Actie tegen dubieuze
hu weli j ksbemiddeling
DOOD VAN SI
Het geruchtmakende werk
van William Manchester
onverkort exclusief in
josse nummers ss cent
Duitsland stelt grens
aan kosten voor
legering V .S.-troepen
Noord-Vietnam kan niet naar de
conferentietafel gesleept worden
Losser
Initiatief van directeur
H. Bouwman
Russen storen
Chinezen
Smith krijgt bijval
van stamhoofden
Early Bird II
gelanceerd
Harrison Salisbury in interview:
Gasslachtoffers naar
Westen
Eenzaam mens is een gemakkelijke prooi
Verbond
Computer
Levensbeschouwing
Hoogtepunten
WILLY BRANDT IN INTERVIEW
BOMMEN
Kritiek van Strauss
op Jaspers
Roemenië wil meer
bevolking
DONDERDAG 12 JANUARI 1967
(Van een onzer verslaggevers)
TTet jaar 1966 is een succesvol jaar geweest voor huwelijksbemiddelaar Her-
nian Bouwman (42) uit Hoogeveen.
Financieel is hij er niet op vooruitgegaan. Zijn succes ligt dan ook op een
heel ander terrein.
Twee jaar geleden begon hij een huwelijksbureau. Hij werd direct geconfron
teerd met menselijk leed, leed van eenzame mensen, maar vooral leed van
mensen die door malafide huwelijksbemiddelaars gedesillusioneerd verder
door het leven moeten gaan.
In 1964 gooide de heer Bouwman een balletje op, dat in 1966 opeens in alle
hevigheid is gaan rollen. Dat is mede te danken aan het boekje „Brieven onder
nrdat hij heeft geschreven. De oplage van 10.000 exemplaren is op een
paar na uitverkocht In dit boekje stelt de heer Bouwman talrijke wantoestan
den en misstanden bij onbetrouwbare huwelijksbureaus aan de kaak.
De heer Bouwman is hiermee de
eerste in Europa die deze kwalijke
zaken openlijk te lijf gaat. Hij heeft
al heel wat medestanders. Eind vorig
jaar heeft de heer Bouwman de Raad
van Toezicht geïnstalleerd, waarin
drie prominente personen zitting heb
ben. Zij zijn neutraal, hebben geen
enkele binding met een instelling die
zich beweegt op het gebied van de
huwelijksbemiddeling.
De heer Bouwman heeft hiermee
bereikt, dat de partnerzoekende
cliënt, die meent dat zijn belangen
niet op de juiste wijze door de huwe
lijksbemiddelaar zijn behartigd, "zich
met een briefje kan wenden tot het
secretariaat van de Raad van Toe
zicht, die dan de klacht zal onderzoe
ken.
Huwelijksbemiddelaar Herman
(Van een onzer verslaggevers)
Het allernieuwste snufje op het ge
bied van huwelijksbemiddeling is de
computer. Ja, dergelijke kostbare ap
paraten zouden in enkele seconden
het werk kunnen doen, waar een des
kundige huwelijksbemiddelaar weken
of maanden voor nodig heeft. Een
dergelijk gemechaniseerd huwelijks
bureau staat in Zwitserland. „Het is
al voorgekomen dat de computer een
oude heer van 72 jaar geschikt acht
te voor een 18-jarig meisje," lacht
huwelijksbemiddelaar H. Bouwman.
„Wellicht zijn er verkeerde gegevens
in gestopt, ,maar het is ook moge
lijk, dat het mefeje een oude heer als
wens op haar vragenlijst had inge
vuld. Waarschijnlijker is, dat die wens
niet van haar, doch van de 72-jarige
is uitgegaan." „Het is mogelijk, dat
de computer als huwelijksbemiddelaar
een grote toekomst tegemoet gaat,
voor mij blijft het echter een kille
machine zonder romantiek."
Bouwman is ook de oprichter v,an
het Nederlands Verbond van Huwe
lijksbemiddelaars (NVHB). Dit ini
tiatief heeft nogal wat stof doen op
waaien. Op het ogenblik zijn er 21
bonafide bureaus bij aangesloten.
De malafide bureaus (de heer
Bouwman noemt man en paard)
hebben op enkele uitzonderingen na
niets van zich laten horen, volgens
de initiatiefnemer een teken dat
men zich niet wil aansluiten.
„Wie zich niet wil laten controle
ren, heeft iets te verbergen," zegt de
heer Bouwman.
„Laat het u duidelijk zijn, dat het
NVHB vooral werd opgericht om
mensen die een partner zoeken meer
houvast te geven. Het is immers zon
neklaar dat huwelijksbemiddeling de
meest duistere zaak in onze samenle
ving is. Een eenzaam mens is zo'n
gemakkelijke prooi. Sommigen leggen
immers honderden tot duizenden gul
dens op tafel voor een sprankje hoop,
dat via een paar woorden gemakke
lijk te geven is," vertelt de heer
Bouwman.
„Een groot aantal van die kwalijke
zaken heb ik in mijn boekje beschre
ven. Alles is historisch, van de eerste
tot de laatste bladzijde. Om aan de
gegevens te komen heb ik tal van
steekproeven genomen."
Enkele van de dubieuze bureaus
hebben al beweerd dat de heer Bouw
man zijn acties onderneemt om snel
rijk te worden.
„Dat is onzin," lacht de heer Bouw
man. ,,Ik ben er nog geen cent beter
van geworden. In vele gevallen heb
ik er geld op toegelegd. Wat dat be
treft ben ik niet zakelijk genoeg."
,,Ik zal u een van die gevallen ver
tellen, van een blinde man. Het geval
is vrij recent. Deze man is al van zijn
achttiende jaar blind. Begin vorig
jaar wendde men zich tot mij. In mei
vond ik voor de man een serieuze
vrouw. In oktober belde die vrouw
mij op, bedankte mij voor mijn be
middeling en nodigde mij uit eens
langs te komen. Wat ik zag was één
en al geluk. Slagen leek me tevoren
onmogelijk; zoiets maakt me alleen
maar strijdbaarder."
ADVERTENTIE
PRESIDENT
revu
Volgens de neer Bouwman wordt
zijn activiteit door een aantal hu
welijksbureaus nog niet goed begre
pen. Zij menen dat de heer Bouw
man deze bedrijfstak wil bescher
men. „Dat is helemaal niet mijn
uitgangspunt. Het doel van mij is
de mensen die een partner zoeken
te beschermen. De installatie van
de Raad van Toezicht is daarvoor
al een waarborg. Maar het doel van
het Nederlands Verbond van Huwe
lijksbemiddelaars gaat verder."
De aangesloten bureaus werken na
melijk samen. Dit heeft het voordeel,
dat gegevens kunnen worden uitge
wisseld, waardoor de cliënten sneller
kunnen worden geholpen. Een en an
der brengt ook kostenbesparing met
zich mee, doordat een bureau een ge
val over kan nemen, zodat reiskosten
kunnen worden bespaard. Er is een
uniforme tarievenregeling, die door
een intensieve samenwerking kan
worden verlaagd.
„Er zijn vele eenzame mensen,"
constateert de heer Bouwman. „Zij
willen een eind maken aan hun een
zaamheid. Met de hulp van malafide
bureaus zal hun dat niet gelukken.
Deze laten hun cliënten alleen maar
inschrijfgeld betalen en doen verder
niets."
„Neem het geval van een 23-jarig
meisje dat zich tot het bureau (hij
noemt de naam) had gewend en een
flinke inschrijfsom had betaald. Na
een half jaar had ze nog niets ge
hoord, tot ze plotseling een brief van
het bureau kreeg waarin zij werd ge
lukgewenst omdat ze geslaagd was en
of zij maar gauw even 200 gulden
succesgeld wilde overmaken. Het
meisje was stomverbaasd. Zij moest
in totaal 500 gulden voor niets beta
lend'
„Een dame uit Amsterdam vertel
de mij, dat ze bij een bureau bij in
schrijving 250 gulden moest betalen
en dat ze nogmaals 500 gulden diende
te offeren, wanneer ze met de heer,
voor wie een advertentie was ge
plaatst, zou slagen. Wanneer het con
tact succes heeft, vraagt het bureau
van de heer 1.000 gulden succesgeld
en dat terwijl die heer al 500 gulden
inschrijfgeld betaalde. Het mes snijdt
zo aan twee kanten."
„Ook is er een bureau, dat zoge
naamd geen inschrijfgeld vraagt. Dat
lijkt zeer aanlokkelijk, doch bij nader
inzien blijkt dat na inschrijving de
cliënt bericht krijgt, dat er een-part
ner is gevonden. Contact wordt ech
ter pas tot stand gebracht, wanneer
een honorarium wordt betaald. Naam
en adres van de ander blijven tot na
de betaling volstrekt geheim. En het
is nog de vraag of beiden bij elkaar
passen. Ik kan u nog meer van der
gelijke kwalijke zaken vertellen. Be
grijpt u nu waarom de NVHB hieraan
een eind wil maken?"
Vorig jaar heeft de heer Bouw
man ook reacties losgemaakt bij
de levensbeschouwelijke huwelijksbu
reaus, die stellig bonafide zijn, maar
waarop hij toch kritiek heeft. „Dat ze
niet commercieel zijn," aldus de heer
Bouwman, „heeft voor degenen, die
via deze instellingen bemiddeling
wensen, niet veel te betekenen. De
kosten die men er moet betalen, zijn
in het algemeen dezelfde als bij de
bureaus, die in het NVHB samenwer
ken. Waar ik kritiek op heb, is de
wijze van inschrijving."
„Een aanvrage om inschrijving
moet meestal vergezeld gaan van een
verklaring van goed gedrag, onderte
kend door een predikant, een pastoor
of een ander te goeder naam en faam
bekend staand persoon. Bovendien
wordt van de inschrijvers verwacht,
dat zij zich aan een medische keuring
onderwerpen. Ik vind, dat hier het
verantwoordelijkheidsgevoel van de
individu ten aanzien van de verlangde
huwelijkspartner geweld wordt aan
gedaan."
„Mogen mensen ertoe worden ge
dwongen aan een predikant te vertel
len, dat ze zich bij een huwelijksbu
reau willen laten inschrijven. Mogen
ze worden gedwongen tot een medi
sche keuring? Kerkelijke mensen
HERMAN BOUWMAN
vechten voor elkaar.
kunnen zich evengoed laten inschrij
ven bij een niet-levensbeschouwelijk
bureau. Bovendien zijn er vele ge
loofsovertuigingen, waarvoor geen be
middelingsbureaus bestaan."
NEW YORK Voor het eerst in twee
jaar is de Sovjet-Unie weer begonnen
alle radioprogramma's, die communis
tisch China in het Russisch uitzendt, te
storen.
Dit meldt radio-Liberty, een particu
liere organisatie die uitzendingen op
Rusland in 17 talen verzorgt. De belang
rijkste studio's van Radio Liberty zijn
gevestigd in München.
SALISBURY (Rhodesië). De Rhode-
sische rebellenpremier Ian Smith heeft
de bijval gekregen van de stamhoofden
van het land voor zijn optreden op de
Tiger tegenover de Engelse premier
Wilson.
Smith sprak tot de 26 leden tellende
stamhoofdenraad, die gekozen wordt
door 260 stamhoofden en plaatselijke
leiders, over de impasse in de bespre
kingen en beantwoordde twee uur lang
•vragen.
De stamhoofden verklaarden later,
dat zij Smith steunden en hem verzoch
ten, standvastig te blijven. Zij beloofden
mee te werken in het streven naar een
staatsvorm, waarbij zowel zwarte als
blanke Rhodesiërs worden vertegen
woordigd.
De Afrikaanse nationalisten zijn van
mening dat de stamhoofden een feoda
le macht uitoefenen en .doordat ze een
jaartoelage van de regering krijgen,
slechts stromannen van Smith zijn.
„Wat in 1966 voor mij hoogtepunten
waren? In de eerste plaats de instel
ling van de Raad van Toezicht, ver
volgens de uitgave van mijn boekje,
dan het feit dat zich acht nieuwe le
den (bureaus) bij het NVHB hebben
aangesloten, alsmede mijn eerste le
zing over mijn onderwerp voor plat
telandsvrouwen."
„Vermeldenswaard is ook nog, dat
ik een man en een vrouw, die van el
kaar waren gescheiden, weer bij el
kaar heb gebracht. Beiden hadden
zich bij mijn bureau ingeschreven.
Zij hebben zich verzoend en zijn kort
geleden weer getrouwd. Hoogtepunt
was ook, dat ik die blinde man ge
lukkig heb kunnen maken. In 1966 is
vooral gebleken dat door samenwer
king met andere bureaus partnerzoe
kenden sneller bij elkaar kunnen wor
den gebracht."
„Ik verwacht dat de sanering nog
verder door zal gaan en dat de bu
reaus die op oude voet doorgaan
het moeilijk zullen krijgen. Voorts
wil ik wijzen op het gevaar van be
paalde advertenties voor kennisma
king in dag- en weekbladen, omdat
vele avonturiers op deze wijze een
vriendinnetje of een vriendje zoe
ken, alleen maar voor plezier. Te
vaak zijn alleenstaande personen
daarvan de dupe geworden."
„In 1967 zullen wij ook verder over
de grenzen gaan kijken. In Duitsland
zijn al informatieve besprekingen ge
voerd. Ook daar heersen wantoestan
den. Niet zolang geleden werd er in
Duitsland een bemiddelaarster tot en
kele jaren gevangenisstraf veroor
deeld, omdat de rechter bewezen
achtte, dat ze ingeschreven dames
met zogenaamde lokvogels (in dit ge
val heren) in contact bracht, die het
na een paar dagen weer lieten afwe
ten."
Bestaat er een „volmaakt huwe
lijk"? „Volgens mij is een volmaakt
huwelijk mogelijk," zet de heer
Bouwman uiteen. „Een dergelijk hu
welijk is wel degelijk te realiseren.
Bij eventuele problemen moeten bei
de partners voor ogen houden dat ze
niet tégen elkaar moeten vechten,
maar vóór elkaar. Als een man een
dure vaas omgooit, dan kan de vrouw
schreeuwen dat hij een stommeling
is, maar ze doet er beter aan het heel
anders te zien en te zeggen, dat
scherven geluk brengen. Men moet
elkaar weten te waarderen. Zo zal de
man bij tijden eens moeten zeggen,
dat het eten hem goed heeft ge
smaakt. Op deze wijze leeft men ge
makkelijker en vermijdt men span
ningen. Dan is er sprake van een
goede harmonie. Dit advies zou ik
aan iedereen willen meegeven."
BONN. De Duitse minister van
Buitenlandse Zaken, Willy Brandt,
heeft verklaard, dat Amerika duidelijk
gemaakt moet worden, dat Duitsland
in de toekomst niet de volle kosten
aan buitenlandse valuta kan dragen
voor het handhaven van de Ameri
kaanse troepen in het land.
„Wij moeten de Amerikanen duide
lijk vertellen, waar onze grenzen lig
gen", zei hij in een vraaggesprek met
Bild Zeitung. „Wij zullen de verplich
tingen nakomen die wij op ons geno
men hebben, maar in de komende paar
weken als nieuwe onderhandelingen be
gonnen worden, moeten wij openlijk
zeggen wat wij wel en niet kunnen
doen".
Gevraagd naar berichten dat Duits
land in de toekomst slechts 50 pet.
van de kosten zou betalen, zei Brandt,
dat het kabinet dit zal moeten bespre
ken voordat nieuwe onderhandelingen
begonnen worden in Washington en
Londen.
KAAP KENNEDY De NASA heeft
gisteren om 11.55 uur een nieuwe com
merciële communicatiesatelliet gelan
ceerd voor een permanente verbinding
tussen de Verenigde Staten en het Ver
re Oosten. De satelliet van het type
„Early Bird" officieel Intelsat-2 ge
heten werd tijielijk in een baan om
de aarde gebracht en moet vandaaruit
naar zijn vaste baan 35.000 kilometer
boven de datumgrens in de Pacific wor
den gestuwd. De lancering is de tweede
poging om te voorzien in een perma
nente verbinding voor het telefoon-, te
legraaf- en televisieverkeer tussen Ame
rika en het Verre Oosten. De motor van
de satelliet is met een kegelvormig alu
minium schil bedekt om te voorkomen
dat hij te koud wordt. Ambtenaren van
de „Comsat" (Communications Satelli
te Corporation) deelden mee, dat alle
480 kanalen, bestemd voor tweerichtings
verkeer voor commerciële doeleinden
zijn verkocht.
25 minuten na de lancering bereikte
de satelliet de parkeerbaan, aldus me
dedelingen van ruimtedeskundigen. Tot
en met zaterdag zal hij in deze baan
blijven. Dan zal een kleine motor wor
den ontstoken om hem in de baan boven
de Stille Oceaan te brengen.
HONGKONG Harrison E. Salisbu
ry, assistent-hoofdredacteur van de
New York Times, heeft in een radio-in
terview meegedeeld, niet te geloven,
dat men Noord-Viëtnam kan dwingen
aan de conferentietafel plaats te ne
men.
Hij is pas in Hongkong aangekomen
uit Noord-Viëtnam.
„De mensen daar zijn me opgevallen
als zeer hard, zeer koppig, zeer onaf
hankelijk en zeer moedig. Ze zeggen
en ik heb de neiging hen te geloven
dat ze niet naar de conferentietafel
kunnen worden gesleept en dat men
hen niet door slaan tot onderworpen
heid kan brengen".
„Ze gaan nog liever weer het oer
woud en de bergen in om een guerrilla
te voeren tegen de Ver. Staten, zoals
ze twintig jaar lang tegen de Fransen
hebben gedaan".
Hij zei in zijn twee weken van be
sprekingen niet de indruk te hebben ge
kregen dat een zware militaire neder
laag Hanoi tot onderhandelingen zal
bewegen.
„Ik geloof, dat er twee omstandighe
den zijn, die in hoge mate van invloed
zijn op het denken van de Noordviëtna-
mezen. Een ervan is hun overwinning
op de Fransen in Dien Bien Phoe.
Naar hun opvatting is dit hun grootste
prestatie en ik ben van mening, dat
ze als ze de vooruitzichten van het ver
dere verloop van de oorlog beschouwen,
onwillekeurig geloven dat er eenmaal
weer een kans op een Dien Bien Phoe
zal zijn tegen de Ver. Staten".
„Ik geloof dat ze sterk beïnvloed zijn
door him ervaringen, eerst met de
Fransen in de onderhandelingen on
middellijk na de oorlog en naderhand
nogmaals met de resultaten van de
Geneefse onderhandelingen. In beide
gevallen zijn ze van mening terecht
of ten onrechte dat ze een overeen
komst hebben bereikt en dat de ande
re partij heeft geweigerd zich daaraan
te houden", aldus Salisbury.
Salisbury zei dat de Amerikaanse po
litiek ten aanzien van de bombarde
menten op Noord-Viëtnam, volgens
hem enigszins onduidelijk is. Oorspron
kelijk werd gesteld, dat het doel ervan
was de Noordviëtnamezen aan de con
ferentietafel te brengen. Nu de bombar
dementen reeds bijna twee jaar duren,
schijnen onderhandelingen nog altijd
even ver in het verschiet te liggen. Hij
zei een latere verklaring te hebben ge
hoord, namelijk, dat de bombardemen
ten zijn bedoeld om het moreel in
Zuid-Viëtnam op te \ijzelen door te la
ten zien, dat wij werkelijk het Noord-
viëtnamese bewind schade berokkenen.
Als de tweede reden het voornaamste
doel is, dan hebben we de Noordviët
namezen door de bombardementen in
derdaad geschaad."
Naar zijn eigen waarnemingen tij
dens zijn bezoek is het grootste deel
van het land het doelwit van de bom-
bardementsvluchten. Men kan slechts
zelden een mijl (1,6 km) reizen zonder
zichtbare schade van bombardementen
te zien langs de wegen. De oorzaak is
volgens hem dat de voornaamste mili
taire doelen van de vliegtuigen de we
gen, bruggen en spoorwegen in Noord-
Viëtnam zijn. De spoorwegen lopen in
de regel evenwijdig aan de wegen.
Waar de wegen of spoorwegen door de
dorpen lopen, worden ook de dorpen ge
troffen.
Op de vraag of hij aanwijzingen had
gezien van willekeurige bombardemen
ten op burgers en niet-militaire doelen,
antwoordde hij: „Ja. Dit moet wel ge
beuren en daarbij kom je op de eeuwi
ge vraag waarvoor geen oplossing is,
namelijk waar de bommenrichter op
mikte. Hij zei president Johnson te gé-
loven, wanneer deze zegt, dat hij zeer
duidelijke orders heeft gegeven, dat dit
niet het geval mag zijn. Hij gelooft ook
dat de Amerikaanse piloten hun best
doen deze orders op te volgen."
De Noordviëtnamese regering heeft
naar de mening van Harrison Salisbu
ry besloten meer buitenlandse corre-
spondendenten toe te laten. Hij ls zelf
als eerste Amerikaanse correspondent
in Noord-Viëtnam geweest om de ge
beurtenissen in dat land te verslaan.
De Noordviëtnamezen zouden tot de
conclusie zijn gekomen dat de nadelen
van toelating van buitenlandse corre
spondenten niet opwegen tegen de voor
delen die er uit kunnen voorvloeien.Het
besluit, aldus Slisbury, is waarschijn
lijk het gevolg van druk van de zijde
van Ooseuropese landen die het heil
zaam vinden dat Hanoi via buitenland
se berichtgeving „de andere kant"
van het Viëtnamese verhaal laat zien.
Amerika heeft een overeenkomst met
Duitsland met betrekking tot de kosten
voor het legeren van 350.000 Ameri
kaanse militairen in dat land. Dit be
tekent dat Duitsland voor 700 miljoen
dollar aan Amerikaanse wapens elk
jaar moet kopen. De overeenkomst
loopt op 1 juli af.
Er loopt een soortgelijke overeen
komst met Engeland van 215 miljoen
dollar voor het legeren van de Britse
troepen in Duitsland. Die overeenkomst
loopt 30 april af.
Op een vraag of Duitsland in de toe
komst een deel van zijn wapens zal
kopen in andere landen dan Amerika,
zei Brandt: „Er bestaat geen twijfel
aan dat voor zover het wapencontrac
ten betreft, wij niet gedurende een lan
ge periode gedwongen "kunnen worden
slechts in één land te kopen".
Op een vraag of dit betekent dat
Frankrijk me er wapencontracten met
Duitsland zal krijgen, zei Brandt, dat
zijn land al zo veel contracten aan
Frankrijk gegeven heeft, „veel meer
dan Frankrijk aan ons".
BEIROET, (Libanon). Slachtof
fers van gifgas dat door Egyptische
oorlogsvliegtuigen boven Jemen zou
zijn afgeworpen, zullen naar het bui
tenland worden gestuurd voor een
anti-Egyptische propagandacampag
ne, zo is in Beiroet gemeld.
Het blad El Hayat, meestal goed in
gelicht over de gebeurtenissen in Je
men, meldde dat Imam Mohammed Al
Badr opdracht heeft gegeven dat een
onbekend aantal gasslachtctffers naar
het buitenland moet om interviews
toe te staan aan pers en televisie.
Er komen steeds meer berichten uit
Jemen, soms uit onafhankelijke bron,
dat Egyptische vliegtuigen gifgas af
werpen in de burgeroorlog daar die of
ficieel is onderbroken.
Het hoofdkwartier van de Imam, de
koning die in 1962 bij een staatsgreep
werd afgezet en nu de royalistische
strijdkrachten leidt, meldde onlangs
dat er meer dan 125 mensen zijn om
gekomen bij een recente gasaanval.
Volgens het royalistische bericht,
heeft communistisch China, gasbom
men naar Jemen gezonden.
MÜNCHEN. De „Bayern-Kurier",
het orgaan van de „Christelijk-Sociale
Unie" van Frans-Joseph Strauss, heeft
de in Zwitserland wonende filosoof
Karl Jaspers wegens diens kritiek op
de huidige Bondsregering, een „boze
oude heer" („angry old mant"), ge
noemd.
De 83-jarige prof. Jaspers had on
langs in een program voor de Duitse
televisie verklaard dat aan het hoofd
van de Bondsrepubliek een „oude na-
tionaal-socialist" staat en dat dit een
belediging voor een minderheid in
Duitsland is.
De „Bayern-Kurier" schrijft, dat
men van een wijsgeer in plaats van
bitterheid en verbittering eerder een
bezonken gelatenheid zou verwachten.
Hij heeft alleen wat afgereageerd, dat
even weinig met de filosofie als met
de politiek van doen heeft. De smalle
filosofische basis v an Jaspers is een
voudig gekapseisd in de hoge zeeën
van de reusachtige omwentelingen en
historische ontwikkelingen van de laat
ste tijd.
PRAAG Kinderloze Roemenen van
25 jaar en ouder, zullen dit jaar tien
tot twintig procent meer belasting moe
ten gaan betalen.
Dit meldde het Tsjechoslowaakse
persbureau C.T.K. uit Boekarest. Het
tarief van tien procent geldt voor inko
mens van 200 lei (110 gulden) per
maand. De top van twintig procent
wordt van kracht bij een inkomen van
2000 lei (1100 gulden) per maand.
De maatregel vormt een onderdeel
van de campagne van de Roemeense
regering om de bevolking te doen toene
men. Vorig jaar is reeds de abortus
verboden en is echtscheiding moeilijker
gemaakt. Verder krijgen dit jaar de
Roemeense moeders met drie of meer
kinderen een bonus van 1000 lei (550
gulden).
Radio-Boekarest heeft eerder meege
deeld, dat het geboortecijfer in Roeme
nië op 14,8 per duizend inwoners staat.
(In Nederland lag het in 1964 op 20,7).
president Johnson heeft dinsdag ver-
zocht om een verruiming van het
Atlantische bondgenootschap en om een
einde aan de koude oorlog met het
communistische blok.
Johnson's centrale thema in de ali
nea's van de State of the Union bood
schap, die over de buitenlandse poli
tiek handelden, was vastbeslotenheid
om verder te gaan met de plannen tot
versterking van het bondgenootschap.
Bovendien wil hij ondanks de oorlog in
Viëtnam komen tot vreedzame contac
ten met het Oosten.
Ongeveer een derde van de 5600
woorden tellende boodschap aan het
Congres was gewijd aan de buitenland
se politiek.
In zjn bespreking van de betrekkin
gen met de Amerikaanse bondgenoten
beperkte de president zich echter tot
een uiteenzetting van de algemene be
ginselen. Hij noemde de prestaties van
de regering bij de pogingen tot verbe
tering van de betrekkingen met het
Oosten alsmede datgene wat hij dit
jaar hoopt te bereiken.
De president zei niet, wat hij wilde
doen aan het buitengewoon moeilijke
defensievraagstuk: de opstelling van
anti-raket-raketten rondom Moskou. Hij
verklaarde echter wel, dat het zijn eer
ste verantwoordelijkheid is te waarbor
gen dat geen enkele natie het ooit ver
standig zal vinden een kernaanval te
ontketenen of om haar kernmacht als
een geloofwaardig dreigement tegen de
Verenigde Staten of hun bondgenoten te
gebruiken.
Johnson zei, dat het de gemeenschap
pelijke plicht is van beide kernmogend-
heden om de onderlinge bewapenings
wedloop zowel in het vlak van de kern
wapens als dat der conventionele wa
pens af te remmen.
„Een grotere wedloop", aldus de pre
sident, „zou onze volkeren en de gehe
le mensheid een extra verspilling van
hulpbronnen opleggen, die niet zou bij
dragen tot de veiligheid aan beid* kan
ten."
Sprekend over de boodschap ,verd in
regeringskringen verklaard, (Lt John
son wilde zeggen, dat de Verenigde
Staten vastbesloten zijn de Sovjet-Unie
er van te overtuigen, dat een schaal
vergroting van de bewapeningswedloop
als een zinneloze geldverspilling verme
den behoorde te worden. De Verenigde
Staten, zijn niet voornemens in dit sta
dium ook dergelijke wapens op te stel
len.
Johnson zei, dat verandering risico's
inhield, maar dat stilstand een gro
ter riciso betekent. „Geen enkel deel
van onze buitenlandse politiek is zo hei
lig, dat het niet voor herziening vatbaar
is. Wij zullen soepel zijn waar de toe
stand in de wereld blijkt te verande
ren".
Ten aanzien van West-Europa, aldus
JOHNSON
doorgaan
de president, betekent dit, dat de Ver
enigde Staten zullen streven naar een
grotere mate van veiligheid door ont
wapening, hoewel de NAVO het instru
ment van een geïntegreerde gemeen
schappelijke verdediging blijft.
„Wij bereiden een nieuwe toekomst
van een uitgebreider deelgenootschap
op het gebied van kernkwesties, econo
mische en technische samenwerking,
politiek overleg alsmede van samen
werking met de regeringen en volkeren
van Oost-Europa en de Sovjet-Unie
voor", aldus Johnson.
Johnson sprak niet over de huidige
NAVO-problemen en de Amerikaan
se meningsverschillen met Frankrijk
ten aanzien van Viëtnam en andere
kwesties.
Hij gaf echter uiting aan zijn geloof,
dat de volkeren aan beide zijden van
de Atlantische Oceaan tezamen de
nieuwe kansen in Europa willen grij
pen.
In een bespreking van de betrekkin
gen met het communistische blok be
klemtoonde Johnson, dat zijn regering
de onaangename kanten van de koude
oorlog heeft vermeden.
Hij zei: „Wij hebben meningsver
schillen met de Sovjet-Unie. Wij heb
ben geprobeerd die verschillen rustig
en hoffelijk uit de weg te ruimen. Het
is niet ons streven de koude oorlog
voort te zetten, maar om hem te sta
ken".
Als voorbeelden van 4e pogingen, die
in deze richting zijn gedaan, noemde
hij de overeenkomst over een vreed
zaam gebruik van de ruimte, een lucht
vaartverdrag met de Sovjet-Unie en de
verzachting van de exportbeperkingen.
Hij pleitte voor een goedkeuring door
het Congres van het wetsontwerp op de
handel tussen Oost en West en van de
consulaire conventie van 1964 met de
Sovjet-Unie.
Door middel van de handelswet zou
de president de Sovjet-Unie en andere
communistische landen in Oost-Europa
kunnen laten profiteren van een meest-
begunstigingsclausule. Op het ogenblik
genieten alleen Zuid-Slavië en Polen de
voordelen van een - dergelijke clausule.
De consulaire conventie, in 19e-» door
Johnson als een belangrijke stap ter
verbetering van de betrekkingen tussen
de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie
genoemd, is rustig terzijde gelegd, na
dat J. Edgar Hoover, directeur van het
federale recherchebureau (FBI), ge
waarschuwd had, dat de Russen daar
door hun spionagenet in de Verenigde
Staten zouden kunnen uitbreiden.
Hoewel Johnson het Congres heeft ge
vraagd om goedkeuring van de wet tot
verruiming van het handelsverkeer tus
sen Oost en West betwijfelt men te
Washington of dit zal gebeuren totdat
er een wijziging ontstaat in de toestand
in Viëtnam.