RASPOETIN50 Jaar geleden vermoord ,Toonkamer"-hout uit ontwikkelingslanden Arbeidszorg krijgt pensiontehuis in Barneveld Playboy eist 200.000 mark van krant Olympisch kampioen vijfkamp zat twee dagen in cel.... Beschouwd als heilige en als „duivel" Nieuwe vorm voor de hulpverlening In leegstaand bejaardentehuis „De satan met de grote ogen" Interkerkelijke kerstzangavond Schepen in nood bij Zweden In Amsterdams tropeninstituut Boer Meer Amerikanen in Zuid-Viëtnam Tegenstander Cyaankali Tot leven Micro-korfbal in Barneveld Rentabiliteit Waarom Allemaal Hij is het Malaise in Britse perswereld Geen alkohol bij snelverkeer Pagina 8 MAANDAG 19 DECEMBER 1966 (Van een medewerker) „lk weet, dat de booswichten op mij loeren. Luister niet naar hen! Als gij mij opgeeft verliest ge uw zoon en uw kroon binnen zes maanden". Deze onheilspellende woorden werden tot tsarina Alexandra, keizerin van Rusland, gesproken door een van de meest geheimzinnige figuren die Rusland ooit heeft voortgebracht: Grigori Jefimowitsj Raspoetin, ofwel de „Heilige Duivel", zoals hij later werd genoemd. Enkele maanden nadat hij vijftig jaar geleden in december 1916 door de „booswichten" was vermoord verloor het keizerlijk echtpaar de kroon van Rusland. Ruim één jaar daarop stierf niet alleen de tsarewitsj, de zoon van de tsaar, maar werd heel het keizerlijke gezin door de bolsjewiki uitgemoord. Misschien dacht de tsaar in zijn laatste ogenblik nog aan de brief die Ras poetin aan het begin van de Eerste Wereldoorlog had geschreven om hem van deelneming daaraan te weerhouden. „Beste vriend", aldus Raspoetin in zijn schrijven. „Ik zeg het je nogmaals, een vreselijk onweer dreigt boven Rus landRusland verdrinkt zich in bloed". „Raspoetnjik" betekent in het Rus sisch zoiets als losbol, losbandig iemand. Velen beweren, dat de naam „Raspoetin" slechts een bijnaam was voor de magische figuur die als zoon van Jefimow Novi ter wereld was ge komen en derhalve ook de achter naam Novi had. Het staat vast, dat Grigori Raspoetin een losbandig man was, maar het is ook waar, dat hij door velen als een heilige werd be schouwd. Tsaar Nicolaas II schreef op 1 november 1905 in zijn dagboek: ,,Ik heb kennis gemaakt met een man Gods, Grigori Het was niemand anders dan de rector van de Theologische Hoge school te St. Petersburg thans Le ningrad de eerbiedwaardige Teo- fan die Raspoetin aan het keizerlijke hof introduceerde. De invloed van Raspoetin op het keizerlijke paar steeg snel. Dat was vooral te danken aan zijn beschermvrouwe, de tsarina zelf die geheel in de ban van die be baarde boer met groene ogen was geraakt. Tsarina Alexandra, prinses van Hessen, was geen Russin maar Duit se. Zij bevond zich in een voor haar vreemde wereld. Van nature was zij schuchter en verlegen, waardoor zij de indruk wekte hoogmoedig te zijn. Haar man vond het regeren en wat daarbij hoorde ook niet erg aantrek kelijk, zodat dit ongelukkige mensen paar hoe langer hoe meer van het volk geïsoleerd raakte. Bovendien baarde Alexandra aanvankelijk alleen maar dochters, terwijl iedereen een manne lijke troonopvolger verwachtte. Pas later schonk zij haar man een zoon. De grote vreugde was echter kort stondig; al gauw bleek, dat de pas geboren tsarewitsj Alexej aan de bloederziekte leed, die in de familie van Alexandra reeds vele slachtof fers had geëist. De kleine Alexej leed hevige pijnen en had vaak bloedingen waaraan niemand iets kon doen totdat Gregori Raspoetin aan zijn ziekbed verscheen. De kleine tsare witsj werd door Raspoetins gebeden en handoplegging beter. De keizerin had daar alles voor over. Zij had reeds veel aanleg voor het mystieke maar nu haar zoon door deze myste rieuze figuur geholpen kon worden was Raspoetins weg tot de keizerlijke appartementen geheel vrij. Hij werd tot „Keizerlijke Lampenaansteker" benoemd opdat hij te allen tijde on gehinderd toegang tot het gekroonde echtpaar had. Raspoetin was een boer, ongelet terd maar intelligent en met een goed geheugen. Hij was zo bijbelvast dat hij de aandacht van een monnik op zich vestigde die hem uitnodigde enige tijd in het klooster van Wercho- toerje, in Siberië, door te brengen. Het had met andere Siberische kloos ters gemeen dat onder zijn bewoners vele verbannen monniken en geeste lijken waren die zich de toorn van hun superieuren op de hals hadden gehaald door een van de officiële leer afwijkende visie op geloofszaken te verkondigen. In die kloosters zijn vermoedelijk heel wat sekten ontstaan en het is niet geheel uitgesloten, dat Grigori Raspoetin, die in het klooster van Werchotoerje ook lezen en schrijven leerde, op die manier kennis maakte met de sekte der Chlisti. Het woord „chlist" betekent in het Rus sisch „zweep" en deze sekte ken merkte zich inderdaad door geseling. Leden ervan predikten de dood van het vlees, waarna men, in zijn eigen lichaam herboren, wonderen kon ver richten. Tijdens de geheime bijeen komsten speelden zich hysterische ta ferelen af, waarbij de sekteleden el kaar zweepslagen toedienden. Niet zeiden eindigden de bijeenkomsten in ■eksuele orgiën. Dit laatste aspect stootte Raspoetin zeker niet af. Hij hield van vrouwen, eten en drinken. Ook toen hij aan het keizerlijke hof verkeerde was hij de hoofdfiguur van schandalen waarbij vrouwen van vooraanstaande man nen werden genoemd. Dat blijkt ook uit de documenten van de Ochrana, de geheime politie, die het doen en laten van Raspoetin met aandacht volgde en de namen van zijn bezoek sters noteerde. Raspoetin was door zijn prediking, „wonderen" en schandalen reeds be kend, maar nu hij toegang had tot de VOENG TAU De eerste gevechts eenheden van de negende infanterie di visie, ongeveer 1400 man sterk, zijn vandaag nabij Voeng Tau aan land ge gaan ter versterking van de 368.000 Amerikaanse soldaten die zich reeds in Viëtnam bevinden. Indien alles naar wens verloopt, zal de gehele divisie, die uit 15.000 man of meer bestaat, half februari in Viëtnam aan land zijn ge bracht. Er deden geruchten de ronde, dat de negende infanterie divisie naar de Mekong Delta, het communistische bolwerk in Zuid-Viëtnam waar geen Amerikaanse landstrijdkrachten opere ren, zal worden overgeplaatst. tsaar en de tsarina werd het kamp van zijn aanhangers en ook van zijn tegenstanders nog groter. Hij kon benoemingen bewerkstelligen of mensen ten val brengen. De informa ties die hij zich bij het hof verschafte waren zeer waardevol voor het doen van zaken. Raspoetin moet veel geld hebben vergaard maar hij heeft zijn kinde ren waarvan één, een dochter, na de revolutie naar Parijs was gevlucht niets nagelaten. Alles wat hij had schijnt hij te hebben weggegeven. Hij was bewogen door het lot van de ar men, van de boeren en van de solda ten die in de eerste wereldoorlog, waarin Rusland verwikkeld was ge raakt, zinloos hun leven offerden. De tsaar bevond zich aan het front, de tsarina was dus alleen en derhal ve meer op Raspoetin aangewezen. Zij geloofde aan de absolute macht. De alleenheerschappij van de tsaar werd in gevaar gebracht door de li beralen die een constitutionele mo narchie en modernisering van het land voor het oog hadden. De Russische industrie had tot de oorlog een periode van groei meege maakt hetgeen de kracht van de libe ralen tegenover de conservatieve grootgrondbezitters en de tsaar deed toenemen. Zij meenden dat de be voegdheden van de monarch besnoeid moesten worden. Maar zij vonden de tsarina en Raspoetin op hun weg. Ook de kerkelijke hoogwaardigheidsbekle ders wensten dat er een eind zou ko men aan Raspoetins verderfelijke in vloed; zij zagen in hem een afgezant van de satan. Een derde groep die Raspoetins heengaan voorstond was die der nationalisten. Naar hun ge voel moest Rusland de oorlog winnen, maar de overwinning werd naar hun gevoel in gevaar gebracht omdat de tsarina en Raspoetin in verbinding zouden staan met Duitse spionnen. Gregori Jefimowitsj had dus vijan den genoeg. Er werden aanslagen op hem gepleegd maar hij had telkens geluk. Tot die fatale nacht op 16 de cember 1916. Prins Felix Joesoepow, groothertog Djimitri en een aantal anderen conspireerden om de boos doener Raspoetin uit de weg te rui men. De moord werd Joesoepow, 29 jaar oud, opgedragen. Hij won het vertrouwen van Raspoetin door vriendschap jegens hem te veinzen. Hij nodigde na verloop van tijd Ras poetin uit om in zijn paleis aan de Mojka een glas wijn te komen drin ken. Eén van de samenzweerders, dr. Lazarowert, strooide cyaankali op Raspoetins gebakjes en in zijn wijn. Een heel kleine hoeveelheid hiervan is al voldoende om een mens te do den. Begrijpelijk is dan ook de ont steltenis van Joesoepow toen hij merkte, dat Raspoetin na al het ver gif te hebben geconsumeerd nog geen neigingen tot overlijden vertoonde. Ten einde raad schoot hij hem neer. De toegesnelde deelgenoten aan de samenzwering, die zich in een ver trek van het paleis ophielden, vonden Raspoetin in elkaar gezakt op de vloer liggen. Dr. Lazarowert consta teerde dat de kogel door de hart streek was gegaan en dat Raspoetin dood was. Met één van zijn compagnons, Poe- ritsjkewitsj, bleef Joesoepow in het paleis wachten terwijl de anderen een gesloten automobiel gingen halen om het lijk te vervoeren. Prins Joe soepow keerde terug naar de plaats van de moord en terwijl hij het lijk bekeek kwam Raspoetin tot leven. De „twee groene ogen van de satan" staarden de prins aan. Raspoetin be sprong zijn moordenaar en trachtte hem te wurgen. Het gruwelijke ge vecht tussen de doodgewaande en zijn moordenaar eindigde doordat Poe- ritsjkewitsj de prins te hulp kwam. Er waren vier revolverschoten voor nodig om Raspoetin definitief te do den. Later schreef de prins over dat gevecht: „Ik had de indruk met de satan zelf te doen te hebben Degenen die Raspoetins verdwij nen wensten waren opgelucht toen zij over zijn dood hoorden. Zijn vol- - gelingen zwoeren zich te zullen wreken. De beramers en uitvoer ders van het komplot geloofden, dat zij door één man te liquideren de duistere krachten hadden vernie tigd waardoor Rusland in een staat van verval was geraakt. Zij dach ten, dat door de dood van één man alles weer ten goede zou keren. Zij vergisten zich. De onweerswolken, waarover Raspoetin het had, waren Rusland niet voorbijgedreven. Het noodweer barstte los. En zoals Raspoetin de tsaar had aangekon digd er vloeide voldoende bloed om Rusland erin te verdrinken. EDE Voor de eerste maal zal in Ede een interkerkelijke kerstzangavcmd gehouden worden en wel op donderdag 22 december a.s., des avonds om 8 uur in de Taborkerk aan de Prinsesselaan. Deze kerstzangavond gaat uit van de Evangelisch Lutherse Kerk, de Gerefor meerde Kerk, de Nederlandse Her vormde Kerk (Taborgemeente) en de Rooms Katholieke Kerk. Het muziekge zelschap De Harmonie verleent zijn me dewerking, het kerkorgel wordt bespeeld door de heer C. H. van Kooten. Het programma omvat het gemeen schappelijk zingen van een aantal be kende kerstliederen, afgewisseld met het lezen van enkele bijbelgedeelten en het spelen van een Kerstfantasie door De Harmonie. Ieder, die mee wil zingen, is harte lijk welkom. De toegang is vrij, er is geen collecte. UMEA Hoge zeeën en een verblin dende sneeuwstorm hebben zondag alle pogingen doen mislukken om de dertien opvarenden te redden van een Grieks schip, dat zaterdagavond bij de Zweed se haven Holmsund in de Botnische Golf aan de grond is gelopen. Het gaat om de 910 ton metende „Sinergasia", die met een lading metaalafval van Kiel op weg was naar Rönnsk/r, toen het op de Noordzweedse kust strandde. Als gevolg van het noodweer met windstoten van 105 km per uur, konden Zweedse reddingschepen niet dicht ge- genoeg bij de Griekse boot komen. In de wateren niet ver van het aan de grond gelopen Sinergasia" zijn van morgen twee dode mannen gevonden. Ongeveer 300 mijl zuidelijker dreef intussen het 2.904 ton metende Libane se vaartuig „Artigas" hulpeloos rond, nadat het zijn schroef had verloren. Dit schip dat een bemanning van 20 tot 25 man heeft voor het merendeel Grieken kreeg bijstand van een Noors schip, terwijl een Zweedse sleep boot onderweg was. Deze Zweedse sleepboot, de „Hera- kles", heeft de „Artigas" later op sleeptouw genomen. Het Libanese schip heeft 25 man aan boord. Volgens de Zweedse reddingsdienst zijn er geen overlevenden op het zater dag in de Botnische Golf gestrande Griekse vrachtschip „Sinergasia", dat dertien man aan boord had. BARNEVELD Voor de tweede maal in het seizoen organiseerde de chr. korfbalvereniging zaterdag in de pluimveehal een micro horfbaltoernodi, dat zeer goed geslaagd mag heten, niet alleen door het talrijke publiek, maar ook omdat het programma precies op tijd verliep. UITSLAGEN 16 en 17 jaar: 1. D.V.O.a Bennekom, 2. Odik a, Barneveld, 3. D.T.S., Door- 'werth en 4. Swift a, Ede. 14 en 19 jaar: 1. D.V.O. a, Benne kom, 2. SS a, Wageningen, 3. Phoenix b, Arnhem en 4. Spirit c, Voorthuizen. 12 en 13 jaar: 1. D.V.O. e, Bennekom, 2. VDZ a, Zwartebroek, 3. SS c, Wa geningen en 4. Phoenix c, Arnhem. 10 en 11 jaar: 1. Unitas e, Harder wijk, 2. DWS b, Kootwijkerbroek, 3. Phoenix j, Arnhem en 4. Swift e, Ede. (Van onze Amsterdamse redacteur) AMSTERDAM Een kelder onder het Koninklijk Instituut voor de Tro pen in de hoofdstad is ingericht als „toonkamer" van boomstammen uit ont wikkelingslanden. Elke Europese houtverwerkende industrie, kan hier mon sters bestellen voor het nemen van produktieproeven. Aldus wordt een nieuw soort service geïntroduceerd op het vlak van de hulpverlening aan onderontwikkelde gebieden. Suriname heeft als eerste gereageerd op het unieke aanbod en stuurde per schip vijftien verschillende oerwoudreuzen. Ir. J. L. Wassink van het K.I.T., kreeg intussen ook uit Zambia bericht, dat er belangstelling bestaat voor dit initiatief. „Wij hebben bij de opzet voor al gedacht aan Afrika", vertelde hij. „Er zijn ook contacten met Aziatische staten als Thailand en Maleisië, maar het bezwaar van de lange transportweg hierheen doet zich natuurlijk wel sterk voelen. Zelfs Indonesië is door ons in gelicht over deze nieuwe contactmogelijkheid, maar ik verwacht er wat dit betreft niet al teveel van eerlijk gezegd". Overigens kan het KIT deze activiteit voornamelijk gezaghebbend uitvoeren op basis van kennis, die werd verkre gen uit het vroeger Nederlands-Indië. Het instituut beschikt daardoor o.m. over een „houtbibliotheek" veel monsterblokken hebben inderdaad de vorm van boeken, compleet met titels op de ronde rug die alleen wordt geëvenaard in Amerika, nergens binnen Europa. De verzameling telt 32.000 de len, van meer dan tienduizend soorten uit bijna vijftig landen. Er wordt overigens nogal wat roof bouw gepleegd op de tropische oerwou den. Het aantal bruikbare stammen per hectare ligt nogal laag 80 procent blijft staan en het duurt uiteraard lang voor de natuur zich helemaal her stelt. Suriname is om deze reden al bezig met herbebossingsprojecten, die op den duur een meer economische ex ploitatie mogelijk moeten maken. In de Afrikaanse landen is men daar nog vrijwel nergens aan toe. Het zijn vooral de kuststaten, die veel voor ex port leveren. Niettemin moet men op sommige plekken al vele honderden kilometers de jungle intrekken om nog bruikbare stammen te vinden. Nog steeds stijgt de vraag naar tro pisch hout in de Westerse wereld. Het wordt al lang niet meer alleen gebruikt voor meubelen en betimmeringen. Bij de deltawerken bijvoorbeeld worden heel wat palen toegepast die zijn geïm porteerd uit landen als Gabon en Ka meroen. Ook in de bouw hanteert men steeds meer kozijnen en vloeren uit tropisch hout (dat niet behoeft te wor- den geïmpregneerd, zoals de hier in heemse soorten). De wereldconsumptie van hout is al gestegen tot boven een miljard kubieke meter per jaar. Hiervan wordt meer dan 30 procent gebruikt voor papierfa bricage. En het is juist ook deze afzet, die volgens recente voorspellingen ge weldig zal toenemen. Hiervoor gebruikt men het liefst langvezelig hout, dat vooral ook wordt betrokken uit de naaldbossen van bijvoorbeeld Scandina vië en Canada. Door deze ontwikkeling zal men voor andere toepassingen meer en meer zijn aangewezen op hout uit de tropen. Maar men beschikt op dit moment nau welijks over enig inzicht met betrekking tot het te verwachten aanbod, niet wat betreft de hoeveelheden noch in welke soorten (belangrijk ook door het mode verschijnsel: limba en teak hebben af gedaan, wij prefereren tegenwoordig palissander en Wengé). Voor rekening van de Stichting Pen siontehuis „De Haven" komen de in richtingskosten, waarmee naar raming een bedrag van ongeveer 100.000 gulden is gemoeid. Het bestuur van het Konin gin Julianafonds heeft een lening van ongeveer 10.000 15.000 gulden tegen (Van onze correspondent) BONN De geblondeerde parti culiere detective met playboy-allu res Waldemar Wohlfahrt uit Stutt gart heeft het Springer-concern te Hamburg, de hoofdredacteur Peter Bönisch van het Westduitse boule vardblad „Bild", alsmede negen re dacteuren van dit massablad - opla ge rond 3,5 miljoen exemplaren per dag - in rechten aangesproken. Voor de rechtbank te Stuttgart diende hij een eis in tot een schadevergoeding van 200.000 mark, de hoogste eis van die aard In de naoorlogse ge schiedenis van de Westduitse pers. Waldemar Wohlfahrt, een extrava gante figuur, eigenaar van een rode' Mercedes-sportwagen en van een grote schare vriendinnen, vindt dat zijn „persoonlijkheidsrechten" door Springer, Bönisch en de anderen zijn aangetast. In de afgelopen zomer werd Wohl fahrt ervan verdacht de zogenaam de „Autobahnmoordenaar" te zijn, die de dood van minstens vier meis jes op zijn geweten zou hebben ge had. De meisjes waren ergens langs de Autobahn tussen Karlsruhe en Ba zel als lifsters meegenomen. slotte in het Spaanse vakantieoord Benidorm, omgeven door een schare playgirls. De Spaanse politie voerde het arrestatiebevel uit en zette Wohl fahrt achter slot en grendel. Het ei gen onderzoek der politie, nodig om vast te stellen of aan het verzoek om uitlevering gevolg zou kunnen worden gegeven, bracht aan het licht, dat Wohlfahrt voor de laatste Autobahnmoord, waarop het arresta tiebevel was gebaseerd, een steek houdend alibi had. Wohlfahrt werd wel gestraft, echter alleen voor het onrechtmatig in bezit hebben van wapens. Daarna werd h(j door de Spaanse justitie op vrije voeten ge steld. Ook de rechter van instructie te Landau trok het arrestatiebevel in. Wohlfahrt - wat men ook verder op zijn levenswijze aan te merken moge hebben - is onschuldig aan de Autobahnmoorden. „Bild" heeft hem echter, aldus Wohlfahrt, tot moorde naar bestempeld en daarmede zijn goede naam en eer aangetast. EDE Het bestuur van de Stichting Arbeidszorg te Ede is er in geslaagd een leegstaand bejaardentehuis van de diaconie van de Hervormde Gemeente te Barneveld te huren voor de duur van 5 jaar met een optie van 3 jaar. Reeds gedurende enige jaren heeft de Stichting Arbeidszorg uitgezien naar een plaats 'voor het stichten van een behoorlijk pensiontehuis voor gehandicapten. De exploitatie zal plaats vinden door een speciaal in het leven geroepen stich ting genaamd,, Stichting Pensiontehuis De Haven". een lage rente toegezegd. Aan de in de Stichting Arbeidszorg deelnemende ge meenten Barneveld, Renkum, Wagenin gen en Ede is gevraagd, elk voor een bedrag van 20.000 gulden een garantie te verlenen. Ten aanzien van de exploi tatie van het gebouw worden geen moei lijkheden verwacht. Naar alle waar schijnlijkheid zullen namelijk spoedig alle beschikbare plaatsen bezet zijn ter wijl de geplaatsten hun pensiongelden zelf zullen kunnen betalen. Mocht dit laatste niet het geval zijn, dan kan ge bruik worden gemaakt van de Algeme ne Bijstands Wet. Garantieverlening kan geschieden in dezelfde vorm als ten aanzien van eni ge door de Stichting Arbeidszorg geslo ten geldleningen is geschied. Hierbij stelde de gemeente Ede zich garant je gens de geldgever, terwijl de overige gemeente zich jegens deze gemeente verbonden. B. en W die de raad voor stellen de garantie te verlenen, merken op dat het rendement van de te garan deren geldleningen krachtens de gelden de voorschriften niet meer mag bedra gen, dan dat van leningen, die tegelij kertijd door de N.V. Bank van Neder- landsche Gemeenten worden aangebo den. gaan dan andere bladen. Het drukte onder meer de bewering af van een kennis van Wohlfahrt, dat deze zijn inkomsten voornamelijk te danken had aan zijn talrijke vriendinnen. Hij zou dus eigenlijk een souteneur zijn geweest. Het blad legde verder ver band tussen Wohlfahrt en de ver moorde prostituée Helga Matura uit Frankfurt, wier dood nooit is opge helderd. „Bild" zegt zich te hebben gehou den aan de officiële mededelingen van de politie. Het blad heeft evenwel een ware campagne tegen Wohlfahrt ge voerd en in zijn particuliere leven ge snuffeld. Op grond van bepaalde aanwijzin gen - onder meer een rode sportwa gen, waarin ooggetuigen een van de meisjes hadden zien stappen - vaar digde de rechtbank te Landau een ar restatiebevel tegen Wohlfahrt uit. Alle persagententschappen maakten er melding van. „Bild" presenteerde in zijn uitgave van 6 juli deze affai re in uitbundige opmaak: een reus achtige foto van Waldemar Wohl fahrt, een pijl in de richting van de foto en een schreeuwende kop: „Hij is de Autobahnmoordenaar!" In veel kleinere letters daarboven: „De po litie gelooft:". „Bild"-reporters gingen zelf op on derzoek uit en vonden Wohlfahrt ten- De hoogte van het bedrag der schadeloosstelling baseert Wohlfahrt op het ongewone argument dat „Bild" het slechte voorbeeld is ge weest voor alle Westduitse dagbla den en tijdschriften, die de bewering „Hij is de Autobahnmoordenaar!" klakkeloos hebben overgenomen en er behoorlijk aan hebben verdiend. Daarmede gaat het proces de hele Westduitse pers aan. Springer heeft inmiddels door zijn advocate, mevrouw Damm, al een rondschrijven aan alle kranten ge stuurd en hen opgeroepen zich aan zijn zijde te stellen. Mocht Springer worden veroordeeld, dan wil hij de te betalen schadeloosstelling hoofde lijk verhalen op de andere persorga nen, die in dezelfde stijl over Wohl fahrt hebben geschreven. Aleen: „Bild" is in zijn berichtge ving over Wohlfahrt veel verder ge- De rechtbank in Stuttgart zal ook moeten onderzoeken, waarom er destijds zo vlot een arrestatiebevel tegen Wohlfahrt werd uitgevaardigd, dat toch wel op geringe indicaties moet zijn gebaseerd geweest. En waarom de politie zo snel de naam van Wohlfahrt als vermoedelijke da der bekend maakte. Mede door de publikaties van „Bild" werd het zoe ken naar de Autobahnmoordenaar uitsluitend op Wohlfahrt geconcen treerd. Andere sporen werden vrij wel niet meer nagegaan. De gezochte moordenaar is dan ook tot op de huidige dag onvindbaar gebleven. Westduitse rechtbanken zijn overi gens niet erg scheutig met schade loosstellingen. Ex-koninging Soraya kreeg eens 15.000 mark toegewezen van een ander Springer-orgaan, „Neues Blatt", dat een volkomen gefingeerd „interview" had afge drukt. Een bekende Westduite ruiter ontving 10.000 mark omdat een fa brikant van versterkende middelen ongeoorloofde reclame had gemaakt met zijn foto. Maar deze gevallen van aantasting van goede naam en eer zijn niets vergeleken met datge ne, wat Waldemar Wohlfahrt heeft moeten ondergaan. Ook al is hij een playboy en een opschepper. Jarenlang zijn grote moeilijkheden on dervonden ten aanzien van het vinden van geschikte kosthuizen voor bij de Stichting Arbeidszorg werkzame gehan dicapten. De zorg en verantwoordelijk heid voor deze groep blijkt in verscheide ne gevallen een te zware belasting te betekenen. Beroepspensions geven er over het algemeen de voorkeur aan toeristen, buitenlandse werknemers e.d. aan te trekken. Momenteel verblijven verschillende bij de stichting werkzame gehandicapten nog in ziekenhuizen, inrichtingen e.d. waarvoor dagprijzen van f 25 k f 35,- worden betaald. Een medische begeleiding van de hier- bedoelde groep werknemers is noodza kelijk en kan beter worden vezorgd in een speciaal daartoe opgericht pension tehuis. De patiënten kunnen dan beter op een sociale - werkplaats te werk wor den gesteld voor het zoveel mogelijk laten verrichten van produktieve arbeid, dan wel dat zij worden geschoold of om geschoold, waardoor een opname in het vrije bedrijf in de toekomst eerder mo gelijk wordt. Landelijk wordt de behoefte aan pen siontehuizen als hier bedoeld sterk ge voeld, hetgeen ook moge blijken uit de grote belangstelling van de zijde van de ministeries van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk en Sociale Zaken, die de oprichting van dergelijke tehui zen stimuleren (Arnhem, Maassluis, Am sterdam, Groningen, Groesbeek, Lochem, enz.). Al verscheidene jaren zijn pogingen in het werk gesteld om in Bennekom, Ede, enz. geschikte ruimte te vinden. Momenteel is het niet mogelijk gel den bijeen te krijgen voor een nieuw gebouw. Door de thans gedachte oplos sing zal het mogelijk zijn plannen voor een definitieve huisvesting te ontwikke len. Hoewel het tehuis in Barneveld er een van oudere datum is, komt het Ben W voor, dat dit huis voor het hierboven omschreven doel bijzonder geschikt is. daar over ongeveer 40 éénpersoonska mers kan worden beschikt. De afstand Barneveld-Ede v.v is van ondergeschikt belang, daar voor de ge handicapten, via een groepsvervoersre- geling met de V.A.D., reeds een bus beschikbaar is. De reisduur is beperkt tot ca. 20 k 25 minuten. Verwacht wordt, dat in 1967 nog een rijks-subsidieregeling tot stand zal ko men, waarvoor reeds in de begroting van het ministerie van Cultuur, Recrea tie en Maatschappelijk Werk een stel post is opgenomen. Diverse werknemers zijn in een eventuele opname gekend. Vanzelfsprekend geschiedt deze op vrij willige basis. De belangstelling van deze werkne mers is bijzonder groot en men ziet met verlangen uit naar een spoedige opening van het tehuis, gezien de nood en de be hoefte. die er bij velen bestaat. Dit is eveneens het geval bij de directie van het Psychiatrisch Ziekenhuis te Wolfheze, die vele herstelde patiënten thans niet kan afvoeren. Ten aanzien van de gees telijke verzorging zijn B. en W. van me ning. dat hierin in Barneveld in zeer ruime mate kan worden voorzien. o o o 0 Praktisch voor het hele personeel van de Tilburgse Spinnerij Zwage- makers-Bogaerts N.V. (60 man) is of wordt door gegrek aan orders, arbeids tijdverkorting ingevoerd. De rentabiliteit dient dus te worden bestudeerd. Gezien het roofbouwkarak- ter zal men ook nu nog onbekende soor ten dienen te introduceren. Het nieuwe service-bureau wil wat dit betreft een bemiddelende taak gaan uitvoeren. Eenrzijds is een inventarisatie nodig van beschikbare mogelijkheden, gekop peld aan jaarschema's daarnaast moet de research worden gestimuleerd voor wat betreft industriële gebruiks mogelijkheden. Nederland importeert op dit moment dagelijks 1000 kubieke meter tropisch hout. Tot 1975 zal dit cijfer met een derde stijgen, zo is af te leiden uit de prognoses die werden berekend tijdens het wereldbosbouwcongres dat deze zo mer is gehouden in Madrid. Bij die gelegenheid berekende men ook dat de ontwikkelingslanden binnen tien jaar drie miljard dollar zullen nodig heb ben voor de export. Dit bedrag moet dan vooral worden geïnvesteerd ten be hoeve van het transport. Het KIT wenst bij de toeneming van de handel niet zelf te worden betrokken. Het nieuwe service-centrum beoogt al leen behulpzaam te zijn aan de in dustrie door het bieden van keuzemoge lijkheden, terwijl anderzijds de ontwik kelingslanden aldus kansen krijgen voor het uitbouwen van de export op verantwoorde basis. Ondertussen heeft de wereldvoedsel- en landbouworgani satie F.A.O. der Verenigde Naties het KIT laten weten zeer ingenomen te zijn met het initiatief, waarbij ook is toegezegd dat hieraan internationaal de nodige bekendheid zal worden gegeven. Zodat in Amsterdam binnenkort wei heel wat nieuwe monsters aangeboden zullen worden. En dat terwijl elke stam minstens een ton weegt. Het KIT vreest echter voorlopig geen ruimtege brek. Er zijn kelders genoeg onder dit nog altijd grootste gebouw van de hoofdstad. LONDEN De malaise in de Britse krantenwereld heeft zich toegespitst met de bekendmaking van de Thomson-orga- nisatie, dat zij plannen voor twee pro vinciale nieuwsbladen heeft opgegeven. De overname door de Thompson-orga- nisatie van het Britse prestigeblad „The Times" is momenteel in handen van de monopolie-commissie. Fleet Street, het Londense perscen trum, heeft een groot aantal klappen te verwerken gehad. De hoofdredacteur van de Guardian welk blad met grote financiële moeilijkheden te kampen heeft Gerald Fay (55) heeft ontslag geno men, omdat zoals hij zei „het voor mij beter is uit te stappen en een aantal verslaggevers het overtollig worden te besparen". Fay heeft 28 jaar voor de Guardian gewerkt. De hoofdredacteur van de Daily Mail, Michael Randall, is naar hij zei „zonder vorm van proces ontslagen" ten gevolge van de scherpe daling in de oplaag van hét blad. Volgens de bekendmaking van Thom son moet men met de voorbereidingen van de twee avondbladen voor de Lon dense voorsteden Luton, Bedfordshire en Watford ophouden, waardoor 200 em ployés na Kerstmis hun ontslag aan gezegd zal worden. MüNCHEN Dr. Ferenc Toeroek, 31 jaar, getrouwd, twee dochters, ad vocaat, Olympisch kampioen moderne vijfkamp, is weer vrij man. Twee da gen lang is hij afgesloten geweest van de buitenwereld, opgesloten in een cel van het MUnchense hoofdbureau van politie, omdat hij uit een warenhuis een broek van 20 Duitse Mark zou hebben meegenomen. Terwijl Toeroek gevangen zat, bezochten zijn vrienden, wereldkampioen Andreas Balczo en Istvan Mona, de stad af. Zij hielden het voor onmogelijk, dat Toeroek naar het westen zou zijn gevlucht en meen den dat hij een verwoed verzame laar van oude munten het slachtof fer was geworden van gangsters. De politie van Miinchen, onwetend van het feit, dat de Olympische kam pioen reeds door andere gerechtsdiena ren werd vastgehouden, haalde Miin chen door een fijne kam, onderzoch ten de achtergelaten auto van Toeroek en in geheel Beieren was er groot alarm om de Hongaar te achterhalen. Toen in de avonduren de foto van Ferenc Toeroek op het televisiescherm verscheen, greep de hoofdcommissaris Manfred Schripzer in en deelde mee, dat een aantal misverstanden tot da gevangenneming van Toeroek had ge leld, terwijl door slechte onderlinge communicatie groot alarm was gege ven. Door de politie vrijgelaten schil derde Toeroek zelf, hoe een misver stand tot celstraf had geleid. „Ik had wat kerstinkopen gedaan voor mijn vrouw en beide kinderen, toen ik in 'n ander warenhuis een broek uitzocht van 20 D.M. De broek boven op mijn tas meedragend, wilde ik nog enige sou venirs kopen, maar een detective hield mij aan en vroeg mij mee te gaan. Of ik nu hoog of laag sprong en zei, dat ik alle inkopen de broek en de sou venirs aan één kassa wilde betalen en daarom het kledingstuk boven op mijn tas meedroeg, men geloofde mij in eerste instantie niet. Later werd de reeks misverstanden opgehelderd, maar intussen heb ik twee dagen vast gezeten, terwijl mijn vrienden in paniek verkeerden en dachten dat mij iets was overkomen." Vandaag lacht geheel West-Duitsland met leedvermaak over de politie van Miinchen, die met schaamrood op de kaken heeft moeten bekennen te zoe ken naar een vermiste man, die al twee dagen in een cel zat. En dit alles om een kledingstuk van 20 DM, Het zal je maar overkomen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1966 | | pagina 8