Dr. Honig: Ik geloof niet in grote eenmansbedrijven Willemijntje slaagde voor het matrozendiploma ,LEG-AR T NIEUWE RAGE MEER FANTASIE IN TROUWRINGEN 'n smulklaar TV-hapje Status in het verkeer KLEDING VOOR MANNEN Men is hier jaloers op iemand die veel geld verdient Engelands koninklijke hondjes 4/ Beeld van komende voorjaarspracht KLASSIEK IN KANT ROEIEN, WRIKKEN LADEN LOSSEN. Varen Tronnen Examen KAMER EN TUIN Geen keus Lumineus idee Stiptheid Uitspraken D' Domper Kunststoffen grapillom kVJ WM »1 IN HEEL VEEL SMAKEN TEKSTEN LINKS-RECHTS mantels ZAANSE MOEDER MET „DERTIEN DOCHTERS" KOOG AAN DE ZAAN Doctor George Nicolaas gaat op 9 mei de bloemetjes buiten zetten. Dan is het namelijk op de kop af honderd jaar geleden dat grootvader Meindert Klaaszoon Honing in Koog aan de Zaan het fabriekje „De Troffel" ter beschikking kreeg. Vijfduizend gul den moest ervoor worden neergeteld voordat hij met handkracht van een paar mensen zetmeel ging maken. Vandaag telt Honig N.V. naast het moederbedrijf aan de Zaan dertien zelfstandige dochters, waarvan drie in Engeland en twee in Zuid-Afrika en is het concern werkgever voor 2500 mensen. De maatschappij is sinds 1965 inge past in de toen gevormde groep Scholten-Honig. De Groningse fabri kant van aardappelmeel wilde zich zo blijkt uit het jaarverslag ook op het gebied van Honig verdienstelijk gaan maken: de produktie van zet meel uit mais. Voor de laatste was dit aanleiding om te gaan praten. Resul taat: fusie. De grijze, kordate dr. Honig 61 Jaar oud, studeerde chemie in Zürich vindt het verloren gaan van de zelfstandigheid allerminst een verdrie tige zaak. Nuchter constateert hij: „Een groter wordend familiebedrijf heeft geen andere keus. Op den duur kan de familie onvoldoende geld op ta fel brengen om de noodzakelijke uit breidingen te financieren". „Bovendien ontstaan knelpunten bij het leiding geven. De gewoonte is nu eenmaal dat zoon vader opvolgt. Maar iedere opvolger krijgt het moei lijker, omdat de zaken die hij moet beheren telkens groter en ingewikkel der worden. Men kan niet alles meer overzien. Al kan de familie voor een goede opvolger zorgen, dan nog valt het niet mee om op jonge leeftijd een concern te leiden. Toch wordt de onderneming aan de Zaan nog bestuurd door vier echte Honigs: directeur dr. G. N. en de drie zoons van zijn oudste broer, die nu commissaris is. „We hebben ge boft", vindt dr. Honig zelf. „Want we kunnen de zaak aan". De korte, stevige man in het ruitjes- pak rookt niet, snoept wel. Achter goudomrande brilleglazen schitteren helderblauwe ogen als oude geschiede nissen worden opgehaald. Bijvoorbeeld van grootvader, die tegen zijn vaders wil de windmolen voor een moderne stoommachine prijsgaf. Van diens lu mineus idee om van tarwe- op mais- stijfsel over te schakelen. Hij praat opgetogen over de ontwik keling daarna: Over de groei van de zetmeelindustrie. Over pudding, ont bijtkoek en ijs die het niet zonder glu cose of dextrose kunnen stellen. Over textiel die een „apprêt" nodig heeft. Over de papierindustrie die veel zet meel verwerkt om grafici tot fraaie druktechnische prestaties in staat te stellen. Kortom: De primitieve winning van zetmeel door grootvader is uitgemond in een modern toeleveringsbedrijf voor de meest uiteenlopende industrieën, voor fabrieken van soepen, vermicelli en andere levensmiddelen. Stiptheid kenmerkt de uitleg van de man, wiens drie zoons (één doch ter) buiten de onderneming werken. Stiptheid. Stiptheid ook in zijn uiter lijk: Een zorgelijk gezicht als de foto graaf hem met een slordige das heeft vastgelegd. En: Schilderijen en pren ten moeten recht hangen. Zo niet dan verhelpt hij dat persoonlijk even. Vijfendertig van de honderd jaar Honig heeft de minnaar van geschie denis, vorser naar achtergronden van het menselijk handelen, meegemaakt. Wat hem het sterkst aanspreekt in dit tijdvak „De gestadige groei van Honig. We hebben kans gezien de tijd bij te hou den. De zaak is naar mijn idee zeer modern en tegen de tijd opgewassen". Verder valt hem op de grotere mon digheid van de werknemer, de grotere zelfstandigheid die zijn mensen in het zaken doen is toebedeeld. Andere uitspraken van de man die in de spaarzame vrije tijd ook experi menteert op zijn boerderij in Fries land: „Voorspoed stimuleert niet, tegen spoed wel. Je hebt van tijd tot tijd een zweepslag nodig". 0 „In grote eenmansbedrijven ge loof ik niet." ADVERTENTIE DR. G. N. HONIG domper 0 „Een onderneming leiden doe je niet meer alleen, evenmin als be slissen over belangrijke zaken. Daar om is een goed team aan de top zo be langrijk. Je moet met elkaar kunnen praten over plannen en zorgen. Je zit zit er niet om elkaar vliegen af te vangen". „Besluitvaardige mensen die het alleen moeten doen vind je nog in de handel of in de mode. Daar kan je niet als team beslissen, daar moet men vaak gewoon op het gevoel af gaan". W&# 'i mmm Over het ondernemersklimaat in ons land„Dat is slecht". Waarom „De faciliteiten die de industrie krijgt zijn minder dan in het buiten land. De belastingen zijn hoog. In Hol land is men jaloers op iemand die veel geld verdient. De mensen die tot wer kelijk grote zaken komen krijgen een domper opgezet. Alles moet hier altijd sociaal-rechtvaardig zijn. Zeker, dat is nuttig. Maar we moeten toch oppassen dat we daarmee niet vele capabele mensen naar het buitenland verdrij ven. Vooral nu de mobiliteit in de Europese Economische Gemeenschap groter wordt, lopen we de kans dat intellect ons land ontvlucht. We zitten dan op een gegeven moment met een land vol arbeiders, maar zonder lei ders". Wat verwacht dr. George van de komende honderd jaar? „Vooral meer automatisering van fabrieken". In zijn onderneming is de laatste tien jaar de produktie al belangrijk opgevoerd bij een gelijk blijvend aantal werknemers. Voor de rest: „Een grote groei van de kunststoffen. Het is niet onmoge lijk dat we op een gegeven ogenblik glucose synthetisch kunnen maken, dat we eiwit-verrijkers als lysine aan onvolwaardige voedingsmiddelen gaan toevoegen om de honger in de wereld te bestrijden. Veel hangt natuurlijk at' of men dat ook lekker vindt. Maar doelmatig is het wel". ie „koninklijke" hondjes van Enge land leiden echt koninklijke le vens. Ze zijn zo voornaam, dat de firma's, die hun voedsel leveren, pron ken met het koninklijk zegel, com pleet met de wapenspreuk „God en mijn volk" in het latijn op hun pro- dukten. In hun advertenties verkondigen zij trots: „hofleveranciers van honden- voedsel". De koninklijke honden ko men bijna even vaak in de krante koppen en op de tv-schermen als de koninklijke kinderen. Het jaar 1967 is begonnen met een golf van honden- nieuws. Rowley van prinses Margaret, een hooghartige King Charles spaniel, be reikte de voorpagina's, toen hij tus sen een trein en een perron viel. De prinses stond stokstijf van afgrijzen, toen een ridderlijke spoorwegarbeider zich op de spoorbaan liet zakken, Rowley tussen de rails uit plukte en hem ongedeerd voor de koninklijke voeten van zijn eigenares deponeerde. Aangezien Engeland het „hondigste" land ter wereld is, zou het niemand behoeven te verwonderen, als de ga lante spoorman voor zijn diensten, aan de vorstelijke hond bewezen, een on derscheiding zou krijgen. Voor de maand januari half om was, zakten twee corgi's, Whiskey en Sherry genaamd, door het ijs van een bevroren vijver van de koninklijke re sidentie Sandringham in het winderi ge graafschap Norfolk. Personeel van de koningin viste ze op. Aan het hof is men bijna even te rughoudend met het beantwoorden van vragen over de koninklijke honden als met spreken over de koninklijke fa milie. Toen hem gevraagd werd, hoe de hond van de hertog en de hertogin heette, antwoordde een woordvoerder van St.-James Palace: „Dat weet ik niet". Op de vraag, of hij kon proberen erachter te komen, antwoordde hij: „Neen. Ik heb het te druk om te pro beren de naam van een hond te we ten te komen. Honden zijn trouwens geen openbare figuren. Zij zijn parti culiere huisdieren". En dat was dat. Als leden van de koninklijke fami lie van hun ene residentie naar de andere reizen, gaan hun honden ge woonlijk mee. In de loop der jaren zijn ze gewend geraakt aan fotogra fen en flitslicht. Een Londense foto graaf, die al meer dan 25 jaar foto's maakt van koninklijke gebeurtenissen zei: „Je kunt met de koninklijke hon den feitelijk gemakkelijker werken dan met sommige vorstelijke personen. De honden schenken eenvoudig geen aan dacht aan je". Op een bloemententoonstelling te Chelsea zou prins Philip een sproeier hebben opengedraaid 6n op zijn minst een der fotografen hebben natgespo ten. „Dat heeft een hond nooit ge daan", zei een „lensridder". Kostelijk voor uw kinderen alcoholvrij druivensap LONDEN In de Engelse hoofdstad zijn kleurige kousen al niet opvallend genoeg meer om onder heel korte rok jes extra aandacht op de benen te vestigen. Allerlei beschilderingen ko men eraan te pas om van welgevorm de en tot hoog onbedekte onderdanen nog meer de blikvanger te maken. „Leg-Art" is het nieuwste als benen decoratie nu het seizoen aanbreekt dat men kousen achterwege kan Ia- ten. Voor deze „beenkunst" zijn in Londen se schoenenwinkels, tienerboetieks en warenhuizen, de juiste materialen te koop. Dat zijn plakplaatjes waarmee men allerlei motieven kan aanbren gen. Bij deze plakplaatjes kan men een keuze maken uit slangen, leeu wen, tijgers, vliegen en bijen, figuren uit tekenfilms, bloemen, afbeeldingen van tienersterren, horloges en grote muizen. Sommige plaatjes geven al leen de contouren van de gewenste motieven aan op de huid. De kleuren kan men dan naar eigen voorkeur in vullen met verf uit speeciale spuitbus sen. Dezer dagen werd in het Londense Olympia voor tieners een wedstrijd in het beenschilderen gehouden. De beenbeschilderingen zijn tegen wa ter bestand. In het bad verdwijnen de versieringen echter want tegen ;zeep zijn ze niet opgewassen. Bij langdurig zwemmen verbleken de af beeldingen ook. Tijdens de wedstrijd werden ook de ideale benenmaten voor het toepassen van dit soort beschilderingen bij mi- nimode vastgesteld. De enkels dienen een omvang te hebben van 21 centi meter, de kuiten van 31 centimeter en de dijen van 48 centimeter. Het is maar dat u het weet, mocht u mee willen doen aan deze „schilderkunst". TT|e 21-jarige Willemijntje Lange- Kr veld uit de Troelstrastraat in Hardinxveld-Giessendam heeft een diploma dat onder vrouwen niet erg gangbaar is. In Rotter dam is ze geslaagd voor het ma trozendiploma. Ze weet nu alles van scheepsonderhoud, reglemen ten en scheepspapieren, roeien en wrikken, laden en lossen, naviga tie, splitsen en knopen. De stof was niet helemaal vreemd voor haar, want al drieën eenhalf jaar vaart zij als martoos op het motorschip Fortuna van schipper Beenhakker, en meer dan eens is gebleken dat ze haar man netje staat. Op het schip, dat hoofd zakelijk grint en zand vervoert, verft, teert en boent ze. Verder maakt ze de ruimen schoon, be dient ze de lieren en staat ze ook wel achter het stuurrad. Jf A WILLEMIJNTJE LANGEVELD Willemijntje is altijd al bezeten geweest van de binnenscheepvaart. Haar vader handelt wel in zand en grint, maar zet zelden een voet aan boord van een schip. Willemijntje ging vroeger al vaak met haar broer Kees mee, die op een klip per de Nederlandse binnenwateren bevaart. Haar vorig jaar overleden oom Leendert was een bekende Bo- ven-Hardinxveldse schipper en was enkele jaren in de gemeente voor zitter van Schuttevaer. Toen de vrouwelijke matroos weer eens met broer Kees meeging op de klipper, in 1963, kwam zij schipper Beenhakker tegen, die een matroos zocht. Na een ernstig ge sprek met haar ouders kreeg Wille- mijn toestemming om te sollicite ren. Ze werd meteen aangenomen en voldeed zo goed dat zij nu nog op de Fortuna puts en zwabber hanteert. Daar zal echter vlug een eind aan komen, omdat haar ver loofde, Gijsbert Boer uit Sliedrecht, deze zomer een huis krijgt. Wille- mijn en Gijs gaan dan zo snel mo gelijk trouwen en het ziet er naar uit dat de matroos als tienduizenden andere vrouwen haar hoofdtaak in de keuken krijgt. Gijs verdient zijn brood weliswaar als zuigbaas op een profielzuiger, maar hij voelt er weinig voor om schipper te worden. Ook zal hij zeker een sollicitatie van zijn vrouw naast zich neerleg gen als hij op het baggerschip per soneel nodig heeft. Aan het examen heeft Willemijn aangename herinneringen. Van haar tien mede-kandidaten en de examencommissie kreeg ze een doos bonbons en bloemen. De voor zitter, de heer Ravestijn overhan digde haar het diploma. De onder nemende Willemijn kreeg haar praktische opleiding volgens het leerprogramma van het leerlingen stelsel voor de Rijn- en binnenvaart van het Koninklijke Onderwijsfonds. Gijsbert Boer kan er zeker van zijn dat hij een flinke vrouw krijgt. Met een horloge en een muis op de knie trekt deze blondine de aan dacht. ADVERTENTIE mayo De gladde ring loopt niet zo glad jes meer. Nu met het ontluiken van de natuur honderden paren rich wa gen aan de eeuwige belofte van trouw, bieden de etalages van juwe lierszaken een rijk gevarieerd assor timent van bewerkte verlovingsrin gen. Steeds nveer hebben de ontwerpers hun fantasie de vrije loop gelaten, nadat een Rotterdamse juwelier ja ren geleden begon met de verkoop van gekartelde verlovingsringen. De firma heeft op het ogenblik een col lectie van zesduizend verlovingsrin gen in vierhonderd verschillende mo dellen. Brede en smalle ringen; in wit goud en geel goud, in rood goud en in platina: met schuine en rechte lijnen, met „biesjes" en scherpe randen, met pareltjes en diamant jes. „In" zijn op het ogenblik vooral de ringen met ingelegde of opgezette briljantjes. Die variëren in prijs van f 170 tot f 800. „Het is opval lend dat veel jongeren zo'n dure ring kopen", vertelt de heer L. van Ierland, juwelier in Rotterdam. „Soms is de zaak in een paar minu ten bekeken. Ook komen hier men sen die een tot twee uur nodig heb ben om hun keus te bepalen. En dan nog gaan ze weieens met ruzie de deur uit, omdat ze het niet eens kunnen worden." „Van alles maak je hier mee", zegt een verkoper. „Veel mensen la ten een datum en naam in hun ring graveren. Maar ook geven ze soms opdracht een bepaalde kreet in het goud te drukken, zoals: mijn goud kopje en mijn zwarte prins. Aardige tekstjes zijn ook: mijn ke reltje. Kees, mijn liefste kruimeltje Paul en God zij met ons. Van het paar met die laatste tekst lagen de ringen na drie weken weer in de smeltkroes, omdat de verloving was verbroken. Wat de gladde ringen betreft is er geen sprake van een uitvaart. Een aantal mensen geeft nog altijd de voorkeur aan het traditionele mo del, dat eveneens in tientallen maten en uitvoeringen wordt geleverd. Van uiterst smal tot heel erg breed. 12 mm is op het moment de grootste gladde ring. Veel .vingers die willen opvallen dragen zo'n plakje goud met overtuiging. In tegenstelling tot Amerika en Engeland, waar de getrouwde man zijn vingers dikwijls blank laat, prijkt aan de hand van de Neder landse echtgenoot over het algemeen trouw een ring. Katholieken dragen het sierraad rechts in de tijd van de verloving. Wanneer zij gaan trou wen verhuist de ring naar de linker hand. Voor alle andere gezindten geldt de omgekeerde volgorde. Vroeger gold voor ieder als een wet van Meden en Perzen: draag de ring links; opdat de levensslagader direct naar het hart kan doorlopen. Voor duizenden guldens aan de hand. Maar welke ring moet je nou nemen PORT ELIZABETH (Zuid-Afrika) De eigenaars van prestige-automobie- len hebben de neiging gevaarlijk te rijden. Dit is de mening van de Zuid- afikaanse socioloog dr. Colin Rip. Dr. Rip, voorzitter van de vereni ging ViX>r geestelijke gezondheid te Pretoria en lector aan de universiteit van Port Elizabeth, zegt, dat sommige mensen uit hoofde van hun status me nen op de weg voorrang te bezitten. Dergelijke automobilisten zijn dik wijls te vinden in de leeftijdsgroep van 45 tot 65 jaar. „Dat zijn gewoon lijk de mensen, die zich duurdere auto's kunnen veroorloven en het zijn tevens de mensen die ten gevolge van hun prestaties in de maatschappij een zekere status ophouden". In de leeftijdsgroep van 25 tot 45 jaar is er een neiging tot frustratie, die vermoedelijk het gevolg is van spanningen in het huwelijk. Ook dat leidt tot gevaarlijk rijden. Automobilisten jonger dan 25 jaar hebben rebelse rijstijl, aldus dr. Rip, die van mening is dat verkeersveilig heid afhankelijk is van een positieve geestelijke gezondheid. ADVERTENTIE zuiver scheerwol Verkoopadressen worden gaarne verstrekt door Stibbe Postbus 9041 A'dam Klassieke èlégance in tuqoise kant bij de mode van Max Heymans, die aan de mini-stijl voorbij gaat. 1 Sterke benen, gebruind en behaard, liepen naakt op een licht schomme lende boot in de Schelde bij Antwer pen. Showbenen, met op microhoogte gloednieuw een short; in bleu en oran je, hagelwit en heel zacht beige. Be nen, slank in naurcsluitende panta lons, gecombineerd met jackets en shirts; met fijne modegrapjes en in vele kleuren van de regenboog. Een elegante wandelgang van mannen. Op een trots vaartuig, wit glanzend in de aarzelende voorjaarszon gaven zij een défilé van vrijetijdskleding. Een nieuwe collectie die de Ameri kaanse fabrikant McGregor dit sei zoen aan de man wil brengen. Heel modieus, bijna chic, is het va kantiesportpak van de heren anno '67. Zowel in hun zeiljacht als op de ten nisbaan, in de tuinscliuur en op de skies kan de man in zijn kleding een hoge mate van élégance ten toon spreiden. ,fin dat is toch de bedoe ling", aldus 't wereldconcern McGre gor, die in Nederland zestig filialen heeft. „Ook in de sportieve kleding neigen de heren steeds meer naar het modieuze. Alleen al de presentie van de modellen, de flair, waarmee de mannelijke mannequins in de roman tisch gedecoreerde kleding etaleerden, is een openlijke getuigenis van het bij vele heren nog heimelijk groeiende proces: de modebewustwording! Mooie bloeiende struiken geven ons al een beeld van de komende voor jaarspracht. Het is nog maar schaars door de veel optredende koude wind, maar komen doet het. Nog even en de bollen en de voorjaarsplanten geven ons weer een kleurenpracht, welke on overtrefbaar is. Toch is het een appèl aan de Zomer voor ons. Straks wan neer we op ons terras zitten met rond om ons bloembakken, bloemvakken en rustig goed groen gazon, desnoods met een vijver er in, dan is de ont spanning voor de liefhebbër volmaakt en wie ook maar hopen op een mooie zomer. Bloembakken moeten er komen, want al zijn het maar kleine plekken, ze geven ook hun, die geen tuin heb ben, nog een plek voor een bloeiende plant. Nu moeten ze gevuld worden met goede voedzame vochthoudende aarde, dit is beslist nodig, want buiten drogen die bakken gauw uit. Voor ge metselde bakken is dat wat anders, muur toch gaat het ook daar gauwer Van nu af tot eind mei kan men in dan in de volle grond, die bakken nog planten primula's in diverse kleuren, silene, rood; muur bloem, bruin, geel en oranje; violen, gemengd en vergeetmeniet. Zij geven ons nog een kleurig lentebeeld. Eind mei kunnen de primula's in de tuin ge plant worden en de rest verdwijnt dan op de mesthoop om plaats te maken voor de zomerbloei en die is zeer ver schillend. Men kan één soort planten in de bak zetten, maar dient daarvoor planten te nemen, welke de gehele zo mer bloeien als knolbegonia, fuchsia, geranium, salvia of afrikaan en men kan gemengd planten met witte mar grieten, gele calceolaria lobelia blauw en ageratum erbij. Vooral de primu la's zijn machtig mooie bakplanten. Met bloembakken welke losstaan mag men het gieten nimmer vergeten, daar hangt alles vanaf. Zo nu en dan moet men wat pokon toevoegen. De plaatsing van bloembakken is ook van belang: op de volle wind moet nooit 'n bak gezet worden en in de schaduwkant moet in de bak met de planten er op gerekend worden, dus begonia's, afrikaan, fuchsia en phlox drummondie, 'n zaaiplant met vele kleuren. Ons gazon moet weer gemaaid worden en daarna een flinke hoerelbe- mesting er over heen. De zachte win ter zorgde er wel voor, dat het mos niet veel kwaad ondervond en rustig tiei'de, dus moeten zij die dat hebben, nu wel spuiten of sproeien met anti mos- of fisons mosdoder, 250 gr per 10 liter water per 10 m2. Het laatste strooien we. Onkruid in 't gazon kan men te lijf gaan met acroxone Smcpa 100 cc per 10 liter water voor 100 m2 en als stuifmiddel pesco 18-15. Dit stuift men op de pollen van het made liefje, hoornbloem e.a. Dit werk doet men voor 't maaien. Verkrijgt men nu open plekken, dan wat losse grond er op en opnieuw in zaaien met gazon zaad. Meestal zit er nog gras tussen, hetwelk dan later doorgroeit en de plek gauw bedekt. Rozen zijn nu gesnoeid en natuurlijk flink bemest, maar al gauw kan het wel optreden (met dauw) en om dit te voorkomen, moet men van nu af een paar maal stuiven met pirox, dit doodt ook de insekten en alle luizen, kevers, rupsen e.a. Vaak is de plant al aangetast en dan bespeurt men nog hiels en daarom is uw regelmatig be stuiven noodzakelijk. Dit geldt ook voor riddersporen en knolbegonia's. Men kan dit materiaal in elke goede zaak van tuinartikelen bekomen en bij land- en tuinbouwcobperaties. Niets werkt deprimerender dan een totaal ziek bloembed of -bak. Dit laatste mid del past men ook toe op kamerplanten, evenzo Basuderiedit is een spuitmid- del. Denk vooral om de onderkant der bladeren, daar zitten vele ma len de meeste luizen en witte vliegjes. Met de maand april kunnen we die kweekkapjes in de tuin gebruiken, daar de vorst nu niet meer zo streng wordt. Hieronder kan men zomers- bloemen zaaien en opgepotte stekken zetten.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 4