ARNOULD DIEPEVEEN:
„Ik draag Veenendaal
nog een warm hart toe
Top van Hollands
haute-conture in
korte tijd bereikt
Ik ben
echt geen
romanticus
V
Schatrijk
Vrienden
SCHAKEN
l
x
KI
i
a m
e
■1 a
JB&UJÊ
1 1
m
flttfS&B
m.
DAMMEN
BRIDGE
E
CRYPTOGRAM
door H. KRAMER
door J. M. BOM
door H. W. FILARSKI
VEENENDAAL A mould G.
Diepeveen, een van Nederlands top-
couturiers, was bijna Veenendaler
van geboorte geweest. „Mijn ouders
hebben altijd in Veenendaal ge
woond en een paar weken voor
tnijn geboorte zijn zij naar Amster
dam verhuisd". Hij zegt het met
een glimlach, die enigszins schuil
gaat achter de borstelige, goed bij
gehouden snor. Diepeveen, 37 jaar
oud en ongehuwd, is een man die
gemakkelijk over zichzelf oordeelt.
Vijf jaar geleden stuurde hij zijn
eerste ontwerpen de internationale
modewereld in. Nu kan hij zich re
kenen tot het kleine groepje haute-
couture-makers dat in ons land de
toon aangeeft. De woorden succes
volle carrière" klinken in dit ver
band nog maar zwak. Diepeveen
heetf zelf ook moeite om zijn snelle
klim naar de top, van wat hij noemt
„het vak" te verklaren. Hij doet
wel een poging: „Alles wat ik heb
bereikt, ja dat heb ik in feite aan
mijn klanten te danken. Zij accep
teren en kopen de dingen, die je
ontwerpt. Dut is iets wat je zelf niet
in de hand hebt. Het is niet snob
istisch bedoeld, maar ik geloof dat
ik een klantenkring heb, zoals elke
andere ontwerper die zich zou wen
sen. Persoonlijk heb ik het idee, dat
voor mij nu de kous wel af is, want
wat zou ik nog meer moeten berei
ken? Mijn huidige positie die
wil ik stabiliseren en daar wil ik
hard voor werken"
Arnould Diepeveen heeft een bou
tique aan het Singel in Amsterdam.
Hij woont in Soest, waar hij even
eens een boutique voert, midden in
het dorp. In de beide modehuizen
verkoopt hij kleding, waar hij in ge-
looft, waar hij soms nachten niet
van heeft kunnen slapen. „Eigenlijk
vind je in alles om je heen inspira
tie voor een ontwerp. Soms is het
een straatbeeld, dat me beïnvloedt.
Of e enstuk muziek. En soms krijg je
's nachts bepaalde ideeën, die je dan
gauw even op een stukje papier krab
belt. Ik ka nhet u zo moeilijk uitleg
gen, maar het gebeurt wel dat er
een soort drang in me ontstaat die
zegt „die en die jurk moet je gaan
maken". Toch ben ik een reëel den
kend mens...."
Couturier Diepeveen kreeg als
jongen al veel met textiel te maken.
Zijn vader, eigenaar van een confec
tiefabriek in Amsterdam, had zijn
zoon al een goede positie in zijn be
drijf toebedacht. Er waren trouwens
nog meer mogelijkheden; ook enkele
textielzaken behoorden tot het bezit
van de familie Diepeveen.
„Ik zal later wel in de textiel te
recht komen, zei ik als kind altijd,
als mij gevraagd werd wat ik later
wilde worden". Het was volgens Ar
nould aan „louter toeval" te danken,
dat hij niet in het bedrijf of in een
van de textielzaken terecht kwam.
Na een fantasierijke loopbaan, via
vloeren schrobben en patronen knip
pen, („allemaal onbelangrijke baan
tjes", zegt hij zelf) trad hij in dienst
bij de vermaarde mode-ontwerper
Dick Holthaus. „Ik wist veel van het
modevak af, omdat ik letterlijk van
alles en nog wat heb gedaan. Op pa-
tronenkamers, ateliers en snij-afde-
lingen van confectiefabrieken stak ik
veel kennis op..."
Twaalf jaar lang vervulde hij die
leider bij Dick Holthaus te worden.
In ieder geval genoeg om bedrijfs-
functie. Tot 1962. Toen riep een zieke
vader zijn zoon te hulp. „Er was
ment was er niemand die de model
een collectie nodig en op dat mo
len daarvoor zou kunnen ontwerpen.
Ik heb toen geprobeerd en mijn eer
ste collectie werd al direct goed ver
kocht tot in Engeland toe..."
In de etalages van gerenommeer
de modehuizen prijkte plotseling de
onbekende naam van Arnould G. Die
peveen.
In vijf jaar is er veel veranderd.
Diepeveen maakte naam met zijn
ontwerpen, waar ook de internationa
le modepers zich voor ging interesse
ren. Er gingen collecties naar New
York en naar andere wereldsteden.
Er kwamen klanten. Niet alleen de
kantoorjuffrouw, die „iets nieuws"
komt passen, maar in belangrijke
mate dames uit diplomatieke en adel
lijke kringen. Zelfs leden van de ko
ninklijke familie lieten zich door hem
kleden.
Dat wil overigens niet zeggen, dat
hij onbereikbaar is geworden voor de
kantoorjuffrouw die zo maar even in
zijn boutique wil komen neuzen.
Een citaat uit een vakblad laat
aan duidelijkheid hieromtrent niets
te wensen over: Arnould Diepeveen
weet met eenvoudige middelen en
Sonja Bakker en Tanja Trijbels,
twee van Nederlands topmanne-
quins poseerden met ontwerpen uit
de nieuwste collectie van Arnould
G. Diepeveen.
tegen milde prijzen uitstekende,
draagbare kleren te maken. Hij heeft
een hele range billijke jurkjes in ka
toen en dunne wol die tussen de
f 49,- en de f 150,- liggen..."
Zijn nieuwe voorjaarscollectie, die
hij deze week ook in Veenendaal liet
showen, is afgestemd op de „gewo
ne" goedkope kleding. Topmanne-
quins als Tanja Trijbels en Sonja
Bakker presenteerden het vrouwelij
ke publiek in La Montage een voor
Veenendaal unieke show, zoals ve
len die alleen maar van de kleuren
foto's uit damesbladen kennen.
Diepeveen: „Dat showen in Vee
nendaal zie ik eigenlijk als een expe
riment. Ik heb hier al een aantal
klanten, dus wat dat betreft werd
het wel eens tijd dat ik hier mijn
gezicht eens liet zien. Maar een der
gelijke show was voor Veenendaal
nieuw en dan moet je maar afwach
ten wat voor publiek je in de zaal
krijgt en hoe de mensen zullen re
ageren". En tooi de show achter de
Arnould G. Diepeveen aan K het
werk. Voordat zijn mannequins de
creaties uit zijn nieuwste collectie
tonen werpt hij een inspecterende
blik „of alles wel goed zit". In de
modewereld zijn details uitermate
belangrijk.
rug was concludeerde hij: „Heel
goed publiek, het kon niet beter. Hoe
ik dat beoordeel? Nee, niet aan hun
kleding, want men hoeft helemaal
niet duur gekleed te zijn om toch
chic te zijn. Ik denk wel dat ik nog
eens met een show in Veenendaal
terug kom..."
„De mensen denken altijd dat je
met het werk dat ik doe schatrijk
wordt. Dat is niet waar; bovendien in
teresseert geld me niet veel; ergens
heb ik het idee dat ik te weinig za
kenman ben. Geld is niet het belang
rijkste in mijn leven", filosofeert Ar
nould Diepeveen voor zich uit.
Hij lijkt een romanticus te zijn,
maar spreekt dat zelf pertinent te
gen: „De mensen zien je vaak zo,
maar het tegendeel is waar. Het is
een keihard zakelijk beroep, dat veel
van je vergt. Je moet niet alleen
leuke schetsjes kunnen maken, hoe
wel dat natuurlijk uitermate be
langrijk is..." Een staf van dertig
man personeel werkt de ideeën van
Diepeveen uit. In zijn brein worden
de ontwerpen geboren, de uitwerking
ervan laat hij aan zijn mensen over.
Aanvankelijk hadden die ontwer
pen vrijwel uitsluitend betrekking
op de tienermode. ,,Ik ben met de
tieners begonnen, maar nu ben ik er
eerlijk gezegd gewoon misselijk van.
Ik vind dat de jongens en de meis
jes, voor zover er nog een verschil
in uiterlijk bestaat, er vandaag aan
de dag verschrikkelijk uitzien. Ont
zettend, er is niets uitgebalanceerd,
alles past bij alles en iedereen imi
teert iedereen. Die lange haren bij
voorbeeld, dat vind je bijna in geen
enkel ander land. Nou ja, Engeland
misschien, ik vind het, nou ja, ik heb
er wel genoeg over gezegd."
In zijn schaarse vrije uren han
teert hij de schilderspenseel. Zijn ar
tistieke prestaties die in verf wor
den vastgelegd hebben naar zijn zeg
gen het karakter van de creaties
van Karei Appel. „Ik rotzooi ook
maar wat an", zegt Diepeveen. „Mis
schien ben ik wel een klodderaar..."
De keren dat hij zich in Veenen
daal laat zien („ik ben hier o, zo
vaak met vakantie geweest") wordt
hij een geconfronteerd met zijn uit
gebreide vriendenkring die hij in de
geboorteplaats va. zijn ouders heeft.
Veel familieleden van hem wonen in
Veenendaal, de „Diepeveen's van de
grote textielzaken zijn ooms van hem.
De nauwe band met Veenendaal
manifesteert zich ook bij de mode
show, die hij er dezer dagen hield.
Dames komen hem na afloop de
hand schudden er zeggen dan „Nou,
Arnould tot ziens jongen" en „Ar
nould, doe je de groeten aan tante
die en die...."
Zo gauw de laatste mannequin voor
de nieuwsgierige ogen van het talrij
ke publiek heeft geparadeerd, wordt
Diepeveen het lijdend voorwerp van
een spervuur van vragen, dat hij ge
routineerd opvangt.
Zo ook in Veenendaal. Weetgrage
bezoeksters van zijn show klampen
hem aan met inlichtingen over hoe
den, heupwijdtes en décolletés. Met
zakelijk overleg staat hij de dames,
van wie hij er veel tot zijn klanten
kring zal mogen rekenen, te woord.
De afspraak voor dit interview
kwam er door in gedrang. Als zijn
werk hem even heeft losgelaten zoekt
hij gebarend een verontschuldiging
voor het feit, dat hij de gemaakte
afspraak met ruim drie kwartier
heeft overschreden.
Nadat hij een Italiaanse sigaret
heeft opgestoken, komt dat excuus:
„Ik kon eenvoudig niet weg komen,
nou ja, u zag het zelf. Neemt u me
niet kwalijk...."
Dat laatste klinkt enigszins overbo
dig. Zweetdruppels op een voorhoofd
vertellen veel meer
DE Russische grootmeester Isaak Bo-
leslavsky staat bekend als een van
de fijnzinnlgste schakers van de
laatste kwarteeuw. Het is echter stil
geworden rondom de nu 48-Jarige speler.
Hij komt zelfs voor op het lijstje van
grootmeesters die de titel niet hebben
verdedigd en die dus. om als actief groot
meester te gelden, hun groot
meesterschap eerst weer moeten bewij
zen.
Boleslavsky ziet slecht: enkele jaren
geleden was men zelfs bang dat-hij vol
komen blind zou worden. Vermoedelijk
is dat de reden waarom hij niet meer
aan de start verschijnt bij grote toer
nooien. Dat hij de kunst niet verleerd
ls, zal iedereen duidelijk zijn die de
volgende partij naspeelt.
Wit: BOLESLAVSKY. Zwart: JINJINK
HASHVILI. (Minsk 1966).
Aangenomen Damegambiet.
1. d2-d4. d7-d5 2. c2-c4. d5xc4 3.
Pgl-f3. Pg8-f6 4. e2-e3, e7-e6 5. Lflxc4.
C7-C5 6.0-0. a7-a6 7. Pbl-c3. b7-b5, 8.
Lc4-b3, Lc8-b7 9. Ddl-e2. Pb8-d7 10.
Tfl-dl, Dd8-b8.
(Het nieuwste snufje ln deze variant.
Met andere zetten, zoals b4, Dc7 en Ld6
werden geen goede ervaringen opge
daan). 11. d4-d5, e6xd5!?
(Als nauwkeuriger staat 11 Pxd5
te boek. omdat wit na de tekstzet 12. e4
kan spelen). 12. Pc3xd5. Pf6xd5 13.
Lb3xd5, Lb7xd5 14. Tdlxd5. Db8-b7
15.e3-e4. Lf8-e7 16. Lcl-g5, Pd7-b6. (De
zwartspeler volgt een recente Russische
analyse van Neystadt die verder gaat
met 17. Td2 0-0 18. Tadl met ongeveer
gelijk spel).
17. Tal-dl! (Dit kwaliteitsoffer ls ont
leend aan een vorig jaar gespeelde cor
respondentiepartij Neronsky-Schuk.
waarin wit na 17Pxd5 18. exdS. f6
19. d6!. fxg5 20. Tel een snel beslissende
aanval in handen kreeg).
17h7-h6 (Om de tegenstander tot
een verklaring te dwingen).
18. Lg5xe7. Pb6xd5 19. Le7xc5. Pd5-e7.
(Hetzelfde idee kwam voor in een partij
Donner—Portisch, Varna 1962 zonder de
zetten Tal-dl en h7-h6. Zwart kwam
daar met Pf4 gevolgd door Pe6 spoedig
tot consolidatie van zijn stelling. Hij
had ook in de gewijzigde omstandighe
den deze manoeuvre moeten proberen.
Na 19Pf4 20. De3. Pe6 21. Ld6. f6
alsmede Kf7 kan hij zich misschien hand
haven).
20. Pf3-e5! (Met de verschrikkelijke
dreiging 21. Td7). 20Ta848 21.
Tdl-d7, Tc8-c7. (Hierop was zwarts verde-
diiwng gebaseerd.).
Aan de lezer wordt gevraagd wat hij
in deze stelling zou spelen. Volgende
week kunt u uw antwoord vergelijken
met hetgeen Boleslavsky hier vond.
JINJINKHASHVILI
abcdefgh
BOLESLAVSKY
OPLOSSING
De oplossing van het vorige probleem
luidt:
Wit: (Bredewout) Kgl. Dbl. Tfl en O.
Pb3. pionnen a2, b2. c4, g2, h2.
Zwart (Karaklajic): Kg8, Dg6, Te8 en
e2, Lg4. Pionnen a7, c6. c7, g7. h7. Het
slot van de partij verliep op de volgen
de manier: 25Te2xf2! 26. Kglxf2.
Te8-e2at 27. Kf2-gl, Te2xg2tl 28.
zal -I
Kgl-hl, Tg2-glt! en zwart ga
(29. Txgl,Li3t met .damewinst).
het op
NOG EEN enkele week en de apothe
ose van het damseizoen in Neder
land. de eindstrijd om de nationale
persoonlijke titel, gaat in Utrecht van
start. Vertrouwde gezichten buigen zich
over de borden. Een maand lang duurt
het Mille, nerveuze gevecht. Een gezicht
zullen we in de titelwedstrijd missen:
dat van de Joviale Geldersman Bart van
Aalten.. Hij zorgde vorig Jaar voor de
grootste sensatie van de wedstrijd, door
Tony Sybrands te kloppen. Van Aalten
bleek in de voorwedstrijd ln het Gel
derse district niet in staat de met 'hem
„gedegradeerde" Ir. Geert van Dijk van
d'e eerste plaats te houden.
Ondanks dit leverde hij wederom een
prestatie van de eerste orde: de nieuwe
titelhouder moest juist tegen hem het
hoofd buigen. Gaan we deze partij na,
dan kan het alleen maar verbazing wek
ken, dat de Huissenaar maar geen kans
ziet, regelmatig tot de nationale finale
door te dringen. Hieronder deze kracht
toer:
Wit: Aart van Aalten; zwart: Ir. Geert
van Dijk. 1. 33—28 18—22; 2. 38—33
12—18; 3. 42—38 7—12; 4. 47—42 1—7 5.
34—29 14—23; 6. 28x19 14x34; 7. 40x29
10—14; 8. 35—30 20—25 9. 30—24 14—20;
10. 32—28. Wit trekt zich niets aan van
de slechte reuk, waarin dit openingssys
teem voor wit staat. Onbekommerd ac
cepteert hij. de moeilijkheden van het
witte spel en, gezien het verdere ver
loop, niet ten onrechte.
10. 16—21; 11. 37—32 11—16; 12.
44—40 7—11; 13. 50—44 5-10; 14. 40-34
'0—14; Een slim lokzetje: Wit mag niet
34—30 (25x23) 28x10 (20x29) 33x24 wegens
(9—14) 10x19 (22—28) 32x23 (18x20) met
schijfwinst. Desondanks toch niet sterk,
omdat zwart hierna vrijwel direct het
genre moet verbreken. 15. 44—40 14—19;
16. 49—44 19x30; 17. 29—23 18x29; 18.
33x35 22X33; 19. 39x28 13—18 20.. 44—39
9—13; 21. 31—27 4—9; 22. 41—37 9—14; 23.
37—31 21—26; 24. 39-33 26x37; 25. 42x31
Zwart sukkelt met ruimtegebrek en wit
laat niets na, om dit door agressieve
ruilen te accentueren." Na de opening, is
het Initiatief geheel aan wit gekomen.
25. 14—19; 26. 43—39 3—9; 27. 46—41
19—24; 28. 27—22 18x27; -29. 31x22 (zie
diagram)
•Hoewel vele totaal verschillende spel-
gangen hier mogelijk zijn, is wits laatste
zet toch wel wat al te optimistisch. De
combinatie (24—30)' 35x24 (20x29) 33x24!
22) 27x7 (8—12) 7x18 (13x35) was
niet te vrezen na b.v. 28. 48—43, wegens
43—39! enz. Wit moet echter blijkbaar
gevoeld hebben, dat de andèrs zo koele
Van Dijk hier zeer weifelend speelde en
opnieuw bedriegt zijn intuïtie hem niet:
29. 13—19? Aangewezen is (16—21) het
geen een reëlè bedreiging vormt voor de
witte voorpost. Na de tekstzet begint
een grootscheepse witte aanval: 30.
41—37 8—13; 31. 36—31 24—30;
Zwart vertrouwt op de geijkte verdedi
gingsmethode tegen de „Utrechtaanval".
Het materiaal is echter teveel gedund
voor dit systeem. 32. 35x24 19x30; 33.
31—27 30—35? Weer faalt zwart. Veel be-'
ter ls gewoon (2—8) b.v. 40—35 <17—21)
35x24 (20x40) 45x34 (15—20) met goed
spel. 34. 48—42! 35x44; 35. 39x50 2—8; 36.
4510 32—18? Na deze beslissende fout
forceerde wit op verrassende wijze de
winst. Aan onze lezers de opgave: Op
welke manier ging dit?
De oplossing van vorige maal;
De stand: Wit (Fabre) 22, 28, 32, 33, 34,
35, 37. 38. 39. 40, 42. 43 (12 st.) Zwart
(Molimard) 8. 12, 13, 14, 15, 16, 19, 20, 23,
24. 25, 26 (12 St.).
In deze voor wit hopeloos schijnende
positie zit de volgende prachtige combi
natie verborgen: 37—31! (26x48) 22—18
(13X22) 28x17 (12x21) 32-28 (23x32) 38x27
(21X32) 43—48! (32x43) 33—29! (24X44)
40X38 (48x30) 35x21!
(32X43) 33—29! (24x44) 40x38 (48x30)
35X21!
EN groot-slembod met een 44
verdeling ln de troefkleur en waar
in twee aftroefslagen gevonden
moeten worden, dan wel een bijkleur
moet kunnen worden vrij getroefd is re
kenkundig al een weinig verantwoorde
aangelegenheid. De kansen het contract
te verliezen zijn namelijk zeker groter
dan de winstkans, maar ondernemende
spelers trekken zich meestal niets van
deze schoolmeester-motieven- aan en zij
bieden het groot-slem toch maar als zij
de punten nodig menen te hebben. Om
dan nog verder in de put te geraken
wanneer het contract verongelukt. Zo
verging het ook de Fransman Yallouse.
die in net zeven-schoppencontract zat dat
u vorige week zag:
4 H1073
Q A B 7 6 4
O 84
4 A3
schoppens dan oost. Daar er geen af
doende methode te vinden is die zonder
snijdenof dwangpositie tot dertien sla
gen leidt, zou volgend speelplan goed
zijn. Harten zes uit noord aftroeven met
schoppenvrouw, in slag 6 klaverheer ma
ken, slag 7 een klavertje aftroeven met
schoppen drie van noord, slag'8 harten
zeven aftroeven met schoppenaas. Ver
volgens schoppen negen spelen om te
snijden en maar hopen dat west de
'boer heeft en de schoppens 3:2 vallen.
Dwangstelling
h
4 B 62
Q V 8
O V B 1097
4 B62
4 54
V 109532
O 65
4 V754
4 AV98
H
O AH3 2
4 H 10 9 8
Zuid speelde zeven schoppen en kreeg
een uitkomst van ruitenvrouw voor
zuids ruitenaas. Het vrijspelen van har
ten moest eerst geprobeerd worden, dus
volgde hartenheer, in slag 3 klaver naar
het aas van tafel (noord) en in slag 4
hartenaas (zuid ruiten weg), waaronder
bij west de hartenvrouw viel. Het is nu
aannemelijk dat west korte hartens
heeft en dus misschien wat langere
Zonder snit maar met andere angstige
avonturen kan zuid het contract winnen,
wanneer hij oost taxeert op vier klave
ren plus de (reeds bekende) hartenleng-
in slagen 5 en 6 incasseert zuid schop-
enaas en vrouw, in slag 7 de ruiten-
ieer (noodzakelijk om de latere
dwangstelling te krijgen). Wanneer dat
goed afloopt, speelt zuid in slag 8 schop
pen acht na en wint in noord met de
schoppenheer. Op dit moment is oost in
•dwang: wanneer hij van zijn driekaart
harten er één opruimt, zijn noords har
tens vrij te troeven. Ruimt oost een
klavertje op, dan volgen noords harten
boer (waarop zuid de laatste ruiten op
ruimt), klaver naar zuids heer, klaver
aftroeven in noord en zuid heeft nog
een.troef met een vrije klaver.
Welke speelwijze is superieur? Is de
kans dat west schoppenboer heeft gro
ter, dan- dat oost een vierkaart klaver,
bezit?? De kans op een 4:3 verdeling in
klaver bedraagt theoretisch 62 pet., waar
van dus slechts 31 pet. de mogelijkheid
bedraagt dat oost die vierkaart heeft.
Op grond van deze academische, niet
aan de tafel te vinden overwegingen,
zou men kunnen zeggen dat de snit op
schoppenboer 50 pet. kansrijker is.
Yallouse deed het helemaal verkeerd,
ging ruitens en klaveren*op tafel (noord)
aftroeven en verloor tenslotte een schop
penslag aan wests schoppenboer.
Nieuwe opgave
In Warschau begon Spanje voortreffe
lijk, maar zakte in het midden van het
toernooi af naar een veel lagere plaats.
In dit spel zonk de Armada gevuld met
Spaanse verwachtingen definitief: de erf
vijand heette Frankrijk.
HV7
V97
O V10 32
4 AH2
4 B 109432
-
O H5 4
4 1065 4
4 A 8 6 5
H B 10 3 2
O 987
4 7
4.—
A8654
O AB6
4 VB983
in kamer I maakten de Fransen In NZ
ten onrechte drie Sans met een overslag.
In kamer II zeilden de Spanjaarden re
gelrecht op een klip: zij kwamen in vier
geredoubleerde harten terecht (oost dou
bleerde), west kwam met schoppenboer
uit en pover spel van zuid leidde tot
vijf down voor de supercatastrofe
van 2800 straf punten!
Maar hoeveel had zuid feitelijk
down gemoeten als hij beter had
gespeeld, of laat ik zeggen als hij de
kaarten allemaal open had gezien? Puz
zelt u mee? Volgende wéék uitslag.
HORIZONTAAL:
1. autopas (13)
8. zulke kerels beheersen het (6)
9. leuker om ervoor dan er achter
te zitten (6)
12. ih de leemte openbaarde zich
een larf (5)
13. te goed te goed doen (9)
14. gaat op en neer of heen en
weer (4)
15. meer dan een, maar minder dan
drie (4)
17. snoepje om te gruwen (4)
19. vroeger blijkbaar niet zo best"
geweèst (4)
22. een instrument siert de voorge
vel (9)
24. klinkergroeve (5)
25. de een de ander (6)
26. eigentijds koetshuis (6)
27. de nachtmerrie van menige mi
nister van justitie (13)
VERTICAAL:
2. dito (6)
3. fokbeleid (9)
4. iften loofde in de buurt van Veg-
hel (5).
5. koud gebied (6)
6. daar raakt men ondersteboven,
van (13)
7. slagerswinkels in het zuiden (13)
10. afgelopen (4)
11. lach er maar om (4)
16. de zoon van Uncle Sam (9)
18. in dat land bestaat voedsel-noot
(4)
19. in die plaats moet het goed toe
ven zijn (4)
20. ten minste vijf gulden waard
(6)
21. hij voelt zich nergens thuis (6)
23. opgeruimd is anders (5)
'j
