Mont Saint-Michel eeuwenoude burcht van christendom Nachtmis vanuit Frankrijk De woeste hoogte: spel van passie en wraak in romantische stijl Naar Emily Bronte's roman Kijk en luister met de Kerstdagen Nieuwe aanwinsten bij „Theater" Schutspatroon Verwoest Vele stijlen Hele drukte Autobiografie Andere wereld Eerste Kerstdag Tweede Kerstdag Eerste Kerstdag Tweede Kerstdag TELEVISIE Kerstavond RADIO Kerstavond ZATERDAG 24 DECEMBER 1966 K'- H (Van onze Parijse correspondent) *jg heer Froidevaux heeft niet al leen een melodieus klinkende naam, doch hij woont ook in de Rue du Cherche Midi, die herinneringen oproept aan het warme zuiden. In die buurt van Parijs is het verkeer zó druk geworden, dat geen auto er meer een plaats kan vinden om te parkeren. Alleen de bussen en de metro bieden in deze wijk nog uit komst. De zeer geciviliseerde heer Froide vaux is architect van beroep en heeft, altijd bescheiden gebleven, in zijn loopbaan zoveel carrière gemaakt, dat de regering hem heeft aangesteld tot hoofd van monumentenzorg. Kan men zich een mooiere werkkring voorstellen? Hij beschermt immers de schatten van de oudheid, de mid deleeuwen en de renaissance voor het nageslacht. Als wij met hem zitten te praten over een van zijn kinderen, dat hem het meest ter harte gaat, Mont Saint- Michel, glinsteren zijn ogen achter de blflleglazen en weet hij niet van ophouden. Als iemand in Frankrijk de historie kent van dit verheven mo nument, verheven in dubbel opzicht, dan is hij het. Nog vóór de Mariaverering is de aartsengel Michaël de schutspatroon geweest van Frankrijk, vooral toen het Frankrijk slecht ging. De gelovi gen menen stellig, en ook heden nog, dat het de aartsengel is geweest, die de leiding heeft gehad bij de kerste ning en die later, ten tijde van Jean ne d'Arc, Frankrijk ervoor heeft be hoed een Engelse kolonie te worden. In de heidense tijd, in de periode van verval van het Romeinse rijk, leefde bij Avranches, dichtbij de Mont Tombe, een monnik, Saint Auber, die zich geheel wijdde aan de dienst van God en zich bij voorkeur terugtrok op de berg om daar te me diteren. Waar de naam van Mont Tombe precies vandaan komt, is niet zeker. Een dikke nevel van mystiek en le genden hangt eroverheen. Sommigen meenden, dat daar de zielen van de gestorvenen tijdelijk vertoefden op weg naar eilanden van eeuwige godzaligheid. Anderen schrij ven de naam van Tombelaine of Tom- belène toe aan een meisje, Helène, een nicht van een koning van Bre- tagne, die zou zijn ontvoerd door een Spanjaard en op een rots zou zijn ge storven van schaamte en verdriet. Vandaar de naam Tomelène Tom- ba Helenae. Verder gaat de historie niet terug. Van de monnik Saint Auber is be kend, dat hij werd geboren in de streek van Mont Tombe uit een fa milie van notabelen. De man stond bekend om zijn wijsheid, liefdadig heid en ijver om de heidenen te be keren. Hij moet een voor Avranches gevaarlijke draak naar zee hebben teruggedreven. In zijn eenzaamheid op de Mont Tombe, door zijn medebroeders tot bisschop uitgeroepen, verscheen hem in een visioen een engel, die hem op dracht gaf op de rots een tempel te bouwen naar het evenbeeld van een tempel ter ere van de aartsengel Michaël op de Monte Gargano in Italië. Aangezien de gedachtenwe- reld van de mensen in dat tijdvak der geschiedenis bevolkt was door enge len en demonen, meende Saint Auber het slachtoffer te zijn geweest van een duivel en weigerde. De engel ver scheen hem ten tweeden male, maar de bisschop bleef sceptisch. Tenslotte kwam in het visioen de aartsengel zelf, die met geweld van donder en bliksem het hoofd aanraakte van Saint Auber, waardoor de schedel werd geperforeerd. Pas toen voldeed de bisschop aan de opdracht en begon met de bouw van een kerkje, dat plaats moet heb ben geboden aan honderd personen. Het gat in zijn schedel, bewaard als relikwie in de kerk van Saint-Gervais van Avranches, heeft Saint Auber niet belet nog zestien jaar te leven. Om zijn kerkje luister bij te zetten, stuurde hij twee van zijn monniken naar Monte Gargano om daar reli kwieën te zoeken. De bisschop aldaar gaf er twee mee: een stuk van de mantel die Michaël op het altaap had achtergelaten en een stuk van het marmer, waarop de aartsengel de voet had gezet. De reis van de beide onversaagde monniken duurde onge veer een jaar. Met de relikwieën de den zij onderweg, volgens de legen den, vele wonderen. Blinden werden ziende, verlamden kregen de macht over hun ledematen terug. De naam van het dorpje Beauvoir herinnert Zaterdagnacht, de nacht van Kerstmis, zal via de televisiezender Neder land I van 24.00 uur tot ongeveer 01.15 uur, in een rechtstreekse Euro visie-uitzending de nachtmis worden uitgezonden uit de kerk van de abdij van Mont Saint-Michel, een tachtig meter hoge granietrots aan de Franse westkust, op de grens van Normandië en Bretagne. Het programma begint met beelden van een fakkeloptocht, tegen de eeuwenoude achtergrond van deze historische plek. De mis wordt opgedragen door de Franse pater Da- gonet O.P. De speciale uitzending wordt gerelayeerd in Frankrijk, Neder land, België, Zweden, Zwitserland. Spanje, Italië, West-Duitsland, Ierland en Oostenrijk. Naar aanleiding van deze bijzondere gebeurtenis belicht onze correspondent te Parijs in bijgaande beschouwing de geschiedenis van Mont Saint-Michel. aan een van die wonderen. Toen een blinde genas moet hij hebben uitge roepen: „qu'il fait beau voir", wat is het mooi weer te kunnen zien. Intussen was echter het allergroot ste wonder geschied. Een zeebeving, toegeschreven aan de aartsengel Michaël, had ondoordringbare bossen rondom de Mont Tombe verzwolgen. De aartsengel had van Mont Tombe een eiland gemaakt, aan alle kanten omgeven door een wilde zee. Zelf nam de aartsengel deel aan de eerste heilige mis, die op 16 oktober 709 in het kerkje werd gecelebreerd. Dat werd het begin van de historie van de berg Saint-Michel, die de oude naam van Mont Tombe verloor. Overblijfselen van een in de rot sen uitgehouwen kerkje voor hon derd personen zijn door architect Froidevaux in de jaren 1959-1960 ontdekt. Of het inderdaad het kerk je van Saint-Auber is geweest, staat niet met zekerheid vast. De rots heeft in de loop der eeuwen heel wat verwoestingen, plunderingen en natuurrampen over zich heen zien gaan. Van de vroegste tijden af is Saint- Michel een bedevaartsoord geweest. Saint-Auber had de aartsengel ge smeekt ten behoeve van de pelgrims uit de rotsen een fontein te doen ont springen, naar het voorbeeld van de aartsvader Mozes. Onnodig te zeggen dat de aartsengel aan het verzoek heeft voldaan. Maar er kwamen naar de rots in zee niet alleen vrome mensen opzet ten. Uit het zuiden naderden de Mo ren, die het christendom in het hart hoopten te treffen, en uit het noorden de wilde Noormannen, de zeeschui mers. In die dagen was de rots nog niet zo bewoond, dat zij van zee uit de aandacht kon trekken, zodat de Noormannen Mont Saint-Michel onge moeid lieten en hun buit zochten langs de Franse rivieren. Pas toen de Noormannen Normandië definitief op de koning van Frankrijk hadden veroverd, was het grootste gevaar van die kant geweken. De Noorman nen lieten zich dopen. Het gebed: A furore Normanorum libera nos, Do- mine redt ons, o God, van het ge weld der Noormannen, was niet meer nodig. Een ander gevaar, ditmaal van bin nenuit, bedreigde de kleine godsdien stige gemeenschap op Saint-Michel: de verwereldlijking. Om hun schame le bezittingen te vergroten verkoch ten de monniken relikwieën, die in die dagen grote waarde hadden. Om er een einde aan te maken gaf paus Johannes XIII bevel, dat de monni ken het veld moesten ruimen voor een dertigtal Benedictijnen, die May- nard tot hun eerste prelaat kozen. Voortaan zou het klooster onafhanke lijk zijn van de buitenwereld en zich zelf moeten bedruipen, niet alleen door intens geestelijk leven, maar ook door handenarbeid. Het nooit af latend gebed werd voorgeschreven als de onmisbare ademhaling voor de ziel. Toen Maynard in 991 de ogen sloot, was de abdij als beschavings centrum voorlopig gered. Het houwen van de abdij In haar tegenwoordige vorm, met klooster en de beroemde bijgebouwen, be kend onder de naam van la Mer- veille, is het werk geweest van eeuwen, zodat men er romaanse en gotische stijlen naast elkaar vindt. De bouw begon, neemt men aan, in 965. Het graniet werd in schepen van naburige eilanden aangevoerd. Tijdens de middeleeuwen is de ab dij, meer dan andere kloosters, een centrum geweest van niet alleen godsdienstig, maar ook van weten schappelijk leven. Men bestudeerde er niet alleen de heilige geschriften, doch ook de kunst van de klassieke oudheid, die geleidelijk overging in christelijke kunst. Altijd en overal zijn in kloosters klassieke geschriften overgeschreven. Zonder dit nauwge zette en volhardende werk van mon niken zou de klassieke letterkunde voor ons grotendeels onbekend zijn gebleven. Plato en Aristoteles zijn er ijverig bestudeerd, de Latijnse dich ters, met name Virgilius, zijn er veel gelezen en nagevolgd. Dat wat godsdienstig en weten schappelijk werk betreft. Mont Saint- Michel was nog veel meer. De mon niken op de schier onneembare rots waren niet alleen geestelijken, maar ook soldaten. De formidabele burcht ligt op de grens van Normandië en Bretagne: Normandië onder een her tog, die de koning van Engeland, en Bretagne onder een vazal, die de ko ning van Frankrijk als hoofd erkende. Tenslotte hebben de Bretons Mont Saint-Michel op de Normandiërs her overd en alles te vuur en te zwaard verwoest, later weer hersteld en op gebouwd. De Britten hebben eens de abdij dertig jaar lang belegerd, zon der er in te zijn geslaagd de abdij zelf in bezit te nemen. Al die oorlo gen, weer gevolgd door godsdienst oorlogen tussen katholieken en pro testanten, hebben de .abdij het uiter lijk gegeven van een vesting, zoals in het heuvellandschap van de Loire Sancerre er van verre uitziet als een burcht, ofschoon minder indrukwek kend dan Mont Saint-Michel. Benedictijner monniken en pel grims konden de rots slechts berei ken bij laag water, een tocht van omstreeks tien kilometer, niet zon der gevaar, want de vloed komt zeer snel op en de stroom is zo wild, dat wie er door wordt meege sleurd onherroepelijk verloren is. Bovendien is er nog het verraderlij ke drijfzand, dat vele slachtoffers heeft gemaakt. Tegenwoordig is er een dijk voor de 600.000 pelgrims, die jaarlijks uit alle oorden van de wereld de rots bezoeken. De beeldenstorm van de Franse re volutie, tegen het einde van de acht tiende eeuw, heeft ook Mont Saint- Michel niet gespaard. In die dagen werd van de abdij een staatsgevange nis gemaakt, wat geduurd heeft tot het midden van de negentiende eeuw. Het verval van de abdij met ridder zalen is in die jaren zo schrikbarend geweest, dat wie foto's van die tijd bekijkt nauwelijks begrijpt, dat res tauratie nog mogelijk was. Alleen het graniet heeft weerstand kunnen bie den aan een totale verwoesting. De Benedictijner?'moesten hun heiligdom vaarwel zeggen en keerden naar hun kloosters terug. Pas bij de viering van het duizend jarig bestaan zijn zij teruggekomen, omstreeks twintig in getal, wat niet veel is. Er zijn niet zo heel veel Be nedictijnen meer in Frankrijk over. Gezamenlijk, blootsvoets en over het glibberige strand bij eb, hebben zij dit jaar, met het kruis voorop, dezelf de weg afgelegd als hun broeders duizend jaar geleden. Tijdelijk heb ben zij de abdij, waar plaats is voor 2.500 personen, weer leven ingeblazen en er missen gecelebreerd. Daarna zijn zij naar hun klooster bij Rouaan teruggekeerd. De nachtmis, die men via Eurovisie dit jaar kan volgen, zal worden opgedragen door plaatselijke priesters. Honderdduizenden bezoekers per jaar naar Mont Saint-Michel. Vromen en ongelovigen. Rijken en armen. Jongen en ouden. Boeren en stedelin gen. Fransen en buitelanders. De een valt bij de burcht, waar de aarts engel geacht wordt te wonen, neer en barst van ontroering in tranen uit. Een ander, onverschillig voor het ge loof, zal beginnen zich te goed te doen in een van de vele restaurants, waar per dag en tegelijk 3.000 maaltijden kunnen worden geserveerd. Of hij zal de pas richten naar de even zo vele souvenirwinkeltjes, waar de kunst maar met een zeer kleine let ter wordt geschreven. Ook op Saint-Michel heeft de nego tie zich een vaste plaats veroverd naast de godsdienst, wat niet nieuw is, want het Nieuwe Testament ge tuigt er al van. Ook verbaze men er zich niet over, dat zopas een fabri kant van schoonheidsmiddelen een poeder in de handel hee^t gebracht, dat men in de grote magazijnen op de Parijse boulevards kan kopen en dat bestaat uit water van de fontein van Saint-Auber en uit modder en algen, opgediept uit de baai van Mont Saint-Michel, waar de zeestromen het sterkst zijn. De naam van het pro- dukt is nog niet bekend, maar voor de hand ligt, dat men het Saint-Mi chel zal noemen. ]P|e N.C.R.V., ijverig in haar speurtocht naar toneelspelen van de roman- tiek van de vorige eeuw al is dan de Koningin Victor ia-serie nog niet het halve succes geweest van de memorandum van een dokter-trits heeft ooit hoge publieksogen gegooid met Jane Eyre, een tv-spel naar het gelijknamige boek van Charlotte Brontë. Tot drie keer toe zelfs, want zo vaak is het spel herhaald. En nog steeds komen er verzoeken om nog een herhaling binnen. Zover komt het voorlopig nog niet. De NCRV brengt op Tweede Kerstdag een spel, dat aan eenzelfde romantiek van heftige passies niet onderdoet. Het is een bewerking van „De Woeste Hoog te", een roman van Charlotte's jongere zuster, Emily Bront. Het gezin van de dominee uit Yorkshire telde overigens nog een derde schrijvende dochter, de jongste, Anne Brontë. Ze werden geen van allen erg oud. Charlotte 39, Emily 30 en Anne 29. Hebben de frele jonge vrouwen de passie, die zij In hun schrift uren opriepen, zelf niet kunnen verwer ken? In leder geval is het zo, dat veel es sayisten in „De Woeste Hoogte" sterke autobiografische transformaties menen te herkennen van de middelste der zus ters terwijl 't onweerstaanbaar duidelijk is, dat de roman zich afspeelt in 'n at mosfeer, die de schrijfster moet heb ben beleefd. Het is de sfeer van de woeste heiden met hun heftige regens en veelvuldige gierende stormen, die de nachten deden trillen van opwinding en angst. Het is de sfeer van 'n land streek waar de bewoners met hun gro te emoties kapot lopen op de onvermij delijkheid ze zelf te moeten verwerken, want ze zijn verspreide eenlingen in het woeste gebied. Ai, hoe heftig gaat het toe in „De Woeste Hoogte". Het boerengoed, vier mijl verwijderd van de eerstvolgende boerderij, wordt bewoond door Hindley Earnshaw (Peter van de Linden) en zijn zuster (Catherine) Cathy (Simone Rooskens). Hindley is een dronken lor, Cathy een wild, ongeciviliseerd natuur- meisje. Er is ook Heathcliff (Paul Cam- mermans) en de zwartgallige bijbeldes poot, de achterbakse, fanatieke knecht Joseph (Sacco van der Made). Eens was Heathcliff eveneens een zoon des huizes. De oude Earnshaw had hem als jongetje meegenomen uit Liverpool. Meer dan van zijn eigen kinderen hield hij van Heathcliff. Hindley wreekt dat, als zijn vader dood is. Heatcliff, de ster ke man met zijn heldere geest en zijn HILVERSUM Op Tweede Kerstdag zendt N.C.R.V.-T.V. het televisiespel „De Woeste Hoogte" uit in de Neder landse bewerking van Willy van He- mert. In het stuk naar de roman Wuthering Heights van Emily Brontë spelen o.a. Sonja Brill en Paul Cam- mermans. knap uiterlijk. Hoe vernederd hij ook wordt, de passie die Cathy voor haar stiefbroer heeft, blijft hoog oplaaien. En omgekeerd is het ook alles gretige be geerte. Tot ver op de heide, die natuur lijk weer gegeseld wordt door stormen. Het deert de liefde niet. Cathy en Heathcliff hadden nooit op zo'n stormavond naar „De Grange", de boerderij vier mijl verderop moe ten gaan. Daar maakte Catliy kennis met een heel andere wereld, die van civilisatie, van verfijnd musiceren in de salon. Had de waakhond van de Grange Cathy niet in de enkel gebe ten dan had Heathcliff hem nooit dood gegooid en was er ook met Cathy niets gebeurd, maar nu moest ze wel op „De Grange" blijven. Zodat ze haar hart verloor aan Edgar, de jonge heer des huizes (Jules Croiset). Een hart, dat weliswaar niet, zoals thuis gedreven werd door passie, maar door tederheid. Enfin het wordt houwen en trouwen, ondanks alles. Heathcliff is er immers niet meer. De ontdekking van de liefde, die op „De Grange" gegroeid was, deed hem vluchten. In wederom een van die stormdoortrokken onheilsnachten. Nog had alles redelijk wel kunnen gaan, wan neer Heathcliff na drie jaar niet zou zijn teruggekeerd. Vervuld van haat betref fende zijn stiefbroer en vervuld van pas sie om Cathy. De stiefbroer, totaal ver gaan door de drank inmiddels, is spoedig zijn prooi en de boerderij daarmee zijn eigendom. Met Cathy is het minder makkelijk tot een oplossing te komen, want ze is tenslotte getrouwd en Emily Brontë schreef keurige romans. Heath- clif trouwt Edgars zuster Isabella (Sonja Brill). Niet om haar te bemin nen maar om haar te vernederen. Hij schiet er niet mee op, want zijn vlucht met Isabella (in een zoveelste storm doortrokken onheilsnacht) heeft Cathy hersenkoorts bezorgd. Maandenlang zal ze ziek blijven. Ze zal nooit meer beter worden. Ze zal zelfs doodgaan. In de armen van haar geliefde, die zelf sterft op „De Woeste Hoogte" in de kamer, die vroeger van Cathy was en waar haar geest nog ronddwaalt, elke avond dat buiten de natuur loeit van geweld. „Catherina blijft altijd bij mij. Neem elke vorm aan die je maar wilt, maak me gek. Alleen, ga niet ergens heen zonder mij, waar ik je nooit kan vin den. Ik kan niet leven zonder mijn le ven, ik kan niet leven zonder mijn ziel". (Het geluid van muziek wordt sterker. Wind). ARNHEM. Voor het seizoen 1967- 1968 zal de toneelgroep „Theater" wor den uitgebreid met de volgende spelers» Max Croiset, Josephine van Gasteren, Peter van der Linden, Franklin Latour en René Lobo. Op het repertoire van toneelgroep „Theater" zullen voor dit seizoen on der meer worden opgenomen „Doden dans" van Strindberg met Max Croiset en Josephine van Gasteren in de hoofd rollen en „Driekoningenavond" van Shakespeare met Max Croiset als Mal- volio en „De goede mens van Sezuan" van Bert Brecht. NEDERLAND L Kerstavond begint om vijf uur met „Ja zuster, nee zuster" voor de kinde ren. Nieuwe belevenissen in het rust huis van zuster Klivia. Er zijn nogal wat verzoekjes bij de VARA binnenge komen om „Ja zuster, nee zuster" in de vooravond uit te zenden. Maar An nie Schmidt wil niet. Het is een musi cal voor kinderen, is haar standpunt. Na Pipo de clown, om één minuut over zeven komen de ouderen aan de beurt met „Mrs. Thursday". Dat wordt een kennismaking met een nieuwe TV-fi- guur. Het is de Londense werkster, me vrouw Thursday, die tot haar eigen verbazing een miljoenenerfenis in de wacht sleept en daarmee aan het hoofd komt te staan van een gigantisch con cern. Mrs. Thursday is de komende maanden zaterdags om de veertien da gen op het scherm, afwisselend op Ne derland I en II. Na het journaal van acht uur volgt „De Rudi Carrell Show". Het is een show in Kerstsfeer. De show is in september opgenomen in studio Concordia in Bussum. Het moest toen wel, want Rudi Carrell moest daarna weer naar Bremen, waar hij dit jaar nog onder contract is. Kerstfeest in september. Om het publiek in de zaal in stemming te bren gen is er eerst een half uur aan com- nunitysinging gedaan. Luid klonk het „Stille nacht, heilige nacht". Het is weer een Carrell-show in oude stijl. Film komt er niet meer aan te pas. Rudi richt zich direct tot zijn publiek. Hij doet dat vanuit een decor, dat een Amsterdams straatje moet verbeelden. Hij ontmoet er de Damrakkertjes. En er staan kraampjes, o.a. een van een verkoper van moderne kerstboomver siering. Er is een straattekenaar. En er is een koortje van Italiaanse gast arbeiders. „Waar we ze vandaan heb ben weet ik ook niet meer, maar het is een fraai stelletje", aldus regisseur Ben de Jong. Piet van Bambergen, of wel Piet Mountie, is ook van de par tij. Hij verkoopt kerstbomen. Tenslotte loopt Rudi Carrell tegen Jasperina de Jong aan. Ze is achtereenvolgens een geheelonthoudende verkoopster in een slijterij, een zeer beschaafde verkoop ster in een winkel van feestartikelen en een onvermoeide verkoopster in 'n banketbakkerij. Het is een transforma tie-act, die Rudi Carrell en regisseur Ben de Jong de zenuwen bezorgden, maar die op de seconde precies werd afgewikkeld, ondanks de benauwde toestand achter het decor, maar ook dank zij rappe verkleedsters, die daar gereed stonden. Eerst dan volgt „Ach ter het nieuws" en om half tien Simon Carmiggelt. De gewone TROS-uurtjes doen het niet bij het publiek. De kijkcijfers zijn laag, althans geen uitschieters. In plaats van verbrokkelde alles wat-uur tjes, gaat de TROS derhalve in de ko mende tijd weer zoveel mogelijk pro gramma's brengen als waarmee ze op 1 oktober is gestart, „Een beetje vie ren". Voor de show van vandaag heeft de TROS Wim Sonneveld weten te en gageren. Vólgens degenen, die de op name hebben bijgewoond, zingt hij o.a. een op Kerstmis afgestemd lied, dat alleen goede luisteraars niet zal irrite ren. Het is een tekst, die snel gekwet sten, zal ergeren. Men was zeer ver baasd deze tekst uitgesproken in een TROS-programma tegen te komen. Om elf uur begint een Kerstnachtdienst van het CVK/IKOR in de Breeplein- kerk te Rotterdam-Zuid. Voorganger: ds. C. M. Boerma, Gereformeerd pre dikant. De dienst wordt overgenomen door de televisie in Frankrijk en Zwit serland. Om twaalf uur volgt de Euro visie-uitzending van de Nachtmis in de abdijkerk van Mont Saint Michel, het beroemde eiland in de baai van Avran ches op de grens tussen Normandië en Bretagne in Frankrijk. Zie elders op deze pagina. NEDERLAND H. Deze zender heeft als hoogtepunt kwart over acht een uitzending van een „Pro menadeconcert". Het is een opname vail het in De Doelen te Rotterdam ge geven Kerstpromenadeconcert door het Rotterdams Filharmonisch Orkest NEDERLAND I Om vijf minuten voor twaalf in de middag is er een Eurovisiereportage van de Italiaanse televisie van de pau selijke zegen „Urbi et Orbi" vanaf het balkon van de Sint Pieter in Vaticaan stad. Om half drie in de middag „Rood kapje en de wolf". Een musical-comedy op basis van het welbekende sprookje. Het is een pro- duktie van de Amerikaanse tv-maat- schappij ABC. De Amerikaanse titel „The dangerous Christmas of red riding hood", or: „Oh wolf, poor wolf" wijst er al op dat er van het echte sprookje weinig is overgebleven. Rood kapje is niet de hoofdpersoon, maar de wolf. Hij vindt zich een te beklagen dier. Hij is nl. van mening dat hij om zijn eigenschappen geprezen dient te worden in plaats van verguisd. Aansluitend het „Billy Smart's Cir cus". Ook dit jaar, naar traditie, in een Eurovisie-uitzending, een selectie uit de grote Kerstshow van Engelands nationale circus. Het hooggeëerd publiek zal weer kun nen genieten van een bonte opeenvol ging van dierendressuur, komische nummers en acrobatie. „Van goeden wille" begint 's avonds om vijf voor half negen en is een showprogramma in Kerstsfeer van re gisseur Rob Touber met als eregaste de Zweedse cabaretière en zangeres Lill Lindfors. Ton van Duinhoven, die twee op kerstmis afgestemde gedichten voordraagt, Conny van de Bos, Boude- wijn de Groot, het kinderkoor De Dam rakkertjes, het orkest van Ruud Bos en de beatdanseressen Tomorrow's People. Om vijf over half tien begint „Milly en Roy". Een Engelse tv-show met Millicent Martin, die vorig jaar kerst mis eregast was in de eigen kerst show van de VPRO, de zanger musi cus-komiek Roy Castle en een kinder zang- en dansgroep. Het wordt nog ge volgd door „De roze wereld van Georg de Wilde". Een tv-portret van Netty Rosenfeld en Lies Westenburg over een alcoholist, die al jaren, met vallen en opstaan, doende is van zijn handicap af te komen. NEDERLAND H Hier om half negen „Mijn geweten en ik". Een musical-produktie van dé Belgische televisie naar een toneelstuk van Staf Knop. De bewerking en ook de teksten van de liedjes zijn van Jaap v. d. Merwe. De musical gaat over een artiestenhuwelijk en de conflicten, die zich in dit huwelijk voordoen. De be roepen van de echtelieden Philip, een componist die vooral 's nachts inspira tie heeft, en.Caroline, die als toneel speelster hele dagen door repetities en opvoeringen wordt opgeslorpt, geven namelijk voortdurend aanleiding tot bot singen. En steeds moeten de gewetens van Philip en Caroline, die in de musi cal in een bepaalde verschijning optre den, tussenbeide komen. De situatie wordt echter kritiek als er een schat rijke en excentrieke aanbidder van Ca roline verschijnt. Het programma dat daarna om tien over tien begint onder de titel „Een vervuld leven" is een door Ed van der Valken gefilmde docu mentaire van Jan Vrijman over Joop Colson, die op 5 november, 66 jaar oud, overleed. Joop Colson, was een be faamd fotograaf. Hij was vooral in Amsterdam bekend. In de wereld van artisten, journalisten en levensblije in tellectuelen gold hij als een joviaal gast heer. Hij woonde op het kasteel Groe- neveld in Baarn. NEDERLAND I Na het Journaal van acht uur en een korte overdenking van ds. J. Lang straat is het verdere avondprogramma gewijd aan: „De Woeste Hoogte", t.v.-spel naar de bekende roman van Emily Brootë. Het is een produktie van de NCRV zelf onder regie van Willy van Hemert. Zie ook elders op deze pagina. NEDERLAND II „Sport in beeld" ditmaal om zeven uur op het tweede net. Om één mi nuut over acht „Zwarte Peter", een opera voor groot en klein naar het Duitse sprookje „Erika". Het is een produktie van het tweede Duitse t.v.-net. De sprookjesopera op tekst van Walter Lieck en op muziek van Norbert Schultze (hij dirigeert zijn werk zelf) is ongeveer dertig jaar oud en komt in de Duitse theaters regelma tig op de planken. Een film uit de Engelse politieserie Z-cars volgt nog om half tien. Bij de winkelier Mercer is de alarminstallatie onklaar gemaakt. De agenten Baker en Graham zien daar geen aanleiding in om in te grijpen, hoezeer de heer Mer cer ook foetert op de activiteiten van de politie in het algemeen en bij hem in de zaak in het bijzonder. HILVERSUM I Om kwart over negen volgt „Niet al leen". Een uitzending vanuit de KRO- studio van een Kerstavond voor alleen staanden. De avond begint met een con cert. Om tien over half elf is er een ge zellige bijeenkomst in de kantine. Jules de Corte speelt er. Om middernacht wordt in studio I een mis gecelebreerd. Eenzamen, voor wie de avond te moei lijk wordt, kunnen na elf uur contact opnemen met een van de vier in de stu dio aanwezige priesters. Het telefoon nummer van de KRO is 02950-49141. De KRO-radio wil een kerstviering met beide benen op de wereld. „D# wereld gaat door", daarom worden de traditionele kerstprogramma's elk heel uur onderbroken door 2 minuten jour naal. Om kwart over een, na de toe spraak door de Koningin, wordt een pro gramma uitgezonden dat eveneens bui ten de normale kerstorde staat. Het programma is een met grammofoonpla ten en actualiteiten geïllustreerde mo noloog. Het bestaat uit de overpeinzin gen van een tevreden Kerstmis-vierder, die geïrriteerd raakt door het vele on verkwikkelijke nieuws dat hem door de kranten, de radio en de televisie wordt aangeboden. Het om twee minuten over negen uit te zenden hoorspel „De Hoed", moet men eveneens zien als onderdeel van de nieuwe programmering. Het is een ge dramatiseerde vertelling van de jong ge storven katholieke Amerikaanse schrijf ster Frannery O'Conner. Haar werk wordt momenteel gerekend tot het bes te uit de moderne Amerikaanse littera tuur. Het verhaal tekent de spanningen tussen een geborneerde moeder en haar intelligente zoon.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1966 | | pagina 8