Reliëf van Riidecker werd in de gracht geworpen Vuilnisman liet het staan 8 ARAM De Gouden Cobra Roland Holst-prijs 1966 Koninklijk bezoek op Danny Kay-avond Prinses Margriet koos tv-programma Culturele prijs voor Carl von Garaguly VANAVOND scheurhoest keelpijn? theelepeltje Nattermann hoestsiroop zie-zo Snoep verstandig eet n appel Snoep verstandig eet n appel Snoep verstandig eet 'n appel TELEVISIE T.V. LANGENBERG -yina 2 DINSDAG 22 NOVEMBER I96C De tweede instructie houdt zich be zig met de grootvorst. Ook hij moet in plaats van de onbekwame Bruem- mer, Bergholz en Stehlin een nieuwe begeleider krijgen die tot taak heeft de troonopvolger van zijn „onwaardi ge neigingen te weerhouden". Die on waardige neigingen van Peter zijn in de instructie zeer uitvoerig geschetst. Er wordt gezegd dat de grootvorst „zijn hele tijd besteedt aan schadelij ke vertrouwelijkheid met bedienden en lakeien, ze in uniform steekt, ze laat exerceren en op die manier de krijgskunst tot een aanfluiting maakt". Verder wordt erover ge klaagd dat Peter aan tafel de bedien den wijn over hun hoofd giet, perso nen die hem bezoeken, zelfs buiten landers, op vieze moppen onthaalt, telkens grimassen trekt en nooit be hoorlijk stil kan zitten of staan. En tenslotte zo luidt de instructie* is het totaal onbegrijpelijk dat een achttienjarige echtgenoot in de kamer van zijn vrouw met poppen speelt... De uiteenzettingen van haar „gezwo ren vijand" Bestoesjew kloppen niet alleen woordelijk met Catharina's klachten over haar man (en bevesti gen tevens de redelijkheid daarvan), maar ze maken het klinische beeld van de jeugdige neuroticus ook com pleet door een paar heel karakteris tieke trekjes aan te geven.' Die gri massen, dat gewiebel met armen en benen zijn kennelijk geen onhebbe lijkheden zoals Bestoesjew bedoelt, maar onwillekeurige trekbewegingen van een hypernerveus mens. Er zou feitelijk niets verstandigers te beden ken zijn dan elk van die twee jonge, onervaren echtelingen een wijze raad gever te geven. Maar helaas is dat allerminst de ware bedoeling van de „instructies". Noch Bestoesjew, noch Elisabeth heeft het minste begrip voor de onschuld der beide echtgeno ten aan het falen van hun huwelijk, ze gissen in alle mogelijke verkeerde richtingen, ze denken aan onwil, aan ruzies, aan trouweloosheden. Dat valt al op te maken uit de bewoordingen van de instructie over Catharina en blijkt duidelijk uit de keus van de „vorname dame". Terwijl Peter in de persoon van de vorst Repnin ten minste nog een man als gezelschap krijgt, die prettig en vriendelijk van aard is, toont de benoeming van me vrouw Tsjoglokow tot dame van toe zicht wel aan dat er geenszins ge dacht wordt aan een met begrip ad viseren maar eerder aan een streng toezicht houden op Catharina. Me vrouw Tsjoglokow heeft niet één van de eigenschappen die nodig zouden zijn om een radeloze jonge vrouw in een zo buitengewoon kiese situatie de helpende hand te bieden; ze is ver standig noch welwillend, integendeel: ze staat bekend als één der domste en arrogantste vrouwen aan het hof. Maar ze is een marionet van Bes toesjew, een betrouwbare spionne, en haar deugdzaamheid is boven ieder twijfel verheven. Ze is uit liefde met haar man getrouwd en ze krijgt ieder jaar een kind en juist dat moet Catharina ten voorbeeld strekken. Het moet tot Elisabeths eer worden gezegd dat ze twee volle weken aar zelt over deze fatale benoeming; mis schien zegt een echte vrouwelijke in- tuïtïie ïhaïar dat dit openlijke toezicht tot an de rand van het echtelijke bed niet bepaald geschikt is om een vreugdeloos huwelijk te verbeteren en dat de voortdurende aanblik van een gelukkige echtgenote voor een ongelukige een even slecht genees middel is als zout voor een open wond. Maar dan komt èèn van haar vele spionnen graaf Devier, de la tere held van de zevenjarige oorlog vertellen dat hij Catharina in haar slaapkamer verrast heeft met Tsjer- nüsjeff. In wel.re toestand hij het tweetal heeft verrast, zullen we nooit met absolute zekerheid vernemen; daarover bestaan alleen Catharina's eigen aantekeningen en die leggen na tuurlijk de nadruk op de volslagen argeloosheid van een onnozel gesprek van een paar minuten. De volgende dag zijn alle Tsjernüsjefs van het hof verwijderd, twee van hen worden aan een onderzoek onderworpen (dat zonder resultaat blijft), en mevrouw Tsjoglokow treedt, aan de hand van doodsvijand Bestoesjew en met als aangename introductie dat de keize rin zeer ontevreden is over Cathari na, in dienst als bewaakster. Bij die aanslag op het laatste armzalige rest je vrijheid en blijmoedigheid kan Ca tharina haar opwinding niet beher- sen. Terwijl haar lippen zeggen dat ze zich natuurlijk schikt naar de wens van Hare Majesteit, rollen de tranen uit haar ogen. Door de indiensttreding van me vrouw Tsjoglokow wordt Catharina praktisch een gevangene. Ze mag dan tot dusver zijn omringd door ge heime snuffelaars, nu waakt Elisa beths oog zonder aflaten over al haar gangen, Bestoesjews oor over al haar woorden. De „voorname dame" vat de ontvangen opdracht uitsluitend op in de zin van te moeten optreden als een strenge gouvernante. Zoals alle slechte opvoeders meent ze dat de es sentie van het opvoeden uitsluitend ligt in verbieden en straffen. Het komt in de verste verte niet bij haar op om Catharina's vriendschap te winnen of als ervaren vrouw en meervoudige moeder de netelige kwesties die geleid hebben tot haar aanstelling te bespreken met de jon ge grootvorstin; het komt niet bij haar op de twee ongelukkige mensen kinderen die door de ongenade van de keizerin nog radelo- zer en nog meer ontdaan zijn, aan te sporen tot een blijder samenzijn, en een sfeer van kalmerende welwillend heid te scheppen waarin wanklanken verstommen en beledigingen vergeten kunnen worden. Integendeel: ze be paalt er zich toe op alles wat ze ziet te mopperen en te vitten. Ze staat ook niet het onschuldigste spelletje toe, ze staat niets toe wat niet uit drukkelijk is voorgeschreven. Ze heeft het wantrouwen van de dom heid tegenover de geest, het wantrou wen van de opgeblazen deugd jegens iedere soort vrolijkheid. In één jaar lukt het haar alle mensen die haar niet aanstaan, dus alle mensen met gevoel voor humor en een milde aard, uit de omgeving van het groot- vorstelijk paar te verwijderen on der meer ook vorst Repnin die ver vangen wordt door meneer Tsjoglo kow. Meneer Tsjoglokow is niet veel wijzer dan zijn vrouw maar even aanmatigend als zij, even vervelend en even kruiperig voor Bestoesjew. De voortdurende aanwezigheid van deze deugdbewakers is genoeg om te maken dat iedereen het „jonge hof" zoveel mogelijk vermijdt. Door dit alles wordt weliswaar be reikt dat de jonge echtelieden meer dan voorheen op elkaar zijn aangewe zen maar de voortzetting van de dynastie is er niet mee gediend. Pe ter komt meermalen per dag bij zijn vrouw. Soms speelt hij voor haar op zijn viool helaas ligt zijn enige ga ve, zijn enige nobele interesse juist op dat terrein waarop Catharina een volslagen ongevoelige is: op het ge bied van de muziek. Soms laat hij Catharina urenlang geweer-exercities maken en, het wapen gepresenteerd, als schildwacht voor een lege kamer staan. Dan weer ontwikkelt hij het plan om een lustslot te bouwen naar voorbeeld van een kartuizerklooster, waar dan in het park alle dames en heren van het hof als monniken ver kleed moet rondlopen) wel honderd keer moet Catharina een plattegrond van dat vermaaksklooster voor hem ontwerpen en onvermoeibaar naast hem op en neer lopen door de kamer om het zinloze plan tot in alle bijzon derheden te bespreken. Maar des avonds als hij zich naast haar ter ruste legt en hij slaapt de eerste negen jaar nooit ergens anders dan in haar bed en als mevrouw Tsjog lokow en de hofdames zich hebben teruggetrokken, dan laat hij zich door vrouw Kruse allerlei poppen en kinderspeelgoed brengen. Dat is wel streng verboden, maar vrouw Kruse is de grootvorst zeer genegen omdat ze net als hij uit Holstein komt; ze haat mevrouw Tsjoglokow omdat die ook tegenover haar bits is en hoog van de toren blaast en daarom zet ze die gehate oppas wat graag een hak door Peter een plezier te doen. Ze brengt hem zoveel poppen dat het hele bed er vaak onder bedolven is Maar die vele lege saaie dagen, die vele lege ongebruikte nachten gaan niet helemaal ongemerkt aan Catha rina voorbij. Ze moet dikwijls de dok ter roepen. Nu eens heeft ze onver draaglijke hoofdpijn, dan weer lijdt ze aan slapeloosheid of heeft geen eetlust. Een raadselachtige zwaar moedigheid maakt het leven tot een kwelling voor haar. Boerhaave ver richt af en toe een aderlating bij haar, hij schrijft een poeder voor, een artsenij, en hij heeft mooie la- tijnse namen voor haar verschillen de kwalen. Maar de ware naam voor haar ziekte mag hij niet uitspreken die is: gezondheid. Catharina is een gezond levendig wezen met de natuurlijke behoeften van haar leef tijd. Haar krachtig lichaam verlangt naar beweging, haar levendige geest naar voedsel, haar zinnen naar be vrediging, haar jonge hart naar lief de. Niets van dit al wordt haar gegund. In de acht jaar dat de Tsjoglokows hun schrikbewind voeren aan het jonge hof, zijn het alleen de weinige zomerweken in Oranienbaum een lustslot dat Peter van de keizerin ten geschenke heeft gekregen waar ze een beetje vertier, een beetje per soonlijke vrijheid geniet. Hier kan ze om drie uur 's morgens, alleen ver gezeld van een dienaar, op de een- dejacht gaan of ze kan, in het he renzadel gezeten, urenlang over de weiden galopperen. Ook dat heren zadel is eigenlijk verboden Elisa beth gelooft dat die manier van rij den de vruchtbaarheid schaadt. Maar Catharina heeft een klein uitvindinkje gedaan: een verstelbaar zadel dat haar in staat stelt om voor de ogen van mevrouw Tsjoglokow zedig in het dameszadel weg te rijden om, een maal uit het gezicht, één been over de rug van het paard te slaan en vertrouwend op de onderdanige ge heimhouding van haar stalknecht verder zo te rijden als het haar zint. Maar deze mooie zomerweken zijn gauw voorbij en niet elke zomer mo gen ze naar Oranienbaum. En aan de Russische winters lijkt maar geen eind te komen. Sedert lang is er al geen mens meer in Catharina's om geving met wie ze een ongedwongen openhartig woord nu durven spre ken. Ze doet ook haar best niemand speciale sympathieën te betuigen, want ze heeft telkens weer moeten ondervinden dat iedereen die zij lief krijgt in ongenade valt, dat er onheil komt over een ieder die haar goed gezind is. Ze gelooft dat ze geen en kele vriend meer aan dit hof heeft ook de laatste die haar nog restte, wordt enkel om die vriendschap naar Siberië verbannen: de oude bediende Timofei, haar orakel, haar hulpvaar dige geest in honderden netelige kwesties. „Dat was het grootste ver driet gedurende de hele regerings periode van Elisabeth." Nu is ze pas volslagen eenzaam. Uit verveling begint ze te lezen. Boeken verkorten de eindeloze tijd, leiden de gedachten af van het eigen ongeluk, vullen de lege saaiheid van het bestaan met allerlei bonte ge stalten en gebeurtenissen. Catharina leest wat ze maar in handen kan krij gen voorlopig dus allerhande ro mans, hoofdzakelijk Franse. Die ro mans prikkelen haar toch al meer dan levendige fantasie, verhevigen haar verlangen naar het menselijk verkeer, naar liefde en bemind wor den. Maar het is altijd nog beter ge lukkig te zijn met een romanheldin of te lijden om een romanheld dan te kijven met mevrouw Tsjoglokow of met Peter en zijn poppen te spe len. Bij gebrek aan iets anders wordt lezen weldra Catharina's belangrijk ste en hartstochtelijkste tijdverdrijf, ze heeft steeds een boek in 'naar ka mer, een boek in haar tas als ze gaat wandelen. „Ik ben toen nooit zonder boek geweest, nooit zonder verdriet, maar altijd zonder plezier," zegt ze over die jaren. Aanvankelijk leest ze blindelings alles wat haar al evenmin kieskeuri ge hofdames toevallig lezen. Op een dag verzeilt het zojuist in Frankrijk verschenen „Geschiedenis van Duits land" aan het Russische hof en om dat niemand zich meester maakt van dat langdradige boek neemt Cathari na het maar. Het bevalt haar beter dan de sentimentele oppervlakkige romans en ze ontdekt tot haar grote vreugde dat je je met boeken niet al leen kunt verstrooien maar dat je ook uit boeken kunt leren. Nu pas herin nert ze zich de raadgevingen van Gyllenborg. Ze laat zich de werken bezorgen van Plutarchus en van Ta citus. Haar zo geheel en al op de wer kelijkheid gerichte geest zegt de ge schiedenis het verhaal der werke lijke gebeurtenissen veel meer dan de mooiste verzonnen vertelsels. De voornaamste drijfveer van haar persoonlijkheid is haar eerzucht en daarom identificeert ze zich liever met een Alexander of een Alcibiades dan met een smachtende zich aan de liefde een roes drinkende Chloë. En zodra ze iets begint te leren, ziet ze ook in hoe weinig ze nog weet: ze hebben haar immers ook alleen maar de jammerlijke ontwikkeling van een gemiddelde-prinses gegeven. Baron Mardefeld die Frederik tot woede van Elisabeth nog steeds niet heeft teruggeroepen beveelt haar op een goede dag de „Dictionnaire philoso- phique et critique" van Henry Bayle aan. Feitelijk is dat slechts een na slagwerk, een soort kritisch lexicon, maar Catharina leest het in haar on- verzadelijke dorst naar kennis van de eerste tot de laatste regel door. Ze heeft er twee jaar voor nodig, maar het zijn geen verspilde jaren: de basis is gelegd voor een algeme ne ontwikkeling, het eerste vereiste voor iedere vruchtbare geestelijke arbeid heeft postgevat in Catharina's ziel: de twijfel aan het overgelever de, aan het vanouds aanvaarde. Bay le, de grote filosofische ketter van de zeventiende eeuw, is de regelrechte voorloper van de rationalisten, van hem naar Montesquieu en Voltaire is maar één stap. De vurige adem van haar tijd blaast haar in het gezicht, de brandende problemen van de achttiende eeuw steken op in haar hart, nog drie decaden voordat ze een deel van Europa in lichterlaaie zet ten. Tot dusver heeft ze gehoord over de grote mannen die geschiedenis ge maakt hebben, maar nu verneemt ze voor het eerst iets van de ontelbare kleinen door wie geen geschiedenis gemaakt wordt, van diegenen wier grote massa de machtigen hun macht verleent en die zelf van iedere macht beroofd zijn, van de rechtelozen, de uitgebuiten van het volk. Het is een belangrijk, bijna heilig mo ment, grootser voor deze ene vrouw dan voor honderden andere de eerste liefdeservaring. Dit is het ogenblik waarop ze zich de uitgemergelde door vuil ontsierde gezichten herin nert die op die grote tocht naar Kiew haar koninklijke calèche binnengaap- ten, de half vervallen erbarmelijke leemhutten achter de schitterende pleisterplaatsen van de keizerin. Nu is het niet meer vanzelfsprekend, niet meer door God beschikt en eeuwig onveranderlijk, dat die lieden daar arbeiden en verhongeren, terwijl een klein handjevol adellijke luilakken, om de troon geschaard, zwelgen in 't genot van hun voorrechten. Ja, ook de troon zelf is niet langer een onaan tastbaar heiligdom; haar wakker ge schud geweten eist dat hij zijn recht niet baseert op bajonetgeweld maar op de bescherming van het recht dat hij waarborgt aan ook de allerklein ste, onaanzienlijkste onderdaan. Er is maar weinig meer voor nodig of bij de werken v^n Montesquieu ko men die van Vo&aire, bij de twijfel aan het door God. beschikt zijn van het absolutisme komt de twijfel aan God. Catharina heeft tot dusver eerst de gebruiken der Lutherse, later die der Griekse kerk trouw nageleefd zonder zich bepaald het hoofd te bre ken over die dingen. Nu leest ze dat iedere kerk niet enkel het medium is tussen mens en hemel maar een door en door aardse macht, even groot en vaak nog groter dan de macht van de troon, ze leest dat de geestelijke nood van vele duizenden de kerk aan aardse schatten en bezit tingen helpt, dat de troon de invloed van de kerk nodig heeft en de kerk het gezag van de troon. Terwijl mevrouw Tsjoglokow als een vinnige Cerberus Catharina's deur bewaakt zodat geen onbevoeg den, geen verdachten, ja zelfs niet de dagelijkse nieuwtjes van het grote hof kunnen doordringen tot de grootvor stin dringt met de onopvallende, grijsingebonden boeken de brutale, oproerige geest van de achttiende eeuw de vertrekken binnen van de gevangene. Terwijl het Catharina verboden is argeloze en vrolijke spel letjes te spelen met haar jonge hof dames, leert ze het grote bevrijdende lachen van Voltaire, het lachen der wijsheid om de dwaasheid, het gulste maar ook het gevaarlijkste lachen der filosofie. Werksters van het Historisch Seminarium der Universiteit van Amsterd; hebben een reliëf van de beeldhouwer John Radecker die o.a. het natior - monument op de Dam heeft vervaardigd onlangs bij de vuilnisbak gez Maar de stadsreiniging weigerde het in 1925 vervaardigde reliëf mee te r. men, waarop twee arbeiders het stuk steen in het water lieten vallen van Herengracht. Een duiker heeft vorige maand het veertig kilo wegende reik daaruit weer opgedoken toen uit naspeuringen was gebleken dat het vermis' stuk daar terecht moest zijn gekomen. ADVEPI ENT1E Tevergeefs is getracht deze bescha mende gang van zaken geheim te hou den. Via de Rijks Academie voor Beel dende Kunsten lekte gisteren toch uit wat er was gebeurd. Daar had men namelijk het reliëf van een paard - opgevraagd, aangezien het initiatief was genomen tot een kleine expositie van werken uit de diverse perioden uit het leven van de tien jaar geleden ge storven kunstenaar. Als samensteller werd aangewezen de heer Clement Meuleman. Deze vroeg het Stedelijk Museum de eigenares of hij be doeld reliëf zou mogen lenen. Hij kreeg toen te horen, dat het jaren geleden al in bruikleen was gegeven aan prof. J. F. Niermeyer. Deze hoogleraar in de geschiedenis bleek inmiddels te zijn overleden. Op het Historisch Seminarium wist men zich te herinneren, dat het reliëf inderdaad had gestaan in de werkka mer van de gestorven professor. Dit vertrek was na zijn dood opnieuw inge richt. Vermoedelijk heeft iemand het reliëf toen op een rommelkamer gezet, van waaruit het later door de werk sters naar buiten werd gesjouwd om bij de vuilnisbakken te worden neerge zet. Zij hadden zo bleek bij navraag gedacht, dat het zo maar een oud stuk steen was. Overigens kunnen de deskundigen zich dat wel min of meer voorstellen. Het reliëf zou in de loop der jaren nog al wat te lijden hebben, gehad door de zachtheid van het materiaal waren aan alle kanten afbrokkelingen ont staan. Radecker heeft dit reliëf inder tijd met nog drie anderen gemaakt voor een tentoonstelling in Parijs. Volgens de heer Meuleman moet voor een verzamelaar de waarde van het hele kwartet niet veel hoger hebben ge legen dan rondom de vierduizend gul den. Twee Marokkaanse arbeiders hebben het reliëf destijds in de gracht gegooid omdat de vuilnismannen hadden gewei gerd het in hun wagen mee te nemen: ADVERTENTIE DEN HAAG Prinses Beatrix en Prins Claus zullen woensdagavond 23 november in de Singerc^oncertzaal te Laren aanwezig zijn bij de Unicef- televisie-uitzending „Entree voor Danny Kaye". Deze uitzending vindt plaats ter gelegenheid van de viering van het 20- jarig bestaan van het wereld-kinder fonds. Prinses Beatrix is ere-voorzitster van het Nederlands comité Unicef, dat samen met de Nederlandse Televisie Stichting deze uitzending heeft georga niseerd, waarvoor Danny Kaye speciaal naar ons land zal komen. ADVERIENTIE (Wordt vervolgd) S Een groot deel van de tv-uitzendingen op de avond van 10 januari, de dag van het huwelijk van prinses Margriet en Pieter van Vollenhoven, zal bestaan uit een programma waarvan de inhoud zal zijn samengesteld aan de hand van wensen van het bruidspaar. Het heeft in totaal tien wensen mogen uiten. Het aantal houdt verband met de datum van het huwelijk. De prinses koos lichte mu ziek, ernstige muziek, cabaret, een his torisch documentair onderwerp. De produktie van het programma is door de NTS in handen gegeven van de AVRO. Regisseur Fred Oster heeft gis teren de eerste programma-onderdelen gemaakt. ADVERTENTIE 89 Twee dagen verblijven Aram en Ambre nu reeds in het kamp aan de rand van het zoutmeer. Maar nog steeds zijn er geen tekenen, dat Dahouddin en zijn Touareggs van zins zijn uit hun veilige bol- werk, het paleis midden in het gevaarlijke zout- meer, te voorschijn te komen... Als Ambre op de ochtend van de derde dag nagenoeg hersteld blijkt te zijn van haar schouderwond, besluiten zij niet langer te wachten en de reis naar de kust te be ginnen. „Ge hebt gelijk", zegt de kadi, als Aram hem zijn plan om af te reizen, meedeelt. „Dahouddin hoopte blijkbaar, dat de uitlevering van Ares ons voldoende genoegdoening zou schenken.... Maar hij vergist zich, wij zullen het beleg volhouden, al moest het maanden duren. De mannen van de Gou den Cobra zullen, zo Allah het wil, verslagen wor den, dat zweer ik". Als de schroeiende middagzon haar ergste .tte gehad heeft, bestijgen Aram en Ambre, na een hartelijk afscheid van Kleine-Kim en de kadi, hun Mehari's, zoals de ranke rijkamelen in deze stre- ken genoemd worden. Enkele gidsen zullen hen vergezellen op hun reis naar een havenplaats aan de kust. En achter in de kleine karavaan, somber voor zich uit starend, rijdt Ares. de worstelaar. ARNHEM Carl von Garaguly, di rigent van het Gelders Orkest, heeft tijdens een bijeenkomst ten stadhuize de culturele prijs (groot f 1500,-) van de gemeente Arnhem ontvangen uit handen van burgemeester Matser. De 66-jarige dirigent kan terugzien op een schitterende carrière als vlolist, muziek pedagoog en orkestleider. Als leerlinf van Jenö Hubay debuteerde hij als 7 jarige solist in Boedapest en oogstte ni voltooiing van zijn studies bij Geza vor Kresz en Henri Marteau internationale lauweren. Op 18-jarige leeftijd kreeg hij eer. professoraat aan het staatsconservato- rium in Arad. Van 1923 tot 1930 was hij leider van het symfonie-orkest in Go- tenburg en van 1930 tot 1940 dirigeerde hij het Filharmonisch Orkest van Stock holm. In 1941 volgde hij dr. Fritz Busch op als vaste dirigent van dit orkest, welke functie hij tot 1953 heeft ver vuld. Nadien vervulde hij een groot aantal gastdirecties tot het moment dat hij werd benoemd als dirigent van het Gelders Orkest. „Daar zijn we niet voor, jullie moeten het naar de puinschuit brengen"... bij het uitzoeken van deze zaak heeft men de beide buitenlanders gevraagd nauw keurig de plek aan te wijzen waar zij het brok steen toen maar hadden laten vallen. Vervolgens ging een verzoek om te dreggen naar de rijkspolitie te wa ter. Maar deze methode, zou, zo werd daar gezegd, te veel kans op beschadi gingen opleveren. Een particuliere dui ker diende dus te worden ingeschakeld. Twee voorwaarden zijn toen gesteld er moest 's avonds in het donke dus worden gewerkt, en er moei met niemand over worden gesproke De man in kwestie hoefde overige maar enkele minuten te zoeken. Het reliëf kreeg eenmaal teruggt vonden niet eens meer een plaats op de tentoonstelling, die nog duurt tot 10 december. Volgens de heer C. Meule man was er geen ruimte meer voor. verkrijgbaar bij uw apotheek en drogist DE STEEG In het dorp De Steeg smeente Rheden, zal medio juni 1967 et Internationale Folkloristisch Festi val worden gehouden. Met de voorberei ding van dit evenement is men reeds begonnen. Verwacht wordt, dat evenals dit jaar in Warffum (Groningen) zeker tien verschillende landen aan dit festi val zullen deelnemen. AMSTERDAM Aan de grafische kunstenaars J. Ploos van Amstel (Haarlem) en J. Hillenius (Amsterdam) is'vanmiddag tijdens een korte bijeenkomst in Amsterdam de jaarlijks door de Henriëtte Roland Holststichting ter beschikking gestelde Hen- riëtte Roland Holstprijs uitgereikt. De stichting kende de kunstenaars de door hen gedeelde prijs van f 1.000,toe op voordracht van een jury bestaande uit de heren B. Buys, A. van Dobbenburgh, S. Samama en N. van den Toorn. De heer Ploos van Amstel ontving de prijs op grond van de door hem ingezonden tekeningen, de heer Hillenius voor zijn etsen. Prof. Dr. G. Stuiveling reikte de prijzen uit. Links J. Ploos van Amstel, irt het midden J. Hillenius. HILVERSUM I 18.00 Country and Western Express. 18.20 Uitzending van de A.R.P. Spreker Mr. de Kwaadsteniet, secretaris van de A.R.P. 18.30 Musicerende dilettanten. 18.50 Nws. en commentaren. 19.00 Nws. 19.10 Act. Conciliepostbus (herh. v. 9.25-9.30). 19.35 Gregoriaanse gezangen. 19.45 Zoekend geloven: nieuwe catechis mus voor volwassenen. 20.00 Radioka- merork. solist en instrumentaal kwar tet: klassieke en moderne muz. 21.10 Voordracht. 21.20 Stereo: Omroepka- merkoor (opn.): oude liederen. 21.35 Pianoduo: klass. en mod. muz. 22.00 Kunstkroniek. 22.30 Nws. 22.40 Over weging. 22.45 Vreemd...: een keuze uit woord, zang en dans van elders en anders. 23.15 Contekst: 14 daags maga zine waarin op de dingen wordt door gepraat. 23.45 Licht pianospel (gr.). 23.55-24.00 Nieuws. HILVERSUM II 18.00 Nws. 18.15 Act. 18.25 Lichte ork. muz. en zangsoliste. 18.55 Voor de kin deren. 19.00 Gesproken brief uit Parijs. 19.05 Ontmoeting der levensovertuigin gen, gesprekken. 19.40 Lichte orkest muz. 20.00 Nws. 20.05 Tot Uw orders: gevar. progr. voor de Marine. 21.15 Het spook van Abercragghie, hoorspel (1). 21.45 Lichte gr. muz. 22.00 Gonk... cabaretprogr. 22.30 Nws. 22.40 Act. 22.50 Stereo: Radiokamerork.: klass. en mod. muz. 23.55-24.00 Nws. NEDERLAND I NTS/NOT: 11.10 - 12.00 Schooltelevi sie. 19.00 Nws. in het kort. 19.01 Pipo de Clown. 19.05 Journaal voor gehoor gestoorden. VARA: 19.35 De Lucy show NTS: 20.00 Journaal. VARA: 20.20 Ach ter het nieuws. 20.45 Onder anderen, ge filmde reportage over minder bekende kanten van het amusement. 21.10 Z- Cars, TV-film. 22.00 Vrij entree, caba ret. NTS: 22.35 Journaal. 22.40 Pauze 23.00 - 23.30 Teleac: Kernfysica (8). NEDERLAND II NTS: 20.00 Nws. in het kort. 20.01 Don Quichotte, dl. 7. 20.30 Première: nws. over films, die binnenkort in de Ned. bioscopen vertoond worden. 21.00 De Bezetting, dl. 4. CVK/IKOR/RKK: 22.00 Levend verleden - Tweestromen land, documentaire. NTS: 22.45-22.50 Tournaal. piano: mod. liederen. 15.50 Bijbelver telling voor de jeugd. 16.00 Voor di jeugd. 17.00 Five o'clock: licht progr. 17.15 Eurojazz. 17.50 Overheidsvoorlich ting: Werk en welzijn. Vraaggesprek van Claude Belloni met prof. dr. Fred L. Polak over de 2e internationale OESO-conferentie inzake automatise ring in Amsterdam. HILVERSUM II. VARA: 7.00 Nws. en ochtendgymnas tiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.2i Lichte gr. muziek en rep. (7.30-7.35 Van de voorpagina). VPRO: 7.55 Deze dag. VARA: 8.00 Nieuws. 8.10 Lichte gr. muziek en rep. 8.30 Van alle mark ten thuis, praatje v. d. huisvrouw. 8.35 Lichte gr. muziek en rep. 9.00 Roman tische orkestwerken (gr). VPRO: 9.40 Schoolradio. VARA: 10.00 Stereo: Klas sieke gr. muziek. 10.45 Voor de kleu ters. 11.00 Nieuws. 11.02 RVU: De stu die van de menselijke handel en wan del, door H. L. Kruimel. 11.32 Cello en piano: mod. muziek. 11.45 Zigeunermu- ziek (opn.). 1.200 Lichte gr. muz. 12.22 Voor het platteland. 12.27 Med. t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Metropole-or- kest, zangsoliste en altsax: amusem. muziek. 13.00 Nieuws. 13.10 Act. en ka lender. 13.25 Amusementsmuziek (gr). 13.50 Gesproken portret. 14.05 Moderne en klassieke kamerrhuz. (opn). 15.00 Voor de jeugd. (16.00-16.02 Nws.). 17.00 Voor de zieken. 17.30 Militair commer taar. 17.40 Stereo: Filmmuziek. HILVERSUM III AVRO: 9.00 Nieuws. 9.02 Act. 9.05 Gevarieerd muziekpr. 10.00 Nws. 10.02 Arbeidsvit. (11.00 Nieuws). 12.00 Nws. 12.02 Operettevaria. 13.00 Nieuws. 13.02 Act. 13.05 Lichte gr. muziek. (14.00 Nieuws). 15.00 Nieuws. 15.02 Lichte Ne derlandse muziek. 16.00 Nieuws. 16.02 Platenpr. v.d. jeugd. 17.00 Nws. 17.02 Act. 17.05 Rhythm and blues (opn.). 17.35-18.00 Countrv and Western music. HILVERSUM NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Dagopening. 5 Stereo: Operamuziek (gr). 7.30 .euws. 7.32 Stereo: Lichte gr. muz. .40 Radiokrant. 8.00 Nws. 8.10 Gewij de muziek. 8.30 Nieuws. 8.32 Stereo: Metropole-orkest. 9.00 Voor de zieken. 9.35 Waterst. 9.40 Voor de vrouw. 10.30 Morgendienst. 11.00 Lichte gr. muziek. 12.27 Med. t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40 Variant: act., rep., berichten en lichte muziek. 13.30 Licht instrumentaal trio. 14.00 De familie Leenhouts, hoorspel (dl. 6). 14.25 Klas sieke gr. muz. 15.25 Stereo: Sopraan en Dinsdag 22 november 1966. DUITSLAND I 10.00 Nws. 10.05 Journaal van giste ren. 10.20 Act. en muz. 11.00 Documen taire. 11.45 Film. 12.00 - 13.30 Act.-ru- briek. 16.40 Nws. 16.45 Kinderprogram ma. (18.00-18.05 Regionaal-progr. n'DR: 18.05 Act. 18.16 Weekoverz. 18.50 'aas Vaak. 19.00 Act. 19.21 Film 19.59 rogr. overzicht. WDR: 18.05 Voor het zin. 18.30 Journaal. 19.10 Film. 19.40 eine serenade t.g.v. de dag van de iismuziek). 20.00 Journaal en weerbe richt. 20.15 Beroepen raden. 21.00 TV spel (Niet geschikt voor jeugdige ki kers). 22.50 Journaal, weeroverzicht commentaar. DUITSLAND II 18.10 Nws. en weerber. 18.20 Act. en muz. 18.55 TV-film. 19.27 Weerber. 19.30 Nws. en thema van de dag. 20.00 Sport- spiegel. 20.30 Reportage uit Mexico, aansluitned Nws. 21.15 TV-film (niet ge schikt oor jeugdige kijkers). 22.05 In formaties en meningen uit het econ< mische leven. 23.35 Nws. weerberich* en thema's van de dag.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1966 | | pagina 2