Tweeëndertigste Boekenweek geopend door dr. Marga A. M. Klompé ASTMA Televisie-weekend bracht veel literatuur Job Sanders stopt als balletdanser Dirigent-componist Wadman overleden Henri Moore schenkt beeldhouwwerken Toneelprijsvraag van het ANY Nationale Bibliotheek in Florence open VANAVOND Morgen PILOOT STORM TEKKO TAKS TELEVISIE T.V. LANGENBERG 2 MAANDAG 27 FEBRUARI 1967 FElSLtBOS 127 Maar tenslotte dit: waaraan ontlenen wij dan onze opvattingen van het „natuurlijke", van het „normale" als het niet is van het gewone? Wij zijn gewoon om vrouwen in de groot moederleeftijd, na het definitieve ver val van hun schoonheid, seksueel zon der begeerte te zien maar we we ten niet of dit gebrek aan begeerte afhankelijk is van het lichaam en niet veeleer het resultaat van veelvuldige ontmoedigende ervaringen is: de fan tasie verlaat een terrein waarop slechts vernederende nederlagen te verwachten zijn, en dan valt dit ter rein toe aan de verwoesting. Cathari- na hoeft echter geen vernedering te vrezen. Tientallen knappe, jonge on nutte carrièrejagers vormen bij iede re stap die ze doet een erehaag en voeden met begerige blikken en ge baren het eeuwige vuur. Moet ze zich zelf dan telkens weer inprenten dat deze begerigheid onmogelijk haar verwelkte, vormeloze lichaam kan gelden? Ze heeft er al een mooie han digheid in, zich plezierig te laten be driegen en dat is niets ongewoons: duizenden rijke of hoogstaande man nen aan de andere kant van de ver- leiders-grens hebben dezelfde geluk kige gave, zich een laat geluk niet door al te grote nieuwsgierigheid te laten bederven. Catharina's psycho logische situatie is niet die van een oude vrouw, maar die van een oude man. Zeventig jaar vrouwelijke auto cratie hebben de geslachtsrollen aan dit hof omgedraaid. Catharina heeft de verplichtingen, de taken, de ver antwoordelijkheden van een man en een gebieder op zich genomen en heeft daar vierendertig jaar naar ge leefd: redelijkerwijze moet haar de zwakheid van een groot man worden toegestaan. Evenals bij andere grote mannen triomfeert ook haar eroti sche fantasie over de aftakelingsver- schijnselen van haar lichaam; net als andere grote mannen gelooft ze in de efemere mogelijkheid om door gees telijke waarden lichamelijke liefde te doen ontvlammen; net als andere grote mannen legt ze het met al haar helder verstand af tegen de botte maar zaligmakende leugen van een handige kleine courtisane. Het is een wonderlijke, tragi komische samenloop, dat juist op dit ogenblik, waarop het maitressenhuis- houden van de Franse koningen het beste ophitsende materiaal vormt voor de revolutionaire demagogen, de leidster van de legitimistische liga zonder het te vermoeden, een weer spannige wereld van oproerlingen openlijk het onvermijdelijk misbrui ken van absolutistische macht moet demonstreren. Catharina staat zelf na iedere nog zo zwoele nacht om klokke zes op en gaat aan het werk. De onverstoorba re discipline van haar geestelijke persoonlijkheid zegeviert iedere och tend over alle uitspattingen, die stel lig haar privé aangelegenheid zouden zijn geweest als ze zelf een particu lier persoon was geweest of de part ner van haar zonde tenminste ook haar deugden had gedeeld: haar ijver, haar menselijkheid, haar goed heid. Maar een partner bestaat alleen maar in haar dromen in werkelijk heid bestaat er enkel een gierige en opgeblazen parasiet. Als Catharina van het vele schrijven alweer „kramp in haar hand" heeft, ligt Pla to Tsoebow nog in zoete slaap, en geen der hoogwaardigheidsbekleders die van de vroege ochtend af zijn voorkamer belegeren, zou de slaap des almachtigen durven verstoren. Oude verdienstelijke mannen wed ijveren om de eer hem eigenhandig zijn ochtendkoffie aan zijn bed te mo gen serveren, en niet altijd worden ze daarvoor beloond met een groet, laat staan een bedankje. Als het jon ge, lenige knaapje vanonder zijn zij den dekens in zijn zijden nachthemd schiet, worden de deuren van zijn kleedkamer wijd geopend, en terwijl Plato zijn prachtig bruine haar laat kammen en poederen, is hij omgeven door een halve kring van eerbiedig staande mannen die er vaak maan denlang op wachten dat hij eens het woord tot hen richt en vraagt wat ze wensen. Sommigen komen ook zonder een speciaal doel iedere ochtend naar het plechtige opstaan van de gunste ling kijken, enkel om een aangename herinnering aan zichzelf bij hem wak ker te houden. De schaamteloze eigendunk van deze hoogstbetaalde gigolo aller tijden wordt alleen nog overtroffen door de schaamteloze ver laging van zijn strooplikkers. Tsoe bow heeft een aapje dat met het grootste plezier de gasten aan hun gepoederde pruiken plukt: niet alleen dat niemand het waagt met een af werend gebaar de baldadigheid van het diertje in te tomen sommigen doen zelfs hun best om door een bij zonder hoog kapsel de aandacht van de aap te trekken, om daarvoor met een glimlach van de hoogmoedige lip pen des meesters te worden beloond. Ook dit zijn dingen waar Catharina niets van te weten komt. Terwijl zij de Franse Revolutie bevecht, terwijl zij haar best doet om de legitimisti sche gedachte te zuiveren van de smetten van die misbruiken die de overmoedig geworden Bourbons de troon hebben gekost is in haar eigen paleis haar eigen geliefde er druk mee doende de voorbeelden van een Pompadour, van een Dubarry verre in de schaduw te stellen en met zijn verwijfde grillen, zijn gemene aanmatiging, zijn onbegrensd nepo tisme en zijn falen in al de hem toe vertrouwde zaken Catharina's hele regering in diskrediet te brengen en alles te vernietigen waaraan zij met onvermoeibare Ijver werkt. Ondanks alle veroveringen, ondanks de confiscatie van het kolossale bezit van de Poolse adel, is de balans van de staatshuishouding hopelozer dan ooit. Tsoebow laat door een deskundi ge een schulddelgingsplan opstellen en schrijft dat eigenhandig van de eerste tot de laatste letter over, om de schijn te wekken dat hij zelf de ontwerper ervan is. Maar wie ook ooit de ontwerper was, het plan wordt niet ten uitvoer gelegd. Tsoebow slaagt er daarentegen zonder moeite in Catharina over te halen tot een veldtocht tegen Perzië. Jaloers op Potjomkins grootheid, heeft ook hij een grandioos plan bedacht: heel het land tot aan Tibet in te nemen om daarna, vanuit het Oosten, de beslis sende slag te leveren tegen Turkije. (Wordt vervolgd) AMSTERDAM Liever weinig goed dan veel vluchtig was het motto van de toespraak waarmee de demissionaire minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk, mej. dr. Marga A. M. Klompé. in het Internationaal Congrescentrum RAI Amsterdam de 32e boekenweek (25 febr. t/m 4 maart) heeft geopend. Jozef Isreals citerend de CPNB op de vingers tikkend dit citaat ten onrechte aan Kloos te hebben toegeschreven vroeg de bewinds vrouwe zich af of niet veel boekenbezitters er spijt van hebben de bladzijden die zij hebben gelezen niet te hebben uitgescheurd en weggeworpen. „Ieder kent", zo verzolgde zij, „toch wel het verdrietige, wanhopige gevoel, dat zich opdringt bij het bekijken van de eigen boekenkasten: men laat de blik gaan langs de vele titels van boeken, die men nog eens graag zou herlezen of die men alvast heft aangekocht om ze ooit in een rustiger tijd voor de eerste maal te gaan genieten. Maar de dagen worden steeds drukker, gaan steeds sneller en de gelegenheid tot lezen wordt onherroepelijk minder. Was scheuren dan niet niet beter geweest? Als boekenliefhebber zeg ik: toch nooit." Terugkerend van dit zijpad naar de hoofdbaan meen ik er niet op aan te hoeven dringen toch vooral veel boe ken te kopen, zo vervolgde de minister. Ik zou het natuurlijk wel leuk vinden en vleiend de volgende week te mogen vernemen, dat na mijn obligate aan sporing tot boekenkoop zeer vele boek handelaren, nog dromerig van het late fuiven, des anderen daags een aanzien lijke, opdringende schare voor hun winkeldeuren mochten aantreffen, die boeken verlangden „tegen elke prijs". Het zal niet zo zijn: men koopt boe ken gelukkig niet omdat een minister dit aanprijst, aldus spreekster, maar omdat men op dat punt zelf inzichten verworven heeft. Maar misschien wil men van een minister wel aannemen, dat boeken lezen een zaak is waaraan men zich volledig moet geven, wil men de schrijver eren en zichzelf rijk ma ken. Het toekomstbeeld moet niet zijn dat van de schrokkerige veellezer met een slechte vertering van de genoten spijs, ook niet van dat van de specialist met zijn specifieke beperkte boekerij, maar zo zei de minister dat van de oprechte liefhebber van het boek en zijn veelzij dige mogelijkheden, die het goede leest, goed leest en goed begrijpt, een afkeer heeft van vluchtigheid en weerstand weet te bieden aan een opdringende vloed van titels. „Liever weinig goed dan veel vluchtig, laat nooit op uw bi bliotheek of boekenkast, kolossaal of bescheiden, van toepassing zijn het ver- "fMiMiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiuiiiimiiiiiiiiiiiiÊii/iiiii 3440. Piloot Storm keek de professor hoofdschuddend aan. „Nu geloof ik, dat u onzin praat en niet ik! De Zeepbel en onszelf opblazen? Het zou een zinloos ge baar zijn. Bent u vergeten, dat zij onze gedachten kun nen lezen? Zij weten al alles over onze planeet! Heus, ik blijf erbij, we moeten ons overgeven!" Arend hield het straalpistool nonchalant in de hand, terwijl hij over de bewusteloze Buck heenstapte en zich bij diens navi gatie- en radarinstrumentenbord opstelde. „Ziezo," grom de hij, „misschien beschouwen jullie mij als gek. Ja, kijk me maar niet zo verwijtend aan, Sandra! Maar ik wil proberen in leven te blijven en jullie gehoorza- men mijn bevelen. Ons schip ligt nu stil en wij wach ten rustig af wat onze overwinnaars van plan zijn!" De woorden klonken bijna onderdanig en kruiperig. Vrij wel onmiddellijk daarop ontving hij een goedkeurende mentale boodschap. „Je bent verstandig. Je zult goed behandeld worden. Als de anderen niet meewerken, zul len zij getroffen worden worden door de blauwe straal. Zeg hun dat. Wij zouden enkelen van ons terversterking kunnen overplaatsen, doch je schip is wat te klein voor onze afmetingen!" Het laatste klonk enigszins spottend meende Arend. 67. Een snerpende stormwind verwelkomde Tekko zo dra hij zijn neus naar buiten stak. Zijn adem bevroor en hij kon geen hand voor de ogen zien door het glin sterende wit van de voorbijjagende sneeuwvlokken. „Goede morgen, ga hier nu maar eens op jacht!" prut telde Tekko, terwijl hij met samengeknepen ogen eni ge passen pal tegen de wind in deed om direct weer stil te blijven staan. „Oei, oei, oei, wat een weer, ik kom geen stap vooruit en toch moet ik tegen de wind in anders ruikt het wild me en bovendien heb ik dan op de terugweg de bries in de rug. Ja, ja. wij Taksen weten, hoe we iets aan moeten pakken! Maar waar ik hier ergens iets eetbaars vandaan moet halen is mij volkomen een raadsel. Vooruit daar gaat-ie dan maar weer!" Moeizaam baande de jager zich een weg door de gierende sneeuwjacht en na een uur worstelen was hij nog slechts een klein eindje gevorderd. „Brrr, wat een hondenweer! Het spijt me wel, maar ik moet eerst even op adem komen. Wacht, daar in de luwte van die berg is het misschien beter uit te houden!" Tekko strompelde hijgend en blazend verder en bereikte na korte tijd een beschutte plek aan de voet van een ijs berg. 68. „Hè, hè, wat een rust!" verzuchtte Tekko, toen hij eindelijk de plaats, die tegen de sneeuwstorm beschut lag, bereikt had. „Hier moet ik eens even duchtig op adem komen en nieuwe krachten verzamelen. Ik kan die mensen na alles wat zij voor mij gedaan hebben toch niet zonder eten laten zitten. Trouwens, ik zou zelf ook best iets lusten!" Voorzichtig liet Tekko zich op een grote mollige sneeuwhoop neer. Hoog hief hij de har poen op om het ding naast zich in de sneeuw te zetten. Hij stootte met kracht toe en... grrrrrrauw. Met een ge weldige luchtsprong schoot de jager overeind. Een gro te ijsbeer, die onder het zachte sneeuwdek rustig lag te slapen, was door Tekko's harpoen dodelijk getroffen en veerde nu met een akelig geluid overeind, waarna het beest neerviel en niet meer bewoog. Tekko was natuur lijk heel erg geschrokken, maar toen hij zag dat hij zo maar een grote ijsbeer geveld had, was hij de schrik spoedig te boven. Hij probeerde het gevaarte in de rich ting van de ijshut te slepen, maar zonder succes. Hij riep, schreeuwde en gilde in de hoop dat de eskimofami lie hem misschien zou horen. Zijn geluid werd echter door het fluiten van de wind overstemd en niemand kwam opdagen. Het fluiten van de wind bracht hem plotseling op een idee. Hij stak twee vingers in de mond en blies zijn wangen bolrond en bracht zo'n snerpend schril geluid voort, dat het niettegenstaande alles tot ver in de omtrek te horen was. DEN HAAG „Sinds mijn operatie aan de knie in 1965 ben ik niet meer de oude geweest. Ik moet met dansen stoppen". Deze dramatische uitspraak is van Job Sanders (38), choreograaf en een van de eerste dansers van het Nederlands Danstheater. Hij is juist terug uit Amerika met een contract. Met ingang van septem ber zal hij als danspedagoog werken aan de North Carolina School of Arts. Daar gaat hij klassieke techniek doce ren en ook heeft hij choreografieën toe gezegd die door de leerlingen zullen wor den uitgevoerd. Deze school telt onge veer tachtig; leerlingen die allen aan een zwqre aJuaitie werden onderworpen. Job Sanders onderscheidde zich onder meer met de rol van Tancred in „The duel" die hij met het American Ballet Theatre samen met Lupe Serrano dans te. In ons land was zijn laatste van de zes choreografieën voor het Nederlands Danstheater „Screenplay" waarin hij de verbindende rol zelf danste. LOS ANGELES De dirigent en componist Franz Waxman is vrijdag, zestig jaar oud. in Los Angeles overle den. Waxman werd in Duitsland gebo ren; in 1933 vluchtte hij naar Amerika. Hij schreef zowel een opera en kamer muziek als muziek bij films, onder meer voor „Sunset boulevard" en „A place in the sun". Daarmee won hij tweemaal een Oscar. LONDEN De beeldhouwer Henri Moore heeft Engeland dertig van zijn werken geschonken. De beelden zullen in de loop van de komende twee jaar ter plaatsing aan de Tate-Gallery wor den gegeven. De Tate Gallery, die al verscheidene sculpturen van Moore bezit, gaat voor de nieuwe aanwinsten een nieuwe vleu gel bouwen. De waarde van de werken wordt geraamd op tien miljoen gulden. DEN HAAG Het Algemeen Neder lands Verbond schrijft dit jaar een prijsvraag uit voor toneelstukken in het Nederlands. Alle Nederlands schrijven de auteurs, waar ook ter wereld, kun nen aan deze prijsvraag, gehouden in het kader van de Visser Neerlandiaprij- zen, deelnemen. De prijs, die zal wor den toegekend is een bedrag dat tussen de 1500 en 3000 gulden zal liggen. FLORENCE De Nationale Bi bliotheek in Florence, die vorig jaar november zwaar werd getroffen door de overstroming van de rivier de Arno, wordt 1 maart gedeeltelijk voor het pu bliek heropend. De zalen met manu scripten en zeldzame boeken alsmede de studiezalen kunnen dan weer worden bezocht. nietigende woord van Alfonse Daudet: uitwendig, alsof het een medicijnkast ware", zo besloot de bewindsvrouwe. Het werd geen traditionele gala avond, waarmee de voorafgaande boe kenweken officieel waren geopend, maar, zoals de voorzitter van de com missie voor de Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, de heer P. Brand jr., in zijn welkomstwoord had gezegd, een openingsavond getiteld „Grote feestavond van de boekgenera- tie". De samenstelling en produktie daarvan waren in handen van Jan Vrij man en Rinus Ferdinandusse, welke laatste de onderdelen van de voor de pauze uitgevoerde show „Nog nooit werd er zoveel geaankondigde. In de boeken-top-tien van 1960 ont brak uiteraard Jan Cremer's tweede boek niet. Grote bijval oogstte Frans Halsema met zijn liedje over schrij vers, waarbij hij zelfs de zaal tot meezingen wist te krijgen bij een Johnny-Hoesachtig liedje. Aan de show, dien enkele opendoekjes kreeg, werkten onder meer mee Anny Delori, Frans van Schayk, Boudewijn de Groot, het Vo- lendams operakoor, ledea van het Sca- pinoballet en de Beatgirls. Na de pauze volgde drie kwartier literaire pop naar vaderlandse trant, waarbij J. Bernlef als een soort spreekstalmeester optrad. Verscheidene auteurs' en enkele schrijf sters werkten aan dit programmaon derdeel mee, dat getiteld was „Ver veel u met volle teugen" ofwel „Wat schrijvers doen". Vaak werd applaus ingezet en „boe" geroepen om een ein de aan solo-optreden van enkele mede werkenden te maken. ADVERTENTIE nu In 30 seconden verlicht De hevigste astma-aanval kan met één enkel Adozo-tablet worden bedwongen. De ver lichting is onmiddellijk. Indien u aan astma lijdt, moet u beslist Adozo proberen! Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten. De televisie heeft het afgelopen week end wel laten merken dat de Boeken week begonnen is. Er waren zoveel li teraire programma's, dat de kijkkast- bezitter nauwelijks gelegenheid zal heb ben gehad om boeken te lezen. Maat laten we daar niet over klagen, want er zijn de laatste jaren weinig li teraire programma's meer geweest die gen" van H. A. Gomperts en Hans Kei- zo tot boeken lezen inspireerden als destijds de serie „Literaire Ontmoetin- ler. Met veel belangstelling kon daar om ook worden uitgezien naar de tv- documentaire over Multatuli, waarvan gisteravond het eerste deel werd uitge zonden. Met veel citaten, commentaar, foto's, films, tekeningen, etc. is deze docymentaire, althans blijkens het eer ste deel, geworden wat men op grond van de vroegere prestaties van de sa menstellers verwachten mocht. Toch za ten er enkele zwakke punten in. Ik kan mé voorstellen dat men voor een juis te weergeving de felle eigen woorden van Multatuli een vaak bewogen spe lend acteur als Han Bentz van den Berg voor de camera's heeft gehaald, maar ik begrijp niet, waarom het com mentaar ook en minstens even be wogen moest worden geacteerd, in dit geval door Paul Steenbergen. Was men bang door een zakelijk, rustig uit gesproken commentaar de bewogenheid van de authentieke teksten en daarmee tevens de totaal-indruk van de docu mentaire aan te tasten? Ik dacht juist, dat nuchter, niet-geacteerd commen taar (zoals we dat gewend zijn van mensen als dr. De Jong, Henk Neuman en... Hans Gomperts) de inhoud van de oorpsronkelijke teksten nog meer re liëf kunnen geven. Het fragment uit „De Eerloze" was instructief en werd goed gespeeld, maar duurde net iets te lang. Ook het informele begin van de uitzending had iets opzettelijks. Verder was het vreemd, een typisch-hedendaag- se jongen van een jaar of twaalf tussen typisch-hedendaagse mensen na een kranige prestatie aan wal te zien klim men. terwijl het over een leeftijdgenoot je uit de vorige eeuw ging. Dit is ech ter slechts detailkritiek, waar ik uit drukkelijk tegenover wil stellen, dat het verder een knappe, gevarieerde en haast levensechte uitzending was, waar van het vervolg hopelijk even interes sant zal zijn. Onder de titel „Verveel U met volle teugen" werd zaterdagavond in een li terair programma van dezelfde Hans Keiler aangetoond, welke persoonlijke gedragingen en gebeurtenissen in het leven van een schrijver NIET zo nood zakelijk zijn als die welke over Multa tuli naar voren werden gebracht. Het betrof hier fragmenten uit de pop-show bij de opening van de Boekenweek, ge presenteerd door Jan Bernlef, die al even benieuwd leek te zijn geweest als ik naar de Tsjech Fibich, componist van de beroemde melodie „Poème", waarmee het programma werd ge opend. Het was een vermakelijke re portage, met als hbogtepunten het le zen van Pipo-schepper Wim Meuldijk in een grote-mensenboek van W. F. Hermans, de wandelingen van Simon Carmiggelt en Ernst van Altena en het heel serieuze, gefilmde Vivaldi-nummer van cellist Willem G. van Maanen en pianist Gabriel Smit. Na een aflevering uit de Maigret- serie (ook literatuur!) kregen we gis teravond nog een interview van Mies Bouwman met Jan de Hartog (dit jaar schrijver van het Boekenweekgeschenk) dat reeds gedeeltelijk in „Mies-en-scè ne" >vas uitgezonden. Het had uitge zonderd de gegevens over De Hartogs ouders en de onthulling dat „Het He melbed" mede ontstaan was dank zij soep in een ondersteek minder met biografie dan met actualiteit te maken. Belangwekkend waren De Hartogs reac ties op de minder gunstige kritieken die zijn werk in Nederland pleegt te krijgen. Vroeger had hij zich daar veel van aan getrokken maar doordat de mensen hem toch bleven lezen, kon de uitwerking volgens hem als nihil worden be schouwd. (De vraag blijft natuurlijk, hoeveel lezers hij méér gehad zou heb ben. als de kritieken gunstiger waren geweest, al staat daar weer tegenover dat ongunstige kritieken het lezen van een boek ook vaak in de hand werken.) Er bestaat volgens hem in ons land een tegenstelling tussen een schrijver en een verteller,: de verteller wordt al tijd het minsrt geprezen en het meest gelezen. Als men het werk van De Har tog op hetzelfde plan als dat van Vest dijk beoordeelt, blijft er volgens hem van De Hartogs werk niets over, en andersom. Maar Vestdijk wordt toch ook veel gelezen? Ach, het doet er niet zoveel toe. Vooral niet als je hoort dat De Hartog meent, dat de „vent" en de „kunstenaar" in hem steeds meer een eenheid zijn gaan vormen en zulks on derstreept door te vertellen over zijn werk als Quaker voor gevluchte kinde ren uit Korea en Viëtnam. Dan is de overeenkomst in „engagement" tussen De Hartog en Multatuli uiteindelijk ook veel belangrijker dan het verschil in vormgeving tussen de respectieve lijk aan beide schrijvers gewijde pro gramma's (dat in het nadeel van de wel meer spontane, maar nogal onvol ledige uitzending over De Hartog uit viel). J. v. d. K. Ned. Hervormde Kerk: Beroepen: te Dedemsvaart (vac. E. C. Bergstede) E. D. van Goeverden te Finsterwolde, die bedankte voor Oost- zaan; te Harlingen (vac. J. M. de Vries) (toez.): W. F Kuil te 't Woud; te Noordoostpolder (wijkgem. Creil- Espel): F. de Jonge te Zevenhoven; te Steenwijk (vac. J. den Olde)K. Ve- nema te Leeuwarden-Huizum; te Nieuwe Niedorp: M. J. de Geus, vica ris te Amsterdam te Kapelle aan de IJssel (vac. B. Baks) (toez.): A. Lam te Zierikzee; te Giessendam-Nederhar- dinxveld en te Wierden (derde pred. plaats) I. Kok, woonachtig te Zeg veld; te Enkhuizen (vac. A. M. Arnb- zenius): H. de Jonge te Geertruiden- berg. Aangenomen: naar Ryperkerk c.a.: S. Ypma, kand. te Groningen; naar Drle- sum: M. Bergsma te Nieuw Beijerland. Geref. Kerken: Beroepen: te Elburg: W. E. Hoekstra te Lewedorp; te Grouw-IrnsumG. Bur ger, kand. te Rotterdam. Bedankt: voor Hilversum (vac. dr. G. P. Hartvelt): G. W. H. Peddemors te Nw. Vennep; voor Yerseke: M. de Regt te Nieuwendjjk (N. Br.). Geref. Kerken (vrijgem.): Beroepen: te Hilversum: C. Bijl te Ho gezand- Sappemeer. Chr. Geref. Kerken: Beroepen: te MeppelA Broersma, kand. te Leeuwarden. Geref. Gemeenten: Beroepen: voor Waardenburg: G. A. ZiJ- derveld te Middelburg. Bedankt: voor Sint-Annaland: D. Hak kenberg te Dordrecht. Baptisten gemeenten: Beroepen: te Eindhoven: Jac. Schouten te Westerhaar. HILVERSUM I 18.00 Nws. 18.15 Actualiteiten. 18.25 Licht instrumentaal trio. 18.50 Stereo: Meisjeskoor met piano. 19.15 Als ik het voor het zeggen had, praatje. 19.20 Fragmenten uit de musical Paint your wagon. 19.40 Humanistisch Verbond. En wat zegt een humanist daarvan?, toe spraak. NRU: 19.50 Openbaar Kunstbe zit. 20.00 Nws. 20.05 Noordhollands Philharmonisch orkest en solist: semi- klass. muz. 21.20 De vrede dwingen, discussie. 22.00 Promenade-orkest: amus.muz. 22.30 Nws. 22.40 Actualitei ten. 22.55 China en ontwikkelingslan den, lezing. 23.15 Stereo: Lichte gr.mu- ziek. 23.55-24.00 Nws. HILVERSUM II 18.00 Stereo: Koorzang met instru mentale begeleiding. 18.20 Zendtijd Po litieke Partijen. 18.30 Tienerama: lich te gr.muz. voor de tieners. 18.55 Op de man af, praatje. 19.00 Nws. en weer praat je. 19.10 Radiokrant. 19.30 Dubbel- kwartet: amus.muz. 19.50 Volksmuz. (gr.). 20.30 Inter Arma Charitas, hoor spel. 20.55 Walsmuz. (gr.). 21.30 Muz. en dienst: A. Vioolduo en orgel: oude muz. B. Vocaal ensemble: geestelijke liederen. 22.15 Avondoverdenking. 22.30 Nws. 22.40 Literama: radiokroniek over boeken, schrijvers en toneel. 23.00 Stu dio 2300: gevar. progr. 23.55-24.00 Nws. NEDERLAND I NTS: 18.45 Pipo de Clown. 18.50 Jour naal. STER: 18.56 Reclame. CVK IKOR'RKK: 19.00 Kenmerk, wekelijk se actualiteitenrubriek over kerk en sa menleving. KRO: 19.30 Amus.program ma. STER: 19.56 Reclame. NTS: 20.00 Journ. STER: 20.16 Reclame. KRO: 20.20 Zo is Ria: amus.progr. 21.00 Sil houet: interview met een bekend tijd genoot. 21.30 Havenpolitie (dl. 9), TV- film. 21.55 Het risico van de vaste baan, documentaire. 22.30 Epiloog. NTS: 22.35-22.40 Journ. NEDERLAND II NTS: 20.00 Nws. in 't kort. STER: 20.01 Reclame. AVRO: 20.05 Dichters dichterbij: voordracht van gedichten. 20.50 Muzikaal portret. 21.20 Sportpano- rama. STER: 22.01 Reclame. NTS: 22.05-22.20 Journ. 22.30-23.00 Teleac: Aut^.rr'Vrering (4). 12.40 Orgelspel: amus. muz. 13.00 Nws. 13.10 Journ. en beursber. 13.30 Fluit en klavec.: klass. muz. 14.00 Ik hoor, ik hoor wat u niet hoort, een lez. met gr. pl. VPRO: 14.40 Schoolradio. AVRO: 15.00 Voor de vrouw. 15.40 Japanse mod. muz. (opn.). 16.00 Nws. 16.02 Sopraan en piano (gr.): klass. lied. 16.15 Voor de jeugd. 17.15 New York calling. 17.20 Lichte gr. muz. voor de tieners. HILVERSUM II KRO: 7.00 Nws. 7.10 Het levende woord. 7.15 Porder: lichte gr. muz. (7.30-7.32 Nws.). 7.55 Overweg. 8.00 Nws. 8.10 Lichte gr. muz. 8.30 Nws. 8.32 Voor de huisvr. (9.259.30 Concilie postbus). 10.00 Aubade: licht gevar. muz. progr. 11.00 Voor de zieken. 12.00 Stereo: Musette orkest. 12.18 Markt- ber. voor schipp. 12.20 Voor de boeren. 12.27 Med. t.b.v. land- en tuinb. 12.30 Nws. 12.40 Act. 12.50 Draaien maar!!!: lichte gr. muz. 13.30 Musiesta: licht muz. progr. (opn.). 14.20 Schoolradio. 14.40 Stereo: Licht instr. ens. 15.00 15.00 Pizzicato: licht muz. progr. (16.55 Wegeninform.). 17.00 Overh. voorl.: Nieuws uit de Nederlandse Antillen. Spreker: Henk Dennert. 17.10 Voor de jeugd. HILVERSUM III TROS: 9.00 Nws. 9.02 Act. 9.07 Licht pl. progr. VARA: 10.00 Nws. 10.02 Lich te muz. en act. (11.00 Nws.). 12.00 Nws. 12.00 Act. 12.05 Muz. VARA Varia. 13.00 Nws. 13.02 Act. 13.05 Hoor nou's. 14.00 Nws. 14.02 Act. 14.05 Voor de vrouw. 15.00 Nws. 15.02 Act. 15.05 Lichte muz. 15.30 Lichte gr. muz. 16.00 Nws. 16.02 Act. 16.05 Zorro: progr. voor tie ners. 17.00 Nws. 17.02 Act. 17.05—18.00 Vet*, pl. progr. HILVERSUM I AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymn. 7.20 Lichte gr. muz. VPRO: 7.55 Deze dag. AVRO: 8.000 Nws. 8.10 Act. 8.15 Lichte gr. muz. (8.308.35 De groente man). 8.50 Morgenwijd. 9.00 Mod. gr. muz. (9.359.40 Wat.st.). 10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arb. vit. (gr.). (11.00— 11.02 Nws.). 12.00 Stereo: Metr. ork. (opn.): amus. muz. 12.25 Beursber. 12.27 Med. t.b.v. land- en tuinb. 12.30 Overh. voorl.: Uitz. voor de landbouw. MAANDAG 27 FEBRUARI 1967 DUITSLAND I 10.00 Nws. 10.05 Journ. (herh. van gisteravond). 10.20 Sportuitz. 11.40 Amus.progr. 12.00-13.30 Actuele kroniek. 16.40 Nws. 16.45 Reisreportage. 17.15 Tips voor woninginrichting. 17.40 Kook- praatje. 18.00-18.05 Nws. (Regionaal progr.: NDR: 18.05 Actualiteiten. 18.16 Sportjourn. 18.50 Zandmannetje. 19.00 Actualiteiten. 19.21 Polizeifunk ruft TV-film. 19.59 Progr.overz. WDR: 18.05 Regionaal nws. 18.10 Gevar. muz.progr. 18.25 Journ. 18.50 Goedenavond. 19.10 Film reportage. 19.40 Reisreportage.). 20.00 Journ. en weerbericht. 20.15 Pa norama. 21.00 Amus.progr. 21.45 Docu mentaire. 22.30 Journ., weerber. en commentaar. 22.45 Filmkroniek. 23.30 Journaal. DUITSLAND II 18.10 Nws. en weerbericht. 18.20 Ac tualiteiten en muz. Aansl.: Minitou. 18.55 Poppenspel. 19.27 Weerber. 19.30 Nws. en thema van de dag. 20.00 Gods dienstige uitz. 20.15 Medische uitz. Aan sluitend: Nws. 21.00 Der Glanz des Hau- ses Amberson (The magnificent Am- bersons), Amerikaanse speelfilm. 22.25 Nws., weerber. en thema van de dag. IIIIIHIIIIêlllillllllllUIIIIIII'IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIII'IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIHIIUIIIIIÊIIIIillllillllltlllllllllllllllllllllllllllt m//w///«//M/<//Mf///f//w//m« irriiniirm

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 2