Nel Koppen actrice met vele mogelijkheden Waardig portret van „de freule" POTTER'SgÉS UNIA OU"8010- ZONDAGAVOND IN MAIGRET DE HUISHOUDSTER VANAVOND PILOOT STORM TEKKO TAKS TELEVISIE T.V. LANGENBERG Morgen Pagina 2 DINSDAG 28 FEBRUARI 1967 128 Kn inderdaad veroveren de Russen het gebied van Bakoe, waarvan de betekenis pas veel later duidelijk zal worden, mèt het toenemend belang van de petroleum voor het moderne economische leven. Maar na dit roemrijke begin moet de veldtocht overhaast worden afgebroken omdat het leger zich in een jammerlijke toe stand bevindt. De monsterachtige be dragen die voor de troepen waren uit getrokken, zijn aan vuile handen blij ven kleven. Tsoebow is de Croesus, zijn generaals zijn miljonairs, ieder regimentshoofd is een rijk man ge worden maar de soldaten zijn on dervoed en haveloos, en de artillerie magazijnen zijn leeg. Het Turkse lie velingsplan van Catharina moet weer •en keer worden uitgesteld. Ook haar vreedzamer lievelingsplan het huwelijk van haar kleindochter met de jonge koning van Zweden lijdt schipbreuk op Tsoebows aanma tigende onbekwaamheid. De kwestie van de verschillende religie veroor zaakt bepaalde moeilijkheden, die echter beslist wel overwonnen hadden kunnen worden door een duidelijke uitspraak. Tsoebow geeft de voorkeur aan de gemene list van een kleine on derhandelaar: hij laat beide partijen in de waan dat alles naar hun wensen geregeld is, om op het laatste ogen blik als het hele hof met Catharina aan het hoofd al bijeen is voor het plechtige verlovingsfeest, de jonge koning van Zweden een overeenkomst voor te leggen die alleen maar tege moetkomt aan de Russische belan gen. Hij is ervan overtuigd dat de on mondige jongeling de machtige tsarin niet zal durven bruuskeren. Hij heeft, omgeven van vleiers en kruipers, al zo lang geen echte man gezien. Ko ning Gustav handelt als een man, hij weigert zijn handtekening, en na drie uur van vergeefs wachten op de brui degom moet het ontdane hofgezel schap uit elkaar gaan. Catharina heeft menige nederlaag geleden, maar sinds de aanvaarding van haar regering nooit een dergelijke persoon lijke vernedering; ze heeft er al haar trots voor nodig om haar omgeving niet te laten merken hoe diep ze ge troffen is. Maar ze koestert er geen wrok om jegens Tsoebow. Ze koestert nooit wrok tegen hem. Hij is immers nog zo jong, hij zal alles wat hem ont breekt voor het meesterschap, nog wel bij haar leren. Ze is ervan over tuigd dat ze hem opvoedt, dat ze voor alles nog de tijd heeft, minstens nog wel twintig jaar. Ze heeft al wel last van spataderen die soms opengaan en Iedere stap tot een kwelling maken, maar ze schrijft aan Grimm: „Ik voel me zo licht als een kwikstaart je." Ze heeft nog zoveel te doen waarbij de dood niet tussenbeide mag komen. Ze is ervan overtuigd in de beste verstandhouding te staan met de Voorzienigheid. De Voorzienigheid zal niet toestaan dat zij sterft voordat ze alles heeft gedaan waartoe ze ge roepen is. Allereerst moet de troonopvolging geregeld worden. Catharina kent haar zoon. Als moeder moest ze geduld hebben met zijn gebreken maar als keizerin ziet ze alleen de vreselij ke gevaren die Rusland onder de heerschappij van een hoogbegaafd maar zwaar pathologisch regeerder tegemoet gaat. Paul mag nooit aan de regering komen, de troon moet van haar regelrecht overgaan op haar kleinzoon Alexander. Maar het is op het ogenblik moeilijk een schik king daarover te treffen. Moet de aanvoerster van de legitimisten er een wereld van rebellen aan herinne ren dat zijzelf een usurpatrice is Moet zij die de laatste jaren voortdu rend de mond vol gehad heeft van het „heilige rechtmatige koning schap", door een daad van geweld de rechtmatige troonopvolging in haar rijk onderbreken? Het is geen uitge lezen moment om te gaan tornen aan de netelige kroniek van het Russische keizershuis. En Catharina meent tijd te hebben. Het Franse avontuur zal voorbijgaan en zij zal daar het hare toe bijdragen: opnieuw is haar stem de luidste in het Europese concert, ze roept om een nieuwe coalitie, ze roept Engeland, Pruisen en Oostenrijk bij elkaar, ze belooft honderdvijftigdui zend man naar de pesthaard te stu ren, ze dreigt bij het minste gemene- zaak-maken met de rebellennatie haar grenzen te zullen sluiten en de diplomatieke betrekkingen met heel Europa te verbreken. Ze voelt zich sterk genoeg om het hoofd te bieden aan het hele continent. Ze voelt zich geroepen om het continent te redden te redden en te beheersen. In december zullen haar troepen uitrukken. In het hele land worden koortsachtig toebereidselen gemaakt, het aantal soldaten tot het maximum opgevoerd, van iedere duizend man wordt er een voor het leger opgeroe pen. Reeds rukken de soldaten over de eindeloze Sarmatische steppen op de grens toe. Soewarow, de feitelijke overwinnaar in de Turkse oorlog, is erop gebrand om zich te meten met die Corsicaanse generaal wiens ko mische naam al een paar maanden lang de spot, de ergernis of de be wondering van Europa wekt. Soewa row is vroom. Hij bidt tot de Heilige Moeder van Kazan en tot zijn moe dertje Catharina. Hij kust haar beel tenis waar hij die vindt: bijvoorbeeld op de miniatuurportretjes die de hof dames op de borst dragen. Als hij haar bezoekt, maakt hij eerst een buiging voor de schrijn van de Moe der Gods en dan voor haar beide keren met zijn voorhoofd tot op de grond. „In Godsnaam," zegt Catha rina dan, „u moest zich schamen." Al jaren droomt hij ervan tegen de Fransen te vechten. Al zijn brieven aan Catharina besluit hij met de woorden: „Moeder, laat mij tegen de Fransen oprukken!" Soewarow is een zot, maar een geniaal veldheer; nie mand kan zeggen welke successen hem beschoren zouden zijn, als hij destijds inderdaad tegen Bonaparte had mogen oprukken. De Heilige Moeder van Kazan heeft het niet ge wild. Op de dag dat het bericht van Napoleons overwinning bij Arcole Pe tersburg bereikt op 16 november 1796 sterft Catharina. o o o Ze sterft de gelukkigste dood die ooit een Russische tsaar gestorven is: ze sterft van het lachen. Van een on schuldig, argeloos, overmoedig la chen. Leo Narusjkin was op de ge dachte gekomen zich als marskramer te verkleden en de keizerinindeklei- ne Hermitage allerlei speelgoed en rommel te verkopen. Daarom moest Catharina aan de vooravond van de grote veldtocht tegen Frankrijk zo ver schrikkelijk lachen, dat ze er een ko liek van kreeg en, steunend op de arm van Plato Tsoebow, iets eerder dan anders naar bed ging. De volgen de ochtend wordt ze nog verblijd met het nieuws van de nederlaag van de Franse generaal Moreau, ze schrijft in verband daarmee een schertsend felicitatietelegram aan Wenen. Een paar minuten later valt ze bewuste loos van haar lievelingsstoel. Haar hart klopt nog zesendertig uur door een uur voor ieder jaar dat ze heeft geregeerd. Ze heeft totaal geen weet van haar doodsstrijd. Tsoebow drukt haar ogen toe. Allen die haar persoonlijk hebben gekend haar vele vrienden, haar medewerkers, haar bedienden en ka meniers wenen bitter. Buiten haar grenzen halen de koningen en de re bellen opgelucht adem: ze heeft de jaloezie van de eersten en de angst van de laatsten gewekt. Alleen het Russisch volk laat haar dood onver schillig. Ze was in haar paleis een goedig moedertje en op de troon een geniale veroveraar geweest. Maar het volk heeft noch bij haar goedheid noch bij haar veroveringen ook maar enige baat gehad. Dat was niet haar schuld. Ze heeft het goede gewild en het mogelijke gedaan. Wat tegen haar was, was de tijd de tijd die nog niet rijp was. De omstandig heden waren sterker dan zij: dat was haar zwakte. Ze heeft de omstandig heden ingezien en zich ernaar ge schikt: dat was haar grootheid. Som mige van haar tijdgenoten hebben de toekomst blijvender beïnvloed dan zij geen van hen had zo'n positieve houding jegens het heden. Ze heeft geen omverwerpende ideeën nagela ten, haar veroveringen zijn voor het merendeel weer verloren gegaan, haar geschriften zijn vergeten. Wat ze gedacht en gedaan en gezegd heeft, is alleen uniek in samenhang met haar persoon, met deze zonder linge vrouwenfiguur, wier weergaloze mengeling van geest en goedheid, gloed en gierigheid, genie en geluk een eeuwige waakdroom der mens heid belichaamt. Haar betekenis voor de geschiedenis van haar tijd was groot de geschiedenis van haar le ven is groter en onvergankelijk. EINDE ADVERTENTIE Reumatische pijnen TOGAL HELPT Griep TOGAL HELPT Migraine TOGAL HELPT Menstruatiepijn TOGAL HELPT Verkouden TOGAL HELPT Hoofdpijn TOGAL HELPT Spit TOGAL HELPT AMSTERDAM Het eerste lijk lag zondagavond al ruim een kwartier op het televisie-scherm te wachten op de gerechtelijke wraak van commissaris Maigret toen de camera naar de keu ken draaide. De jeugdige inspecteur Lapointe moest de hulshoudster van de vermoorde een verhoor afnemen. En die huishoudster was „De Meid". Goed, geroutineerde theaterbezoekers mogen protesteren: Nell Koppen die mevrouw Van den Brink heet, omdat ze met acteur Wim van den Brink is getrouwd verdient een omvattender aanduiding. De titelrol in „De Meid", die zij in 1965 bij de Heijermansher- denking speelde, is slechts één van de honderden typen die zij in haar ruim dertigjarige toneelloopbaan gestalte heeft gegeven. In het stuk van Maigret was zij zon dagavond weer helemaal de kille, boosaardige hellefeeks, levend in het bijna totale isolement van eigen sle- mieligheid. Toen ze de slaapkamer van de moordenares uitkwam en op de vragende blik van inspecteur Lapointe antwoordde: „Me cente, ik heb me cente gehaald voordat het te laat is", was zij weer helemaal de chanterende meid van Heijermans. Op een van haar zeldzame vrije avonden verdedigde Nell Koppen gister avond „maak het niet te lang wat vrije avonden zijn kostbaar voor mijn man en mij" de meid: „Heijermans heeft ook de meid met sociale bewo genheid geschilderd. In wezen was het een zielige stakker waar iedereen mede lijden mee moest hebben." Natuurlijk blijft er in het hoge boven huis aan de Amsterdamse He- monylaan niets over van „De Meid". Nell Koppen lacht er wat om, want noch Heijermans, noch Maigret zijn mijlpalen in haar carrière geweest. „Ach, je speelt van alles, je bent een engel en een duivelin. Vroger, voor mijn tijd, weigerden actrices soms on sympathieke rollen te spelen, maar dat is nu over." Als ik niet naar haar kijk en alleen naar haar stem luister, hoor ik de wat afgeknepen klank van zondagavond. De boze moeder Ze vertelt over vroeger, toen soms een opgewonden publiek bij de arties tenuitgang de schurk stond op te wach ten om hem eens hardhandig de waar heid te zeggen. Iets daarvan is toch nog wel in onze tijd blijven steken, want Nell Koppen vertelt: „Toen De Meid op de televisie was geweest vertelde de groentejongen me de volgende dag 3441. Verslagen hurkten Sandra, Don en de professor neer bij de roerloze gestalten van Charley en Buck. Een vluchtig onderzoek had uitgewezen, dat het twee tal gelukkig niet dood was, maar Dubois vroeg zich met bezorgdheid af, wat de gevolgen zouden zijn van het contact met die vreemde blauwe straal. Doch niet alleen de toestand van Buck en Charley baarde hem zorgen. Het was vooral het zonderlinge gedrag van commandant Storm dat hem onbegrijpelijk voorkwam. Die ridder zonder vrees of blaam, de koelbloedige aanvoerder, de man die in kritieke situaties altijd red ding wist te brengen, was plotseling veranderd in een slappeling, een verrader! In plaats van zichzelf en de Zeepbel tot 't uiterste te verdedigen, had hij de vlag gestreken! Dubois kon het eenvoudig niet verwerken en hij zag dat Sandra al evenzeer in de war was, over het ongewone gedrag van haar verloofde. Arend negeerde hun verwijtende blikken echter glas hard en wachtte op verdere mentale bevelen van de Vijand. En opeens gebeurde datgene waarop hij al die tijd had gewacht... Hij kreeg radar-contact!... 69. Vol ongeduld wachtte Tekko af of zijn fluiten door de Eskimofamilie gehoord en begrepen was. Al stam pende ijsbeerde hij bij de ijsbeer heen en weer om warm te blijven en toen opeens... ja hoor, daar zag hij door de wilde sneeuwjacht iemand aankomen. „Ah! Ik zie gij goede vangst gehad", juichte de Eskimo, terwijl hij Tekko op de schouder klopte en van blijdschap een vreugdedansje maakte. „Wij blij en dankbaar, dat gij on ze nood gelenigd hebben!" „Oh, het heeft niets te bete kenen", antwoordde Tekko bescheiden. „Met de eerste harpoenstoot was-ie er al geweest. Wij Taksen zijn nu eenmaal uitstekende jagers. Kom, laten we hem vlug op de slee binden en naar huis gaan!" Met vereende krach ten werd de ijsbeer op de slee gehesen, die de Eskimo speciaal voor dit doel had meegenomen. „Gij worden vast nog eens goed Eskimo!" voorspelde de man, ter wijl hij de vracht begon te trekken. „Ik begin te gelo ven dat hij nog gelijk zal krijgen ook", mompelde Tek ko, die de slee hielp duwen. Met de wind in de rug be reikten zij na korte tijd de ijshut, waar een lid van de familie al naar hen stond te kijken. 70. De ijsbeer was spoedig gevild en geslacht en het leven hernam zijn gewone gang. De ene dag verstreek na de andere en naarmate de voedselvooraad langzaam minderde, werd het buiten steeds minder guur. „Het wordt lente", mompelde de Eskimo. „Heerlijk, ik snak naar de zon!" jubelde Tekko. „Maar nu zou ik eindelijk toch wel eens willen weten, waar de andere Eskimo's „De freule is een schat van een 5 vrouw", zei mr. A. J. Fonteyn, hoofd van de Rijks Vreemdelingen Dienst, gisteravond in het „Silhouet" dat de 5 KRO-tv van jkvr. mr. Chr. W. I. Wtte- ö'.vaall van Stoetwegen gaf. Onmiddellijk ^reageerde de freule met: „Meneer Fonteyn zegt altijd: de freule „can do no wror.^", maat volgende dag zet s hij de man er uit. tie ik er in \kil heb- ben." 5 Juist dergelijke eerlijke, relativerende en niet van humór gespeende opmer- kingen hebben „de freule" ook voor 5 vele volgers van door de tv uitgezon- den Kamerdebatten tot „een schat van 5 een vrouw" gemaakt, aan wie dan ook best eens een Silhouet-aflevering mocht worden gewijd. Het werd een afleve- ring volgens het beproefde, smakelijke 5 recept: vlotte, zakelijke en instructieve biografie en dan een aantal belangrijke 5 vragen en antwoorden, afgewisseld met commentaar door goede bekenden van het „slachtoffer". Zonder nou eens 5 even heel erg geëmancipeerd te doen, maakte freule Wttewaall van Stoetwe- gen onder meer enkele belangwekkên- de opmerkingen over de vrouw in de 5 politiek. De innerlijke waarde van de politica wordt volgens haar nog niet genoeg gewaardeerd: „Als een man een fout maakt, zegt men: vergissen is 5 menselijk, maar als 'n vrouw ,n fout 5 maakt, zegt men: zie je wel, dat de 5 vrouw niet deugt voor de politiek." 5 Overigens vond zij ook dat de vrouwen organisatorisch niet alles alleen moe- ten doen en meer met de mannen moe- 5 ten samenwerken. Voor een „CDU" van J CHU, ARP en KVP zou haar partij nog niet veel voelen, omdat deze nog niet 5 vrij van anti-papisme is. Maar mis- 5 schien geldt ook op dit punt eens haar 5 uitspraak: „Over twintig jaar weten we niet meer, waar we ons nu zo druk over maken", gedaan tijdens de dis- 5 cussies rond prins Claus. De freule zei 3 gisteravond, een ontwikkeling te zien in de richting dat haar mening, als zou prins Claus een zegen voor ons land zijn, door de praktijk wordt bewaar- heid. De freule is zelf al min of meer 5 een zegen voor degenen die moeilijke 5 politieke problemen eenvoudig en'helder 5 gesteld willen zien. Dat bleek niet al- 5 leen destijds uit de Kamerdebat-uitzen- dingen, maar ook gisteravond in „Sil- houet". (Zou de CHU ook een zetel 5 verloren hebben, als deze aflevering twee weken eerder was uitgezonden?). 5 Een andere sympathieke tv-vrouw is 5 Ria Valk. Van haar zagen we gisteren J echter alleen maar haar „bewerking" 5 van Wim Sonnevelds bekende „Tea- 5 room-tango" (nu weten we tenminste eindelijk wie Wim bel...erd en bed...erd 5 heeft), want op NEDERLAND II werd 3 een indrukwekkende aflevering van de 5 AVRO-serie „Dichters dichterbij" ge- 5 bracht, ditmaal met een gelukkig niet alleen uit dichters bestaand, overwe- J gend jeugdig publiek, dat op de juiste 5 wijze (weinig applaus en roerloze stilte, prachtig door close-ups weergegeven) 5 reageerde op hetgeen dichters van di- verse pluimage te zeggen hadden. En dat was heel wat. Ik denk hier vooral 5 aan „Met grote letters" van Gabriël 5 Smit, „Liefste" van Mischa de Vree- 3 de, „Picardie" van Jan G. Elburg. „Helemaal" van Bert Voeten en „In Memoriam" van Karei Jonckheere. Overigens is het opvallend, hoe weinig die pluimage qua vorm verschilt. Jan Hanlo (destijds door velen verworpen als „Oote Boe-man") en Gabriël Smit (met zijn praatpoëzie) bleken, zijn het dan wat minder „materialistisch", eigenlijk ,,Barbarber-barbaren"-avant- la-lettre te zijn* geweest. Hopelijk komt er-spóédig nog een even imposante af levering van „Dichters dichterbij". Terug naar de KRO, waar later de documentaire „Het risico van de vaste baan" (de zoveelste over het ontslag- vraagstuk) ongetwijfeld zal hebben bijgedragen tot beter begrip tussen al dan niet wezenlijk gedupeerde werkge vers en werknemers, al blijft ontslag helaas altijd ontslag en ondernemen helaas altijd een riskante aangelegen heid. Maar het zal velen duidelijk zijn geworden, dat de wrang-paradoxale ti tel „Het risico van de vaste baan" niet alleen voor de werknemers geldt, maar ook voor bijvoorbeeld directeuren van bedrijven die moeten sluiten. De in dit programma overheersende vraag „Stelt de Nederlandse ondernemer niet zijn eigen belangen veilig ten koste van zijn personeel?" hoeft daarom niet altijd met „ja" te worden beantwoord. Wel blijft het jammer, dat in vele ge vallen een goede communicatie (juiste en tijdige voorlichting over de gang van zaken) blijkbaar pas achteraf moet worden bewerkstelligd door uit spraken via de tv (bijvoorbeeld van de directeur die zei, een van de moeilijkste toespraken van zijn leven te hebben moeten houden en van de jubilaris met speldje en gouden horloge, die zei: „Ik heb er nooit bij stilgestaan, dat dat mogelijk was: dat onze fabriek ging sluiten"). J. v. d. K. Ned. Herv. Kerk: Beroepen: te Surhuisterveen c.a.: P. J. Mulders te Lobith c.a.; te Renkum (vac. J.#C. van Hennik): R. Holwerda te 's-Heerenhoek c.a. Aangenomen: naar Didam (toez.): D. van Loo, vic. te 's-Gravenhage. Bedankt: voor IJmuiden: dr. C. Bezemer te Hattem. ADVERTENTIE en bij zware of hardnekkige verkoudheid POTTER'S CATARRH PASTILLES Alleen bij apothekers en drogisten dat zijn moeder des duivels op me was. Wat hij ook beweerde dat ik in het da gelijkse leven echt niet zo was als op de televisie, zijn moeder bleef ervan overtuigd, dat ik een loeder moest zijn." In 1932 speelde ze in een overmoedi ge bui „ik was zestien en durfde al les" in het veredelde amateurisme van de Utrechtse Rederijckerskamer de hoofdrol in „Joop Terheul". Daarna maakte ze met ongeduld de h.b.s. af, want ze wilde naar de toneelschool. Er kwamen geen theatrale scènes. Haar vader zei: „Het kan met niet schelen wat je gaat doen, als je het maar graag doet". Harmonisch echtpaar. Bij de grote Cor Ruys werd Nell Koppen vele jaren door de praktijk gevormd. Daar ontmoette ze ook Wim van den Brink en samen hebben ze nu twee studerende dochters: rechten en Nederlands. In de theaterwereld wor den Nell Koppen en Wim van den Brink wel „het meest harmonische echtpaar" genoemd. Of de combinatie toneelspeelster-moe der soms geen grote problemen heeft gegeven „Technische wel, met huishoudsters en zo, maar in de opvoeding niet. On ze dochters hebben ons vanaf dat ze kind waren zien spelen. Ze zijn eraan gewend een andere vader en moeder op het toneel dan in de huiskamer te zien. Mijn jongste wilde eerst ook actrice worden, maar voorlopig is ze toch maar Nederlands gaan studeren." Nell Koppen heeft zichzelf zelden zien spelen. Meestal moest ze optreden als een televisieopname werd uitgezon den. Ze is er niet bijzonder nieuwsgie rig naar. Toen ze de hoofdrol had in „Wat iedere vrouw wel weet", heeft ze de televisie-uitzending gezien: „Je schrikt je naar. Doorlopend vroeg ik mezelf af: „Is dat mijn stem? Ben ik dat daar op het scherm?" Nee, het spijt me echt niet dat ik mezelf zo zel den kan zien spelen." LONDEN De actrice Elizabeth Tay lor in een geanimeerd gesprek met de Engelse prinses Margaret na de pre mière van haar nieuwste film „The Taming of the Shrew" (De getemde feeks). Links naast haar echtgenoot en tegenspeler Richard Burton. Op 10 maart zal de prinses zich naar de Ba- hama's begeven waar zij zich voor een vakantie bij echtgenoot Lord Snowdon zal voegen, die op het ogenblik in Ja pan verblijft. fPIl*: HILVERSUM I 18.00 Nws. 18.15 Act. 18.25 Prom. ork. en sol.: amus. piuz. 18.55 Gespr. brief uit Parijs. 19.00 Voor de kind. 19.05 Ont moetingspunt: pol. gedachtenwiss. 19.40 Lichte ork. muz. 20.00 Nws. 20.05 Show- progr. 21.15 Achter de muur, hoorspel, (dl. 4). 21.45 Lichte ork. muz. 22.00 Gonk: sat. progr. 22.0 Nws. 22.40 Act. 22.55 Da Capo (opn.). 1. Vioolrec.: klass. muz. 2. Gesprek; 3. REs.-ork.: mod. muz. 23.55—24.00 Nws. HILVERSUM II 18.00 Country and Western Express. 18.20 Zendtijd Pol. Part. 18.30 Music, dilett.: fanf. ork. 18.50 Ondern.: nws. en comm. 19.00 Nws. 19.10 Act. 19.30 Conc. postbus. 19.35 Geest. lied. 19.45 Zoekend gel.: nwe. kath. voor volw. 20.00 Rad. kamerork. en sol.: operamuziek. 20.45 Voordr. 21.05 Omr. kamerkoor: klass. en mod. muz. 21.25 Stereo: Rad. filh. ork.: semi-klass. muz. 22.00 Kunstkron. 22.30 Nws. 22.40 Overweg. 22.45 Moord als tijdverdrijf, hoorsp. 23.45 Stereo: Mod. muz. (gr.). 23.5524.00 Nws. NEDERLAND I NTS/NOT: 10.20—12.00 Sch. tel. 12.00 12.30 Teleac: De detaill. als ondern. (4). NTS: 18.45 Pipo de Clown. 18.50 Journ. STER: 18.56 Reel. NCRV: 19.00 U ziet maar: uitv. van het spel Sephan- tijn, door sch. STER: 19.56 Reel. NTS: 20.00 Journ. STER: 20.16 Reel. NCRV: 20.20 Att. 20.45 David Copperfield, TV- film (dl. 6). 21.35 Arm en rijk: dl. 4: Pakistan, ontw. land, doe. 22.35 Gespr. NTS: 22.30—22.35 Journ. 23.00—23.30 Kernfysica (20). NEDERLAND II NTS: 20.00 Nws. in 't kort. STER: 20.01 Reel. 20.05 Mensen tussen hemel en aarde, openl. circus. 20.30 Première: nws. over films. 20.56 De meesterl. gangster: Arsène Lupin contre Arsène Lupin, speelf. (beide keur. 14 jr.). STER: 22.41 Reel. NTS: 22.45—23.00 Journaal. recital: klass. muz. B. Stereo: Vocaal ensemble met piano: mod. liederen. 15.00 Voor de jeugd. (16.00 - 16.02 Nws.) 17.00 Voor de zieken. 17.30 Militair com mentaar. 17.40 Een nieuw geluid: zang en licht instr. kwartet. HILVERSUM II NCRV: 7.00 Nws. en herhaling SOS- berichten. 7.10 Dagopening. 7.15 Stereo Klass. gr. muz. 7.00 Nws. 7.20 Lichte 8.10 Gewijde muz. 8.30 Nws. 8.32 Stereo Klass. gr. muz. 9.00 Voor de zieken. 9.40 Voor de huisvrouw. 10.30 Morgen dienst. 11.00 Lichte gr. muz 12.27 Mede delingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nws. 12.40 Variant: act., rep. en lichte muz. 13.30 Prom. orkest: amus. muz. 14.00 De fam. Leenhouts, serie hoorspel 14.25 Stereo: Mod. orkestmuz. 15.20 Ste reo: Fluit en klavecimbel: klass. muz. 15.50 Bijbelvertelling voor de jeugd. 16.00 Voor de jeugd. 17.00 Five o'clock praatje. 17.15 Hedendaagse jazzmuz. uit Californië. 17.50 Overheidsvoorlichting: Spaarzinnigheden. Een progr. over de vele „handige en verstandige manieren waarop u kunt sparen". Vragen van luisteraars worden beantwoord door de heer Coen van Hoewijk, hfd. van de Stafafdeling Externe Betrekkingen van het Ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid. HILVERSUM III AVRO: 9.00 Nws. 9.02 Act. 9.05 Ka- leidoscoop: AVRO-solisten en orkesten. 10.00 Nws. 10.02 Arbeidsvitaminen: po pulair verzoekplaten programma. (11.00 11.02 Nws.) 12.00 Nws. 12.02 Operette- varia. 13.00 Nws. 13.02 Act. 13.05 Vro lijk platenprogr. (14.00 Nws) 15.00 Nws 15.02 Lichte muz. voor een Hollands pu bliek. 16.00 Nws. 16.02 Toerbeurt: pla tenprogr. voor en door de jeugd. 17.00 Nws. 17.02 Act. 17.05 Rhythm and Blues 17.50 - 18.00 Hillbilly-time: Country and Western-music. HILVERSUM i VARA: 7.00 Nws. en ocht. gymnast. 7.20 Soc. str.lied. 7.23 Lichte gr. muz. en rep. (7.30 - 7.35 Van de voorpagina) VPRO: 7.55 Deze dag. VARA: 8.00 Nws. 8.10 Lichte gr. muz. en rep. (8.00 - 8.35 Van alle markten thuis, praatje voor de huisvrouw). 9.00 Romantische gr. muz. 9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolrad. 10.00 Stereo: Klass. gr. muz. 10.45 Voor de kleuters. 11.00 Nws. 11.02 Voor de vrouw 11.40 Pianorecital: mod. muz. 12.00 La tijns Amerikaanse muz. 12.22 Voor het platteland. 12.27 Mededelingen t.b.v. 1.- en tuinbouw. 12.30 Stereo: Metropole-or- kest: amusementsmuz. 13.00 Nws. 13.10 Actualiteiten en kalender. 13.25 Stereo: Instr. trio: kam. muz. 13.50 Gesproken portret. 14.05 Concert (opn.): A. Piano- DINSDAG 28 FEBRUARI 1967 DUITSLAND I 10.00 Nws. 10.05 Journ. (herh. van gisterav.). 10.20 Act. en muz. 11.00 Film- rep. 11.15 Licht muz. progr. 12.0013.30 Act. kron. 16.4 Journ. 16.45 Kinderpro gramma. 17.00 Kinderfilm. 17.25 Kinder- progr. 17.45 Kind. progr. 18.0018.05 Nws. (reg. progr.: NDR: 18.05 Act. 18.16 lm Zeitraffer. 18.50 Zandmann. 19.00 Act. 19.21 TV-film. 19.59 Progr. overz. WDR: 18.05 Reg. nws. 18.10 TV- film. 18.25 Journ. 18.50 Goedenav. 19.10 Filmrep. 19.40 Doe.). 20.00 Journ. en weeroverz. en comm. DUITSLAND II 18.10 Nws. en weerber. 18.20 Act. en muz. Aansl.: Minitóu. 18.55 Yancy Der ringer, TV-film. 19.27 Weerber. 19.30 Nws. en thema van de dag. 20.00 Sport- spiegel. 20.30 Doe. Aansl.: Nws. 21.15 New Orleans, Bourbon Street, det. film. (Niet gesch. voor jeugd, kijkers). 22.00 Econ. rubr. 22.30 Nws., weerber. en the ma van de dag. wonen want u woont hier toch zeker niet helemaal al- leen met uw familie in deze barre streek?" „Andere Es- 5 kimo's wonen in dorp noordoost van hier", vertelde de man. „Vrouw echter dol op buiten wonen, daarom wij leven hier. Het zijn zo goed voor kind zeggen zij!" „Oh, juist, nu daar heb ik dan waarschijnlijk mijn leven aan te danken", lachte Tekko, „anders stond ik nu nog steeds buiten in de kou. Zeg, zouden wij niet eene een luchtje kunnen happen, ik houd wel van wat zonnewarmte en vooral in de lente." De Eskimo glunderde. „Wel, ik zul len u eens wat laten zien!" Zij gingen naar buiten en snoven behaaglijk de frisse lentelucht op om vervolgens de sneeuwscly>enen onder te binden, die de Eskimo naar buiten gebracht had. De richting werd bepaald en toen stoven ze voorwaarts, de nieuwsgierige Tekko voor op. iiiiiiiii/iiinm iifrriiinnm§unr&inirrriiiirtrfiiiliiL 'HMiuiH/iiMMniimnmiH

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 2