Tweeëndertigste Boekenweek geopend
door dr. Marga A. M. Klompé
ASTMA
Televisie-weekend bracht
veel literatuur
Job Sanders stopt
als balletdanser
Dirigent-componist
Wadman overleden
Henri Moore schenkt
beeldhouwwerken
Toneelprijsvraag
van het ANY
Nationale Bibliotheek
in Florence open
VANAVOND
Morgen
PILOOT STORM
TEKKO TAKS
TELEVISIE
T.V. LANGENBERG
2
MAANDAG 27 FEBRUARI 1967
FElSLtBOS
127
Maar tenslotte dit: waaraan ontlenen
wij dan onze opvattingen van het
„natuurlijke", van het „normale"
als het niet is van het gewone? Wij
zijn gewoon om vrouwen in de groot
moederleeftijd, na het definitieve ver
val van hun schoonheid, seksueel zon
der begeerte te zien maar we we
ten niet of dit gebrek aan begeerte
afhankelijk is van het lichaam en niet
veeleer het resultaat van veelvuldige
ontmoedigende ervaringen is: de fan
tasie verlaat een terrein waarop
slechts vernederende nederlagen te
verwachten zijn, en dan valt dit ter
rein toe aan de verwoesting. Cathari-
na hoeft echter geen vernedering te
vrezen. Tientallen knappe, jonge on
nutte carrièrejagers vormen bij iede
re stap die ze doet een erehaag en
voeden met begerige blikken en ge
baren het eeuwige vuur. Moet ze zich
zelf dan telkens weer inprenten dat
deze begerigheid onmogelijk haar
verwelkte, vormeloze lichaam kan
gelden? Ze heeft er al een mooie han
digheid in, zich plezierig te laten be
driegen en dat is niets ongewoons:
duizenden rijke of hoogstaande man
nen aan de andere kant van de ver-
leiders-grens hebben dezelfde geluk
kige gave, zich een laat geluk niet
door al te grote nieuwsgierigheid te
laten bederven. Catharina's psycho
logische situatie is niet die van een
oude vrouw, maar die van een oude
man. Zeventig jaar vrouwelijke auto
cratie hebben de geslachtsrollen aan
dit hof omgedraaid. Catharina heeft
de verplichtingen, de taken, de ver
antwoordelijkheden van een man en
een gebieder op zich genomen en
heeft daar vierendertig jaar naar ge
leefd: redelijkerwijze moet haar de
zwakheid van een groot man worden
toegestaan. Evenals bij andere grote
mannen triomfeert ook haar eroti
sche fantasie over de aftakelingsver-
schijnselen van haar lichaam; net als
andere grote mannen gelooft ze in de
efemere mogelijkheid om door gees
telijke waarden lichamelijke liefde te
doen ontvlammen; net als andere
grote mannen legt ze het met al haar
helder verstand af tegen de botte
maar zaligmakende leugen van een
handige kleine courtisane.
Het is een wonderlijke, tragi
komische samenloop, dat juist op dit
ogenblik, waarop het maitressenhuis-
houden van de Franse koningen het
beste ophitsende materiaal vormt
voor de revolutionaire demagogen, de
leidster van de legitimistische liga
zonder het te vermoeden, een weer
spannige wereld van oproerlingen
openlijk het onvermijdelijk misbrui
ken van absolutistische macht moet
demonstreren.
Catharina staat zelf na iedere nog
zo zwoele nacht om klokke zes op en
gaat aan het werk. De onverstoorba
re discipline van haar geestelijke
persoonlijkheid zegeviert iedere och
tend over alle uitspattingen, die stel
lig haar privé aangelegenheid zouden
zijn geweest als ze zelf een particu
lier persoon was geweest of de part
ner van haar zonde tenminste ook
haar deugden had gedeeld: haar
ijver, haar menselijkheid, haar goed
heid. Maar een partner bestaat alleen
maar in haar dromen in werkelijk
heid bestaat er enkel een gierige en
opgeblazen parasiet. Als Catharina
van het vele schrijven alweer
„kramp in haar hand" heeft, ligt Pla
to Tsoebow nog in zoete slaap, en
geen der hoogwaardigheidsbekleders
die van de vroege ochtend af zijn
voorkamer belegeren, zou de slaap
des almachtigen durven verstoren.
Oude verdienstelijke mannen wed
ijveren om de eer hem eigenhandig
zijn ochtendkoffie aan zijn bed te mo
gen serveren, en niet altijd worden
ze daarvoor beloond met een groet,
laat staan een bedankje. Als het jon
ge, lenige knaapje vanonder zijn zij
den dekens in zijn zijden nachthemd
schiet, worden de deuren van zijn
kleedkamer wijd geopend, en terwijl
Plato zijn prachtig bruine haar laat
kammen en poederen, is hij omgeven
door een halve kring van eerbiedig
staande mannen die er vaak maan
denlang op wachten dat hij eens het
woord tot hen richt en vraagt wat ze
wensen. Sommigen komen ook zonder
een speciaal doel iedere ochtend naar
het plechtige opstaan van de gunste
ling kijken, enkel om een aangename
herinnering aan zichzelf bij hem wak
ker te houden. De schaamteloze
eigendunk van deze hoogstbetaalde
gigolo aller tijden wordt alleen nog
overtroffen door de schaamteloze ver
laging van zijn strooplikkers. Tsoe
bow heeft een aapje dat met het
grootste plezier de gasten aan hun
gepoederde pruiken plukt: niet alleen
dat niemand het waagt met een af
werend gebaar de baldadigheid van
het diertje in te tomen sommigen
doen zelfs hun best om door een bij
zonder hoog kapsel de aandacht van
de aap te trekken, om daarvoor met
een glimlach van de hoogmoedige lip
pen des meesters te worden beloond.
Ook dit zijn dingen waar Catharina
niets van te weten komt. Terwijl zij
de Franse Revolutie bevecht, terwijl
zij haar best doet om de legitimisti
sche gedachte te zuiveren van de
smetten van die misbruiken die de
overmoedig geworden Bourbons de
troon hebben gekost is in haar
eigen paleis haar eigen geliefde er
druk mee doende de voorbeelden van
een Pompadour, van een Dubarry
verre in de schaduw te stellen en met
zijn verwijfde grillen, zijn gemene
aanmatiging, zijn onbegrensd nepo
tisme en zijn falen in al de hem toe
vertrouwde zaken Catharina's hele
regering in diskrediet te brengen en
alles te vernietigen waaraan zij met
onvermoeibare Ijver werkt.
Ondanks alle veroveringen, ondanks
de confiscatie van het kolossale bezit
van de Poolse adel, is de balans van
de staatshuishouding hopelozer dan
ooit. Tsoebow laat door een deskundi
ge een schulddelgingsplan opstellen
en schrijft dat eigenhandig van de
eerste tot de laatste letter over, om
de schijn te wekken dat hij zelf de
ontwerper ervan is. Maar wie ook
ooit de ontwerper was, het plan wordt
niet ten uitvoer gelegd. Tsoebow
slaagt er daarentegen zonder moeite
in Catharina over te halen tot een
veldtocht tegen Perzië. Jaloers op
Potjomkins grootheid, heeft ook hij
een grandioos plan bedacht: heel het
land tot aan Tibet in te nemen om
daarna, vanuit het Oosten, de beslis
sende slag te leveren tegen Turkije.
(Wordt vervolgd)
AMSTERDAM Liever weinig goed dan veel vluchtig was het motto van
de toespraak waarmee de demissionaire minister van Cultuur, Recreatie en
Maatschappelijk Werk, mej. dr. Marga A. M. Klompé. in het Internationaal
Congrescentrum RAI Amsterdam de 32e boekenweek (25 febr. t/m 4 maart)
heeft geopend. Jozef Isreals citerend de CPNB op de vingers tikkend dit
citaat ten onrechte aan Kloos te hebben toegeschreven vroeg de bewinds
vrouwe zich af of niet veel boekenbezitters er spijt van hebben de bladzijden
die zij hebben gelezen niet te hebben uitgescheurd en weggeworpen. „Ieder
kent", zo verzolgde zij, „toch wel het verdrietige, wanhopige gevoel, dat zich
opdringt bij het bekijken van de eigen boekenkasten: men laat de blik gaan
langs de vele titels van boeken, die men nog eens graag zou herlezen of die
men alvast heft aangekocht om ze ooit in een rustiger tijd voor de eerste maal
te gaan genieten. Maar de dagen worden steeds drukker, gaan steeds sneller en
de gelegenheid tot lezen wordt onherroepelijk minder. Was scheuren dan niet
niet beter geweest? Als boekenliefhebber zeg ik: toch nooit."
Terugkerend van dit zijpad naar de
hoofdbaan meen ik er niet op aan te
hoeven dringen toch vooral veel boe
ken te kopen, zo vervolgde de minister.
Ik zou het natuurlijk wel leuk vinden
en vleiend de volgende week te mogen
vernemen, dat na mijn obligate aan
sporing tot boekenkoop zeer vele boek
handelaren, nog dromerig van het late
fuiven, des anderen daags een aanzien
lijke, opdringende schare voor hun
winkeldeuren mochten aantreffen, die
boeken verlangden „tegen elke prijs".
Het zal niet zo zijn: men koopt boe
ken gelukkig niet omdat een minister
dit aanprijst, aldus spreekster, maar
omdat men op dat punt zelf inzichten
verworven heeft. Maar misschien wil
men van een minister wel aannemen,
dat boeken lezen een zaak is waaraan
men zich volledig moet geven, wil men
de schrijver eren en zichzelf rijk ma
ken.
Het toekomstbeeld moet niet zijn dat
van de schrokkerige veellezer met een
slechte vertering van de genoten spijs,
ook niet van dat van de specialist met
zijn specifieke beperkte boekerij, maar
zo zei de minister dat van de oprechte
liefhebber van het boek en zijn veelzij
dige mogelijkheden, die het goede leest,
goed leest en goed begrijpt, een afkeer
heeft van vluchtigheid en weerstand
weet te bieden aan een opdringende
vloed van titels. „Liever weinig goed
dan veel vluchtig, laat nooit op uw bi
bliotheek of boekenkast, kolossaal of
bescheiden, van toepassing zijn het ver-
"fMiMiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiuiiiimiiiiiiiiiiiiÊii/iiiii
3440. Piloot Storm keek de professor hoofdschuddend
aan. „Nu geloof ik, dat u onzin praat en niet ik! De
Zeepbel en onszelf opblazen? Het zou een zinloos ge
baar zijn. Bent u vergeten, dat zij onze gedachten kun
nen lezen? Zij weten al alles over onze planeet! Heus,
ik blijf erbij, we moeten ons overgeven!" Arend hield
het straalpistool nonchalant in de hand, terwijl hij over
de bewusteloze Buck heenstapte en zich bij diens navi
gatie- en radarinstrumentenbord opstelde. „Ziezo," grom
de hij, „misschien beschouwen jullie mij als gek. Ja,
kijk me maar niet zo verwijtend aan, Sandra! Maar
ik wil proberen in leven te blijven en jullie gehoorza-
men mijn bevelen. Ons schip ligt nu stil en wij wach
ten rustig af wat onze overwinnaars van plan zijn!"
De woorden klonken bijna onderdanig en kruiperig. Vrij
wel onmiddellijk daarop ontving hij een goedkeurende
mentale boodschap. „Je bent verstandig. Je zult goed
behandeld worden. Als de anderen niet meewerken, zul
len zij getroffen worden worden door de blauwe straal.
Zeg hun dat. Wij zouden enkelen van ons terversterking
kunnen overplaatsen, doch je schip is wat te klein voor
onze afmetingen!" Het laatste klonk enigszins spottend
meende Arend.
67. Een snerpende stormwind verwelkomde Tekko zo
dra hij zijn neus naar buiten stak. Zijn adem bevroor
en hij kon geen hand voor de ogen zien door het glin
sterende wit van de voorbijjagende sneeuwvlokken.
„Goede morgen, ga hier nu maar eens op jacht!" prut
telde Tekko, terwijl hij met samengeknepen ogen eni
ge passen pal tegen de wind in deed om direct weer
stil te blijven staan. „Oei, oei, oei, wat een weer, ik
kom geen stap vooruit en toch moet ik tegen de wind
in anders ruikt het wild me en bovendien heb ik dan
op de terugweg de bries in de rug. Ja, ja. wij Taksen
weten, hoe we iets aan moeten pakken! Maar waar ik
hier ergens iets eetbaars vandaan moet halen is mij
volkomen een raadsel. Vooruit daar gaat-ie dan maar
weer!" Moeizaam baande de jager zich een weg door
de gierende sneeuwjacht en na een uur worstelen was
hij nog slechts een klein eindje gevorderd. „Brrr, wat
een hondenweer! Het spijt me wel, maar ik moet eerst
even op adem komen. Wacht, daar in de luwte van die
berg is het misschien beter uit te houden!" Tekko
strompelde hijgend en blazend verder en bereikte na
korte tijd een beschutte plek aan de voet van een ijs
berg.
68. „Hè, hè, wat een rust!" verzuchtte Tekko, toen hij
eindelijk de plaats, die tegen de sneeuwstorm beschut
lag, bereikt had. „Hier moet ik eens even duchtig op
adem komen en nieuwe krachten verzamelen. Ik kan die
mensen na alles wat zij voor mij gedaan hebben toch
niet zonder eten laten zitten. Trouwens, ik zou zelf ook
best iets lusten!" Voorzichtig liet Tekko zich op een
grote mollige sneeuwhoop neer. Hoog hief hij de har
poen op om het ding naast zich in de sneeuw te zetten.
Hij stootte met kracht toe en... grrrrrrauw. Met een ge
weldige luchtsprong schoot de jager overeind. Een gro
te ijsbeer, die onder het zachte sneeuwdek rustig lag te
slapen, was door Tekko's harpoen dodelijk getroffen en
veerde nu met een akelig geluid overeind, waarna het
beest neerviel en niet meer bewoog. Tekko was natuur
lijk heel erg geschrokken, maar toen hij zag dat hij zo
maar een grote ijsbeer geveld had, was hij de schrik
spoedig te boven. Hij probeerde het gevaarte in de rich
ting van de ijshut te slepen, maar zonder succes. Hij
riep, schreeuwde en gilde in de hoop dat de eskimofami
lie hem misschien zou horen. Zijn geluid werd echter
door het fluiten van de wind overstemd en niemand
kwam opdagen. Het fluiten van de wind bracht hem
plotseling op een idee. Hij stak twee vingers in de mond
en blies zijn wangen bolrond en bracht zo'n snerpend
schril geluid voort, dat het niettegenstaande alles tot ver
in de omtrek te horen was.
DEN HAAG „Sinds mijn operatie
aan de knie in 1965 ben ik niet meer
de oude geweest. Ik moet met dansen
stoppen". Deze dramatische uitspraak
is van Job Sanders (38), choreograaf
en een van de eerste dansers van het
Nederlands Danstheater.
Hij is juist terug uit Amerika met
een contract. Met ingang van septem
ber zal hij als danspedagoog werken
aan de North Carolina School of Arts.
Daar gaat hij klassieke techniek doce
ren en ook heeft hij choreografieën toe
gezegd die door de leerlingen zullen wor
den uitgevoerd. Deze school telt onge
veer tachtig; leerlingen die allen aan
een zwqre aJuaitie werden onderworpen.
Job Sanders onderscheidde zich onder
meer met de rol van Tancred in „The
duel" die hij met het American Ballet
Theatre samen met Lupe Serrano dans
te. In ons land was zijn laatste van de
zes choreografieën voor het Nederlands
Danstheater „Screenplay" waarin hij
de verbindende rol zelf danste.
LOS ANGELES De dirigent en
componist Franz Waxman is vrijdag,
zestig jaar oud. in Los Angeles overle
den. Waxman werd in Duitsland gebo
ren; in 1933 vluchtte hij naar Amerika.
Hij schreef zowel een opera en kamer
muziek als muziek bij films, onder
meer voor „Sunset boulevard" en „A
place in the sun". Daarmee won hij
tweemaal een Oscar.
LONDEN De beeldhouwer Henri
Moore heeft Engeland dertig van zijn
werken geschonken. De beelden zullen
in de loop van de komende twee jaar
ter plaatsing aan de Tate-Gallery wor
den gegeven.
De Tate Gallery, die al verscheidene
sculpturen van Moore bezit, gaat voor
de nieuwe aanwinsten een nieuwe vleu
gel bouwen. De waarde van de werken
wordt geraamd op tien miljoen gulden.
DEN HAAG Het Algemeen Neder
lands Verbond schrijft dit jaar een
prijsvraag uit voor toneelstukken in het
Nederlands. Alle Nederlands schrijven
de auteurs, waar ook ter wereld, kun
nen aan deze prijsvraag, gehouden in
het kader van de Visser Neerlandiaprij-
zen, deelnemen. De prijs, die zal wor
den toegekend is een bedrag dat tussen
de 1500 en 3000 gulden zal liggen.
FLORENCE De Nationale Bi
bliotheek in Florence, die vorig jaar
november zwaar werd getroffen door de
overstroming van de rivier de Arno,
wordt 1 maart gedeeltelijk voor het pu
bliek heropend. De zalen met manu
scripten en zeldzame boeken alsmede
de studiezalen kunnen dan weer worden
bezocht.
nietigende woord van Alfonse Daudet:
uitwendig, alsof het een medicijnkast
ware", zo besloot de bewindsvrouwe.
Het werd geen traditionele gala
avond, waarmee de voorafgaande boe
kenweken officieel waren geopend,
maar, zoals de voorzitter van de com
missie voor de Collectieve Propaganda
van het Nederlandse Boek, de heer P.
Brand jr., in zijn welkomstwoord had
gezegd, een openingsavond getiteld
„Grote feestavond van de boekgenera-
tie". De samenstelling en produktie
daarvan waren in handen van Jan Vrij
man en Rinus Ferdinandusse, welke
laatste de onderdelen van de voor de
pauze uitgevoerde show „Nog nooit
werd er zoveel geaankondigde.
In de boeken-top-tien van 1960 ont
brak uiteraard Jan Cremer's tweede
boek niet. Grote bijval oogstte Frans
Halsema met zijn liedje over schrij
vers, waarbij hij zelfs de zaal tot
meezingen wist te krijgen bij een
Johnny-Hoesachtig liedje. Aan de show,
dien enkele opendoekjes kreeg, werkten
onder meer mee Anny Delori, Frans van
Schayk, Boudewijn de Groot, het Vo-
lendams operakoor, ledea van het Sca-
pinoballet en de Beatgirls. Na de pauze
volgde drie kwartier literaire pop naar
vaderlandse trant, waarbij J. Bernlef
als een soort spreekstalmeester optrad.
Verscheidene auteurs' en enkele schrijf
sters werkten aan dit programmaon
derdeel mee, dat getiteld was „Ver
veel u met volle teugen" ofwel „Wat
schrijvers doen". Vaak werd applaus
ingezet en „boe" geroepen om een ein
de aan solo-optreden van enkele mede
werkenden te maken.
ADVERTENTIE
nu In 30 seconden verlicht
De hevigste astma-aanval kan
met één enkel Adozo-tablet
worden bedwongen. De ver
lichting is onmiddellijk. Indien
u aan astma lijdt, moet u beslist
Adozo proberen! Verkrijgbaar
bij apothekers en drogisten.
De televisie heeft het afgelopen week
end wel laten merken dat de Boeken
week begonnen is. Er waren zoveel li
teraire programma's, dat de kijkkast-
bezitter nauwelijks gelegenheid zal heb
ben gehad om boeken te lezen.
Maat laten we daar niet over klagen,
want er zijn de laatste jaren weinig li
teraire programma's meer geweest die
gen" van H. A. Gomperts en Hans Kei-
zo tot boeken lezen inspireerden als
destijds de serie „Literaire Ontmoetin-
ler. Met veel belangstelling kon daar
om ook worden uitgezien naar de tv-
documentaire over Multatuli, waarvan
gisteravond het eerste deel werd uitge
zonden. Met veel citaten, commentaar,
foto's, films, tekeningen, etc. is deze
docymentaire, althans blijkens het eer
ste deel, geworden wat men op grond
van de vroegere prestaties van de sa
menstellers verwachten mocht. Toch za
ten er enkele zwakke punten in. Ik kan
mé voorstellen dat men voor een juis
te weergeving de felle eigen woorden
van Multatuli een vaak bewogen spe
lend acteur als Han Bentz van den
Berg voor de camera's heeft gehaald,
maar ik begrijp niet, waarom het com
mentaar ook en minstens even be
wogen moest worden geacteerd, in
dit geval door Paul Steenbergen. Was
men bang door een zakelijk, rustig uit
gesproken commentaar de bewogenheid
van de authentieke teksten en daarmee
tevens de totaal-indruk van de docu
mentaire aan te tasten? Ik dacht juist,
dat nuchter, niet-geacteerd commen
taar (zoals we dat gewend zijn van
mensen als dr. De Jong, Henk Neuman
en... Hans Gomperts) de inhoud van de
oorpsronkelijke teksten nog meer re
liëf kunnen geven. Het fragment uit
„De Eerloze" was instructief en werd
goed gespeeld, maar duurde net iets te
lang. Ook het informele begin van de
uitzending had iets opzettelijks. Verder
was het vreemd, een typisch-hedendaag-
se jongen van een jaar of twaalf tussen
typisch-hedendaagse mensen na een
kranige prestatie aan wal te zien klim
men. terwijl het over een leeftijdgenoot
je uit de vorige eeuw ging. Dit is ech
ter slechts detailkritiek, waar ik uit
drukkelijk tegenover wil stellen, dat
het verder een knappe, gevarieerde en
haast levensechte uitzending was, waar
van het vervolg hopelijk even interes
sant zal zijn.
Onder de titel „Verveel U met volle
teugen" werd zaterdagavond in een li
terair programma van dezelfde Hans
Keiler aangetoond, welke persoonlijke
gedragingen en gebeurtenissen in het
leven van een schrijver NIET zo nood
zakelijk zijn als die welke over Multa
tuli naar voren werden gebracht. Het
betrof hier fragmenten uit de pop-show
bij de opening van de Boekenweek, ge
presenteerd door Jan Bernlef, die al
even benieuwd leek te zijn geweest als
ik naar de Tsjech Fibich, componist
van de beroemde melodie „Poème",
waarmee het programma werd ge
opend. Het was een vermakelijke re
portage, met als hbogtepunten het le
zen van Pipo-schepper Wim Meuldijk
in een grote-mensenboek van W. F.
Hermans, de wandelingen van Simon
Carmiggelt en Ernst van Altena en het
heel serieuze, gefilmde Vivaldi-nummer
van cellist Willem G. van Maanen en
pianist Gabriel Smit.
Na een aflevering uit de Maigret-
serie (ook literatuur!) kregen we gis
teravond nog een interview van Mies
Bouwman met Jan de Hartog (dit jaar
schrijver van het Boekenweekgeschenk)
dat reeds gedeeltelijk in „Mies-en-scè
ne" >vas uitgezonden. Het had uitge
zonderd de gegevens over De Hartogs
ouders en de onthulling dat „Het He
melbed" mede ontstaan was dank zij
soep in een ondersteek minder met
biografie dan met actualiteit te maken.
Belangwekkend waren De Hartogs reac
ties op de minder gunstige kritieken die
zijn werk in Nederland pleegt te krijgen.
Vroeger had hij zich daar veel van aan
getrokken maar doordat de mensen hem
toch bleven lezen, kon de uitwerking
volgens hem als nihil worden be
schouwd. (De vraag blijft natuurlijk,
hoeveel lezers hij méér gehad zou heb
ben. als de kritieken gunstiger waren
geweest, al staat daar weer tegenover
dat ongunstige kritieken het lezen van
een boek ook vaak in de hand werken.)
Er bestaat volgens hem in ons land
een tegenstelling tussen een schrijver
en een verteller,: de verteller wordt al
tijd het minsrt geprezen en het meest
gelezen. Als men het werk van De Har
tog op hetzelfde plan als dat van Vest
dijk beoordeelt, blijft er volgens hem
van De Hartogs werk niets over, en
andersom. Maar Vestdijk wordt toch
ook veel gelezen? Ach, het doet er niet
zoveel toe. Vooral niet als je hoort dat
De Hartog meent, dat de „vent" en de
„kunstenaar" in hem steeds meer een
eenheid zijn gaan vormen en zulks on
derstreept door te vertellen over zijn
werk als Quaker voor gevluchte kinde
ren uit Korea en Viëtnam. Dan is de
overeenkomst in „engagement" tussen
De Hartog en Multatuli uiteindelijk
ook veel belangrijker dan het verschil
in vormgeving tussen de respectieve
lijk aan beide schrijvers gewijde pro
gramma's (dat in het nadeel van de
wel meer spontane, maar nogal onvol
ledige uitzending over De Hartog uit
viel).
J. v. d. K.
Ned. Hervormde Kerk:
Beroepen: te Dedemsvaart (vac. E. C.
Bergstede) E. D. van Goeverden te
Finsterwolde, die bedankte voor Oost-
zaan; te Harlingen (vac. J. M. de
Vries) (toez.): W. F Kuil te 't Woud;
te Noordoostpolder (wijkgem. Creil-
Espel): F. de Jonge te Zevenhoven;
te Steenwijk (vac. J. den Olde)K. Ve-
nema te Leeuwarden-Huizum; te
Nieuwe Niedorp: M. J. de Geus, vica
ris te Amsterdam te Kapelle aan de
IJssel (vac. B. Baks) (toez.): A. Lam
te Zierikzee; te Giessendam-Nederhar-
dinxveld en te Wierden (derde pred.
plaats) I. Kok, woonachtig te Zeg
veld; te Enkhuizen (vac. A. M. Arnb-
zenius): H. de Jonge te Geertruiden-
berg.
Aangenomen: naar Ryperkerk c.a.: S.
Ypma, kand. te Groningen; naar Drle-
sum: M. Bergsma te Nieuw Beijerland.
Geref. Kerken:
Beroepen: te Elburg: W. E. Hoekstra te
Lewedorp; te Grouw-IrnsumG. Bur
ger, kand. te Rotterdam.
Bedankt: voor Hilversum (vac. dr. G. P.
Hartvelt): G. W. H. Peddemors te Nw.
Vennep; voor Yerseke: M. de Regt te
Nieuwendjjk (N. Br.).
Geref. Kerken (vrijgem.):
Beroepen: te Hilversum: C. Bijl te Ho
gezand- Sappemeer.
Chr. Geref. Kerken:
Beroepen: te MeppelA Broersma, kand.
te Leeuwarden.
Geref. Gemeenten:
Beroepen: voor Waardenburg: G. A. ZiJ-
derveld te Middelburg.
Bedankt: voor Sint-Annaland: D. Hak
kenberg te Dordrecht.
Baptisten gemeenten:
Beroepen: te Eindhoven: Jac. Schouten
te Westerhaar.
HILVERSUM I
18.00 Nws. 18.15 Actualiteiten. 18.25
Licht instrumentaal trio. 18.50 Stereo:
Meisjeskoor met piano. 19.15 Als ik het
voor het zeggen had, praatje. 19.20
Fragmenten uit de musical Paint your
wagon. 19.40 Humanistisch Verbond. En
wat zegt een humanist daarvan?, toe
spraak. NRU: 19.50 Openbaar Kunstbe
zit. 20.00 Nws. 20.05 Noordhollands
Philharmonisch orkest en solist: semi-
klass. muz. 21.20 De vrede dwingen,
discussie. 22.00 Promenade-orkest:
amus.muz. 22.30 Nws. 22.40 Actualitei
ten. 22.55 China en ontwikkelingslan
den, lezing. 23.15 Stereo: Lichte gr.mu-
ziek. 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM II
18.00 Stereo: Koorzang met instru
mentale begeleiding. 18.20 Zendtijd Po
litieke Partijen. 18.30 Tienerama: lich
te gr.muz. voor de tieners. 18.55 Op de
man af, praatje. 19.00 Nws. en weer
praat je. 19.10 Radiokrant. 19.30 Dubbel-
kwartet: amus.muz. 19.50 Volksmuz.
(gr.). 20.30 Inter Arma Charitas, hoor
spel. 20.55 Walsmuz. (gr.). 21.30 Muz.
en dienst: A. Vioolduo en orgel: oude
muz. B. Vocaal ensemble: geestelijke
liederen. 22.15 Avondoverdenking. 22.30
Nws. 22.40 Literama: radiokroniek over
boeken, schrijvers en toneel. 23.00 Stu
dio 2300: gevar. progr. 23.55-24.00 Nws.
NEDERLAND I
NTS: 18.45 Pipo de Clown. 18.50 Jour
naal. STER: 18.56 Reclame. CVK
IKOR'RKK: 19.00 Kenmerk, wekelijk
se actualiteitenrubriek over kerk en sa
menleving. KRO: 19.30 Amus.program
ma. STER: 19.56 Reclame. NTS: 20.00
Journ. STER: 20.16 Reclame. KRO:
20.20 Zo is Ria: amus.progr. 21.00 Sil
houet: interview met een bekend tijd
genoot. 21.30 Havenpolitie (dl. 9), TV-
film. 21.55 Het risico van de vaste
baan, documentaire. 22.30 Epiloog.
NTS: 22.35-22.40 Journ.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nws. in 't kort. STER:
20.01 Reclame. AVRO: 20.05 Dichters
dichterbij: voordracht van gedichten.
20.50 Muzikaal portret. 21.20 Sportpano-
rama. STER: 22.01 Reclame. NTS:
22.05-22.20 Journ. 22.30-23.00 Teleac:
Aut^.rr'Vrering (4).
12.40 Orgelspel: amus. muz. 13.00 Nws.
13.10 Journ. en beursber. 13.30 Fluit en
klavec.: klass. muz. 14.00 Ik hoor, ik
hoor wat u niet hoort, een lez. met gr.
pl. VPRO: 14.40 Schoolradio. AVRO:
15.00 Voor de vrouw. 15.40 Japanse mod.
muz. (opn.). 16.00 Nws. 16.02 Sopraan
en piano (gr.): klass. lied. 16.15 Voor
de jeugd. 17.15 New York calling. 17.20
Lichte gr. muz. voor de tieners.
HILVERSUM II
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Het levende
woord. 7.15 Porder: lichte gr. muz.
(7.30-7.32 Nws.). 7.55 Overweg. 8.00
Nws. 8.10 Lichte gr. muz. 8.30 Nws.
8.32 Voor de huisvr. (9.259.30 Concilie
postbus). 10.00 Aubade: licht gevar.
muz. progr. 11.00 Voor de zieken. 12.00
Stereo: Musette orkest. 12.18 Markt-
ber. voor schipp. 12.20 Voor de boeren.
12.27 Med. t.b.v. land- en tuinb. 12.30
Nws. 12.40 Act. 12.50 Draaien maar!!!:
lichte gr. muz. 13.30 Musiesta: licht
muz. progr. (opn.). 14.20 Schoolradio.
14.40 Stereo: Licht instr. ens. 15.00
15.00 Pizzicato: licht muz. progr. (16.55
Wegeninform.). 17.00 Overh. voorl.:
Nieuws uit de Nederlandse Antillen.
Spreker: Henk Dennert. 17.10 Voor de
jeugd.
HILVERSUM III
TROS: 9.00 Nws. 9.02 Act. 9.07 Licht
pl. progr. VARA: 10.00 Nws. 10.02 Lich
te muz. en act. (11.00 Nws.). 12.00 Nws.
12.00 Act. 12.05 Muz. VARA Varia. 13.00
Nws. 13.02 Act. 13.05 Hoor nou's. 14.00
Nws. 14.02 Act. 14.05 Voor de vrouw.
15.00 Nws. 15.02 Act. 15.05 Lichte
muz. 15.30 Lichte gr. muz. 16.00 Nws.
16.02 Act. 16.05 Zorro: progr. voor tie
ners. 17.00 Nws. 17.02 Act. 17.05—18.00
Vet*, pl. progr.
HILVERSUM I
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymn.
7.20 Lichte gr. muz. VPRO: 7.55 Deze
dag. AVRO: 8.000 Nws. 8.10 Act. 8.15
Lichte gr. muz. (8.308.35 De groente
man). 8.50 Morgenwijd. 9.00 Mod. gr.
muz. (9.359.40 Wat.st.). 10.00 Voor de
kleuters. 10.10 Arb. vit. (gr.). (11.00—
11.02 Nws.). 12.00 Stereo: Metr. ork.
(opn.): amus. muz. 12.25 Beursber.
12.27 Med. t.b.v. land- en tuinb. 12.30
Overh. voorl.: Uitz. voor de landbouw.
MAANDAG 27 FEBRUARI 1967
DUITSLAND I
10.00 Nws. 10.05 Journ. (herh. van
gisteravond). 10.20 Sportuitz. 11.40
Amus.progr. 12.00-13.30 Actuele kroniek.
16.40 Nws. 16.45 Reisreportage. 17.15
Tips voor woninginrichting. 17.40 Kook-
praatje. 18.00-18.05 Nws. (Regionaal
progr.: NDR: 18.05 Actualiteiten. 18.16
Sportjourn. 18.50 Zandmannetje. 19.00
Actualiteiten. 19.21 Polizeifunk ruft
TV-film. 19.59 Progr.overz. WDR: 18.05
Regionaal nws. 18.10 Gevar. muz.progr.
18.25 Journ. 18.50 Goedenavond. 19.10
Film reportage. 19.40 Reisreportage.).
20.00 Journ. en weerbericht. 20.15 Pa
norama. 21.00 Amus.progr. 21.45 Docu
mentaire. 22.30 Journ., weerber. en
commentaar. 22.45 Filmkroniek. 23.30
Journaal.
DUITSLAND II
18.10 Nws. en weerbericht. 18.20 Ac
tualiteiten en muz. Aansl.: Minitou.
18.55 Poppenspel. 19.27 Weerber. 19.30
Nws. en thema van de dag. 20.00 Gods
dienstige uitz. 20.15 Medische uitz. Aan
sluitend: Nws. 21.00 Der Glanz des Hau-
ses Amberson (The magnificent Am-
bersons), Amerikaanse speelfilm. 22.25
Nws., weerber. en thema van de dag.
IIIIIHIIIIêlllillllllllUIIIIIII'IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIII'IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIHIIUIIIIIÊIIIIillllillllltlllllllllllllllllllllllllllt
m//w///«//M/<//Mf///f//w//m«
irriiniirm