
aan niets ontbreekt."
De lakei boog en gaf een teken aan
Jan, dat hij he* ook moest doen. ToeD
ging hij Jan voor, de troonzaal uit. Door
weer eindeloos lijkende gangen kwamen
ze in een mooie blauwe zitkamer.
Daarnaast was een slaap- en een bad
kamer. Dit waren de vertrekken, waar
Jan zou logeren. Hij had 't best naar
zijn zin. Thuis moest hij een klein
slaapkamertje met zijn broer delen en
wassen deden ze allemaal in dezelfde
badkamer.
De lakei wees hem een bel en vertel
de, dat als hij iets nodig had, hij daar
maar mee moest luiden! Er zou direct
een bediende komen. Jan keek eerst
eens rustig om zich heen.
In een kastje zag hij een fles prikli-
monade en een paar glazen staan. Hij
vond, dat hij maar moest beginnen met
zich een glas in te schenken, de lange
rit had hem dorstig gemaakt. Met het
glas in zijn hand ging hij in een van de
makkelijke stoelen zitten. Nu eigenlijk
begon hij zich weer te verwonderen
over wat hem overkomen was. Nog
maar enkele uren geleden zat hij thuis,
achter het raam en nu was hij in een
kasteel in een hem onbekend land en
hij zou met een prinses trouwen, als
hij wilde. Hij wist niet goed meer wat
hij doen zou.
Als hij niet met de prinses zou trou
wen, dan was de koning misschien
kwaad en hoe moest hij dan ooit weer
in zijn land terug komen. Maar de prin
ses, waarmee hij trouwen moest had hij
nog nooit gezien. Je kunt toch niet met
iemand trouwen, die je niet kent, dacht
hij. Nu ja, hij moest maar zien wat er
van kwam. Als de koning hem zou laten
roepen, dan zou hij eerst vragen de
prinses te mogen zien en als ze er
lief uit zag zou hij het maar doen. Zo
dacht Jan.
Zijn limonade was op en hij schonk
zich nog maar een glas in. Behaaglijk
zakte hij onderuit in zijn stoel. Alles
was tot nu toe goed gegaan en het zou
dus nog wel meevallen.
Na een uur kwam de lakei hem weer
halen en deze bracht hem naar
een veel kleiner vertrek, dan de troon
zaal geweest was. Hier was alles van
zilver en goud. Het waren de privé-
vertrekken van de koning. Deze kwam
door een andere deur binnen.
„En Jan," zei hij op vriendelijke
toon, „heb je over mijn voorstel nage
dacht?"
„Jawel, eh-koning," zei Jan, „maar
ik zou wel graag eerst kermis maken
met prinses Myra. Ik kan toch niet zeg
gen of ik met iemand trouwen wil, die
ik niet ken?"
Even keek de koning kwaad, toen be
gon hij te lachen. „Er steekt een koop
man in jou," zei hij, „jij wilt eerst kij
ken en dan kopen. Och je hebt gelijk."
De koning luidde met een bel en toen
de lakei verscheen beval hij hem prin
ses Myra te vragen naar zijn kamer te
komen.
Even later kwam een heel lief en
mooi meisje de kamer binnen. Ze had
gouden krulletjes en mooie rode
blosjes op de wangen. Jan vond ze di
rect aardig. Hij zag, dat Myra hem ook
aardig vond, maar ze waren allebei te
verlegen om wat te zeggen.
Hij had nooit veel met meisjes ge
praat. Dat deed je als jongen niet; ze
zouden je maar uitlachen. Myra had
nooit jongens van haar leeftijd gezien.
In het paleis waren alleen maar lakei
en en zo en die waren allemaal veel
mmmmm wmmm m /mmmmmmmmmmmmmmm
WmtaiW*//fflX'töa}%88ii
Hallo jongens en meisjes,
Ook deze week hebben jullie de
blinden niet vergeten. Van een drietal
spaarders kreeg ik een zending cap
sules, waarvoor hartelijk dank. De
goede gevers waren: Riek Heikamp,
die 7 november jarig was, waarmee
alsnog hartelijk gefeliciteerd; Ria en
Ineke Diepeveen en Sjaak v. d. Bo-
venkamp. Sjaak is vandaag jarig en
ook hem wil ik van harte feliciteren.
We zijn wat de honden betreft op
de goede weg. Binnenkort zal er vol
doende bijeengebracht zijn om weer
een hond te kunnen schenken. Ik
hoop, dat we dit jaar nog zover ko
men, maar dan zullen jullie toch alle
maal hard mee moeten sparen. Den
ken jullie er aan?
Ik kan deze week weer heel wat
jarigen feliciteren. Ik wens hun allen
een gezellige dag toe en, natuurlijk,
mooi weer.
De jarigen zijn:
Zondag 12 november: Rinie Viegen
en Marianne van Eden.
Maandag 13 november: Wim Scha
kel.
Dinsdag 14 november: Harman Tol
lenaar uit Achterberg.
Woensdag 15 november: Ria Oelde-
rik.
Zaterdag 18 november: Wim van den
Bruinhorst.
TANTE JOS
Het plan „Salamander" in Veenendaal is voorbe
stemd een voorname buurt te worden met misschien
huis-aan-huis een grote garage voor 'n grote auto. Wel
aan, dacht waarschijnlijk een grapjas, ook voorname
auto's al of niet met voorname meneren en mevrouwen
hebben zich aan de verkeersregels te houden en hij
plantte vast een verkeersbord met de aanduiding „Voor
rangskruising" in een berg zand. Vroeg genoeg in ieder
geval. Of zou de bordenplanter een dierenliefhebber
zijn die de rondcrossende vrachtautobestuurders wil at
tenderen op het feit dat nog niet alle „Salamander-ko
nijnen voor de bulldozer op de loop zijn gegaan
W
ONDER REDACTIE VAN
BOUWMEESTER
Cvetosar Gligoric, na de tweede wereldoorlog
de meest succesvolle Joegoslavische
schaakmeester en als zodanig een waardig op
volger van befaamde coryfeeën als Vidmar
en Kostitsch, heeft het zonetoernooi in Den
Haag op overtuigende wijze gewonnen.
Twee partijen won hij door zijn fabelachtige
techniek in eindspelen met ongelijke lopers en
zware stukken. De beste daarvan, het duel
met de Hongaar Honfi, is hieronder nader toe
gelicht.
Wit: Gligoric. Zwart: Honfi.
FIDE-zonetoernooi 1966, Den Haag.
Grünfeld-Indisch.
1. d2d4, Pg8—f6. 2. c2—c4, g7—g6. 3. Pbl—
c3, d7d5. 4. Pglf3 (Gligoric voelt weinig
voor de complicaties na 4. cd5:, Pd5: 5. e4
enz.) 4. Lf8g7. 5. e2e3, 00. 6. c4xd5,
Pf6xd5. 7. Lflc4, Pd5—b6. 8. Lc4—b3, Pb8
c6. 9. 0—0, a7a5. 10. Pc3—a4, Pb6xa4. 11.
Lb3xa4, Lc8—d7. 12. Lel—d2, e7—e5. (Op 12.
...De8 zou wit met 13. Lc3 hebben voortgezet,
daar dan op 13. Pd4: 14. Ld7:, Pf3: 15.
gf3: zou volgen. De tekstzet geeft zwart een
vrijer spel, ten koste van ruil van zijn zwarte
loper). 13. La4xc6 (Doelloos is 13. d5 wegens
13. ...Pe7 gevolgd door ...c6) 13Ld7xc6
14. Pf3xe5, Lg7xe5 15. d4xe5, Dd8—d5 16. f2
—f3, Dd5xe5 17. Ddl—cl, Tf8—e8 (Actiever
was 17. ...f5 met ongeveer gelijk spel) 18. e3
e4, f7—f5 19. e4xf5, De5xf5 20. Ld2—c3, Te8
e2. Diagram. 21. Delh6 (Er dreigde 21.
d c o
mm
mm
V
m
////'S/ys
'WA
wmyd
wm
VjrrrkVA
...Tg2:+. Nu zou dit falen op het eenvoudige
22. Khl) 21. Df5—f8 22. Dh6—h4, Df8—
c5+ (Tegen 23. Dd4 gericht) 23. Kglhl,
Ta8—f8 24. Tal—dl (Dreigt 25. Td8) 24
Lc6d5 25. Dh4h6, Tf8f7 26. Tfl—el,
Te2xel+ 27. Tdlxel, Tf7e7 (Goed verde
digd: zwart ontneemt wit de open lijn) 28.
Tel—dl, c7c6 29. Dh6—f4, Te7—e6 30. h2—
h3, Dc5f8 (Niet het besfe. Beter was 30.
...b5. Zwart verkeerde hier reeds in tydnood).
31. Df4d4, Df8h6 (Verdedigt alles). 32.
a2a4 (Legt de a-pion vast). 32. g6g5
33. Lc3xa5, Dh6—g7 34. Dd4—f2, h7—h5 35.
La5c3, Dg7—g6 36. Khl—gl, Dg6—f5 (Op
36. ...g4 volgt 37. fg4: en 38. Tfl) 37. Df2—
d4, Df5g6 38. a4—a5. Te6—e8 39. b2—b4,
Kg8h7 40. b4b5, Kh7—g8 (Tijdnood) 41.
a5a6, b7xa6 42. b5xa6, g5g4 43. f3xg4,
Te8e2 (Een laatste poging, maar het is reeds
te laat) 44. Dd4—h8+, Kg8—f7 45. Tdl—-
fl+, Kf7—e7 46. Lc3—f6 (en er volgt mat).
Zwart geeft het op.
Horizontaal:
1. foltertuig,
katrol
6. Nieuw Guinea
11. Eng. aanspreek
titel
12. mikpunten
14. op dit moment
15. verwonding
16. uit Ierland
17. voorzetsel
19. boom
21. vrouw van Adam
(O. T.)
22. „dom" zoogdier
23. rijtuig
25. jeugdig onvol
groeid
26. duinvallei
28. plakmiddel
30. ingewand van
haring
31. materiaal bij
enten gebruikt
33. wedergade (vr.)
34. kreet
35. plomp, traag
36. stroop
40. tonnenmaker
44. voor-: voorvoeg
sel
45. jongensnaam
47. Raad v. Arbeid,
afk.
48. gevolg van brand
49. onderkussen
50. vluchtheuvel (Fr.)
51. 100 gram
45. aanw. vnw.
55. elem. Titanium,
afk.
56. bloedverwante
58. afk. v. Catharina
61. daar
62. ver-: vereffenen
64. geest, fijne
geestigheid
66. vetter dan het
andere
67. oude munt
Vertikaal:
1. het onmeetb. getal
2. indien
3. aansteekkoord
4. eer
5. volmaakt
6. (het) taaleigen
7. roede
8. uit Ierland
9. zie 2 vert.
10. edelgas, afk.
11. knaagdieren
13. pas aangekomen
student
14. gemeente in
Gelderland
18. gekke, dwaze
20. (oude) bewoner
van Ierland
21. dus
24. ritmisch vers
27. blaasinstrument
29. keizer v.
Abessinië
32. beteuterd
33. waagstuk
36. kleine vis
37. bedekte spot
38. bloem
39. hakwerktuig
41. kanselredenaar
(afk.)
yyederom beschikken we over enkele gegevens
over het kampioenschap van Rusland.
Het aantal deelnemers bedraagt 22 en na 12
ronden had Andreiko met 20 punten de leiding,
gevolgd door M. Galkin en B. Sjkitkin met 16
punten. Behalve deze gegevens zijn wij weer
in staat U enkele fragmenten van formaat te
tonen.
Na de vijf geplaatste standen in de vorige
rubrieken nummeren we nu verder met 6.
6.
GALKIN
3
m
m
\m%,
Am
46
*0
47 48 49
AGAFONOW
Zw.: 2, 4, 6, 8, 10—12, 14, 18, 22, 27.
Wit: 23, 29, 30, 33, 34, 37, 39, 40, 42, 43, 47
Wit speelde in deze stand 4338. In plaats
van deze 4338 zet zou 3024 ogenschijnlijk
in aanmerking komen. Maar waarom is deze
zet toch niet speelbaar
7. Zw.: Davidow: 3, 7, 9, 12. 13, 16, 19, 20,
23, 26.
w.: Slobodskoj: 22, 28, 30, 3236, 38, 42.
Zwart speelde (16—21) en dat was voor de
witspeler voldoende om zwart een vernietigen
de damslag toe te brengen.
8. zw.: Andreiko: 3, 4, 9, 13, 14, 21, 27, 28.
w.: Kowrizkin: 15, 20, 24, 25, 35, 42, 47, 48.
Wit, terdege in het nauw, speelde 3429.
zwart sloeg (14X23), waarop wit 20—14,
25X14 speelde. Kunt U ontdekken waarom
zwart nu onherroepelijk gaat winnen Een ori
ginele winst voor partijspel, maar voor de
problematiek beslist niet.
Zelfs de meest verstokte tegenstander van
problematiek ziet problematiek en partijspel
hier hand in hand gaan. Bij het slaan van (14X
23) heeft Andreiko het problematische slot
natuurlijk gezien.
9. AGAFONOW
I
m?
hp
4m
46 47 48 49 50
KATS
Zw.: 4. 9, 12—14, 16, 17, 19. 24—26; w.: 23.
27, 28, 3640, 42, 44, 45.
Zwart won hier op zeer verrassende wijze.
10. Partij: Stepanow (wit)
Sjkitkin (zwart) 02
Tot besluit geven we U een zeer korte, maar
tevens boeiende partij:
32—28 (18—23) 3Z—29 (23X32) 37X28
(20—25) 41—37 (12—18) 37—32 (17—21)
46—41 (7—12) 41—37 (21—26) 39—33
(11—17) 44—39 (6—11) 29—24 (19X30)
35X24 (1—6) 34—29 (17—21) 39—34 een
"iet, die ons niet sterk lijkt (12—17) 43—39
(1420) 2823 de zet, die naar de onder
gang leidt (1822) nu is 3127, 36X27
verhinderd wegens (2530) enz. 3228
gedw. (914) 4035 of? en nu is de stand:
Zw.: 2—6, 8, 10, 11, 13—17, 20—22, 25, 26.
W.: 23, 24. 28, 29, 31, 33—39, 42, 45, 47—50.
Zwart maakt met een verpletterende combi
natie een einde aan de partij.
Correspondentie betreffende deze rubriek aan
P. Bergsma, tel. 05660-463, Roordahuizum 309.
42. modern
Hebreeuws
43. werkman, die de
eerste ruwe laag
specie aanbrengt
45. zaakleider in
hotel
46. zoetmiddel
52. kunstig maaksel
van garen
53. bloedverwant
56. met mfl, met U
57. sntywerktuig
59. god (Noorse
mythol)
60. plaats v. balspel
63. heen en terug
(afk.; Lat.)
65. elem. Illinium,
(afk.)
IBS
38
36
37
W
W
5V
55"
