Toespraak van
burgemeester
Prinses Margriet en Pieter
nu bruid en bruidegom
Koudmaar droog weer
en wat lichte rook
EENVOUDIGE PLECHTIGHEID IN BAARN
„Modern soort vuurwerk"
WIT EN ORANJE
OPWINDING
Pagina S
MAANDAG 12 DECEMBER 1966
öurgemeester mr. F. J. van
Beeck Calkoen van Baarn,
heeft, na het ondertekenen van
de ondertrouwakte van prinses
Margriet en mr. P. van Vollen-
hoven, de volgende toespraak
gehouden:
Bruid en Bruidegom,
Nu is het zover, dat U voor enkele
weken deze feestelijke namen draagt,
en ik U zo mag toespreken in de kring
van de gemeenteraadsleden van
Baarn, waar de bruid haar jeugdjaren
heeft doorgebracht. Wij hebben gaar
ne de geboden gelegenheid aangegre
pen om U van ganser harte geluk te
wensen.
Deze dag is er een van een grote stra
lende vreugde. Ge zijt nog niet man
en vrouw, in het huwelijk bijeen
gebracht, maar de deur naar de ver
vulling van Uw diepste wensen is
opengezet. U treedt deze staat van
bruid en bruidegom in, omringd door
velen, die met hun blijdschap iets
weerspiegelen van wat U zelf aan
geluk uitstraalt.
Bij het aanbreken van de bruidsdagen,
gaat U iets afsluiten. U maakt aan
stalten Uw ouderlijk huis te verlaten,
U staat op de drempel.
En nu bent U niet alleen blij om wat
U wacht, dat bijna werkelijkheid is.
U zult ook ik meen, dat dit tot de
rijkdom van deze dagen behoort
dankbaar zijn voor wat U meekreeg
uit Uw ouderlijk huis, dankbaar voor
alles waarvoor Ge gevormd zijtom
nu die nieuwe fase van Uw leven in
te kunnen treden als mensen, die in
staat zijn dit geluk, met alles wat
eraan verbonden is, te kunnen aan
vaarden.
Dit zijn zo bespiegelingen, die bedoeld
zijn om U te overtuigen hoe de ge
meenteraad van harte met Uw geluk
meeleeft. Wij zouden, als wij nu ver
der denken en bij het huis belanden,
dat straks Uw tehuis zal zijn, iets
willen geven, een aandenken aan deze
dag. Mag ik U, uit naam van de raad,
dit tapijt aanbieden? Het vertolkt zijn
wens voor een hecht en stralend
geluk!"
(Van een onzer redacteuren).
BAARN. Terwijl buiten, in de Laanstraat en op de Brink, ijle rook ver
waaide en een achttal langharige jongelui van 16 tot 18 jaar, afkomstig uit
Baarn en Soest, zich op het politiebureau ging verantwoorden voor het werpen
van een viertal rookbommet fes, zetten zaterdag in het Baarnse gemeentehuis
prinses Margriet en vaandrig Pieter van Vollenhoven (zij in ivoorkleurig flu
weel, hij in service-dress van de Koninklijke Luchtmacht) hun handtekening
onder de akte van ondertrouw, die hen tot bruid en bruidegom maakte: de
eerste stap naar beider huwelijk, dat 10 januari in Den Haag zal worden ge
sloten. Het was een sobere en korte plechtigheid, ook al stonden buiten
droog, maar verkild enkele honderden belangstellenden en al toonden bin
nen orchideeën, rozen, azalea's en opgtiand struikgewas (waarin ter ene zijde
een ANP- en ter andere .zijde een radio-man verborgen zat) aan, dat dit ge
beuren van ietwat ander allure was dan hetgeen hier om half elf 's morgens
nog was geschied: de huwelijkssluiting van het echtpaar Coenen—Gorter.
De plechtigheid had plaats tussen twaalf en half een. Om éen uur was het voor
Baarn allemaal voorbij en zelfs korpschef Backer van de plaatselijke politie
(tachtig man in touw, mobilofoons op de route en elektronische meet-appara-
tuur op de kruispwiten) had het achter de rug: hij liet zijn acht jeugdige arres
tanten naar hij later vertelde met 'n reprimande vrij: „Niets bijzonders,
geen processen-verbaalpaar rook bommetjes, beetje baldadigheid, net zoiets
als bij de intocht van Sinterklaas op het Stationsplein"
Vaanran mkf, vrar—akamsMg 4« «et ia voorgeleden.
Bij het verlaten van het gemeente
huis, groetten bruid (nu getooid met 'n
fraai wit- en oranje bloemstuk, haar
aangeboden door het 7-jarig dochtertje
Elma van gemeentesecretaris Maris)
en bruidegom met handzwaaien en stra
lende lach het juichende en applaudisse
rende publiek.
Gevolgd door een auto met paleisre
chercheurs begonnen zij aan een korte
rondrit door de gemeente, waarvoor
weinig publieke belangstelling was.
Opvallende punten: een met negen
bussen gekomen gezelschap Spaken-
burgse en Bunschoter kinderen, een de
putatie van het „Incrementum" van 't
Baarns Lyceum, die leerlinge Annet
Stelling twee zilveren servetringen liet
aanbieden, een kleine afvaardiging van
de plaatselijkse Oranjevereniging, met
een vaas orchideeën, een groepje dames
uit het Hervormd Rusthuis „Schoon
oord", waaruit de 77-jarige mevr. Ba-
rends-Brugsma naar voren trad om ge
lukwensen aan te bieden.
Het ondertekenen van de akte van ondertrouw door resp. prinses Margriet en
mr. Pieter van Vollenhoven, met daartussenin de handtekeningen van het
bruidspaar, zoals die samen met die van de Baarnse burgemeester na
de plechtigheid onder de akte prijkten. Opvallend was, dat in de akte geen
melding was gemaakt van het beroep van de bruidegom. Ook ontbrak in de
tekst een aanduiding, dat mr. Van Vollenhoven thans onder de wapenen is,
zoals dat heet
een rookbom was ontploft, waarvan de
rook tot voorbij het raadhuis dreef. Po
litie te paard veegde deze hoek schoon.
Even later ontplofte opnieuw een
rookbom, nu achter de tribune. Politie
te paard verwijderde hier enkele jonge
lui, die daar luidkeels tegen protesteer
den. Hoewel nu. geüniformeerde politie
tussen het publiek was gaan staan, ont
ploften er toch nog twee bommetjes.
Prinses Margriet en haar verloofde
begaven zich tegen één uur weer
naar paleis Soestdijk. Officieel werd
meegedeeld, dat daar verder niets
aan de hand was. Ook de ouders van
de bruidegom waren daa^ niet. Die
zouden 's avonds het bruidspaar en
familie in de club van de Kon. Roei
en Zeilvereniging „De Maas* te Rot
terdam een intiem diner aanbieden.
Op de vraag of wellicht ook prinses
Irene daar bij zou zijn, werd ontken
nend geantwoord.
Op de tribune tegenover de ingang
van het gemeentehuis pakten de filmers
en fotografen (nogal wat Fransen, Duit
sera en Engelsen) hun spullen in. Zy
waren om kwart over twaalf in dulde-
Prinses Margriet was in het Baarnse raadhuis alle drukte om haar heen een lijke opwinding geraakt, toen op de
ogenblik vergeten, toen zij een innige blik wisselde met haar bruidegom. Brink, schuin tegenover het raadhuis,
Terwijl de hof auto gereed stond om
het bruidspaar naar paleis Soestdijk
terug te rijden, werd een arrestant
door de Baarnse politie opgebracht,
nadat er rookbommetjes waren ge
gooid.
Ook een Maastrichtenaar, die zich
bekend maakte als Jonker, mocht het
bureau weer verlaten. Hij was opge
pakt, toen jongelui bij het politiebureau
waren gaan joelen „Tieners moeten
vrij" en voor de politieauto's waren
gaan zitten en hij daarvan,, wenkend om
enige actie, een foto had willen maken.
Fototoestel en film kreeg hij terug. „Ik
ben maar een gewone amateur," zei hij
ons, maar hij gaf na enig aandringen,
toe dat hij wel verbindingen had met
een Duitse krant.
Prinses Margriet en mr. Pieter van Vollenhoven bewonderden in het raadhuis
het Perzische tapijtje, dat zij van de gemeente Baarn ten geschenke hadden
gekregen. De naam van het tapijt is „Lilahan of Lilian". Het stamt uit de
periode 1910 tot 1930 en is 117 bij 75 centimeter groot.
Het ging alles voorbij aan het jonge
paar, dat om vier minuten over twaalf
in de Rolls Royce AA 58 bij het ge
meentehuis was gearriveerd (en dat 'n
ogenblik verrast werd door het feit, dat
de wagen wat terugrolde, doordat de
chauffeur vergeten had de handrem
aan te zetten).
In de hal van het raadhuis werden zij
verwelkomd door burgemeester mr.
F. J. van Beeck Calkoen, die hun voor
ging naar de trouwzaal. Daar las hij
de akte voor, liet deze tekenen, sprak
een gelukwens uit en bood namens de
inmiddels voorgestelde raadsleden, een
steenrood handgeknoopt Lilahan-tapijt-
je (117 bij 75 centimeter) aan.
Rustig en vriendelijk glimlachend
aanvaardden de Prinses en haar brui
degom het. Nadat het verblindende
licht van de televisie-lampen was ge
doofd en de sfeer wat ongedwongener
was geworden, dronken zij met burge
meester, wethouders en raadsleden een
kopje koffie. Meegekomen paleisrecher
cheurs en persmensen hielden zich op
de achtergrond.
Na aankomst in het Rotterdamse Concertgebouw „De
Doelen", hielp mr. Pieter van Vollenhoven zijn bruid
galant uit haar mantel. Achter de bruidegom: koningin
Juliana en burgemeester Thomassen.
„Gezellig uurtje" in Rotterdam
(Van een onzer redacteuren)
Prinses Margriet en haar bruidegom, het koninkiyk
paar, prinses Beatrix, prins Claus en prinses Christi
na hebben zaterdagmiddag een bezoek aan de Maas
stad gebracht. Burgemeester Thomassen bracht in
de kleine zaal van Rotterdams nieuwe concertge
bouw de gelukwensen van het Rotterdamse provo-
tariaat over aan het aanstaande echtpaar. Hy ver
gat niet te vermelden, dat een voorzaat van Pieter,
Francois van Vollenhoven, in de Franse tyd wethou
der van Rotterdam is geweest en derhalve niet
prinsgezind moet zyn geweest.
De koninklijke gasten waren begroet met een ge
schetter uit honderden goudkleurige plastic toe
tert j es, waaraan het programma was gehecht van
het „gezellige uurtje met Rotterdamse kunstenaars".
Nadat de genodigden „uit alle lagen van de Rot
terdamse burgerij" er was onder meer een heel
legertje verpleegsters zich op de toetertjes had
den uitgeleefd en prins Claus prinses Christina een
corsage van tere lentebloempjes had opgespeld,
maakte conferencier Luc Lutz enkele grapjes ten
koste van de sprekers, die er bij het openen van
plechtige gebeurtenissen een gewoonte van maken
een hele rits namen van aanwezige vooraanstaande
persoonlijkheden op te noemen.
Nadat een kinderkoor met een zeer kort „lang
zullen ze leven" een korstondig optreden had beleefd,
gaven Annet Nieuwenhuizen en John Lantlng een
persiflage ten beste op een historisch spel, een „Tho-
massen-produktie".
Vervolgens goochelde Fred Kaps „de sleutel naar
het hart van bruid en bruidegom" te voorschijn en
liet hij een sok van conferencier Lutz verdwijnen.
Nadat het programmapunt „persiflage op Russische
liederen" door F. Hendrikse (zang) en Wim Stok
(piano) was afgewerkt, zorgde Pierre Janssen, di
recteur van de Rotterdamse Kunstacademie, met
een enkele „kunstgreep" voor het klapstuk van de
Rotterdamse feestmiddag. Hij bood een door hem
uitgezocht stilleven in zilver en groen van de Rot
terdamse schilder Cees Fransen aan: het geschenk
van de gemeente Rotterdam. Hij vergeleek de sfeer
van het schilderij met die van paleis Het Loo. „Het
Loo is wit, Het Loo is stil, Het Loo is een beetje van
zilver".
Terwijl een Antilliaanse steelband melodieuze
klanken uit gedeukte oliedrums sloeg, de genodigden
nogmaals op de toetertjes bliezen en een harmonie
orkest een potpourri van nationale liederen speelde,
gingen de koninklijke gasten naar de foyer, waar de
medewerkers aan het kleinkunstprogramma aan
het bruidspaar werden voorgesteld.
In een fikse rookwolk waren prinses Margriet en
mr. Pieter van Vollenhoven uit de koninkiyke Rolls-
Royce AA-58 gestapt, op het Kruisplein te Rotter
dam, waar de auto op het trottoir was gereden tot
aan de luifel van de hoofdingang van „De Doelen".
De achttienjarige gebaarde leerling-verpleger, die de
rookbom had geworpen, werd meteen door enkele
rechercheurs in de kraag gegrepen en hevig tegen
stribbelend in een politie-auto afgevoerd naar het
hoofdbureau.
Kort voor de aankomst van het koninklijk gezel
schap ging de eerste rook van een bommetje de kille
vooravondlucht in. Daarna, toen het gezelschap reeds
in de Doelenzaal was verdwenen, werd nog een po
ging gewaagd. Het bleef bij één arrestatie en drie
bommetjes: „die zullen we maar als een modern
soort vuurwerk beschouwen", zei een politieagent
en hij haalde zijn schouders op.
Tijdens het „gezellige uurtje met Rotterdamse Kun
stenaars" bleef het op het Kruisplein voor De Doe
len en aan de rechterzijde onder de galerij rumoe
rig. „Leve de republiek"-roepende jongens en meis
jes werden zonder veel omhaal van woorden door de
politie uit de menigte weggeduwd en verder door
agenten te paard verspreid.
De koninklijke gasten, die in drie auto's even
voor half vijf vanuit Soestdijk de stadsgrens be
reikten, waren aan de Bosdreef begroet door burge
meester Thomassen en de Rotterdamse hoofdcom
missaris van politie, de heer Wolters.
De rit door Rotterdam-Noord en het centrum
trok, ondanks het miezerige weer, vrij grote be
langstelling van de druk winkelende Rotterdam
mers, die zwaaiend groetten. Een lachende prinses
Margriet kwam handen te kort om terug te wuiven.
Twintig minuten duurde de tocht naar „De Doelen",
waar het gezelschap werd begroet door de heer en
mevrouw Van Vollenhoven.
Groepjes mensen bleven tenslotte geduldig wach
ten op de eerste tekenen van vertrek uit De Doe
len, dat overigens zonder één wanklank verliep.
Tien over half zeven was alle rust weergekeerd op
het Kruisplein: luttele minuten slechts, nadat het
koninklijke gezelschap, voor het instappen, afscheid
had genomen van burgemeester Thomassen. In snel
le vaart ging het toen in de richting Veerhaven,
naar de Kon. Roei- en Zeilvereniging „De Maas".
Met een intiem diner voor de wederzijdse familiele
den, aangeboden door de oudera van de bruidegom,
werd de tiende december besloten.
Terwijl koningin Juliana aandachtig de voorstelling in
„De Doelen" volgde, scheen prins Bernhard een ogen
blik meer bewondering te hebben voor het toetertfe, dat
aan alle gasten verstrekt was.
