Machtsstrijd in China
in nieuwe
fase
Wie een AMRO-Spaarbrief
(serie 1967) koopt, spaart
tegen een aantrekkelijke rente.
AMRO BANK
BELGIË VREEST VOOR
BELASTINGVERHOGING
Britse liberale leider
Grimond treedt af
Wilson tevreden maar
niet te optimistisch
Eurocontrol moet luchtverkeer
in Europa veilig houden
Als rokzoom daalt
daalt ook de beurs
Uitkomsthoe dan ook
ongunstig voor Westen
VAN ONZE LEESTAFEL
Mao binnengestapt in het Jaar van het Ram
Britten in actie
tegen de
corpulentie
Jaar
Ommekeer
Gezuiverd
Waarheen
De AMRO-Spaarbrief (serie 1967) heeft
een waarde van 100.- en loopt vanaf 4
januari 1967. Wanneer de Spaarbrief op
22 juli 1971 wordt afgelost, ontvangt u
voor die 100 gulden 135.- terug. Dat
betekent - op basis van rente op r^nte -
een rendement van 6,8%. Bij aankoop van
een AMRO-Spaarbrief 1967 dient natuur
lijk de vanaf 4 januari 1967 lopende rente
te worden bijbetaald (per week 13 cent).
De uitgifte van deze Spaarbrieven vindt
plaats tot nader order. Inlichtingen - ook
over eventuele fiscale voordelen - kunt u
krijgen bij al onze kantoren.
AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK
Mijnstaking in
Astiirië
Sabena-toestel
neergestort
Canadese kinderen
ontvoerd
Lang gesprek met Paus over Vietnam
Duits student in
Rusland gearresteerd
Noodweer in V.S.
drie doden
Samenspel bij kleuren-tv
Het besluit van het kabinet om vol
Visie op lange termijn
WOENSDAG 18 JANUARI 1967
ADVERTENTIE
(Door Richard Hughes, correspondent „Sunday Times")
HONGKONG In communistisch-China regeert nog altijd een geducht
tweemanschap: „voorzitter" Mao met een gezag als van een heilige en maar
schalk Lin Piao met zijn militaire macht. Hun stoottroepen zijn de jeugdige
boeven, die zich als kruisvaarders voordoen.
Zij zijn er nochtans met z'n allen niet in geslaagd, een eind te maken aan
het optreden van „revisionisten, zonderlingen, monsters, giftig onkruid, fan
tasten en het handjevol tegen de partij gerichte elementen, die op slinkse wijze
een machtspositie hebben veroverd", zoals de tegenstanders worden gekwa
lificeerd.
Dat hardnekkige „handjevol" vijan
den, dat onlangs weer eens door me
vrouw Mao aan de kaak werd ge
steld, is en blijft het mikpunt van de
Rode Wachters en het Volks-bevrij-
dingsleger, nadat het offensief tegen
hen in 1966 was vastgelopen. Het
strategisch en taptisch optreden moet
noodgedwongen worden versterkt in
1967, het jaar van het sterrenbeeld
Ram, traditiegetrouw in het Verre
Oosten al een rumoerig jaar in de ge
stage cyclus van de dierenriem. Het
nieuwe jaar is trouwens ook het jaar
van maarschalk Lin Piao. Hij is im
mers zestig jaar geleden als Ram ge
boren.
Het afgelopen jaar, het „Jaar vat)
het Paard" volgens de dierenriem
van de Oriënt, is een fantastisch jaal
geweest in de historie van China, een
jaar waarin het paard aanvankelijk
als een bezetene galoppeerde, doch
tegen het einde was afgezakt tot een
lusteloos en tevens voorzichtig sukkel
drafje, een jaar waarin het hele land
werd geschokt door de angsten en de
dromen van de bejaarde leider, een
jaar waarin- het zelfvertrouwen van
de partij werd ondermijnd, waarin
China werd losgemaakt van de com
munistische wereld, waarin oude,
trouwe kameraden werden verraden,
waarin scholen en universiteiten zes
maanden lang werden gesloten, waar
in leraren, intellectuelen werden ver
nederd en vervolgd en waarin de
wijsheid en de levensbeschouwing
van het oude China te schande wer
den gemaakt. En dat allemaal zonder
duidelijk, doorslaggevend resultaat.
Oorspronkelijk, begin 1966, kon de
„culturele revolutie" nog worden be
schouwd als de maoïstische bekente
nis van een fiasco, een fiasco na ze
ventien jaren absolute communisti
sche macht. Op het einde van het
jaar bleek, dat het niet alleen de er
kenning van een mislukt beleid is ge
weest, doch dat genadeloos een streep
onder een mislukt beleid is gezet.
In wezèn is de „culturele revolutie"
een strijd om de macht en de politie
ke koers tussen een restant van
Mao's „Oude Garde uit Jenan", de
topfiguren van het leger en de no
zems van de Rode Wacht aan de ene
kant en aan de andere zijde het par
tijapparaat, plaatselijke functionaris
sen, planologen die met socialistische
hartstocht streven naar nieuwe tech
nische hulpmiddelen en hogere pro-
duktie, alsmede intellectuelen en oude
strijdmakkers die toenadering tot de
Sowjet-Unie wensen. Er kan niet ge
noeg nadruk op worden gelegd, dat
de Chinezen die momenteel door Mao
en het leger onder vuur worden geno
men, geenszins een pro-Amerikaanse
of tegen de partij gerichte stroming
vertegenwoordigen.
Tegen
Mao bij
het
zijn
einde van 1965 was
overpeinzingen tot de
conclusie gekomen, dat de revolu
tionaire bezieling van de jonge ge
neratie in China begon te verflau
wen, dat zijn levensbecchouwing
het na zijn dood niet lang: zou uit
houden. Hij besloot dan ook het
partijapparaat, dat hij zo ijverig
had opgebouwd, te hervormen en
nieuw leven in te blazen. Ook moest
iets worden gedaan aan de intellec
tuelen die met „foutieve" denkbeel
den besmet bleven, de arbeiders en
boeren die een hogere levensstan
daard verlangden en de jonge be
roepsofficieren in de strijdkrachten,
die van mening bleken te zijn dat
een moderne luchtmacht belangrij
ker zou zijn dan Mao's gedenk
schriften uit de tijd van de guerril
la. „De partij heeft het contact met
de massa verloren," zei de grijze
leider.
Misschien waren zijn angst en zijn
twijfel overdreven. Maar in zijn
schrik haalde Mao maarschalk Lin
Piao naar voren, ten koste van oude
strijdmakkers, onder wie Lioe Sjao-
sji, het staatshoofd dat hij eertijds
zelf als zijn opvolger had aangewezen
en die zich als hoogst bekwame orga
nisator van de partij had onderschei
den. Mao ontketende tevens het ge
weld van de Rode Wachters. Met dat
al wierp hij meer en meer brandstof
op het vuur van onbehagen en twee
dracht, waarvoor hij juist zo bang
was geweest. Hij verloochende ook
zijn beproefde stelregel „De partij
mag nooit door het geweer worden
geregeerd". Geruisloos is deze stel
ling intussen geschrapt uit zijn Mes
siaanse „Citatenboek".
Vroeger heeft het politieke bureau
het altijd klaargespeeld, een eensge
zind front te presenteren zodra de
meerderheid in een besloten vergade
ring eenmaal een beslissirtg had ge
nomen. Moa beschouwde afwijkende
meningen van een minderheid of een
kritische gedachtenwisseling nooit
als een persoonlijke aanval of on
trouw jegens de partij. Het is duide
lijk. dat hij dit onderscheid thans niet
meer maakt, zeker niet nu hij zo ver
ontwaardigd doet over „revisionis
me" in de Sowjet-Unie. Mao is bene
veld door de gedachte dat hij de on
feilbare leider is van een voortschrij
dende revolutie die de gehele wereld
omvat en hij voelt zich opgejaagd nu
hij de „draak" heeft beklommen.
Tot de vooraanstaande, op drift ge
raakte kameraden, die intussen door
de „zuivering" zijn getroffen, beho
ren Peng Tsjen, de partijleider te Pe
king, verscheidene vooraanstaande
figuren bij de propaganda en de pers,
da chef-staf van het leger, Lo Jui-
tsjing (die aan het hoofd heeft ge
staan van de geheime dienst van de
partij) en ook honderden hoogleraren,
planologen en plaatselijke functiona
rissen, die zich sterker op de partij
dan op de regering hadden georiën
teerd.
Mao, Lin en de Rode Wachters zijn
A Nog steeds arriveren nieuwe groepjes rode gardisten uit de provincie in de
Chinese hoofdstad Peking. Ondertussen betekent dat, dat deze demonstranten
niet aan het werk zijn
er evenwel niet in geslaagd zich te
ontdoen van Lioe Sjao-sji en de
hardnekkige partijsecretaris, gene
raal Teng Hsiao-ping, die unieke
situatie in een communistische maat
schappij! hun functies konden be
houden en zich met een stalen ge
zicht in het openbaar blijven verto
nen, ondanks het feit dat zij systema
tisch aan de kaak zijn gesteld door
de „zuiveraars" in de partij en door
de „massa", ondanks het feit ook dat
zij zich de kritiek op de hals hebben
gehaald van de onfeilbare Mao
hoogstpersoonlijk.
Uit alles blijkt, dat er in China nog
altijd sprake is van krachtig, wijd
vertakt verzet bij de partij en het
volk tegen de Rode Wachters en de
„culturele revolutie" en dat deze op
positie misschien nog wel in omvang
toeneemt ook.
Hongaarse kameraden hebben cy
nisch verkondigd, dat de „culturele"
revolutie voor alles en iedereen is
ontketend, behalve voor de cultuur.
Nu keert de revolutie zich tegen zich-
ze1#. Dissidente Rode Wachters heb
ben de strijd aangebonden met offi
ciële Rode Wachters, waarbij zij ver
kondigden pal te staan voor „voor
zitter" Mao en de partij. Mao intus
sen is zó ongeduldig, dat een aantal
'lelden" uit de eerste fase van de
revolutie alweer in ongenade is ge
vallen, met name de nieuwe propa
gandaleider, kameraad Tao Tsjoe,
die, heel democratisch, door belha
mels van de Rode Wacht in het open
baar is afgetuigd.
Bij de intrede van het nieuwe jaar
wijst alles erop, dat de Ram zijn best
zal doen vuriger, met meer élan te
draven dan het Paard in het afgelo
pen jaar. Hij is al begonnen de nodi
ge stoten uit te delen. Mao en Lin
hebben de revolutie namelijk ook uit
gebreid tot de „fabrieken en de boer
derijen", volkomen in strijd met
vroegere richtlijnen van premier
Tsjoe En-lai. De dubbelzinnige Tsjoe,
de Chinese Mikojan, zal nu toch op
korte termijn moeten beslissen of hij
al dan niet tot de „culturele" voor
vechters wenst te behoren.
Formeel beschouwd kan Mao de
strijd eigenlijk niet verliezen zo
lang hij in leven is. Hij vertegen
woordigt China, precies zoals Sta
lin tot zijn dood Rusland personi
fieerde. Als Lin Piao zijn doel ech
ter niet bereikt, zal Mao onafwend
baar de „leider" worden van de
overwinnaars, in feite dan een lei
der in gevangenschap. Hij is dan
voorbestemd voor de nog altijd le
ge zetel van „ere-voorzitter" van de
volksrepubliek.
Hoe de krachtmeting ook afloopt,
het lijkt een ijdele hoop te verwach
ten da± er een soepeler China uit te
voorschijn zou kunnen komen. De
jonge legerofficieren, die zich onge
duldig tonen als de grijze leider her
inneringen ophaalt aan Jenan, zijn zo
nationalistisch en anti-ArrXrikaans
als Mao maar zou kunen wensen.
Als zij terrein winnen, zou dat er
slechts toe kunnen leiden, dat het le
ger beter wordt georganiseerd en
daarmee gevaarlijker wordt. Een te
genactie van uit het zadel geworpen
partijleiders na de dood van Mao zou
de stoot kunnen geven tot voorzichti
ge, realistische toenaderingspogingen
jegens Moskou.
Uiteindelijk komt natuurlijk een
nieuw communistisch bestel tot stand.
Gebeurt dit nu reeds, dan zal het
worden geschraagd door een combi
natie van jonge Chinezen, die Jenan
beschouwen als een heroïsche legen
de, en de oudere Chinezen, die niet
van zins zijn de guerrilla weer op te
nemen. Allen beseffen zij, dat Mao
Tse-toeng China heeft herenigd en
hersteld uit de vernedering door bui
tenlanders, dat hij China, vol wraak
gevoelens, een eervolle rol heeft ver
schaft, de rol van wereldmacht.
BRUSSEL. Vrijwel de gehele Bel
gische pers brengt berichten over ver
meende plannen van de regering voor
verhoging van de directe en indirecte
belastingen. De regering bestaande
uit christelijke volkspartij en liberalen
zou streven naar een vergroting van
de belastingopbrengst met 4 tot 5 mil
jard frank (d.i. een 350 miljoen gul
den) om de begroting in evenwicht te
kunnen houden.
Gedacht zou worden aan verhoging
van de inkomstenbelasting met 5 tot 10
procent, verhoging van de accijns op
sigaretten en verhoging van de ven
nootschapsbelasting. Voorts zouden de
plannen voorzien in „administratieve
vereenvoudigingen" bij de pensioen
fondsen, de ziekteverzekering en de
spoorwegen.
„De Standaard" tekent hier overi
gens bij aan, dat de operatie: belas
tingen en bezuinigingen, die met mo
derne overredingstechnieken was ge
start, enigszins uit de hand dreigt te
lopen. De publieke opinie gaat de toe
stand veel zwaarder inzien dan hij in
feite is, waardoor het gevaar bestaat
dat de economische recessie in de hand
wordt gewerkt in plaats van gestuit.
MIERES Ongeveer tweehonderd
arbeiders van de mijn „Poze Nicolosa"
te Mieres, in de Spaanse provincie As-
turië, zijn dinsdag in staking gegaan
voor loonsverhoging. Een woordvoer
der van de mijnwerkers heeft meege
deeld dat het werk pas zal worden her
vat wanneer hun eisen zijn ingewilligd.
LONDEN Jo Grimond heeft aange
kondigd, dat hij aftreedt als leider van
de Britse liberale partij een post die
hij tien jaar bekleed heeft.
Volgens een mededeling van het par
tijbestuur zal Grimond wel lid blijven
van de 12 man sterke liberale fractie
in de 630 zetels tellende Lagerhuis.
Een opvolger voor Grimond is nog
niet benoemd, en in politieke kringen
wordt verwacht dat hetaftreden van de
populaire liberale-leider een ernstige te
rugslag zal hebben op de liberale par
tij, die bij de algemene verkiezingen
van maart vorig jaar ongeveer een
tiende van de 27 miljoen stemmen op
zich wist te verenigen.
Gevreesd wordt dat met het verdwij
nen van Grimond velen die vroeger li
beraal stemmen, nu hun steun zullen
gaan geven aan de conservatieven of
of Labour.
In politieke kringen wordt Grimonds
aftreaën beschouwd als een stilzwijgen
de erkenning van het mislukken van 'n
poging tot vorming van een coalitie
tussen liberalen en gematigde labourlè-
den in een nieuwe radicale partij. De
liberalen hadden hiernaar gestreefd in
de eerste beginperiode van Harold Wil
son van oktober 1964 tot maart 1966
toen Labour een meerderheid van
slechts zes zetels in het Lagerhuis had.
Bij de verkiezingen in maart 1966
behaalde Labour echter een winst van
97 zetels, waardoor steun van de libe
ralen voor het regeringsbeleid overbo
dig was geworden.
Grimond gaf als reden voor zijn af
treden op dat zijn opvolger die hellen
gekozen wordt, tijd genoeg heeft om
zich in te werken voor de volgende al
gemene verkiezingen, die naar verwacht
wordt in 1970 gehouden zullen worden.
Politieke waarnemers menen dat de
keuze van een nieuwe partij-voorzitter
zal gaan tussen Jeremy Thorpe van de
linkervleugel der partij en Emlyn Hoo-
son, van de rechtervleugel. Beiden zijn
Lagerhuislid.
De aftredende partijvoorzitter wordt
beschouwd als een der attractiefste
persoonlijkheden in de huidige Britse
politiek. In 1950 kwam hij in het Lager
huis als afgevaardigde van de Orakden
Eilandengroep ten noorden van Schot
land.
Voorts betoogt dit blad, dat de libe
rale partij geen nieuwe belastingen
wenst, doch aanstuurt op besparingen
in de sociale sector, waardoor de CVP-
ministers de zwarte schapen zouden
worden en niet de liberalen.
BRUSSEL. Een vliegtuig van de
Belgische luchtvaartmaatschappij Sa
bena is op het militaire vliegveld Mels-
broeck neergestort.
Woordvoerders van de Sabena heb
ben meegedeeld dat het een klein
Cessna lestoestel betreft, dat tijdens
een vlucht is neergestort.
De woordvoerders deelden mee dat
er twee mensen zijn omgekomen.
ST. AGATHE (Canada). De Cana
dese politie heeft in de bergachtige
streek rond St.-Agatha in de buurt van
Quebec gezocht naar 48 kinderen, die
door monniken van een van de R.-K.
Kerk afgescheiden sekte worden ver
borgen gehouden.
Een sociale instantie heeft veror
dend, dat de 66 kinderen, die in het
klooster verbleven, onder gerechtelijke
voogdij moeten worden geplaatst, om
dat zij niet goed gezond en ondervoed
waren, en omdat hun opvoeding was
verwaarloosd en de kinderen werden
mishandeld.
Het klooster is eigendom van „de
apostelen van de oneindige liefde". De
sekte heeft connecties met een geest
verwante beweging, die in 1952 in
Frankrijk door de ex-priester Michel
Collin is gesticht, Collin noemt zich
„paus Clemens VI".
ROME „Goede wil en begrip" kun
nen elk probleem oplossen dat het Brit
se lidmaatschap van de EEG nog in
de weg staat, zo heeft premier Wilson
verklaard op een persconferentie aan
het slot van zijn tweedaags bezoek aan
Rome. Hij gaf toe dat van de „nog
steeds zeer grote problemen" het land
bouwbeleid van de EEG het grootste
is.
Maar hij was het eens met de Ita
liaanse premier Aldo Moro, die gezegd
heeft dat „de weg voor het Britse lid
maatschap open staat". Wilson was te
vreden over het begin van zijn toernee
langs dc zes EEG-hoofdsteden, welke
eind februari in Den Haag eindigt.
Moro heeft Wilson en zijn minister
van Buitenlandse Zaken George Brown
gewaarschuwd, dat bij de onderhande
lingen over toetreding rekening gehou
den zal moeten worden met de ver
schillende opvattingen van de zes EEG-
landen. „Het is nodig", zo zei hij, „de
verscheidene belangen met elkaar te
verzoenen en geen complicaties van po
litieke aard op te roepen welke de
Britse toetreding zouden kunnen vertra
gen". De Italiaanse minister van Bui
tenlandse Zaken Amintore Fanfani
heeft er bij de Britten op aangedron
gen rekening te houden met de econo
mische moeilijkheden welke de Britse
toetreding de andere EEG-landen zal
berokkenen.
In antwoord op een vraag over de
Britse banden met de VS, iets wat voor
de Fransen een hinderpaal is voor de
toelating van Groot-Brittannië tot de
EEG, antwoordde Wilson: „Hoewel de
regering een loyaal lid van de NAVO
is, verplicht niets ons economische en
industriële overheersing van Europa
door de Amerikaanse industrie te aan
vaarden". Hij zei ook dat indien Groot-
Brittannië lid van de EEG wordt „wij
ons volledig zullen inzetten voor verbe
tering van de politieke eenheid in Euro
pa".
Het tekort op de Britse handelsba
lans is thans volgens Wilson aanmerke
lijk verminderd en de extra-heffing
was afgeschaft.
Op de vraag wat het meest tastbare
resultaat was van de besprekingen die
hij in Rome heeft gevoerd, antwoordde
Wilson, dat hij pas na afloop van zijn
Europese rondreis een volledig beeld
van de situatie zou hebben. Pas dan
zou hij in staat zijn na te gaan of hij
wel of niet officiële onderhandelingen
over Engelands toetreding tot de EEG
zou kunnen beginnen.
Wilson meent, dat het Britse volk in
zeer grote meerderheid zijn toestem-
MOSKOU De Russen hebben op 5
januari een Westduitse student, Volker
Schaffhauser, gearresteerd. Hij wordt
beschuldigd van illegale activiteiten. De
student was 30 december naar de Sov
jet-Unie gereisd, voor een toeristisch be
zoek aan Leningrad.
PARIJS Europese functionarissen
hebben een elektronisch centrum ge
opend waarmee men hoopt de proble
men van het toekomstige luchtverkeer
te kunnen oplossen.
De installatie heeft veertien miljoen
dollar gekost. De dienst is gevestigd in
een modern gebouw van twee verdie
pingen in Brétigny-sur-Orge op ongeveer
25 kilometer ten zuiden van Parijs. Het
heeft de naam experimenteel oentram
van de Europese organisatie voor de
veiligheid van het luchtverkeer, af ge
kort Eurocontrol.
Het belangrijkste onderdeel van de
apparatuur is een nabootser die ver
keersopstoppingen van supersonische
vliegtuigen zal veroorzaken op radar
schermen, radiocircuits en ander hulp
middelen waarmee men vanaf de grond
het luchtverkeer moet regelen.
Het centrum zal worden gebruikt
om alle denkbare soorten verkeerspro
blemen die men omstreeks 1975 ver
wacht, te veroorzaken en - hopelijk - op
te lossen. Het zal ook worden gebruikt
voor de opleiding van specialisten die
de grondcontrolestations zullen moeten
gaan bedienen in heel Europa.
De deelnemende landen zijn Neder
land, België, Groot-Brittannië, Ierland,
Luxemburg, Frankrijk en Duitsland.
Het centrum is geopend door de Brit
se minister van Staat en president van
Eurocontrol in 1967 Roy Mason en door
Edgar Pisani, de Franse minister van
Technische Ontwikkeling.
ming zou geven aan de opneming van
Engeland in de EEG, mits de essen
tiële belangen van Engeland gewaar
borgd zouden kunnen worden.
Het gesprek van Wilson met de Paus
was hoofdzakelijk over Viëtnam ge
gaan. Wilson zei van de Paus grote
steun gekregen te hebben voor zijn po
gingen ten behoeve van vrede in Viët
nam.
De Britse aanwezigheid is ontbeer-
lijk ter verzekering van een harmo
nieuze opbouw van West-Europa, zo
heeft de'Belgische minister van Buiten
landse Zaken Pierre Harmei in de se
naat verklaard.
LONDEN Vierentwintig Britse art
sen en geleerden hebben een actie inge
luid tegen de zwaarlijvigheid, waaraan
27 miljoen mensen in Engeland lijden.
Ze maakten maandag de oprichting be
kend van een „Brits genootschap tegen
de corpulentie", dat zwaarlijvigheid als
ziekte erkend wil zien.
De initiatiefnemer dr. Paul Lebon
zei: „Wij weten, dat tenminste de helft
van de bevolking van Engeland te veel
weegt, en bij enkele autoriteiten bestaat
het vermoeden, dat dit van wel twee-1
derde van de bevolking gezegd kan
worden."
Onder de leden van het genootschap
bevinden zich voedings- en stofwisse
lingsdeskundigen. Het genootschap zal
het onderzoek naar de corpulentie be
vorderen en artsen adviseren bij het
voorschrijven van de juiste medicijnen
en van een dieet. Ook wil het een tijd
schrift gaan uitgeven om aan de nieuw
ste gegevens en de laatste onderzoekin
gen betreffende dit probleem een brede
re bekendheid te geven.
„Zwaarlijvigheid moet als een ziekte
worden erkend precies zoals polio en
kanker. Zij kan de dood veroorzaken",
aldus dr. Lebon.
CHICAGO Het midden-noorden van
de V.S. is geteisterd door een sneeuw
storm met windsnelheden tot 130 km
per uur. Er ontstonden massale sneeuw-
verschuivingen, het zicht was tot nul
gereduceerd.
In Noord-Dakota, Minnesota, Wiscon
sin, Michigan en andere staten stond
heb verkeer stil, scholen en zaken moes
ten worden gesloten. Drie mensen heb
ben in de storm het leven verloren.
gend jaar met kleurentelevisie H
laten beginnen heeft merkwaardige achr
tergronden, aldus het „Algemeec
Dagblad" (onafh. 11b.) Het gaat nj
zowel om technische vooruitgang en h«(
bijhouden van de ontwikkeling in Euroi
pa, als om de werkgelegenheid hij Phi.
lips en haar toeleveringsbedrijven. Op
het oog lijkt dit een griezelige zaak.
Wie bepaalt immers wat?
„Bepaalt Philips 83.500 werkne
mers in Nederland -''t kabinetsbeleid?
Zwaait een onderneming van wereld
faam met de stok van de werkgele
genheid om haar zin door te zetten?
Dat zou een kwalijke zaak zijn. Het
zou veel lijken op de slagzin van een
Amerikaanse autofabr., die jaren ge
leden verkondigde, dat wat goed was
voor haar ook goed was voor de Ver
enigde Staten. Met zo'n slagzin kan
men iedere handeling dekken - goede
en kwade.
Aan de andere kant: reikt de lange
arm van Den Haag tot in de fabrie
ken en planningbureaus van Philips?
Is een bevel van het kabinet een®
overgangskabinet! voldoende om
een grote onderneming moed te geven
voor de toekomst? Dat zou een min
stens zo kwalijke zaak zijn als de bo
vengenoemde veronderstelling.
Beide gevallen doen zich hier niet
voor. Hier staan naast elkaar een
zelfbewuste Nederlandse onderne
ming met grote dynamiek en een ka
binet dat er zich van bewust is dat
het hier om meer gaat dan om een
beslissing voor die ene onderneming.
Het gaat om technische vooruitgang.
Heeft de consument er dan zoveel aan
dat hij straks van zwart-wit naar
kleur kan schakelen? Misschien niet
direct. Maar dezelfde vraag stelde
men indertijd toen de radio de wereld
veroverde, de zwart-wit t-v. begon,
't vliegtuig en de auto zich nog traag
bewogen. Niemand besefte toen waar
toe dergelijke eerste toepassingen van
grootse ontdekkingen zouden leiden.
Datzelfde geldt voor de eerste stap
pen, die wij straks zullen doen met
kleuren-tv.
Wat de werkgelegenheid aangaat,
die hier in het spel is: men kan in
een land als het onze zonder overdrij
ving zeggen, dat er niet zo iets be
staat als een machtige arm van „de"
industrie of van Philips of Unilever of
de Shell op de regeringstafel. Er be
staat in Nederland wèl een in begin
sel voortreffelijk, maar niet altijd
goed functionerend samenspel inzake
de werkgelegenheid. Een samenspel
tussen industrie, vakbonden en over
heid.
Welnu, dit samenspel leidt er toe
dat Nederland op een bepaald tech
nisch gebied niet achterop zal raken.
Het leidt er tevens toe, dat een onder
neming, die voor een flink stuk wel
vaart in ons land pleegt te zorgen op
niveau kan blijven qua personeel. Van
afhankelijkheid van deze onderneming
of van het kabinet is daarbij geen
sprake. Wel van goed samenspel. En
dat valt zeer toe te juichen: voor de
werknemers van Philips in Stadska
naal en Eindhoven. En voor de consü-
ment - ja zeker, ook voor hem".
jet is bepaald moeilijk te geloven
dat er in Nederland werkloosheid in
de bouwwereld heerst, aldus „E I s e-
vlers Weekblad" conservatief
rechts). Nog niet zo lang geleden im
mers was er nauwelijks voldoende per
soneel op de bouwplaatsen te krijgen.
„Men kan niet zeggen dat in alle
delen van ons land bouwvakkers naar
huis worden gezonden; het spitst zich
in enkele provincies toe. Daar is nog
aan toe te voegen, dat een aantal
bouwvakarbeiders, die wegens de goe
de voorwaarden bij onze ooster- of
zuiderburen gingen werken, nu gelei
delijk aan ook weer terugkomen. Het
feest is daar voorbij en hier zijn de
directe vooruitzichten ook bepaald
somber. Wanneer mei weet dat in
Helmond enkele weken geleden van
de vierduizend bouwvakkers er onge
veer 1000 zonder werk liepen, dan
kan men spreken van een verontrus-
.ende situatie. Het begon al eind no
vember van het vorig jaar toen ter
plaatse 850 werkloze bouwvakarbei
ders ingeschreven waren. Met ande
re arbeiders mee bedroeg toen het
aantal werklozen 1400, waaraan be
gin december nog 150 werkzoeken
den werden toegevoegd. In Eindho
ven is het wel iets beter, maar ook
daar doen de tijdsomstandigheden
zich gelden.
Speciaal voor de jongeren onder de
bouwvakarbeiders zal het een vreem
de gewaarwording zijn te constateren
dat er geen werk voor hen is. In hun
korte leven zijn zij met deze omstan
digheid nog nimmer geconfronteerd
geweest.
De Raad van Bestuur Bouwbedrijf
zond onlangs de minister van Volks
huisvesting en Ruimtelijke Ordening
een brief, waarin zijn verontrusting
over de stijgende werkloosheid werd
uitgesproken en waarin gevraagd
werd om een bespreking, teneinde
overleg te plegen over het effect van
de door 't kabinet in 't vooruitzicht ge
stelde maatregelen.
Het zou juist zijn wanneer bij deze
en andere gelegenheden over het
bouwbedrijf in Nederland in veel wij
der verband zou worden gesproken.
Er is behoefte aan een visie op lan
gere termijn, waarbij vele grote ver
anderingen een rol spelen in taak en
werkwijze van de bouwwereld in de
ruimste zin des woords!"
LOUISVILLE, Kentucky
(V.S.) George M. Ride-
out. directeur van een bu
reau voor beleggingsadvie
zen in Massachusetts, is
ervan overtuigd dat stij
gingen en dalingen op de
effectenbeurs gelijk op
gaan met het stijgen en
dalen van de lengte van de
damesrokken.
Hij heeft tijdens een le
sing te Louisville verkaard,
dat er dit jaar meer dan
een reden is om de meis
jesbenen goed in het oog
te houden.
Hij heeft een grafiek
uitgewerkt waaruit een
opvallende overeenkomst
blijkt tussen de damesmo
de en de beurskoersen se
dert 1920.
Als zijn theorie juist
blijkt, ziet het er duister
uit voor de beleggers in
aandelen, want de Parijse
collecties duiden op lange
re rokken in het komende
voorjaar.
Rideout wijst erop dat
de beurskoersen hoog en
de rokken kort waren in
de periode voor de beurs
krach van 1929. Hetzelfde
gold voor de periode tij
dens de tweede wereldoor
log en in de afgelopen ja
ren.
In de crisis van de jaren
dertig daalde de zoom van
de damesrok steeds verder
met een dieptepunt in 1936.
De naoorlogse recessie
werd ingeluid met het op
treden van de „new look"
die de rokken tot bijna op
de enkels deed dalen.
Het advies dat Rideout
geeft is: „Zodra de rokzo-
men beginnen te dalen,
bel dan onmiddellijk de
makelaar en verkoop uw
aandelen."
