Nel Koppen
actrice met vele mogelijkheden
Waardig portret van „de freule"
POTTER'SgÉS
UNIA
OU"8010-
ZONDAGAVOND IN MAIGRET
DE HUISHOUDSTER
VANAVOND
PILOOT STORM
TEKKO TAKS
TELEVISIE
T.V. LANGENBERG
Morgen
Pagina 2
DINSDAG 28 FEBRUARI 1967
128
Kn inderdaad veroveren de Russen
het gebied van Bakoe, waarvan de
betekenis pas veel later duidelijk zal
worden, mèt het toenemend belang
van de petroleum voor het moderne
economische leven. Maar na dit
roemrijke begin moet de veldtocht
overhaast worden afgebroken omdat
het leger zich in een jammerlijke toe
stand bevindt. De monsterachtige be
dragen die voor de troepen waren uit
getrokken, zijn aan vuile handen blij
ven kleven. Tsoebow is de Croesus,
zijn generaals zijn miljonairs, ieder
regimentshoofd is een rijk man ge
worden maar de soldaten zijn on
dervoed en haveloos, en de artillerie
magazijnen zijn leeg. Het Turkse lie
velingsplan van Catharina moet weer
•en keer worden uitgesteld.
Ook haar vreedzamer lievelingsplan
het huwelijk van haar kleindochter
met de jonge koning van Zweden
lijdt schipbreuk op Tsoebows aanma
tigende onbekwaamheid. De kwestie
van de verschillende religie veroor
zaakt bepaalde moeilijkheden, die
echter beslist wel overwonnen hadden
kunnen worden door een duidelijke
uitspraak. Tsoebow geeft de voorkeur
aan de gemene list van een kleine on
derhandelaar: hij laat beide partijen
in de waan dat alles naar hun wensen
geregeld is, om op het laatste ogen
blik als het hele hof met Catharina
aan het hoofd al bijeen is voor het
plechtige verlovingsfeest, de jonge
koning van Zweden een overeenkomst
voor te leggen die alleen maar tege
moetkomt aan de Russische belan
gen. Hij is ervan overtuigd dat de on
mondige jongeling de machtige tsarin
niet zal durven bruuskeren. Hij heeft,
omgeven van vleiers en kruipers, al
zo lang geen echte man gezien. Ko
ning Gustav handelt als een man, hij
weigert zijn handtekening, en na drie
uur van vergeefs wachten op de brui
degom moet het ontdane hofgezel
schap uit elkaar gaan. Catharina
heeft menige nederlaag geleden,
maar sinds de aanvaarding van haar
regering nooit een dergelijke persoon
lijke vernedering; ze heeft er al haar
trots voor nodig om haar omgeving
niet te laten merken hoe diep ze ge
troffen is.
Maar ze koestert er geen wrok om
jegens Tsoebow. Ze koestert nooit
wrok tegen hem. Hij is immers nog
zo jong, hij zal alles wat hem ont
breekt voor het meesterschap, nog
wel bij haar leren. Ze is ervan over
tuigd dat ze hem opvoedt, dat ze voor
alles nog de tijd heeft, minstens nog
wel twintig jaar. Ze heeft al wel last
van spataderen die soms opengaan en
Iedere stap tot een kwelling maken,
maar ze schrijft aan Grimm: „Ik
voel me zo licht als een kwikstaart
je." Ze heeft nog zoveel te doen
waarbij de dood niet tussenbeide mag
komen. Ze is ervan overtuigd in de
beste verstandhouding te staan met
de Voorzienigheid. De Voorzienigheid
zal niet toestaan dat zij sterft voordat
ze alles heeft gedaan waartoe ze ge
roepen is.
Allereerst moet de troonopvolging
geregeld worden. Catharina kent haar
zoon. Als moeder moest ze geduld
hebben met zijn gebreken maar
als keizerin ziet ze alleen de vreselij
ke gevaren die Rusland onder de
heerschappij van een hoogbegaafd
maar zwaar pathologisch regeerder
tegemoet gaat. Paul mag nooit aan
de regering komen, de troon moet
van haar regelrecht overgaan op
haar kleinzoon Alexander. Maar het
is op het ogenblik moeilijk een schik
king daarover te treffen. Moet de
aanvoerster van de legitimisten er
een wereld van rebellen aan herinne
ren dat zijzelf een usurpatrice is
Moet zij die de laatste jaren voortdu
rend de mond vol gehad heeft van
het „heilige rechtmatige koning
schap", door een daad van geweld de
rechtmatige troonopvolging in haar
rijk onderbreken? Het is geen uitge
lezen moment om te gaan tornen aan
de netelige kroniek van het Russische
keizershuis. En Catharina meent tijd
te hebben. Het Franse avontuur zal
voorbijgaan en zij zal daar het hare
toe bijdragen: opnieuw is haar stem
de luidste in het Europese concert, ze
roept om een nieuwe coalitie, ze roept
Engeland, Pruisen en Oostenrijk bij
elkaar, ze belooft honderdvijftigdui
zend man naar de pesthaard te stu
ren, ze dreigt bij het minste gemene-
zaak-maken met de rebellennatie
haar grenzen te zullen sluiten en de
diplomatieke betrekkingen met heel
Europa te verbreken. Ze voelt zich
sterk genoeg om het hoofd te bieden
aan het hele continent. Ze voelt zich
geroepen om het continent te redden
te redden en te beheersen.
In december zullen haar troepen
uitrukken. In het hele land worden
koortsachtig toebereidselen gemaakt,
het aantal soldaten tot het maximum
opgevoerd, van iedere duizend man
wordt er een voor het leger opgeroe
pen. Reeds rukken de soldaten over
de eindeloze Sarmatische steppen op
de grens toe. Soewarow, de feitelijke
overwinnaar in de Turkse oorlog, is
erop gebrand om zich te meten met
die Corsicaanse generaal wiens ko
mische naam al een paar maanden
lang de spot, de ergernis of de be
wondering van Europa wekt. Soewa
row is vroom. Hij bidt tot de Heilige
Moeder van Kazan en tot zijn moe
dertje Catharina. Hij kust haar beel
tenis waar hij die vindt: bijvoorbeeld
op de miniatuurportretjes die de hof
dames op de borst dragen. Als hij
haar bezoekt, maakt hij eerst een
buiging voor de schrijn van de Moe
der Gods en dan voor haar beide
keren met zijn voorhoofd tot op de
grond. „In Godsnaam," zegt Catha
rina dan, „u moest zich schamen."
Al jaren droomt hij ervan tegen de
Fransen te vechten. Al zijn brieven
aan Catharina besluit hij met de
woorden: „Moeder, laat mij tegen de
Fransen oprukken!" Soewarow is een
zot, maar een geniaal veldheer; nie
mand kan zeggen welke successen
hem beschoren zouden zijn, als hij
destijds inderdaad tegen Bonaparte
had mogen oprukken. De Heilige
Moeder van Kazan heeft het niet ge
wild. Op de dag dat het bericht van
Napoleons overwinning bij Arcole Pe
tersburg bereikt op 16 november
1796 sterft Catharina.
o o o
Ze sterft de gelukkigste dood die
ooit een Russische tsaar gestorven is:
ze sterft van het lachen. Van een on
schuldig, argeloos, overmoedig la
chen. Leo Narusjkin was op de ge
dachte gekomen zich als marskramer
te verkleden en de keizerinindeklei-
ne Hermitage allerlei speelgoed en
rommel te verkopen. Daarom moest
Catharina aan de vooravond van de
grote veldtocht tegen Frankrijk zo ver
schrikkelijk lachen, dat ze er een ko
liek van kreeg en, steunend op de
arm van Plato Tsoebow, iets eerder
dan anders naar bed ging. De volgen
de ochtend wordt ze nog verblijd met
het nieuws van de nederlaag van de
Franse generaal Moreau, ze schrijft
in verband daarmee een schertsend
felicitatietelegram aan Wenen. Een
paar minuten later valt ze bewuste
loos van haar lievelingsstoel. Haar
hart klopt nog zesendertig uur door
een uur voor ieder jaar dat ze heeft
geregeerd. Ze heeft totaal geen weet
van haar doodsstrijd. Tsoebow drukt
haar ogen toe.
Allen die haar persoonlijk hebben
gekend haar vele vrienden, haar
medewerkers, haar bedienden en ka
meniers wenen bitter. Buiten haar
grenzen halen de koningen en de re
bellen opgelucht adem: ze heeft de
jaloezie van de eersten en de angst
van de laatsten gewekt. Alleen het
Russisch volk laat haar dood onver
schillig. Ze was in haar paleis een
goedig moedertje en op de troon
een geniale veroveraar geweest.
Maar het volk heeft noch bij haar
goedheid noch bij haar veroveringen
ook maar enige baat gehad. Dat was
niet haar schuld. Ze heeft het goede
gewild en het mogelijke gedaan. Wat
tegen haar was, was de tijd de tijd
die nog niet rijp was. De omstandig
heden waren sterker dan zij: dat was
haar zwakte. Ze heeft de omstandig
heden ingezien en zich ernaar ge
schikt: dat was haar grootheid. Som
mige van haar tijdgenoten hebben de
toekomst blijvender beïnvloed dan zij
geen van hen had zo'n positieve
houding jegens het heden. Ze heeft
geen omverwerpende ideeën nagela
ten, haar veroveringen zijn voor het
merendeel weer verloren gegaan,
haar geschriften zijn vergeten. Wat
ze gedacht en gedaan en gezegd
heeft, is alleen uniek in samenhang
met haar persoon, met deze zonder
linge vrouwenfiguur, wier weergaloze
mengeling van geest en goedheid,
gloed en gierigheid, genie en geluk
een eeuwige waakdroom der mens
heid belichaamt. Haar betekenis voor
de geschiedenis van haar tijd was
groot de geschiedenis van haar le
ven is groter en onvergankelijk.
EINDE
ADVERTENTIE
Reumatische pijnen
TOGAL
HELPT
Griep
TOGAL
HELPT
Migraine
TOGAL
HELPT
Menstruatiepijn
TOGAL
HELPT
Verkouden
TOGAL
HELPT
Hoofdpijn
TOGAL
HELPT
Spit
TOGAL
HELPT
AMSTERDAM Het eerste lijk lag
zondagavond al ruim een kwartier op
het televisie-scherm te wachten op de
gerechtelijke wraak van commissaris
Maigret toen de camera naar de keu
ken draaide. De jeugdige inspecteur
Lapointe moest de hulshoudster van de
vermoorde een verhoor afnemen. En
die huishoudster was „De Meid".
Goed, geroutineerde theaterbezoekers
mogen protesteren: Nell Koppen die
mevrouw Van den Brink heet, omdat
ze met acteur Wim van den Brink is
getrouwd verdient een omvattender
aanduiding. De titelrol in „De Meid",
die zij in 1965 bij de Heijermansher-
denking speelde, is slechts één van de
honderden typen die zij in haar ruim
dertigjarige toneelloopbaan gestalte
heeft gegeven.
In het stuk van Maigret was zij zon
dagavond weer helemaal de kille,
boosaardige hellefeeks, levend in het
bijna totale isolement van eigen sle-
mieligheid. Toen ze de slaapkamer
van de moordenares uitkwam en op de
vragende blik van inspecteur Lapointe
antwoordde: „Me cente, ik heb me
cente gehaald voordat het te laat is",
was zij weer helemaal de chanterende
meid van Heijermans.
Op een van haar zeldzame vrije
avonden verdedigde Nell Koppen gister
avond „maak het niet te lang wat
vrije avonden zijn kostbaar voor mijn
man en mij" de meid: „Heijermans
heeft ook de meid met sociale bewo
genheid geschilderd. In wezen was het
een zielige stakker waar iedereen mede
lijden mee moest hebben."
Natuurlijk blijft er in het hoge boven
huis aan de Amsterdamse He-
monylaan niets over van „De Meid".
Nell Koppen lacht er wat om, want
noch Heijermans, noch Maigret zijn
mijlpalen in haar carrière geweest.
„Ach, je speelt van alles, je bent een
engel en een duivelin. Vroger, voor
mijn tijd, weigerden actrices soms on
sympathieke rollen te spelen, maar dat
is nu over."
Als ik niet naar haar kijk en alleen
naar haar stem luister, hoor ik de wat
afgeknepen klank van zondagavond.
De boze moeder
Ze vertelt over vroeger, toen soms
een opgewonden publiek bij de arties
tenuitgang de schurk stond op te wach
ten om hem eens hardhandig de waar
heid te zeggen. Iets daarvan is toch
nog wel in onze tijd blijven steken, want
Nell Koppen vertelt: „Toen De Meid
op de televisie was geweest vertelde
de groentejongen me de volgende dag
3441. Verslagen hurkten Sandra, Don en de professor
neer bij de roerloze gestalten van Charley en Buck.
Een vluchtig onderzoek had uitgewezen, dat het twee
tal gelukkig niet dood was, maar Dubois vroeg zich
met bezorgdheid af, wat de gevolgen zouden zijn van
het contact met die vreemde blauwe straal. Doch niet
alleen de toestand van Buck en Charley baarde hem
zorgen. Het was vooral het zonderlinge gedrag van
commandant Storm dat hem onbegrijpelijk voorkwam.
Die ridder zonder vrees of blaam, de koelbloedige
aanvoerder, de man die in kritieke situaties altijd red
ding wist te brengen, was plotseling veranderd in een
slappeling, een verrader! In plaats van zichzelf en de
Zeepbel tot 't uiterste te verdedigen, had hij de vlag
gestreken! Dubois kon het eenvoudig niet verwerken en
hij zag dat Sandra al evenzeer in de war was, over
het ongewone gedrag van haar verloofde.
Arend negeerde hun verwijtende blikken echter glas
hard en wachtte op verdere mentale bevelen van de
Vijand. En opeens gebeurde datgene waarop hij al die
tijd had gewacht... Hij kreeg radar-contact!...
69. Vol ongeduld wachtte Tekko af of zijn fluiten door
de Eskimofamilie gehoord en begrepen was. Al stam
pende ijsbeerde hij bij de ijsbeer heen en weer om
warm te blijven en toen opeens... ja hoor, daar zag hij
door de wilde sneeuwjacht iemand aankomen. „Ah! Ik
zie gij goede vangst gehad", juichte de Eskimo, terwijl
hij Tekko op de schouder klopte en van blijdschap een
vreugdedansje maakte. „Wij blij en dankbaar, dat gij on
ze nood gelenigd hebben!" „Oh, het heeft niets te bete
kenen", antwoordde Tekko bescheiden. „Met de eerste
harpoenstoot was-ie er al geweest. Wij Taksen zijn nu
eenmaal uitstekende jagers. Kom, laten we hem vlug op
de slee binden en naar huis gaan!" Met vereende krach
ten werd de ijsbeer op de slee gehesen, die de Eskimo
speciaal voor dit doel had meegenomen. „Gij worden
vast nog eens goed Eskimo!" voorspelde de man, ter
wijl hij de vracht begon te trekken. „Ik begin te gelo
ven dat hij nog gelijk zal krijgen ook", mompelde Tek
ko, die de slee hielp duwen. Met de wind in de rug be
reikten zij na korte tijd de ijshut, waar een lid van de
familie al naar hen stond te kijken.
70. De ijsbeer was spoedig gevild en geslacht en het
leven hernam zijn gewone gang. De ene dag verstreek
na de andere en naarmate de voedselvooraad langzaam
minderde, werd het buiten steeds minder guur. „Het
wordt lente", mompelde de Eskimo. „Heerlijk, ik snak
naar de zon!" jubelde Tekko. „Maar nu zou ik eindelijk
toch wel eens willen weten, waar de andere Eskimo's
„De freule is een schat van een
5 vrouw", zei mr. A. J. Fonteyn, hoofd
van de Rijks Vreemdelingen Dienst,
gisteravond in het „Silhouet" dat de
5 KRO-tv van jkvr. mr. Chr. W. I. Wtte-
ö'.vaall van Stoetwegen gaf. Onmiddellijk
^reageerde de freule met: „Meneer
Fonteyn zegt altijd: de freule „can do
no wror.^", maat volgende dag zet
s hij de man er uit. tie ik er in \kil heb-
ben."
5 Juist dergelijke eerlijke, relativerende
en niet van humór gespeende opmer-
kingen hebben „de freule" ook voor
5 vele volgers van door de tv uitgezon-
den Kamerdebatten tot „een schat van
5 een vrouw" gemaakt, aan wie dan ook
best eens een Silhouet-aflevering mocht
worden gewijd. Het werd een afleve-
ring volgens het beproefde, smakelijke
5 recept: vlotte, zakelijke en instructieve
biografie en dan een aantal belangrijke
5 vragen en antwoorden, afgewisseld met
commentaar door goede bekenden van
het „slachtoffer". Zonder nou eens
5 even heel erg geëmancipeerd te doen,
maakte freule Wttewaall van Stoetwe-
gen onder meer enkele belangwekkên-
de opmerkingen over de vrouw in de
5 politiek. De innerlijke waarde van de
politica wordt volgens haar nog niet
genoeg gewaardeerd: „Als een man een
fout maakt, zegt men: vergissen is
5 menselijk, maar als 'n vrouw ,n fout
5 maakt, zegt men: zie je wel, dat de
5 vrouw niet deugt voor de politiek."
5 Overigens vond zij ook dat de vrouwen
organisatorisch niet alles alleen moe-
ten doen en meer met de mannen moe-
5 ten samenwerken. Voor een „CDU" van
J CHU, ARP en KVP zou haar partij nog
niet veel voelen, omdat deze nog niet
5 vrij van anti-papisme is. Maar mis-
5 schien geldt ook op dit punt eens haar
5 uitspraak: „Over twintig jaar weten
we niet meer, waar we ons nu zo druk
over maken", gedaan tijdens de dis-
5 cussies rond prins Claus. De freule zei
3 gisteravond, een ontwikkeling te zien in
de richting dat haar mening, als zou
prins Claus een zegen voor ons land
zijn, door de praktijk wordt bewaar-
heid. De freule is zelf al min of meer
5 een zegen voor degenen die moeilijke
5 politieke problemen eenvoudig en'helder
5 gesteld willen zien. Dat bleek niet al-
5 leen destijds uit de Kamerdebat-uitzen-
dingen, maar ook gisteravond in „Sil-
houet". (Zou de CHU ook een zetel
5 verloren hebben, als deze aflevering
twee weken eerder was uitgezonden?).
5 Een andere sympathieke tv-vrouw is
5 Ria Valk. Van haar zagen we gisteren
J echter alleen maar haar „bewerking"
5 van Wim Sonnevelds bekende „Tea-
5 room-tango" (nu weten we tenminste
eindelijk wie Wim bel...erd en bed...erd
5 heeft), want op NEDERLAND II werd
3 een indrukwekkende aflevering van de
5 AVRO-serie „Dichters dichterbij" ge-
5 bracht, ditmaal met een gelukkig niet
alleen uit dichters bestaand, overwe-
J gend jeugdig publiek, dat op de juiste
5 wijze (weinig applaus en roerloze stilte,
prachtig door close-ups weergegeven)
5 reageerde op hetgeen dichters van di-
verse pluimage te zeggen hadden. En
dat was heel wat. Ik denk hier vooral
5 aan „Met grote letters" van Gabriël
5 Smit, „Liefste" van Mischa de Vree-
3 de, „Picardie" van Jan G. Elburg.
„Helemaal" van Bert Voeten en „In
Memoriam" van Karei Jonckheere.
Overigens is het opvallend, hoe weinig
die pluimage qua vorm verschilt. Jan
Hanlo (destijds door velen verworpen
als „Oote Boe-man") en Gabriël Smit
(met zijn praatpoëzie) bleken, zijn het
dan wat minder „materialistisch",
eigenlijk ,,Barbarber-barbaren"-avant-
la-lettre te zijn* geweest. Hopelijk komt
er-spóédig nog een even imposante af
levering van „Dichters dichterbij".
Terug naar de KRO, waar later de
documentaire „Het risico van de vaste
baan" (de zoveelste over het ontslag-
vraagstuk) ongetwijfeld zal hebben
bijgedragen tot beter begrip tussen al
dan niet wezenlijk gedupeerde werkge
vers en werknemers, al blijft ontslag
helaas altijd ontslag en ondernemen
helaas altijd een riskante aangelegen
heid. Maar het zal velen duidelijk zijn
geworden, dat de wrang-paradoxale ti
tel „Het risico van de vaste baan" niet
alleen voor de werknemers geldt, maar
ook voor bijvoorbeeld directeuren van
bedrijven die moeten sluiten. De in dit
programma overheersende vraag
„Stelt de Nederlandse ondernemer niet
zijn eigen belangen veilig ten koste
van zijn personeel?" hoeft daarom niet
altijd met „ja" te worden beantwoord.
Wel blijft het jammer, dat in vele ge
vallen een goede communicatie (juiste
en tijdige voorlichting over de gang
van zaken) blijkbaar pas achteraf
moet worden bewerkstelligd door uit
spraken via de tv (bijvoorbeeld van de
directeur die zei, een van de moeilijkste
toespraken van zijn leven te hebben
moeten houden en van de jubilaris met
speldje en gouden horloge, die zei: „Ik
heb er nooit bij stilgestaan, dat dat
mogelijk was: dat onze fabriek ging
sluiten").
J. v. d. K.
Ned. Herv. Kerk:
Beroepen: te Surhuisterveen c.a.: P. J.
Mulders te Lobith c.a.; te Renkum
(vac. J.#C. van Hennik): R. Holwerda
te 's-Heerenhoek c.a.
Aangenomen: naar Didam (toez.): D.
van Loo, vic. te 's-Gravenhage.
Bedankt: voor IJmuiden: dr. C. Bezemer
te Hattem.
ADVERTENTIE
en bij zware of
hardnekkige verkoudheid
POTTER'S CATARRH
PASTILLES
Alleen bij apothekers en drogisten
dat zijn moeder des duivels op me was.
Wat hij ook beweerde dat ik in het da
gelijkse leven echt niet zo was als op
de televisie, zijn moeder bleef ervan
overtuigd, dat ik een loeder moest
zijn."
In 1932 speelde ze in een overmoedi
ge bui „ik was zestien en durfde al
les" in het veredelde amateurisme
van de Utrechtse Rederijckerskamer
de hoofdrol in „Joop Terheul". Daarna
maakte ze met ongeduld de h.b.s. af,
want ze wilde naar de toneelschool. Er
kwamen geen theatrale scènes. Haar
vader zei: „Het kan met niet schelen
wat je gaat doen, als je het maar graag
doet".
Harmonisch echtpaar.
Bij de grote Cor Ruys werd Nell
Koppen vele jaren door de praktijk
gevormd. Daar ontmoette ze ook Wim
van den Brink en samen hebben ze nu
twee studerende dochters: rechten en
Nederlands. In de theaterwereld wor
den Nell Koppen en Wim van den
Brink wel „het meest harmonische
echtpaar" genoemd.
Of de combinatie toneelspeelster-moe
der soms geen grote problemen heeft
gegeven
„Technische wel, met huishoudsters
en zo, maar in de opvoeding niet. On
ze dochters hebben ons vanaf dat ze
kind waren zien spelen. Ze zijn eraan
gewend een andere vader en moeder op
het toneel dan in de huiskamer te zien.
Mijn jongste wilde eerst ook actrice
worden, maar voorlopig is ze toch
maar Nederlands gaan studeren."
Nell Koppen heeft zichzelf zelden
zien spelen. Meestal moest ze optreden
als een televisieopname werd uitgezon
den. Ze is er niet bijzonder nieuwsgie
rig naar. Toen ze de hoofdrol had in
„Wat iedere vrouw wel weet", heeft ze
de televisie-uitzending gezien: „Je
schrikt je naar. Doorlopend vroeg ik
mezelf af: „Is dat mijn stem? Ben ik
dat daar op het scherm?" Nee, het
spijt me echt niet dat ik mezelf zo zel
den kan zien spelen."
LONDEN De actrice Elizabeth Tay
lor in een geanimeerd gesprek met de
Engelse prinses Margaret na de pre
mière van haar nieuwste film „The
Taming of the Shrew" (De getemde
feeks). Links naast haar echtgenoot
en tegenspeler Richard Burton. Op 10
maart zal de prinses zich naar de Ba-
hama's begeven waar zij zich voor een
vakantie bij echtgenoot Lord Snowdon
zal voegen, die op het ogenblik in Ja
pan verblijft.
fPIl*:
HILVERSUM I
18.00 Nws. 18.15 Act. 18.25 Prom. ork.
en sol.: amus. piuz. 18.55 Gespr. brief
uit Parijs. 19.00 Voor de kind. 19.05 Ont
moetingspunt: pol. gedachtenwiss. 19.40
Lichte ork. muz. 20.00 Nws. 20.05 Show-
progr. 21.15 Achter de muur, hoorspel,
(dl. 4). 21.45 Lichte ork. muz. 22.00
Gonk: sat. progr. 22.0 Nws. 22.40 Act.
22.55 Da Capo (opn.). 1. Vioolrec.: klass.
muz. 2. Gesprek; 3. REs.-ork.: mod.
muz. 23.55—24.00 Nws.
HILVERSUM II
18.00 Country and Western Express.
18.20 Zendtijd Pol. Part. 18.30 Music,
dilett.: fanf. ork. 18.50 Ondern.: nws. en
comm. 19.00 Nws. 19.10 Act. 19.30 Conc.
postbus. 19.35 Geest. lied. 19.45 Zoekend
gel.: nwe. kath. voor volw. 20.00 Rad.
kamerork. en sol.: operamuziek. 20.45
Voordr. 21.05 Omr. kamerkoor: klass.
en mod. muz. 21.25 Stereo: Rad. filh.
ork.: semi-klass. muz. 22.00 Kunstkron.
22.30 Nws. 22.40 Overweg. 22.45 Moord
als tijdverdrijf, hoorsp. 23.45 Stereo:
Mod. muz. (gr.). 23.5524.00 Nws.
NEDERLAND I
NTS/NOT: 10.20—12.00 Sch. tel. 12.00
12.30 Teleac: De detaill. als ondern.
(4). NTS: 18.45 Pipo de Clown. 18.50
Journ. STER: 18.56 Reel. NCRV: 19.00
U ziet maar: uitv. van het spel Sephan-
tijn, door sch. STER: 19.56 Reel. NTS:
20.00 Journ. STER: 20.16 Reel. NCRV:
20.20 Att. 20.45 David Copperfield, TV-
film (dl. 6). 21.35 Arm en rijk: dl. 4:
Pakistan, ontw. land, doe. 22.35 Gespr.
NTS: 22.30—22.35 Journ. 23.00—23.30
Kernfysica (20).
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nws. in 't kort. STER:
20.01 Reel. 20.05 Mensen tussen hemel
en aarde, openl. circus. 20.30 Première:
nws. over films. 20.56 De meesterl.
gangster: Arsène Lupin contre Arsène
Lupin, speelf. (beide keur. 14 jr.).
STER: 22.41 Reel. NTS: 22.45—23.00
Journaal.
recital: klass. muz. B. Stereo: Vocaal
ensemble met piano: mod. liederen.
15.00 Voor de jeugd. (16.00 - 16.02 Nws.)
17.00 Voor de zieken. 17.30 Militair com
mentaar. 17.40 Een nieuw geluid: zang
en licht instr. kwartet.
HILVERSUM II
NCRV: 7.00 Nws. en herhaling SOS-
berichten. 7.10 Dagopening. 7.15 Stereo
Klass. gr. muz. 7.00 Nws. 7.20 Lichte
8.10 Gewijde muz. 8.30 Nws. 8.32 Stereo
Klass. gr. muz. 9.00 Voor de zieken.
9.40 Voor de huisvrouw. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Lichte gr. muz 12.27 Mede
delingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Nws. 12.40 Variant: act., rep. en lichte
muz. 13.30 Prom. orkest: amus. muz.
14.00 De fam. Leenhouts, serie hoorspel
14.25 Stereo: Mod. orkestmuz. 15.20 Ste
reo: Fluit en klavecimbel: klass. muz.
15.50 Bijbelvertelling voor de jeugd.
16.00 Voor de jeugd. 17.00 Five o'clock
praatje. 17.15 Hedendaagse jazzmuz. uit
Californië. 17.50 Overheidsvoorlichting:
Spaarzinnigheden. Een progr. over de
vele „handige en verstandige manieren
waarop u kunt sparen". Vragen van
luisteraars worden beantwoord door de
heer Coen van Hoewijk, hfd. van de
Stafafdeling Externe Betrekkingen van
het Ministerie van Sociale Zaken en
Volksgezondheid.
HILVERSUM III
AVRO: 9.00 Nws. 9.02 Act. 9.05 Ka-
leidoscoop: AVRO-solisten en orkesten.
10.00 Nws. 10.02 Arbeidsvitaminen: po
pulair verzoekplaten programma. (11.00
11.02 Nws.) 12.00 Nws. 12.02 Operette-
varia. 13.00 Nws. 13.02 Act. 13.05 Vro
lijk platenprogr. (14.00 Nws) 15.00 Nws
15.02 Lichte muz. voor een Hollands pu
bliek. 16.00 Nws. 16.02 Toerbeurt: pla
tenprogr. voor en door de jeugd. 17.00
Nws. 17.02 Act. 17.05 Rhythm and Blues
17.50 - 18.00 Hillbilly-time: Country and
Western-music.
HILVERSUM i
VARA: 7.00 Nws. en ocht. gymnast.
7.20 Soc. str.lied. 7.23 Lichte gr. muz.
en rep. (7.30 - 7.35 Van de voorpagina)
VPRO: 7.55 Deze dag. VARA: 8.00 Nws.
8.10 Lichte gr. muz. en rep. (8.00 - 8.35
Van alle markten thuis, praatje voor de
huisvrouw). 9.00 Romantische gr. muz.
9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolrad. 10.00
Stereo: Klass. gr. muz. 10.45 Voor de
kleuters. 11.00 Nws. 11.02 Voor de vrouw
11.40 Pianorecital: mod. muz. 12.00 La
tijns Amerikaanse muz. 12.22 Voor het
platteland. 12.27 Mededelingen t.b.v. 1.-
en tuinbouw. 12.30 Stereo: Metropole-or-
kest: amusementsmuz. 13.00 Nws. 13.10
Actualiteiten en kalender. 13.25 Stereo:
Instr. trio: kam. muz. 13.50 Gesproken
portret. 14.05 Concert (opn.): A. Piano-
DINSDAG 28 FEBRUARI 1967
DUITSLAND I
10.00 Nws. 10.05 Journ. (herh. van
gisterav.). 10.20 Act. en muz. 11.00 Film-
rep. 11.15 Licht muz. progr. 12.0013.30
Act. kron. 16.4 Journ. 16.45 Kinderpro
gramma. 17.00 Kinderfilm. 17.25 Kinder-
progr. 17.45 Kind. progr. 18.0018.05
Nws. (reg. progr.: NDR: 18.05 Act.
18.16 lm Zeitraffer. 18.50 Zandmann.
19.00 Act. 19.21 TV-film. 19.59 Progr.
overz. WDR: 18.05 Reg. nws. 18.10 TV-
film. 18.25 Journ. 18.50 Goedenav. 19.10
Filmrep. 19.40 Doe.). 20.00 Journ. en
weeroverz. en comm.
DUITSLAND II
18.10 Nws. en weerber. 18.20 Act. en
muz. Aansl.: Minitóu. 18.55 Yancy Der
ringer, TV-film. 19.27 Weerber. 19.30
Nws. en thema van de dag. 20.00 Sport-
spiegel. 20.30 Doe. Aansl.: Nws. 21.15
New Orleans, Bourbon Street, det. film.
(Niet gesch. voor jeugd, kijkers). 22.00
Econ. rubr. 22.30 Nws., weerber. en the
ma van de dag.
wonen want u woont hier toch zeker niet helemaal al-
leen met uw familie in deze barre streek?" „Andere Es- 5
kimo's wonen in dorp noordoost van hier", vertelde de
man. „Vrouw echter dol op buiten wonen, daarom wij
leven hier. Het zijn zo goed voor kind zeggen zij!" „Oh,
juist, nu daar heb ik dan waarschijnlijk mijn leven aan
te danken", lachte Tekko, „anders stond ik nu nog steeds
buiten in de kou. Zeg, zouden wij niet eene een luchtje
kunnen happen, ik houd wel van wat zonnewarmte en
vooral in de lente." De Eskimo glunderde. „Wel, ik zul
len u eens wat laten zien!" Zij gingen naar buiten en
snoven behaaglijk de frisse lentelucht op om vervolgens
de sneeuwscly>enen onder te binden, die de Eskimo
naar buiten gebracht had. De richting werd bepaald en
toen stoven ze voorwaarts, de nieuwsgierige Tekko voor
op.
iiiiiiiii/iiinm
iifrriiinnm§unr&inirrriiiirtrfiiiliiL
'HMiuiH/iiMMniimnmiH