UIT FIJN THUIS VRIJ WIJ GEZELLIG BUITEN MET Z'N ALLEN SPOORLOOS OVERAL SAMEN LEUK Niet vrij en toch wel blij Het aantal huisartsen onder de cara vanners is opvallend groot. Eén van hen, de arts A. van der Willigen uit Loos- drecht vertelde: '„Als huisarts ben je voor de vakantie aangewezen op 'n vervanger. Vaak moet zoiets op het laatste ogenblik worden geregeld en kan een vakantie dus pas laat worden vastgesteld. Met een ca ravan-vakantie is dat geen probleem; je kunt weggaan en terugkomen wanneer dat uitkomt. Een tweede voordeel is, dat je met een caravan helemaal „spoorloos" kunt zijn en dat de telefoon ontbreekt. Voor iemand die een jaar lang zo gebon den is als een huisarts, is dat een heer lijke ontspanning. Vroeger brachten we val) méér dan men denkt. Voor welk doel de caravan ook gebruikt wordt, de bedoeling van de ontwerper en de fabri kant is, wagens te bouwen die kunnen dienen als verrijdbaar weekend-huisje of toerwagen, of een combinatie van deze twee. Caravanners vindt men in alle beroepen en in alle lagen van de bevolking. Waaróm kochten zij eigenlijk een caravan? Wat zyn hun ervaringen? Welke vakantiebestemming kozen zij met hun mobiele huis? TAe antwoorden op die vragen ■*-* vormen een aardig stukje proza natuurlijk met een pleidooi voor de caravan, maar toch ook wel in het algemeen met heel wat kleine tips. Die duiken namelijk altijd op als mensen met elkaar vakantie- ervaringen uitwisselen. In het antwoord op deze vra gen van één van de caravan ners komen behalve enkele tips, ook wat nolitieke zaken aan de orde. Drie keer raden is niet nodig. Men raadt de antwoordman: Boerenleider Koekoek. Ook hü behoort tot de 60.000 caravanners in Nederland. Hij doet het zelfs heel graag. rve heer Koekoek had ge- hoord dat de minister van Landbouw en Visserij, mr. B. W. Biesheuvel, 'n klapcaravan had. „Watzegt de heer Koekoek, „veel te vermoeiend werk voor een minister. Wij hebben een gewone caravan al een paar jaar en ik ben er best mee tevreden. Vroeger gingen we op vakantie in hotels, maar daar is altijd lawaai. M'n vrouw vond het er ook nooit schoon; zjj nam ten slotte de lakens mee van huis ?n toen dacht ik: dan kun je beter je hele hotel meenemen. Wat mjj betreft is de vrijheid het grote plezier dat de cara van biedt. Ofschoon die vrijheid in Nederland niet te vinden is. Dat zal ook wel de reden zijn dat Biesheuvel z'n klapcaravan heeft verkocht. Als je ergens stopt, komt er meteen een poli- tie-agent op je af. Als je zo maar ergens bent gaan staan, heb je zo een bekeuring. Een caravan is fijn, maar in Neder land kun je er niet zonder meer mee terecht, ook niet op je eigen terrein. Ik bezit een paar bunder mooie bosgrond op de Veluwe, maar als ik er met m'n caravan wil staan, moet ik aan anderen om een vergunning vragen. Zoiets vind je in de hele wereld niet. Daarom ga ik altijd naar het buitenland. Meestal Zwitserland. Ik sta dan gewoon bij een station of op eer markt of voor tien franken een hele week op het erf bij een boer. Daar merk ik die poespas van vergunningen niet. Daar hebben ze ook geen ministers die zelf caravannen, maar desondanks een weelde belasting op caravans heffen. Een caravan is geen luxe. Het stelt mensen in staat goed koper met vakantie te gaan dan ln hotels of pensions. Het is een vorm van vrjje-tjjdsbe- steding en het maakt nog zelf doeners ook. Dat hoort een re gering goed te beseffen. Ik kan u wel vertellen dat als straks ille mensen op de Boerenpartij stemmen, zjj gauw verlost zul len zjjn van alle beperkingen, die in Nederland geiden voor kamperen en caravannen". npot zover de heer Koekoek over caravannen. Toch wel een apart nootje in een serie ervaringen die wjj verder op deze pagina geven en die veel informatie bieden voor een fijne „huiselijke" vakantie waar ook, zelfs (vinden wij tenminste) in ons eigen Neder land, alle vergunningen ten spjjt T~|e caravan is er natuurlijk niet in de eerste plaats voor om uit hun ambtswoning gedreven ministers onderdak te verschaffen, evenmin om te dienen als verplaatsbaar kan toor, tijdelijke woning bjj bouw- I projecten, patates-friteskraam, mobiele showroom, permanente woning voor jjsrevue-artiesten of politiebureautje. Toch ko men al deze toepassingen voor en, zo zeggen de organisatoren van de Caravan-R.A.I. (met uitzondering van het eerste ge- ü&Ümirj&L 9*r. - 8 wm JJet aantal caravans in Neder land groeit nog met de dag. In 1950 toen men het de moeite waard vond ze te tellen waren het er acht honderd. Tien jaar later twaalf en een half duizend en op 1 januari telde Nederland bijna zestigduizend bezitters van een caravan. Dat betekent dat van elke honderd automobilisten in Nederland er vier „bij tijd en wijle" een caravan of vouw wagen trekken. Die aantallen zullen voorlopig wel niet groter worden, misschien zelfs gaan teruglopen, is al eens voorspeld. Maar het omgekeerde blijkt waar te zijn. Het aantal caravans groeit tegen de verdrukking in, of men kan ook zeggen: juist dóór de verdruk king. Op vakantie gaan met een caravan is namelijk volgens mensen die 't weten kunnen, een combinatie van langer en intensiever genieten enerzijds en de bestedingen beperken ander zijds. Onder het motto: „Vrij.... dan de cara van", opent minister van Staat, mr. Cals, einde van deze maand in Amsterdam (R.A.I.) een show van caravans. Na het aftreden van zijn kabinet nog niet zo lang geleden zei hij, dat hij bjj een ge dwongen verhuizing uit het Catshuis nog altijd zou kunnen terugvallen op zijn cara van. Hij heeft dat natuurlijk niet gedaan, maar het illustreert wel de uitzonderlijke mogelijkheden die een caravan zijn bezit ter biedt. De gemiddelde Nederlander is 130 dagen per jaar vrij. Hij kan zijn tent op zijn rug nemen, hij kan thuis blijven of ergens in een hotel gaan, maar.... hij kan deze drie dingen ook tegelijk doen door met (en in) 'Zijn caravan te gaan ge nieten ergens ver weg, of dichtbij, op een plekje in de vrije natuur, met het comfort van een hotel en de huiselijkheid van zijn thuis. En omdat de kampeerwagen een eco nomisch middel is voor de vrijetijdsbe steding zijn er op de caravanshow in het R.A.I.-gebouw veel minder zorgenrimpels dan bij de exposanten, bijvoorbeeld van de automobielshow, die in hetzelfde R.A.I.- gebouw nog geen veertien dagen later voor het voetlicht komen. J~^aar gaan we dan met de mening van een serie caravanners. Onder hen zijn opmerkelijk veel burgemeesters, van wie een der dames (barones Michiels van Keesenich, Maastricht) vertelde: „Wij kochten 20 jaar geleden al onze eerste ca ravan. De tweede bezitten we al 10 jaar, maar die is, ondanks intensief gebruik, nog als nieuw. De voordelen van een cai-a- van zijn voor ons: het vrij zijn, de stilte, de gezelligheid en het ontbreken van tele foon. Je kunt zélf uitmaken hoe je reist en hoe lang je ergens wilt blijven. Ieder jaar maken we een buitenlandse reis. We be zochten Duitsland, Oostenrijk, Italië, Frank rijk en België, 's Zomers staan we boven dien twee weken aan de Hollandse kust. Dan verzamelen alle kinderen en kleinkin deren zich met tenten en tentjes om ons heen. We hebben er veertien en ze zijn al lemaal enthousiast over zo'n vakantie. On ze caravan is dan het centrale punt waar gekookt wordt en gegeten. Mijn man is 65 en ik ben 60. Beiden rij den wij onze auto en ik stuur onze combi natie doodrustig over de Alpen heen. Maar wij doen het altijd rustig. Niet te hard rijden, niet te steile hellingen nemen, an dere weggebruikers voorrang geven, voor al in de bergen. In 1957 is mijn man overspannen ge weest. De dokter wilde dat we naar een rustig hotel gingen, maar wij prefereerden de caravan. Toen zei de dokter: mevrouw, dan komt uw man dood terug! Enfin, we gingen toch met de caravan naar Noord- Italië. Mijn man fleurde met de dag op en keerde kerngezond terug. Op vakantie kookt mijn man en ik doe de afwas. Hij koopt voor de maaltijden al tijd de produkten van de streek en laat zich voorlichten over bijzondere recepten. En als we dan onze koffie-na drinken, wel, dan hebben we een goede avond samen. Volgend jaar wordt mijn man gepen sioneerd en eerst dan hopen we onze cara van intensief te gebruiken. Wij denken nu al aan een vakantie van enkele maanden in Griekenland. Vooral voor gepensioneer den, die over veel tijd, maar meestal over een bescheiden beurs beschikken biedt de caravan enorme mogelijkheden", yyelaan, een deurtje verder bij de volgen de caravanner, directeur van het Rot terdams Toneel Rob de Vries. Hij vertel de: „Ik heb vijf kinderen en als ik er 's zomers op uit trek met de vouwwagen, word ik steeds weer getroffen door het feit, dat het gezin juist in die vakantie weken zo'n intimiteit beleeft. Die intimi teit en die privacy zijn in een hotel of pen sion vaak ondenkbaar en zijn zelfs thuis niet altijd te vinden. Nooit is ons gezin zo'n fijne eenheid als in die vakantieweken. Dat is voor mij en mijn vrouw het grote plezier dat wij aan caravannen beleven. Wij hebben vroeger nooit gekampeerd en omdat wij in de vakantie vrij en mobiel wilden zijn, kozen wij geen tent, maar 'n klapcaravan. "Het rijden met de combina tie is nooit een probleem geweest; alleen het rijden achteruit is even een weet. On ze vakantiebestemming is daar, waar zon en water zijn te vinden dit laatste is belangrijk voor mijn zoons. Vorig jaar zijn we naar het zuiden van Jbegoslavië ge trokken. Dat is geweldig goed bevallen. Tijdens heen- en terugreis sliepen we met z'n zevenen onder één dak. Op het vaste kamp zetten we altijd twee tentjes neer voor de kinderen. We verheugen ons nu reeds op de volgende caravan-vakantie!" Het is goed ook eens een kind aan het woord te laten. Dit zegt dan de 10- jarige Lex van Sluis uit Amsterdam: „Ik vind kamperen in een caravan heel fijn. Vroeger ging ik met mijn vader en moe der en broertje en zusje naar Frankrijk met een tent. Dat was ook fijn maar met de caravan is het fijner. Ik vind het erg fijn als we 's morgens wakker worden, dan is naast ons bed een speelgoedla en daaronder een kastje met boeken en daar onder een plankje waar de schoenen op staan. Het leukste vind ik als we 's avonds gezellig bij het gaslampje aan tafel zitten en spelletjes doen. En we hebben een echt keukentje en een rode voortent en een blauwe tent, waar ik en mijn broertje in Frankrijk slapen. En ik vind het erg leuk als het regent en we in de caravan zitten en dan hoor je het zo lekker tegen het dak tikken". onze vakanties door in een gehuurd huls- je, maar het weer in Nederland deed ons verlangen naar landen met meer zon-ga- rantie. Vandaar: huisje-op-wie?en!" JJet is slechts een greep uit een aantal commentaren. Dezelfde kan men horen als men op de kampeerterreinen in binnen- of buitenland een praatje maakt met een willekeurige caravanner. Com fort, privacy, mobiliteit en vooral het vrij- zijn blijken voor de caravanbezitter voor rechten te zijn die hij niet graag wil mis sen. De gebruiksmogelijkheden van de cara van zijn bovendien schier onbeperkt; zo kwam een Haags dagblad op het idee een met televisie, radio en schrijfmachines uitgeruste caravan ter beschikking testel len van zijn verslaggevers, toen hun per manente aanwezigheid ergens was ge wenst. yyat is er nu te zien in Amsterdam? De organisatoren van de caravan show, die de volgende week begint, heb ben voor deze show maar liefst 13000 vier kante meter ruimte gereed liggen voor 90 exposanten die met 300 modellen van 80 merken uit 9 landen de oude en de nieu we caravanner waarschijnlijk zo overla den, dat zij in het bos de bomen niet meer kunnen zien. Enfin, er zijn stalletjes ge noeg, van allerlei organisaties, die de be zoeker van de show wegwijs kunnen ma ken, niet alleen in het „waarom", maar ook in het „hoe" van het caravanrijden. De expositie van dit jaar biedt overi gens enkele aardige nieuwtjes. In het al gemeen zijn de meeste caravans nog ver der verbeterd, ook al omdat heel wat be zitters van het rijdende vakantie-huisje het „seizoen lang maken", d.w.z. vroeg in het Voorjaar en laat in het najaar de cara van gebruiken en dan niet zelden ook nog een wintersportvakantie maken. Wat óók opvalt op de R.A.I. der Cara vans is, dat er steeds meer grote „sta-ca- ravans" komen, die men vergelijken kan met bungalows. Dan zijn er nu ook moge lijkheden voor doe-het-zelvers die cara vans als casco of bouwpakket kunnen ko pen en dan al van de voorpret kunnen ge nieten, nog zelfs vóórdat ze met de cara van op reis gaan. Tot de vele nieuwtjes behoren ook dekens, lakens en slopen uit 'n nieuw, niet geweven textielvlies. Dit materiaal kan niet worden gewassen, maar kan, als het vuil is, weggegooid worden en daar heeft m^n dan ook met de aanschafprijs rekening mee gehouden. En voor hen, die bang zijn dat het met de caravans op het land misschien nog eens veel te druk zal worden, is er uit Frankrijk een polyester caravan de Corvette-Weekend die op eenvoudige wijze van het onderstel kan worden ge haald en dan, een, naar men zegt, vol waardige boot is met een zeer geringe diepgang. Tenslotte: op de caravanshow kan hel publiek kiezen tussen heel aardige onder komentjes van even duizend gulden tot de Bluebird Swiss Cottage Super Home, een uit twee grote caravans samengesteld® bungalow van ongeveer acht bij zes me ter, die met een prijs van bijna zesen twintigduizend gulden het duurste stuk van de show is. Wij willen er even bij zeggen, dat voor dit ding beslist niet alle eigenschappen gelden zoals die door de verschillende geïnterviewde caravanners zijn opgenoemd. Met caravannen heeft de B.S.C.S.H. natuurlijk niet veel van doen. De n&Am alleen aL

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 13