in wandmeubels in in bankstellen slaapk amers Zorg voor ongehuwde moeder blijft nog altijd een zorg Om kort te gaan BINNEN HUIS 1967 Eurotest strijkijzers Hemd voor meneer...! I Wel of met afstand doen zwaarste probleem Nog altijd discriminatie in publieke opinie Leer Radio aan boord Afstand doen? Stijging „Tent look" I^edennode Kip-met-rijst Toetje Vooruitzien Hippotel Gekleurd Boerenbont Broodeters Vitaal AANBOUW In verscheidene voorjaarscollecties kan men jurkjes aan treffen die doen denken aan een tent en die daarom de naam „tentlook" in de wereld hebben gebracht. De voorjaarsrok is namelijk niet alleen kort maar heeft ook de neiging om wijder te worden. De foto geeft er een fraai voorbeeld van: een wollen voorjaarsjurk van het Deense modehuis Carola, met bloemmotieven op een helderroze ondergrond. De ruimte begint in dit model al ter hoogte van de bustenaden. Wie tegenwoordig over de lederwarenmode spreekt be hoeft zich niet meer te beperken tot tassen, handschoenen, en dergelijke. Leer is namelijk een modestof geworden waarvan de prachtigste kostuums worden gemaakt. Dit is mogelijk doordat men thans in staat is dit (kostbare) materiaal zodanig te bewerken dat het de soepelheid heeft van ge wone stof en ook de kleurigheid want het is gemakkelijk te verven. In Berlyn wordt tegenwoordig een aparte modeshow van nieuwe modellen gehouden door de gezamenlijke lederen-kledingindustrie. Een succes bleek de witleren rok die dank zy een onzichtbaar aangebrachte ritssluiting in een oogwenk te veranderen is in een modieus minirokje. (Van onze medewerkster) W1* anno 1967 voor de aangena me taak staat, een woning nieuw (of opnieuw) in te richten heeft daarbij niet alleen de beschik king over allerlei mooie materialen en kleuren maar ook over de mo gelijkheden van de zogenaamde aanbouwsystemen. De verrassende en individueel-getinte effecten die met „aanbouw" te bereiken zijn, vormen een van de charmes van de hedendaagse interieurkunst. Heel wat fabrikanten houden zich bezig met het vervaardigen, van aanbouwwandmeubelen die be trekkelijk weinig ruimte eisen, wel veel bergruimte bieden en naar eigen smaak, behoefte en financiële middelen kunnen worden opge bouwd. Daarnaast begint een ander soort aanbouwmeubilair .steeds meer op de voorgrond te komen: het schakel bankstel, op te bouwen uit losse ele menten die, al dan niet met een tafel blad als trait d'union", tot een rech te of een hoekrand kunnen worden gerangschikt. Ook dat biedt legio mo gelijkheden tot het opstellen en wijzi gen van het interieur naar eigen smaak en inzicht. Op de te Rotterdam gehouden expo sitie „Binnenhuis '6" (een nieuwe beurs voor woninginrichting die men in de toekomst ieder jaar denkt te houden) hebben verscheidene fabri kanten hun visie op het begrip „aan bouw" gegeven. Er zijn heel wat systemen op dit gebied, allemaal qua materiaal en vormgeving meer of minder verschillend. Voor allemaal geldt echter één ding: „aanbouw" betekent niet dat men ongeremd een hele wand moet volbouwen met de kasten, kastjes en rekken van een van die systemen. Zo'n wand-vol-kas- ten maakt in de kleine woonruimten waarin de gemiddelde Nederlander te genwoordig leeft, al gauw een over laden en topzware indruk. Het succes van het aanbouwwand- meubel schuilt veel meer in het zoe ken naar een aantal speelse toepas singen van de losse elementen die bij ieder systeem leverbaar z'jn. Het streven naar zoveel mogelijk berg ruimte is begrijpelijk, maar het ef fect is veel mooier wanneer zo'n kas- tenwand „doorzichtig" blijft door de toepassing van ook een paar open elementen. In de moderne woning is het ge brek aan bergruimte ook in de slaap kamer een probleem. De aanbouw- slaapkamer is eveneens in opmars, maar het begrip aanbouw" wordt op dit terrein door sommige fabrikan ten nogal uitbundig geïnterpreteerd. Ledikanten die links en rechts een he le aanbouw van kasten en kastjes hebben die bovendien vaak kunnen dporlopen op de haaks geplaatste mu ren, worden ook nog gecompleteerd door een norrriaal formaat linnenkast en een toilettafel. Daarmee schiet het begrip „aanbouw" zijn doel dan weer een beetje voorbij, althans in prakti sche zin. Wie ook die losse meubel stukken erbij koopt zit immers wéér met een volgestouwde slaapkamer waarin men zich niet keren of wen den kan. De fabrikanten van zitmeubelen hebben, alweer een tydje geleden, het leer (her) ontdekt. Het staat, te oordelen naar wat op Binnenhuis '67 is getoond, nog steeds hoog ge noteerd. Twee- en driezitsbanken worden uit zwart leer gemaakt en soms gecombineerd met stoelen waarin zowel leer als een wollen bekledingsstof zijn verwerkt. De vooruitstekende rand van eni ge wandmeubelcom binaries wordt soms met een zitting van leren kus sens bedekt. De combinatie van zwart leer met chroom of met pa lissanderhout wordt bij de zitmeu belen nog altijd met succes toege past. Een van de beste suggesties op dit gebied was op Binnenhuis '67 een pa lissander wandmeubel, gecombineerd "met een zwart leren schakelbankstel, bestaande uit een drie- en een twee- zitsbank. Het wat sombere samenspel van het zwarte leer en het donkere palissanderhout was doorbroken door er een vrolijke oranje kuipstoel op stalen frame en een lichtbeige mar meren tafel met onregelmatige kleur vlakken bij te kiezen. Dat er in de wereld van de woninginrichting nog altijd druk wordt geïmiteerd en ge plagieerd, bleek wel uit een opschrift bij het palissander meubel: „geen filmdruk maar origineel palissan der". Naast palissander en teakhout lij ken blankgeschuurde houtsoorten toch weer terrein te winnen. Ze worden verwerkt tot strak, eerlijk en soms wat primitief aandoend meubilair: eetkamermeubels, boe"kK.::!rtjes, rech te lage dressoirs met vlakverdeling in de deuren, bergkasten met een „opstand" voor borden en ander kleurig aardewerk, hangkastjes die op ooghoogte worden opgehangen. De stoelen hebben zittingen van een soort canvas, gevoerd met schuim rubber, bedekt met losse kussens van mooie wollen stoffen in rustige tinten. Voor de statuszoeker heeft de meubelindustrie een indrukwekkend brokje meubilair bedacht: een zwartleren driezitsbank met twee ADVERTENTIE Verkoopadressen worden gaarne verstrekt door Stibbe Postbus 9041 A'dam Interieur van de „Bungalette", een verplaatsbaar aluminium weekend huisje dat volgens de ontwerper (Sporthuis Centrumtotaal geen on derhoudskosten vergt. De afmetingen zijn bijna vijf meter bij drie meter vijf enzeventig. De prijs is bijna zesdui zend gulden. bijpassende fauteuils, geïnspireerd op liet model van de autokuipstoel en voorzien van asbakken. De bank heeft bovendien een ingebouwde stereoradio, compleet met antenne en twee luidsprekers. Bij het aan schouwen van zoiets zoekt men on willekeurig naar de knop waarmee de schietstoel in werking kan wor den gesteld. Eventuele kopers zul len duchtig in de portefeuille moe ten tasten voor dit fraais: achtdui zend gulden kost de hele combina tie. Smaken verschillen: op zo'n beurs voor woninginrichting wordt dat al tijd héél duidelijk. Adembenemende kitsch (vergulde meubels, marmeren schoorsteenmantels met ingebouwde bars) vindt er' een plaats naast ver antwoord en zorgvuldig afgewerkt meubilair. Van dat laatste mogen worden genoemd: rechthoekige ban ken van staal en hout met stofferin gen van grof ribfluweel, witte gelak te wandmeubelen met gladde deurtjes of met reliëfversieringen, eetkamer- meubilair van heel donker wenggé- hout met biezen zittingen en rugvlak- ken, houten spijltjesstoelen die in warmrode of donkergroene tinten zijn gespoten, eetbarkrukken met ondiepe rieten kuipzittinkjes waarin een kleu rig kussentje past. Bij de gordijnstoffen zijn zonnige voorjaarstinten met melanges van oranje, rood en geel, maar ook heel mooie en rustige kleurencombinaties van gedempte tinten als grijs, don kerbeige en berkenwit. Noviteiten van deze voorjaars- beurs: een geruisloze vrijdragende gordijnrail, een matras van kunst stof, afgedekt met schapewol, een Italiaanse tweedelige kinderstoel die in schommelstoel of loopstoel kan worden veranderd, meubels in Ame rikaanse „old colonial style" waarbij onder meer een hemelbed hoort, een luie stoel die rug, armen of benen automatisch masseert, pre-fab-sani- tair-eenheden met onafhankelijke warmwatervoorziening en een „bun- galette", een mobiel weekendhuisje van aluminium. T Titgaande van de veronderstel- ling dat huisvrouwen in diver se Europese landen in principe aan een strijkijzer dezelfde eisen stel len, hebben de consumentenorgani saties van de Euromarkt-landen een gezamenlijk onderzoek van strijkijzers gehouden. Ieder land bracht monsters van zijn eigen merken in voor deze „Eurotest" waarvan de uitvoering aan Duits land was opgedragen. Veiligheid, doeltreffendheid, hanteerbaarheid en roestbestendigheid werden ge test bij dit onderzoek. In de „Ne derlandse Consumentengids" staan de resultaten vermeld. De regelknoppen van de onderzoch te ijzers vermeldden verschillende textielsoorten en de temperaturen die voor eenzelfde textielsoort werden geproduceerd liepen vaak sterk uit een. Dat onderlinge verschil wordt echter niet als een overwegend be zwaar gezien. De huisvrouw zal de gewenste temperaturen even zelf moeten „uitdokteren", afhankelijk van het tempo waarin ze de strijk bout hanteert en de druk die op het ijzer wordt uitgeoefend. De soms te hoge temperaturen in de laagste stand ziet men echter wel als een reëel bezwaar. Bij enke le ijzers is daardoor de kans op schade aan gevoelige stoffen te groot. Bovendien is bij een aanzienlijk aan tal van de onderzochte ijzers de vei ligheid onvoldoende verzekerd. De „Consumentengids" noemt en kele strijkijzers die praktisch zijn in het gebruik en bovendien geen re den tot ernstige kritiek op tempera tuur of veiligheid geven. Het zijn de AEG perfekt, de Maybaum 6212, de Philips HS 1010, de Rowenta E 6510, de Ruton IH 5030, de Siemens TB 20, de Siemens TB 21 en de Vendomatic. Over het geheel genomen voldeed hiervan de Philips HS 1010 het best; de Vendomatic was het goedkoopst. Van de vier onderzochte stoom strijkijzers leverden er drie te wei nig stoom. Alleen de Rowenta E 5762 kon ook zwaar perswerk zonder ex tra invochten aan. (Van een medewerkster) Voor de gemeenschap van de negen tiende eeuw was de ongehuwde moe der een paria. Derhalve werd zij opge borgen in een van de diverse tehuizen voor ongehuwde moeders die in de loop van de negentiende eeuw zijn op gericht. Men was voorgoed „gete kend", huwelijkskansen waren uitge sloten. Tehuizen voor ongehuwde moeders zijn er in Nederland nog steeds, maar het „opbergen" is er, gelukkig, niet meer bij. Het tehuis is een tijdelijk op vangcentrum geworden waar de onge huwde moeder onder deskundige so ciale begeleiding wordt voorbereid op haar terugkeer in de maatschappij, waar ze in financieel en maatschappe lijk opzicht zichzelf moet kunnen red den. Nederland heeft op het ogenblik ruim twintig speciale tehuizen voor de opneming van ongehuwde moeders en/of hun kinderen. Sommige ervan hebben een afdeling voor werkende ongehuwde moeders. Vrijwel, alle te huizen hebben een maatschappelijk werkster in dienst en kunnen beschik ken over specialistische, hulp van psy chiater, psycholoog en andere deskun digen. Naast deze interne ongehuwde- moederzorg is er de externe zorg, de hulpverlening via een kleine vijftig regionale bureaus voor ongehuwde- moederzorg die over een groot deel van het land zijn verspreid. De in 1930 opgerichte FIOM, de Nederland se Federatie van Instellingen voor de ongehuwde moeder en haar kind, is overkoepelend orgaan voor de activi teiten op dit gebied. Er is veel veranderd, vergeleken met de tijd van de „slechte vrouwen" in de vorige eeuw. Er is een kente ring ten goede gekomen in de houding tegenover de ongehuwde moeder, al is die kentering nog lang niet zo breed als men zou mogen verwach ten. De ongehuwde moedes kan in Nederland nog altijd een zekere dis criminatie ontmoeten. „In feite is er toch nog niet zo veel veranderd. De publieke opinie is nog altijd negatief gericht. Het is nog al tijd moeilijk, soms heel moeilijk om daadwerkelijke en vooral financiële steun te krijgen." Dit zeggen, op het bureau van de FIOM, Nieuwe School straat 28 in Den Haag, directeur drs. R. G. Deibei en adjunct-directeur drs. A. Meester. Een ander specifiek pro bleem van dit werk is de onbekend heid met de achtergronden van het probleem. Zelfs mensen die door hun beroepsbezigheden dichter bij deze achtergronden zouden moeten staan missen hier vaak de aansluiting. Dat het werk van „ongehuwde-moe- derzorg" desondanks effectief is be wijzen de cijfers die men bij de FIOM op tafel legt: zeventig procent van de hulpzoekenden wordt bereikt. Vaak gebeurt dit via huisarts of gees telijk verzorger, soms door bemidde ling van „lotgenoten". In vijfennegen tig procent van de gevallen komt het contact vóór de geboorte tot stand. Aanmeldingen na de geboorte zijn uit zonderingen. Wel komen vrij veel aanmeldingen tamelijk laat binnen, bijvoorbeeld pas in de zevende of achtste maand van de zwangerschap. Dan blijft de aanstaande moeder slechts weinig tijd over om zich te bezinnen op wat er gebeuren gaat. Want voor iedere ongehuwde moeder speelt het probleem van het „afstand doen" mee. Het is een probleem dat door de buitenwereld vaak zwaar met emo ties en vooroordelen wordt beladen. Dat maakt de taak van degenen die zich met het werk van de ongehuw- de-moederzorg bezighouden, niet gemakkelijker. Men tracht de aan staande moeder tot een zelf-gefun- deerd oordeel te laten komen over de strijdvraag: houden of afstand doen, twee lynrecht tegenover el kaar staande situaties die beide hun voor- en nadelen hebben. Het is een van de moeilijkste onderde len van het werk van de ongehuw- de-moederzorg. Het gaat bovendien om een zaak die geen uitstel ge doogt; men kan het kind niet op een wachtlijst zetten tot eindelijk eens een beslissing valt. Ongeveer twintig procent van de ongehuwde moeders doet afstand van het kind. Dit percentage stijgt vrij r snel, zonder overigens naar leeftijd te verschillen. De indruk dat jonge ongehuwde moeders gemakkelijker afstand doen van hun kind is beslist onjuist. Bij de oudere vrouwen kiezen ongeveer evenveel ongehuwde moe ders voor „afstand" als bij de jonge meisjes. Nog meer cijfers van de FIOM: het percentage onwettige geboorten stijgt, en er is bovendien een relatief zeer sterke stijging van onwettige ge boorten bij jonge ongehuwde meisjes (dertien tot en met zestien jaar). Als belangrijke oorzaak van de stijging wordt vaak een bepaalde bagatellise ring van de waarde van het huwelijk gezien. „De FIOM wil de zogenaam de ongelukstheorie liever verwerpen als oorzaak van het ongehuwde-moe- derschap," zegt de reer Deibel. „Aanleiding zijn veel meer een aan tal sociale en psychische omstandig heden, een samenstel van verschillen de factoren. Het ongehuwde-moeder- schap is geen kwestie van losbandig heid, onwetendheid en „ongelukjes". Volgens de heer John Hicks, stu dent aan het Royal College of Art in Londen, is een lange pantalon met daarbij een lang los hemd ideale kle dij voor de moderne man die avant- gardistische kleren voor vrije tijd en hobby verlangt. Uitgaande van deze gedachte heeft John Hicks een eerste prijs weten te winnen in een prijs vraag die Farbwerke Hoechst A.G. voor jonge en nog onbekende mode ontwerpers heeft uitgeschreven. Zijn bekroonde ontwerp bestaat uit een lange witte trevira-pantalon met uit lopende pijpen en asymmetrische sluiting waarop een lang loshangend hemd met zijsplitten en lange mou wen van trevira-zijde wordt gedra gen. Kleding uit India heeft hem tot het ontwerp geïnspireerd. Het samenvallen van een groot aan tal factoren op een bepaald moment geeft meestal de doorslag. Vandaar ook dat de geweldige uitbreiding van de mogelijkheden tot het voorkomen van zwangerschap op dit terrein geen concrete resultaten te zien geeft. Ook in het buitenland is dit door de prak tijk bewezen." Men streeft bij het werk van de ongehuwde-moederzorg niet naar uitbreiding van het „tehuizen-idee". De tendensen gaan veel meer in de richting van adoptief-gezinnen, en van gastgezinnen waar de aan staande jonge moeder tot rust kan komen en naar de bevalling „toe groeien". Dat betekent een moeilij ke opgave voor de betrokken „gast ouders" die over bijzondere peda gogische kwaliteiten moeten be schikken en er zeker niet van moe ten uitgaan (zoals ook wel eens ge beurt!) dat hier een kans op een goedkope arbeidskracht voor de huishouding ligt. De moderne aan pak van de zorg voor de ongehuw de moeder doet de behoefte aan goede gastgezinnen voor de aan staande jonge moeder steeds groei- HET eeuwige gebakken aardap peltje bij de kip gaat ook wel eens vervelen. Bent u bovendien de aard appelpuree en het frietje een beet je beu, geef dan bij gebraden kip eens gebakken rijst. Kok per per soon een kopje droogkokende rijst en zorg dat de korrels niet alleen kurkdroog, maar ook gaar zijn Laat in een vuurvaste schaal wat boter smelten en bak hierin een in sliertjes gesnedèn prei lichtgeel. Laat ook een paar plakjes ham, in kleine stukjes gesneden, en een mespunt kerrie even meebakken. Schep hierdoor de droge rijst en geef deze gebakken rijst met ge braden kip en perzikencompóte. Nog een kip-tip: haal vóór het bra den het vel van de kip en strooi be halve peper en zout ook wat papri kapoeder op het vlees. Kip én jus zijn dan lekkerder van smaak en mooier van kleur. Mensen die van „zoet" houden zul len het volgende nagerecht wel kun nen waarderen. Pel een paar mooie bananen, snijd ze voorzichtig in de lengte door en druppel er citroensap op. Kook pudding van drie deciliter melk, een deciliter koffieroom, een deciliter sterk koffie-extract, 35 gram maizena, 40 gram suiker. Roer er een paar lepels advocaat door en zorg dat de pudding niet te dik wordt. Het is namelijk de bedoeling dat de pud ding met een garneerspuit in repen op een platte schaal wordt gespoten. Op ieder laagje pudding wordt een halve banaan gelegd die daarna me» een opgespoten randje pudding wordt versierd. Voor de internationale confectie en textielvakbeurs Intercontex, die. van 16 tot en met 19 april in Am sterdam wordt gehouden, is veel buitenlandse belangstelling. De or ganisatoren hebben uitgerekend dat op het ogenblik de buitenlandse deelnemers al 33 procent van het totaal aantal exposanten uitmaken. Duitsland heeft hierin met bijna twintig procent het grootste aan deel. Men verwacht dat de kwaliteit van de produkten op deze vakbeurs op een hoger niveau zal liggen dan bij de vorige Intercontex-beu'rzen. Ditmaal zal de beurs Behalve al lerlei soorten confectiekleding en een stoffensalon, ook een afdeling lingerie en foundations omvatten. Het is, uiteraard, alweer de herfst- wintermode 1967-1968 die op de In tercontex Amsterdam wordt ge toond. In Zwitserland wordt op het ogen- bl'k het eerste „hippotel" gebouwd. Dit instituut heeft niets te maken met zaken waaraan de jeugd op het ogenblik het kaartje „hip" pleegt op te hangen. Het is, zo leert ons het weekblad „Hotel Revue" een nieuw soort hotel voor paardenliefhebbers waar ruiter en paard een aangenaam onderdak en verblijf kunnen vinden. Uit het Engelse weekblad „Wo man's Realm" een tip om restjes zeep te verwerken. Snijd restjes toiletzeep in kleine stukjes, bind ze in een zakdoek en giet hier kokend water over. Als de massa zacht Is geworden laat ze zich gemakkelijk „omvormen" tot een nieuw stuk zeep. Wanneer zeepresten in ver schillende kleuren worden gebruikt is het resultaat ook nog verras send: een stuk zeep met alle kleu ren van de regenboog. Misschien heeft de uitverkoop eer: lapje boerenbont-ruitstof opgeleverd dat groot genoeg is onver iets meei uit te maken dan het obligate keu kengordijntje of bandschortje. Een rechte overhemdjurk bijvoorbeeld, geknipt uit een roze of blauw boeren bontruitje, is een ideale voorjaars dracht tijdens de dagelijkse huishou delijke bezigheden. Niet zo „sloverig" als een schort, wel even gemakkelijk te wassen. Knip de jurk recht en zet er een schouderstukje en een of twee grote zakken van schuingeknipte stof op. De sluiting kan tot vlak onder de taille maar ook over de hele lengte van het voorpand lopen. Maak de mouwen driekwart; dat levert bij al lerlei huishoudelijke karweitjes alleen maar gemak op, Wel eens nagedacht over de hoe veelheid „dagelijks brood" die in andere landen wordt gegeten? In Frankrijk hebben ze er onlangs een rekensommetje van gemaakt. Daarbij bleek dat de Fransman bij het broodeten de vijfde plaats op de wereldranglijst inneemt: hij consu meert 260 gram brood per dag. Bo venaan de lijst staan de Grieken met 318 gram per dag, gevolgd door de Ieren met 310 gram, de Spanjaarden met 300 gram en de Italianen met 295 gram brood per dag. „Vitale vrouw vitaal gezin" is het motto waaronder binnenkort in de Amsterdamse RAI-gebou- wen de 22sfe „Huishoudbeurs-Idee 1967" wordt gehouden. De naam zegt het al: er zal veel te zien zijn in de sector huishoudelijke apparaten die de dagelijkse taak van de huisvrouw lichter maken. Meubels zullen even eens een groot -deel van de expositie ruimte in beslag nefnen. In de noord hal van de RAI-gebouwen wordt een „Europa meubelshow" gehouden waar moderne meubelen uit Neder land, Duitsland, Oostenrijk, Zwitser land, Frankrijk, Engeland en Scandi navië worden getoond. Het thema „vitale vrouw vitaal gezin" wordt toegelicht in een speciale stand waar in huishoudbeurs en instituut voor huishoudkundig onderzoek in Wage- ningen samenwerken. De 22ste huis houdbeurs begint op 31 maart en duurt tot en met 9 april.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 8