FIET KOSTER: EERST
„Wat blijft er
over van het
Ken de vergiften
in uw
huis!
romantische?"
VROUW, DAN DE REST
Hans Boskamp, weg en
terug bij Anatevka
VIER
IDEETJES VOOR UW GARDEROBE
Zelden is een leidende
figuur een vent99
Naar Berlijn voor Fiddler on the roof9
Tijdig uit
voetballerij
gestapt
Zomerjaponnen met lange
mouwen (en kijkgaten)
Soms weet men
niet wat er
rondslingert...
Beter handwerken
Diepenveen; jeugdige mode
KINDEREN VAAK HET SLACHTOFFER
Schandalig
TEDER
OOG
RABBIJN
REKORD
OPTIMISTISCH
AMBTENAAR
„¥V"yk eens rond wat er allemaal in huis aan vergiften rondslingert", sugge-
-IV reert de arts A. N. P. v. Heyst de ouders van vooral kleine kinderen,
die in toenemend aantal worden vergiftigd na het drinken of eten van huis-
lioudelyke reinigingsmiddelen of geneesmiddelen. Het is een verschijnsel, waar
ook de directeur-generaal voor de Volksgezondheid, speciaal belast met de
gezondheidsbescherming, dr. J. Spaander, zich ongerust over maakt. Uit het
oogpunt van gezondheidsbescherming vindt hy het bijvoorbeeld onjuist, dat
fabrikanten van huishoudelijke reinigingsmiddelen ter kennismaking hun pro-
dukten in proefflacons huis aan huis via de brievenbus verspreiden.
Volgens dr. v. Heyst, die chef is van
de reanimatieafdeling van het Acade
misch Ziekenhuis in Utrecht en tevens
hoofd van het Nationaal Vergiftigin
gen-Informatiecentrum van het Rijks
instituut voor de Volksgezondheid,
zijn na een recente reclameactie inmid
dels vier gevallen bekend geworden
van kinderen, die na het drinken van
een vloeibaar wasmiddel met ernsti-
venbus stoppen. Zij beseffen, dat er
weinig tegen te doen is, maar wel ge
loven zij, dat er alle aanleiding be
staat om de ouders nadrukkelijk te
waarschuwen voor de gevaren in huis.
In het Utrechtse reanimatiecentrum
werden in 1965 630 patiënten opgeno
men; vorig jaar waren het er 930. De
grote toeneming wordt vooral veroor
zaakt door de vergiftigingen. Een top
vertegenwoordigen de kinderen van
twee tot drie jaar en opvallend is
voorts, dat de meeste vergiftigingen
worden gemeld op vrijdag, de dag
waarop in ons land het huis een grote
beurt krijgt en de reinigingsmiddelen
volop worden gebruikt.
Sinds 1958 bestaat het Nationaal
Vergiftigingen-Informatiecentrum, dat
zeer nauw samenwerkt met het Rijks
instituut voor de Volksgezondheid en
het Academisch Ziekenhuis in Utrecht
enerzijds en de artsen en apothekers
anderzijds. Op 50.000 systeemkaarten
zijn thans allerlei gegevens verzameld
over giftige stoffen; de samenstelling,
dodelijke dosis, klinische verschijnse
len, therapie e.d.
Elke huisarts, tandarts of apothe
ker, die met een vergiftigingsgeval
wordt geconfronteerd, kan dag en
nacht het alarmnummer van het in
formatiecentrum voor inlichtingen bel
len.
Deze centrale werkwijze, waarbij
bovendien nog wordt geprofiteerd van
de research werkzaamheden in het
RIV, biedt enorme voordelen bij snel
le opsporing en behandeling. Het aan
tal systeemkaarten neemt met 4.000
per jaar toe, want nog lang niet alle
vergiftigingsverschijnselen zijn onder
zocht.
Zeer onlangs nog werd men gecon
fronteerd met vergiftigingsverschijnse
len tengevolge van een brand in de
Rotterdamse Waalhaven. Er was spra
ke van een vermenging van allerlei
chemische stoffen, waardoor een gas
ontstond, dat in het Utrechtse infor
matiecentrum nog niet bekend was.
Na overleg met allerlei deskundigen,
kon een probate therapie worden ont
wikkeld.
De preventie is in de meeste geval
len doodeenvoudig: Zorg dat kinderen
huishoudelijke reinigingsmiddelen of
geneesmiddelen niet gemakkelijk te
pakken kunnen krijgen. De deskundi
gen verbazen zich erover, dat in vrij
wel alle Nederlandse huizen de ver
giften, zoals vloeibare wasmiddelen,
bleekwater, ammoniak e.d, voor het
grijpen staan, meestal in keukenkast
jes op de grond. Zij hebben de in
druk dat de meeste ouders niet be
seffen welke vergiften zij in huis heb
ben.
Hoe groot de gevaren zijn, beseft
men eigenlijk pas goed, nu men via
het landelijke informatiecentrum dage
lijks wordt geconfronteerd met aller
lei vergiftigingen. De vergiftigingen
tengevolge van huishoudelijke produk-
ten staan met 57 procent bovenaan de
lijst, gevolgd door de geneesmiddelen
met 34 procent.
Een huisarts schreef het Nationaal
Vergiftigingen-Informatiecentrum on
langs, dat hij het schandalig vindt,
dat vergiften huis aan huis via de
brievenbus worden verspreid. Kinde
ren in Maastricht, Utrecht, Rotter
dam en Den Haag werden in februari
de dupe van een dergelijke reclame
actie.
De heer Van Heyst vraagt zich af,
waarom de fabrikanten zich met hun
reclame niet beperken tot folders, tv-
en dagbladreclame. Juist de kleine
monsterflesjes zijn voor kinderen zo
gemakkelijk hanteerbaar. De Keurings
dienst van Waren of het directoraat-
generaal voor de Volksgezondheid zou
den wellicht maatregelen kunnen ne
men, hoewel dat in het kader van de
wettelijke mogelijkheden heel moei
lijk zal zijn.
Meer heil verwacht men daarom
voorlopig van een groter besef van
verantwoordelijkheidsgevoel bij de fa
brikanten en de reclamebureaus en
voorts is een grotere waakzaamheid
van de ouders geboden.
Dat het, met name met de huishou
delijke vloeistoffen, om enorme hoe
veelheden gaat, blijkt uit een Ameri
kaanse berekening. Per miljoen inwo
ners wordt daar een ton aan huishou
delijke vloeistoffen omgezet. In de
VS zijn fabrikanten verplicht op de
verpakking de nadelige factor duide
lijk te vermelden, maar in ons land
beperkt men zich tot de waarschu
wing „Gevaarlijk bij inwendig ge
bruik" in heel kleine lettertjes of he
lemaal geen waarschuwing.
Onderzoekingen hebben aangetoond,
dat de kinderen in de kruipleeftijd
meer worden vergiftigd door huishou
delijke produkten, maar als ze ouder
worden zijn het de geneesmiddelen,
waarvan ze gaan „snoepen".
Hoe ernstig vaak de gevolgen kun
nen zijn, illustreerde de heer Van
Heyst met het voorbeeld van de thans
26-jarige man, die op zesjarige leef
tijd loog dronk, waardoor de slok
darm verbrandde. Nu twintig jaar
lang wordt hij nog via een gat in de
maag gevoed. Binnenkort krijgt hij
een nieuwe slokdarm en zal slikken
weer mogelijk zijn. „Er zouden heel
wat minder invaliden in ons land
rondlopen, als men wat voorzichtiger
omging met allerlei gevaarlijke vaste
en vloeibare stoffen in het huis", is
de conclusie van dokter Van Heyst.
ri'\\ ligt opgevouwen in de hondemand. Hij zit er nauwelijks geïnteresseerd
bij. Hun uiterlijk doet een artistiek echtpaar vermoeden. Een interviewer
houdt haar de microfoon voor. Wat vindt u ervan? Nou, ik vindt het wel.
Wat? Nou gewoon. Wat hij ervan vindt. Vindt u wel eens wat? Nou, eh, mijn
man is zeer buitenechtelijk begaafd. Heeft u wel eens contact met andere
schrijvers? Alleen sexueel, dat moet wel, anders denken zij dat Joris kinder
achtig is. Niet progressief genoeg, Maar ja, ik moet er wel de mand voor uit".
Fiet Kosteriets overblijven van de verhouding man-vrouw
De zaal schudt van het lachen. Zij:
de „loljurk" van het vaderlandse ca
baret Fiet Koster, hij: de nieuwko
mer Dick Eichenberger. De intervie
wer is de samensteller Frans Koster,
die met zijn teksten voor zijn gezel
schap Adam en Eva keer op keer in
de roos zit. Het programma: „Tussen
tafel en bed". Zij hoeft maar op te
komen om iets te laten gebeuren op
het podium en in de zaal. Met haar
stem bereikt zij de uithoeken van het
schellinkje en haar humoristische
mimiek doorboort de dikste huid van
de grootste izegrim.
Is zij wel zo'n loljurk? In het num
mer „Wat wil je nog meer..." laat zij
een ander kant van haar talent zien.
Met kleine gebaren en uiterst kleine
stem verhaalt zij van een jonge
vrouw: „Je hoeft maar te knippen en
Luchtig speels en vooral jeugdig van
lyn is de nieuwe voorjaarscollectie van
Arnould Diepenveen. Hiermee hand
haaft de Amsterdamse couturier de
traditie kleding te brengen, die vooral
de jonge vrouw aanspreekt. Overigens
zyn zijn voorheen betaalbare couture-
pryzen wel weer iets opgelopen. „Maar
wie kan mij dat kwalijk nemen'", al
dus de heer Diepenveen.
Als noviteit in zijn boutique geldt
de zogenaamde semi-couture. Die be
treft de duurdere creaties, waarvan
slechts èèn model in voorraad is en die
op bestelling kunnen worden gemaakt.
In de zomer japonnen, eenvoudig van
lijn, wordt een originele toets aange
bracht door middel van strikjes, be
werkte ceintuurs en hier en daar een
kijkgat als verrassing. Een klein waag
stuk zijn de dunne japonnen met lange
mouwen. Zeer chic, maar voor zon
aanbidsters, die ook de armen gebruind
willen hebben, misschien minder aan-
trekkelijk.Mantels van katoen, zowel
in felle als gedekte kleuren, zijn in de
collectie veelvuldig tegenwoordig. Hier-
De werkgroep Naaldwerk van de
Stichting Werkgemeenschap voor Ver
nieuwing in Handenarbeid is zich ook
in gaan spannen om bij het onderwijs
tot een meer creatieve manier van
handwerken te komen.
Men ziet in dat de tijd van maaslap
en merklap voorbij is. Men wil de ei
gen creativiteit van de leerlingen
net zoals dat bij de tekenlessen tegen
woordig gebeurt ook bij de hand
werklessen meer stimuleren. De Stich
ting heeft om daar de aandacht op te
vestigen een boekje uitgegeven dat
„Handwerken bij het lager onderwijs"
heet. Het is een handleiding om het
kind op school ook tydens de hand
werklessen zelf te laten onderzoeken
en experimenteren.
De technieken die in de loop van de
lagere schooljaren aan de orde komen
worden in het boekje nader bekeken.
Van die technieken uitgaande geeft
men daarna voorbeelden voor vrijere
toepassingen waarbij het kind eigen
fantasie kan uitleven.
Afbeeldingen van handwerken in een
meer ongedwongen stijl zyn opgeno
men in dit nieuwe boekje, dat ook
een nuttige gids kan zijn voor moeders
die de kinderen thuis bij het handwer
ken willen helpen.
ik strip tegen de klippen. Wat wilt u
nu nog meer?"
In de harde wereld van vandaag wil
de jonge vrouw toch dat er iets over
blijft in de verhouding man-vrouw. De
suggestie, iets teders.
„Wij zijn wel tof onder elkaar, maar
een vrouw blijft een vrouw", lispelt
Fiet Koster in haar Bloemendaalse
huis. Haar spitse podiumstem die in
zang een kleine vier octaven omvat,
is gereduceerd tot lieftallig gefluis
ter.
„Gaat zo langzamerhand het ro
mantische, het mystieke niet verlo
ren? Laat er toch alsjeblieft iets over
blijven. Hoe ik dat hondemandnum-
mer vind? Och, als vrouw wil ik niet
aan het lollige type blijven hangen.
Daarom houdt ik van dat ingetogen
nummer. Ik voel me er zelfs verlegen
bfl.
Van de maniertjes blijft dan niets
over. De laatste tijd heb ik dat ster
ker. Ik ben eerst vrouw en dan ver
der het hele rijtje af. Voor het pu
bliek ben ik misschien in die kleine
tien jaar cabaret dezelfde gebleven.
bjj worden joyeuze hoeden gedragen:
zeer opvallende, met brede randen,
maar ook bescheiden hoofddeksels:
kleine dopjes en vilten helmhoedjes.
Frivoliteit ontbreekt in de collectie
van Diepenveen niet. Onder een zwart
witte creatie gluurt een koket petti-
coatje met dicht op elkaar vallende
ruches. Een geslaagd vakantiemodel
is de shantung japon met bijpassende
Bermudashort. In de avondjaponnen
is misschien net iets teveel fantasie
uitgeleefd. Hier en daar wat minder
grapjes en bewerkingen zou de snit
van de uitgaanskledij alleen ten goede
zijn gekomen.
Een Amerikaanse firma heeft de
nieuwe lente/zomercollectie voor het
jonge meisje in de Deense hoofdstad
getoond: hier een „twee-in-een"-jurk.
Het binnenste deel is van zwart-zij-
den crêpe, het buitenste deel van
zwarte tule met goud. De creatie kan
ook zonder het buitenste deel worden
gedragen.
maar voor mijzelf ben ik totaal veran
derd".
Fiet Koster, die samen met haar
man een zichtbare eenheid op het po
dium en daarbuiten vormt, vouwt zich
weer op. Nu niet in een hondemand,
maar op een comfortabele bank. Haar
gezicht is in rust, hoewel de donker
bruine ogen zoeken naar houvast,
naar begrip. Een volstrekt andere
vrouw dan die uit het nummer „Mij
ne heren", warin zij gekleed in een
lange afslankende robe de captains of
industry belachelijk maakt.
„Met dat nummer ben ik het ook he
lemaal eens. Zelden of nooit is een
leidende figuur een vent. Het zijn zei
den kerels, die in hun functies ver
slapet figuren. Wij praten er veel
over, liever gezegd over alles. Daar
uit ontstaan dan weer Frans' teksten".
„Politiek Daar doen we weinig
aan. Op het stembureau konden wij
het lijstnummer van D '66 niet vin
den. Wij stonden in die rare stemhok
jes naar elkaar te schreeuwen en heb
ben ten einde raad maar WD ge
stemd".
Het a-politieke cabaret Adam en
Eva heeft dan ook geen enkel num
mer dat de politiek in al zijn geledin
gen aanraakt. „Of wij niet bang zijn
vervreemd te raken van het actuele
leven? Nee, wij wonen hier „rustig"
om niet opgeslokt te worden".
Toch is „Tussen tafel en bed" door
trokken van eigentijdse geluiden, al
zijn die dan gepersifleerd. Een mooi
voorbeeld is de claus van Fiet die als
dichtersvrouw in verwachting is.
„Het joch schopt al. Hij is prenataal
high", kennelijk een snoer op het
Amsterdamse Sigmacentrum. Ook het
nummer „Het gezag betaalt het ge
lach dat in witte provo-spijkerpak
ken wordt gebracht, tikt aan.
De tv in de hoek van de kamer
staat er met een dichtgeslagen oog
bij. De beeldbuis Is een van de bron
nen waaruit tekstschrijver Frans Kos
ter put. Maar er voor werken, ho
maar. Overigens na ruim dertig maal
in uitzendingen te hebben gezeten.
„Wij hebben direct contact met het
publiek nodig en steeds merken we
bij andere collega's dat er veel niet
overkomt bij die elektronische trans
missie. Die verzwakt de menselijke
trillinkjes".
Frans Koster brengt de koffie zon
der te morsen. „Jij mag blijven",
zegt Fiet toepasselijk.
„Waarom wij zijn gestopt met ons
Haarlemse café-restaurant? Het was
te klein, te gemakkelijk, te gezellig.
Het publiek vond ons gauw leuk en
na 214 jaar iedere avond optreden
zeiden wij tegen elkaar: Nu of nooit.
Dochter Macha gaf de doorslag met:
Jullie praten alleen maar over zaken".
De voormalige kleuteronderwijzeres
Fiet en haar man, de voormalige
sportleraar Frans, keken elkaar eens
aan.
Vanaf dat moment hebben zij zich
nog meer in het ongewisse theaterle
ven gestort. Persreacties: Speels-por-
rend, niet cynisch, wel ironisch, spits-
geestig, nimmer wrang of schokkend.
Het had niet veel gescheeld of Fiet
had in een nieuwe musicalproduktie
gezeten, maar wat niet is kan komen.
Zij lijkt een ideale figuur voor deze
vorm van theater door haar verrei
kende, soepl glijdende stem, de beval
lige toneelgang en het komische ta
lent.
Betaalbare gelegenheidskleding voor
het jonge meisje, dat op een partijtje
een modieuze indruk wil maken, ge
creëerd door de Amerikaanse firma
BELLE MAID: een japon, uit stro
ken „opgebouwd", gemaakt van wit
te crêpe, afgezet met zilveren paillet
ten, net als de schouderbandjes.
Hans Boskamp (34) is geen mede
producent meer van de musical
Anatevka. Hij nam dat besluit vorige
week. Het waarom kon hij toen niet
duidelijk maken, omdat hij direct
daarna naar België vertrok om er
naast Jan Teulings te spelen in
een van de volgende tv-afleveringen
van Maigret. Gisteren kwam hij
(moe) terug uit Blankenberge. Een
gesprek over zijn hartelijke breuk met
producent Paul Kijzer gaat hij niet
uit de weg. Hij zegt: „Je mag gerust
weten wat er aan de hand is. Er zijn
een paar redenen. De hoofdoorzaak
is dat ik door Rudolf Stracke aange
zocht ben om in het Theater des
Westens in West-Berlijn de artistieke
leiding van Fiddler on the roof te
doen. De musical moet daar waar
schijnlijk eind van het jaar in pre
mière.
Dan zijn er ook nog andere rede-
en. Ik ging met Paul niet mee in de
volgende produktie Man of la Man
cha. Ik ben als producent een beginner.
Ik kan me nog niet veroorloven kapi
talen in een produktie te stoppen, als
ik nog niet eens weet hoe de lopende
het uiteindelijk heeft gedaan. Ik geloof
wel in het artistieke succes van la
Mancha, maar financieel lijkt het me
een nog grotere gok dan de Fiddler.
Het is nog fijner, nog subtieler dan
Anatevka. Of daar groot publiek naar
toe komt moet je maar afwachten".
De derde reden voor het opheffen
van de nog jonge nv Petraq Produc
tions is deze: „Mijn werk is de ar
tistieke samenstelling van een pro
duktie. Op de dag van de première
ben je eigenlijk klaar. Wat je dan
nog nodig hebt is een politieman (een
compagny manager) om de mensen op
tijd te krygen en dat soort dingen. Ik
liep met m'n ziel onder m'n arm".
Om dat ongemak te verhelpen stu
deerde Hans Boskamp vijf rollen uit
de bezetting van Anatevka in, zoge
heten understudies. Zo zou hij kun
nen invallen als er iemand ziek werd.
Vrijdag 10 maart gebeurde het. Harry
Boden die de rol van rabbijn speelt,
werd ziek. Vyf dagen is Hans Bos
kamp voor hem ingevallen.
Het invaller zijn is hem niet vreemd.
Deze ex-voetballer hij was de eerste
die een semi-prof contra jt tekende
speelde zes keer in het Nederlands elf
tal, maar was ook 48 keer reserve.
In 1962 vooral door het lichtend
ge verbrandingsverschijnselen aan
slokdarm en maagwand in ziekenhui
zen zijn opgenomen. In alle gevallen
betrof het kinderen, die de proefflacon
uit de brievenbus hadden gehaald.
Zowel dr. Spaander als de heer Van
Heyst vindt het onjuist, dat de fa
brikanten deze gevaarlijke produkten
ongevraagd bij iedereen in de brie-
HANS BOSKAMP
naar Berlijn
O
voorbeeld van vader Johan (van Pot-
tasch en Perlemoer) Boskamp be
sloot Hans definitief te stoppen met
voetballen en het als zanger-acteur te
proberen. „Dat was niet zo'n grote
overgang. Voetballen is ook show
business. Nu tenminste. In mfln tijd
nog niet zo. Elek Schwartz zag wel dat
ik m'n tijd vooruit vas; hij zei wel
eens: Du bist ein artist, kein voetbal
ler. Nu zijn ze allemaal artiesten, kijk
maar naar die jongens van Ajax".
Met de produktie van Anatevka
kwam er voor Hans Boskamp ook
een einde aan zijn blijf-fit-activitei-
ten by de amateur eerste klasser AFC.
„Ik speel nu alleen nog maar in het
artiestenelftal en by de oud-interna
tionals. Ja, ik heb voor Anatevka veel
gelaten. Spyt van? Nee hoor. Ik heb
in dat half jaar veel geleerd. Maar
mijn instelling ligt dichter by het ac
teurschap dan by een zakelijke lei
ding. Daarom ben ik biy met het aan
bod van Stracke om naar Beriyn te
komen, maar aan nqjn werk by Ana
tevka heb ik dit aanbod te danken".
Helemaal iut de Anatevka-produk-
tie is Hans Boskamp niet. Hij zegt:
„Dat is een ingewikkelde juridische
geschiedenis. Ik houd interesse in de
revenuen van de show. En daarover
ben ik zeer optimistisch. Het loopt nog
steeds goed. En het voordeel bij Fiddler
was dat het gedeeltelijk door de Ame
rikanen werd gefinancierd. Bij Man of
la Mancha is dat niet zo. Nee, dat is
echt wel international big business,
moet je wel veel geld voor hebben. En
dat heeft Paul Kijzer wel maar ik
niet".
Toch is Hans Boskamp niet rou
wig om de stap die hij in 1962 gedaan
heeft. „Ik was toen 28, 29, voor een
voetballer niet zo jong meer. Ik zou in
dat vak nog maar een paar jaar te le
ven hebben. Was ik er toen niet uitge
stapt, dan had ik nu als al die ande
ren een sigarenzaak je of zo; in ieder
geval werk waar ik niet gelukkig mee
zou zijn. Ik heb een moeiiyke weg be
wandeld, zonder toneelschool of iets.
Ja, zoals ik het nu doe, is nog wel on-
zeker.Ik zou die zekerheid kunnen
krijgen door bij een gesubsidieerd ge
zelschap te kruipen. Maar daar heb
ik geen zin in. Ik ben een ontzettende
tegenstander van het subsidiesysteem.
Er is zo geen competitie meer, de men
sen zyn gewoon ambtenaar geworden".
BOEDAPEST: een voorbeeld van de
nieuwe Hongaarse mode voor het ko
mende seizoen: een bruine overgooier
op een gele trui met bijpassende
gele pet, gecompleteerd met 'n jasje
van dezelfde bruine stof als de over
gooier.
Een rode kunstlederen regenjas met
een mutsje van hetzelfde materiaal
en bijpassende laarsjes. De hoogge
sloten mantel is getailleerd en reikt
tot boven de knie. Ook dit model is
afkomstig uit een Hongaars mode
huis.
ADVERTENTIE
Verkoopadressen worden gaarne verstrekt door Stibbe Postbus 9041 A'dam
1
