Voor fondspatiënten
enkele dagen uitstel
Nederlandse is
te zuinig met
afwaswater
„Raddraaiers" van Philips
blijven er gezond bij
Tijd voor de
12de Hiswa
NOURILAX
„Noodwetje
in de maak
Lekasin
Liberale jongeren vragen
politieke duidelijkheid
Personenautopark over
zes jaar verdubbeld
ACTIE „STAP OP - VAL AF
„Nationaal
carillon"
te geef
Botsing na „ongelooflijk
gevaarlijk" rijden
Maandag huisarts nog niet
als particulier betalen
Stichting gaat
f 1,5 miljoen
verdelen onder
Teixeira-
gedupeerden
Automatische
koppeling
op tournee
RICHTLIJNEN
MOEILIJK PUNT
Maurik verzamelt
naamgenoten
de snelle en zekere pijnverdrijver
Principiële punten voorgelegd
Haagse scholieren
gaan dag vasten
voor India
Vijftien mille
buitgemaakt
„Eten voor India''
ruim drie ton
Groot gezin door
brand dakloos
KANSHEBBERS:
Amsterdam
Apeldoorn
Den Haag
Leeuwarden
Drachten
Ei// ontwerpen
Nasleep van tragisch ongeluk
ZATERDAG II MAART 1967
(Vervolg van pagina 1)
Op een persconferentie, die het Gemeenschappelijk Overleg van Ziekenfondsor
ganisaties gistermiddag in Den Haag hield, deelde de voorzitter van het GOZ, de
de heer J. Verschoor, mee, dat zowel de vertegenwoordigers van de LHV als die
van de ziekenfondsorganisaties gisternacht hadden toegezegd, dat z|j de richtlij
nen van minister Veldkamp in hun eigen organisaties aan de orde zouden stellen
en „bepleiten". H|j geloofde niet, dat de ziekenfondsen er moeilijk toe te bewegen
zullen zjjn hun fiat te geven. Zelf meende h|j, dat de richtlijnen een redelijke basis
vormen voor een overeenkomst. De heer Verschoor zwaaide minister Veldkamp
lof toe voor z|jn poging het conflict tussen artsen en ziekenfondsen alsnog uit de
wereld te helpen.
Volgens de heer Verschoor, bleek tij
dens de besprekingen van donderdag
avond, dat de minister van Economi
sche Zaken, in overleg met de minis
ter van Sociale Zaken en Volksgezond
heid, een ontwerp heeft voorbereid
voor een noodwetje, dat een prijsstop
mogelijk maakt op de tarieven voor de
diensten van de huisartsen. Dit nood
wetje zou in werking treden, indien de
artsen onverhoopt toch zouden over
gaan tot het verrichtingensysteem en
de ziekenfondspatiënten de huidige par
ticuliere tarieven (acht gulden voor een
spreekuurconsult en twaalf gulden voor
een visite) zouden gaan berekenen.
Naar verluidt, zou deze noodwet de
tarieven binden aan een maximum van
vier, resp. zes gulden, dezelfde bedra
gen, die de ziekenfondsen aan hun ver
zekerden zouden moeten restitueren.
De heer Verschoor zei, dat men de
noodwet heeft voorbereid, omdat aan
een beschikking met betrekking tot de
artsentarieven volgens de huidige Prij
zenwet juridische haken en ogen zitten.
De besprekingen op het departement
van Sociale Zaken hebben gisternacht
uiteindelijk geleid tot concept-richtlij
nen, waarin de nieuwe netto-artsenho-
noraria worden losgemaakt van de zo
langzamerhand beruchte „schaal 151":
de structuur en de trendmatige aanpas
sing van het salaris van een eerste
hoofdgeneeskundige in overheidsdienst.
Eerder tijdens de onderhandelingen
had de LHV de koppeling aan schaal
151, die een van haar eisen was, laten
vallen. Zij trok deze concessie echter
in, toen de onderhandelingen 22 fe
bruari opnieuw vastliepen.
De nieuwe richtlijnen, die vrijdag ook
in de wekelijkse vergadering van de
ministerraad zijn besproken, voorzien
wel in een trendmatige aanpassing van
de artsenhonoraria, maar dan eenzelf
de aanpassing zoals jaarlijks voor alle
overheidssalarissen wordt toegepast
(op basis van de loonontwikkeling in
het bedrijfsleven).
Los hiervan, zullen de artsenhonora
ria, conform hét advies van de com
missie-Van der Ven, in de periode 1968
tot en met 1970 met 51 procent worden
verhoogd om een „structurele verbete
ring van de materiële positie van de
huisartsen te bereiken". De abonne
mentshonoraria in het jaar 1967 worden
alleen trendmatig aangepast.
Wel worden met ingang van 1 januari
van dit jaar gelden gereserveerd (f 2,41
per ziekenfondsverzekerde) voor de
ouderdomsvoorziening van de artsen.
De kosten-elementen In het rapport
van de commissie-Van der Ven hebben
bij de onderhandelingen steeds een
moeilijk punt gevormd. De minister
heeft nu bepaald, dat over die kosten
elementen, ten aanzien waarvan het
advies van de commissie-Van der Ven
een herberekening aanbeveelt, in de
loop van dit jaar tussen huisartsen en
ziekenfondsen nadere besprekingen
moeten worden gevoerd.
In afwijking van het advies van de
commissie-Van der Ven, moet de aan
passing van de vergoedingen voor de
kosten, die de artsen maken, in drie
jaar gefaseerd worden uitgevoerd, te
beginnen op 1 januari 1968.
De heer Verschoor sprak zich gister
middag positief over de richtlijnen uit.
„We weten nu concreet, waarover we
kunnen en moeten praten met de
LHV", zo zei hij.
MAURIK In Maurik Is een „comi
té Van Maurik" opgericht, dat alle Van
Maurik's ln de hele wereld naar het ge
boortedorp van hun voorouders wil ha
len om een grootse familiereünie te hou
den.
Het comité is vol goede moed begon
nen met het versturen van de aanmel-
dingskaarten. Iedere Van Maurik, hoe
zijn of haar naam ook wordt geschreven,
wordt uitgenodigd. Voor deelneming aan
het „familiefeest" met men per persoon
tien gulden betalen. Daarnaast wordt
een bijdrage gevraagd om een dorpshuis
voor het Betuwse dorp Maurik te bou
wen. De verenigingen in het dorp zijn
samen met het comité bezig het pro
gramma voor de grote reünie op te stel
len.
ADVERTENTIE
AMSTERDAM Bewindvoerders In
de surséance van Gebr. Teixeira de
Mattos c.a. delen mee, dat zij 1 maart
1967 hebben opgericht de „Stichting
tot steun aan gedupeerden van bankiers
kantoor Gebr. Teixeira de Mattos en
de daarmede gelieerde ondernemingen".
In het bestuur van deze stichting zijn
voor de eerste maal benoemd de heren
drs. W. F. VVestermann en mr. P. -J.
Swens, resp. oud-bestuurslid en bestuurs
lid van het „Genootschap Zorg en Bij
stand", alsmede beide bewindvoerders.
De stichting heeft ten doel het be
drag van anderhalf miljoen gulden, be
schikbaar gesteld door de Nederlandse
Bankiersverenigingen, te verdelen onder
degenen, van wie na onderzoek zal zijn
gebleken dat zij door de surséance in
hun bestaansmogelijkheid bedreigd wor
den.
Daartoe is nodig, aldus het communi
qué, dat degenen, die menen voor een
extra-bijdrage in aanmerking te komen
én die zich zich nog niet bij de bewind
voerders hebben gemeld, een schrifte
lijke opgave doen aan de stichting
waarvan het correspondentieadres is
Raamgracht 4, Amsterdam-Centrum).
Dit geldt voor crediteuren van Gebr.
Teixeira de Mattos, Forumbank N.V.,
Dunlop en Co. N.V., firma Weduwe Ger-
bert Rebel en Burlage en Co N.V. (Op
gaven moeten worden gedaan uiterlijk
15 april 1967).
UTRECHT Deze week zijn ln
Amersfoort proeven genomen met het
rangeren van goederenwagens, die met
automatische koppeUng waren uitge
rust. Drie maanden lang zuilen deze wa
gens de ronde doen door ons land.
De bedoeling is enerzijds het perso
neel met de automatische koppeling te
laten kennismaken en anderzijds om
hun mening erover te vernemen. Zoals
bekend, hebben de Europese spoorwe
gen besloten hun wagenpark uit te rus
ten met automatische, zogenaamde trek-
drukkoppelingen, die de taak van de
huidige schroefkoppelingen, de lucht-
slangen en de buffers overnemen.
Men verwacht, dat de eerste ombouw-
fase op een tijdstip tussen 1975 en 1980
zal plaatshebben. In vier dagen tijd zul
len dan alle aan het internationaal ver
keer deelnemende wagens worden uit
gerust met de Europese koppeling, maar
daarbij de buffers nog behouden.
De koppelingen, die nu in ons land
worden gedemonstreerd, zijn nog niet
van het definitieve type, maar voor de
genen, die met de koppelihg moeten
werken, is deze afwijking niet belang
rijk.
DEN HAAG Naar de mening van
het hoofdbestuur van de onafhankelijke
liberale Jongerenorganisatie Vrijheid en
Democratie (J.O.V.D.), bestaat er een
wijd verspreid onbehagen over de voor
gekomen regeringswisselingen tijdens de
afgelopen parlementaire periode. Het
hoofdbestuur zegt in een verklaring te
menen, dat deze wisselingen, zonder dat
de kiezers geraadpleegd werden, de po
litieke duidelijkheid niet ten goede zijn
gekomen en dat deze derhalve voorko
men dienen te worden.
Naar de mening van het hoofdbestuur
van de J.O.V.D., zal da regering hiertoe
drie principiële punten moeten aanvaar
den en een wijziging in de Kieswet moe
ten voorstellen. De drie principiële pun
ten zijn:
Niet meer vasthouden aan de onge
schreven regel van staatsrecht uit 1922,
die inhield, dat het zittende kabinet aan
de vooravond van de parlementsverkie
zingen zijn ontslag aanbiedt. Dit houdt
in, dat de zittende regeringscombinatie
inzet van de verkiezing wordt en de kie
zer er zich over kan uitspreken of het
gevoerde kabinetsbeleid moet worden
voortgezet of niet.
Als het beleid van een of meer minis
ters niet meer de instemming van het
parlement kan verkrijgen, zullen de be
trokken ministers hun ontslag moeten
aanbieden en moet niet het hele kabinet
aftreden. Slechts als het beleid van een
kabinet als geheel niet meer aanvaard
wordt, dient een tweede kabinet daar
zijn conclusies uit te trekken.
Als de regering niet meer het vertrou
wen van het parlement kan verkrijgen
voor het gevoerde beleid, zal dit ge
schil aan de kiezers moeten worden
voorgelegd. Dit betekent, dat in die si
tuatie besloten moet worden de Kamer
te ontbinden en vervroegde verkiezingen
uit te schrijven.
Noodzakelijke wijzigingen in de Kies
wet betreffen de termijnen voor registra
tie van partijen en inlevering van kandi
datenlijsten, die nu tezamen ongeveer
drie maanden bedragen. Evenals in het
buitenland mogelijk blijkt (met name in
Engeland en Denemarken), zal de pe
riode tussen het ontstaan van een con
flict en de uitspraak van de kiezer veel
korter moeten worden gemaakt.
Het hoofdbestuur is van mening, dat
op deze manier zonder ingrijpende ver
anderingen in ons staatsbestel de politie
ke duidelijkheid bevorderd kan worden.
Het ziet de drie punten als noodzakelijke
eenheid om tussentijdse wisselingen en
het optreden van politiek kleurloze ka
binetten, als de regering Zijlstra in 1967
of Beel in 1958, aan de vooravond van
de verkiezingen te voorkomen.
Het hoofdbestuur van de J.O.V.D. heeft
er bij de fractie van de V.V.D. in het
parlement en bij de liberale ministers
krachtig op aangedrongen, dat zij zullen
trachten deze punten alsnog aanvaard
te krijgen als regeringsbeleid, indien
mocht blijken, dat deze materie tijdens
de formatie niet geregeld is.
TAe Nederlandse huisvrouwen zijn te
zuinig met afwaswater, vooral
vergeleken met de Amerikaanse nor
men. Dit vermaan is afkomstig van
mej. ir. G. van Randen, hoofd van de
afdeling Wonen van het Instituut voor
Huishoudkundig Onderzoek in Wage-
ningen, die vrijdag op de Voorjaars-
heurs in Utrecht een forumbijeenkomst
leidde voor vertegenwoordigsters van
verschillende instituten en organisa
ties op het gebied van huishoudelijke
voorlichting.
Het was voor de eerste maal, dat
de fabrikanten van huishoudelijke ap
paraten werden geconfronteerd met
deze vertegenwoordigsters, die in de
praktijk een belangrijke rol spelen bij
het verstrekken van aankoopadviezen
aan consumenten.
Aande hand van een reeks tevoren
ingediende schriftelijke vragen, werd
met de fabrikantén van gedachten ge
wisseld, waarbij ook veel aandacht
werd besteed aan de afwacmachines.
Gbleken is, dat vele huisvrouwen nog
al sceptisch staan tegenover deze
nieuwe machines, omdat het waterver
bruik (4550 liter per afwas) nogal
hoog zou zijn.
Ir. Van Randen tilde daaraan niet te
zwaar. Het is, naar haar mening, een
kwestie van wennen. De Nederlandse
huisvrouuw is niet gewend veel afwas
water te gebruiken en met name is zij
niet gewend na te spoelen. De dames
kregen te horen, dat elke machinale
afwas ongeveer 25 tot 45 cent kost aan
water, stroom en afwasmiddelen, de
invsteringskosten dus niet meegeteld.
AMSTERDAM In 't laatste nummer van Economisch-Statistische Berichten
(ESB) spreekt drs. L. Becker in een artikel, getiteld „De groei van het Neder
landse personenautopark" de verwachting uit, dat het Nederlands wagenpark
over zes jaar zal z|jn verdubbeld. Z|jn prognose voor 1972 luidt bjj een stijging
van de consumptie per hoofd met 20 resp. 80 procent over de periode 1966-1972
2,8 8,2 miljoen wagens.
Per 1 augustus 1966 werd in Neder
land een stand bereikt van ca. 1,5 mil
joen personenauto's, waardoor een
stoutmoedig geachte voorspelling in het
ESB-nummer van 24 februari 1960 een
onderschatting is gebleken. Toen werd,
op grond van statistische analyse, de
verwachting uitgesproken, dat in 1970
het personenautopark zou zijn uitge
groeid tot 1,4 a 1,8 miljoen.
Hoewel deze prognose destijds bijzon
der revolutionair was, in vergelijking
met de toen heersende opvatting van
een stijging tot 1970 tot 750.000 wagens,
betekent de 1 augustus 1966 bereikte
stand van 1,5 miljoen, dat ook de uiter
ste schatting (in ESB van 24 februari
1960) van 1,8 miljoen in 1970 ver z^l
worderf overtroffen.
Volgens drs. L. Becker, is de onjuiste
prognose te verklaren uit het feit, dat
de welvaartsontwikkeling veel sneller is
verlopen dan men in 1960 meende te
mogen verwachten. Terwijl de progno
se was gebaseerd op een groei van de
consumptie per hoofd van de bevol
king van 10 pet. resp. 20 pet. per zes
jarige periode, is in werkelijkheid in
ons land over de periode 1958-1964 een
groei van 29 pet. gerealiseerd.
DEN HAAG Een aantal scholieren
van het St. Janscollege te Den Haag
heeft een actie op touw gezet om geld
bijeen te brengen voor leniging van de
hongersnood in India. De actie, onder
het motto „Geef ze die vijf" houdt in,
dat dinsdag 12.000 Haagse middelbare
scholieren niet zullen eten, roken, snoe
pen enz. Het geld, dat op deze manier
bespaard wordt, zal worden ingezameld.
Ook na de verwezenlijking van de
thans geschatte ontwikkeling, zal Ne
derland in 1972 met 210 a 240 perso
nenauto's per 1000 inwoners echter nog
niet tot de voorlopers op motoriserings-
gebied behoren, daar een dergelijk ni
veau nu reeds in een aantal landen is
bereikt; in Europa b.v. in Engeland,
Frankrijk en Zweden. Landen als Ca
nada en Nieuw-Zeeland bereikten dit
niveau al voor 1960 en in de V.S. is het
autobezit momenteel al opgelopen tot
ca. 400 auto's per 1000 inwoners, zo be
sluit drs. L. Becker.
DEN HAAG Een I>edrag van
f 15.000 aan bankbiljetten en zilvergeld
alsmede postzegels zijn gisternacht uit
de brandkast gehaald van een automo
bielbedrijf aan de Waldorpstraat in
Den Haag.
Via een drie meter hoge muur zijn
inbrekers op een binnenplaats geko
men, waar een deur werd geforceerd
van de plaatwerkerij. Uit deze ruimte
werden gas- en zuurstofflessen met
slangen en gereedschap door 't kantoor
gebouw naar de eerste etage gesleept.
Daar werd de brandkast opengebrand.
Uit een stalen geldkist, waarvan de
sleutel ln een van de bureauladen lag,
werden het geld en de postzegels mee
genomen.
0 Met de aanhouding van de 18-jarige
fabrieksarbeider M. P. v. D. uit
Rotterdam en zijn 12-jarig broertje
heeft de recherche een serie van 52 in
braken in de Spaanse Polder (Rotter
dam en Schiedam) tot klaarheid ge
bracht. De buit bedroeg ongeveer
f 12.000,- terwijl het tweetal voor een
minstens evengroot bedrag schade aan
richtte.
Van het gestolen geld was niets meer
over.
Dc fietsende Nederlander is nog altijd een toeristische attractie, maar net
als de windmolen en de slingergrammofoon is hij in zijn functie ach
terhaald. Brommers en auto's „verstikken onze wegen". En daarom kwam
het blad Provo lees Luud Schimmelpenninck met 't witte fietsenplan.
Er wordt hard om gelachen, maar een gebrek aan alternatieven is Provo
nu aan het helpen.
En er komt bijval: van de Amster
damse hoofdinspecteur H. Vos („Zelf
ga ik elke dag van mijn huis in Slo-
tervaart op de fiets naar mijn kan
toor; het is nog gezond ook"), van
de Utrechtse prof. in de sociologie
Sj. Groenman („Met alle waardering
die ik voor witte fietsen heb, zou ik
het zo willen formuleren, dat het in
principe gaat om zelfbedieningsver-
voer te introduceren op communale
basis") en sinds maandag ook van
Philips.
nor-
net
In de Philips Koerier van zaterdag
25 februari werd de actie „Stap op
val af" aangekondigd. De werkne
mers van Philips Nederland, die
maal met brommer of auto naar
werk komen, werd verzocht een
maand lang van 6 maart tot 1
april op de flets naar het werk te
gaan. De heer P. de Groot, redacteur
van de Koerier, beheert het plan.
Hij zegt erover: „Het idee was er al
een tijdje, maar toen prof. Groenman
het over een gemeentelijke fletse n-
dienst had, dachten we nu moeten
we het doen. Motieven zijn er legio.
Het parkeerprobleem, de luchtver
ontreiniging, het vette buikje en na
tuurlijk het sportieve element. En zijn
nu ongeveer honderdvijftig autorijders
en bromfietsers weer op de fiets ge
stapt. Ze worden door ons steekproefs
gewijs gecontroleerd of ze inderdaad
wel elke dag van en naar huis fietsen.
We hebben twee vouwfietsen en een
paar boekjes als prijzen."
In zes jaar stapten 4.400 Philipe-
werknemers van de fiets over op
een brommer of in een auto. Vijf van
hen zitten na drie dagen hernieuwde
kennismaking met de fiets bij elfaar
in een kantoortje. Dit zijn ze: De heer
Kees (A.) van de accountantsdienst, h|j
woont 17 km van zijn werk; mejuf
frouw H. J. Schutjes van de afdeling
general sales promotion, ze fietst vijf
kilometer; de heer B. Rombouts (43)
van de afdeling onderwijs, hij moet
8.700 meter fietsen; de heer H. A. M.
Maussen (31) hoofd van een industrie-
groep, hij doet per dag tweemaal 13,5
kilometer en de heer H. J. Kanters
(42) van het constructiebureau, die zes
kilometer weg woont.
En dit zijn hun ervaringen van de
eerste dagen
De heer Kees: „Ik neb een jaar ge
leden een auto gekocht voor de week
einden en zo, maar het was te verlei
delijk. De actie vind ik een uitdaging,
ook al moet ik nu een half uur eerder
van huis. Als ik de eerste honderd me
ter maar gefietst heb, dan ga ik
door."
Mejuffr. Schutjes zit nu al vijf jaar
üi een auto, maar ze was zo geestdrif
tig, dat ze niet alleen op de fiets stap
te maar de Philips Koerier ook nog
een aanmoedigend gedicht stuurde
voor de weifelaars. Over haar erva
ring: „Ik hou van wedstrijden en ik
hou vol ook. Ik heb niet voor niets
mijn fiets opgeknapt. Ik heb wel twee
keer in mijn achteruitkijkspiegel wil
len kijken, maar die heb ik niet
meer."
De heer Rombouts blijkt een semi-
prof: „Ik rijd elke zondag zo'n veer
tien kilometer. Voor die actie laat ik
graag m'n brommer staan hoor. Je
ziet veel meer, de natuur, een merel
op een paaltje. Ja, je hebt de natuur
erbij. De mensen moeten zich er wel
tegen harden. Als je wind tegen hebt,
duurt alles een kwartier langer."
De heer Maussen heeft tien jaar ge
leden voor het laatst gefietst. Hij zegt:
„Ik rijd normaal met een brommer,
maar ik doe nu mee om er een paar
pondjes af te krijgen. Acht of zo, dat
moet toch mogelijk zijn En tegen de
zenuwen; je voelt je na zo'n stukje
fietsen lekker fit. Financieel scheelt
het me ook, wel een 25 gulden per
maand."
Tenslotte de heer Kanters: „Ik rijd
al acht jaar auto, maar ik heb gemerkt
dat ik met de fiets sneller op m'n werk
ben. Ja, ik moet de hele stad door,
langs elf stoplichten. Met de fiets sta
je steeds vooraan, met de auto haast
nooit. Dat scheelt hoor."
(Arganisator De Groot hoort het met
een glimlach aan. Hij heeft
reacties voorzien. Bovendien zijn het
er een paar uit de vele, meestal ge
lijksoortige. De ontmoeting van de
vijf „raddraaiers" ontaardt in een
hartverwarmende kout over tegenwind,
het nadeel van een zware winterjas en
slechte fietsenrekken.
De heer De Groot: „Het valt me wel
op dat het hier zo aanslaat; dat ver
wacht je in 1967 niet meer. Ik geloof
ook niet, dat iets dergelijks in Amster
dam gegaan zou zijn. Maar ze nemen
het hier echt serieus. Ik heb al een
telefoontje gehad van iemand, die van
èèn van de fietsers zei, dat hij een
lekke band had gehad en de rest met
de bus was gekomen."
De heer De Groot neemt dergelijk
„verklikkerswerk" niet zo zwaar:,, Ach,
het gaat toch niet om verraad of zo;
het is een spelletje met een paar seri
euze motieven op de achtergrond."
Het is een spelletje, dat niet alleen
door de fietsenhandelaren, maar ook
door de directie van Philips met een
brede lach wordt bekeken. Het gaat
de heer Frits (Philips) echter wel te
ver om voor een propagandistisch fo
tootje op de fiets te stappen
Meer dan zeshonderd vaartuigen
vormen de grote trekpleister van
twaalfde Hiswa, de internationale wa
tersport- en kampeertentoonstelling,
die vrijdagmorgen door drs. L. J. M.
van Son, staatssecretaris van Econo
mische Zaken, in de R.A.I. te Amster
dam is geopend. Op de arm van de be
windsman gezeten, luidde de kleinzoon
van de heer S. Joosten, voorzitter van
de Hiswa, de bel ten teken dat de
tentoonstelling geopend was.
DEN HAAG. De Stichting „Eten
voor India" had op haar giro 100200
vrijdagmiddag reeds f 320.000,- ontvan
gen. Het gemiddelde van de stortingen
bedroeg ruim f 25,-. In zeker twintig
gemeenten worden spontaan acties op
gezet.
De Stichting „Eten voor India" heeft
op basis van de toevloeiende fondsen
reeds een eerste partij rijst in Bangkok
gekocht. Donderdag 16 maart gaat deze
scheep naar Calcutta.
Met het Indiase ministerie van Voed
sel en Landbquw in New Delhi is over
leg gaande over verdere voedselvoor
zieningen naar de meest getroffen ge
bieden.
Het bestuur van de Stichting zal zich
in de komende dagen oriënteren om
trent mogelijkheden om op korte ter
mijn te komen tot een nationale actie.
KOUDEKERK aan de RIJN Vrij
dag omstreeks het middaguur vatte het
rieten dak van een in de gemeente
Koudekerk aan de Rijn gelegen boer
derij, bewoond door een gezin van elf
kinderen, vlam ten gevolge van uit de
schoorsteen komende vonken van een
brandend fornuis.
Aangewakkerd door de felle wind,
stond al spoedig de hele boerderij in
brand. Met veel gevaar kon het vee uit
de stal gered worden. De boerderij met
stal en hooiberg brandde geheel af. De
brandweer van Koudekerk, geassisteerd
door de brandweer van Alphen aan de
Rijn, kon met veel moeite voorkomen,
dat een naastgelegen boerderij ook in
vlammen opging. Wel ging de bij deze
boerderij behorende hooiberg verloren.
DEN HAAG Het bestuur van
de stichting „Ons Nationaal Monu
ment", bestuurd door de heer P. de
Boer uit Drachten, zoekt een plaatsje
voor een carillon, dat in een toren
moet komen.
De beiaard komt van de „Bond
van Mobilisatie-invaliden en van hun
nabestaanden", waarvan de heer P.
de Boer uit Drachten voorzitter en
oprichter is en van de stichting „De
Nederlandse Soldaat", waarvan de
zelfde persoon directeur is. Het op
passende en waardige wijze onder
dak brengen van het klokkenspel on
dervindt (al jaren) moeilijkheden.
Daarom heeft „Ons Nationaal Mo
nument" de opdracht aanvaard om
een carillontoren te bouwen. Als
plaatsen hiervoor zijn genoemd Am
sterdam, Apeldoorn, Den Haag,
Leeuwarden en Drachten.
De heer De Boer heeft de gemeen
tebesturen van deze plaatsen ge
vraagd of z|J geïnteresseerd z|jn in het
carillon met toren. Als dat het geval
Is en men Is bereid „positief en in
opbouwende zin de nodige steun te
verlenen" aan de plannen, dan wil
het bestuur van „Ons Nationaal Mo
nument" daarover komen praten.
In de brief aan de gemeentebestu
ren schrijft de heer De Boer, dat
„Ons Nationaal Monument" beschikt
over een beiaard met 49 klokken.
Twintig procent van de gelden werd
door de burgers van Drachten bijeen
gebracht en de verdere bedragen ko
men van het legioen van de slachtof
fers van de dienstplicht sedert 1914,
voorzover die georganiseerd zijn bij
de Bond van Mobilisatieinvaliden en
„De Nederlandse Soldaat", zo lichtte
de heer De Boer toe. Buiten Drach
ten gaat het eigenlijk om de 28 grote
klokken, waarmee een carillon is te
maken. Met de 21 kleine klokken kan
geen klokkenspel worden gevormd,
deelde heer De Boer mee.
Hij repte van een bijna onmogelijk
heid om het carillon in Drachten te
plaatsen. De nodige samenwerking
ontbreekt er. De burgemeester zou er
met een slag alle voorstellen van ta
fel hebben geveegd. Bovendien zou
de toren als een lokale aangelegen
heid worden beschouwd, wat hij, vol
gens de heer De Boer, beslist niet is.
Drachten is dorps en geen centrum.
Daarom werd aan Amsterdam ge
dacht als hoofdstad van het land, aan
Apeldoorn als centrum van het land
en laatste woonplaats van Koningin
Wilhelmina, die hoogstpersoonlijk er
in toestemde, dat haar beeldtenis op
de grootste klok komt, aan Den Haag
als residentie en gemeente, waar de
rechtsstrijd van het legioen vijftig ja
ren hoofdzakelijk en met veel succes
heeft plaats gehad, en aan Leeuwar
den als hoofdstad van Friesland,
waar men mogelijk de beschikking
heeft over een torenfonds van enkele
honderdduizenden
De heer De Boer merkte nog op,
dat niet alleen koningin Wilhelmina,
maar ook nog vier ministers en negen
kamerleden op de grote klokken wor
den afgebeeld. Voor de toren heeft hij
al vijf ontwerpen en maquettes in zijn
bezit. De prijzen zijn afhankelijk van
de soort. Ze bewegen zich tussen an
derhalve ton en een half miljoen gul
den. In een van de ontwerpen reikt
de toren tot een hoogte van 58 meter.
De klokkenspeltoren moet ook een
kunstcentrum worden en een omloop
krijgen. Er moeten aan de wanden
van de toren regelmatig kunstwerken
zijn te bewonderen, aldus de heer De
Boer.
Het ligt voorts in de bedoeling, als
de bouw van de toren is voltooid, dit
bouwwerk met carillon aan de ge
meente over te dragen. De stichting
ADVERTENTIE
werkt zacht en zeker bij verstoppingsproblemen
UTRECHT Op de avond van 15 ok
tober van het vorig jaar kwamen in de
gemeente Snelrewaard, tussen Montfoort
en Oudewater ,'s avonds laat drie brom
fietsen met elkaar in botsing. Op alle
bromfietsen werd een duo-passagier ver
voerd. Een van deze passagiers, de Ma
rokkaan A. B. A. Targuisti, overleed
kort na het ongeluk. De landgenoot, b|j
wie Hy achterop zat, werd zodanig ge
wond, dat hij waarschijnlijk de rest van
z|jn leven niet normaal meer kan lopen.
Vrijdag had voor de meervoudige ka
mer van de Utrechtse rechtbank het ver
volg van deze noodlottige botsing plaats.
Twee jongemannen, de 19-jarige grond
werker J. van B. uit Oudewater en zijn
16-jarige plaatsgenoot J. B. werd ver
weten schuldig te z(jn aan dit tragische
ongeluk.
Tezamen met nog twee vrienden, waren
zij op die bewuste oktober-avond terug
gekeerd van een bazaar. De bromfiets
van B. deed het niet. Ook het licht brand
de niet. Daarom besloot zijn vriend Van
B. hem te trekken. Zij gingen naast el
kaar rijden, terwijl de duopassagiers el
kaar een hand gaven.
Op de nog geen drie meter brede Zuid-
Linschoterzandweg waren zij in botsing
gekomen met de twee Marokkanen, die
uit tegenovergestelde richting kwamen.
Mr. M. B. van de Werk, de president
van de rechtbank, zei van oordeel te zijn,
dat dit nu een zeer duidelijk voorbeeld
was van een ongeluk, dat voorkomen
had kunnen worden. H|j karakteriseerde
de manier van rijden van de beide jon
gens als „ongelooflijk gevaarlijk".
Dat was een mening, die de officier
van Justitie, mr. G. W. von Meyenfeldt,
helemaal deelde. Ook hij sprak van een
onverantwoorde wijze van manoeuvreren.
In verband met de jeugdige leeftijd
van de beide verdachten, wilde hij nog
geen vrijheidsstraffen eisen. Zijn eis luid
de: tegen Van B. een boete van f 300,
of 30 dagen, waarvan f 200,of 20 da
gen voorwaardelijk met een proeftijd
van twee jaar en ontzegging van de rij
bevoegdheid voor twee jaar. Ook tegen
B. eiste hij ontzegging van de rijbevoegd
heid voor twee jaar en daarnaast een
boete van f 200,— of 20 dagen, waarvan
f 150,— of 15 dagen voorwaardelijk
(proeftijd twee jaar).
De rechtbank doet 21 maart uitspraak.
