Geestelijk gehandicapten
krijgen eigen dagverblijf
Verlengstuk van gezin
maar geen vervanging
BEHANG
Ds. Langerak viert
koperen jubileum
Spraakzame Veenendaler
ergerde kantonrechter
Vrouw van verdachte
kwam man te hulp
Stichting al
geformeerd
Philadelphia nam
het initiatief
Eiermarkt
onder druk
Voetbalfans
stalen bal
Veron en
transistor
Met een rol instuderen
is men er niet bij TIP.
HENNYJANSEN
Nogmaals ds. Kok
en ds. Mallan
AAN U HET WOORD
COLLECTIE 1967
DROGISTERIJ
Politie bemiddelde
bij twee ruzies
Bakkie
Niet gezien
Zware schade
na botsing op
Parallelweg
Volkswagen gezocht
Politie zoekt
getuige ongeluk
Stationsstraat
Noodgang
t
WOENSDAG I MAART 1967
VEENENDAAL Vorige week is opgericht een „Stichting Dagverblijf
voor Gehandicapten in Z.O.-Utrecht", die tot doel heeft de geestelijk gehan
dicapten, die niet in staat zijn om de BLO-school te bezoeken, of een werk
kring te vinden, in de Streek werk plaats onderdak te geven. Als voorzitter van
het bestuur van deze stichting treedt op ds. C. Langbroek, terwijl mevr. E.
Bakker-Grosmann het secretariaat waarneemt. Maandagavond kwam het be
stuur voor het eerst bijeen. Aan de vorming van deze stichting ging een on
derzoekcommissie, ingesteld door Philadelphia vooraf; een commissie die be
stond uit vrijwel dezelfden, als thans het bestuur uitmaken. Om een inzicht te
verkrijgen heeft deze oriënteringscommissie reeds bezoeken gebracht aan der
gelijke dagverblijven in Didam, Breda, Venlo en Amersfoort. De bedoeling is
in Veenendaal op zo kort mogelijke termijn een dergelijk dagverblijf in te
richten.
Het is de bedoeling, dat er inrichting
ontstaat, waar alle geestelijk gehandi
capten zonder dat op een kerkgenoot
schap gelet zal worden in een dag
verblijf opgevangen kunnen worden. De
pretentie van een dergelijk dagverblijf
is, een verlengstuk van het gezin, waar
uit de gehandicapte voorkomt te zijn.
Het is niet de bedoeling et gezinsmi
lieu van deze mensen te vervangen, zo
als dat met de verpleeg-inrichtingen
voor deze categorie personen wel het ge
val is. Men moet deze dagverblijven dus
niet verwarren met de inrichtingen
waarvoor de „Laat Ons Niet Alleen
staan" (LONAS)-acties gevoerd worden.
De inrichtingen, die onder de LONAS
vallen, bedoelen een vervanging van het
gezin voor de gehandicapte te zijn, iets
wat nimmer de bedoeling van een dag
verblijf ia.
De commissie ziet haar taak vol
gens een der bestuursleden als volgt,
„De zorg voor de geestelijk gehandi
capten is een activiteit, die te bestem
pelen is als een vorm van maatschap
pelijk werk. Elk mens heeft recht op
een voor hem geëigende plaats in de
samenleving, een gedachte die al heel
lang leeft. Denk hierbij aan een ziek
kind: dat al zoveel mogelijk thuis ver
zorgd worden, en slechts als dat neit
meer mogelijk is, zal men het naar een
ziekenhuis brengen. Zo ziet men ook
voor de geestelijk gehandicapte in, dat
het indien mogelijk, zaak is dit kind
thuise t verzorgen. Een deel van deze
verzorging wordt overgenomen door het
dagverblijf. In het dagverblijf wordt
onder toezicht van psychiaters bij
deze gehandicapten een therapie toege
past, die mogelijkheden van deze pa
tiënten zoveel mogelijk uitbuit. Men
tracht op allerlei manieren de stoornis
sen van deze kinderen zoveel mogelijk
op te heffen. Zo zal men de grote groep
motorisch gehandicapten (dit is de
groep, die allerlei „ongecontroleerde"
bewegingen maakt) een oefentherapie
geven, waarbij men hen zo goed moge
lijk leert de spieren te beheersen. Het
is de bedoeling, dat in het dagverblijf
een wetenschappelijke benadering van
elk kind plaats vindt. Dat hiervoor een
grote staf van deskundig personeel
nodig is, spreekt vanzelf. Men moet af
van de mening, dat geestelijk gehandi-
De eiermarkt blijft onder druk, als
gevolg van een geringe belangstelling
voor import in Duitsland. De eigen pro-
duktie is daar zeer hoog, en dekt goed
deels de consumptie. Bij een zich in
het algemeen op goed peil handhavend
binnenlands verbruik is het export-sur
plus niet al te grdot. Exportmogelijk
heden naar andere landen zijn er
slechts in zeer geringe mate. De extra
heffing (sluisprijsheffing is met in
gang van begin deze week weer ver
laagd, doch men verwacht dat dit nau
welijks tot een ruimere import in der
de landen zal leiden.
De produktenindustrie koopt wel,
doch men heeft ook een zeer goedkoop
aanbod aan jongehenneëieren in Bel
gië, waar het prijsverschil met de nor
male grootte-klassen steeds nog wat
groter is dan in Nederland. In handels
kringen heeft men ten aanzien van de
Paashandel weinig verwachtingen, al
thans ten aanzien van de buitenlandse
handel.
De meest betaalde aanbiedingsprijzen
waren de afgelopen week als volgt
(voor 3tjes, franco-grens, incl. verpak
king): 22 febr. f 12.50; 24 febr. f 12.25;
27 febr. f 12.25, doch er is ook tegen la
ge prijzen afgegeven.
Pluimveemarkt beter
De exportprijzen voor braadkuikens
beginnen iets aan te trekken. Bij de af
laders schijnt men het in zoverre eens
dat men vrij algemeen niet meer bene
den een vastgestelde hogere prijs of
freert.
Uiteraard leidde dat aanvankelijk tot
verkleining van de disposities van de
Duitse importhandel, doch men is van
mening dat dit slechts een tijdelijk ver
schijnsel zal zijn.
De voorraadpositiie van een aantal
importhuizen in Duitsland wijst in die
richting.
Waar te nemen is dat Belgische ex
porteurs alsook Duitse slachterijen hun
prijzen optrekken aan de verhoogde Ne
derlandse offerteprijzen.
De franco-grensprijzen zijn nog voor
een aanmerkelijke verbetering vat
baar, omdat ze altijd nog verliesgevend
zijn.
Indien men gezamenlijk bij het stand
punt blijft niet tot prijsconcessies over
te gaan, lijkt een voortgaande verbete
ring van de prijzen alleszins waar
schijnlijk.
Met de mogelijkheid dat de produktie
al te sterk zal zijn ingekrompen dient
men eveneens rekening te houden. Dit
zou tot een prijsuitslag naar de andere
kant leiden, die men ook niet gewenst
acht.
Het verbruik, dat aanmerkelijk ge
stegen is, door de lage prijzen, dient
men met alle mogelijke middelen op
peil te houden.
Dat is een eerste voorwaarde voor
een gezond houden van de pluimvee-
markt.
capten mensen zijn, waarmee nooit iets
te bereiken zal zijn. Er zijn methoden
om de mogelijkheden, die al deze kinde
ren bezitten, te ontwikkelen."
Behalve Philadelfia zijn in dit comité
ook de ouders van dergelijke kinderen
en commissie van Nazorg van BLO-leer-
lingen vertegenwoordigd. Een behoefte
peiling heeft uitgewezen, dat er momen
teel voor opname in een dagverblijf 14
kleuters, 16 schoolkinderen en 18 vol
wassenen in aanmeerking komn. Indien
het dagverblijf eenmaal gerealiseerd is,
verwacht men, dat de aanvraag voor
plaatsing sterk zal toenemen. Dat is na
melijk de ervaring ...bij andere inrich
tingen.
Plaatsing geschiedt
buiten verantwoordelijkheid
van de redactie
Geachte Redactie,
Gaarne zag ik het volgende in uw
dagblad „de Vallei" opgenomen. In het
laatste verslag van de raadsvergadering
van Renswoude werd onder het op
schrift „pachtgeschil in Renswoude"
geschreven, dat ik het wel eens was
met de schadeloosstelling maar niet
met het feit, dat de pachtovereenkomst
ontbonden zou worden. Dit is een on
juiste voorstelling van zaken aangezien
het niet gaat om de overeenkomst,
maar juist om de schadeloosstelling. Ik
heb namelijk angst, dat deze aangele
genheid een herhaling zal worden van
hetgeen in de vijftiger jaren gebeurd
is. Toen de Taets van Amerongenweg
moest worden aangelegd moest ik ook
grond en kippenhokken afstaan en een
hooiberg afbreken. Bovendien werd de
inrit naar mijn garage afgesloten, waar
door ik bij de uitoefening van mijn be
drijf veel schade heb ondervonden.
Hiervoor is mij, ondanks alle aanvra
gen, nooit iets uitbetaald. Hopende, dat
ditmaal de angst ongegrond mag blij
ken, en u dankend voor de plaatsruim
te, verblijf ik,
T. Meter,
Oude Holleweg 22
i Renswoude.
Mijne heren,
Naar aanleiding van uw rubriek
„Kijk op de Kerk" wilde ik graag een
stukje schrijven. Ik vind dit namelijk
interessant en ik heb verleden jaar dat
stuk van ds. Kok ook gelezen.
Ik was het met ds. Kok helemaal
eens. Nu heb ik het stuk weer gelezen,
betreffende het verweer van ds. Mal
lan tegen ds. Kok. Ek herinner mij het
desbetreffende stuk van verleden jaar
nog heel goed.
Ds. Mallan zegt dat ds. Kok louter
uit berekening uit Veenendaal is weg
gegaan, omdat de groeiende gemeente
te zwaar voor hem werd. En dan zegt
ds. Mallan, het is voor het vlees wel
gemakkelijk als men met een God te
doen heeft die zich schikt naar onze be
rekeningen.
Wij vinden het echter toch veiliger,
als wij achter de Heere mogen aanko
men, in plaats dat HQ achter ons aan
komt.
Als ds. Kok niets anders had gezegd
dan dat, dan was ik het met ds. Mal
lan wel eens geweest. Maar ds. Kok zei
er nog iets heel belangrijks bij, name
lijk dat hij die berekening aan de Hee
re had voorgelegd.
En ik vind als je van iemand iets wil
zeggen, dan moet je wel goed weten
hoe het zit. Want anders stel je iemand
onnodig in een kwaad daglicht. En dan
dit er nog bij. Ds. Kok ging toch naar
een andere gemeente, daar diende hij
toch ook God.
En aansluitend hierop zou ik nog iets
willen zeggen. Elke dominee zal toch
wel een berekening maken voordat hij
naar een andere gemeente gaat? Ook
ds. Mallan? (uitzonderingen zijn er ge
loof ik wel).
Maar als zij die berekeningen maar
aan de Heere voorleggen, dan is het
goed.
Dan gaat men de Heere niet voor,
maar dan gaat men Hem ook achter
aan.
En dan dit nog. Dr. Mallan kan het
niet erg verwerken dat ds. Kok het al
tijd naar zijn zin heeft gehad op deze
wereld. Ds. Mallan zegt wel eerst, dat
hij het zo moet opvatten, dat hij altijd
een gewillig kruisdrager geweest moet
zijn. Maar gelijk daar achteraan zegt
hij: Of weet ds. Kok niets van een gees
telijk vreemdelingschap
Ik zou willen zeggen: Het staat voor
mij wel vast dat ds. Kok hier wel van
af weet, maar nochtans kan hij schik
op deze wereld hebben, omdat hij weet,
dat Christus ook voor hem gestorven is.
En dan hoeft men niet met een dood
graversgezicht rond te lopen op deze
wereld.
Maar dan ben je in deze wereld het
zout der aarde.
J. v. d. M.
(naam en adses bij de redactie
bekend)
De stichting zou graag zo spoedig mo
gelijk gaan bouwen, maar men ziet
daarvoor binnen afzienebar tijd nog
niet de mogelijkheden voor, vandaar
dat men eerst op zoek gaat naai- rium-
te, waarin men voorlopig kan werken.
Overigens heeft dat het voordeel,
dat men lering kan trekken uit de erva
ringen, die in deze „noodruimte" opgee-
daan worden, bij een eventuele nieuw
bouw. Ovr de finaniiële consequenties
hoeft het bestuur van de stichting zich
niet veel zorgen te maken, want indien
de gemeente bereid is 40 pet. bij te
dragen, dan vergoedt het Rijk de rest
van de exploitatielasten.
Wel zal er een beginkapitaal voor de
stichting nodig zijn, om de voorberei
dende werkzaamheden te kunnen uitvoe
ren. Hiervoor hoopt men het bedrijfsle
ven en enkele „kapitaalkrachtige" par
ticulieren te interesseren. Voorlopig zijn
alle noodzakelijke kosten nog gedragen
door Philadelfia. Indien men geheel op
orde is, kan men voor een eventuele
aanbouw van een dergelijk verblijf pro
beren bankkrediet te krijgen.
Het is van belang, dat indien men er
toe aangezocht wordt, dat men de schou
ders onder dit voor onze gehandicapte
medemens zo belangrijke initiatief zet.
Ook le geestelijk gehandicapte heeft het
recht op een menswaardig bestaan en
als zijn handicap zo groot is, dat hij
e.v. na BLO-tijd niet op de Streek-
werkplaats terecht kan, dan is een ver
blijf de enige oplossing. Het is namelijk
voor de ouders van dergelijke patiënten
onmogelijk om thuis de geëigende oe
feningen te doen, aldus een der be
stuursleden.
ADVERTENTIE
Vraag ons
gratis behangboekje
ZANDSTR. 7 - VEENENDAAL
VEENENDAAL De kleedkamer
van de voetbalvereniging Veenendaal, op
het Veenendaal-terrein aan de Bergweg,
werd vereerd met een bezoek van
waarschijnlijk een aantal jongens.
Er werden tal van vernielingen aange
richt, terwijl ook een bal gestolen werd.
VEENENDAAL. Het Kostverloren
was dinsdag een zeer onrustige, en
waarschijnlijk ook gevaarlijke buurt.
Tweemaal moest de politie optreden,
omdat er een vechtpartij gemeld werd.
De eerste maal werd daarvoor de
heer Van A. ingesloten, omdat hij was
gaan slaan, toen buurtbewoners hem
voor oplichter uitmaakten.
Enkele uren later kwam de politie
weer naar Kostverloren, nu om de heer
M. te ontzetten, die belaagd werd door
zijn echtgenote, waarmee hij niet meer
samenwoont. Mevrouw M. scheen haar
man een klap met een klomp gegeven
te hebben, terwijl de heer M. daarop
heeft teruggeslagen. Na het verschijnen
van de politie beloofde mevr. M. terug
te komen.
WAGENINGEN „Laat mij ook eens wat zeggen",
explodeerde de kantonrechter, mr. A. C. v.d. Brand, bij
een extra ziting van het Wagenings kantongerecht. Deze
woorden waren gericht tot de Veenendaler J. L., die
vorig jaar juli was geverbaliseerd voor het onvoldoende
functioneren van zijn rem. Verdachte toonde zich een
man die steeds opnieuw 'n woordenvloed voorradig heeft,
waarmee hij de kantonrechter meer dan eens tot ergernis
bracht. De zaak was al eens eerder voor geweest, maar
toen bleek het noodzakelijk verbalisant te horen. Deze
was nu aanwezig als getuige in de gestalte van hoofd
agent S. uit Veenendaal. De hoofdagent vertelde zijn ver
haaltje en een tweede getuige het zijne. Het ging over ko
kertjes, dwarsbalken en treksteunen, maar de tegenstrij
digheid en onduidelijkheid was zo groot, dat de officier
van justitie, mr. R. A. Th. Gevers Deynoot, de verkla
ringen „zeer onbevredigend" noemde. De getuigen spraken
door elkaar heen en de verdachte interrumpeerde door
lopend de kantonrechter. De officier van justitie kwam
tot de conclusie, dat een nieuwe controle door de tegen
spraak van verbalisant en de nerveuze, met een sleutel
bos achter zijn rug spelende, getuige noodzakelijk was.
„Misschien", zo meende hij, „is verbalisant wat al te pes
simistisch geweest". Hij stelde een technisch onderzoek
ter plaatse voor. De kantonrechter leek dat ook noodza
kelijk. Een nieuwe woordenvloed van verdachte bezwoer
hij met: „Al die verhalen, ik heb nog meer zaken te be
handelen vandaag. Ik zal een nader onderzoek laten in
stellen, maar voor vandaag weet ik genoeg. Volgende
zaak!"
Die volgende zaak was tegen de heer
A. R. uit Rhenen, die te ver van de
rechterkant van de weg was gekomen,
toen hij voorsorteerde om een aan de
linkerkant van de rijweg gelegen inrit
in te rijden. Verbalisant, die niet bij
het ongeluk, waarbij een wielrijdster
werd aangereden, aanwezig was ge
weest, verklaarde, dat het niet nodig
was geweest, dat R. zo ver naar links
ging.
Verdachte was het hier mee eens:
„Inderdaad, niet helemaal nodig, maar
de weg was op dat ogenblik vrij, zodat
ik een ongeluk niet voorzien had".
Kantonrechter: „De aanrijding is U
ook niet ten laste gelegd, wel dat U te
veel naar links bent gegaan".
Verdachte: „Inderdaad".
„Wat hebt U daarop te zeggen?"
„Weinig".
„Hoe snel reed U?"
„Ik stond praktisch stil".
Verbalisant bevestigde dit laatste
met: „Ja, want de auto stond bij onze
komst nog op de plaats waar het onge
luk gebeurd was." De officier van justi
tie vatte het hele geval samen: „een
misverstandsituatie, maar meneer had
dit moeten voorzien."
Hij had niet enkel langzaam moeten
rijden, maar volkomen moeten stoppen.
Behalve het ten laste gelegde mag me
neer verweten worden, dat hij zich niet
voldoende aan de situatie heeft aange
past". Hij eiste een geldboete van
f 75,- of zeven dagen hechtenis, waarna
de kantonrechter overeenkomstig de
eis vonniste.
Omdat hij de maximum snelheid op
de Arnhemseweg te Ede had overschre
den stond de Edenaar E. L. van E. te
recht. Tijdens het verhoor ontstond ver
schil van mening over een tweede wa
gen waarvan E. zei, dat die dan ook
te hard had gereden maar niet bekeurd
was. Verbalisant herinnerde zich hier
niets van. Verdachte probeerde het an
ders met: „Ik heb nog nooit een bakkie
gehad zolang ik op de weg zit".
Kantonrechter, met stemverheffing,
„Nee U vergeet dat U in 1965 een
proces-verbaal hebt gehad voor te hard
rijden". Verdachte legde uit waarom
dat toen zo was geweest, waarop de
kantonrechter zijn zin kreeg door deze
dialoog te besluiten met: „U hebt in
ieder geval een proces-verbaal gehad,
dus moet U niet zeggen van niet".
De officier van justitie achtte geen
enkele twijfel aanwezig. Hij eiste een
geldboete van f 75,- of zeven dagen,
waarmee de kantonrechter zich kon
verenigen.
Na het uitspreken van het vonnis
stond de echtgenote Van E. op van
haar bank in de publieke tribune en
vroeg of ze ook wat mocht zeggen. Kan
tonrechter: „Nee, mevrouw, U mag
niets zeggen". De echtgenote wilde toch
wel wat kwijt en stak van wal, waar
na ze wegens ordeverstoring door de
parketwacht uit de zaal verwijderd
werd.
De taxi-chauffeuse C. S. v. D. had
geen voorrang gegeven op een kruising
in Veenendaal. Verdachte verklaarde
het gewoon niet gezien te hebben, dat
er iemand aankwam.
De officier vroeg: „Hebt u zich mis
schien vergist in de snelheid?"
VEENENDAAL. Op de hoek van
de Parallelweg - Ambachtstraat kwam
gisteren een aanrijding voor, waarbij
een auto zwaar beschadigd werd. De
politie nam het kenteken in, om te voor
komen dat'er verder nog met het vehi
kel gereden zou worden, voordat her
stelling plaatsgevonden had.
Het gebeurde toen de heer I. J. A.
de K. uit Rhenen over de Parallelweg
de Ambachtstraat naderde. Vanuit de
Ambachtstraat kwam op datzelfde mo
ment de heer I. G. A. v. B. uit Nijme
gen. Bij de botsing werd de auto van
de heer Van B. zwaar beschadigd.
RHENEN. Woensdagavond 1 maart
houdt de afdeling Wageningen en om
streken van de Vereniging voor Experi
menteel Radio Onderzoek Nederland
afgekort Veron, haar driewekelijkse bij
eenkomst in de restauratie van de NBM
te Wageningen aan de Stadsbrink.
Het onderwerp is een inleiding tot de
halfgeleiderelektronica, waartoe onder
andere dat wonderlijke elementje in de
transistor behoort, dat men tegenwoor
dig niet alleen maar in transistorra
dio's vindt. Belangstellenden zijn van
harte welkom. Nadere inlichtingen zijn
verkrijgbaar bij het secretariaat van
de afdeling, Akeleiplantsoen 18 in Rhe
nen, tel. 2896 of rechtstreeks bij het
centraal bureau van de Veron, Postbus
9, Amsterdam.
VEENENDAAL Morgen, donderdag, viert ds. A. Langerak zijn zilveren
bruiloft, over enkele weken, op le Paasdag, hoopt hij te herdenken, dat het
\iy2 jaar geleden is, dat hij bevestigd werd als predikant in de Nederlandse
Hervormde Kerken. Na een ongeveer een half jaar durend vicariaat in de ge
meente Den Ham (Ov.) werd hij bevestigd in Vinkeveen (classis Breukelen)
op zondag 26 september 1954. De „carrière" van ds. Langerak is min of meer
merkwaardig. Oorspronkelijk was zijn onderwijs meer gericht op de handel,
dan op het predikambt. Ook zijn werkkring wees aanvankelijk in die richting:
de effectenafdeling van een bank in Utrecht, zijn geboorteplaats. Zijn oplei?
ding bestond uit HBS en tijdens zijn tijd op die bank behaalde hij het staats-
dipïoma gymnasium, na een studie aan het avondlyceum in zijn toenmalige
woonplaats. Zijn universitaire opleiding ontving ds. Langerak aan de Rijks
universiteit van Utrecht „niet omdat ik lid van de gereformeerde bond was,
maar omdat ig de gereformeeerde prediking in de hervormde kerk voorsta".
Overigens is de jubilaris thans wel lid van de „Bond".
Ds. Langerak is, zoals hij verklaarde
„na een innerlijke beleving, die diep
ingrijpend was", tot de keuze van het
ambt van predikant gekomen. Voordien
bestond zijn godsdienst uit „we gingen
naar de kerk, levend in het Utrechtse
klimaat, dat in de huidige terminologie
het beste als „midden orthodox" aange
duid kan worden. Daarna ben ik de
oude schrijvers gaan lezen. Dezen heb
ben een grote invloed op me gehad,
vooral Van der Groe, al heb ik ook van
vrijwel al de anderen gelezen. Sterk heb
ik onder invloed gestaan van ds. Paauwe
doordat ik met die kringen in aan
raking kwam.
Met de theologische lijn van ds.
Paauwe kan ik me wel verenigen, al
ben ik geen „Paauwiaan", zodra er er
gens „iaan" of iets dergelijks achter
komt, dan is het fout. Iedereen
heeft natuurlijk iets eenzijdigs; maar
het gaat om de hoofdlijn. Ook veel in
vloed heb ik ondervonden van de ge
schriften van Kohlbrugge en natuurlijk
kan ook Barth niet vergeten worden,
omdat die op Kohlbrugge heeft voort
gebouwd."
Volgens ds. Langerak moet je de pre
diking los maken van de persoon. Iede
re predikant moet trachten zich onder
het gezag van de schrift te stellen, ook
wat betreft zijn prediking. Zo kan het
gebeuren dat hij bij Calvijn die ge
bruik ik veel bij mijn preekvoorberei-
ding" dingen tegenkomt, waarmee
hij het na zelfstandig onderzoek niet ge
heel eens is.
Het bevalt ds. Langerak goed in Vee
nendaal, hoewel de overgang wel groot
voor hem was. Ten eerste de omge
ving, „Ik houd van water, al is het in
het bos in de herfst en winter eigenlijk
mooier", en ten tweede de grootte van
de gemeente. De gemeente Vinkeveen
telde ongeveer 325 gezinnen, terwijl de
Oostwijk ongeveer 1000 pastorale eenhe
den heeft. Ook het karakter van de
plaats is geheel anders. Naast de her
vormden is de meerderheid van Vinke
veen rooms-katholiek, en dat is dus een
geheel andere situatie dan hier, maar
„de laatste jaren veranderde daar de
import ook veel.
Toen ik er pas kwam, bestond de
raad voor de helft uit protestants-chris
telijke afgevaardigden en de andere
helft uit rooms-katholieken. Nu zijn er
ook leden van de Boeren Partij en de
VVD vertegenwoordigd."
Ds. Langerak vertelde, dat hij in
Vinkeveen wel eens contact met de
roomse kerk gehad had, al was dat dan
niet uitgelopen tot het beleggen van
speciale gemeenschappelijke diensten.
Wel heeft er bijvoorbeeld samenwer
king bestaan in de actie voor Honga
rije".
Verdachte: „Nee, gewoon niet ge
zien".
De officier vond de zaak duidelijk en
zei omdat mevrouw afhankelijk was
van het gebruik van de auto ditmaal
nog niet onvoorwaardelijk te willen ver
oordelen. „Daarom een voorwaardelij
ke straf als waarschuwing". Hij eiste
f 80,- of acht dagen hechtenis en voor
waardelijke ontzegging van de rijbe
voegdheid voor de tijd van vier maan
den met een proeftijd van twee jaar.
In zijn pleidooi zei de door de chauf-
feuse meegebrachte raadsman: „Onge
twijfeld zult U straks veroordelen,
maar U zult begrijpen dat ik niet hier
heen ben gekomen om dat te zeggen".
Hij vestigde er de aandacht op, dat de
andere auto veel te hard had gereden
en noemde een voorwaardelijke ontzeg
ging een griezelig ding. Hij vergeleek
het met het zwaard van Damocles en
was van mening dat een dergelijke
straf vaak een bepaald gevoel van on
zekerheid geeft aan iemand die zo vaak
achter het stuur zit.
De officier van justitie antwoordde,
„wel wat te kunnen voelen voor het
argument van de geachte raadsman",
en begreep de gedachte, dat het psy
chologisch gezien misschien minder
VEENENDAAL. De heer L. P. uit
Renswoude heeft verklaard, dat hij de
auto bestuurde, die maandagavond op
de Stationsstraat tegen een lichtmast
reed en daarna over de kop sloeg.
Omdat hij geen oorzaak voor het ge
beurde kon opgeven verzoekt de politie
de bestuurder van een zwarte Volkswa
gen personenauto die op de bewuste
maandag, 27 februari, getuige was van
dit ongeval, dat omstreeks 20.10 uur
plaatsvond, zich met haar in verbinding
te stellen. Het telefoonnummer van de
Veenendaalse politie is (08385)-3636.
juist is om zich op deze wijze vier
maanden door het verkeer te bewegen.
Hij wijzigde zijn eis in een maand
onvoorwaardelijk.
De raadsman kreeg hierna opnieuw
het woord en zei: „Nu zijn we van de
wal in de sloot geraakt." Hij zei het al
ternatief van de officier niet acceptabel
te vinden omdat zijn cliënte samen
met haar man het dagelijks brood ver
dient. „Daarom liever een hogere geld
boete zonder voorwaardelijke of on
voorwaardelijke ontzegging".
De kantonrechter bracht in het mid
den dat de persoon van verdachte hem
toch wel enig vertrouwen gaf en vonnis
te met f 150 of vijftien dagen zonder
bijkomende straf.
De Arnhemmer J. A. H. was voor
een te hoge snelheid in Oosterbeek aan
gehouden. De verbalisant en de ver
dachte waren het niet helemaal eens
met elkaar over de plaats waar de
overtreding gemaakt zou zijn. De offi
cier van justitie ging zich zelfs afvra
gen of verbalisant niet was opgetreden
op terrein waar hij niet bevoegd was.
Om de zaak te illustreren diepte H. een
paar kaarten en tekeningen uit zijn ak
tetas waar de magistraten, verdachte
en verbalisant zich overheen bogen.
Verdachte zei absoluut niet zo hard
te hebben gereden als verbalisant zei
en vond het vreemd, dat deze verklaar
de met een „noodgang" achter hem
aan te zijn gegaan.
Kantonrechter: „Zo vreemd is dat
niet want U bent al vijf maal gever
baliseerd. De officier vond in zijn re
quisitoir het wel bewezen dat verdach
te meer dan zeventig kilometer had ge
reden.
Hij zei dit zonder meer toch een wat
al te gemakkelijke aanpak van de zaak
te vinden en vond een weg als waar
de overtreding was gemaakt een
zekere souplesse vragen. Ondanks „de
schrikbarende straflijst" meende
dat een veroordeling licht de
hij
conse
quentie zou hebben van een voorwaar
delijke ontzegging die niet in verhou
ding ligt tot het feit. „Daarom meneer
de kantonrechter verzoek ik U de twij-
felpunten te bezien en vraag ik vrij
spraak".
De kantonrechter achtte in tegenstel
ling tot de officier het feit wel bewe
zen. „Het is de vijfde maal en het
moet nu maar eens uit zijn". Hij von
niste met een geldboete van f 100,- of
tien dagen en een onvoorwaardelijke
ontzegging van de rijbevoegdheid voor
de tijd van drie maanden.
RENSWOUDE De toneelvereniging T.l.P. geeft zaterdagavond een jubi
leumuitvoering in gebouw Rehoboth. Het drama ,,De Zondaar' zal dan voor
het voetlicht worden gebracht. De leden hebben de afgelopen maanden vele
vrije avonden besteed om het stuk ,,erin" te krijgen. Nu dat eenmaal zo ver is,
staan er andere zorgen voor de deur, waaronder het bouwen van de decors.
Er komen in Renswoude geen speciale decorbouwers aan te pas om dit moei
lijke karwei te klaren; de leden doen het zelf. Op de foto zien we de voorzitster
van de toneelvereniging, mevrouw T. van de Kaade Leeuw bezig de decors
op het toneel aan te brengen. Zij wordt geassisteerd door haar man. In Rens
woude betekent toneelspelen meer dan alleen het uit het hoofd leren van een
rol
