Harster, Zöpf en Slottke
„overtuigde mededaders
van een massamoord"
FABIOLA BEZOCHT GEWONDEN
V erkiezingscampagne
in Frankrijk geopend
tot
Zeventien
doden in
Brussel
Frans offensief tegen
„belastingparadij s'
Breekpunt
keuze uit spaarvormen met
Londen erkent
Oder-Neisse-
grens
Tito bezoekt
Oostenrijk
Eisen vijftien, tien
en negen jaar
Alleen feiten
overtuigen
Drie spannende weken
kramphoest
nerveuze
hoest?
theelepeltje
Nattermann
hoestsiroop
zie-zo!
Tijdens wedstrijd
Man vlucht dwars
over hockeyveld
de grens over
CHIRURGISCH99 REQUISITOIR IN MÜNCHEN
Kosygin thuis
Politie zeer actief
Chirurg
jf Computer-moord
Directeur A.P.
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
BEJAARDENHUIS WAS TE
VOL ZEGT MINISTER
Enorme geldstroom via Luxemburg
Laatste knelpunt
Landingsverbod voor
militaire toestellen
van Engeland en
V.S. in Egypte
Vrije mensen in een rechtvaardige samenleving
Regeringscrisis in
Italië afgewend
DINSDAG 14 FEBRUARI 1967
99
LONDEN Tydens een persconfe
rentie heeft op de vraag; of een para
graaf uit het Brits-Russische communi
qué niet een Britse erkenning van de
Oder-Nelssegrens impliceerde, de Britse,
minister van Buitenlandse Zaken.
Brown, geantwoord: „Ja, in zeker op
zicht impliceert zij die erkenning. Wat
wy in deze paragraaf hebben gezegd is,
dat wij de soevereiniteit en territoriale
onschendbaarheid van de landen van
Oost- en West-Europa eerbiedigen en ik
denk, dat deze woorden voor zichzelf
spreken".
Kosygin is gisteravond uit Engeland
in zijn land teruggekeerd zonder dat
enige zichtbare vorderingen gemaakt
werden om tot vrede in Viëtnam te ko
men. In de sector van de Sovjet-Britse
betrekkingen werd verder meegedeeld:
Wilson heeft een uitnodiging aan
vaard een derde officieel bezoek aan de
Sovjet-Unie te brengen, maar zonder
dat daarvoor een datum vastgesteld
werd. De minister van Buitenlandse Za
ken, George Brown, zal de reis eerst
maken van 19 tot 25 mei.
Zij kwamen overeen „een recht
streekse telexverbinding in te stellen
tussen Downing Street 10 en het Krim-
ltn".»
Britse zegslieden hebben verklaard,
dat Wilson tot Kosygin zei, dat Enge
land de Westduitse regering beschouwt
als alleen bevoegd te zijn om voor ge
heel Duitsland te spreken. Zoals Londen
het ziet, is Oost-Duitsland geen staat
en daarom kan het niet deelnemen aan
een conferentie.
Beide landen zijn overeengekomen hun
eisen inzake de Oostzeelanden in te
trekken. Engeland maakte aanspraak op
Brits eigendom en leningen ter waarde
van elf tot veertien miljoen Pond Ster
ling, die in Letland, Estland en Litauen
in beslag waren genomen door de Sov
jet-Unie bij de inlijving van deze lan
den na de Tweede Wereldoorlog.
De Russen maakten daarentegen aan
spraak op goud en andere waarden voor
ongeveer acht miljoen Pond Sterling,
die door de Oostzeelanden bij centrale
banken in Londen waren gedeponeerd.
De Britse regering zal spoedig aan de
Sovjet-Unie 500.000 Pond betalen uit
deze tegoeden, waarvoor door de Russen
verbruiksgoederen zullen worden aange
schaft.
WENEN De Joegoslavische presi
dent Tito is voor een bezoek van vijf
dagen aangekomen in Wenen, waar on
gekend strenge veiligheidsmaatregelen
genomen zijn.
Tito wordt vergezeld door zijn vrouw
Jovanka en hooggeplaatste Joegoslavi
sche regeringsfunctionarissen.
Vanaf de Joegoslavische grens werd
Tito's speciale trein begeleid door drie
helikopters van de politie, terwijl politie-
radiowagens langs de spoorbaan reden
en een vooraf rijdende locomotief voor
de extra trein.
De politiemaatregelen zijn uitgebrei
der dan in 1961 bij de topconferentie
van John F. Kennedy en Nikita Kroest-
sjef. Gevreesd wordt voor aanslagen van
Joegoslavische vluchtelingen of van ex-
Kroaten die uit West-Duitsland zouden
kunnen komen.
Tijdens zijn verblijf in Oostenrijk wil
Tito de plaatsen bezoeken waar hij in
zijn jeugd is geweest, wat de functiona
rissen die hem moeten beschermen nog
al wat hoofdbrekens heeft gekost.
Tito is verscheidene jaren in Oosten
rijk geweest, eerst als sergeant in het
Oostenrijks-Hongaarse leger en in 1912
als monteur. In de jaren dertig bezocht
hij het land als afgevaardigde van de
Komintern, de communistische interna
tionale.
0 De 49-jarige H. K., die enkele maan
den geleden uit het Rijksasiel Dr.
S. van Mesdag te Groningen was ont
snapt, is door de politie in Herenthals
(België) aangehouden en na verhoor
ter beschikking van de Nederlandse au
toriteiten gesteld.
ADVERTENTIF
„Alle drie zijn niet anders dan medeplichtig aan de moord op tienduizenden
Nederlandse Joden. Zij waren helpers en mededaders van het onmenselijke
nazi-vernietigingssysteem". Met die woorden wuifde maandagmorgen de jonge
dr. B. Huber, de openbare aanklager bij het Schwurgericht in München alle
gedachten aan een slechts betrekkelijke schuld van de drie oud-nazi's Harster,
Zöpf en Gertrud Slottke aan de wegvoering en uitroeiing van ruim 100.000
Nederlandse Joden weg.
In ©en volgepakte en ademloos luisterende zaal klonken zijn (gisteren nog in
een deel van onze edities gepubliceerde) eisen: vijftien jaar tuchthuisstraf voor
Wilhelm Harster (62), de vroegere SS en SD-commandant in bezet Nederland;
tien jaar tuchthuisstraf voor Wilhelm Zöpf (58), hoofd van de Nederlandse
moordorganisatie IV-B-4 en 9 jaar tuchthuisstraf voor de ontkennende Gertrud
Slottke, in oorlogst yd de secretaresse met de vergaande zelfstandigheid, de vrouw
die met een enkele pennestreek kon beslissen over leven en dood.
De eisen van dr. Huber vielen over
het algemeen wat hoger uit dan was
verwacht. Desondanks geen enkele reac
tie by het publiek. Geen reactie ook by
Harster en Zoepf. Misschien hadden zy
de door dr. Huber gehanteerde straf
maat wel verwacht. Alleen Gertrud
Slottke leek het even moeilyk te krygen.
Nadat dr. Huber haar negen jaar
tuchthuisstraf aan het „Schwurgericht"
had voorgesteld, kwam er een reactie op
het koude gezicht van deze vrouw.
Gertrud Slottke, weieens de „heks
van Westerbork" genoemd, moest een
paar maal slikken om haar emotie de
baas te blijven. Daarna verschoof ze in
haar bank en bleef luisteren naar de
openbare aanklager.
„Wij moeten bij het bepalen van de
straffen de verschrikkelijke gevolgen
bedenken die het optreden van deze drie
verdachten in Nederland voor de Joden
hadden. Harster, Zoepf en Slottke zorg
den er voor dat een heel Nederlands
volk moest toezien hoe tienduizenden
van zijn landgenoten werden wegge
sleept en uitgeroeid. Harster, Zoepf en
Slottke waren overtuigde mededaders
van een massamoord. Zij waren gevan
gen in de nazi-dogma's over jodenhaat
en over de scheiding tussen Joden en
Ariërs", hamerde dr. Huber verder op
het aambeeld van de strafmaat.
Dr. Huber eiste als bijkomende straf
tegen Harster een ontzetting uit het
Duitse burgerrecht voor de duur van
zeven jaar. Voor Zöpf en Slottke wilde
de openbare aanklager deze periode op
vijf jaar bepaald zien. In het geval Har
ster wilde dr. Huber naast de aftrek van
voorarrest ook een aftrek van acht jaar,
die de oud-SS'er al in Nederland in een
gevangenis had doorgebracht. „By het
bepalen van mijn strafmaat heb ik reke
ning gehouden met de bekentenissen van
Harster en Zoepf. Ik heb de indruk ge
kregen, dat het waardevolle bekentenis
sen van schuld waren", aldus de open
bare aanklager.
Dr. Huber vroeg in het geval van Ger
trud Slottke de enige van de verdach
ten, die op vrije voeten is onmiddel
lijke gevangenneming.
Het „Schwurgericht" wees deze eis af.
Zij dient echter onder controle van de
politie te biyven.
Als een kundig chirurg ontleedde dr.
Huber het drama van de Jodenvervol
gingen in Nederland met als basis de
duizenden documenten uit dossiers.
Brieven van Harster, Zoepf en Slottke
vormden dr. Hubers operatiemateriaal.
„Harster, Zoepf en Slottke hebben al
ler. geweten wat er met de via Wes
terbork naar het oosten weggevoerde
Joden zou gaan gebeuren. Allen, zonder
uitzondering, ook al doet Fraulein Slott
ke het nu voorkomen niets te hebben
vermoed. Harster wist het sinds 1941
al van zijn vrienden bij de Einsatzkom-
mando's. Zoepf wist het later. Hij heeft
dat ook toegegeven. Fraulein Slottke
wist het pas na de oorlog, zegt ze.
Maar, heren rechters, ik kan u ver
zekeren dat ze alles geweten heeft
uiterlijk een half jaar na de eerste
transporten naar het Oosten".
Dr. Huber noemde grote en kleine
razzia's, de februaristakingen. de
„Gross-Aktionen" van 1943 in Amster
dam, bygewoond door Zoepf en Slottke.
De chef van B 4 maakte er een film
van, Slottke, de volijverige secretaresse,
schreef een verslag over deze razzia's.
Gertrud Slottke kreeg het van dr. Hu
ber niet cadeau. Aan haar besteedde hij
de meeste tyd. „Gertrud was de belang
rijke vrouw in het systeem van de vrij
stellingen dat door de Duitsers werd
toegepast. Men kan wel zeggen dat
Slottke geïdentificeerd kon worden met
dit systeem", begon dr. Huber zijn aan
val.
„Zij was van het begin af goed inge
werkt in het probleem van de vrijstel
lingen. Uit de stukken komt zy direct
al naar voren als de vrouw die van ach
ter haar met talloze papieren bedekte
bureau kon beslissen over leven of dood.
Zij woont gesprekken bij, wy komen
haar tegen by razzia's en in Westerbork,
het kamp dat zij regelmatig bezocht".
Dr. Huber sleepte bewijsmateriaal
aan tegen Gertrud Slottke. Hij gebruik
te brieven waaruit blykt dat deze vrouw
grote aantallen oude mensen naar het
Oosten stuurde om daar te werk gesteld
te worden.
„Fraulein Slottke heeft tijdens het
proces verhalen verteld over een zoge
naamd reservaat in het Oosten. Maar
zy wist in 1941 al van de verschrikkelij
ke werkeiykheid, zy kende Mauthausen,
Buchenwald en andere concentratiekam
pen. Zy wist dat iemand die naar het
Oosten werd gestuurd niet terug kon ko
men".
Na de eisen van dr. Huber kwam
neven-aanklager dr. Robert M. Kemp-
ner aan het woord. De gryze jurist, be
kend van de Neurenbergprocessen die
hy als Amerikaans subsituut-officier
bywoonde, karakteriseerde de misdaden
van de nazi's als een computer-moord'.
„De programmeurs deden de Joden er
in en de as kwam er uit".
Dr. Kempner was van mening dat de
waarde van de bekentenissen van Har
ster en Zoepf niet onderschat moet wor
den. „Zij dragen er toe bij dat praatjes,
als zou het niet zo erg zijn geweest met
de Jodenvervolging, uit de wereld wor
den geholpen".
Donderdag en vrydag komen de ver
dedigers van Harster, Zoepf en Slottke
aan het woord. De vonnissen worden op
24 februari verwacht.
LAWRENCE, (Kansas) Wes
Gallagher, directeur-generaal van Asso
ciated Press, heeft op de universiteit van
Kansas, die hem wegens journalistieke
verdiensten de jaarlykse prys van de
William Allen White-stichting verleende,
in een rede gesproken van een nieuwe
wantrouwende, cynische en kritische
maatschappij, welke alleen kan worden
beïnvloed door een voortdurende stroom
van feitelijk nieuws, en niet door opinies.
Gallagher zei „deze maatschappij twy-
felt aan vrywel alles en is immuun voor
humbug. Feiten die logisch worden op
gediend hebben een toon van gezag in
zich, waardoor na verloop van tijd de
grote meerderheid van het lezende en
luisterende publiek, ongeacht zijn cynis
me, overtuigd wordt."
De oorlog in Viëtnam heeft waar
schijnlijk in Amerika de grootste by-
drage geleverd aan dat cynisme. Gal
lagher haalde talryke officiële verklarin
gen aan, welke, naar hij zei, door de ge
beurtenissen onjuist bleken te zijn. In
deze voortdurende ergernis over het ge
loofwaardigheidstekort, verbindt de le
zer de onware verklaring van een open
bare figuur met de krant, die haar pu
bliceert.
Koningin Fabiola van België heeft zich
korte tijd na het bekendworden van de
ramp in het bejaardentehuis persoon
lijk ingezet om de overlevenden te
troosten en van haar medeleven blijk
te geven. In een ziekenhuis in Brussel
sprak zij met mevr. Willekens, die
licht gewond werd bij de brand.
PARIJS Maandag is in Frankrijk
officieel de verkiezingscampagne begon
nen. De politici van de oppositie hebben
drie weken tijd om te trachten de greep
van president De Gaulle op het parle
ment losser te maken. Ongeveer 2500
kandidaten dingen naar de 487 zetels van
de Nationale Vergadering. De verkiezin
gen worden in twee gedeelten gehouden,
eerst wordt op 5 maart gestemd, een
week later volgt een tweede stemming,
voor kandidaten die de eerste maal geen
absolute meerderheid behaalden. Voor
de tweede maal is gewone meerderheid
vereist.
Zoals de zaken nu staan beschikt de
Gaullistische U.N.R.-partij over 230 ze
tels, de met deze partij samengaande on
afhankelijke republikeinse Gaullisten
hebben er 35. De Gaullisten hopen hun
positie te versterken. Bij de jongste ver
kiezingen van 1962 behaalden zij 36%
van het totaal bij de eerste stemming.
Uit een onlangs ingesteld opinie-onder-
ADVERTENTIE
4%
6%
De bank waar u zich thuis voelt!
voor voIw*s**n*n Bronchicum Elixir,
voor kind*r*n Melrotum Fort*.
BRUSSEL De verkoolde lichamen
van 14 oude mensen zijn gisteren gebor
gen uit het bejaardentehuis kasteel „Val
Vert" bij Brussel waarin zondagavond
brand gewoed heeft.
75 oudere mensen, velen seniel en in
valide, werden gered nadat het kasteel
een gebouw van drie etages van bak
steen en hout te Itterbeek, 11 km van
Brussel, vlam vatte.
Lang nadat de brand geblust was,
bleek dat twee mensen nog steeds ver
mist werden. Eén vrouw is in het zieken
huis aan ernstige brandwonden gestor
ven. De toestand van verscheidene an
deren is kritiek.
De identificatie van de slachtoffers
zal uiterst moeilijk zijn, aangezien ze
volledig verkoold zijn.
De brandweer blijkt pas een half uur
na het uitbreken van de brand te zijn
gewaarschuwd.
De minister van Openbare Gezond
heid Roland Gillet heeft voor de radio
verklaard dat er teveel mensen in het
tehuis waren.
De directeur van het tehuis en de
hoofdverpleegster die zondagavond
dienst had, zijn gisteren door de gerech
telijke autoriteiten verhoord.
Koningin Fabiola heeft ook het tehuis
bezocht en in ziekenhuizen met enige
van de overlevenden gesproken.
Twee jaar geleden zyn bij een brand
in een ander Brussels tehuis 14 ouden
van dagen en een brandweerman om
het leven gekomen.
(Van een „Sunday Timfes"-
correspondent)
PARIJS Frankrijk bereidt zich
voor op een grootscheeps financieel
offensief tegen het kleine Luxem- j
burg in de hoop daarmede de laat
ste vesting van belastingvrijdom
binnen de Europese Economische
Gemeenschap te kunnen slechten.
Het is een onderdeel van de Franse
actie ten behoeve van een geïnte
greerde beweging van kapitaal op
de gemeenschappelijke markt.
Michel Debré, de Franse minister
van Financiën, zal de plannen dit
voorjaar officieel bekend maken. Hij
zal daartoe de nodige voorstellen in
dienen bij zijn collega's van Neder
land, België, West-Duitsland, Italië
en Luxemburg zelf opdat de belastin
gen op de kapitaalstroom binnen de
EEG met elkander in overeenstem
ming kunnen worden gebracht. In het
bijzonder wil hij een eind maken aan
fiscale voordelen ten behoeve van
holding-maatschappijen en streeft hij
ernaar dat overal binnen de gemeen
schappelijke markt doeltreffend toe
zicht wordt uitgeoefend op inkomsten
en dividenden.
Intussen circuleert te Parijs en in
andere Europese hoofdsteden reeds
een memorandum van het Franse
ministerie van Financiën, waarin
wordt betoogd dat de kapitaalmarkt
op het Europese vasteland wordt ver
stoord als gevolg van „grillige finan
ciële stromingen, een gevolg van be
paalde fiscale systemen". In het me
morandum wordt speciaal de aan
dacht gevestigd op Luxemburg, waar
vijftien procent belasting wordt gehe
ven op uitkeringen van dividend aan
niet-ingezetenen, het laagste percen
tage in de gehele EEG.
Op het ministerie van Financiën
te Parijs wordt officieel te kennen
gegeven, dat de actie niet als een
aanval speciaal op Luxemburg mag
worden beschouwd, doch louter als
een uitvloeisel van de wens van de
Franse regering dat tussen de zes
landen „eerlijke spelregels bij de
concurrentie" moeten worden vast
gesteld. Niettemin is Luxemburg
het enige knelpunt geworden sinds
onder Franse druk een eind is ge
maakt aan de fiscale voordelen in
Monaco en San Marino als belas
tingparadijs heeft opgehouden te
bestaan.
Momenteel zijn de belastingen in
het groothertogdom uitermate schap
pelijk, in het bijzonder voor financi
ële instellingen en holding-maatschap
pijen. Er zijn maatschappijen opge
richt met als enig doel het in beheer
nemen van aandelen van andere on
dernemingen, zonder dat zij zelf indu
striële activiteit ontplooien. Zulke
maatschappijen zijn vrijgesteld van
ondernemersbelasting op interest en
dividend en van de plaatselijke weel
debelasting. Ook begunstigen de be
lastingen de emissie van aandelen.
Het aantrekkelijke fiscale klimaat
heefs sinds 1957 en vooral sinds 1961
honderden holding-maatschappijen en
beleggingsmaatschappijen naar Lu
xemburg gelokt.
Een aantal van de machtigste on
dernemingen ter wereld heeft juist de
afgelopen zes maanden een vestiging
te Luxemburg opgericht, onder meer
uit Amerika Du Pont, Honeywell,
Morga en de US Investment Trust,
uit Duitsland de Deutsche Bank Hol
dings, voorts De Beers, die geaffili
eerd is met de Franse Banque de Pa
ris et des Pays Bas. Opvallend is ook
de activiteit van andere grote onder
nemingen als Ameribas Holding SA,
ook een dochtermaatschappij van de
Banque de Paris, de door de Arabi
sche landen in het leven geroepen
Eurabric Trading Co., en de Sun In
ternational Corporation, die als enig
doel heeft het aantrekken van geld in
Europa, daarbij profiterend van de
omstandigheid dat in Luxemburg op
zulke transacties geen of nagenoeg
geen belasting wordt geheven.
Nauwkeurige cijfers zijn moeilijk
te verkrijgen. Insiders zijn echter
van mening, dat Luxemburg zich tus
sen 1961 en 1965 heeft ontwikkeld tot
de belangrijkste markt in Europa
voor het aantrekken van geld, een
markt die het leeuwedeel heeft ont
vangen van de 1,8 biljoen dollar
(exclusief de Euro-dollarmarkt) die
door ondernemingen binnen de EEG
werd aangetrokken.
VENLO Tijdens de hoekeywedstryd
Venlo 2MEP, die zondagmiddag op het
aan de Herungerberg, naby de Duitse
grens, te Venlo gelegen sportterrein
werd gespeeld, ontstond er plotseling
consternatie, toen een man, achternage
zeten door twee marechaussees, dwars
over het speelveld in de richting van
de Duitse grens rende, met het doel deze
grens over te steken.
Aan de grens moesten de marechaus
sees hun achtervolging staken, doch
Duitse grensbeambten zetten de vluchte
ling, die spoedig hierna op Duits gebied
werd gegrepen, na.
Het bleek de 48-jarige uit Den Haag
afkomstige Van D. te zijn, die, volgens
zijn verklaring, in twist zijn woning had
verlaten en probeerde na een reeds eer
der mislukte poging illegaal de Duit
se grens over te steken.
De man die naar Venlo was gelift en
hongerig bleek, had zich gevoed met oud
brood, dat hij in de nabij de grens ge
legen manege had gevonden.
Na zijn aanhouding is hy door de
Duitse grensbeambten aan de mare
chaussees overgegeven. Deze hebben hem
op transport gesteld voor de terugreis
naar huis.
zoek blijkt dat deze keer 42% van de
kiezers besloten heeft op een Gaullisti
sche kandidaat te stemmen.
De linkse oppositie bestaat uit de com
munistische partij en een federatie van
socialisten en radicalen onder Frangois
Mitterrand, die zich kandidaat gesteld
had voor de presidentsverkiezingen van
december 1965. Voorts is er een socia
listische splinterpartij, de partij van so
cialistische Eenheid P.S.U.
De oppositie van het centrum wordt
gevormd door de democratische centrum
partij onder senator Jean Lecanuet,
eveneens kandidaat bij de jongste pre
sidentsverkiezingen. Deze partij aan
vaardt het huidige staatsbestel, maar
meent dat president De Gaulle te vijan
dig tegenover Amerika staat en niet vol
doende Europees is. Deze partij is anti
communistisch.
Uiterst rechts wordt geleid door de
advocaat Jean-Louis Tixier-Vignancourt,
die de kiezers oproept de handen ineen
te slaan om alle communistische Gaul
listen uit te schakelen.
In dit stadium wijzen de meeste pei
lingen van de openbare mening er op
dat de Gaullisten ook na maart de groot
ste partij van het land zullen zijn. Geen
enkele waarnemer durft echter voorspel
len, dat De Gaulle even zelfverzekerd cn
muurvast in het zadel zal zitten als de
afgelopen jaren.
Hoewel de campagne voor de verkie
zing van naar schatting 483 zetels offi
cieel gisteren werd geopend, woedt de
strijd feitelijk al sinds het begin van het
jaar. Politieke bijeenkomsten zijn er te
kust en te keur, en De Gaulle zelf gaf
vorige week donderdag het startschot
met een propaganda rede voor de staats
radio en -televisie.
Met ingang van gisteren kreeg ook de
oppositie een kans op radio en televisie.
Vooral de televisie speelde bij de presi
dentsverkiezingen yan 1965, waarbij De
Gaulle tot een tweede ronde werd ge
dwongen, een grote rol.
Op het ogenblik bezet de Unie voor
de Nieuwe Republiek (U.N.R.) 231 ze
tels in de 483 zetels tellende vergade
ring. Deze uitgesproken Gaullisten kun
nen praktisch rekenen op nog eens 36
zetels, waardoor ze in totaal 267 stem
men hebben, 25 meer dan de technische
meerderheid van 242.
De socialisten en hun medestanders
bezetten 66 zetels, het democratisch cen
trum van Jean Lecanuet 55 en de com
munisten 41 zetels. De overige zetels
worden bezet door splinterpartijen.
CAIRO De bevelhebber van het
Egyptische leger, maarschalk Amer,
heeft een landingsverbod in Egypte af
gekondigd voor alle Britse en Ameri
kaanse militaire vliegtuigen.
Deze maatregel schijnt te zijn geno
men om de vluchten van Britse militaire
toestellen, die dikwijls op het vliegveld
van Cairo komen tanken, tussen Aden
en Engeland te verhinderen, en het
transport van wapens en militaire goe
deren uit de Verenigde Staten naar
Jordanië, dat door Amerikaanse militai
re vliegtuigen wordt verzorgd, te be
lemmeren. Wegens de recente onlusten
in Aden zijn thans talryke Britse mili
taire vliegtuigen ingezet om de gezinnen
van Engelse militairen in Aden en de
Zuidarabische Federatie te repatriëren.
O
OTTAWA (Illinois) Tenminste
twee mensen zijn om het leven gekomen
en vele werden gewond toen maandag
in Ottawa 11 zware vrachtauto's en
auto's in een dichte mist op elkaar in
reden.
TAe conferentie van de landen van het
verdrag van Warschau heeft aan
getoond, dat inzake Duitse problemen,
de Europese communistische landen
verdeeld zijn in een noordelijke en zui
delijke groep. Het uit twee regels be
staande slotcommuniqué over de confe
rentie van de ministers van Buitenland
se zaken van de landen van het Sovjet
blok bevatte geen veroordeling van de
nieuwe Westduitse regering en de ge
bruikelijke zinnen over overeenstem
ming en eenstemmigheid werden ach
terwege gelatfen. Gesproken werd alleen
van „vriendschappelijke samenwerking
en volledig wederzijds begrip".
Dit duidt er op, dat men het er over
eens is geworden, dat men het met el
kaar oneens kan zijn en dat de zuide
lijke leden van het communistische
bondgenootschap zich thans onthouden
van de kritiek welke de noordelijke lan
den Oost-Duitsland, Polen en de Sov
jet-Unie hebben op de Westduitse
initiatieven voor Europese verzoening.
De conferentie van Warschau werd
belegd in verband met het aanknopen
door Roemenië van diplomatieke be
trekkingen met Bonn. Polen en Oost-
Duitsland zinde dit niet. Zij meenden,
dat als het toch gebeurde, dit beter in
Boekarest dan in Bonn had kunnen zijn
en dat de Westduitse minister van Bui
tenlandse Zaken, Willy Brandt, open-
ïyk had moeten hebben gezegd, dat hij
alleen voor West-Duitsland sprak en
niet voor het gehele Duitse volk.
Maar Roemenië, Hongarije en Bulga
rije, die geen grenzen met Duitsland
hebben, beginnen de zaken meer te be
kijken uit een oogpunt van economisch
eigen belang dan hun bondgenoten.
TA oor Oost-Duitsland, de Sovjet-Unie
en Polen is West-Duitsland een
kwestie van ideologie, politiek en emo
ties. Voor de regeringen van Warschau
en Oost-Berlijn is het van belang een
Westduitse bedreiging levend te houden
en voor eventuele normale betrekkingen
met Bonn willen zij de hoogste prijs be
dingen die mogelijk is.
ADVERTENTIE
NICOLAE CEAUSESCU
Balkan-mens?
Tsjecho-Slowakije schijnt het midden
te houden tussen de noordelijke en zui
delijke uitersten. Evenals Bulgarije en
Hongarije, overwegen de Tsjechoslova-
ken het aanknopen van betrekkingen
met Bonn om handelsredenen, maar
met Polen en de Sovjet-Unie deelt
Praag herinneringen aan grenskwesties
die voortvloeien uit de tweede wereld
oorlog.
Tn het communiqué van Warschau
wordt gezegd, dat de ministers de
ontwikkelingen hebben behandeld die
zich hebben voorgedaan sinds de ver
klaring van het blok in juli 1966 in
Boekarest, inhoudende dat veiligheid en
normale betrekkingen in Europa de er
kenning vereisen, dat er twee Duitse
staten zijn, dat de tegenwoordige gren
zen permanent zijn en dat kernwapens
aan Duitsland moeten worden ontzegd.
In communistische kringen werd ver
nomen, dat de Roemeense partijleider
Nicolae Ceausescu reeds in oktober 1966
op een communistische topconferentie
in Moskou geweigerd heeft deze voor
waarden te bevestigen en toe te passen,
omdat Boekarest toen al had besloten
om ambassadeurs met West-Duitsland
uit te wisselen. Aangenomen wordt, dat
de Hongaarse minister van Buitenland
se Zaken, Janos Peter, in Warschau
eenzelfde houding heeft ingenomen.
TAe mogelijkheid met Oost-Duitsland ge-
isoleerd te worden als de enige blok
landen die geen volledige betrekking
met Bonn onderhouden heeft er toe ge
leid, dat sommige Polen er met bitter
heid aan herinneren, dat Hongarije en
Roemenië in de tweede wereldoorlog
bondgenoten van Duitsland zijn ge
weest. In particuliere gesprekken kan
men dan ook van Poolse zijde commen
taren horen als „wat kan je anders van
Balkanlanden verwachten".
In Polen is de herinnering aan de
Duitse terreur dan ook veel meer le
vend en levend-gehouden, dan in de an
dere Zuidelijke communistische landen.
Niettemin blijft het een vreemde
zaak, dat men in Warschau steeds blijft
aandringen op een erkenning van de
Duitse grenzen door Bonn, terwijl Po
len en West-Duitsland geen gemeen
schappelijke grens hebben.
Blijft men in Polen dan toch in de
regering van Bonn, die men niet erkent,
de officiële vertegenwoordiging van
Duitsland zien?
Voor Oost-Duitsland is de zaak veel
duidelijker. Pankow kan niets anders
dan tegen Bonn ingaan, zonder zijn
eigen bestaan discutabel te stellen.
Wie zou ooit gedacht hebben, dat
Duitsland nog eens een van de breek
punten in het Verdrag van Warschau
zou worden.
Het is een bewijs dat men in Oost
en West in NAVO en in Warschau be
zig is om andere ideëen te krijgen.
ROME De regering van premier
Moro heeft gisteren besloten niet af te
treden.
De beslissing heeft voor liet ogenblik
een dreigende regeringscrisis afgewend.
Die was ontstaan nadat de senaat een
wetsontwerp van de regering afgelopen
donderdag verworpen had.
Moro en vice-premier Nenni, leider van
de socialistische party in de regerings
coalitie, werkten dagen om de weer
barstige groepen in de coalitie die er de
voorkeur aan gaven het kabinet te laten
vallen, met elkaar te verzoenen.