Duitse „vakbondsgeneraal" dreigt vervroegd ontslag Felle kritiek in Senaat op Johnsons politiek WARSCHAU-PRAAG EN PANKOW IN IJZEREN DRIEHOEK Hoessein KALE, GERAFELDE, ONMOMEUZE, KREUKELIGE REGENJAS! LEVE NIEUW Explosieve toestand in Djokja CONSERVATIEVE ELEMENTEN gAUDISSEN „VREEMDE EEND" WILLEN HUN ZIN HEBBEN E Laatste woord aan De Gaulle ontnomen Twee moorden aan Rivièra thans opgehelderd Moefti weer eens in Jeruzalem BETREURD GOED WOORD Verhuizing Onmisbaar Bedankt Geweigerd Luxemburgse prins in Londen gehuwd Uit angst vooi Bonn Voor BabyU^t Soldaat ging in hongerstaking Clayton Powell afgezet Hond van driehoog uit raam gegooid DONDERDAG 2 MAART 1967 A De toestand in Aden is nog steeds zeer gespannen; een aantal Britse vrouwen en kinderen wordt gerepatrieerd. Hier een beeld tijdens een van de rellen in de stad: Britse soldaten, de gasmaskers voor en de geweren schietklaar trekken op tegen demonstranten. Op de achtergrond een groep betogers met spandoeken die pro-Nasser-leuzen laten zien. PARIJS De commerciële radio- omroep Europa nr. 1, heeft bekend gemaakt van plan te zjjn president De Gaulle het laatste woord in de Franse verkiezingscampagne te ont nemen. De omroep wil drie regerings- fuctionarissen en drie leiders van de oppositie aan het woord laten vlak nadat de generaal zaterdagavond voor het scherm is verschenen, enige uren voordat zondagochtend de stemloka len opengaan. Het besluit van de generaal om op die tijd de natie toe te spreken, nadat vrijdag te middernacht de officiële verkiezingscampagne zal zijn beëin digd, heeft een storm van kritiek ge wekt. De oppositie noemt dit voorne men onwettig, schandalig en een te ken van angst voor verlies van de re geringsmeerderheid. De oppositielei ders die voor radio Europa zullen spreken, zijn de communist Jacques Duclos, de leider van de socialistische federatie Frangois Mitterand en die van het anti-communistische demo cratische centrum, de senator Jean Lecanuet. Van andere zijde zullen de linkse Gaullist René Capitant, een nog niet genoemde rechtse Gaullist en de mi nister van Landbouw, Edgar Faure, het woord voeren. iiiiiiiiimnniiniiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiHiuniiHiiinmiiiiri NICE Een 45-jarige zakenman heeft tegenover de politie van Nice be kend, in 1964 en eind vorig jaar twee oudere dames te hebben vermoord, wier financiële belangen hij moest beharti gen. De uit Marokko afkomstige Jean- Baptiste Navarro heeft ook de plaatsen aangewezen, waar hij de lijken van zijn slachtoffers had begraven. Navarro werd al verscheidene weken van de moorden verdacht. Tot dusver had hij steeds verklaard, dat de 61-ja- rige mej. Odette Hiairet in 1964 de Ri vièra had verlaten om in Spanje te gaan wonen en dat de 76-jarige mevr. Yvonne Coppinger eind 1966 was ver dwenen, omdat zij diep in de schulden zat. Zijn eerste slachtoffer begroef Na varro bij Cannes en zijn tweede te An tibes. JERUZALEM Haj Amin al Hoes- seini, die in de jaren dertig Moefti (geestelijk Moh. hoofdman) van Jeru zalem was en ten tijde van het Britse mandaat een van de leiders van de Arabische nationalisten in Palestina, is woensdag voor het eerst sinds 80 jaa.r weer in Jeruzalem geweest. De 73-jari- ge Haj Amin, destijds door de Britten gezocht, kon in 1937, na de grote op stand van de Arabieren, in vermom ming uit Palestina vluchten. Hij is woensdag maar kort in Jeru zalem geweest. Hij reisde van deze stad door naar Amman, waar hij eni ge tijd zal blijven. In de oorlog was de Moefti een van de weinige Arabieren die op het Duit se Nazi-rijk wedden. Hij vluchtte naar Berlijn waar hij een Moslim-S.S. sticht te. Met Franse hulp vluchtte hij in 1945 naar Egypte. WASHINGTON In de Amerikaan se Senaat is het deze week al enkele malen tot Urenlange verhitte debatten gekomen over de Vietnamese kwestie. De afgevaardigden splitsten zich in twee elkaar fel bestrijdende kampen. Aan de ene kant de groep aangevoerd door de democratische senator Fulbright, die pleitte voor stopzetting van de bombar dementen op Noord-Viëtnam en vermin dering van troepensterkte. Aan de an dere kant de groep, van wie senator Richard Russell de spreekbuis was. Hjj drong aan op verheviging van de bom- barnementen en zwaardere militaire druk. Fulbright steunde een motie van de democratische senator Joseph Clark, die wil dat voor voortzetting van de bom bardementen op Noord-Viëtnam of ver meerdering van de troepen boven vijf honderdduizend man, een officiële oor logsverklaring van het Congres is ver eist. Senator Russell kantte zich daar fel tegen. „Ik wens geen oorlogsverkla ring," zei hij. „Daar kunnen we niets bij winnen en een heleboel bij verlie zen." Naar zijn oordeel zouden bij een officiële oorlogsverklaring verdragen van toepassing worden waardoor de Sovjet-Unie, China en andere landen bij de vijandelijkheden betrokken zouden raken. Russell betoogde dat zwaardere mili taire druk moet worden geoefend op Noord-Viëtnam. „Wij zullen de vrede door stopzetting van de bombardemen ten geen dag dichterbij brengen. Zo lang Ho Tsji-Minh en andere Noordviët- namese leiders niet overtuigd zijn, dat ze in Zuid-Viëtnam zijn verslagen, is een schikking onmogelijk," meende hij. Senator Fulbrigt zei dat hij het be treurde dat hij in 1964 zijn steun had gegeven aan een resolutie, die presi dent Johnson machtigde de oorlog in Viëtnam te verhevigen. Hjj was het wel eens met de opmerking van senator Russell, dat Amerika Noord-Viëtnam met zijn strijdkrachten zou kunnen ver pletteren, maar voegde er aan toe: „We zouden ze kunnen vermoorden. Ik wens dat niet te doen. Ik wil een einde aan de oorlog maken door middel van een eerlijke vrede, een hoopgevende, duur zame vrede." Tijdens het debat betoogde senator Clark dat de democratische partij de presidentsverkiezingen van 1968 zal verliezen als de oorlog dan nog op de zelfde voet wordt gevoerd. Senator Wayne Morse (democraat) kondigde aan dat hij president Johnson In 1968 niet zal steunen als de oorlog voortduurt. Hij had geen goed woord over voor de Amerikaanse politiek in Viëtnam. „In Viëtnam ontbladeren we duizenden vierkante kilometer bos, ver anderen uitgestrekte akkers in onvrucht bare vlaktes, leggen dorpen met vlam menwerpers in de as en ploegen ze om met bulldozers^ De mensen worden verdreven uit de dorpen waar zij en hun voorouders altijd hebben gewoond en ze worden ondergebracht in gemeen schappelijke tenten. Ze hebben nu be halve geen heden en geen toekomst ook, geen verleden meer," zo zei hij. 0 Roemenië heeft met een groep Duit se ondernemingen met aan het hoofd Krupp, een contract afgesloten van 85 miljoen Duitse Marken voor de levering van onderdelen voor de bouw van een nieuwe Roemeense vetkool-mijn. De woordvoerder van Krupp, die dit bekend maakte, zei dat de groep be halve Krupp, de firma's Demag- Launchhammer uit Dusseldorp en Eick- hoff uit Bochum omvat. BONN De Duitse luitenant-generaal graaf Baudissin, een van de grote voorvechters van moderne opvattingen in de Bundeswehr, loopt kans een half jaar vervroegd te worden gepensioneerd. In Bonn vraagt men zich af in hoe verre dit een gevolg is van het ageren van conservatieve militairen tegen Bau dissin. De generaal, die zondag nog werd onderscheiden met de Theodor Heuss-prijs voor „moedige democratische initiatieven" heeft kortgeleden in het' conservatieve kamp veel kwaad bloed gezet door als eerste generaal toe te treden tot de vakbond van overheidspersoneel. Baudissin is aanhanger van de theorie dat de soldaat „staatsburger in uni form" is en bij het uitvoeren van be velen een ruime mate van eigen verant woordelijkheid behoudt. Deze ideeën, nog wel bij een opperofficier van adel lijke bloede, hebben hem niet bepaald populair gemaakt bij zijn meer conser vatieve wapenbroeders. Baudissin is al zes jaar verbonden aan het Atlantische hoofdkwartier in Parijs, waarbij de laatste twee jaar plaatsvervangend stafchef-Operaties was. Op 8 mei wordt hij zestig jaar en daarom zou hij op 1 oktober worden ge pensioneerd. Deze zomer echter moet het hoofd kwartier verhuizen van Parijs naar Brussel. Baudissin acht het ongewenst dat hij midden in de verhuizing zijn commando zou moeten overdragen. Daarom had hij het ministerie van De fensie in Bonn verzocht hem ofwel een half jaar langer te laten aanblijven of hem anders vóór de verhuizing te pen sioneren, op 31 maart. Het ministerie had al besloten dat Baudlsslns diensttijd niet verlengd zou worden, maar nog geen uitsluitsel gege ven over vervroegde pensionering. De beslissing hierover moet worden geno men door de minister van Defensie, Schroder, die met vakantie in Pontresi- na is. De pensionering van een generaal moet tenslotte nog worden bekrachtigd door de bondspresident Lübke. Uit Parijs kwam echter deze dagen in Bonn een brief van de Amerikaanse generaal Parker, waarin Baudissin on misbaar werd genoemd: een officieuze wenk van de NAVO om de Westduitse generaal tot na de verhuizing te laten aanblijven. In Bonn is men daai'om nog eens over de kwestie gaan denken, en vrij dag zal staatsecretaris Carstens naar Parijs vliegen om met generaal Lem- nitzer, de Atlantische bevelhebber in Europa, toch nog te overleggen over een mogelijke verlenging van Baudis- sins diensttijd. Dat Bonn aanvankelijk de generaal geen langere diensttijd wilde toestaan is op zichzelf niet zo ongewoon. Het de partement staat slechts zeer weinig uit zonderingen toe op de geldende regels, om niet het verwijt te incasseren dat de een wordt bevoorrecht en de ander niet. In dit geval echter kan de invloed van conservatieve militaire kringen een rol hebben gespeeld. Baudissin werd eind vorig jaar lid van de vakbond en bedankte gelijktij dig voor het „Bundeswehr Verband", de traditionele militaire beroepsorgani satie, die sterk onder invloed staat van het ministerie, en niet als een echte vakbond wordt beschouwd. De voorzitter van het Bundeswehr Verband, brigade-generaal Keilig, ver zocht Baudissin om uitleg. Baudissin weigerde, en schreef terug dat hij „niet wilde bijdragen tot het tot stand komen van een soort inquisi tie, die wellicht de vrijheid van keuze van anderen zou kunnen belemmeren". Het Bundeswehr Verband reageerde daarop met een zeer onvriendelijk ge baar. In een intern orgaan publiceerde het een brief van Keilig aan Baudissin, waarin werd gevraagd waarom Baudis sin zich „buiten de militaire gemeen schap" had geplaatst. Daarna werd de lof weergegeven die een Oostduits com munistisch radiostation Baudissin had toegezwaaid wegens zijn toetreden tot de vakbond. Het aanvankelijke besluit van het mi nisterie dm Baudissin geen uitstel van pensionering te geven zou zijn geno men om niet nog meer verzet te wek ken in het conservatieve kamp. Gene raal Baudissin zelf heeft gezegd dat hij zich over de kwestie niet wil uitlaten „zolang hij nog uniform draagt." GUILFORD (Engeland) Prins Charles van Luxemburg is in het huwe lijk getreden met mejuffrouw Joan pou- glas Dillon, dochter van de vroegere Amerikaanse minister van Financiën, tijdens een katholieke kerkdienst, die door vele adellijke personen werd bij gewoond. Het was niettemin een rustige, intieme plechtigheid. De ouders van de bruid en de bruide gom waren met vrienden en bekenden aanwezig. De huwelijksplechtigheid had plaats in de kerk van St. Edward de Belijder in Sutton Park, Guildford, ten zuid-westen van Londen. Aanwezig waren onder an deren groothertogin Charlotte en de prins van Luxemburg, ouders van de bruidegom, en de heer en mevrouw Dillon, ouders van de bruid. Dillon is sinds jaren een vooraanstaande figuur in de Amerikaanse financiële wereld. Prins Charles is de tweede zoon van groothertogin Charlotte en prins Felix van Luxemburg. De bruidegom is 39 jaar oud. De bruid „debuteerde" in New York in 1952. Zij was eerder gehuwd met James Moseley, welk huwelijk later ontbonden is. De afgelopen twaalf jaar heeft zij met haar dochter in Parijs gewoond. Prins Charles heeft zijn opleiding in Frankrijk en Engeland genoten. In Engeland bezocht hij de militaire aca demie, Sandhurst. De hertogelijke familie van Luxem burg behoort tot het geslacht Bourbon- Parma. Voor de kerkelijke plechtigheid werd eerst het burgerlijk huwelijk vol trokken volgens de Engelse wet. DJAKARTA Sultan Hamengku Bu- wono, vice-premier en minister van Fi nanciën en Economie, zal vandaag naar Djokjakarta vliegen in een poging de rust in dat gebied te verzekeren. Berichten uit Djokjakarta zeggen dat de toestand daar „explosief' is. Twee ma riniers zijn gedood bij een vuurgevecht met andere militairen, tegenstanders van Soekarno. De sultan van Djokja is tevens hoofd van het bijzondere gebied Djokjakarta. Hij heeft in dat gebied waar president Soekarno nog altijd veel aanhangers heeft steeds groot gezag gehad. Volgens andere berichten hebben (Soekarno welgezinde) leden van de na tionalistische partij P.N.I. en „gewa pende terroristen een keten van steun punten gevestigd tussen Semarang aan de noordkust van Java en Djokjakarta. De voorzitter van het Volkscongres, Nasution, heeft op een vergadering van jonge moslims gezegd dat het congres Soekarno niet langer als president be schouwt. In een schriftelijke verklaring, waarin hij officieel het begin van de zitting van het congres op 7 maart aan kondigde, liet hij zich er evenwel niet over uit of president Soekarno door het congres zal worden afgezet dan wel het presidentschap in naam zal mogen be houden. Op een massabijeenkomst heeft een studentenleider gewaarschuwd dat elke poging om president Soekarno zijn func tie te laten behouden, de weg voor te rugkeer naar de macht voor hem zou openhouden. Generaal Suharto zal zelf het dossier over Soekarno aan het congres voorleg gen. Hij zal het congres verslag uit brengen over het optreden van Soekar no bij de staatsgreep van oktober 1965 en over zijn betrekkingen met de lei ders van de staatsgreep. WARSCHAU Polen, Tsjecho-Slowakjje en Oost-Duitsland willen een nieuw communistisch sub-blok in Europa vormen, dat ten doel heeft de verdeling van Duitsland te bestendigen. Polen en Tsjecho-Slowakije zetten gisteren te Warschau de eerste stap met de ondertekening van een verlenging van het uit 1947 stam mende verdrag van vriendschap en bystand met 20 jaar. „goms" Ter sluiting van de drirehoek zullen de Oostduitse regering en partijvoorzitter Walter Ulbricht medio maart eerst naar Warschau en vervolgens naar Praag rei zen, ter ondertekening van soortgelijke verdragen met Polen en Tsjechoslowa- kije, aldus verklaren welingelichte com munistische zegslieden. Het resultaat zal een „ijzeren drie hoek" zijn ter waarborging van het be staan van Oost-Duitsland tegen West- Duitslands territoriale aspiraties en aan spraken op een vertegenwoordiging van het gehele Duitse volk. Sommige Westerse diplomaten spre ken, van een „papieren driehoek" van be loften, die het gevolg is van Poolse en Oostduitse bezorgdheid over het feit, dat hun zuidelijke bondgenoten welwillender dan zij staan tegenover de pogingen tot toenadering van de nieuwe Westduitse coalitieregering te Bonn. Overigens zijn er steeds meer aanwij zingen, dat Tsjechoslowakije's beide noorderburen plus de Sovjet-Unie, Praags weerstand tegen het aanknopen van diplomatieke betrekkingen met Bonn vergrote, tenzij de Westduitsers eerst afstand doen van hun eis om voor geheel Duitsland te spreken. De diplomaten hebben een grote wijzi ging in het Tsjechische standpunt ge constateerd sinds de krachtige Russische verklaring over Duitsland van 28 janu ari en het aanknopen door Roemenië van diplomatieke betrekkingen met Bonn in de daaropvolgende week. Verwacht wordt, dat in. alle drie ver- ADVERTENTIE POEDER- CREME - OLIE - ZEEP FORT LEWIS Een Amerikaanse hospitaalsoldaat die verklaard heeft liever zich dood te vasten dan „de go den van de oorlog" te dienen, was er woensdag, op de derde dag van zijn vasten, reeds zo slecht aan toe, dat hij niet kon slikken en ook niet praten. Dit heeft een advocaat en vriend van de betrokkene, de 22-jarige orthodoxe Jood Robert Levy, meegedeeld. De advocaat is de Quaker William Hanson. Hij zei nog, dat Levy zeer veel pijn heeft, maar desondanks in het geheel niet eet noch drinkt. De Quaker zegt als Levy's woordvoerder op te treden, omdat hij eveneens een pacifist is. dragen van vriendschap en bijstand ver klaard zal worden dat de huidige gren zen met inbegrip van die van Oost- Duitsland, onschendbaar zijn en dat elke poging tot wijziging als agressie zal worden beschouwd. Over de militaire clausules van het nieuwe verdrag is evenwel nog niets bekend geworden. Polen en Tsjechoslowakije hebben el kaar „alle hulp met inbegrip van mili taire" toegezegd voor liet geval van een aanval door de Westduitse „militairis- tische en op revanche beluste strijd krachten" of een van hun bondgenoten. WASHINGTON Adam Clayton Po well, democratisch vertegenwoordiger van de New Yorkse negerw(jk Harlem in het Amerikaanse Huis van Afgevaar digden, Is door zijn collega's als Con greslid afgezet. Met 248 tegen 176 stemmen werd be sloten de zetel van de neger-advocaat en dominee vacant te verklaren, we gens Powells negering van vonnissen van gerechtshoven in New York en ver meend misbruik van openbare gelden. Het Huis verwierp met dit besluit aanbevelingen van een negen man ster ke commissie van onderzoek, om Powell openlijk te berispen en 40.000 dollar van zijn salaris als Congreslid in te hou den. Nu Powell's zetel onbezet is zal een buitengewone verkiezing moeten wor den uitgeschreven waarin Powell zelf de meeste kans maakt. Ook bestaat de mogelijkheid dat Powell een proces zal aanspannen. De 58-jarige Congresman die Harlem al 22 jaar vertegenwoordigt, is de der de afgevaardigde in deze eeuw die zijn zetel op deze wijze kwijt raakt. Zijn lotgenoten waren Victor Berger, een socialist die tijdens de eerste wereld oorlog werd veroordeeld wegens oprui ing, en Brigham Roberts, een Mormoon die veroordeeld werd wegens polyga mie. AMERSFOORT De Amersfoortse politie heeft de 84-jarige Amersfoortse G. W. bekeurd wegens dierenmishande ling. Toen de man en zijn vrouw bij zijn zuster op bezoek gingen, waren zij wel kom, maar hun hondje niet. De man gooide het dier daarom maar van de derde verdieping over de ba lustrade. Het hondje brak een poot. ADVERTENTIE Wèg met die slappe kraag, die omgekrulde revers, die gekreukelde rug en mouwen en die slonzige, karakterloze schouders. Dat kan toch niet meer? Komaan, denk eens aan een nieuwe regenjas. Zó duur zijn ze niet. En dan zien we er de eerste twee jaar weer correct-elegant uit. En kies meteen de nieuwste snit, nieuwste kleur en de meest ideale super-zorgeloze stof: Menko*Terienka! TISSUHSTOF menko TêUeithr WMvimmSm. zegt koning Hoessein, „voe. ik me precies een hoofdpersoon uit een detectiveroman". Hij sprak over de vijftien woelige, dramatische jaren dat hij nu reeds op de troon van Jordanië zit. Zijn bewind begon met geweerschoten, ook nu hangt over hem weer de dreigende schaduw van het ge weld. In 1951, als jongen van amper vijf tien, zag Hoessein zijn grootvader, Ko ning Abdoellah, voor zijn ogen neer schieten. De moordenaar richtte daar na het wapen op hem en schoot. Hij voelde hoe de kogel zijn borst trof, maar een medeille redde zijn leven en de kogel ketste zonder hem te ver wonden. De moeilijkheden en gevaren bleven hem bedreigen. Van 1955 tot 1958 wist h(j zijn konink rijk bijeen te houden ondanks de chaos en de terreur, aangesticht door zijn Arabische rivalen. Hij ontsnapte, ter wijl hij zelf zijn vliegtuig bestuurde, aan een aanval op zijn leven door twee Syrische straaljagers. Hij wist een op stand van het leger neer te slaan door zich onverschrokken in de strijd te wa gen. Hij ontkwam nog aan twee ande re aanslagen op zijn leven een bom en blauwzuur in zijn medicijnkastje. Ondanks de recente moeilijkheden blijft de koning optimistisch ten aan zien van zijn levenskansen. Over West-Jordanië, dat grenst aan Israël, hangt een sfeer van broeierige spanning. Ontmoet men een somber kij kende Jordaniër, dan duurt het niet lang of hij grijpt uw arm en mompelt „we moeten van het regime af zien te komen". De meest recente crisis barstte uit op 13 november van het afgelopen jaar, toen Israël, geprikkeld door terroristi sche activiteiten van guerrillas, die door Jordanië niet ii. d^ hand gehouden konden worden, troepei en tanks over de bestandslijn stuurde en het Jordaan se dorp Es Samoe met de grond gelijk maakte. In heel Jordanië kwam het daarop tot relletjes en onlusten, die niet zo zeer gericht waren tegen Is raël, als wel tegen Hoessein, en waar bij opgewonden betogers wapens, actie en wraak eisten. De buurlanden van Jordanië steun den dit koor van ontevredenen. Cairo overlaadde het koninkrijk met de meest giftige propaganda, Syrië bood wapens aan aan rebellen die tegen ko ning Hoessein wilden opstaan en de Pa lestijnse „bevrijdingsorganisatie" riep ln haar radiouitzendingen de Jordaanse bevolking op het koninklijk paleis op te blazen. Lloessein is een conservatief denkend mens in een omgeving waar con servatief en zwak als synoniemen wor den beschouwd. Hij streeft naar voor uitgang met rustige woorden, in een stuk van de wereld waai wilde verkla ringen in vele gevallen hoger aangesla gen worden. Hij is een koning, telg van een oud geslacht en zelf opgevoed in Engeland, in een gebied waar mili taire presidenten en socialistische jun tas aller aandacht op zich gevestigd houden. Hoessein was leerling van Harrow, een van de beroemdste Engelse Public Schools, waar de leerlingen nog de tra ditionele strohoeden dragen, toen hij, tijdens een vakantiereis in Zwitserland, een telegram ontving gericht aan „zij ne majesteit koning Hoessein" en daar in las dat hij heerser over Jordanië was geworden. Hij dent aan dat mo ment terug als aan „het uur waar voor ik angst gekoesterd had". Maar hij wierp zich op zijn nieuwe taak, leergierig en fel, want, zo zegt hij „ik had genoeg gezien van Europa, zelfs toen ik nog maar 17 was, om te weten dat het er in de luxe badplaatsen en vermaakscentra wemelt van de ex-ko ningen. Ik was niet van plan een per manent lid van hun zwempartijtjes te worden 'Toen Hoessein op de troon kwam was het budget van de familie wat rui mer geworden, en konden er sportwa gens van af, maar Jordanië was altijd nog een bitterarme enclave, met een inmiddels drie maal zo groot geworden bevolking, waaronder een miljoen nieu we Jordaniërs, die brandden van haat gevoelens. De oorzaak en de oorzaak van alle moeilijkheden waar Jordanië op dit moment mee te kampen heeft was gelegen in de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948. Toen de Zionisten de staat Israël uit riepen, vielen de Arabische legers Pa lestina binnen om het heilige land te veroveren. Egypte, Irak, Syrië, Saoedi- Arabië en Libanon bleken geen partij te zijn voor de Israëli. Alleen het kleine Arabische legioen van Jordanië, goed getraind en onder bevel van 21 Britse officieren, wist stand te houden. Het stond vooraan in de strijd en toen een tijdelijke wapenstilstand werd afgekon digd, was Jeruzalem en meer dan 3000 vierkante km van Palestina in handen van de Jordaanse troepen. Koning Ab doellah, de grootvader van Hoessein, zag zich gesteld tegenover een sterke vijand zonder zelf over veel troepen of wapens te beschikken, en drong daar om aan op een regeling met de Israëli. Dit brandmerkte hem in de ogen van de andere Arabische staten tot een overloper en verrader. De strijd werd hervat en een massa le vlucht van Palestijnse Arabieren naar Jordanië begon. Na de wapenstil stand van 1949 annexeerde koning Ab doellah de helft van Palestina die door zijn troepen bezet was. En verleende het Jordaanse staatsburgerschap aan de daar levende of daarheen gevluchte Arabische bevolking. De woede en de verontwaardiging in de andere Ara bische landen was groot, men be schuldigde en beschuldigt tot op de dag van vandaag Abdoellah ervan dat hij met de Britten samenge spannen en zo de stichting van de st at Israël mogelijk had gemaakt. Zelfs de vluchtelingen die hij in zijn land gastvrijheid had verleend, keerden zich tegen hem. Op dit moment vormen de Palestij- nen twee-derde van Hoesseins twee miljoen onderdanen. De helft hiervan is afkomstig uit gebieden die nu tot de staat Israël behoren, en ongeveer 230.000 vluchtelingen leiden nog altijd in de vluchtelingenkampen der Ver. Naties een tot nutteloosheid en niets doen gedoemd bestaan. Opgezweept door jarenlange intensie ve propaganda, wakker gehouden door de steeds herhaalde beloften dat de Arabische staten Israël „de zee in zul len drijven", vormen de Palestijnse vluchtelingen ongetwijfeld het meest explosieve element in het hele Midden- Oosten. Alle suggesties om de vluchte lingen te integreren in Jordanië of an dere Arabische landen worden van de hand gewezen als „imperialistische' complotten om het Palestijnse vraag stuk tot een oplossing te brengen. In de ogen van een niet-Arabiër lijkt het er op dat de vluchtelingen meer als gijze laars van de Arabische politiek, dan als verpauperde ontheemden worden behandeld.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 7