Breien voor
de rust
Probleem met leidingwater
Spaanse
spoorwegen
Moeizaam
onderweg
Vervoerders
samen
op weg
Vies
Modernste
MELKOORLOG
IN V.S.
Van Gend en Loos van assurantie
Een instantie
Versneld
Meubelstad
Boemeltrein haalt
25 km per uur
De Spanjaarden kijken
vreemd op als er een trein
op tijd aankomt. Ze rekenen
er niet op en wachten op
hun gemak
D
Premie
Overlijden
Raarste
Makarios met Enosis
VAN „KIPPENHOK" TOT
MODERNE SNELTREIN
DEN HAAG In ons land is een
net van vervoercentra in opbouw.
Transportondernemingen hebben de
handen ineengeslagen om zoveel mo
gelijk vaste punten te krijgen, waar
goederen aangeboden of verder ver
stuurd kunnen worden. „We staan
met die ontwikkeling nog in de kinder
schoenen, maar intussen is er al heel
wat gebeurd," zegt de heer S. Kop
(38), directeur van Hebes lijndiensten
In Den Haag. Bij de N.O.B. Wegtrans
port, waar de samenwerking van de
vervoeders in de centra sterk werd
gestimuleerd, is men er helemaal van
overtuigd dat die centrale bodehuizen
als voor het verkeer heel wat proble
men oplossen.
In de wirwar van activiteiten van
de lijn- en bodediensten is sinds een
aantal jaren wat meer logische orde
gekomen. Vroeger opereerde iedere
vervoerder op eigen houtje. Hij ver
voerde de goederen die hij kon krij
gen. Onderling waren er helemaal
geen afspraken over het geregelde
vervoer op lange en op korte afstand.
Meer en meer hebben de beroeps
vervoerders ingezien, dat het zo niet
verder kon gaan. Ze kwamen tot het
op coöperatieve basis stichten van
overslagoentra, nu 29 in ons land.
Met de centra die in aanbouw zijn en
worden voorbereid, komen er 43 in
ons land.
„Dat samenwerken levert ons het
grootste voordeel op," zegt de heer
Kop. En hij somt als voordelen op:
de verlader heeft maar met één in
stantie te doen, met één rekening en
één adres, waar hij de spullen kwijt
kan. „Dat is heel wat anders dan
vroeger", vindt de beer Kop. „Toen
had je met tien tot vijftien instanties
te maken voor al die zaken. Belang
rijk is ook dat er nu centraal aan het
werven van opdrachten kan worden
gedaan, dat er een centrale adminis
tratie is en dat de mensen dus op één
punt hun orders kwijt kunnen aan di
verse bodediensten."
Het hoofd van de publiciteit van de
N.O.B. Wegtransport, de heer F. J. v.
Haaren, heeft lang werk als hij op
somt waar nu al allemaal vervoer
centra zitten. Vlugger is hij klaar
met te vertellen waar nog centra no
dig zijn: In Winschoten, Hoorn, Dor
drecht, Delft, Leiden, Haarlem, Ven-
lo, Roermond en Maastricht.
„De hele o ntwikkeling van de cen
trale bodehuizen is versneld door de
geweldige ellende, die het toenemende
verkeer in de binnensteden veroor
zaakte", zegt hij. „Vroeger had je
kleine bestelhuizen die overal naartoe
reden en die links en rechts in de ste
den hun goederen losten. Dat waren
vaak diensten die elkaar helemaal
overlapten. Door de centralisatie heb
ben de vervoerders op basis van vrij
willigheid, een groot stuk van het
goederenverkeer uit de stad wegge
haald."
De mogelijkheden voor de overslag
centra zijn zeer groot.
Nieuw is ook, dat grote bedrijven
hun goederen voor een stad of een
bepaalde streek, naar een overslag
centrum vervoeren en daar opslaan.
Van daaruit worden dan met kleine
bestelwagens, de winkeliers en andere
zaken bevoorraad.
Dat de vervoerders bij elkaar gin
gen zitten, om de overslagcentra te
stichten is wel heel opmerkelijk. Stuk
voor stuk zijn ze zeer individueel in
gesteld. Er zijn mensen bij die liever
alleen klein blijven dan groot samen
te gaan. Dat verklaart ook wel, waar
om niet minder dan 41,4 procent van
de beroepsvervoerders, over niet meer
dan één vrachtwagen beschikt.
„Mijn vader heeft nog met paard
en trekschuit gewerkt", vertelt de
heer Kop. „De goederen werden dan
met paard en wagen naar de kade
gebracht, waar ze in de schuit wer
den geladen. Op de plaats van be
stemming gebeurde dan alles in om
gekeerde volgorde."
CARSON CITY (Nevada) De bes
te manier om gevangenen van het eeu
wige dobbelen af te brengen is ze te
laten breien zegt Carol van Roy, in-
structrice van het gevangeniswezen in
de staat Wisconsin. Zij wil de kantines
der gevangenissen vervangen door za
len, waarin „rustige hobbies" beoefend
kunnen worden.
Zij schrijft aan de gevangenisauto
riteiten in Nevada, dat het breien in de
staatsgevangenis van Wisconsin een
enorm succes is geworden. In den be
ginne hadden zij en de breiende ge
vangenen veel kritiek te verduren,
maar toen iedereen de gebreide truien
en pullovers zag ontstond al spoedig 'n
wachtlijst van liefhebbers. „Enkele on
zer ernstigste disciplinaire problemen
hebben een uitweg gevonden in het
breien..." zegt zij.
Wat de gevangenisautoriteiten in Ne
vada gaan doen is nog niet bekend.
jl/TADRID De Spaanse spoorwegen zijn bezig aan de modernisering van
het materieel dat voor een deel ruim honderd jaar oud is. Gezien de
toenemende stroom buitenlanders die jaarlijks naar Spanje komt, heeft men
het nodig geacht het sterk verouderde spoorwegmaterieel aan te passen aan
de moderne eisen van comfort.
Tot nu toe reden er op minder be
langrijke lijnen nog houten wagons,
waarvan er van tijd tot tijd een in
brand vloog. De meeste spoorbanen
hebben eenrichtingverkeer, terwijl
acht van de tien stations uit de vori
ge eeuw dateren.
De Spanjaard maakt daarom graag
grapjes over de spoorwegen. Het is
een uitzondering als een trein precies
op tijd rijdt. Het tempo van de post
trein, de Correo, is bijvoorbeeld zo
traag dat hij op een afstand van een
paar honderd kilometer dikwijls meer
dan een uur over tijd is. En dat ge
beurt zelfs met de zogenaamde rapi-
do's, de sneltreinen.
Een boemeltrein haalt zelden meer
dan 25 kilometer per uur. Op steile
bergtrajecten kan het gebeuren dat
de passagiers wordt verzocht uit te
stappen om de helling te voet te ne
men, omdat de locomotief niet genoeg
energie kan opbrengen om de wagons
naar boven te trekken.
Vervanging van het materieel is
dus wel dringend noodzakelijk. Vooral
de afdeling derde klas is aan vernieu
wing toe. Deze houten wagons lijken
soms meer op kippenrennen dan op
een trein. Spaanse dorpelingen die op
reis gaan, plegen voor onderweg na
melijk kippen en konijnen, worst,
ham en wijn mee te nemen.
Als men 's morgens om negen uur
in Madrid aanwezig is bij de aan
komst van treinen uit Frankrijk, Por
tugal, Catalonië en Andalusië kan men
aan het vermoeide en vervuilde uiter
lijk van de reizigers zien wat een reis
zij achter de rug hebben. Een snel
trein heeft acht uur nodig voor een
traject van vierhonderd kilometer!
De wagons zijn vuil, de toiletten sme
rig. De zitbanken liggen vol kolen
gruis, reden waarom de meeste vrou
wen tijdens de reis een katoenen
schort over hun kleding aantrekken.
De tweede-klaswagons zijn met plu
che bekleed, maar de reis kost dan
ook vijftig procent meer dan in de
derde klasse, waarvan vrijwel ieder
een gebruik maakt. De derde klas
kost drie cent per kilometer. En dat
vinden de Spanjaarden genoeg.
Drie jaar geleden is de modernise
ring van de spoorwegen begonnen. De
kosten ervan werden voor een deel
gedekt door een voorschot van de We
reldbank. De modernisering zal in to
taal ongeveer een miljard dollar ver
gen. De helft hiervan werd reeds be
steed voor de aankoop van elektrische
treinstellen, passagiersrijtuigen en
elektrificatie van baanvakken.
Vorig jaar werden al verscheidene
moderne treinen ingelegd. Nu zijn er
170 stoomlocomotieven vervangen door
diesels. Over een jaar of twee hoopt
men spoorbruggen, stationsgebouwen
en rangeerterreinen te kunnen ver
nieuwen.
Inmiddels raken de uitersten elkaar
in Spanje. Want naast talrijke ver
ouderde treinen rijdt er Europa's mo
dernste trein, de Talgo, een uitvinding
van de Spaanse ingenieur de Goicoe-
chea y Orial. Deze trein „snelt" met
85 kilometer per uur van de Franse
grens tot de hoofdstad.
De trein is zeer gerieflijk en be
schikt over een goede restauratie.
De Talgo is een zogenaamde „gele
de" trein: elke wagon steunt op de
voorgaande, waardoor slechts de helft
van het normale aantal wielen nodig
is. Het materiaal is Amerikaans.
De toerist die dit jaar naar Spanje
gaat, kan al verscheidene veranderin
gen zien. Talrijke baanvakken zijn
inmiddels verbeterd, 500.000 houten
dwarsliggers zijn vervangen door be
tonnen en 3500 kilometer van de in to
taal 18.000 kilometer spoorbaan zijn
nu geëlektrificeerd.
TVTederland is een stadje rijker. Aan
de rand van Utrecht nabij de
verkeersweg Oudenrijn werd in een
complex van ruim 7000 m2 een uniek
meubelstadje geopend. In dat stadje
is voor een totaal van twee miljoen
gulden aan meubelen bijeenge
bracht. Niet minder dan zeshonderd
interieurs waarbij compleet ingerich
te bungalows en twee- en drie-kamer
flats, zijn er op deze permanente
tentoonstelling te bezichtigen. Uit
drieduizend modellen kan men er al
leen al op het gebied van stoelen een
keuze doen. Behalve Nederlandse fa
brikanten nemen ook een aantal bui
tenlandse meubelproducenten aan de
expositie deel.
Achter het overzichtelijke door bin
nenhuisarchitect Ep Simons gebouw
de meubelstadje staat Van der Meer
Meubelen te Rotterdam. In samen
werking met de Stichting Propagan
da Woninginrichting geeft men in dit
woningcentrum fabrikant, detaillist
en consument voorlichting. Dit niet
alleen over meubelen maar ook over
vloerbedekking, verlichting, verwar
ming, woningtextiel en wandbekle-
ding.
in
de
maag
NICOSIA De Cyprische pre
sident Makarios heeft bevestigd dat
hij onlangs zware en lichte wapens
in Tsjecho-Slowakije had gekocht,
omdat de Westerse landen weiger
den Cyprus wapens te leveren. Dit
zei hij mij tijdens een onderhoud in
zijn goed bewaakte paleis in Nico
sia.
Deze wapenleveranties veroorzaakten
ernstige bezorgdheid in kringen van de
NAVO en verhoogden de spanning tus
sen Griekse en Turkse Cyprioten. „Ik
weet niet of de bezorgdheid aangaande
de wapenleveranties werd veroorzaakt
door het land van herkomst van de wa
pens, door het verwerven van de wapens
zelf of door een combinatie van beide
redenen. Ik ben in elk geval van oor
deel dat het rumoer rond de wapenleve
ranties onrechtvaardigd is en nogal
kunstmatig is opgewekt. We hadden
wat wapens nodig voor de politie. Zon
der succes probeerden we deze in wes
terse landen te kopen. Daarna richtten
wij ons tot Tsjecho Slowakije. Het is
niet juist dat de overeenkomst met Tsje
cho-Slowakije ook twintig tanks inhield.
Het ging om twintig gepantserde auto's
voor de politie, die tenslotte niet zijn
aangekomen als gevolg van de protes
ten van Turkije bij de Tsjechische re
gering," aldus president Makarios.
Na de jongste bijeenkomst van de
Kroonraad in Athene, die door presi
dent Makarios werd bijgewoond, deden
op Cyprus geruchten de ronde, dat een
oplossing van het probleem-Cyprus in
zicht was. In ruil voor Enosis, zou er
een basis van de NAVO op Cyprus wor
den gevestigd.
Op mijn vraag in hoeverre deze ge
ruchten op juistheid berustten, antwoord
de de president, die langzaam Engels
spreekt en zijn bruine ogen regelmatig
samenknijpt ter concentrering: „Ik kan
niet zeggen of de Kroonraad Enosis na
derbij heeft gebracht. Tijdens de Kroon
raad werden verschillende aspecten van
het probleem Cyprus besproken; in het
bijzonder of de dialoog tussen Grieken
land en Turkije verder diende te gaan.
Wat een basis van de NAVO op Cyprus
aangaat, dit probleem zal in geval van
Enosis binnen de Griekse jurisdictie lig
gen, ofschoon ik van gevoelen ben dat
de meerderheid van de bevolking van
Cyprus niet voor aanwezigheid van ba
ses op het eiland is."
De aansluiting van Cyprus bij Grie
kenland is het hoofdthema van het zeer
ingewikkelde Cyprische probleem. Van
boerenzoon werd de thans 54-jarige rij
zige en zeer intelligente aartsbisschop
Makarios de herder van de overweldi
gende Griekse meerderheid, die hij ten
koste van heel veel in de schoot van
het moederland Griekenland wil bren
gen.
Voor president Makarios is dat een
heilige opdracht. Het was de achter
grond van de opstand tegen het Britse
koloniale bewind. De strijders van de
ondergrondse beweging EOKA wilden
het koloniale juk van zich afwerpen ten
einde de eeuwenlange droom van Eno
sis te kunnen verwerken.
Na zes jaar onafhankelijkheid is dat
nog het hoofdthema van de Griekse Cy
prioten, die hun nationale aspiraties
door de overeenkomsten van Zürich en
Londen gefrustreed zagen omdat daar
bij Enosis nadrukkelijk werd verboden.
Overigens schijnen steeds meer Griek
se Cyprioten de smaak van de onafhan
kelijkheid te pakken te krijgen. Vooral
in zakenkringen is men niet zo geest
driftig over Enosis, omdat aansluiting
van Cyprus bij Griekenland zou betek.
nen, dat Cyprus het sterlinggebied zoi.
verlaten en geconfronteerd zou worden
met de inflatie van de Griekse munt
eenheid, de drachme. Ook vrezen de
zakenlieden dat Enosis de hogere le
vensstandaard op Cyprus zal schaden.
President Makarios gaf op deze over
weging het volgend fel nationalistische
commentaar: „Nationale aspiraties wor
den niet door economische overwegin
gen bepaald. In elk geval is er ruim
te voor wederzijdse economische aan
passing, maar dat is een zaak die al
leen Griekenland en Cyprus aangaat."
De vraag rijst echter in hoeverre pre
sident Mak/rios zelf nog wel zo van
Enosis overtuigd is. Hij moet voor de
buitenwereld wel aan zijn verklaringen
vasthouden, maar de problematiek is zo
ingewikkeld, dat hij nog heel lang Eno
sis uit de weg kan gaan als hij dat wil.
En menig Grieks Cyprioot gelooft dat
president Makarios helemaal niet meer
naar Enosis streeft.
Op mijn vraag of hij de aanwezig
heid van de strijdmacht van de V.N.
een noodzakelijke voorwaarde vond om
de vrede tussen Grieken en Turken op
het eiland te bewaren antwoordde de
president: „De noodzaak voor de aan
wezigheid van de strijdmacht van de
V.N. hangt van de Turks Cyprioten af.
De Griekse bevolking is niet van plan
geweld te gebruiken. Ik weet echter niet
wat de bedoelingen van de Turken zijn.
Zij willen misschien incidenten uitlok
ken als voorwendsel voor een Turkse in
terventie."
Een van de kernproblemen van de
spanning tussen Grieken en Turken is
het antwoord op de vraag waarom pre
sident Makarios in 1960 tijdens de har
de en moeilijke onderhandelingen in Zü
rich en Londen de grondwet eerst aan
vaardde en later ondeugdelijk noemde.
„Ik had geen andere keus," antwoordt
de president. „Van het begin af was
het me duidelijk dat deze grondwet niet
kon functioneren. Ik bracht mijn argu
menten naar voren, maar die werden
verworpen. Ik aanvaardde de grondwet,
omdat ik tijdens de onderhandelingen de
indruk kreeg dat weigering mijnerzijds
in feite zou betekenen dat de Engelsen
hun oplossing deling van Cyprus in
een Turks en een Grieks deel zouden
opleggen."
President Makarios beschouwde de
grondwet die in 1963 aan de kant werd
geschoven als een „constitutioneel char
ter," dat Cyprus was opgelegd zonder
dat de Cyprioten er zich over hadden
kunnen uitspreken. Vandaar het argu
ment van Makarios dat de grondwet
„ongrondwettelijk' was' en strijdig met
het principe van zelfbeschikking.
NEW YORK Woensdag, de zeven
de dag van de „staking" van melkpro
ducenten in de VS, hebben Amerikaan
se boeren, die weigeren hun melk aan
melkinrichtingen te verkopen tegen de
thans geldende prijzen, die zij te laag
achten, meer dan 270 ton melk weg la
ten vloeien.
In Andover (New Jersey), lieten 200
boeren de inhoud van 45 tankwagens
met melk weglopen. In Aviston in Illi
nois liet een groep boeren 20 ton melk
over een mais-veld vloeien. In Iola in
Kansas verkoos een groep producenten
van melkprodukten 640 liter melk in 't
openbaar gratis te verstrekken boven
verkoop van hun produkt in de super
markten. In een ander dorpje van Kan
sas lieten boeren 130.000 liter melk
over akkers stromen.
Ook op andere, meer gewelddadige
wijze is gepoogd, de „melkoorlog" op
de spits te drijven. Te Lake Village in
Indiana werd de tank van een melk-
auto door een kogel doorboord met het
gevolg dat 75.000 liter melk over de
nationale autoweg 41 stroomde. Te
Chapel Hill in Tennessee is een auto
met 12.000 liter melk opgeblazen.
Te Mashfield in Missouri zijn vier ge
maskerde mannen gearresteerd. In de
melkhouders van enkele melkinrichtin
gen was petroleum gegoten.
De melkproducenten in 25 Ameri
kaanse staten eisen, dat de melkfabrie
ken hun 2 cent per liter meer betalen,
zodat zij in totaal 12 cent per liter zou
den krijgen.
Verzekeringen kunnen
ook naar maat"
gen befaamde buitenlandse jazzband zal in het Concertgebouw optreden. Het
concert moet over enkele minuten beginnen, de zaal is stampvol, maar het
vliegtuig met de leden van het orkest, cirkelt er nog boven. Schiphol zit potdicht
en de landingsbanen zyn beyzeld. Zowel het publiek als de spelers gaan onver-
richterzake naar huis. De hoge toegangsprijzen worden terugbetaald en de lm-
pressario zou met een grote strop hebben gezeten als hij zich niet tijdig had ver
zekerd.
Een volgende keer komt de band
wel op tijd, maar de kostbare instru
menten zijn met het verkeerde vlieg
tuig in een ander werelddeel geland.
Met veel kunst- en vliegwerk kan het
concert met geleende instrumenten
doorgaan, dank zij het initiatief en het
improvisatievermogen van de verzeke
ringsmaatschappij.
Dit jaar wordt een prins of prinses
geboren. Als het zover is, zal een fa
brikant op de scholen beschuit met
muisjes trakteren. Een ander zal ge-
denktegeltjes op de markt brengen.
Voor het geval dat prinses Beatrix
een miskraam zou krijgen hebben de
fabrikanten zich verzekerd voor de on
kosten.
Wie met de heer F. W. Hensel, 47
jaar en directeur van De Compagnie
van Assuradeuren, heeft gesproken
over diens werk, vraagt zich af of er
nog schaden bestaan waartegen men
zich niet kan verzekeren. Het werk-
ke oppervlaktespanning
van het leidingwater in
Hamburg is niet constant
en dat stelt de huisvrouw
voor problemen omdat zij
daardoor de ene keer meer
spoelmlddel moet gebruiken
dan de andere. Het school
meisje dat dit verhand leg
de tussen de wispelturig
heid van leidingwater en
kleine huishoudelijke pro
bleempjes op wasdag heet
Renate Gewers. Zij kreeg
voor haar amateur-speur
werk onlangs de hoofdprijs
in een wedstrijd voor jon
geren die in hun vrije tijd
aan wetenschappelijk on
derzoek doen.
De wedstryd, „Jugend
forscht", werd een groot suc
ces, en dat niet alleen in
Hamburg. In geheel West-
Duitsland namen ongeveer
duizend jongens en meisjes
tussen 16 en 21 jaar er aan
deel, en 591 hielden tot het
einde vol. Twaalf procent
van de deelnemers aan de
wedstrijd waren meisjes.
San Francisco
Denate Gewers gaat de
volgende maand naar
Frankfort met de appara
tuur die zy bij haar proe
ven heeft gebruikt. Zij moet
zich daar meten met de an
dere regionale winnaars
in West-Duitsland. De vier
Westduitse winnaars in de
afdelingen natuurkunde,
scheikunde, biologie en wis
kunde krijgen als beloning
geen geldprijs maar een reis
naar San Francisco. Daar
zullen zy zich, met hun ap
paratuur, meten met de
winnaars van soortgelijke
wedstrijden in de Verenig
de Staten en vele andere
landen.
Sedert 1950 nemen in de
Verenigde Staten honderd
duizenden jongelui deel aan
dergelijke jaarlijkse wed
strijden. Die heten daar
Science Fair. In 1958 werd
in de Verenigde Staten voor
het eerst een internationa
le wedstryd voor nationale
winnaars van dergelijke
wedstrijden gehouden. In
vele landen steunen grote
ondernemingen en overhe
den dit initiatief dat ge
richt is op vergroting van
de belangstelling onder de
jeugd voor wetenschap en
techniek.
Ook in Nederland is een
poging in deze richting on
dernomen, maar de initia
tiefnemers kunnen niet jui
chen over geestdrift voor
hun plannen van de zjjde
van de overheid. Die geest
drift is er namelyk hele
maal niet.
Landbouw
Tot dusverre namen de
oudheidkundigen alge
meen aan dat zo'n tiendui
zend jaar geleden d>e mens
voor het eerst aan landbouw
was gaan doen in de Levant.
Opgravingen in de afgelo
pen zes jaren in het dal van
de Njjl tussen Luxor en As-
wan hebben nu aan het
licht gebracht dat de land
bouw daar ongeveer veer
tienduizend jaar geleden
moet zijn ontstaan. Bij de
opgegraven voorwerpen wa
ren bijvoorbeeld primitieve
maalwerktuigen.
De farao Ramses II moet
verschrikkelijke kiespijn
hebben geleden. Dit is aan
het licht gekomen toen dr.
James Harris, hoogleraar
in de tandheelkunde aan
de universiteit van Ann
Arbor, in de Amerikaanse
staat Michigan in Egypte
samen met collega's uit an
dere landen röntgenfoto's
had laten maken van de
gemummificeerde schedels
van verscheidene Egypti-
srhe farao's. De erbarme
lijke toestand van bet ge
bit van Ramses II was vol
gens prof. Harris het gevolg
van slechte eetgewoonten.
Oostenrijk krijgt
orgaan van N.V.
\/oor bevordering en be
spoediging van de in
dustrialisering in de ontwik
kelingslanden gaat een
nieuw orgaan van de VN
zorgen. De naam van dat
orgaan is Unido. Unldo is
de letterafkorting van de
Engelse naam: United
Nations Industrial Develop
ment Organization. Het
hoofdbureau van Unido
wordt ondergebracht in
's werelds derde grote cen
trum van de VN, in We
nen. Het Internationale
orgaan voor Kernenergie,
een ander orgaan van de
VN, wordt daar ook bij
ingedeeld. De kosten van de
bouw van dit derde cen
trum van de VN komen
voor rekening van de Oos
tenrijkse regering. Unido
zal dit jaar voor het eerst
in de openbaarheid treden.
Het nieuwe orgaan van de
VN houdt van 80 novem
ber t.m. 20 december een
symposium over industri
ële ontwikkeling in Athene.
Boren
In de Verenigde Staten
werden enige tyd gele
den de plannen die voorza
gen in het aanboren van het
deel van de aarde onmiddel
lijk onder de aardkorst op
gegeven omdat het Congres
geen geld meer voor dat
project, Mohole geheten, wil
de uitgeven. Volgens recen
te berichten uit Moskou is
men in de Sovjet-Unie wél
aan soortgelijk boorwerk be
gonnen, ten noorden van de
Kaspische Zee. Het heet dat
men daar gaten van onge
veer vijftien kilometer diep
te wil boren om meer kennis
te vergaren over de wijze
van ontstaan van olie in de
aardkorst en om na te gaan
of het mogelijk is de aardse
hitte op grote diepte te ge
bruiken als energiebron. Het
kan ook zyn dat men er
achter probeert te komen
door welke oorzaken d?
Kaspische Zee in snel tem
po uitdroogt.
Kunstmanen
Cen Engelse krant, de
Evening Standard,
meldde onlangs dat de Sov
jet-Unie een reusachtige
kunstmaan om de aarde had
gebracht. Dat was Kosmos
146, op 10 maart gelanceerd.
Dat bericht gaf aanleiding
tot gissingen over een op
handen zjjnde lancering van
een bemande Russische zes-
tot tienpersoons kunstmaan.
Enkele dagen later meldde
de Amerikaanse overheids
dienst die alle om de aard:'
draaiende voorwerpen zorg
vuldig in het oog houdt dat
Kosmos-146 gewone afme
tingen liad maar dat de
eveneens in een baan om de
aarde gekomen eindtrap van
de lanceerraket in een zeer
groot aantal stukken was
uiteengespat.
De Sovjet-Unie is, ver
scheidene jaren na de Ver
enigde Staten, in ernst be
gonnen met nuttige toepas
singen van de ruimtevaart
techniek in de weerkunde.
Er draaien nu twee Rus
sische meteorologische
kunstmanen, Kosmos-122 en
Kosmos-14 om de aarde.
terrein van de heer Hensel is uitge
strekt en gevarieerd, maar zijn acti-
teiten hebben vrijwel allemaal één
ding gemeen: zij wijken af van de ge
bruikelijke schadeverzekering, zo sterk
soms dat de meeste Nederlandse maat
schappijen zich er niet aan wagen.
Om het verschil met andere verze
keraars duidelijk te maken, trekt de
heer Hensel een vergelijking met de
kledingindustrie. „Je hebt confectie en
maatkleding. Wij houden ons vooral
bezig met het maatwerk, want voor
elk geval afzonderlijk moeten de voor
waarden worden opgesteld. Bovendien
gaat er veel speurwerk aan vooraf."
„Het opmaken van de polis is werk
van specialisten. Er kan meestal maar
niet even een polisforfnulier uit de
kast worden genomen en ingevuld.
Neen, de zogenaamde kleine lettertjes
moeten voor het speciale geval wor
den geredigeerd en getikt op een na
genoeg blanco formulier".
„De vaststelling van de premie is
een probleem op zich", gaat de heer
Hensel verder. „Tarievenboekjes kun
nen voor dit soort verzekeringen niet
worden geraadpleegd. Soms moeten
wij een hele middag schrijven om de
polis op te stellen. Het spreekt van
zelf dat ons kostenpercentage hoger
ligt dan van andere maatschappijen".
De heer Hensel zit met mede-direc
teur J. E. Nilsson al 26 jaar in dit
vak. „Wij vullen elkaar helemaal aan.
De collega's noemen ons de Van Gend
en IjOos van de verzekeringen." De
aard van hun werk brengt mee dat
een wiskundige berekening van de kan
sen op schade meestal onmogelijk is,
maar door de ervaringen is een soort
vingertoppengevoel ontstaan.
De heer Hensel vertelt: „Moeilijke
gevallen worden door Nilsson en mij
ieder op zijn eigen manier en afzonder
lijk bekeken. Het merkwaardige is dat
de resultaten meestal overeenkomen."
Het beroep van de heer Hensel is
sterk gebonden aan het nieuws. „Ik
moet veel kranten lezen. Neem bij
voorbeeld de gezondheid van de Ko
ninklijke familie". Hij noemt de reis
van prinses Beatrix naar het Verre
Oosten. „Toen prinses Beatrix net was
aangekomen, overleed prinses Wilhel-
mina. Diverse filmploegen waren mee
gegaan, hadden hun onkosten verzekerd
voor het geval de reis voortijdig zou
worden beëindigd. Prinses Beatrix
kwam terug en wij moesten de scha
de betalen".
Tijdens de ziekte van prinses Wil-
helmina werden vele festiviteiten bij
De Compagnie van Assuradeuren ver
zekerd. „Wij deden in die tijd 2 soorten
aanbiedingen: inclusief en exclusief
het overlijden van de Prinses".
De heer Hensel hoeft niet lang na
te denken om een rijke bloemlezing
van merkwaardige ervaringen te ge
ven en daaruit blijkt dat door tijdig
ingrijpen van de maatschappij de
schade vaak belangrijk kon worden
beperkt.
„Neem het geval van het meisje
dat van haar baas geen vrij kreeg
om een verloving te vieren. Om haar
teleurstelling te uiten, deed zij op een
vrijdagmiddag op de bovenverdieping
van de nieuwe zaak de stoppen in de
fonteintjes en draaide zij de kranen
open. Natuurlijk liep in het weekeinde
de hele boel onder. Onze deskundige
was er snel bij en bracht de voorra
den na diverse telefoontjes bij allerlei
drogerijen onder. Het gevolg was dat
er veel kon worden gered, zodat wij
de spullen openbaar konden verko
pen."
En dan het geval in Venlo. De heer
Hensel hoorde dat de Maas weer eens
buiten haar oevers was gekomen. Met
duizend gulden op zak en zijn laarzen
aan trok hij er heen, hield mannen
aan op straat, stopte hun een schop en
tien gulden in de hand en liet hen dij
ken opwerpen. Zodoende behoedde hij
zijn klanten voor het water en zijn be
drijf voor een schade-uitkering.
Dan vertelt de heer Hensel over al
lerlei evenementen, waarvan de onkos
ten worden verzekerd voor het geval
zij niet kunnen doorgaan als gevolg
van factoren die buiten de wil van de
organisatoren liggen. Veelal gaat het
hier om tentoonstellingen, musicals, bij
zondere voetbalwedstrijden, maar ook
om het boekenbal en het wielerfestijn
de zesdaagse.
De ervaringen van de heer Hensel
zijn te veel om op te noemen. Een da
me wenste een bijzondere dekking
voor het risico verbonden aan haar
optreden voor de televisie met een
boa-constrictor om de hals.
Bij een inbraak in een groot bedrijf
namen de inbrekers ook de inhoud
mee van de sleutelkasten. De kosten
voor de verandering van alle sloten
van deuren, kasten en bureaus kwa
men voor rekening van de verzeke
raars.
„Elke dag kom je voor de raarst*
dingen te staan", zegt de heer Hen
sel. Zijn maatschappij verzekert tegen
alle risico's, ook risico's waarop men
niet bedacht is, omdat men het be
staan ervan niet kan vermoeden.
J. E. NILSSON (l.) en F. W. HENSEL
De Van Gend Loos van de verzekeringen
