in wandmeubels
in
in
bankstellen
slaapk
amers
Zorg voor ongehuwde moeder blijft nog altijd een zorg
Om kort te
gaan
BINNEN
HUIS
1967
Eurotest
strijkijzers
Hemd voor
meneer...!
I Wel of met afstand doen zwaarste probleem
Nog altijd discriminatie in publieke opinie
Leer
Radio aan boord
Afstand doen?
Stijging
„Tent look"
I^edennode
Kip-met-rijst
Toetje
Vooruitzien
Hippotel
Gekleurd
Boerenbont
Broodeters
Vitaal
AANBOUW
In verscheidene voorjaarscollecties kan men jurkjes aan
treffen die doen denken aan een tent en die daarom de
naam „tentlook" in de wereld hebben gebracht. De voorjaarsrok is namelijk niet
alleen kort maar heeft ook de neiging om wijder te worden. De foto geeft er een
fraai voorbeeld van: een wollen voorjaarsjurk van het Deense modehuis Carola,
met bloemmotieven op een helderroze ondergrond. De ruimte begint in dit model
al ter hoogte van de bustenaden.
Wie tegenwoordig over de lederwarenmode spreekt be
hoeft zich niet meer te beperken tot tassen, handschoenen,
en dergelijke. Leer is namelijk een modestof geworden waarvan de prachtigste
kostuums worden gemaakt. Dit is mogelijk doordat men thans in staat is dit
(kostbare) materiaal zodanig te bewerken dat het de soepelheid heeft van ge
wone stof en ook de kleurigheid want het is gemakkelijk te verven. In Berlyn
wordt tegenwoordig een aparte modeshow van nieuwe modellen gehouden door
de gezamenlijke lederen-kledingindustrie. Een succes bleek de witleren rok die dank
zy een onzichtbaar aangebrachte ritssluiting in een oogwenk te veranderen is in
een modieus minirokje.
(Van onze medewerkster)
W1* anno 1967 voor de aangena
me taak staat, een woning
nieuw (of opnieuw) in te richten
heeft daarbij niet alleen de beschik
king over allerlei mooie materialen
en kleuren maar ook over de mo
gelijkheden van de zogenaamde
aanbouwsystemen. De verrassende
en individueel-getinte effecten die
met „aanbouw" te bereiken zijn,
vormen een van de charmes van
de hedendaagse interieurkunst.
Heel wat fabrikanten houden zich
bezig met het vervaardigen, van
aanbouwwandmeubelen die be
trekkelijk weinig ruimte eisen, wel
veel bergruimte bieden en naar
eigen smaak, behoefte en financiële
middelen kunnen worden opge
bouwd.
Daarnaast begint een ander soort
aanbouwmeubilair .steeds meer op de
voorgrond te komen: het schakel
bankstel, op te bouwen uit losse ele
menten die, al dan niet met een tafel
blad als trait d'union", tot een rech
te of een hoekrand kunnen worden
gerangschikt. Ook dat biedt legio mo
gelijkheden tot het opstellen en wijzi
gen van het interieur naar eigen
smaak en inzicht.
Op de te Rotterdam gehouden expo
sitie „Binnenhuis '6" (een nieuwe
beurs voor woninginrichting die men
in de toekomst ieder jaar denkt te
houden) hebben verscheidene fabri
kanten hun visie op het begrip „aan
bouw" gegeven. Er zijn heel wat
systemen op dit gebied, allemaal qua
materiaal en vormgeving meer of
minder verschillend. Voor allemaal
geldt echter één ding: „aanbouw"
betekent niet dat men ongeremd een
hele wand moet volbouwen met de
kasten, kastjes en rekken van een
van die systemen. Zo'n wand-vol-kas-
ten maakt in de kleine woonruimten
waarin de gemiddelde Nederlander te
genwoordig leeft, al gauw een over
laden en topzware indruk.
Het succes van het aanbouwwand-
meubel schuilt veel meer in het zoe
ken naar een aantal speelse toepas
singen van de losse elementen die bij
ieder systeem leverbaar z'jn. Het
streven naar zoveel mogelijk berg
ruimte is begrijpelijk, maar het ef
fect is veel mooier wanneer zo'n kas-
tenwand „doorzichtig" blijft door de
toepassing van ook een paar open
elementen.
In de moderne woning is het ge
brek aan bergruimte ook in de slaap
kamer een probleem. De aanbouw-
slaapkamer is eveneens in opmars,
maar het begrip aanbouw" wordt
op dit terrein door sommige fabrikan
ten nogal uitbundig geïnterpreteerd.
Ledikanten die links en rechts een he
le aanbouw van kasten en kastjes
hebben die bovendien vaak kunnen
dporlopen op de haaks geplaatste mu
ren, worden ook nog gecompleteerd
door een norrriaal formaat linnenkast
en een toilettafel. Daarmee schiet het
begrip „aanbouw" zijn doel dan weer
een beetje voorbij, althans in prakti
sche zin. Wie ook die losse meubel
stukken erbij koopt zit immers wéér
met een volgestouwde slaapkamer
waarin men zich niet keren of wen
den kan.
De fabrikanten van zitmeubelen
hebben, alweer een tydje geleden,
het leer (her) ontdekt. Het staat, te
oordelen naar wat op Binnenhuis
'67 is getoond, nog steeds hoog ge
noteerd. Twee- en driezitsbanken
worden uit zwart leer gemaakt en
soms gecombineerd met stoelen
waarin zowel leer als een wollen
bekledingsstof zijn verwerkt. De
vooruitstekende rand van eni
ge wandmeubelcom binaries wordt
soms met een zitting van leren kus
sens bedekt. De combinatie van
zwart leer met chroom of met pa
lissanderhout wordt bij de zitmeu
belen nog altijd met succes toege
past.
Een van de beste suggesties op dit
gebied was op Binnenhuis '67 een pa
lissander wandmeubel, gecombineerd
"met een zwart leren schakelbankstel,
bestaande uit een drie- en een twee-
zitsbank. Het wat sombere samenspel
van het zwarte leer en het donkere
palissanderhout was doorbroken door
er een vrolijke oranje kuipstoel op
stalen frame en een lichtbeige mar
meren tafel met onregelmatige kleur
vlakken bij te kiezen. Dat er in de
wereld van de woninginrichting nog
altijd druk wordt geïmiteerd en ge
plagieerd, bleek wel uit een opschrift
bij het palissander meubel: „geen
filmdruk maar origineel palissan
der".
Naast palissander en teakhout lij
ken blankgeschuurde houtsoorten toch
weer terrein te winnen. Ze worden
verwerkt tot strak, eerlijk en soms
wat primitief aandoend meubilair:
eetkamermeubels, boe"kK.::!rtjes, rech
te lage dressoirs met vlakverdeling
in de deuren, bergkasten met een
„opstand" voor borden en ander
kleurig aardewerk, hangkastjes die
op ooghoogte worden opgehangen. De
stoelen hebben zittingen van een
soort canvas, gevoerd met schuim
rubber, bedekt met losse kussens van
mooie wollen stoffen in rustige tinten.
Voor de statuszoeker heeft de
meubelindustrie een indrukwekkend
brokje meubilair bedacht: een
zwartleren driezitsbank met twee
ADVERTENTIE
Verkoopadressen worden gaarne verstrekt door Stibbe Postbus 9041 A'dam
Interieur van de „Bungalette", een
verplaatsbaar aluminium weekend
huisje dat volgens de ontwerper
(Sporthuis Centrumtotaal geen on
derhoudskosten vergt. De afmetingen
zijn bijna vijf meter bij drie meter vijf
enzeventig. De prijs is bijna zesdui
zend gulden.
bijpassende fauteuils, geïnspireerd
op liet model van de autokuipstoel
en voorzien van asbakken. De bank
heeft bovendien een ingebouwde
stereoradio, compleet met antenne
en twee luidsprekers. Bij het aan
schouwen van zoiets zoekt men on
willekeurig naar de knop waarmee
de schietstoel in werking kan wor
den gesteld. Eventuele kopers zul
len duchtig in de portefeuille moe
ten tasten voor dit fraais: achtdui
zend gulden kost de hele combina
tie.
Smaken verschillen: op zo'n beurs
voor woninginrichting wordt dat al
tijd héél duidelijk. Adembenemende
kitsch (vergulde meubels, marmeren
schoorsteenmantels met ingebouwde
bars) vindt er' een plaats naast ver
antwoord en zorgvuldig afgewerkt
meubilair. Van dat laatste mogen
worden genoemd: rechthoekige ban
ken van staal en hout met stofferin
gen van grof ribfluweel, witte gelak
te wandmeubelen met gladde deurtjes
of met reliëfversieringen, eetkamer-
meubilair van heel donker wenggé-
hout met biezen zittingen en rugvlak-
ken, houten spijltjesstoelen die in
warmrode of donkergroene tinten zijn
gespoten, eetbarkrukken met ondiepe
rieten kuipzittinkjes waarin een kleu
rig kussentje past.
Bij de gordijnstoffen zijn zonnige
voorjaarstinten met melanges van
oranje, rood en geel, maar ook heel
mooie en rustige kleurencombinaties
van gedempte tinten als grijs, don
kerbeige en berkenwit.
Noviteiten van deze voorjaars-
beurs: een geruisloze vrijdragende
gordijnrail, een matras van kunst
stof, afgedekt met schapewol, een
Italiaanse tweedelige kinderstoel die
in schommelstoel of loopstoel kan
worden veranderd, meubels in Ame
rikaanse „old colonial style" waarbij
onder meer een hemelbed hoort, een
luie stoel die rug, armen of benen
automatisch masseert, pre-fab-sani-
tair-eenheden met onafhankelijke
warmwatervoorziening en een „bun-
galette", een mobiel weekendhuisje
van aluminium.
T Titgaande van de veronderstel-
ling dat huisvrouwen in diver
se Europese landen in principe aan
een strijkijzer dezelfde eisen stel
len, hebben de consumentenorgani
saties van de Euromarkt-landen
een gezamenlijk onderzoek van
strijkijzers gehouden. Ieder land
bracht monsters van zijn eigen
merken in voor deze „Eurotest"
waarvan de uitvoering aan Duits
land was opgedragen. Veiligheid,
doeltreffendheid, hanteerbaarheid
en roestbestendigheid werden ge
test bij dit onderzoek. In de „Ne
derlandse Consumentengids" staan
de resultaten vermeld.
De regelknoppen van de onderzoch
te ijzers vermeldden verschillende
textielsoorten en de temperaturen die
voor eenzelfde textielsoort werden
geproduceerd liepen vaak sterk uit
een. Dat onderlinge verschil wordt
echter niet als een overwegend be
zwaar gezien. De huisvrouw zal de
gewenste temperaturen even zelf
moeten „uitdokteren", afhankelijk
van het tempo waarin ze de strijk
bout hanteert en de druk die op het
ijzer wordt uitgeoefend.
De soms te hoge temperaturen in
de laagste stand ziet men echter
wel als een reëel bezwaar. Bij enke
le ijzers is daardoor de kans op
schade aan gevoelige stoffen te groot.
Bovendien is bij een aanzienlijk aan
tal van de onderzochte ijzers de vei
ligheid onvoldoende verzekerd.
De „Consumentengids" noemt en
kele strijkijzers die praktisch zijn in
het gebruik en bovendien geen re
den tot ernstige kritiek op tempera
tuur of veiligheid geven. Het zijn de
AEG perfekt, de Maybaum 6212, de
Philips HS 1010, de Rowenta E 6510,
de Ruton IH 5030, de Siemens TB 20,
de Siemens TB 21 en de Vendomatic.
Over het geheel genomen voldeed
hiervan de Philips HS 1010 het best;
de Vendomatic was het goedkoopst.
Van de vier onderzochte stoom
strijkijzers leverden er drie te wei
nig stoom. Alleen de Rowenta E 5762
kon ook zwaar perswerk zonder ex
tra invochten aan.
(Van een medewerkster)
Voor de gemeenschap van de negen
tiende eeuw was de ongehuwde moe
der een paria. Derhalve werd zij opge
borgen in een van de diverse tehuizen
voor ongehuwde moeders die in de
loop van de negentiende eeuw zijn op
gericht. Men was voorgoed „gete
kend", huwelijkskansen waren uitge
sloten.
Tehuizen voor ongehuwde moeders
zijn er in Nederland nog steeds, maar
het „opbergen" is er, gelukkig, niet
meer bij. Het tehuis is een tijdelijk op
vangcentrum geworden waar de onge
huwde moeder onder deskundige so
ciale begeleiding wordt voorbereid op
haar terugkeer in de maatschappij,
waar ze in financieel en maatschappe
lijk opzicht zichzelf moet kunnen red
den.
Nederland heeft op het ogenblik
ruim twintig speciale tehuizen voor
de opneming van ongehuwde moeders
en/of hun kinderen. Sommige ervan
hebben een afdeling voor werkende
ongehuwde moeders. Vrijwel, alle te
huizen hebben een maatschappelijk
werkster in dienst en kunnen beschik
ken over specialistische, hulp van psy
chiater, psycholoog en andere deskun
digen. Naast deze interne ongehuwde-
moederzorg is er de externe zorg, de
hulpverlening via een kleine vijftig
regionale bureaus voor ongehuwde-
moederzorg die over een groot deel
van het land zijn verspreid. De in
1930 opgerichte FIOM, de Nederland
se Federatie van Instellingen voor de
ongehuwde moeder en haar kind, is
overkoepelend orgaan voor de activi
teiten op dit gebied.
Er is veel veranderd, vergeleken
met de tijd van de „slechte vrouwen"
in de vorige eeuw. Er is een kente
ring ten goede gekomen in de houding
tegenover de ongehuwde moeder, al
is die kentering nog lang niet zo
breed als men zou mogen verwach
ten. De ongehuwde moedes kan in
Nederland nog altijd een zekere dis
criminatie ontmoeten.
„In feite is er toch nog niet zo veel
veranderd. De publieke opinie is nog
altijd negatief gericht. Het is nog al
tijd moeilijk, soms heel moeilijk om
daadwerkelijke en vooral financiële
steun te krijgen." Dit zeggen, op het
bureau van de FIOM, Nieuwe School
straat 28 in Den Haag, directeur drs.
R. G. Deibei en adjunct-directeur drs.
A. Meester. Een ander specifiek pro
bleem van dit werk is de onbekend
heid met de achtergronden van het
probleem. Zelfs mensen die door hun
beroepsbezigheden dichter bij deze
achtergronden zouden moeten staan
missen hier vaak de aansluiting.
Dat het werk van „ongehuwde-moe-
derzorg" desondanks effectief is be
wijzen de cijfers die men bij de
FIOM op tafel legt: zeventig procent
van de hulpzoekenden wordt bereikt.
Vaak gebeurt dit via huisarts of gees
telijk verzorger, soms door bemidde
ling van „lotgenoten". In vijfennegen
tig procent van de gevallen komt het
contact vóór de geboorte tot stand.
Aanmeldingen na de geboorte zijn uit
zonderingen. Wel komen vrij veel
aanmeldingen tamelijk laat binnen,
bijvoorbeeld pas in de zevende of
achtste maand van de zwangerschap.
Dan blijft de aanstaande moeder
slechts weinig tijd over om zich te
bezinnen op wat er gebeuren gaat.
Want voor iedere ongehuwde moeder
speelt het probleem van het „afstand
doen" mee.
Het is een probleem dat door de
buitenwereld vaak zwaar met emo
ties en vooroordelen wordt beladen.
Dat maakt de taak van degenen die
zich met het werk van de ongehuw-
de-moederzorg bezighouden, niet
gemakkelijker. Men tracht de aan
staande moeder tot een zelf-gefun-
deerd oordeel te laten komen over
de strijdvraag: houden of afstand
doen, twee lynrecht tegenover el
kaar staande situaties die beide
hun voor- en nadelen hebben. Het
is een van de moeilijkste onderde
len van het werk van de ongehuw-
de-moederzorg. Het gaat bovendien
om een zaak die geen uitstel ge
doogt; men kan het kind niet op
een wachtlijst zetten tot eindelijk
eens een beslissing valt.
Ongeveer twintig procent van de
ongehuwde moeders doet afstand van
het kind. Dit percentage stijgt vrij
r
snel, zonder overigens naar leeftijd
te verschillen. De indruk dat jonge
ongehuwde moeders gemakkelijker
afstand doen van hun kind is beslist
onjuist. Bij de oudere vrouwen kiezen
ongeveer evenveel ongehuwde moe
ders voor „afstand" als bij de jonge
meisjes.
Nog meer cijfers van de FIOM:
het percentage onwettige geboorten
stijgt, en er is bovendien een relatief
zeer sterke stijging van onwettige ge
boorten bij jonge ongehuwde meisjes
(dertien tot en met zestien jaar). Als
belangrijke oorzaak van de stijging
wordt vaak een bepaalde bagatellise
ring van de waarde van het huwelijk
gezien. „De FIOM wil de zogenaam
de ongelukstheorie liever verwerpen
als oorzaak van het ongehuwde-moe-
derschap," zegt de reer Deibel.
„Aanleiding zijn veel meer een aan
tal sociale en psychische omstandig
heden, een samenstel van verschillen
de factoren. Het ongehuwde-moeder-
schap is geen kwestie van losbandig
heid, onwetendheid en „ongelukjes".
Volgens de heer John Hicks, stu
dent aan het Royal College of Art in
Londen, is een lange pantalon met
daarbij een lang los hemd ideale kle
dij voor de moderne man die avant-
gardistische kleren voor vrije tijd en
hobby verlangt. Uitgaande van deze
gedachte heeft John Hicks een eerste
prijs weten te winnen in een prijs
vraag die Farbwerke Hoechst A.G.
voor jonge en nog onbekende mode
ontwerpers heeft uitgeschreven. Zijn
bekroonde ontwerp bestaat uit een
lange witte trevira-pantalon met uit
lopende pijpen en asymmetrische
sluiting waarop een lang loshangend
hemd met zijsplitten en lange mou
wen van trevira-zijde wordt gedra
gen. Kleding uit India heeft hem tot
het ontwerp geïnspireerd.
Het samenvallen van een groot aan
tal factoren op een bepaald moment
geeft meestal de doorslag. Vandaar
ook dat de geweldige uitbreiding van
de mogelijkheden tot het voorkomen
van zwangerschap op dit terrein geen
concrete resultaten te zien geeft. Ook
in het buitenland is dit door de prak
tijk bewezen."
Men streeft bij het werk van de
ongehuwde-moederzorg niet naar
uitbreiding van het „tehuizen-idee".
De tendensen gaan veel meer in de
richting van adoptief-gezinnen, en
van gastgezinnen waar de aan
staande jonge moeder tot rust kan
komen en naar de bevalling „toe
groeien". Dat betekent een moeilij
ke opgave voor de betrokken „gast
ouders" die over bijzondere peda
gogische kwaliteiten moeten be
schikken en er zeker niet van moe
ten uitgaan (zoals ook wel eens ge
beurt!) dat hier een kans op een
goedkope arbeidskracht voor de
huishouding ligt. De moderne aan
pak van de zorg voor de ongehuw
de moeder doet de behoefte aan
goede gastgezinnen voor de aan
staande jonge moeder steeds groei-
HET eeuwige gebakken aardap
peltje bij de kip gaat ook wel eens
vervelen. Bent u bovendien de aard
appelpuree en het frietje een beet
je beu, geef dan bij gebraden kip
eens gebakken rijst. Kok per per
soon een kopje droogkokende rijst
en zorg dat de korrels niet alleen
kurkdroog, maar ook gaar zijn
Laat in een vuurvaste schaal wat
boter smelten en bak hierin een in
sliertjes gesnedèn prei lichtgeel.
Laat ook een paar plakjes ham, in
kleine stukjes gesneden, en een
mespunt kerrie even meebakken.
Schep hierdoor de droge rijst en
geef deze gebakken rijst met ge
braden kip en perzikencompóte.
Nog een kip-tip: haal vóór het bra
den het vel van de kip en strooi be
halve peper en zout ook wat papri
kapoeder op het vlees. Kip én jus
zijn dan lekkerder van smaak en
mooier van kleur.
Mensen die van „zoet" houden zul
len het volgende nagerecht wel kun
nen waarderen. Pel een paar mooie
bananen, snijd ze voorzichtig in de
lengte door en druppel er citroensap
op. Kook pudding van drie deciliter
melk, een deciliter koffieroom, een
deciliter sterk koffie-extract, 35 gram
maizena, 40 gram suiker. Roer er een
paar lepels advocaat door en zorg
dat de pudding niet te dik wordt. Het
is namelijk de bedoeling dat de pud
ding met een garneerspuit in repen
op een platte schaal wordt gespoten.
Op ieder laagje pudding wordt een
halve banaan gelegd die daarna me»
een opgespoten randje pudding wordt
versierd.
Voor de internationale confectie
en textielvakbeurs Intercontex, die.
van 16 tot en met 19 april in Am
sterdam wordt gehouden, is veel
buitenlandse belangstelling. De or
ganisatoren hebben uitgerekend dat
op het ogenblik de buitenlandse
deelnemers al 33 procent van het
totaal aantal exposanten uitmaken.
Duitsland heeft hierin met bijna
twintig procent het grootste aan
deel.
Men verwacht dat de kwaliteit
van de produkten op deze vakbeurs
op een hoger niveau zal liggen dan
bij de vorige Intercontex-beu'rzen.
Ditmaal zal de beurs Behalve al
lerlei soorten confectiekleding en
een stoffensalon, ook een afdeling
lingerie en foundations omvatten.
Het is, uiteraard, alweer de herfst-
wintermode 1967-1968 die op de In
tercontex Amsterdam wordt ge
toond.
In Zwitserland wordt op het ogen-
bl'k het eerste „hippotel" gebouwd.
Dit instituut heeft niets te maken
met zaken waaraan de jeugd op het
ogenblik het kaartje „hip" pleegt op
te hangen. Het is, zo leert ons het
weekblad „Hotel Revue" een nieuw
soort hotel voor paardenliefhebbers
waar ruiter en paard een aangenaam
onderdak en verblijf kunnen vinden.
Uit het Engelse weekblad „Wo
man's Realm" een tip om restjes
zeep te verwerken. Snijd restjes
toiletzeep in kleine stukjes, bind ze
in een zakdoek en giet hier kokend
water over. Als de massa zacht Is
geworden laat ze zich gemakkelijk
„omvormen" tot een nieuw stuk
zeep. Wanneer zeepresten in ver
schillende kleuren worden gebruikt
is het resultaat ook nog verras
send: een stuk zeep met alle kleu
ren van de regenboog.
Misschien heeft de uitverkoop eer:
lapje boerenbont-ruitstof opgeleverd
dat groot genoeg is onver iets meei
uit te maken dan het obligate keu
kengordijntje of bandschortje. Een
rechte overhemdjurk bijvoorbeeld,
geknipt uit een roze of blauw boeren
bontruitje, is een ideale voorjaars
dracht tijdens de dagelijkse huishou
delijke bezigheden. Niet zo „sloverig"
als een schort, wel even gemakkelijk
te wassen. Knip de jurk recht en zet
er een schouderstukje en een of twee
grote zakken van schuingeknipte stof
op. De sluiting kan tot vlak onder de
taille maar ook over de hele lengte
van het voorpand lopen. Maak de
mouwen driekwart; dat levert bij al
lerlei huishoudelijke karweitjes alleen
maar gemak op,
Wel eens nagedacht over de hoe
veelheid „dagelijks brood" die in
andere landen wordt gegeten? In
Frankrijk hebben ze er onlangs
een rekensommetje van gemaakt.
Daarbij bleek dat de Fransman bij
het broodeten de vijfde plaats op de
wereldranglijst inneemt: hij consu
meert 260 gram brood per dag. Bo
venaan de lijst staan de Grieken
met 318 gram per dag, gevolgd
door de Ieren met 310 gram, de
Spanjaarden met 300 gram en de
Italianen met 295 gram brood per
dag.
„Vitale vrouw vitaal gezin" is
het motto waaronder binnenkort
in de Amsterdamse RAI-gebou-
wen de 22sfe „Huishoudbeurs-Idee
1967" wordt gehouden. De naam zegt
het al: er zal veel te zien zijn in de
sector huishoudelijke apparaten die
de dagelijkse taak van de huisvrouw
lichter maken. Meubels zullen even
eens een groot -deel van de expositie
ruimte in beslag nefnen. In de noord
hal van de RAI-gebouwen wordt een
„Europa meubelshow" gehouden
waar moderne meubelen uit Neder
land, Duitsland, Oostenrijk, Zwitser
land, Frankrijk, Engeland en Scandi
navië worden getoond. Het thema
„vitale vrouw vitaal gezin" wordt
toegelicht in een speciale stand waar
in huishoudbeurs en instituut voor
huishoudkundig onderzoek in Wage-
ningen samenwerken. De 22ste huis
houdbeurs begint op 31 maart en
duurt tot en met 9 april.