UIT FIJN
THUIS
VRIJ WIJ
GEZELLIG
BUITEN
MET Z'N ALLEN
SPOORLOOS
OVERAL SAMEN
LEUK
Niet vrij en toch wel blij
Het aantal huisartsen onder de cara
vanners is opvallend groot. Eén van
hen, de arts A. van der Willigen uit Loos-
drecht vertelde: '„Als huisarts ben je voor
de vakantie aangewezen op 'n vervanger.
Vaak moet zoiets op het laatste ogenblik
worden geregeld en kan een vakantie dus
pas laat worden vastgesteld. Met een ca
ravan-vakantie is dat geen probleem; je
kunt weggaan en terugkomen wanneer
dat uitkomt. Een tweede voordeel is, dat
je met een caravan helemaal „spoorloos"
kunt zijn en dat de telefoon ontbreekt.
Voor iemand die een jaar lang zo gebon
den is als een huisarts, is dat een heer
lijke ontspanning. Vroeger brachten we
val) méér dan men denkt.
Voor welk doel de caravan ook
gebruikt wordt, de bedoeling
van de ontwerper en de fabri
kant is, wagens te bouwen die
kunnen dienen als verrijdbaar
weekend-huisje of toerwagen,
of een combinatie van deze
twee.
Caravanners vindt men in alle
beroepen en in alle lagen van
de bevolking. Waaróm kochten
zij eigenlijk een caravan? Wat
zyn hun ervaringen? Welke
vakantiebestemming kozen zij
met hun mobiele huis?
TAe antwoorden op die vragen
■*-* vormen een aardig stukje
proza natuurlijk met een
pleidooi voor de caravan, maar
toch ook wel in het algemeen
met heel wat kleine tips. Die
duiken namelijk altijd op als
mensen met elkaar vakantie-
ervaringen uitwisselen.
In het antwoord op deze vra
gen van één van de caravan
ners komen behalve enkele
tips, ook wat nolitieke zaken
aan de orde. Drie keer raden
is niet nodig. Men raadt
de antwoordman: Boerenleider
Koekoek.
Ook hü behoort tot de 60.000
caravanners in Nederland. Hij
doet het zelfs heel graag.
rve heer Koekoek had ge-
hoord dat de minister van
Landbouw en Visserij, mr. B.
W. Biesheuvel, 'n klapcaravan
had. „Watzegt de heer
Koekoek, „veel te vermoeiend
werk voor een minister. Wij
hebben een gewone caravan
al een paar jaar en ik ben er
best mee tevreden. Vroeger
gingen we op vakantie in
hotels, maar daar is altijd
lawaai. M'n vrouw vond het er
ook nooit schoon; zjj nam ten
slotte de lakens mee van huis
?n toen dacht ik: dan kun je
beter je hele hotel meenemen.
Wat mjj betreft is de vrijheid
het grote plezier dat de cara
van biedt. Ofschoon die vrijheid
in Nederland niet te vinden is.
Dat zal ook wel de reden zijn
dat Biesheuvel z'n klapcaravan
heeft verkocht. Als je ergens
stopt, komt er meteen een poli-
tie-agent op je af. Als je zo
maar ergens bent gaan staan,
heb je zo een bekeuring. Een
caravan is fijn, maar in Neder
land kun je er niet zonder meer
mee terecht, ook niet op je
eigen terrein. Ik bezit een paar
bunder mooie bosgrond op de
Veluwe, maar als ik er met m'n
caravan wil staan, moet ik aan
anderen om een vergunning
vragen. Zoiets vind je in de
hele wereld niet. Daarom ga ik
altijd naar het buitenland.
Meestal Zwitserland. Ik sta
dan gewoon bij een station of
op eer markt of voor tien
franken een hele week op het
erf bij een boer. Daar merk ik
die poespas van vergunningen
niet. Daar hebben ze ook geen
ministers die zelf caravannen,
maar desondanks een weelde
belasting op caravans heffen.
Een caravan is geen luxe. Het
stelt mensen in staat goed
koper met vakantie te gaan
dan ln hotels of pensions. Het
is een vorm van vrjje-tjjdsbe-
steding en het maakt nog zelf
doeners ook. Dat hoort een re
gering goed te beseffen. Ik kan
u wel vertellen dat als straks
ille mensen op de Boerenpartij
stemmen, zjj gauw verlost zul
len zjjn van alle beperkingen,
die in Nederland geiden voor
kamperen en caravannen".
npot zover de heer Koekoek
over caravannen. Toch wel
een apart nootje in een serie
ervaringen die wjj verder op
deze pagina geven en die veel
informatie bieden voor een
fijne „huiselijke" vakantie
waar ook, zelfs (vinden wij
tenminste) in ons eigen Neder
land, alle vergunningen ten
spjjt
T~|e caravan is er natuurlijk
niet in de eerste plaats
voor om uit hun ambtswoning
gedreven ministers onderdak te
verschaffen, evenmin om te
dienen als verplaatsbaar kan
toor, tijdelijke woning bjj bouw-
I projecten, patates-friteskraam,
mobiele showroom, permanente
woning voor jjsrevue-artiesten
of politiebureautje. Toch ko
men al deze toepassingen voor
en, zo zeggen de organisatoren
van de Caravan-R.A.I. (met
uitzondering van het eerste ge-
ü&Ümirj&L 9*r. - 8
wm
JJet aantal caravans in Neder
land groeit nog met de
dag. In 1950 toen men het
de moeite waard vond ze te
tellen waren het er acht
honderd. Tien jaar later twaalf
en een half duizend en op 1
januari telde Nederland bijna
zestigduizend bezitters van een
caravan. Dat betekent dat van
elke honderd automobilisten in
Nederland er vier „bij tijd en
wijle" een caravan of vouw
wagen trekken.
Die aantallen zullen voorlopig
wel niet groter worden, misschien
zelfs gaan teruglopen, is al eens
voorspeld. Maar het omgekeerde
blijkt waar te zijn. Het aantal
caravans groeit tegen de
verdrukking in, of men kan ook
zeggen: juist dóór de verdruk
king. Op vakantie gaan met een
caravan is namelijk volgens
mensen die 't weten kunnen,
een combinatie van langer en
intensiever genieten enerzijds en
de bestedingen beperken ander
zijds.
Onder het motto: „Vrij.... dan de cara
van", opent minister van Staat, mr.
Cals, einde van deze maand in Amsterdam
(R.A.I.) een show van caravans. Na het
aftreden van zijn kabinet nog niet zo
lang geleden zei hij, dat hij bjj een ge
dwongen verhuizing uit het Catshuis nog
altijd zou kunnen terugvallen op zijn cara
van. Hij heeft dat natuurlijk niet gedaan,
maar het illustreert wel de uitzonderlijke
mogelijkheden die een caravan zijn bezit
ter biedt. De gemiddelde Nederlander is
130 dagen per jaar vrij. Hij kan zijn tent
op zijn rug nemen, hij kan thuis blijven of
ergens in een hotel gaan, maar.... hij
kan deze drie dingen ook tegelijk doen
door met (en in) 'Zijn caravan te gaan ge
nieten ergens ver weg, of dichtbij, op
een plekje in de vrije natuur, met het
comfort van een hotel en de huiselijkheid
van zijn thuis.
En omdat de kampeerwagen een eco
nomisch middel is voor de vrijetijdsbe
steding zijn er op de caravanshow in het
R.A.I.-gebouw veel minder zorgenrimpels
dan bij de exposanten, bijvoorbeeld van
de automobielshow, die in hetzelfde R.A.I.-
gebouw nog geen veertien dagen later
voor het voetlicht komen.
J~^aar gaan we dan met de mening van
een serie caravanners. Onder hen
zijn opmerkelijk veel burgemeesters, van
wie een der dames (barones Michiels van
Keesenich, Maastricht) vertelde: „Wij
kochten 20 jaar geleden al onze eerste ca
ravan. De tweede bezitten we al 10 jaar,
maar die is, ondanks intensief gebruik,
nog als nieuw. De voordelen van een cai-a-
van zijn voor ons: het vrij zijn, de stilte,
de gezelligheid en het ontbreken van tele
foon. Je kunt zélf uitmaken hoe je reist en
hoe lang je ergens wilt blijven. Ieder jaar
maken we een buitenlandse reis. We be
zochten Duitsland, Oostenrijk, Italië, Frank
rijk en België, 's Zomers staan we boven
dien twee weken aan de Hollandse kust.
Dan verzamelen alle kinderen en kleinkin
deren zich met tenten en tentjes om ons
heen. We hebben er veertien en ze zijn al
lemaal enthousiast over zo'n vakantie. On
ze caravan is dan het centrale punt waar
gekookt wordt en gegeten.
Mijn man is 65 en ik ben 60. Beiden rij
den wij onze auto en ik stuur onze combi
natie doodrustig over de Alpen heen. Maar
wij doen het altijd rustig. Niet te hard
rijden, niet te steile hellingen nemen, an
dere weggebruikers voorrang geven, voor
al in de bergen.
In 1957 is mijn man overspannen ge
weest. De dokter wilde dat we naar een
rustig hotel gingen, maar wij prefereerden
de caravan. Toen zei de dokter: mevrouw,
dan komt uw man dood terug! Enfin, we
gingen toch met de caravan naar Noord-
Italië. Mijn man fleurde met de dag op en
keerde kerngezond terug.
Op vakantie kookt mijn man en ik doe
de afwas. Hij koopt voor de maaltijden al
tijd de produkten van de streek en laat
zich voorlichten over bijzondere recepten.
En als we dan onze koffie-na drinken, wel,
dan hebben we een goede avond samen.
Volgend jaar wordt mijn man gepen
sioneerd en eerst dan hopen we onze cara
van intensief te gebruiken. Wij denken nu
al aan een vakantie van enkele maanden
in Griekenland. Vooral voor gepensioneer
den, die over veel tijd, maar meestal over
een bescheiden beurs beschikken biedt de
caravan enorme mogelijkheden",
yyelaan, een deurtje verder bij de volgen
de caravanner, directeur van het Rot
terdams Toneel Rob de Vries. Hij vertel
de: „Ik heb vijf kinderen en als ik er
's zomers op uit trek met de vouwwagen,
word ik steeds weer getroffen door het
feit, dat het gezin juist in die vakantie
weken zo'n intimiteit beleeft. Die intimi
teit en die privacy zijn in een hotel of pen
sion vaak ondenkbaar en zijn zelfs thuis
niet altijd te vinden. Nooit is ons gezin
zo'n fijne eenheid als in die vakantieweken.
Dat is voor mij en mijn vrouw het grote
plezier dat wij aan caravannen beleven.
Wij hebben vroeger nooit gekampeerd en
omdat wij in de vakantie vrij en mobiel
wilden zijn, kozen wij geen tent, maar 'n
klapcaravan. "Het rijden met de combina
tie is nooit een probleem geweest; alleen
het rijden achteruit is even een weet. On
ze vakantiebestemming is daar, waar zon
en water zijn te vinden dit laatste is
belangrijk voor mijn zoons. Vorig jaar zijn
we naar het zuiden van Jbegoslavië ge
trokken. Dat is geweldig goed bevallen.
Tijdens heen- en terugreis sliepen we met
z'n zevenen onder één dak. Op het vaste
kamp zetten we altijd twee tentjes neer
voor de kinderen. We verheugen ons nu
reeds op de volgende caravan-vakantie!"
Het is goed ook eens een kind aan het
woord te laten. Dit zegt dan de 10-
jarige Lex van Sluis uit Amsterdam: „Ik
vind kamperen in een caravan heel fijn.
Vroeger ging ik met mijn vader en moe
der en broertje en zusje naar Frankrijk
met een tent. Dat was ook fijn maar met
de caravan is het fijner. Ik vind het erg
fijn als we 's morgens wakker worden,
dan is naast ons bed een speelgoedla en
daaronder een kastje met boeken en daar
onder een plankje waar de schoenen op
staan. Het leukste vind ik als we 's avonds
gezellig bij het gaslampje aan tafel zitten
en spelletjes doen. En we hebben een echt
keukentje en een rode voortent en een
blauwe tent, waar ik en mijn broertje in
Frankrijk slapen. En ik vind het erg leuk
als het regent en we in de caravan zitten
en dan hoor je het zo lekker tegen het dak
tikken".
onze vakanties door in een gehuurd huls-
je, maar het weer in Nederland deed ons
verlangen naar landen met meer zon-ga-
rantie. Vandaar: huisje-op-wie?en!"
JJet is slechts een greep uit een aantal
commentaren. Dezelfde kan men
horen als men op de kampeerterreinen
in binnen- of buitenland een praatje maakt
met een willekeurige caravanner. Com
fort, privacy, mobiliteit en vooral het vrij-
zijn blijken voor de caravanbezitter voor
rechten te zijn die hij niet graag wil mis
sen.
De gebruiksmogelijkheden van de cara
van zijn bovendien schier onbeperkt; zo
kwam een Haags dagblad op het idee een
met televisie, radio en schrijfmachines
uitgeruste caravan ter beschikking testel
len van zijn verslaggevers, toen hun per
manente aanwezigheid ergens was ge
wenst.
yyat is er nu te zien in Amsterdam?
De organisatoren van de caravan
show, die de volgende week begint, heb
ben voor deze show maar liefst 13000 vier
kante meter ruimte gereed liggen voor 90
exposanten die met 300 modellen van 80
merken uit 9 landen de oude en de nieu
we caravanner waarschijnlijk zo overla
den, dat zij in het bos de bomen niet meer
kunnen zien. Enfin, er zijn stalletjes ge
noeg, van allerlei organisaties, die de be
zoeker van de show wegwijs kunnen ma
ken, niet alleen in het „waarom", maar
ook in het „hoe" van het caravanrijden.
De expositie van dit jaar biedt overi
gens enkele aardige nieuwtjes. In het al
gemeen zijn de meeste caravans nog ver
der verbeterd, ook al omdat heel wat be
zitters van het rijdende vakantie-huisje het
„seizoen lang maken", d.w.z. vroeg in het
Voorjaar en laat in het najaar de cara
van gebruiken en dan niet zelden ook nog
een wintersportvakantie maken.
Wat óók opvalt op de R.A.I. der Cara
vans is, dat er steeds meer grote „sta-ca-
ravans" komen, die men vergelijken kan
met bungalows. Dan zijn er nu ook moge
lijkheden voor doe-het-zelvers die cara
vans als casco of bouwpakket kunnen ko
pen en dan al van de voorpret kunnen ge
nieten, nog zelfs vóórdat ze met de cara
van op reis gaan. Tot de vele nieuwtjes
behoren ook dekens, lakens en slopen uit
'n nieuw, niet geweven textielvlies. Dit
materiaal kan niet worden gewassen,
maar kan, als het vuil is, weggegooid
worden en daar heeft m^n dan ook met
de aanschafprijs rekening mee gehouden.
En voor hen, die bang zijn dat het
met de caravans op het land misschien
nog eens veel te druk zal worden, is er
uit Frankrijk een polyester caravan de
Corvette-Weekend die op eenvoudige
wijze van het onderstel kan worden ge
haald en dan, een, naar men zegt, vol
waardige boot is met een zeer geringe
diepgang.
Tenslotte: op de caravanshow kan hel
publiek kiezen tussen heel aardige onder
komentjes van even duizend gulden tot de
Bluebird Swiss Cottage Super Home, een
uit twee grote caravans samengesteld®
bungalow van ongeveer acht bij zes me
ter, die met een prijs van bijna zesen
twintigduizend gulden het duurste stuk
van de show is. Wij willen er even bij
zeggen, dat voor dit ding beslist niet alle
eigenschappen gelden zoals die door de
verschillende geïnterviewde caravanners
zijn opgenoemd. Met caravannen heeft
de B.S.C.S.H. natuurlijk niet veel van
doen. De n&Am alleen aL