Notaris Maris legt
zijn functie neer
REPARATIE. LEVERANTIE
BENEDEN F 25,--
UITSLUITEND A CONTANT
Kleine reparaties
aan auto contant
in Veense garages
Ede zonder
Geref. Gem.
21 JAAR
TERUG
Unieke nieuwjaarsbijeenkomst
in donkere hongerwinter 1945
Marinier raakt 3 maanden
zijn rijbewijs kwijt
Al bijna
actief in
dertig jaar
Veenendaal
Boerenraadslid
G. de Meijer (Ede):
Grüne Polizeizong mee
EERVOL ONTSLAG DOOR KONINGIN
Gemeente doet
onverwacht inval
in Ederveen
U HET WOORD
y»
Denk overal en altijd weer
aan het kind in 't verkeer
KANTONGERECHT WAGENINGEN
Werkzaam
DE GARAGEHOUDERS:
DE HAAS N.V.
3EÖR. H0GEND00RN
J. JANSEN Zn.
KOLK V DAAL
V.A.B. KIRPESTE1N N V.
R. VONK N.V.
GARAGE V. VJK
AUTO- UNIE N.V. DE KLOt
Mist u
uw dagblad
DE VALLEI
BEL
tot 17.30 uur 3550
na 17.30 uur
tot 19.30 uur 4163
VEENENDAAL
's Zaterdags 16.30-17.30 uur
Telefoon 4163.
In „Eltheto
Ruiling
Evacuatie
UW BRIL EEN SIERAAD
De juiste weg voor al uw vervoer naar:
AMSTERDAM - UTRECHT - ARNHEM
AMERSFOORT - HILVERSUM - 't GOOI
Exp. VAN ECK - E.V.E. 4067
ZATERDAG SI DECEMBER 1966
VEENENDAAL Notaris P. W. Maris is met ingang van 1 januari 1967
door H.M. de Koningin eervol ontslag uit zijn ambt verleend. Om gezond
heidsredenen zal hij op 68-jarige leeftijd van zijn pensioen gaan genieten; de
pensioengerechtigde leeftijd voor het notarisambt gaat in normale gevallen
met 70 jaar in. De heer Maris, die zich in 1939 in Veenendaal vestigde is een
geziene figuur in de gemeente, die een grote kern van relaties had opgebouwd
en zich bijzonder goed thuisvoelde in de Veenendaalse samenleving.
Zijn echtgenote, mevrouw J. Maris-Keulemans, zei ons gisteren, dat haar
man er altijd naar had gestreefd zijn kantoor in een kleinere gemeente te ves
tigen. „Hij houdt niet van de stadskantoren. Hoewel we in Veenendaal 'n nog
al ongelukkige start hebben gehad, we begonnen net voor het uitbreken van
de oorlog, heeft het werk ons hier steeds geboeid. Veenendaal is voor een no
taris een prettige plaats om in te werken". In de vacature die nu is ontstaan
zal voorlopig worden voorzien door kandidaat-notaris J. Hage. Het zal zeker
nog acht maanden duren voordat er een opvolger voor notaris Maris is be
noemd. v
ADVERTENTIE
De heer Maris werd in 1898 in de
Brabantse gemeente Klundert geboren
en doorliep in Rotterdam de Christelijke
H.B.S. Daarna begon hij zijn notariële
studie, die hij afrondde met een gun
stig afgelegd staatsexamen. In 1927
werd hij kandidaat-notaris.
In deze vooroorlogse jaren was een
dergelijke functie geen sinecure. De
praktijk wees uit, dat slechts een
kwart van de studenten voor het staats
examen slaagde. Later werd het notari
aat een universitaire opleiding.
De heer Maris was na zijn studie
korte tijd in Ridderkerk werkzaam, la
ter vestigde hij zich in Barneveld. Daar
leerde hij zijn vrouw kennen, die de
zelfde studie had gevolgd en eveneens
op het kantoor van een notaris werkte.
„In 1939 zijn we getrouwd en mijn
man had toen al naar Veenendaal ge
solliciteerd. Het was een reuze bof dat
hij werd benoemd. In Veenendaal was
voor ons in het begin weinig te doen.
De mensen dachten dat het dorp Vee
nendaal het zwaar van de oorlog te
verduren zou krijgen en van koop en
Plaatsing geschiedt
buiten verantwoordelijkheid
van de redactie
Geachte redactie
Soms ben ik van mening, dat uw
blad objectieve berichtgeving voorstaat.
Hoor en wederhoor worden vaak naast
elkaar geplaatst of uw berichten worden
zo doorgegeven, dat de objectiviteit
daaruit kan blijken.
Helaas vond ik dat niet in uw ver
slag van de protestmars, die de Zuid-
molukkers in Den Haag hebben gehou
den op de zeventiende verjaardag van
hun republiek.
Ik wil geenszins goedpraten, dat jon
geren van deze republiek stenen sme
ten naar de Indonesische ambassade.
Evenmin is goed te praten, dat men
destijds een poging tot brandstichting
ondernam. Als een officier van JusTïtie
daartegen een straf eist, kan dat in ons
rechtsbestel geen verwondering wekken,
want er zijn strafbare feiten gepleegd.
Wat wel verwondering wekt, is, dat
men in Nederland geen enkel begrip
(meer) kan opbrengen voor het recht
van de republiek der Zuid-Molukken.
Dat ook u dit niet meer kunt, blijkt
uit het slot van uw bericht, in uw blad
van heden, waar u schrijft:
Hun demonstratie gold 'n protest te
gen het onrecht, dat de Zuidmolukkers,
NAAR HUN MENING, is en wordt aan
gedaan.
Drie woorden, waaruit blijkt, dat u
niet op de hoogte bent van de feiten,
heb ik kapitaal geschreven: NAAR HUN
MENING. Mag ik hiertegenover dan
stellen, dat de republiek der Zuid-Mo
lukken geen fictie, maar een realiteit
is!
De republiek verwezenlijkte haar zelf
beschikkingsrecht op RECHTMATIGE
wijze, want haar proclamatie is gebas-
seerd op de grondslag van de op 27
december 1949 in werking getreden
nieuwe RECHTSORDE voor Nederland
en Indonesië, hetgeen bevestigd is in:
1 De uitspraak van de Nederlandse
vereniging voor Internationaal recht,
uitgebracht in haar vergadering te
Rotterdam op 24 juni 1950.
2. Het vonnis van de President van de
Arrondissementsrechtbank te Am
sterdam op 2 november 1950.
3. Het vonnis van het Gerechtshof te
Amsterdam op 8 februari 1951.
4. Het vonnis van de President van de
Arrondissementsrechtbank te 's-Gra-
venhage op 21 december 1950.
8. Het vonnis van het Gerechtshof te
's-Gravenhage op 22 januati 1951.
Het Arrest van de Hoge Raad der
Nederlanden van 2 maart 1951.
7. Het vonnis van de Raad van Justitie
in Nieuw-Guinea op 7 maart 1952.
8. Het vonnis van de President van de
Arrondissementsrechtbank te 's-Gra
venhage op 10 februari 1954.
Is het dan verwonderlijk, dat een
volk, welks leider kort geleden koelbloe
dig werd vermoord, ZONDER ENIG
PROTEST van Nederlandse zijde, daar
tegen protesteert en enkelen hun emo
ties niet kunnen bedwingen en tot onge
oorloofde daden komen? Temeer nu zij
zien, dat hun bestaande en bevestigde
rechten steeds vaker met voeten getre
den worden. Waarom wel protestmar
sen over Viëtnam, waarvoor Amerika
verantwoordelijk is? Vanwaar de grote
verontwaardiging over een apartheid in
Zuid-Afrika?
Waar blijven de betogers voor
RECHT EN VRIJHEID als het gaat
over een zuiver Nederlandse aangele
genheid? Men tracht wel de misstan
den in andere landen aan te wijzen,
maar zwijgt over grote onrecht, dat
wij als Nederlanders dagelijks bedrij
ven tegenover de republiek der Zuid-
Molukken.
Mag ik hier het spreekwoord van de
balk en de splnter toepassen op ons ei
gen volk?
Nogmaals, hun uitspattingen keur ik
niet goed, maar ik verwacht wel enig
begrip voor het onrecht dat het volk
der Zuid-Molukken wordt aangedaan.
C. Kramer.
verkoop van onroerende goederen kwam
daarom maar weinig terecht".
Na de oorlog volgde er een drukke
periode. Steeds meer Veenendalers von
den de weg naar het notaris-huis, al
ging dat nog wel eens met wat
schroom. Notaris Maris toonde daar
begrip voor.
Hij liet 'n bord in de tuin aanbren
gen om zo een achteringang te cre-
eren
Twintig jaar lang is hij ouderling ge
weest van de Geref. kerk. Daar
naast vervulde hij nog enkele andere
functies in het kerkelijk leven.
Ook mevrouw Maris stelde haar activi
teiten ter beschikking van de gemeen
schap. Zij is penningineesteresse van
het bestuur van de Chr, Huishoud
school. Bovendien heeft zij enkele ande
re functies op onderwijsgebied buiten de
plaats Veenendaal jarenlang uitgeoe
fend.
De tijd is nu aangebroken, dat er
wat meer rust in het notaris-huis aan
de Hoofdstraat zal komen. Het einde
van een werkzaam leven heeft zich, al
thans voor de heer Maris aangekondigd.
De liefhebberijen waarvoor steeds
weinig tijd is geweest, zullen nu meer
aan bod komen. De heer Maris heeft de
natuur tot zijn grootste hobby gemaakt.
„Ik weet wat notaris zijn betekent en
daarom ben ik blij dat ik altijd kandi
daat-notaris ben gebleven. Trouwens,
vroeger kon een vrouw geen notaris
worden. Nu is dat veranderd"zegt
mevrouw Maris tenslotte.
De tijden veranderen. Op Hoofdstraat
28 zal het stiller worden
-A.
VEENENDAAL In navolging van
een maatregel die al in vele grote ste
den is genomen, zullen acht grote Vee
nendaalse garagebedrijven met ingang
van 1 januari geen facturen meer ver
zenden voor kleine reparaties beneden
f 25,-, die nu contant zullen moeten
worden betaald.
Onlangs hebben de garagehouders 'n
vergadering belegd, waar deze gedach
te naar voren is gekomen.
Voorzitter van deze bijeenkomst was
de heer Kr. van Spanje. Hij deelde ons
mee, dat de garages in principe wor
den vrij gelaten om aan de nieuwe actie
deel te nemen. „We willen proberen de
administratiekosten te gaan beperken.
In de garages is een bord opgehangen,
waarop de klanten kunnen lezen dat we
kleine reparaties graag direct willen af
rekenen", zo deelde hij mee.
Uit gesprekken met de chefs van di
verse Veenendaalse garages is inmiddels
duidelijk geworden, dat het in de prak
tijk niet altijd mogelijk is om aan de
nieuwe voorwaarde de hand te houden.
Zo zei men ons bijvoorbeeld bij garage
Van der Kolk: „Een zaak die tien wa
gens bij ons in onderhoud heeft, om
maar iets te noemen, kun je onmoge
lijk gaan verplichten steeds met geld
klaar te staan en dat is ook in geen
geval onze bedoeling
EDE De gereformeerde gemeente
te Ede, behorende bij het verband van
de (uitgetreden gereformeerde ge
meenten In Nederland, heeft haar lees-
diensten gestaakt en is hiermee opge
houden te bestaan. De leden hebben
zich gevoegd bij de grote gereformeer
de gemeente van Veenendaal van ds. F.
Mallan.
Volgens het jaarboekje van 1966 telde
de gemeente te Ede nog 24 leden en 36
doopleden. Ze werd op 3 maart 1933
door wijlen ds. J. Fraanje van Barne
veld geïnstitueerd en werd vele jaren
door de heer E. Veen als ouderling ge
diend.
In 1953 koos de gemeente de zijde
van dr. Steenblok en trad mee uit het
synodale verband van de gereformeer
de gemeenten in Nederland en Noord-
Amerika. Enkele jaren geleden werd
de taak van de heer Veen overgeno
men door ouderling J. van Holland.
Daar deze echter ook voorging in
vrije hervormde evangelisaties werd
tenslotte het bestaan van de gemeente
bedreigd.
Wat er nu met het kerkgebouw aan
de Bettekamp zal gebeuren is nog niet
bekend.
De heer C. de Haas, een van de di
recteuren van De Haas N.V., zei dat er
voor de klanten die hun reparaties en
onderhoud op rekening laten verrichten
niets verandert. „Voor iemand die wei
nig in Veenendaal komt en die bij ons
even zijn wagen laat doorsmeren liggen
de zaken natuurlijk anders. Als we
daarvoor een rekening moeten gaan
schrijven en later nog eens een, zoals
in de praktijk dikwijls gebeurt, blijft
er voor ons weinig winst meer over.
Het is dus zuiver de bedoeling, dat de
administratiekosten worden gedrukt....".
Bij garage Vonk hebben de chefs
van de garage opdracht gekregen erop
toe te zien, dat kleine reparaties con
tant worden betaald. „Het is een ver
zoek", zei de heer Van Spanje, „en we
hopen dat de mensen er aan willen
meewerken".
EDERVEEN Volgens de heer G.
Meijer, waarnemend-fractievoorzitter
van de Boerenpartij in de Edese ge
meenteraad, is het helemaal nog niet
zeker dat de heer J. van Donkelaar
en zijn gezin maandag uit hun clan
destien gebouwde noodwoning aan de
Schras zullen worden gezet. Persbe
richten hadden gesuggereerd dat de
woning maandag zou worden gesloopt
de heer Meijer zei ons echter, dat de
gemeente wellicht onverwachts een
„inval" zal doen.
Een krant had bovendien geschre
ven dat het min of meer de taak van
de Boerenpartij zou zijn cm het gezin
Donkelaar aan een nieuwe woning te
helpen. De heer Meijer bestempelde
deze gedachte zonder meer als waan
zin. „De mensen die het gezin eruit
zetten, zijn ook verantwoordelijk voor
een andere woning", zo zei hij.
De Boerenpartij heeft nog geen
plannen gemaakt om, als het tot sloop
van de noodwoning zou komen, op
grote schaal in Ederveen van de partij
te zijn.
„Maar als het zo ver is, komen we
heus wel", besloot de B.P.-afgevaardig-
de, „de hele affaire betekent, als de
ontruiming doorgaat, weer winst voor
de Boerenpartij
Wijlen pastoor J. R. de Boer.
De Veenendaler, de heer A. G. Steenbergen, heeft diverse
interesses. Zijn voornaamste belangstelling gaat wel uit naar
de Katholieke kerkgeschiedenis van Wageningen. Daar heeft hij
al heel wat vrije tijd aan opgeofferd. Misschien is offer het
juiste woord niet, want als goed katholiek geeft hem deze studie
veel voldoening, waar nog bijkomt, dat de heer Steenbergen
over deze materie regelmatig publiceert in de „Veluwepost".
VEENENDAAL. Begin 1964, toen de heer Steenber
gen nog in Alkmaar woonde, bracht hij als gewoonlijk
een maandelijks bezoek aan zijn ouders te Wageningen.
Daar las hij een artikel in „De Veluwepost"dat zijn
bijzondere aandacht trok. Het was een citaat uit een toe
spraak van de Doopsgezinde predikant ds. Dufour, op
een interkerkelijke gebedssamenkomst in de Gereformeer
de kerk aldaar, op 20 januari.
Het door de verslaggever geciteerde gedeelte uit de voor
dracht van de Doopsgezinde dominee luidde: „Ds. Dufour
vervolgde zijn toespraak met een herinnering aan een
samenkomst van verschillende Wageningse kerkgenoot
schappen, waarop hij eveneens gesproken had. Dat was 19
jaar geleden, op 1 januari 1945, samen met pastoor J. R.
de Boer, tijdens de evacuatie van de inwoners van Wage
ningen naar Veenendaal.
Het was toen een sterke troost, om elkaar in de
ellende van de hongerwinter te ontmoettenaldus ds,
Dufour".
De vraag rijst: Waar werd deze bijzondere dienst gehou
den, in welke kerk dus? Spraken er nog meer voorgan
gers? Hoe was de belangstelling? Welke liederen werden
er gezongen? Waaruit bestond de orde van dienst?
De heer Steenbergen zou zichzelf niet zijn, als hij niet
naarstig op zoek ging naar een antwoord op deze vragen
Hij deed het met succes!
Het bleek dat ds. Dufour zich nog wel
het een en ander wist te herinneren. Wij
geven hem hierbij het woord: „Het zat
zo: De Wageningse bevolking was door
de evacuatie naar alle kanten verstrooid.
Wie familie in de noordelijke provincies
had, vluchtte in de loop van de winter
daarheen. Maar er bleven toch nog vrij
veel Wageningers zitten in Ede, Veenen
daal, Maarn, Driebergen, enz. In Vee
nendaal was het Wageningse ziekenhuis
ondergebracht.
,In deze plaats was ook een deel van het
gemeentebestuur. De burgemeester, die
fout was, was verdwenen. De heer Van
de Weide, in Veenendaal geëvacueerd,
was toen loco - burgemeester. Het plan
om op 1 januari 1945 samen te komen
is bij de heer Van de Weide opgekomen.
Hij heeft er met mij over gesproken,
waarna ik naar pastoor be Boer gefietst
ben.
99
Pastoor De Boer verbleef in de pasto
rie, dicht bij de spoorlijn Arnhem -
Utrecht. Wij zouden op 1 januari om drie
uur in gebouw „Eltheto" samenkomen.
Pastoor De Boer en ik zouden beiden
spreken, terwijl een mevrouw uit Oos
terbeek liederen zou zingen. Natuurlijk
zongen wij ook gemeenschappelijk lie
deren. Het onderwerp waarover wij
spraken, kan ik me eerlijk gezegd niet
meer herinneren"aldus ds. Dufour.
Het lijkt ons interes
sant, de voornaamste ini
tiatiefnemer van deze sa
menkomst, de heer W.
van de Weide, het woord
te geven. De heer v. d.
Weide die "34 jaar raads
lid was te Wageningen,
waarvan 15 jaar als wet
houder en loco - burge
meester (4 jaar als zo
danig in functie), tevens
314 jaar burgemeester
ingevolge een besluit van
de Nederlandse regering
en beëdigd door Overste
Blauw van het Militair
Gezag (23 mei 1945), ge
noot in Wageningen nog
al bekendheid.
Voor we de heer Van
de Weide aan het woord
laten citeren we eerst en
kele gegevens uit het
boek: „Wageningen 700
jaar stad": Het wordt
rustiger in het oosten.
Wageningen verneemt op
26 september 1944 bij ge
ruchten, dat de laatste
eenheden van de Airbor-
nes over de Rijn worden
geëvacueerd. De artille
rie uit de Betuwe blijft
actief. Iedere Wagenin-
ger is nu een potentiële
spion. Door een telefoon
lijn van de P.G.E.M. is er
contact met het bevrijde
Nijmegen. De Duitsers
kunnen geen stelling be
trekken, of ze worden
merkwaardig juist onder
vuur genomen. De
WAGENINGEN De Wageningse elektricien A. J.
verscheen voor de kantonrechter, nir. A. C. v.d. Brand,
in het mariniers-uniform, wat de kantonrechter de op
merking ontlokte: „Bent u adelborst, u hebt zo'n mooi
uniform aan". Na het antwoord van J.: „Neen. marinier",
vervolgde de kantonrechter met: „Het is wel een dolle-
mansrit geweest waarvoor u hier staat; zonder achter
licht, maximum-snelheid overschreden en niet voldoende
rechts gehouden". Na deze opsomming merkte hij tegen
verdachte op: „U staat er bij of het u allemaal niet zo
interesseert", hetgeen verdachte beantwoordde met: „Er
is nu toch niets meer aan te doen". De officier van justi
tie, mr. R. A. Th. Gevers Deynoot, vond dat verdachte
juist door het dragen van dit uniform („en ik verheug me
u hierin te zien") meer eerbied voor het gezag dient te
hebben dan hij nu heeft getoond. Hij eiste voor het ach
terlicht een geldboete van f 10,— of een dag, voor de te
hoge snelheid f 80,of acht dagen en voor het niet vol
doende rechtshouden f 30,of drie dagen. De kanton
rechter vonniste met respectievelijk f 10,f 80,en
f 50,met tevens ontzegging van de bevoegheid een
motorrijtuig te besturen voor de tijd van drie maanden.
De elektriciën uit Ede was met zijn
schoonmoeder op pad geweest. De
schoonmoeder was niet al te stuurvast
en reed in Bennekom een trottoir op,
waarna ze via een gazon tegen een
huis tot stilstand kwam.
Verdachte, die zich voor schoonmoe-
der's daad moest verantwoorden, zei
het allemaal een beetje vreemd te vin
den dat hij nu voor het gerecht stond
omdat met gedupeerden alles onder
ling geregeld was. „Vlak daarna kwam
er> toevallig een politiewagen langs die
toen ook nog eens proces-verbaal heeft
opgemaakt".
De kantonrechter merkte op, dat dit
er allemaal niets mee te maken heeft
en dat het opmaken van een proces
verbaal ambtshalve kan geschieden.
„Hebt u nog iets over de zaak te zeg
gen", vroeg hij, waarop V. verzuchtte:
„Neen, het is nu eenmaal gebeurd".
De officier van Justitie zei alles niet
zo ernstig te vinden en eiste een geld
boete van f 20,- of twee dagen hechte
nis, waar de kantonrechter zich mee
kon verenigen.
De onderhouds-bankwerker G. R. C.
uit Hengelo (O), moest zich verantwoor
den voor het feit, dat hij in een wa
gen met nogal wat gebreken had gere
den. Verdachte zei niet geweten te
hebben dat dit zo was omdat hij een
week tevoren pas de wagen had ver
kregen door ruiling.
De kantonrechter zei niet te begrij
pen hoe C. met een dergelijke wagen
had durven rijden. Verdachte herhaal
de hierop nog eens het niet geweten te
hebben en de transactie op goed ver
trouwen te hebben aangegaan. De kan
tonrechter merkte hierna op, dat er al
teveel doden op de weg vallen. De ver
dachte bleef ondanks alles zich er op
beroepen dat hij er geen verstand van
heeft.
De officier eiste voor het niet in or
de zijn van de bedrijfsrem f 100,-, voor
de andere rem f 25.- en voor.de hele
serie verdere technische onvolmaakt
heden f 125,-.
De kantonrechter vonniste met voor
het eerste feit f 50,- plus vijf dagen
voorwaardelijke hechtenis met een
proeftijd van twee jaar, voor het twee
de f 10,- en voor de reeks f 100,-. Hij
besloot met de woorden: „De Justitie
moet waken over de veiligheid op de
weg en kan niet toestaan dat men met
dergelijke moordwerktuigen in het ver
keer komt". De officier zei na de uit
spraak van het vonnis hoger beroep in
beraad te zullen houden.
goede vriend van ons en één van de men
sen die vooral tijdens de tweede evacu
atie zich geheel voor de bevolking heeft
gegeven. Ook weet hij veel af van mijn
werk voor en na de jaren 1940 1945.
Op zondag 1 oktober 1944 kreeg ik
Kampfcommandant geeft woedend be
vel de stad te ontruimen. Op 1 oktober
moet iedere burger verdwenen zijn.
Er is voor deze tweede evacuatie geen
enkele voorbereiding getroffen. Alles
moet worden geïmproviseerd. De grote
uittocht gaat richting Bennekom en
Veenendaal. De mensen trekken weg
met het noodzakelijkste, geladen in krui
wagens, evacuatiekarretjes, handwagens
en op gammele fietsen. Een lange, grau
we colonne, op weg naar een onbekende
bestemming. In Bennekom heerst nog
diezelfde zondag een schrikbarende over
bevolking. Veenendaal meer dan het dub
bele van het normale aantal inwoners.
Ook Lunteren, Renswoude en Ederveen
gonzen van ontheemden"
Uit het boek van A. H. Viets (Een on
derduiker vertelt): „Mijn ouders zijn in
deze periode, in verband met de werk
zaamheden van mijn vader, naar hun
eigenlijk officieel evacuatieoord Veenen
daal getrokken. In deze plaats was het
een mengelmoes van evacués en zwer
vers, die van alle kanten het dorp be
volkten. Al spoedig liep het spaak met
de voedselvoorziening. Ook al omdat de
vijand zichzelf het grootste gedeelte had
toegeëigend. De houding van de Veenen
daalse bevolking, viel, op uitzonderingen
na, nogal mee, al zou wat meer respect
voor andermans denken en geloofsover
tuiging, vooral de notabelen van die
plaats, wel gesierd hebben. Al begrijpen
we dat veel ingegroeide gewoontes niet
zomaar zijn weg te nemen"......
Geven we nu het woord aan de heer
Van de Weide, loco - burgemeester van
Wageningen: „Ds. Dufour is een heel
aanzegging dat de gehele stadsbevolking
van Wageningen voor 's middags 4 uur
moest evacueren. Het liep tegen half
één toen ik deze boodschap kreeg. De
evacuatie verliep vrij rustig. Veel inwo
ners trokken naar Veenendaal en werden
daar met open armen ontvangen.
De bedoeling was, dat het politieappa
raat, voor zover betrouwbaar, met het
archief naar Veenendaal zou gaan, wat
dan ook gebeurd is. Op één van de rei
zen naar Veenendaal zakte ik in elkaar
en werd per brancard naar Veenendaa'
vervoerd, waar ik zes weken pal moest
blijven liggen. Later kon ik in Veenen
daal praktisch geen onderdak vinden
voor ons gezinnetje.
Ds. Dufour bracht uitkomst. Door zijn
toedoen kregen wij onderdak. Inmiddels
bleek mij dat er geen enkele Wagening
se predikant in Veenendaal was dan ds.
Dufour. De Veenendaalse predikanten
hadden hun handen vol aan hun eigen
mensen.
Pastoor De Boer deed
in Veenendaal ook vee]
goeds. Deze Wageningse
geestelijke had het zeer
moeilijk in Veenendaal, -
ook al omdat de samen
werking met de Veenen
daalse pastoor niet was
om over naar huis te
schrijven. Wfl hadden in
Veenendaal geregeld be
sprekingen en het bleek
mij, dat de Wageningers
ongeduldig werden. Toen
rijpte bij mij het idee
deze mensen eens bij el
kaar te brengen. Maar
hoe?. Vergaderen mocht
niet! Godsdienstige bij
eenkomsten werden ech
ter toegestaan, dus be
sloot ik op korte termijn
op die basis een samen
komst te organiseren.
Ik besprak het plan
met ds. Dufour. Onze
koerier. Roest, ging pa
stoor De Boer opzoeken
en mijn vrienden van het
Leger des Heils verklaar
den zich bereid om mee
te werken. Mevrouw De
Zeeuw uit Wageningen
wilde wel zingen en ook
mevrouw Kettelarij uit
Oosterbeek zegde haar
medewerking toe. De
grote zaal van Eltheto in
Veenendaal werd ons ter
beschikking gesteld.
Het was mooi weer op
1 januari 1945. Al vroeg
stonden er 's morgens
tientallen mensen voor
de ingang van Eltheto en om tien uur
was de zaal afgestampt vol. Ze waren
gekomen uit Amersfoort, Achterveld,
Lunteren, enz. Sommigen waren 's mor
gens al om vijf uur van huis gegaan.
Toen ik de bijeenkomst opende ston
den achter in de zaal enkele Duitse sol
daten zodat het moeilijk werd om de
juiste woorden te vinden. Van wat door
de dames gezongen werd herinner ik me
nog het „Wilt heden nu treden" door
mevrouw De Zeeuw.
Bij de samenzang van „Dankt, dankt
nu allen God", vond ik het erg treffend,
dat er een lid van de groene politie vol
op stond mee te zingen.
Zowel pastoor De Boer als ds. Dufour
hebben beiden ronduit gesproken en wij
hebben samen ons doel bereikt om de be
volking een riem onder het hart te ste
ken. Jaren later werd nog door vele
Wageningers over deze samenkomst ge
sproken"aldus Van de Weide.
Ds. Dufour besluit als volgt: „Wy wa
ren met velen samen en het was ons al
len een grote vreugde en een troost, om
daar met elkaar te zyn. W(j zaten in de
kou. De meesten hadden er een grote
wandeling voor over gehad. Ieder was
dankbaar dat dit mogelijk kon zijn, om
zo het nieuwe jaar, 1945, te beginnen"....
ADVERTENTIE
Bij uw nieuwe jaarreis om de zon
met het oude voertuig Aarde,
wensen wij U
..GOED ZICHT"
Prins Bernhardlaan 4
Zwaaiplein
Telefoon 3784
VEENENDAAL
Exclusieve speciaalzaak.
De heer W. van de Weide..
ADVERTENTIE
Nijverheidilaan 1 3
Veenendaal
