„Ik ben blij dat ik toen heb geleefd"
Dokter Waller (bijna 90
jaar) nog vol levenslust
ZWEMBADUREN
AL INGEDEELD
orige week kocht ik
een nieuwe auto
Elly Booy exposeert
in
Streehcentrum
Nieuwe industrie
in Renswoude
Kantongerecht Wageningen
Verboden vuurwapenbezit
bracht monteur voor balie
Eenrichtingsverkeer
Zandvoort ontmoet
veel tegenstand
Vuil" gaf
geluid
Groei van
Opheusden
RAAD AMERONGEN
ER WAS NIKS
OPSOMMING
G.P.V. vergadert
Wekker
Lifter
Defensief
Pak weg
ZATERDAG 21 JANUARI 1967
munist of weet ik veel, dat deed er
bij mij niet toe. Over politiek heb ik
me nooit druk gemaakt-
De bebogen man loopt aan het eind van
het gesprek nog even mee naar buiten
en kijkt vol bewondering naar zijn
auto. De uitdrukking op zijn gezicht
verraadt dat hij er zo wel zou willen
instappen. Dokter Waller is oud maar
de levenslust in hem heeft zijn kracht
nog niet verloren...
kunnen ons dat nu nauwelijks meer
indenken."
In 1938 legde hij zijn praktijk neer.
Zijn opvolger was de arts Van Kerk
wijk. Dokter Waller had zich toen al
in het grote landhuis aan de Utrecht
sestraatweg gevestigd.
Zijn activiteiten beperkten zich niet al
leen tot de geneeskunde. Zo interes
seerde hij zich in het bijzonder voor
de oudheid, de Stichting van de Oud
heidskamer, die nu „Streekmuseum"
heet, was daar een gevolg van. Vele
jaren maakte hij voorts deel uit van
de Schoonheidscommissie. Hij geeft
daar de volgende verklaring voor:
„Het meeste van wat er vroeger ge
bouwd werd, was vreselijk lelijk. Van
kalkzandsteen maakte men de meest
onmogelijke krotten. Daar moest iets
aan gedaan worden, vond Ik..."
Over zijn eigen huis zegt hij: „Een wo
ning als deze zou ik nu niet meer
bouwen. Ze is veel te duur in het on-
t derhoud; vroeger toen de arbeids
krachten nog veel goedkoper waren,
was het wel te bewonen..."
Wij beseffen het: een verhaal over het
leven van dokter Waller kan niet com
pleet zijn. Van alles wat hij in zijn
leven tot stand heeft gebracht zijn wij
facetten vergeten. Het Groene Kruis,
het Rode Kruis... de lijst is lang.
De dokter is overigens niet eens op een
opsomming van al die feiten gesteld.
De oude huisdokter van Rhenen zegt
het liever gewoon zo: „Ik heb mijn le
ven ingezet voor de zieke mens. Of
die nu protestant was, katholiek, com-
VEENENDAAL De Sportstichting te Veenendaal heeft de uren in het
nieuwe instructiebad, dat op 1 april in gebruik zal worden genomen, inge
deeld Het ligt voor de hand dat het bad voor het grootste deel van de dag
zal worden gebruikt voor het geven van zwemles. Daarnaast is nog enige tijd
vrij vooral in de avonduren voor eventuele zwemmers en verenigingen.
De grootste bezetting komt van de
scholen. Van maandag tot en met vrjj-
dag is er tot half vier 's middags school
zwemmen. Buiten schoolverband wor
den van vier tot zeven uur zwemlessen
gegeven aan kinderen van 618 Jaar.
Een zwemles duurt een half uur, waarbij
de tijd voor uit- en aankleden niet is
meegerekend.
Er worden leskaarten verstrekt, die
drie maanden geldig zijn en recht geven
op twee lessen per week. Als men iedere
keer verschijnt, betekent dit 26 lessen.
De prijzen van deze leskaarten zijn voor
kinderen van 6 tot en met 12 Jaar,
f 25; voor kinderen van 13 tot en met 18
jaar f 27,50; voor personen van 19 Jaar
en ouder f 30,Het nemen van zoge
naamde losse baden is niet mogelijk.
Ook vrij zwemmers moeten kaarten voor
drie maanden nemen. Zy kunnen hierop
elke week een keer terecht op bepaald
aangegeven uren.
De pryzen van deze kaarten bedragen
f 6,voor kinderen van 6 tot en met 12
jaar; f 7,50 voor kinderen van 13 tot en
met 18 jaar en f 9,voor personen van
19 jaar en ouder. Voor het lesgeven zul
len minstens twee instructeurs worden
aangetrokken. Hierdoor kan men aan de
lopende band lesgeven.
Iedere morgen en iedere middag wor
den de lessen voor een half uur gestopt
om het bad een kleine schoonmaakbeurt
te geven. Er is nog geen mogeiykheid
voor inschrijving van les- en zwemkaar-
ten. Op 30 januari aanstaande zullen
hierover nadere mededelingen worden
gedaan.
AMERONGEN Het was geen zware agenda die de raadsleden in Ame-
rongen donderdagavond te verwerken kregen. Na de nieuwjaarsrede, werden
de agendapunten dan ook in een vlot tempo afgewerkt. De heer Tenge kon
zich niet zonder meer verenigen met het punt delegatiebesliut van de bevoegd
heid van B. en W. tot verhuur van woningen. Het is toch wel van belang dat
huurprijzen die niet uit de huurwet voortvloeien aan de raad worden voorge
legd, vond hij. Spreker was wel voor een beperkte delegatie maar dan voor de
duur van een raadsperiode, zodat iedere nieuwe raad zelf over de delegatiebe
voegdheid kan beslissen. Besloten werd met dit voorstel akkoord te gaan.
Op een bezwaarschrift tegen een aan
slag straatbelasting door 'n inwoner uit
Overberg wordt besloten deze aanslag
gedeeltelijk te verminderen voorzover
het betreft heffing op het gebouwde
eigendom. Tot gemeenteiyk klokluider
uurwerkopwinder werd met algemene
stemmen benoemd de heer W. Reede,
Industrieweg Zuid 14; de heer Reede is
reeds vanaf 1 januari j.l. als koster der
Hervormde kerk benoemd.
Vervolgens werden diverse besluiten
betreffende vergoedingen krachtens de
Lager-Onderwijswet zonder hoofdelijke
stemming aangenomen.
Een eerder genomen besluit tot ver
koop van grond aan een bewoner van
Overberg werd op diens verzoek inge
trokken.
Rondom het punt instelling eenrich
tingsverkeer op het Zandvoort ontstond
nogal wat discussie. Hiermee zijn nogal
wat agrarische belangen gemoeid. De
heer Putman, gesteund door de heren
Tenge, v. Doorn en v. Mourik bracht
een aantal bezwaren naar voren die voor
de landbouwers zullen ontstaan wanneer
de weg voor één richting gesloten zal
worden. Besloten werd dit punt terug t#
nemen en eerst nog eens grondig t«
overwegen hoe de veiligheid van d«
schoolkinderen het beste gediend ka«
worden.
Op een verzoek van het bestuur van
de school met den Bijbel tot verbetering
van de verlichting ln de school aan de
Gasthuisstraat werd gunstig gereageerd.
Door de monumentenraad is een lijst
ontworpen van archeologische monu
menten in deze gemeente. Overeenkom
stig art. 8 van de Monumentenwet kan
de raad hieraan monumenten toevoe
gen. Besloten werd hierop niet in te
gaan.
Gezien de uitbreiding van het aantal
leerlingen werd besloten de u.l.o -school
met twee lokalen uit te breiden.
RHENEN Woensdag 1 februari viert de gepensioneerde arts William Wal
ler zijn negentigste verjaardag. Samen met zijn dochter, mevrouw N. E.
Nedorost-Waller woont hij al vele jaren in het Oudhollandse desondanks
enigszins Afrikaans aandoende landhuis, dat zich trots tussen het natuur
schoon langs de Utrechtsestraatweg verheft.
Dokter Waller brengt daar zijn levensavond in alle rust door. Een werkzaam
leven, dat voor hem nog vele dierbare herinneringen in zich bergt, ligt al
ver achter hem. De dokter is lichamelijk oud geworden, ook al heeft hij
over zijn gezondsheidstoestand nog geen klagen, maar geestelijk is hij nog
vitaal. De Rhenenaren hebben hem gekend als de huisdokter, die mensen
ook als mensen zag en die hen wilde helpen met inzet van al zijn krachten,
ln Rhenen leeft de waardering voor het werk van de bejaarde arts nog
voort in de straat, die naar hem werd genoemd. Hij is blij met dat hulde
betoon, dat hem ten deel viel ter gelegenheid van zijn vijftigste verjaardag,
al is hij er de man niet naar om zich ter wille van zijn vele verdiensten op
de borst te slaan. Zijn leven vat hij samen in deze zin: „Ik ben blij dat
ik toen heb geleefd. Toen voelde je je nog één met de patiënt.
Nu gaat men voor ieder wissewasje naar een ziekenhuis. Een gebroken been
Dat zetten we vroeger zelf...
William Waller werd in Koudekerke ge
boren in het jaar 1877. Zijn vader was
burgemeester. „Toen ik drie maanden
oud was", zegt de dokter nu, „ver
huisde ons gezin naar Houten, waar
mijn vader als burgemeester werd
benoemd"
Na het gymnasium volgde zijn studie
tijd in Utrecht. In 1906 nam hij de
praktyk van dokter Reinders over;
„de enige arts die er toen was", zo
als hij zelf zegt.
Van een glanzende automobiel was in
die dagen nog geen sprake en de
patiënten werden met de fiets be
zocht In 1910, de datum zit vast in
het geheugen van de dokter geprent,
schafte hij een motorfiets aan. Als
hem gevraagd wordt hoe Rhenen er
ln die dagen uitzag, zegt hij rustig:
„Er was niks." Met dat simpele zin
netje wil hij duidelijk maken dat het
met de gezondheidszorg in Rhenen
droevig was gesteld. Er was een dok
ter, maar daar was dan ook alles mee
gezegd. Een ziekenhuis, een wijkge-
bouw, een kraamcentrum, het ont
brak allemaal.
En het is de grote verdienste van dok
ter William Waller, dat hij zich van
af het eerste uur heeft ingespannen
om in deze letterlijk en figuurlijk on
gezonde toestand verbetering te bren
gen. Op zijn initiatief werd er een
begin gemaakt met de wijkverpleging.
„De eerste zuster die ik aanstelde
was mejuffrouw Van Riessen, nu me
vrouw Van Wijngaarden", weet hij
zich nog te herinneren.
RHENEN In het Streekmuseum
te Rhenen wordt tot en met 4 februari
een tentoonstelling gehouden van het
werk van Elly Wientjes-Booy uit Wa-
geningen. Voor ons is dat een heel ple
zierige tentoonstelling geworden, om
dat haar werk in wezen erg plezierig
is. Haar debuut als kunstenares houdt
dan ook zeker een belofte in voor de
toekomst. Men kan niet verwachten,
dat haar werk nu reeds evenwichtig is-
Wel viel het ons op, dat haar werk
in twee delen uiteen valt, nl. het
meer figuratieve en het abstracte. In
ieder geval staat voor ons vast, dat
zij technisch zeer begaafd is. Haar
composities zijn stuk voor stuk goed.
Innerlijk hebben zij vaak nog geen ge
stalte gekregen, zeker niet de abstrac
te. Daarentegen wel de figuratieve
doeken.
Van haarzelf zegt ze, dat ze men
sen, situaties en het absurde schildert,
als ik het haal voel ik me verbonden
met ruimte, aarde en kosmos. Zoek
en leef in hoogspanning door tegenstel
lingen van alle dag. Waarom? Ben
bang voor massa, het uniform. Ver
der ben ik autodidact ondanks wijze
lessen. Wat het wel is, komt en ziet...
ben onderwég.
Haar werk munt vooral uit door
prachtige kleurcombinaties. Haar ab
stracties zijn vaak bedoeld als een
geestige Spielerei. Haar naakten zijn
mij te bont van kleur. Wel werden
wij geboeid door een voorstudie kruis/
mens, een geestig strand in St. Tro-
pez. Elly Booy is een portrettist van
formaat, zie o.a. haar zelfportret, een
enkel kinderportret en een verstild por
tret. Er hangt een enkele gewassen te
kening, die wij bijzonder geslaagd vin
den.
Wij hopen dat haar werk in de naas
te toekomst veel meer de richting uit
zal groeien naar de figuratieve kant,
ongetwijfeld haar sterkste zijde. Het is
wel eens aardig om plezierig werk te
maken, maar in elk schilderij moet
toch een diepere achtergrond schuilen.
Deze innerlijke drift moet voelbaar
zijn in het werk en dat zien wij hier
en daar nog te weinig.
Wil men als kunstenaar iets berei
ken, dan moet men wat men zeggen
wil ook voelbaar weten te maken in
het schilderij.
Zij heeft deze gave zeker, daar ge
tuigen haar portretten van. Daarom
zou het wenselijk zijn deze begaafd
heid nog meer te ontwikkelen. Met be
langstelling zien wij de ontwikkeling
van deze Wageningse kunstenares dan
ook tegemoet.
Wout van den Born.
VEENENDAAL. Dat er nog wel
eens wat anders, dan huisvuil in de
vuilnisauto's verdwijnt werd deze
week weer bewezen in de Gortstraat.
De altijd actieve leden ven de vuil
ophaaldienst van Gemeentewerken
troffen langs de kant van de weg
een grote kartonnen doos aan, die
kennelijk gevuld bleek.
De vuilnismanwipte de doos over
de rand van de wagen en op het
zelfde moment begon de inhoud van
de doos geluid te maken. Groot was
de verbazing, toen er een jongetje in
bleek te zitten. Groot was ook de op
luchting van het joch, toen hij na zijn
„luchtreis" weer vaste grond onder
de voeten kreeg.
VEENENDAAL Maandagavond 6
februari houdt de plaatselijke afdeling
van het Gereformeerd Politiek Verbond
(G.P.V.) een openbare vergadering in 't
O.C.B.-gebouw. De heer P. van Leeuwen
ing. uit Rotterdam zal spreken over het
onderwerp: ,,Om het eigen doel van ko
ninkrijk en vaderland".
OPHEUSDEN. Het inwonertal van
de gemeente Opheusden is in 1966 met
214 zielen toegenomen tot 6498 perso
nen, te weten 3432 mannen en 3066
vrouwen. Het geboorte-overschot be
droeg 113 personen, terwijl er zich 101
meer vestigden dan er vertrokken.
Q Op de provinciale weg Leeuwarden-
Holwerd, in de gemeente Leeuwar-
deradeel, had gistermorgen omstreeks
kwart over acht een ongeluk plaats, dat
aan de 20-jarige Trijntje van der Wie
len uit Stiens het leven heeft gekost.
Het meisje stak met haar rijwiel plot
seling de weg over, waarbij zij door 'n
personenauto werd geschept. Zij is eni
ge tyd later aan haar verwondingen
RENSWOUDE Deze maand is in Renswoude een geheel nieuw bedrijf van
start gegaan. De firma Aalbers uit Veenendaal besloot hier een constructie
werkplaats te openen. In de Molenstraat werken oom en neef Aalbers samen
in alles wat met ijzer te maken heeft, zoals stalen ramen, spanten, hekwerk
enz. Ook reparaties worden hier uitgevoerd.
Het nieuwe gebouw is door de eigenaars ontworpen en ook grotendeels ge-
contrueerd, zoals de ramen en spanten.
Bijzonder is dat de achterwand demon
tabel is. Deze uitvoering is door beide
firmanten zelf uitgeknobbeld. Als de tijd
er rijp voor is kan deze wand geheel
worden weggenomen, zodat het gebouw
kan worden uitgebouwd, waarna de ach-
WAGENINGEN De automonteur R. M. v. D. uit
Ede mocht zijn verblijf in het huis van bewaring in Arn
hem even onderbreken om vrijdagmorgen aan de kanton
rechter, mr. A. C. v. d. Brand, te komen vertellen hoe
het kwam dat hij een vuurwapen met patronen in voor
raad had gehad. Verdachte vertelde de wapens in België
van twee Nederlandse jongens gekocht te hebben die si
garetten wilden smokkelen en het daarbij te gevaarlijk
vonden om het wapen, een buks, mee te nemen. Hij ver
telde dat hij het gedaan omdat de schietvereniging waar
van hij lid is en financieel niet op rozen zit, zo over een
buks meer zou kunnen beschikken, hoewel hij het vuur
wapen zelf in eigendom zou houden. De kantonrechter
merkte op: „U hebt al eerder tegen de vuurwapenwet ge
zondigd en bovendien hebt u nogal wat verkeerszonde-
tjes op uw naam staan. Het is niet zo best dat u op uw
leeftijd al zo vaak met dc justitie in aanraking bent ge
komen". Verdachte zei stellig van plan te zijn zijn leven
te beteren.
In aansluiting hierop zei hij dat hij
het erg op prijs zou stellen dat in een
eventueel vonnis bepaald zou kunnen
worden dat de buks aan de vereniging
zou worden geschonken.
De officier van justitie, mr. R. A. Th.
Gevers Deynoot, zei in zijn requisitoir
het erg nobel van verdachte te vinden
dat hij het wapen aan zijn vereniging
wil schenken, maar vond dat dit toch
wel een beetje te ver zou gaan. „De
vereniging moet voor haar eigen zaak
jes zorgen en de verdachte moet niet zo
dom doen." Hij eiste een geldboete van
f 80,- subsidiair acht dagen hechtenis en
verbeurdverklaring van de buks met
toebehoren- Over de geldboete zei ver
dachte dat hij waarschijnlijk de eerste
drie jaar geen verdiensten zou hebben in
verband met de strafoplegging, die hij
in Arnhem verwacht. Hij zei het ook niet
correct te vinden wanneer zijn moeder
er dan voor zou moeten opdraaien. De
kantonrechter had hier begrip voor en
vonniste met vijf dagen voorwaardelijke
hechtenis met een proeftijd van twee
jaar. Voorts het in beslagnemen van de
buks.
De Veenendaler F. J. C. had te hard
gereden met zijn bromfiets en had op
dat moment ook geen brandend achter
licht. Verdachte zei wel te weten dat
het rode glas uit het achterlicht was,
maar het niet branden was hem onbe
kend. C. verklaarde verder dat hij de
trein moest halen en hij te laat was op
gestaan. Dit was echter al voor de twee
de maal gebeurd. De officier bleef in
zijn eis f 20.- onder het transactie-be
drag en vroeg f 45,- en f 5,-, zodat er
nog wat geld over bleef om een wekker
te kopen. De kantonrechter vonniste met
f 65,- en f 10,-.
De student C. B- uit Ede moest zich
verantwoorden omdat hij zich als voet
ganger op een autoweg had bevonden
en daar aan het liften was. De officier
van justitie eiste in dit geval een geld
boete van f 10,- of een dag hechtenis.
De student verklaarde dat hij het schik
kingsbedrag van f 7,50 wel had willen
betalen, maar dat het giro-biljetje juist
in de kerstonderbreking was gekomen
toen hij op vakantie was. De kanton
rechter vonniste tenslotte met f 7,50.
J. H. v. d. H. uit Oeffeit, van beroep
vertegenwoordiger, stond terecht omdat
hij op Rijksweg 12 met een snelheid van
150 km/uur tegen een scooterrijder
was opgereden. De broer van verdachte
trad als getuige op. Het afleggen van
de eed gelukte hem pas correct bij de
derde keer wat de kantonrechter deed
ontvallen: „Ik dacht dat een gymnasiast
dat wel in een keer kon."
Na de getuigenis, waarin het verhaal
van verdachte bekrachtigd werd, sprak
de officier in zijn requisitoir: „In Frank
rijk is er een wet die zegt dat degene
die nog geen jaar over zijn rijbewijs be
schikt, ook niet harder mag rijden dan
90 km/uur". Hy haalde dit aan omdat
hij van mening was dat wanneer in Ne
derland hetzelfde zou gelden, dit niet
gebeurd was. „U hebt hard gereden",
zo vervolgde hij, „en dat is bijzonder
dom geweest. Een ervaren rijder had
de zaak vermoedelijk in de hand kunnen
houden. U moet defensief weten te rij
den." Hij eiste een geldboete van f 80,-
of acht dagen, een eis waar de kanton
rechter zich akkoord mee verklaarde.
De Edenaar G. P. had een schadevor
dering tegen J. D. v. d. L., die bij ver
stek terechtstond voor het onverhoeds
openen van zijn portier. P. vertelde van
de schade die hij bij het geval had op
gelopen aan zijn kleding en zei, dat zijn
pak erdoor weg was. De officier van jus
titie: „Verrassend effect dat wanneer u
op de grond valt, uw pak weg is." Hij
eeiste tegen de niet verschenen verdach
te een geldboete van f 40N- of vier dagen
hechtenis, terwijl de schadevordering
van P. in verband met het gebrek aan
bewysmateriaal niet ontvankelijk werd
verklaard. De kantonrechter verklaarde
zich hiermee akkoord.
terwand er weer aan gemonteerd kan
worden. Het is namelijk de bedoeling
de bedrijfsruimte driemaal zo groot te
maken als deze nu is. De afmeting be
draagt thans 18 maal 9 meter, maar
wordt dan 18 maal 27 meter. Doordat er
ook auto's in het gebouw moeten rijden
(er kunnen zelfs grote vrachtwagens
in) is hiermee rekening gehouden met de
bouw.
Nu werken oom en neef (beiden he
ten Cornelis) nog samen. Het is echter
de bedoeling in de toekomst met meer
personeel te gaan werken.
In een vraaggesprek met de heer
Aalbers junior, vertelde deze dat als
plaats van vestiging de keus bewust op
Renswoude was gevallen. „Deze plaats
biedt meer mogelijkheden door de cen
trale ligging, ook in verband met het in
de toekomst aantrekken van personeel.
Wat ook erg belangrijk was bij onze
keuze, was de bouwgrond, die hier goed
koop was. Daarbij komt nog, dat in
deze omgeving niet een bedrijf is ge
vestigd met dezelfde mogelijkheden, zo
dat er grote kans bestaat uit de directe
omgeving veel orders geplaatst te kry-
gen, hoewel de kansen wel anders lig
gen dan enkele jaren gevden. Vijf jaar
geleden vroeg men bijvoorbeeld eerst
naar de levertijd en dan pas naar de
prijs. Nu is dit juist andersom."
De heer Aalbers junior heeft altijd in
dit vak gewerkt, eerst bij de Maco,
daarna in dienst, maar hy mocht drie
maanden vervroegd met groot verlof
gaan in verband met zijn werk. Hij is
nu 21.
Zijn oom is ook al lang in het vak.
Hij was op zijn twaalfde jaar al bezig
met motoren enz. Dit werk is hem aan
geboren, het zit hem als 't ware in het
bloed. Nadat hij verschillende jaren in
deze branche had gewerkt, is hij een
kruidenierszaak begonnen, maar na tien
jaar was hij het pondjes suiker wegen
moe en wilde hy graag weer naar zyn
oude vak terug.
De heer Aalbers doet ook veel aan
sport: voetballen, zwemmen, schaatsen.
Als mijn schaatsen geslepen moeten
worden, vertelt hij, dan doe ik dat zelf.
Wij hebben namelijk zelf een machinale
slijpinrichting, speciaal voor schaatsen
slijpen. Dit is dus ook voor klanten. Hier
bij kunnen de schaatsen eenvoudig niet
schuingeslepen worden.
Wat het voetballen betreft, is er over
hem de laatste tijd nogal veel in de
kranten geschreven. Hij speelt op de
midvoor-plaats bij V.R.C.
Het werk komt echter op de eerste
plaats en met deze instelling kan het
haast niet anders of de nieuwe Rens-
woudse onderneming slaagt.
Een man die wat gebogen loopt, wiens
gelaat wordt getypeerd door een grij
ze snor en die nog een grote belang
stelling aan de dag legt voor van al
les wat er om hem heen gebeurt. Dat
is de 89-jarige dokter Waller.
Vorige week heeft hij een nieuwe auto
gekocht. Hij wil er zelf in gaan rijden,
zoals hij nog steeds zelf achter het
stuur heeft plaatsgenomen. Straks zal
de geldigheidsduur van zijn rijbewijs
verlopen zijn, zal hij het chaufferen
dan aan anderen overlaten?
Hy denkt even na voor hy antwoordt en
werpt peinzende blikken door het an
tiek ingerichte vertrek, waar familie
portretten de wanden sieren.
„Ik zal er dan wel mee ophouden. Mijn
hulp in de huishouding heeft nu ook
een rijbewijs en dan kan zij het stuur
van mij overnemen."
Overigens heeft hij in zijn leven naast
het autorijden, dat hij als een sport
beschouwde, het sportieve element
niet vergeten. Paardrijden zag hij als
zijn grote liefde, daarnaast bracht hij
vele uren op de tennisbaan, die hij bij
zijn huis liet aanleggen, door.
„Mijn vader is nog een tikkeltje ijdel,
ondanks zijn hoge leeftijd", lacht zijn
dochter, die met plezier toekijkt als
de dokter zijn strikje met zorg recht
trekt, als hem wordt gevraagd of hij
voor een foto wil poseren.
Op 70-jarige leeftijd besloot hij zich nog
aan een studie Italiaans te wagen. Al
weer een bewijs, dat de Rhenense
arts nog met twee benen in het volle
leven staat.
Hij beijverde zich ook voor de totstand
koming van het geneeskundig onder
zoek op de scholen. „Ik ben gewoon
naar de schoolhoofden gegaan en heb
gevraagd of ik een aantal kinderen
mocht onderzoeken. Ogen, gebit, enz.
Dat was bijzonder noodzakelijk want
er kwam bijvoorbeeld nog vreselijk
veel ongedierte voor. Hoofdluis... We
t
