Dr. Honig: Ik geloof niet in grote
eenmansbedrijven
Willemijntje slaagde voor
het matrozendiploma
,LEG-AR T
NIEUWE
RAGE
MEER FANTASIE IN
TROUWRINGEN
'n smulklaar
TV-hapje
Status in
het verkeer
KLEDING VOOR MANNEN
Men is hier
jaloers op
iemand die
veel geld
verdient
Engelands
koninklijke
hondjes
4/
Beeld van komende
voorjaarspracht
KLASSIEK
IN KANT
ROEIEN, WRIKKEN LADEN LOSSEN.
Varen
Tronnen
Examen
KAMER EN TUIN
Geen keus
Lumineus idee
Stiptheid
Uitspraken
D'
Domper
Kunststoffen
grapillom
kVJ WM »1
IN HEEL VEEL SMAKEN
TEKSTEN
LINKS-RECHTS
mantels
ZAANSE MOEDER MET
„DERTIEN DOCHTERS"
KOOG AAN DE ZAAN Doctor
George Nicolaas gaat op 9 mei de
bloemetjes buiten zetten. Dan is het
namelijk op de kop af honderd jaar
geleden dat grootvader Meindert
Klaaszoon Honing in Koog aan de
Zaan het fabriekje „De Troffel" ter
beschikking kreeg. Vijfduizend gul
den moest ervoor worden neergeteld
voordat hij met handkracht van een
paar mensen zetmeel ging maken.
Vandaag telt Honig N.V. naast het
moederbedrijf aan de Zaan dertien
zelfstandige dochters, waarvan drie
in Engeland en twee in Zuid-Afrika
en is het concern werkgever voor
2500 mensen.
De maatschappij is sinds 1965 inge
past in de toen gevormde groep
Scholten-Honig. De Groningse fabri
kant van aardappelmeel wilde zich
zo blijkt uit het jaarverslag ook
op het gebied van Honig verdienstelijk
gaan maken: de produktie van zet
meel uit mais. Voor de laatste was dit
aanleiding om te gaan praten. Resul
taat: fusie.
De grijze, kordate dr. Honig 61
Jaar oud, studeerde chemie in Zürich
vindt het verloren gaan van de
zelfstandigheid allerminst een verdrie
tige zaak. Nuchter constateert hij:
„Een groter wordend familiebedrijf
heeft geen andere keus. Op den duur
kan de familie onvoldoende geld op ta
fel brengen om de noodzakelijke uit
breidingen te financieren".
„Bovendien ontstaan knelpunten
bij het leiding geven. De gewoonte
is nu eenmaal dat zoon vader opvolgt.
Maar iedere opvolger krijgt het moei
lijker, omdat de zaken die hij moet
beheren telkens groter en ingewikkel
der worden. Men kan niet alles meer
overzien. Al kan de familie voor een
goede opvolger zorgen, dan nog valt
het niet mee om op jonge leeftijd een
concern te leiden.
Toch wordt de onderneming aan de
Zaan nog bestuurd door vier echte
Honigs: directeur dr. G. N. en de
drie zoons van zijn oudste broer, die
nu commissaris is. „We hebben ge
boft", vindt dr. Honig zelf. „Want we
kunnen de zaak aan".
De korte, stevige man in het ruitjes-
pak rookt niet, snoept wel. Achter
goudomrande brilleglazen schitteren
helderblauwe ogen als oude geschiede
nissen worden opgehaald. Bijvoorbeeld
van grootvader, die tegen zijn vaders
wil de windmolen voor een moderne
stoommachine prijsgaf. Van diens lu
mineus idee om van tarwe- op mais-
stijfsel over te schakelen.
Hij praat opgetogen over de ontwik
keling daarna: Over de groei van de
zetmeelindustrie. Over pudding, ont
bijtkoek en ijs die het niet zonder glu
cose of dextrose kunnen stellen. Over
textiel die een „apprêt" nodig heeft.
Over de papierindustrie die veel zet
meel verwerkt om grafici tot fraaie
druktechnische prestaties in staat te
stellen.
Kortom: De primitieve winning van
zetmeel door grootvader is uitgemond
in een modern toeleveringsbedrijf voor
de meest uiteenlopende industrieën,
voor fabrieken van soepen, vermicelli
en andere levensmiddelen.
Stiptheid kenmerkt de uitleg van
de man, wiens drie zoons (één doch
ter) buiten de onderneming werken.
Stiptheid. Stiptheid ook in zijn uiter
lijk: Een zorgelijk gezicht als de foto
graaf hem met een slordige das heeft
vastgelegd. En: Schilderijen en pren
ten moeten recht hangen. Zo niet dan
verhelpt hij dat persoonlijk even.
Vijfendertig van de honderd jaar
Honig heeft de minnaar van geschie
denis, vorser naar achtergronden van
het menselijk handelen, meegemaakt.
Wat hem het sterkst aanspreekt in dit
tijdvak
„De gestadige groei van Honig. We
hebben kans gezien de tijd bij te hou
den. De zaak is naar mijn idee zeer
modern en tegen de tijd opgewassen".
Verder valt hem op de grotere mon
digheid van de werknemer, de grotere
zelfstandigheid die zijn mensen in het
zaken doen is toebedeeld.
Andere uitspraken van de man die
in de spaarzame vrije tijd ook experi
menteert op zijn boerderij in Fries
land:
„Voorspoed stimuleert niet, tegen
spoed wel. Je hebt van tijd tot
tijd een zweepslag nodig".
0 „In grote eenmansbedrijven ge
loof ik niet."
ADVERTENTIE
DR. G. N. HONIG
domper
0 „Een onderneming leiden doe je
niet meer alleen, evenmin als be
slissen over belangrijke zaken. Daar
om is een goed team aan de top zo be
langrijk. Je moet met elkaar kunnen
praten over plannen en zorgen. Je zit
zit er niet om elkaar vliegen af te
vangen".
„Besluitvaardige mensen die het
alleen moeten doen vind je nog
in de handel of in de mode. Daar kan
je niet als team beslissen, daar moet
men vaak gewoon op het gevoel af
gaan".
W&# 'i
mmm
Over het ondernemersklimaat in ons
land„Dat is slecht".
Waarom
„De faciliteiten die de industrie
krijgt zijn minder dan in het buiten
land. De belastingen zijn hoog. In Hol
land is men jaloers op iemand die veel
geld verdient. De mensen die tot wer
kelijk grote zaken komen krijgen een
domper opgezet. Alles moet hier altijd
sociaal-rechtvaardig zijn. Zeker, dat is
nuttig. Maar we moeten toch oppassen
dat we daarmee niet vele capabele
mensen naar het buitenland verdrij
ven. Vooral nu de mobiliteit in de
Europese Economische Gemeenschap
groter wordt, lopen we de kans dat
intellect ons land ontvlucht. We zitten
dan op een gegeven moment met een
land vol arbeiders, maar zonder lei
ders".
Wat verwacht dr. George van de
komende honderd jaar?
„Vooral meer automatisering van
fabrieken". In zijn onderneming is
de laatste tien jaar de produktie al
belangrijk opgevoerd bij een gelijk
blijvend aantal werknemers.
Voor de rest: „Een grote groei van
de kunststoffen. Het is niet onmoge
lijk dat we op een gegeven ogenblik
glucose synthetisch kunnen maken,
dat we eiwit-verrijkers als lysine aan
onvolwaardige voedingsmiddelen gaan
toevoegen om de honger in de wereld
te bestrijden. Veel hangt natuurlijk at'
of men dat ook lekker vindt. Maar
doelmatig is het wel".
ie „koninklijke" hondjes van Enge
land leiden echt koninklijke le
vens. Ze zijn zo voornaam, dat de
firma's, die hun voedsel leveren, pron
ken met het koninklijk zegel, com
pleet met de wapenspreuk „God en
mijn volk" in het latijn op hun pro-
dukten.
In hun advertenties verkondigen zij
trots: „hofleveranciers van honden-
voedsel". De koninklijke honden ko
men bijna even vaak in de krante
koppen en op de tv-schermen als de
koninklijke kinderen. Het jaar 1967 is
begonnen met een golf van honden-
nieuws.
Rowley van prinses Margaret, een
hooghartige King Charles spaniel, be
reikte de voorpagina's, toen hij tus
sen een trein en een perron viel. De
prinses stond stokstijf van afgrijzen,
toen een ridderlijke spoorwegarbeider
zich op de spoorbaan liet zakken,
Rowley tussen de rails uit plukte en
hem ongedeerd voor de koninklijke
voeten van zijn eigenares deponeerde.
Aangezien Engeland het „hondigste"
land ter wereld is, zou het niemand
behoeven te verwonderen, als de ga
lante spoorman voor zijn diensten, aan
de vorstelijke hond bewezen, een on
derscheiding zou krijgen.
Voor de maand januari half om
was, zakten twee corgi's, Whiskey en
Sherry genaamd, door het ijs van een
bevroren vijver van de koninklijke re
sidentie Sandringham in het winderi
ge graafschap Norfolk. Personeel van
de koningin viste ze op.
Aan het hof is men bijna even te
rughoudend met het beantwoorden van
vragen over de koninklijke honden als
met spreken over de koninklijke fa
milie.
Toen hem gevraagd werd, hoe de
hond van de hertog en de hertogin
heette, antwoordde een woordvoerder
van St.-James Palace: „Dat weet ik
niet".
Op de vraag, of hij kon proberen
erachter te komen, antwoordde hij:
„Neen. Ik heb het te druk om te pro
beren de naam van een hond te we
ten te komen. Honden zijn trouwens
geen openbare figuren. Zij zijn parti
culiere huisdieren". En dat was dat.
Als leden van de koninklijke fami
lie van hun ene residentie naar de
andere reizen, gaan hun honden ge
woonlijk mee. In de loop der jaren
zijn ze gewend geraakt aan fotogra
fen en flitslicht. Een Londense foto
graaf, die al meer dan 25 jaar foto's
maakt van koninklijke gebeurtenissen
zei: „Je kunt met de koninklijke hon
den feitelijk gemakkelijker werken dan
met sommige vorstelijke personen. De
honden schenken eenvoudig geen aan
dacht aan je".
Op een bloemententoonstelling te
Chelsea zou prins Philip een sproeier
hebben opengedraaid 6n op zijn minst
een der fotografen hebben natgespo
ten. „Dat heeft een hond nooit ge
daan", zei een „lensridder".
Kostelijk voor uw kinderen
alcoholvrij druivensap
LONDEN In de Engelse hoofdstad
zijn kleurige kousen al niet opvallend
genoeg meer om onder heel korte rok
jes extra aandacht op de benen te
vestigen. Allerlei beschilderingen ko
men eraan te pas om van welgevorm
de en tot hoog onbedekte onderdanen
nog meer de blikvanger te maken.
„Leg-Art" is het nieuwste als benen
decoratie nu het seizoen aanbreekt
dat men kousen achterwege kan Ia-
ten.
Voor deze „beenkunst" zijn in Londen
se schoenenwinkels, tienerboetieks en
warenhuizen, de juiste materialen te
koop. Dat zijn plakplaatjes waarmee
men allerlei motieven kan aanbren
gen. Bij deze plakplaatjes kan men
een keuze maken uit slangen, leeu
wen, tijgers, vliegen en bijen, figuren
uit tekenfilms, bloemen, afbeeldingen
van tienersterren, horloges en grote
muizen. Sommige plaatjes geven al
leen de contouren van de gewenste
motieven aan op de huid. De kleuren
kan men dan naar eigen voorkeur in
vullen met verf uit speeciale spuitbus
sen.
Dezer dagen werd in het Londense
Olympia voor tieners een wedstrijd in
het beenschilderen gehouden.
De beenbeschilderingen zijn tegen wa
ter bestand. In het bad verdwijnen
de versieringen echter want tegen
;zeep zijn ze niet opgewassen. Bij
langdurig zwemmen verbleken de af
beeldingen ook.
Tijdens de wedstrijd werden ook de
ideale benenmaten voor het toepassen
van dit soort beschilderingen bij mi-
nimode vastgesteld. De enkels dienen
een omvang te hebben van 21 centi
meter, de kuiten van 31 centimeter
en de dijen van 48 centimeter. Het is
maar dat u het weet, mocht u mee
willen doen aan deze „schilderkunst".
TT|e 21-jarige Willemijntje Lange-
Kr veld uit de Troelstrastraat
in Hardinxveld-Giessendam heeft
een diploma dat onder vrouwen
niet erg gangbaar is. In Rotter
dam is ze geslaagd voor het ma
trozendiploma. Ze weet nu alles
van scheepsonderhoud, reglemen
ten en scheepspapieren, roeien en
wrikken, laden en lossen, naviga
tie, splitsen en knopen.
De stof was niet helemaal
vreemd voor haar, want al drieën
eenhalf jaar vaart zij als martoos
op het motorschip Fortuna van
schipper Beenhakker, en meer dan
eens is gebleken dat ze haar man
netje staat. Op het schip, dat hoofd
zakelijk grint en zand vervoert,
verft, teert en boent ze. Verder
maakt ze de ruimen schoon, be
dient ze de lieren en staat ze ook
wel achter het stuurrad.
Jf
A
WILLEMIJNTJE LANGEVELD
Willemijntje is altijd al bezeten
geweest van de binnenscheepvaart.
Haar vader handelt wel in zand en
grint, maar zet zelden een voet aan
boord van een schip. Willemijntje
ging vroeger al vaak met haar
broer Kees mee, die op een klip
per de Nederlandse binnenwateren
bevaart. Haar vorig jaar overleden
oom Leendert was een bekende Bo-
ven-Hardinxveldse schipper en was
enkele jaren in de gemeente voor
zitter van Schuttevaer.
Toen de vrouwelijke matroos
weer eens met broer Kees meeging
op de klipper, in 1963, kwam zij
schipper Beenhakker tegen, die een
matroos zocht. Na een ernstig ge
sprek met haar ouders kreeg Wille-
mijn toestemming om te sollicite
ren. Ze werd meteen aangenomen
en voldeed zo goed dat zij nu nog
op de Fortuna puts en zwabber
hanteert. Daar zal echter vlug een
eind aan komen, omdat haar ver
loofde, Gijsbert Boer uit Sliedrecht,
deze zomer een huis krijgt. Wille-
mijn en Gijs gaan dan zo snel mo
gelijk trouwen en het ziet er naar
uit dat de matroos als tienduizenden
andere vrouwen haar hoofdtaak in
de keuken krijgt. Gijs verdient zijn
brood weliswaar als zuigbaas op
een profielzuiger, maar hij voelt er
weinig voor om schipper te worden.
Ook zal hij zeker een sollicitatie
van zijn vrouw naast zich neerleg
gen als hij op het baggerschip per
soneel nodig heeft.
Aan het examen heeft Willemijn
aangename herinneringen. Van
haar tien mede-kandidaten en de
examencommissie kreeg ze een
doos bonbons en bloemen. De voor
zitter, de heer Ravestijn overhan
digde haar het diploma. De onder
nemende Willemijn kreeg haar
praktische opleiding volgens het
leerprogramma van het leerlingen
stelsel voor de Rijn- en binnenvaart
van het Koninklijke Onderwijsfonds.
Gijsbert Boer kan er zeker van
zijn dat hij een flinke vrouw krijgt.
Met een horloge en een muis op de
knie trekt deze blondine de aan
dacht.
ADVERTENTIE
mayo
De gladde ring loopt niet zo glad
jes meer. Nu met het ontluiken van
de natuur honderden paren rich wa
gen aan de eeuwige belofte van
trouw, bieden de etalages van juwe
lierszaken een rijk gevarieerd assor
timent van bewerkte verlovingsrin
gen.
Steeds nveer hebben de ontwerpers
hun fantasie de vrije loop gelaten,
nadat een Rotterdamse juwelier ja
ren geleden begon met de verkoop
van gekartelde verlovingsringen. De
firma heeft op het ogenblik een col
lectie van zesduizend verlovingsrin
gen in vierhonderd verschillende mo
dellen.
Brede en smalle ringen; in wit
goud en geel goud, in rood goud en
in platina: met schuine en rechte
lijnen, met „biesjes" en scherpe
randen, met pareltjes en diamant
jes.
„In" zijn op het ogenblik vooral de
ringen met ingelegde of opgezette
briljantjes. Die variëren in prijs
van f 170 tot f 800. „Het is opval
lend dat veel jongeren zo'n dure
ring kopen", vertelt de heer L. van
Ierland, juwelier in Rotterdam.
„Soms is de zaak in een paar minu
ten bekeken. Ook komen hier men
sen die een tot twee uur nodig heb
ben om hun keus te bepalen. En
dan nog gaan ze weieens met ruzie
de deur uit, omdat ze het niet eens
kunnen worden."
„Van alles maak je hier mee",
zegt een verkoper. „Veel mensen la
ten een datum en naam in hun ring
graveren. Maar ook geven ze soms
opdracht een bepaalde kreet in het
goud te drukken, zoals: mijn goud
kopje en mijn zwarte prins.
Aardige tekstjes zijn ook: mijn ke
reltje. Kees, mijn liefste kruimeltje
Paul en God zij met ons. Van het
paar met die laatste tekst lagen de
ringen na drie weken weer in de
smeltkroes, omdat de verloving was
verbroken.
Wat de gladde ringen betreft is er
geen sprake van een uitvaart. Een
aantal mensen geeft nog altijd de
voorkeur aan het traditionele mo
del, dat eveneens in tientallen maten
en uitvoeringen wordt geleverd. Van
uiterst smal tot heel erg breed. 12
mm is op het moment de grootste
gladde ring. Veel .vingers die willen
opvallen dragen zo'n plakje goud
met overtuiging.
In tegenstelling tot Amerika en
Engeland, waar de getrouwde man
zijn vingers dikwijls blank laat,
prijkt aan de hand van de Neder
landse echtgenoot over het algemeen
trouw een ring. Katholieken dragen
het sierraad rechts in de tijd van de
verloving. Wanneer zij gaan trou
wen verhuist de ring naar de linker
hand. Voor alle andere gezindten
geldt de omgekeerde volgorde.
Vroeger gold voor ieder als een wet
van Meden en Perzen: draag de
ring links; opdat de levensslagader
direct naar het hart kan doorlopen.
Voor duizenden guldens aan de
hand. Maar welke ring moet je nou
nemen
PORT ELIZABETH (Zuid-Afrika)
De eigenaars van prestige-automobie-
len hebben de neiging gevaarlijk te
rijden. Dit is de mening van de Zuid-
afikaanse socioloog dr. Colin Rip.
Dr. Rip, voorzitter van de vereni
ging ViX>r geestelijke gezondheid te
Pretoria en lector aan de universiteit
van Port Elizabeth, zegt, dat sommige
mensen uit hoofde van hun status me
nen op de weg voorrang te bezitten.
Dergelijke automobilisten zijn dik
wijls te vinden in de leeftijdsgroep
van 45 tot 65 jaar. „Dat zijn gewoon
lijk de mensen, die zich duurdere
auto's kunnen veroorloven en het zijn
tevens de mensen die ten gevolge van
hun prestaties in de maatschappij een
zekere status ophouden".
In de leeftijdsgroep van 25 tot 45
jaar is er een neiging tot frustratie,
die vermoedelijk het gevolg is van
spanningen in het huwelijk. Ook dat
leidt tot gevaarlijk rijden.
Automobilisten jonger dan 25 jaar
hebben rebelse rijstijl, aldus dr. Rip,
die van mening is dat verkeersveilig
heid afhankelijk is van een positieve
geestelijke gezondheid.
ADVERTENTIE
zuiver
scheerwol
Verkoopadressen worden gaarne verstrekt door Stibbe Postbus 9041 A'dam
Klassieke èlégance in tuqoise kant
bij de mode van Max Heymans, die
aan de mini-stijl voorbij gaat.
1
Sterke benen, gebruind en behaard,
liepen naakt op een licht schomme
lende boot in de Schelde bij Antwer
pen. Showbenen, met op microhoogte
gloednieuw een short; in bleu en oran
je, hagelwit en heel zacht beige. Be
nen, slank in naurcsluitende panta
lons, gecombineerd met jackets en
shirts; met fijne modegrapjes en in
vele kleuren van de regenboog. Een
elegante wandelgang van mannen.
Op een trots vaartuig, wit glanzend
in de aarzelende voorjaarszon gaven
zij een défilé van vrijetijdskleding.
Een nieuwe collectie die de Ameri
kaanse fabrikant McGregor dit sei
zoen aan de man wil brengen.
Heel modieus, bijna chic, is het va
kantiesportpak van de heren anno '67.
Zowel in hun zeiljacht als op de ten
nisbaan, in de tuinscliuur en op de
skies kan de man in zijn kleding een
hoge mate van élégance ten toon
spreiden. ,fin dat is toch de bedoe
ling", aldus 't wereldconcern McGre
gor, die in Nederland zestig filialen
heeft. „Ook in de sportieve kleding
neigen de heren steeds meer naar het
modieuze. Alleen al de presentie van
de modellen, de flair, waarmee de
mannelijke mannequins in de roman
tisch gedecoreerde kleding etaleerden,
is een openlijke getuigenis van het bij
vele heren nog heimelijk groeiende
proces: de modebewustwording!
Mooie bloeiende struiken geven ons
al een beeld van de komende voor
jaarspracht. Het is nog maar schaars
door de veel optredende koude wind,
maar komen doet het. Nog even en de
bollen en de voorjaarsplanten geven
ons weer een kleurenpracht, welke on
overtrefbaar is. Toch is het een appèl
aan de Zomer voor ons. Straks wan
neer we op ons terras zitten met rond
om ons bloembakken, bloemvakken en
rustig goed groen gazon, desnoods
met een vijver er in, dan is de ont
spanning voor de liefhebbër volmaakt
en wie ook maar hopen op een mooie
zomer.
Bloembakken moeten er komen,
want al zijn het maar kleine plekken,
ze geven ook hun, die geen tuin heb
ben, nog een plek voor een bloeiende
plant. Nu moeten ze gevuld worden
met goede voedzame vochthoudende
aarde, dit is beslist nodig, want buiten
drogen die bakken gauw uit. Voor ge
metselde bakken is dat wat anders,
muur toch gaat het ook daar gauwer
Van nu af tot eind mei kan men in
dan in de volle grond,
die bakken nog planten primula's in
diverse kleuren, silene, rood; muur
bloem, bruin, geel en oranje; violen,
gemengd en vergeetmeniet. Zij geven
ons nog een kleurig lentebeeld. Eind
mei kunnen de primula's in de tuin ge
plant worden en de rest verdwijnt dan
op de mesthoop om plaats te maken
voor de zomerbloei en die is zeer ver
schillend. Men kan één soort planten
in de bak zetten, maar dient daarvoor
planten te nemen, welke de gehele zo
mer bloeien als knolbegonia, fuchsia,
geranium, salvia of afrikaan en men
kan gemengd planten met witte mar
grieten, gele calceolaria lobelia blauw
en ageratum erbij. Vooral de primu
la's zijn machtig mooie bakplanten.
Met bloembakken welke losstaan mag
men het gieten nimmer vergeten,
daar hangt alles vanaf. Zo nu en dan
moet men wat pokon toevoegen.
De plaatsing van bloembakken is ook
van belang: op de volle wind moet
nooit 'n bak gezet worden en in de
schaduwkant moet in de bak met de
planten er op gerekend worden, dus
begonia's, afrikaan, fuchsia en phlox
drummondie, 'n zaaiplant met vele
kleuren. Ons gazon moet weer gemaaid
worden en daarna een flinke hoerelbe-
mesting er over heen. De zachte win
ter zorgde er wel voor, dat het mos
niet veel kwaad ondervond en rustig
tiei'de, dus moeten zij die dat hebben,
nu wel spuiten of sproeien met anti
mos- of fisons mosdoder, 250 gr per 10
liter water per 10 m2. Het laatste
strooien we. Onkruid in 't gazon kan
men te lijf gaan met acroxone Smcpa
100 cc per 10 liter water voor 100 m2
en als stuifmiddel pesco 18-15. Dit
stuift men op de pollen van het made
liefje, hoornbloem e.a. Dit werk doet
men voor 't maaien. Verkrijgt men nu
open plekken, dan wat losse grond er
op en opnieuw in zaaien met gazon
zaad. Meestal zit er nog gras tussen,
hetwelk dan later doorgroeit en de
plek gauw bedekt.
Rozen zijn nu gesnoeid en natuurlijk
flink bemest, maar al gauw kan het
wel optreden (met dauw) en om dit
te voorkomen, moet men van nu af
een paar maal stuiven met pirox, dit
doodt ook de insekten en alle luizen,
kevers, rupsen e.a. Vaak is de plant
al aangetast en dan bespeurt men nog
hiels en daarom is uw regelmatig be
stuiven noodzakelijk. Dit geldt ook
voor riddersporen en knolbegonia's.
Men kan dit materiaal in elke goede
zaak van tuinartikelen bekomen en bij
land- en tuinbouwcobperaties. Niets
werkt deprimerender dan een totaal
ziek bloembed of -bak. Dit laatste mid
del past men ook toe op kamerplanten,
evenzo Basuderiedit is een spuitmid-
del. Denk vooral om de onderkant
der bladeren, daar zitten vele ma
len de meeste luizen en witte vliegjes.
Met de maand april kunnen we die
kweekkapjes in de tuin gebruiken,
daar de vorst nu niet meer zo streng
wordt. Hieronder kan men zomers-
bloemen zaaien en opgepotte stekken
zetten.