Kees versloeg Ard
na fel persoonlijk
duel definitief
op de 10.000 nieter
Hegemonie ongebroken,
maar... hoe lang nog
Kees
wil je
een stuk
kaas
uit het
vuistje
En zo werd het klassement
De ranglijst aller tijden
Fred A. Maier: „Kees
was niet te kloppen
Rudi Liebrechts
had wel veel pech
Persoonlijk duel
Geschud
Royaal
Schaatsploeg nog
niet naar hu is
WERELDTITEL en -RECORD voor VERKERK; SCHENK TWEEDE
Kees Verkerk in een van zijn succesvolle ritten.
OSLO Nederland kan gerust zijn.
Kees Verkerk en Ard Schenk hebben
gisteren op de Bisletpiste in Oslo ge
toond, dat êr voorlopig geen sprake zal
zijn van een serieuze aanval op de
Nederlandse schaatshegemonie. Kees 1,
Ard 2. Deze in ons land gehoopte en
eigenlijk wel verwachte uitslag werd
verwezenlijkt en daarom is er alle re
den tot juichen. Er is meer. Volgend
jaar staan naast de gebruikelijke Euro
pese en wereldkampioenschappen de
Olympische Winterspelen in Grenoble
op het programma. Het is in Oslo dui
delijk geworden, dat Kees en Ard op
drie afstanden hoge ogen zullen kunnen
gooien. Ard op de 1500 m en in iets
mindere mate op de 5 km, Kees vooral
op de 5 en 10 km. Op de sprint zal
Ard tegen de specialisten juist iets te
kort komen.
Stemt enerzijds het fraaie succes
van Kees en Ard tot blijdschap, daar
naast zal de Koninklijke Nederlandse
Schaatsenrijders Bcmd (KNSB)' toch
ernstig moet beraden dver een toe
komst zonder deze twee toprijders. Er
is een enorm gat gevallen tussen Kees
en Ard en de rest van de Nederlandse
schaatsers. Peter Nottet moge %en
pluim verdienen voor zijn negende
plaats in het algemeen klassement,
vooral dank zij een goede prestatie op
de 5000 m (zesde in 7.46.3), van hem
mag niet verwacht worden, dat hij in
de voetsporen zal treden van Kees en
Ard. Jorrit Jorritsma heeft al even
min teleurgesteld. Als hij op 10 km
even oordeelkundiger was gecoached
zou een twaalfde of elfde plaats bin
nen zijn bereik zijn geweest. Nu werd
hij dertiende met zeer gering verschil
achter de Noor Bollerud en de uitge
bluste Matusevitsj. Maar ook Jorrit
Jorritsma heeft niet voldaan aan de
dwingende eis in alle sporten: „Wat
goed is komt snel". Jorritsma, vrezen
wij zal ergens blijven steken en als de
nog zeer jeugdige Frits Bartling niet
vlug in zijn voordeel verandert op de
langere afstanden, zal het met hem
hetzelfde vergaan.
Over Rudi Liebrechts hoeven wij
het niet meer te hebben. Rudi met z'n
fraaie wijze van rijden heeft altijd de
pit gemist om tot de top te komen,
die wel binnen zijn bereik heeft gele
gen. Het hinken op twee gedachten,
wielrennen en schaatsen, is hem nood
lottig geworden. Dat moge een waar
schuwing zijn voor de jeugdige Jan
Bols, het nieuwe Nederlandse schaats
talent op de langere afstanden. Als
Jan Bols gaat fietsen en niet tijdig, dat
wil zeggen in de vroege zomer, over
schakelt naar de ijstraining is het be
ter voor de technische commissie van
de schaatsbond om hem maar te verge
ten, ondanks zijn top in Grenoble pal
achter Fred Anton Maier.
In Oslo is duidelijk gebleken, waar
het in ons land, ondanks alle jubel
over Kees en Ard, aan schort. Zo I
snel mogelijk zal het gat moeten wor-
den opgevuld tussen de top en de rest.
OSLO Fred Anton Maier verklaar
de na afloop van het mooiste duel van
deze wereldkampioenschappen, tussen
hem en Kees Verkerk op de 10 km:
„Kees is in deze vorm niet te kloppen.
Ik heb het geprobeerd, maar het lukte
echt niet. Ik kreeg wel loon naar hard
zwoegen, want ik had echt niet ver
wacht, dat ik derde zou worden. Daar
had ik Kaplan verwacht- Maar ja, de
Russen hebben in dit wereldkampioen
schap de grote tik gehad. Die is hard
aangekomen".
Met alle hulde voor het gepresteerde
geloven we niet in mogelijkheden voor
Peter en Jorrit, om over Rudi maar
te zwijgen. Die moet zonder meer vol
gend jaar uit de kernploeg worden ge
laten. Hopelijk staan er andere, zeer
jonge rijders klaar. Arie Eriks uit Sint
Maartensdijk kan er één van zijn.
Rest ons een woord van hulde te
brengen aan coach Wim de Graaff, die
voor de ondankbare taak stond zijn
voorganger Anton Huiskes te doen ver
geten. Of hem dat gelukt is laten wij
buiten beschouwing. Wel mag worden
aangestipt, dat de prestaties van Kees
en Ard onder leiding van Wim de
Graaff een nog stijgende lijn hebben
vertoond, waarbij vooral opvallend is
de winst, d'*! Kees Verkerk op de
sprint heeft geboekt. Want daaraan
heeft Keessie toch tenslotte het we
reldkampioenschap te danken
OSLO Gevangen in de smalle lichtbundel van een schijnwerper boven de
koninklijke loge reed Kees Verkerk uit Puttershoek gisteren in de schemer
avond zijn ereronde als wereldkampioen op de schaats 1967 op de ijspiste van
het Bisletstadion in Oslo. Een kleine, frêle figuur in een grote, groene krans,
getooid met de Noorse kleuren. Hij had het enorme enthousiasme van de 6000
Nederlandse en 22.000 Noorse schaatssupporters over zich heen laten gaan. Hij
had stil geluisterd naar het „Wilhelmus", terwijl twee Nederlandse vlaggen en
één Noorse vlag omhoog kropen langs de masten. Hij wist Ard Schenk naast
zich, die tweede was geworden en Fred Anton Maier, de sympathieke Noor de
derde man in het algemeen klassement. Kees Verkerk had de stem van Johnny
Hoes gehoord, die onvervalst Amsterdams door de Noorse luidsprekers klonk:
„Ard en Keessie geef hem van katoen" en al die duizenden Nederlanders zon
gen het mee uit volle borst, zoals daarvóór het „Wiljjelmus". Zij deinden en
dansten, zij ontstaken walmende fakkels als voorbode van het vuurwerk, dat er
op het ijs van Bislet zou worden ontstoken. Vuurpijlen, die sissend opstegen in
de botssneeuw, draaiende molens en tot besluit in puur oranje letters: „Verkerk
WM 1967". Een kleine, frêle figuur in een grote, groene krans. Koning Olaf,
de berenmuts in de hand, applaudisseerde minuten lang. Kroonprins Harald en
de Zweedse kroonprins, Bertild, staken hun waardering niet onder stoelen of
banken. En op de achtergrond als het eentonige, doordringende geluid van de
trommels in het oerwoud steeds maar herhaald het scanderend geroep: „Kees
sie, Keessie, Keessie", vaak overgaand in „Ard en Kees, Ard en Kees". Wat
een sfeer, wat een gloriedag, wat een enthousiame van al die supporters, die
dansend en zingend de bussen in gingen, die klaar stonden voor de dertig-urige
terugtocht naar het vaderland. „Voor geen geld van de wereld zou ik dit heb
ben willen missen", zeiden ze in koor, „Er zelf bij zijn, d a t is het. Dan be
leef je pas, hoe het in werkelijkheid is. Dan proef je de zorg, de moeilijkheden,
blijdschap, het verdriet. Dan leef je mee met de rijders. Bislet was om nooit te
vergeten".
Ard Schenk in volle actie tijdens zijn
tweede rit op de 500 meter, die hij
mocht overrijden omdat hij in de eer
ste rit was gehinderd.
Bislet 1967 was inderdaad om nooit
te vergeten. Dit glorierijke schaats-
weekeinde zal ons altijd bijblijven.
Niet alleen om de eerlijke, mannelijke
sport die geleverd werd door allen, die
mochten aantreden voor dit wereldkam
pioenschap. Niet alleen door de eerste,
tweede, negende en de tiende plaats,
die Kees, Ard, Peter Nottet en Jorrit
Jorritsma veroverden voor ons land,
maar bovenal door de onderlinge vriend
schap van al die schaatsenrijders uit
zoveel landen door het meeleven van
28.000 Nederlandse en Noorse suppor
ters. Hier werden winnaar en verliezer
geëerd. Hier werd meegeleefd, ook met
degenen die dapper vochten...
In deze sfeer van vriendschap, valt
het makkelijk om te schrijven over de
schaatshegemonie, die Kees en Ard
eigenlijk geheel volgens de verwach
ting hebben tentoongespreid. Er was
van de aanvang van dit wereldkam
pioenschap af geen twijfel mogelijk:
Nederland zou mits van pech ge
speend, zoals in Lahti beslag leggen
op de eerste en tweede plaats in het
algemeen klassement. De Nederlandse
rijders deden nog meer. Peter Nottet
werd negende, Jorrit Jorritsma der
tiende. Slechts Rudi Liebrechts miste
de boot, waardoor de prestatie van
Lahti, vijf Nederlanders bij de laatste
zestien, niet kon worden herhaald.
Van het begin af aan is het een per
soonlijk duel geweest tussen Kees en
Ard. Niemand kon ingrijpen, hoe
graag hij ook wilde. Terwijl de
drie „groten" uit het prille verleden
„Adieu Rudi Liebrechts, je tijd is ge
komen; adieu Johnny Nilsson, je hebt
genoeg verdiend aan de schaatssport,
adieu Eduard Matusevitsj, met wee
moed zullen we terugdenken aan je
grote sportiviteit" streden Kees en
Ard ver voor de anderen op het scherp
van de snede. Het is een onvergetelijk
duel geworden. De Noren mochten ju
belen om een incidenteel succes van
hun stayers, de eerste plaatsen op al
le afstanden waren onbereikbaar. Die
waren voor Kees en Ard. Ard won
de 1500 m met Kees op de tweede
plaats. Ard was de eerste echte klas
sementsrijder op de 500 m pal achter
de twee sprintkanonnen Suzuki en Gray
terwijl Kees de 5000 en de 10.000 m
voor zijn rekening nam met Ard res
pectievelijk op de derde en vierde
plaats. Zelfs op die lange afstanden
vermochten de Noren, die altijd in top
vorm verkeren zodra zij het Bislet-ijs
onder de ijzers voelen, niet imponeren:
Maier tweede op de 5 km, Güttormsen
op de 10 km met Maier juist vóór
Schenk op de derde plaats. Een ver
schil van bijna twee volle punten, dat
wil zeggen veertig seconden op de
10.000 m, ligt tussen Fred Anton Maier
en de twee Nederlanders, die een
klasse apart waren, zoals wij al voor
spelden. Noorse journalisten vroegen
zich na afloop verbijsterd af, hoe dat
toch mogelijk was. Ze hadden in Toens-
berg een zekere Arie Eriks zien rijden.
„Hoeveel hebben jullie er van dit
soort?" vroegen ze aan coach Wim de
Graaf. Deze haalde de schouders op:
„Moet ik zeggen een stuk of wat?"
vroeg hij gekscherend. „En het is ook
nog zo". De Noren wilden veel weten
van Kees en Ard. Die lachten maar,
ontspannen als ze eindelijk waren.
„Mijn mooiste prestatie?" zei Kees
Verkerk, „wel, ik denk mijn tussentijd
op de 5 km over duizend meter. Dat
was een nieuw persoonlijk record...
Wat die ronde van 35 seconden bete
kende op de 10 km Oh,een beetje
warmdraaien", gekscheerde de Putters-
hoeker.
Warm draaien met een ronde van 35
seconden op de 10.000 m. Kees Ver
kerk wist wat hij deed. Hij wist, even
als Ard, hoe na drie afstanden de
kaarten geschud lagen. Ze hadden er
hard om geknokt om zover te komen.
Ard had zijn winst gezocht en gekre
gen op de 500 en 1500 m., Kees had
teruggeslagen op de 5000 m. Ard
Schenk we zien hem nog tegen Fred
Anton Maier van start gaan verbe
ten elke slag zo fel mogelijk makend,
op zoek naar de o zo belangrijke winst
van tienden van seconden. Toen de
wissel. Fred A. Maier, die voorging en
dat niet mocht. Het inhouden van Ard.
De tijd: 41.7! Ard ijlde naar de offi
cials, protesteerde, vernam bovendien,
dat Kees 42.1 had gereden, de beste
ADVERTENTIE
laatste 16, ziet er als volgt uit (resp. 500, 1.500, 5.000, 10.000
II
en totaal) de tussen haakjes geplaatste cijfers geven de klassering
op de verschillende afstanden
aan:
1.
Verkerk (Ned.)
42.1
9)
2.10.0
2)
7.30.4
1)
15.51.7
i)
178.058
2.
Schenk (Ned.)
41.5
3)
2.09.1
1)
7.39.6
3)
16.00.8
4)
178.533
3.
Maier (Noorw.)
43.0
(15)
2.11.4
6)
7.38.2
2)
15.57.5
3)
180.495
4.
Antsson (Rusl.)
41.9
7)
2.10.6
4)
7.47.8
8)
16.27.3
(10)
181.578
5.
Stiansen (Noorw.)
.41.6
4)
2.10.5
3)
7.49.1
(10)
16.33.6
(12)
181.690
6.
Kaplan (Rusl.)
41.9
7)
2.11.2
5)
7.44.9
4)
16.33.5
(11)
181.798
7.
Güttormsen (Noorw.)
43.5
(19)
2.13.5
(13)
7.42.7
7)
15.54.9
2)
182.465
8.
Launonen (Finl.)
42.1
9)
2.13.0
(10)
7.48.4
9)
16.24.3
9)
182.488
9.
Nottet (Ned.)
43.4
(18)
2.13.0
(10)
7.46.3
6)
16.16.6
7)
183.193
10.
Hoeglin (Zwe.)
43.1
(16)
2.12.1
7)
7.50.6
(13)
16.20.8
8)
183.233
11.
Matusevitsj (Rusl.)
41.7
5)
2.12.5
8)
7.58.4
(21)
16.36.7
(15)
183.542
12.
Bollerud (Noorw.)
44.0
(28)
2.14.9
(19)
7.46.1
5)
16.02.9
5)
183.722
13.
Jorritsma (Ned.)
42.8
(12)
2.12.7
9)
7.51.1
(14)
16.36.4
(14)
183.963
14.
Seljanin (Rusl.)
44.6
(33)
2.13.3
(12)
7.50.5
(12)
16.07.9
6)
184.478
15.
Zimmermann (W.-Dld.)
42.9
(13)
2.13.8
(16)
7.50.4
(11)
16.48.2
(16)
184.950
16.
Strutz (Oost.)
44.1
(29)
2.16.9
(23)
7.51.4
(15)
16.35.3
(13)
186.638
tijd die de jongen uit Puttershoek ooit
op de chronometers los heeft getoverd.
Ard mocht overrijden. Fred A. Maier
werd niet gediskwalificeerd... dat zou
een storm teweeg hebben gebracht in
het eivolle Bisletstadion. De lange
Noordhollander nam het risico, met de
5000 m in het vooruitzicht. Hij reed
alleen over de baan. Alles gevend, we
tend dat een kostbare winst op Kees
moest worden behaald: 41.5! Zestiende
seconde vóór op Kees. De eerste slag
was hem. De tweede zou voor Kees
zijn.
Wat de kleine Kees nauwelijks an
derhalf uur later op de 5000 m pres
teerde was ongelooflijk. Kees had for
tuinlijk geloot. Hij wist precies hoe
hard hij rijden moest om Ard te pas
seren in het algemeen klassement. Ard
Schenk, die aan de eens zo sterke
stayer Jonny Nilsson geen partij had
en in de schaduw eindigde van de top
tijd, die Fred Anton Maier in de eerste
rit had getoond, 7.39.6.
7.38.6. Kees moest méér dan zes secon
den sneller zijn.
„Ik startte", zou de wereldkampioen
later verteilen, „op een schema van
7.32. Het ging lekker en ik was ge
waarschuwd voor de ronde na de drie
km, die Ard, Kaplan en Stiansen par
ten had gespeeld. Ik slaagde erin die
barrière te passeren. Nou, en toen
ging het vanzelf. Nee, ik heb echt niet
op een wereldrecord gereden". Kees
deed de chronometers stilstaan op
7.30.4., precies 2.3 seconden boven het
wereldrecord van Fred Anton Maier.
„Als het in een eendaagse wedstrijd
was geweest", zei coach De Graaf,
„zou Verkerk het verbeterd hebben".
Ard Schenk wist na die twee afstanden
waar hij aan toe was. Niemand behoef
de hem dat te vertellen. In de knock-
out-competitie met Kees zou hij de vol
gende slag slaan. Hij reed voor wat hij
waard was in de 1500 meter, waarop
hij 's werelds beste schaatser is. Hij
reed formidabel. Hij nam de bochten
o zo zuinig, kende geen misslag en z'n
tijd 2.09.01 zou de beste blijken van al
len. Ook voldoende om Kees van de
eerste plaats in het algemeen klasse
ment te verdrijven? Noren en Neder
landers hielden hun adem in bij die
start van Kees Verkerk.
Voor het eerst in dit weekeinde had
de starter de stilte en eerbied, die hij
wenste. Kees Verkerk zag alleen 2.09.1
voor zich. Matusevitsj, de goeie, beste,
brave en sportieve Rus, die zoveel
vreselijke pech in zijn glorierijke
schaatsloopbaan heeft gekend, telde
niet mee. Kees zou het helemaal zelf
moeten doen. „Vecht jongen, ik pak je.
Kees, nou is het erop of eronder", zei
Kees veel en veel later en hij voegde
eraan toe: „Voor het eerst voelde ik
me onzeker, kreeg ik de zenuwen".
Kees Verkerk had een zwakke, slappe
start. Maar wat hij in de laatste ron
de liet zien wm superklasse: 2.10 pre
cies. Kees had Ard afgeweerd. En met
een verschil in punten na drie afstan
den minimaal van 130.473 tegen 130.493.
„Ik dacht niet aan opgeven", zei Ard
na afloop. „Kees is normaal beter op
de 10 km, maar ik had alle hoop nog
niet verloren".
„Ard en Kees gingen beiden met 'n
schema van 15.55 van start", zei coach
De Graaff. „Je .moest met een derge
lijk klein verschil gelijke kansen heb
ben op de 10 km." Maar waar Kees in
die aanvangsronden slaagde, dank zij
onder andere die formidabele 35 sec
over de tweede 400 m, faalde Ard. „Ik
heb toen", zei Wim de Graaff, „zijn
schema op 16.03 gezet en daar bleef
hij royaal onder". „16.00.8 is een per
soonlijk record", zei Ard, „ik heb het
echt geprobeerd, maar het ging niet.
Kees was sterker. Een bekentenis
Kees was sterkerk. Een bekentenis
van een eerlijke sportjongen, die in
OSLO De Nedex-landse schaatskern
ploeg zal voorlopig nog niet naar huis
terug keren. Komend weekeinde staat
in Moskou een vijflandenwedstrijd op
het programma, woensdag daarna een
revanche-duel in Oslo en eind februari
zal men in Inzeil aan de start verschij
nen voor een schaatsduel, dat drie da
gen in beslag neemt.
Wereldkampioen Kees Verkerk, tevens wereldrecordhouder over de vier afstan
den, midden op het podium tussen vriend en landgenoot Ard Schenk, die tweede
werd, en Fred A. Maier, die op de derde plaats beslag legde.
OSLO Door de gemaakte tijden op het wereldkampioenschap heeft de rang
lijst aller tijden enkele wijzigingen ondergaan, voornamelijk door verbeteringen
van persoonlijke records op de tien kilometer.
Ard Schenk heeft zijn positie versterkt door op de 10.000 meter zijn beste tyd
met twee seconden te verbeteren. Kees Verkerk steeg een plaats (hij streefde Kap
lan voorbij) en staat nu zevende, vlak achter Rudi Liebrechts. Ook Peter Nottet
legde de langste afstand sneller af dan hij ooit gereden, had en steeg daardoor en
kele plaatsen. De ranglijst ziet er als volgt uit:
500 m
1500 m
5000 m
10.000 m
punten
1. Schenk (Ned.)
41.0
2.05.3
7.35.2
16.00.8
176.327
2. Matusevitsj (Rusl.)
41.0
2.05.6
7.35.1
16.06.2
176.687
3. Nilsson (Zw.)
42.2
2.08.2
7.33.2
15.33.0
176.903
4. Maier (Noorw.)
42.9
2.08.2
7.28.1
15.32.2
177.053
5. Moe (Noorw.)
41.6
2.06.9
7.38.6
15.47.8
177.150
6. Liebrechts (Ned.)
41.7
2.06.6
7.35.9
15.53.7
177.175
7. Verkerk (Ned.)
42.1
2.07.9
7.28.8
15.51.7
177.198
8. Kaplan (Rusl.)
40.5
2.07.4
7.38.7
16.07.5
177.212
9. Geiderich (Rusl.)
41.7
2.08.0
7.38.6
15.53.1
177.882
10. Thomassen (Noorw.)
40.9
2.07.2
7.44.3
16.06.8
178.070
20. Jorritsma (Ned.)
41.4
2.09.9
7.43.8
16.14.5
179.805
topvorm verkerend de aanval inzette
op de sterkste afstand van zijn concur
rent. Kees was sterker. „Volgend jaar
is het weer Ard", zei Kees. „Wanneer?"
„O, nu vraag je zoveel", had Kees
snedig geantwoord. „Ik had in Lahti
nog zo gezegd: „Ard denk eraan, in
Oslo samen op het erepodium. En kijk
's, is het niet uitgekomen?"
In het licht van de schijnwerpers
reed Kees Verkerk zijn ereronde. Hij
werd toegejuicht als de grote, waardi
ge kampioen, als de sterkste van de
wereld. Duidelijk de sterkste, want hij
vestigde bovendien een nieuw wereld
record over de vier afstanden.
De toejuichingen klonken even hard
als het gefluit, waarmee de vice-prae-
ses van de I.S.U., Sven Laftman,
werd begroet toen hij het goud, zilver
en brons ging uitreiken. Sven Laftman
mogen ze niet erg in Noorwegen en
ons land doet daaraan dapper mee.
Maar boven dat alles uit troonde de
glorie. Kees 1, Ard 2. Een traditie, die
in Lahti even werd onderbroken door
de val van Ard, werd in ere hersteld.
Voorlopig is er geen enkel land, dat
aan deze Nederlandse schaatshegemo
nie kan tornen.
OSLO Rudi Liebrechts heeft giste
ren op zijn, waarschijnlijk laatste, we
reldkampioenschappen veel pech gehad.
Uitgerekend op de 5000 m, de afstand
waarop hij een plaats bij de laatste zes
tien moest veroveren, kreeg hij door
aanslag op het ijs „Alle fabrieken
draaiden zaterdag en daardoor was het
(js vuil", zei Kees Verkerk braam op
zijn schaatsen. „Dat heeft Rudi ettelijke
seconden gekost en een plaats bij de
laatste zestien", zei Wim de Graaff.
„Het is een wonder", voegde Ard
Schenk er nog aan toe, „dat er niet
meer slachtoffers zijn gevallen. Ik heb
veel steun gehad van de Nederlandse
supporters, maar ze moeten zich niet
gedragen alsof ze op een voetbalveld
zijn. Dat gegooi van kroonkurken van
bierflesjes op het ijs kan voor iedere
rijder funest zijn. Laten ze toch wat dat
betreft een voorbeeld nemen aan de No
ren, die doen per se niet".
De bijzonder sportieve Noor Fred A. Maier ondersteunde Verkerk na diens fan
tastische rit op de 10.000 meter, waarin Keessie het baanrecord verbeterde en
Maier het wereldrecord over vier afstanden afhandig maakte.
