Duitse „vakbondsgeneraal"
dreigt vervroegd ontslag
Felle kritiek in Senaat
op Johnsons politiek
WARSCHAU-PRAAG
EN PANKOW IN
IJZEREN DRIEHOEK
Hoessein
KALE, GERAFELDE,
ONMOMEUZE,
KREUKELIGE
REGENJAS!
LEVE NIEUW
Explosieve
toestand in
Djokja
CONSERVATIEVE ELEMENTEN gAUDISSEN „VREEMDE EEND"
WILLEN HUN ZIN HEBBEN
E
Laatste woord
aan De Gaulle
ontnomen
Twee moorden aan
Rivièra thans
opgehelderd
Moefti weer eens
in Jeruzalem
BETREURD
GOED WOORD
Verhuizing
Onmisbaar
Bedankt
Geweigerd
Luxemburgse prins
in Londen gehuwd
Uit angst vooi Bonn
Voor
BabyU^t
Soldaat ging in
hongerstaking
Clayton Powell
afgezet
Hond van driehoog
uit raam gegooid
DONDERDAG 2 MAART 1967
A De toestand in Aden is nog steeds zeer gespannen; een aantal Britse vrouwen
en kinderen wordt gerepatrieerd. Hier een beeld tijdens een van de rellen in de
stad: Britse soldaten, de gasmaskers voor en de geweren schietklaar trekken
op tegen demonstranten. Op de achtergrond een groep betogers met spandoeken
die pro-Nasser-leuzen laten zien.
PARIJS De commerciële radio-
omroep Europa nr. 1, heeft bekend
gemaakt van plan te zjjn president
De Gaulle het laatste woord in de
Franse verkiezingscampagne te ont
nemen. De omroep wil drie regerings-
fuctionarissen en drie leiders van de
oppositie aan het woord laten vlak
nadat de generaal zaterdagavond voor
het scherm is verschenen, enige uren
voordat zondagochtend de stemloka
len opengaan.
Het besluit van de generaal om op
die tijd de natie toe te spreken, nadat
vrijdag te middernacht de officiële
verkiezingscampagne zal zijn beëin
digd, heeft een storm van kritiek ge
wekt. De oppositie noemt dit voorne
men onwettig, schandalig en een te
ken van angst voor verlies van de re
geringsmeerderheid. De oppositielei
ders die voor radio Europa zullen
spreken, zijn de communist Jacques
Duclos, de leider van de socialistische
federatie Frangois Mitterand en die
van het anti-communistische demo
cratische centrum, de senator Jean
Lecanuet.
Van andere zijde zullen de linkse
Gaullist René Capitant, een nog niet
genoemde rechtse Gaullist en de mi
nister van Landbouw, Edgar Faure,
het woord voeren.
iiiiiiiiimnniiniiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiHiuniiHiiinmiiiiri
NICE Een 45-jarige zakenman
heeft tegenover de politie van Nice be
kend, in 1964 en eind vorig jaar twee
oudere dames te hebben vermoord, wier
financiële belangen hij moest beharti
gen. De uit Marokko afkomstige Jean-
Baptiste Navarro heeft ook de plaatsen
aangewezen, waar hij de lijken van zijn
slachtoffers had begraven.
Navarro werd al verscheidene weken
van de moorden verdacht. Tot dusver
had hij steeds verklaard, dat de 61-ja-
rige mej. Odette Hiairet in 1964 de Ri
vièra had verlaten om in Spanje te
gaan wonen en dat de 76-jarige mevr.
Yvonne Coppinger eind 1966 was ver
dwenen, omdat zij diep in de schulden
zat. Zijn eerste slachtoffer begroef Na
varro bij Cannes en zijn tweede te An
tibes.
JERUZALEM Haj Amin al Hoes-
seini, die in de jaren dertig Moefti
(geestelijk Moh. hoofdman) van Jeru
zalem was en ten tijde van het Britse
mandaat een van de leiders van de
Arabische nationalisten in Palestina, is
woensdag voor het eerst sinds 80 jaa.r
weer in Jeruzalem geweest. De 73-jari-
ge Haj Amin, destijds door de Britten
gezocht, kon in 1937, na de grote op
stand van de Arabieren, in vermom
ming uit Palestina vluchten.
Hij is woensdag maar kort in Jeru
zalem geweest. Hij reisde van deze
stad door naar Amman, waar hij eni
ge tijd zal blijven.
In de oorlog was de Moefti een van
de weinige Arabieren die op het Duit
se Nazi-rijk wedden. Hij vluchtte naar
Berlijn waar hij een Moslim-S.S. sticht
te. Met Franse hulp vluchtte hij in 1945
naar Egypte.
WASHINGTON In de Amerikaan
se Senaat is het deze week al enkele
malen tot Urenlange verhitte debatten
gekomen over de Vietnamese kwestie.
De afgevaardigden splitsten zich in twee
elkaar fel bestrijdende kampen. Aan de
ene kant de groep aangevoerd door de
democratische senator Fulbright, die
pleitte voor stopzetting van de bombar
dementen op Noord-Viëtnam en vermin
dering van troepensterkte. Aan de an
dere kant de groep, van wie senator
Richard Russell de spreekbuis was. Hjj
drong aan op verheviging van de bom-
barnementen en zwaardere militaire
druk.
Fulbright steunde een motie van de
democratische senator Joseph Clark, die
wil dat voor voortzetting van de bom
bardementen op Noord-Viëtnam of ver
meerdering van de troepen boven vijf
honderdduizend man, een officiële oor
logsverklaring van het Congres is ver
eist.
Senator Russell kantte zich daar fel
tegen. „Ik wens geen oorlogsverkla
ring," zei hij. „Daar kunnen we niets
bij winnen en een heleboel bij verlie
zen." Naar zijn oordeel zouden bij een
officiële oorlogsverklaring verdragen
van toepassing worden waardoor de
Sovjet-Unie, China en andere landen bij
de vijandelijkheden betrokken zouden
raken.
Russell betoogde dat zwaardere mili
taire druk moet worden geoefend op
Noord-Viëtnam. „Wij zullen de vrede
door stopzetting van de bombardemen
ten geen dag dichterbij brengen. Zo
lang Ho Tsji-Minh en andere Noordviët-
namese leiders niet overtuigd zijn, dat
ze in Zuid-Viëtnam zijn verslagen, is
een schikking onmogelijk," meende hij.
Senator Fulbrigt zei dat hij het be
treurde dat hij in 1964 zijn steun had
gegeven aan een resolutie, die presi
dent Johnson machtigde de oorlog in
Viëtnam te verhevigen. Hjj was het wel
eens met de opmerking van senator
Russell, dat Amerika Noord-Viëtnam
met zijn strijdkrachten zou kunnen ver
pletteren, maar voegde er aan toe: „We
zouden ze kunnen vermoorden. Ik wens
dat niet te doen. Ik wil een einde aan
de oorlog maken door middel van een
eerlijke vrede, een hoopgevende, duur
zame vrede."
Tijdens het debat betoogde senator
Clark dat de democratische partij de
presidentsverkiezingen van 1968 zal
verliezen als de oorlog dan nog op de
zelfde voet wordt gevoerd.
Senator Wayne Morse (democraat)
kondigde aan dat hij president Johnson
In 1968 niet zal steunen als de oorlog
voortduurt. Hij had geen goed woord
over voor de Amerikaanse politiek in
Viëtnam. „In Viëtnam ontbladeren we
duizenden vierkante kilometer bos, ver
anderen uitgestrekte akkers in onvrucht
bare vlaktes, leggen dorpen met vlam
menwerpers in de as en ploegen ze
om met bulldozers^ De mensen worden
verdreven uit de dorpen waar zij en
hun voorouders altijd hebben gewoond
en ze worden ondergebracht in gemeen
schappelijke tenten. Ze hebben nu be
halve geen heden en geen toekomst ook,
geen verleden meer," zo zei hij.
0 Roemenië heeft met een groep Duit
se ondernemingen met aan het hoofd
Krupp, een contract afgesloten van 85
miljoen Duitse Marken voor de levering
van onderdelen voor de bouw van een
nieuwe Roemeense vetkool-mijn.
De woordvoerder van Krupp, die dit
bekend maakte, zei dat de groep be
halve Krupp, de firma's Demag-
Launchhammer uit Dusseldorp en Eick-
hoff uit Bochum omvat.
BONN De Duitse luitenant-generaal graaf Baudissin, een van de grote
voorvechters van moderne opvattingen in de Bundeswehr, loopt kans een half
jaar vervroegd te worden gepensioneerd. In Bonn vraagt men zich af in hoe
verre dit een gevolg is van het ageren van conservatieve militairen tegen Bau
dissin. De generaal, die zondag nog werd onderscheiden met de Theodor
Heuss-prijs voor „moedige democratische initiatieven" heeft kortgeleden in
het' conservatieve kamp veel kwaad bloed gezet door als eerste generaal toe
te treden tot de vakbond van overheidspersoneel.
Baudissin is aanhanger van de theorie
dat de soldaat „staatsburger in uni
form" is en bij het uitvoeren van be
velen een ruime mate van eigen verant
woordelijkheid behoudt. Deze ideeën,
nog wel bij een opperofficier van adel
lijke bloede, hebben hem niet bepaald
populair gemaakt bij zijn meer conser
vatieve wapenbroeders.
Baudissin is al zes jaar verbonden
aan het Atlantische hoofdkwartier in
Parijs, waarbij de laatste twee jaar
plaatsvervangend stafchef-Operaties
was. Op 8 mei wordt hij zestig jaar en
daarom zou hij op 1 oktober worden ge
pensioneerd.
Deze zomer echter moet het hoofd
kwartier verhuizen van Parijs naar
Brussel. Baudissin acht het ongewenst
dat hij midden in de verhuizing zijn
commando zou moeten overdragen.
Daarom had hij het ministerie van De
fensie in Bonn verzocht hem ofwel een
half jaar langer te laten aanblijven of
hem anders vóór de verhuizing te pen
sioneren, op 31 maart.
Het ministerie had al besloten dat
Baudlsslns diensttijd niet verlengd zou
worden, maar nog geen uitsluitsel gege
ven over vervroegde pensionering. De
beslissing hierover moet worden geno
men door de minister van Defensie,
Schroder, die met vakantie in Pontresi-
na is. De pensionering van een generaal
moet tenslotte nog worden bekrachtigd
door de bondspresident Lübke.
Uit Parijs kwam echter deze dagen
in Bonn een brief van de Amerikaanse
generaal Parker, waarin Baudissin on
misbaar werd genoemd: een officieuze
wenk van de NAVO om de Westduitse
generaal tot na de verhuizing te laten
aanblijven.
In Bonn is men daai'om nog eens
over de kwestie gaan denken, en vrij
dag zal staatsecretaris Carstens naar
Parijs vliegen om met generaal Lem-
nitzer, de Atlantische bevelhebber in
Europa, toch nog te overleggen over
een mogelijke verlenging van Baudis-
sins diensttijd.
Dat Bonn aanvankelijk de generaal
geen langere diensttijd wilde toestaan
is op zichzelf niet zo ongewoon. Het de
partement staat slechts zeer weinig uit
zonderingen toe op de geldende regels,
om niet het verwijt te incasseren dat
de een wordt bevoorrecht en de ander
niet. In dit geval echter kan de invloed
van conservatieve militaire kringen een
rol hebben gespeeld.
Baudissin werd eind vorig jaar lid
van de vakbond en bedankte gelijktij
dig voor het „Bundeswehr Verband",
de traditionele militaire beroepsorgani
satie, die sterk onder invloed staat van
het ministerie, en niet als een echte
vakbond wordt beschouwd.
De voorzitter van het Bundeswehr
Verband, brigade-generaal Keilig, ver
zocht Baudissin om uitleg.
Baudissin weigerde, en schreef terug
dat hij „niet wilde bijdragen tot het
tot stand komen van een soort inquisi
tie, die wellicht de vrijheid van keuze
van anderen zou kunnen belemmeren".
Het Bundeswehr Verband reageerde
daarop met een zeer onvriendelijk ge
baar. In een intern orgaan publiceerde
het een brief van Keilig aan Baudissin,
waarin werd gevraagd waarom Baudis
sin zich „buiten de militaire gemeen
schap" had geplaatst. Daarna werd de
lof weergegeven die een Oostduits com
munistisch radiostation Baudissin had
toegezwaaid wegens zijn toetreden tot
de vakbond.
Het aanvankelijke besluit van het mi
nisterie dm Baudissin geen uitstel van
pensionering te geven zou zijn geno
men om niet nog meer verzet te wek
ken in het conservatieve kamp. Gene
raal Baudissin zelf heeft gezegd dat hij
zich over de kwestie niet wil uitlaten
„zolang hij nog uniform draagt."
GUILFORD (Engeland) Prins
Charles van Luxemburg is in het huwe
lijk getreden met mejuffrouw Joan pou-
glas Dillon, dochter van de vroegere
Amerikaanse minister van Financiën,
tijdens een katholieke kerkdienst, die
door vele adellijke personen werd bij
gewoond. Het was niettemin een rustige,
intieme plechtigheid.
De ouders van de bruid en de bruide
gom waren met vrienden en bekenden
aanwezig.
De huwelijksplechtigheid had plaats
in de kerk van St. Edward de Belijder in
Sutton Park, Guildford, ten zuid-westen
van Londen. Aanwezig waren onder an
deren groothertogin Charlotte en de
prins van Luxemburg, ouders van de
bruidegom, en de heer en mevrouw
Dillon, ouders van de bruid. Dillon is
sinds jaren een vooraanstaande figuur
in de Amerikaanse financiële wereld.
Prins Charles is de tweede zoon van
groothertogin Charlotte en prins Felix
van Luxemburg.
De bruidegom is 39 jaar oud.
De bruid „debuteerde" in New York in
1952. Zij was eerder gehuwd met James
Moseley, welk huwelijk later ontbonden
is. De afgelopen twaalf jaar heeft zij
met haar dochter in Parijs gewoond.
Prins Charles heeft zijn opleiding in
Frankrijk en Engeland genoten. In
Engeland bezocht hij de militaire aca
demie, Sandhurst.
De hertogelijke familie van Luxem
burg behoort tot het geslacht Bourbon-
Parma. Voor de kerkelijke plechtigheid
werd eerst het burgerlijk huwelijk vol
trokken volgens de Engelse wet.
DJAKARTA Sultan Hamengku Bu-
wono, vice-premier en minister van Fi
nanciën en Economie, zal vandaag
naar Djokjakarta vliegen in een poging
de rust in dat gebied te verzekeren.
Berichten uit Djokjakarta zeggen dat de
toestand daar „explosief' is. Twee ma
riniers zijn gedood bij een vuurgevecht
met andere militairen, tegenstanders
van Soekarno.
De sultan van Djokja is tevens hoofd
van het bijzondere gebied Djokjakarta.
Hij heeft in dat gebied waar president
Soekarno nog altijd veel aanhangers
heeft steeds groot gezag gehad.
Volgens andere berichten hebben
(Soekarno welgezinde) leden van de na
tionalistische partij P.N.I. en „gewa
pende terroristen een keten van steun
punten gevestigd tussen Semarang aan
de noordkust van Java en Djokjakarta.
De voorzitter van het Volkscongres,
Nasution, heeft op een vergadering van
jonge moslims gezegd dat het congres
Soekarno niet langer als president be
schouwt. In een schriftelijke verklaring,
waarin hij officieel het begin van de
zitting van het congres op 7 maart aan
kondigde, liet hij zich er evenwel niet
over uit of president Soekarno door het
congres zal worden afgezet dan wel het
presidentschap in naam zal mogen be
houden.
Op een massabijeenkomst heeft een
studentenleider gewaarschuwd dat elke
poging om president Soekarno zijn func
tie te laten behouden, de weg voor te
rugkeer naar de macht voor hem zou
openhouden.
Generaal Suharto zal zelf het dossier
over Soekarno aan het congres voorleg
gen. Hij zal het congres verslag uit
brengen over het optreden van Soekar
no bij de staatsgreep van oktober 1965
en over zijn betrekkingen met de lei
ders van de staatsgreep.
WARSCHAU Polen, Tsjecho-Slowakjje en Oost-Duitsland willen een nieuw
communistisch sub-blok in Europa vormen, dat ten doel heeft de verdeling van
Duitsland te bestendigen. Polen en Tsjecho-Slowakije zetten gisteren te Warschau
de eerste stap met de ondertekening van een verlenging van het uit 1947 stam
mende verdrag van vriendschap en bystand met 20 jaar.
„goms"
Ter sluiting van de drirehoek zullen de
Oostduitse regering en partijvoorzitter
Walter Ulbricht medio maart eerst naar
Warschau en vervolgens naar Praag rei
zen, ter ondertekening van soortgelijke
verdragen met Polen en Tsjechoslowa-
kije, aldus verklaren welingelichte com
munistische zegslieden.
Het resultaat zal een „ijzeren drie
hoek" zijn ter waarborging van het be
staan van Oost-Duitsland tegen West-
Duitslands territoriale aspiraties en aan
spraken op een vertegenwoordiging van
het gehele Duitse volk.
Sommige Westerse diplomaten spre
ken, van een „papieren driehoek" van be
loften, die het gevolg is van Poolse en
Oostduitse bezorgdheid over het feit, dat
hun zuidelijke bondgenoten welwillender
dan zij staan tegenover de pogingen tot
toenadering van de nieuwe Westduitse
coalitieregering te Bonn.
Overigens zijn er steeds meer aanwij
zingen, dat Tsjechoslowakije's beide
noorderburen plus de Sovjet-Unie,
Praags weerstand tegen het aanknopen
van diplomatieke betrekkingen met
Bonn vergrote, tenzij de Westduitsers
eerst afstand doen van hun eis om voor
geheel Duitsland te spreken.
De diplomaten hebben een grote wijzi
ging in het Tsjechische standpunt ge
constateerd sinds de krachtige Russische
verklaring over Duitsland van 28 janu
ari en het aanknopen door Roemenië
van diplomatieke betrekkingen met Bonn
in de daaropvolgende week.
Verwacht wordt, dat in. alle drie ver-
ADVERTENTIE
POEDER- CREME - OLIE - ZEEP
FORT LEWIS Een Amerikaanse
hospitaalsoldaat die verklaard heeft
liever zich dood te vasten dan „de go
den van de oorlog" te dienen, was er
woensdag, op de derde dag van zijn
vasten, reeds zo slecht aan toe, dat hij
niet kon slikken en ook niet praten.
Dit heeft een advocaat en vriend van
de betrokkene, de 22-jarige orthodoxe
Jood Robert Levy, meegedeeld.
De advocaat is de Quaker William
Hanson. Hij zei nog, dat Levy zeer
veel pijn heeft, maar desondanks in
het geheel niet eet noch drinkt. De
Quaker zegt als Levy's woordvoerder
op te treden, omdat hij eveneens een
pacifist is.
dragen van vriendschap en bijstand ver
klaard zal worden dat de huidige gren
zen met inbegrip van die van Oost-
Duitsland, onschendbaar zijn en dat elke
poging tot wijziging als agressie zal
worden beschouwd. Over de militaire
clausules van het nieuwe verdrag is
evenwel nog niets bekend geworden.
Polen en Tsjechoslowakije hebben el
kaar „alle hulp met inbegrip van mili
taire" toegezegd voor liet geval van een
aanval door de Westduitse „militairis-
tische en op revanche beluste strijd
krachten" of een van hun bondgenoten.
WASHINGTON Adam Clayton Po
well, democratisch vertegenwoordiger
van de New Yorkse negerw(jk Harlem
in het Amerikaanse Huis van Afgevaar
digden, Is door zijn collega's als Con
greslid afgezet.
Met 248 tegen 176 stemmen werd be
sloten de zetel van de neger-advocaat
en dominee vacant te verklaren, we
gens Powells negering van vonnissen
van gerechtshoven in New York en ver
meend misbruik van openbare gelden.
Het Huis verwierp met dit besluit
aanbevelingen van een negen man ster
ke commissie van onderzoek, om Powell
openlijk te berispen en 40.000 dollar van
zijn salaris als Congreslid in te hou
den.
Nu Powell's zetel onbezet is zal een
buitengewone verkiezing moeten wor
den uitgeschreven waarin Powell zelf
de meeste kans maakt. Ook bestaat de
mogelijkheid dat Powell een proces zal
aanspannen.
De 58-jarige Congresman die Harlem
al 22 jaar vertegenwoordigt, is de der
de afgevaardigde in deze eeuw die zijn
zetel op deze wijze kwijt raakt. Zijn
lotgenoten waren Victor Berger, een
socialist die tijdens de eerste wereld
oorlog werd veroordeeld wegens oprui
ing, en Brigham Roberts, een Mormoon
die veroordeeld werd wegens polyga
mie.
AMERSFOORT De Amersfoortse
politie heeft de 84-jarige Amersfoortse
G. W. bekeurd wegens dierenmishande
ling.
Toen de man en zijn vrouw bij zijn
zuster op bezoek gingen, waren zij wel
kom, maar hun hondje niet.
De man gooide het dier daarom maar
van de derde verdieping over de ba
lustrade. Het hondje brak een poot.
ADVERTENTIE
Wèg met die slappe kraag, die omgekrulde revers, die gekreukelde rug en
mouwen en die slonzige, karakterloze schouders. Dat kan toch niet meer?
Komaan, denk eens aan een nieuwe regenjas. Zó duur zijn ze niet. En dan
zien we er de eerste twee jaar weer correct-elegant uit. En kies meteen de
nieuwste snit, nieuwste kleur en de meest ideale super-zorgeloze stof:
Menko*Terienka!
TISSUHSTOF
menko
TêUeithr
WMvimmSm.
zegt koning Hoessein, „voe.
ik me precies een hoofdpersoon
uit een detectiveroman". Hij sprak
over de vijftien woelige, dramatische
jaren dat hij nu reeds op de troon van
Jordanië zit. Zijn bewind begon met
geweerschoten, ook nu hangt over hem
weer de dreigende schaduw van het ge
weld.
In 1951, als jongen van amper vijf
tien, zag Hoessein zijn grootvader, Ko
ning Abdoellah, voor zijn ogen neer
schieten. De moordenaar richtte daar
na het wapen op hem en schoot. Hij
voelde hoe de kogel zijn borst trof,
maar een medeille redde zijn leven en
de kogel ketste zonder hem te ver
wonden.
De moeilijkheden en gevaren bleven
hem bedreigen.
Van 1955 tot 1958 wist h(j zijn konink
rijk bijeen te houden ondanks de chaos
en de terreur, aangesticht door zijn
Arabische rivalen. Hij ontsnapte, ter
wijl hij zelf zijn vliegtuig bestuurde,
aan een aanval op zijn leven door twee
Syrische straaljagers. Hij wist een op
stand van het leger neer te slaan door
zich onverschrokken in de strijd te wa
gen. Hij ontkwam nog aan twee ande
re aanslagen op zijn leven een bom
en blauwzuur in zijn medicijnkastje.
Ondanks de recente moeilijkheden
blijft de koning optimistisch ten aan
zien van zijn levenskansen.
Over West-Jordanië, dat grenst aan
Israël, hangt een sfeer van broeierige
spanning. Ontmoet men een somber kij
kende Jordaniër, dan duurt het niet
lang of hij grijpt uw arm en mompelt
„we moeten van het regime af zien te
komen".
De meest recente crisis barstte uit
op 13 november van het afgelopen jaar,
toen Israël, geprikkeld door terroristi
sche activiteiten van guerrillas, die
door Jordanië niet ii. d^ hand gehouden
konden worden, troepei en tanks over
de bestandslijn stuurde en het Jordaan
se dorp Es Samoe met de grond gelijk
maakte. In heel Jordanië kwam het
daarop tot relletjes en onlusten, die
niet zo zeer gericht waren tegen Is
raël, als wel tegen Hoessein, en waar
bij opgewonden betogers wapens, actie
en wraak eisten.
De buurlanden van Jordanië steun
den dit koor van ontevredenen. Cairo
overlaadde het koninkrijk met de
meest giftige propaganda, Syrië bood
wapens aan aan rebellen die tegen ko
ning Hoessein wilden opstaan en de Pa
lestijnse „bevrijdingsorganisatie" riep
ln haar radiouitzendingen de Jordaanse
bevolking op het koninklijk paleis op te
blazen.
Lloessein is een conservatief denkend
mens in een omgeving waar con
servatief en zwak als synoniemen wor
den beschouwd. Hij streeft naar voor
uitgang met rustige woorden, in een
stuk van de wereld waai wilde verkla
ringen in vele gevallen hoger aangesla
gen worden. Hij is een koning, telg
van een oud geslacht en zelf opgevoed
in Engeland, in een gebied waar mili
taire presidenten en socialistische jun
tas aller aandacht op zich gevestigd
houden.
Hoessein was leerling van Harrow,
een van de beroemdste Engelse Public
Schools, waar de leerlingen nog de tra
ditionele strohoeden dragen, toen hij,
tijdens een vakantiereis in Zwitserland,
een telegram ontving gericht aan „zij
ne majesteit koning Hoessein" en daar
in las dat hij heerser over Jordanië
was geworden. Hij dent aan dat mo
ment terug als aan „het uur waar
voor ik angst gekoesterd had". Maar
hij wierp zich op zijn nieuwe taak,
leergierig en fel, want, zo zegt hij „ik
had genoeg gezien van Europa, zelfs
toen ik nog maar 17 was, om te weten
dat het er in de luxe badplaatsen en
vermaakscentra wemelt van de ex-ko
ningen. Ik was niet van plan een per
manent lid van hun zwempartijtjes te
worden
'Toen Hoessein op de troon kwam was
het budget van de familie wat rui
mer geworden, en konden er sportwa
gens van af, maar Jordanië was altijd
nog een bitterarme enclave, met een
inmiddels drie maal zo groot geworden
bevolking, waaronder een miljoen nieu
we Jordaniërs, die brandden van haat
gevoelens. De oorzaak en de oorzaak
van alle moeilijkheden waar Jordanië
op dit moment mee te kampen heeft
was gelegen in de Arabisch-Israëlische
oorlog van 1948.
Toen de Zionisten de staat Israël uit
riepen, vielen de Arabische legers Pa
lestina binnen om het heilige land te
veroveren. Egypte, Irak, Syrië, Saoedi-
Arabië en Libanon bleken geen partij te
zijn voor de Israëli. Alleen het kleine
Arabische legioen van Jordanië, goed
getraind en onder bevel van 21 Britse
officieren, wist stand te houden. Het
stond vooraan in de strijd en toen een
tijdelijke wapenstilstand werd afgekon
digd, was Jeruzalem en meer dan 3000
vierkante km van Palestina in handen
van de Jordaanse troepen. Koning Ab
doellah, de grootvader van Hoessein,
zag zich gesteld tegenover een sterke
vijand zonder zelf over veel troepen of
wapens te beschikken, en drong daar
om aan op een regeling met de Israëli.
Dit brandmerkte hem in de ogen van
de andere Arabische staten tot een
overloper en verrader.
De strijd werd hervat en een massa
le vlucht van Palestijnse Arabieren
naar Jordanië begon. Na de wapenstil
stand van 1949 annexeerde koning Ab
doellah de helft van Palestina die door
zijn troepen bezet was. En verleende
het Jordaanse staatsburgerschap aan
de daar levende of daarheen gevluchte
Arabische bevolking. De woede en de
verontwaardiging in de andere Ara
bische landen was groot, men be
schuldigde en beschuldigt tot
op de dag van vandaag Abdoellah
ervan dat hij met de Britten samenge
spannen en zo de stichting van de
st at Israël mogelijk had gemaakt.
Zelfs de vluchtelingen die hij in zijn
land gastvrijheid had verleend, keerden
zich tegen hem.
Op dit moment vormen de Palestij-
nen twee-derde van Hoesseins twee
miljoen onderdanen. De helft hiervan
is afkomstig uit gebieden die nu tot de
staat Israël behoren, en ongeveer
230.000 vluchtelingen leiden nog altijd
in de vluchtelingenkampen der Ver.
Naties een tot nutteloosheid en niets
doen gedoemd bestaan.
Opgezweept door jarenlange intensie
ve propaganda, wakker gehouden door
de steeds herhaalde beloften dat de
Arabische staten Israël „de zee in zul
len drijven", vormen de Palestijnse
vluchtelingen ongetwijfeld het meest
explosieve element in het hele Midden-
Oosten. Alle suggesties om de vluchte
lingen te integreren in Jordanië of an
dere Arabische landen worden van de
hand gewezen als „imperialistische'
complotten om het Palestijnse vraag
stuk tot een oplossing te brengen. In de
ogen van een niet-Arabiër lijkt het er
op dat de vluchtelingen meer als gijze
laars van de Arabische politiek, dan
als verpauperde ontheemden worden
behandeld.