OOK SAN MARINO TEKENDE
NON-PROLIFERATIEVERDRAG
Politieke afpersing
met militaire nadruk
FELLE GEVECHTEN
IN ADEN
Malinofski's as in de
Kremlinmuur bijgezet
extra
50
Over de
grenzen
Schimmen
Gaullist
haalt het
Weer aanval
op Lioe
Japan bouwt
mammoet
tankers
Uw Kunstgebit
een heerlijke
sigaret, pittig
en toch zacht
Vrolijk temidden van ernst
Bij komst V.N.-commissie
Prins per auto
naar dienst
Zwarte duivel
Pluspunten
Overbodig
Gevolgen
Militaire druk
Belgische rovers
moeten recherche
betalen
FEDERATIE
HANDGRANATEN
V.S.-deserteurs
in Canada
FELLE KOU
Loiitlense politie
deed goede
vangst
kamerbreed
DINSDAG 4 APRIL 1967
PARIJS (Reuter) De eerste bijeen
komst van de nieuwe Franse Nationale
Vergadering heeft de gaullisten politie
ke winst opgeleverd. De gaullist Jac
ques Chaban-Delmas werd herkozen
tot voorzitter. Hij kreeg 261 stemmen.
Op zijn socialistische tegenstander,
Gaston Defferre, werden 214 stemmen
uitgebracht.
Chaban-Delmas kreeg nog zestien
«temmen meer dan het aantal waar
over de gaullisten in het nieuwe parle
ment beschikken. Zijn herverkiezing
heeft de volgelingen van president de
Gaulle weer nieuw vertrouwen gege
ven na de teleurstellende verkiezings
uitslagen van de vorige maand.
De stemming was geheim, maar men
neemt aan dat de zestien stemmen die
van buiten het gaullistische kamp ko
men, afkomstig zijn van de groep die
geleid wordt door de radicaal Jacques
Duhamel.
Chaban-Delmas (52) is twintig jaar
lang burgemeester van Bordeaux ge
weest. Sinds 1958 is hij voorzitter van
de Nationale Vergadering. Tijdens de
Tweede Wereldoorlog bevorderde gene
raal de Gaulle hem tot brigadier-gene
raal als blijk van waardering voor
zijn activiteiten in de Franse verzetsbe
weging.
Chaban-Delmas, die een hartstochte
lijk sportbeoefenaar is hij speelt
o.a. tennis heeft onder de Vierde
republiek verscheidene ministersposten
bekleed.
PEKING (Reuter) Na een periode
van betrekkelijke rust zijn gisteren in
Peking en andere Chinese steden weer
grote demonstraties gehouden. Ze wa
ren voornamelijk gericht tegen het
staatshoofd Lioe Sjao-tsji. De betogers
in Peking droegen ook borden waarop het
aftreden werd geëist van de minister van
Buitenlandse Zaken, Tsjen-ji.
Het Pekingse Volksdagblad, het offi
ciële orgaan van de Chinese commu
nistische partij, oefende gisteren scher
pe kritiek op Lioe Sjao-tsji. Tot dusver
hadden alleen de muurkranten in Pe
king en de dagbladen van de Rode
Garde zich met aanvallen op het
staatshoofd bezig gehouden.
Uit de omstandigheid dat het offi
ciële orgaan van de Chinese commu
nistische partij zich tegen het
staatshoofd heeft gekeerd, leidt men af
dat een nieuwe en beslissende fase is
ingegaan in de strij dom de president
van de republiek af te zetten.
Ook Tsjen-ji, de Chinese minister
van Buitenlandse Zaken, is nu doelwit
geworden van de acties van de Rode
Gardisten. In de spandoeken die giste
ren in de betoging in Peking werden
meegedragen werd hij een „zwarte dui
vel" genoemd, die uit het ministerie
moest worden verwijderd. In muur-
kranten werd „zelfkritiek" van
Tsjen-ji geëist omdat leden van zijn
buitenlandse dienst zich niet strikt ge
noeg aan de revolutionaire richtlijnen
van partijleider Mao zouden houden.
Het Tibetaanse radiostation heeft
gisteren bekendgemaakt dat de aanhan
gers van Mao Tse-toeng de macht
weer in handen hebben in de
hoofdstad Lhasa.
Volgens het radiostation hebben de
„revolutionaire massa" en het Chinese
leger ook het Tibetaanse dagblad ont
worsteld aan de greep van de ,,bour-
geois-reactionairen". Het blad zal voor
taan de gedachtengang van voorzitter
Mao weergeven, aldus het radiostation.
ADVERTENTIE
G A» ^^"4
De volksvertegenwoordiging van het republiekje San Marino, dat een bevol
king heeft van ongeveer zeventienduizend zielen, heeft het verdrag dat voor
ziet in het uitsluitend vreedzame gebruik van de wereldruimte dezer dagen
goedgekeurd.
Dat is geruststellend nieuws, want nu behoeft niemand meer bang te zijn
dat San Marino kernwapens in een baan om de aarde zal brengen in de hoop
de rest van de wereld te kunnen intimideren.
Krachtens artikel vier van het verdrag is zo'n intimidatiepoging verboden.
Men vergeve ons het sarcasme
waarmee wij reageren op de aan
vaarding door San Marino van dat
verdrag. Die daad, hoe goed ook be
doeld, heeft maar heel weinig zin.
San Marino is niet bij machte ook
maar iets te doen van al het on
heilspellends dat krachtens het ver
drag verboden is. Als San Marino
het verdrag niet had aanvaard zou
niemand daar slapeloze nachten van
behoeven te krijgen.
In sommige opzichten heeft de aan
vaarding van het verdrag door vele
kleine en grote landen wél zin. De
verdragsluitende landen nemen bij
voorbeeld de verplichting op zich
astronauten te helpen die een nood
landing op hun grondgebied maken,
en kunnen hun voordeel doen met
de aanvaarding van het beginsel van
aansprakelijkheid voor schade als ge
volg van het te pletter slaan op aar
de van een kunstmaan of een verge
lijkbaar voorwerp van aardse
oorsprong.
HET VERDRAG bevat dus
pluspunten die geheel buiten de
sfeer van de kernbewapening liggen.
Voor landen zonder kernwapens en
zonder grote ruimtevaartaspiraties
zijn die pluspunten de kern van het
verdrag. Niettemin is bij het grote
publiek de indruk gewekt dat het
verdrag in de eerste plaats een be
langrijke stap in de richting van een
vertraging in de bewapeningswed
loop zou zijn en daarom verdere
ontspanningen in de wereldpolitiek
in de hand zou kunnen werken. Zo
heeft het verdrag een etiket van on
waarachtigheid opgeplakt gekregen
en wordt het gebruikt om hoop te
wekken die moeilijk in vervulling
kan gaan.
Wij zouden geestdriftiger zijn ge
weest voor een verdrag dat uitslui
tend gedragsregels bevatte die voor
alle landen volkomen reëel waren.
Een verdrag dus dat uitsluitend de
hierboven bedoelde pluspunten be
vatte.
In aanvulling op zo'n reëel ver
drag, waarover niemand sarcastische
opmerkingen behoeft te maken, zou
den dan indien beslist nodig de
grote mogendheden die bij machte
zijn zelf kunstmanen te lanceren en
zelf kernwapens te vervaardigen,
een verdrag kunnen sluiten waarbij
het verboden zal zijn kernwapens in
banen om de aarde te brengen. De
noodzaak van zo'n verdrag slaan wij
niet hoog aan. In de eerste plaats
geeft een land dat kernwapens in
een baan om de aarde brengt er
blijk van dat het van plan ls het
Verdrag van Moskou niet langer
au sérieux te nemen. Krachtens dat
verdrag immers, is het gebruik van
kernwapens in de wereldruimte ver
boden. In de tweede plaats is de
ruimtevaarttechniek nog lang niet zo
ver dat welk land dan ook enig doel
op aarde trefzeker kan vernietigen
met om de aarde draaiende kernwa
pens.
DEZE GEDACHTEN dringen zich
op nu getracht wordt de hele wereld
rijp te maken voor een nieuw ver
drag, dat ook volstrekt onnodig is
voorzien van een etiket dat vrees
voor kern wapengeweld oproept. Wij
bedoelen het non-proliferatiever
drag; het verdrag dus dat, wanneer
men afgaat op de naam die eraan is
gegeven, het aantal kernwapenmo-
gendheden zo klein mogelijk moet
houden.
Het lijdt geen twijfel dat doeltref
fend toezicht nodig zal zijn bij het
snel toenemen van het aantal kern
centrales in de komende jaren. Der
gelijk toezicht ontbreekt thans. Er
bestaan geen beveiligingsnormen die
voor de gehele wereld gelden en in
lang niet alle landen waar kerncen
trales in bedrijf zullen komen is de
produktie van kernenergie over
heidszorg.
De komende felle concurrentie tus
sen de bouwers van kerncentrales
kan het gevaar meebrengen dat in
voorkomende gevallen de hand ge
licht zal worden met handhaving
van strenge beveiligingsnormen. On
dernemingen die op beveiligingsin
stallaties en -voorzieningen bezuini
gen zullen goedkoper kunnen leve
ren. Leidt zo'n onverstandige concur-
rentiepolitiek waar ook ter wereld
tot een catastrofe, met gevolgen die
een ieder terecht zal vrezen, dan
kan de hele verdere ontwikkeling
van het vreedzame gebruik van kern
energie daardoor sterk worden ver
traagd. Zo'n ramp zal ook consequen
ties in de internationale politiek kun
nen hebben.
DIT IS een van de drie gevaar
lijke kanten aan een teugelloze con
currentiestrijd tussen leveranciers
van kerncentrales die John G. Pal
frey, lid van de Amerikaanse com
missie voor atoomenergie, een jaar
geleden noemde in een conferentie
over het vreedzame gebruik van kern
energie in Bunnik bij Utrecht. Pal
frey pleitte daar krachtig voor aan
vaarding van internationale veilig
heidsnormen. Hij noemde ook twee
andere ongewenste gevolgen van een
ongebreidelde concurrentiestrijd: een
afbrokkeling van internationale sa
menwerking door opzegging van bila
terale en multilaterale verdragen en
overeenkomsten, en een uitbreiding
van het aantal kernwapenmogendhe-
den door tersluikse overheveling van
splijtstoffen naar kernwapenfabrie
ken.
Drie gevaren dus, waarvan er een
in de industrieel-commerciële sector
lag, een tweede politieke betekenis
had en een derde militaire en politie
ke betekenis. Ter bezwering van de
twee eerste gevaren, die voor een
zeer groot aantal landen reël zijn,
achtte de Amerikaanse regering het
nuttig een verdrag te ontwerpen
waarin de zwaarste nadruk kwam te
liggen op het derde militair-poli
tieke gevaar. Dat is nu, een jaar
na de rede van Palfrey in Bunnik,
wel duidelijk geworden. Opnieuw
moet blijkbaar, evenals dat het ge
val was met het verdrag over het
vreedzame gebruik van de wereld
ruimte, een verdrag doorgedrukt
worden door krachtig speculeren op
vrees voor kernwapengeweld.
HET IS een ongezonde methode,
want elk land komt daardoor onder
zware morele druk te staan. Landen
die tegen het voorgenomen verdrag
zijn laden immers de verdenking op
zich dat zij heimelijk van plan zijn
kernwapens te maken, ook al zijn
hun bezwaren tegen het verdrag he
lemaal niet van militaire aard. Daar
bij komt dat een essentieel deel van
de tekst van het ontwerp van 't ver
drag, artikel drie, nog altijd achter
sluiers van geheimzinnigheid is ver
borgen.
De wereld is meer gebaat bij een
ontwerp van verdrag dat de veilige
ontwikkeling van het vreedzame ge
bruik van kernenergie moet waarbor
gen. Dat behoort het voornaamste
pluspunt te zijn. In een wereld die
alleen nog maar tot positief hande
len kan komen door een toenemend
dreigen met de totale ondergang
zien wij weinig heil. Wordt deze me
thode regel dan kunnen voortaan de
kernwapenmogendheden de rest van
de wereld elk verdrag dat zij
wensen afpersen. Het verzet tegen
deze afpersingspolitiek is groeiende,
ook buiten Europa, en dat is alleen
maar verheugend.
Meedogenloos hard was soms het
optreden van Britse militairen
tegen demonstrerende Arabische na
tionalisten in Aden.
TURNHOUT Zeven Belgische ro
vers, behorend tot een bende in Turn
hout, moeten gezamenlijk de kosten be
talen, die de overheid heeft gemaakt
om de bende op te sporen. Dit bedrag
van bijna tweehonderdduizend frank
kregen ze als extra boete boven de ge
vangenisstraffen van twee jaar met on
middellijke gevangenneming en de per
soonlijke geldboeten variërend van twee
tot zesduizend frank.
In het unieke boetenbedrag, dat de ben
de als geheel kreeg opgelegd, was ook
een bedrag verrekend gelijk aan dat
deel van de buit dat de politie niet
meer heeft kunnen achterhalen.
Dit bijzondere vonnis velde de Turn-
houtse rechtbank gisteren over de groep
die vorig jaar december een overval
had gepleegd in overleg met de kassier
van het belastingkantoor, die zich op
straat liet beroven, toen hij met een
tas vol geld van zijn kantoor in Turn
hout op weg was naar de bank.
Een van de rovers wist zich enige tijd
schuil te houden in Nederland. Hij werd
in het Brabantse dorp Reuzel gearres
teerd en aan de Belgische justitie uit
geleverd. Van deze bende worden enke
le leden ook verdacht van overvallen in
Nederland.
Premier Wilson (rechts) hier in ge
sprek met de Amerikaanse vice-
president Humphrey die met zijn
vrouw dineerde in Downingstreet 10.
Onder de weinige demonstranten
voor het huis van de eerste minister
waren er die riepen „Ga naar huis,
moordenaar".
aOEN De aankomst in Aden van de commissie van de V.N., die moet poget
het gebied tot vreedzame onafhankelijkheid te voeren, heeft gisteren tot bloedige
relletjes geleid. In felle straatgevechten hebben Britse troepen zich Arabische
sluipschutters en gewapende betogers van het lijf moeten houden. Eén Arabier
werd doodgeschoten; achttien mensen werden gewond, van wie acht Britse mili
tairen.
De relletjes van gisteren vormden 'n
nieuw terroristisch hoogtepunt in de ac
tiviteiten van de Arabische nationalis
ten. Zondag proclameerden rij een al
gemene staking uit protest tegen de
komst van de uit drie leden bestaande
commissie van de V.N. Aan het sta
kingsparool werd voor 95 procent ge
volg gegeven. In de haven en bij de
overheidsbureaus, de winkels en de
banken lag het werk stil.
De acties van de nationalisten rich
ten zich tegen de wijze waarop de Brit
ten Aden het volgende jaar onafhanke
lijkheid willen verlenen. De Britse re
gering heeft toegezegd Zuid-Arabië in
1968 onafhankelijk te maken, maar op
basis van een federatie, die moet be
staan uit de zeventien sultanaten en
sjeikdommen. Dit is niet naar de zin
van de felle Arabische nationalisten, die
vrezen dat daarmee teveel macht in
handen van de sultans komt. Zij willen
een regeringsvorm naar het voorbeeld
van Egypte, dat trouwens de nationa
listen in Aden sterke morele en finan
ciële steun geeft.
Sedert het bekend worden van de
plannen tot oprichting van een federa
tie voor Zuid-Arabië hebben de Arabi
sche nationalisten acties gevoerd tegen
het Britse bezettingsleger en tegen an
dere Arabische groeperingen die wel
bereid zijn de onafhankelijkheid van 't
gebied te aanvaarden op federale basis.
De spanning in Aden is de laatste
tijd voortdurend toegenomen. Uit voor
zorg heeft de Britse regering de vrou
wen en kinderen van de Britse militai
ren in Aden al naar Engeland laten
overvliegen.
De incidenten van gisteren begonnen
toen Britse militairen met steun van
pantserwagens een menigte van onge
veer twaalfhonderd demonstranten wil
den verspreiden. De Britten werden met
handgranaten bestookt en onder vuur
genomen door sluipschutters, die zich
op de daken hadden genesteld.
Er is de hele dag gevochten, soms
uitermate verbitterd. De Britten kenden
geen pardon met de betogers, die in ve
le gevallen hardhandig in arrestanten
wagens werden geworpen.
Gisteravond zei generaal Sir John
Willoughby, de Britse commandant in
Aden: „Wij hebben de situatie op dit
ogenblik goed in de hand". De com
mandant van de wijk waar de zwaar-
ADVERTENTIE
voelt U de gehele dag niet!
Geen vrees meer, dat de gebitsplaat van
het gehemelte loslaat. Dentofix, het
nieuwe, verbeterde, antiseptische poeder -
's morgens een weinig op de plaat ge
strooid - houdt het gebit de gehele dag
onwrikbaar op zijn plaats. Geen onaan
gename smaak. Dentofix verschaft U een
gevoel van zekerheid bij het eten, lachen,
spreken en niezen. U vergeet, dat U een
kunstgebit heeft. Verkrijgbaar in discrete,
neutrale plastic flacons, prijs f. 2,35, bij
apotheken en drogisterijen.
MONTREAL Sinds het begin van
de Amerikaanse interventie in Vietnam
zijn meer dan 2000 jonge Amerikanen
naar Canada uitgeweken om de dienst
plicht te ontduiken, aldus welingelichte
zegslieden in Montreal.
Een linkse studentenorganisatie, „stu-
dentenbond voor de vrede", zou deze
vlucht aanmoedigen door verspreiding
van pamfletten op Amerikaanse univer
siteiten, waarop vermeld staat dat er
geen dienstplicht in Canada bestaat en
dat het Amerikaans-Canadese uitleve
ringsverdrag niet voorziet in desertie-
gevallen.
Twee maanden geleden heeft de Ca
nadese premier Lester Pearson in het
Lagerhuis verklaard, dat zijn regering
niet van plan is speciale maatregelen
te treffen tegen jonge Amerikanen die
in Canada aan de Amerikaanse dienst
plicht willen ontkomen, maar dat rij
dit gedrag niet aanmoedigt.
MOSKOU Met de woorden „Vaar
wel, dierbare vriend en kameraad",
plaatste de Rsussic ehe mri Aprelexei
plaatste de Russische premier Alexei
Kosygin gisteren de urn met de as van
de vrijdag overleden maarschalk Mali-
nofski in een nis in de muur van het
Kremlin. De hoogste Russische gezags
dragers waren aanwezig om de gestor
ven minister van Defensie de laatste
eer te bewijzen.
De overbrenging van de as van de
overledene geschiedde met groot mili
tair eerbetoon. Vijfduizend man Russi
sche militairen marcheerden voor de
baar uit waarop de urn was geplaatst.
Hun rode banieren waren met een zwar
te rand omzoomd. Legerofficieren droe
gen ruim tweehonderd kransen. Daar
achter liepen maarschalken en gene
raals, die ieder een kussen droegen
waarop een van de onderscheidingen
van de maarschalk was gelegd.
Bij aankomst op het Rode Plein,
waar ruim twintigduizend militairen
en burgers urenlang de felle kou
hadden getrotseerd, namen premier
Kosügin, partijleider Brezjnef, presi
dent Podgorny en de andere leden
van het elf man tellende politieke
bureau de baar op hun schouders en
droegen de urn naar de muur van
het Kremlin, waar de as zou worden
bijgezet.
In een korte toespraak beschreef
premier Kosügin de overleden
maarschalk als een „voortreffelijk
soldaat en prominent partijleider en
staatsman". Hij roemde de resulta
ten die maarschalk Malinofski had
bereikt op het gebied van de militai
re verdediging, met name de
versterking van de strijdkrachten
van de socialistische staten in het
Pact van Warschau.
Kosügin herinnerde aan de ver
diensten die Malinofskü had verwor
ven tijdens de Spaanse burgeroorlog
toen hij deel uitmaakte van de Inter
nationale Brigade en aan de roem
die hij oogstte bij de bevrijding van
grote delen van China tegen het ein
de van de Tweede Wereldoorlog.
Alle buitenlandse militaire at
tachés, die in Moskou gestationeerd
zijn, waren naar het Rode Plein ge
komen om de plechtigheid bij te wo
nen, alleen de Chinezen ontbraken.
Maarschalk Andri Gretsjko (63 jaar),
vice-minister van defensie en de
man die de meeste kans maakt de
overleden maarschalk op te volgen,
zei dat Malinofski een zeer grote bij
drage had geleverd aan de militaire
wetenschap.
LONDEN Op het Londense vlieg
veld London Airport is een van de groot
ste partijen verdovende middelen uit
de Britse geschiedenis in beslag geno
men: 43 kilo hasjiesj. Deze hoeveelheid,
ter waarde van een miljoen gulden, is
groot genoeg om 1.250.000 sigaretten van
te maken.
ste gevechten waren geleverd was min
der optimistisch. Hij zei dat hij rijn
mannen had moeten terugtrekken om
dat vechten in het donker in de dicht
bevolkte wijk met de nauwe straatjes
onmogelijk was. „Morgen moet hier op
de een of andere manier een beslissing
vallen", zei hij.
De commissie van de V.N. heeft zich
gisteren in alle rust voorbereid op haar
taak. De drie leden een Venezolaan,
een Malinees en een Afghaan ge
bruikten de lunch met de Britse hoge
commissaris, Sir Richard Turnbull. Zij
zullen, naar men verwacht, enkele we
ken ln Zuid-Arabië blijven en een be
zoek brengen aan de zeventien sultana
ten en sjeikdommen, die de basis van
de federatie moeten vormen.
ADVERTENTIE
EEN KEIJZERTAPIJT
vanaf
26
POSTBUS 39 - HILVERSUM
SCHARMSTEDT (Reuter) De
achterkleinzoon van de laatste
Duitse keizer, Wilhelm II, vervult
sinds gisteren zijn dienstplicht in
het Westduitse leger. De 22-jarige
is ingedeeld bij een pantserbrigade
in Scharmstedt.
De prinselijke soldaat werd aan de
kazernepoort, afgeleverd in een li
mousine met particuliere chauffeur
van het Huis Hohenzollern. Zijn com
mandant was aan de poort aanwezig
om hem te verwelkomen. De jonge
man moet in de kazerne zijn kamer
delen met vier andere rekruten.
TOKIO In de herfst van dit Jaar
wordt de kiel gelegd voor een tanker
van 276.000 ton. Dit gebeurt op de Ja
panse werf Ishikawajima-Harima, die
daarna nog twee van zulke schepen zal
bouwen. Het bedrijf van Mitsubishi zal
ook drie van deze tankers bouwen.
De opdracht voor deze zes giganten
is gegeven door de Amerikaanse maat
schappij National Bulk Carriers. Elk
schip vergt een kapitaal van 72 miljoen
gulden. Het is de bedoeling dat de olie
maatschappij Gulf alle schepen voor ve
le jaren huurt.
Deze tankschepen krijgen indrukwek
kende afmetingen. De lengte wordt 346
meter en de breedte ruim 53 meter.
De grootste tanker die nu in de vaart
is, is de Idemitsu van 209.000 ton. Dit
schip werd vorig jaar gebouwd.
WENEN (AP) Het aantal
Oosteuropese toeschouwers van de
wereldkampioenschappen ijshockey
in Wenen, dat na het toernooi poli
tiek asiel heeft aangevraagd in
Oostenrijk, is gestegen tot 113. Van
de vluchtelingen kwamen er 95 uit
Tsjechoslowakije, zestien uit Honga
rije en twee uit Polen.
■M
T^e gebeurtenissen in China dragen
thans het vreemde karakter van
een duel In donker. Hoe hard Mao
Tse-toeng ook naar zijn vijanden slaat
en stoot, hij schijnt in de lucht te slaan.
Zes maanden geleden begon de voor
zitter van de Chinese communistische
partij met volle kracht te werken om
communistisch China te zuiveren van
de volgelingen van president Lioe Sjao-
tsji en degenen, die door hem waren
benoemd.
Als harde woorden letsel zouden kun
nen toebrengen, moesten hun lichamen
met wonden zijn overdekt, maar het
merkwaardige feit is daar, dat Lioe
althans in naam nog altijd president
van China is en dat vele van zijn men
sen nog altijd hun hoge posten bekle
den.
Wanneer zullen zij ten val komen?
Hoe komt het, dat zij zoals de pro
paganda van Mao zelf toegeeft ln
staat zijn terug te blijven slaan?
TTet antwoord op de eerste vraag
luidt, dat het nog lang kan duren.
Misschien tegen het eind van dit jaar,
misschien het volgend jaar als ten
val komen betekent, titels en posities in
regering en partij te verliezen.
Zij kunnen aanblijven en onder
tussen doorvechten omdat het
zwaard van Mao een botte kant heeft.
Het snijdt niet zuiver zoals het mes
van een chirurg.
Als Mao het bevrijdingsleger waar
van de meeste afdelingen aan zijn kant
schijnen te staan zou inzetten, zou
hij vermoedelijk Lioe en de zijnen met
een paar snelle houwen van zijn slacht
mes kunnen afmaken.
Maar Mao is een geboren hervormer.
Zijn doel is niet alleen te straffen ln
overeenstemming met de misdaad.
LIOE SJAO-TSJI
laat ze maar schreeuwen
maar ten aanschouwen van de wereld
een verheven voorbeeld te stellen. Zijn
vijanden moeten zich niet alleen onder
werpen, zij moeten „nieuwe mensen"
worden.
Om deze omwenteling in de menselij
ke natuur te bewerkstelligen, heeft Mao
zijn toevlucht genomen tot wat hij de
grote proletarische revolutie noemt,
maar waarvan de kortere en lelijker
naam „zuivering" luidt.
Haar methode is kritiek en ontering.
De culturele revolutie is in werkelijk
heid een orgie van naar buiten en naar
binnen gerichte kritiek. De criticus kri
tiseert het dwalende partijlid, dat wordt
aangespoord zichzelf te kritiseren en
wordt de criticus gekritiseerd en kriti-
in het verdere verloop van het proces
seert hij zichzelf.
Dit alles kost tijd en het wordt duide
lijk, dat de revolutie spoedig met een
schok aan haar einde zou komen, als
het voorwerp van de kritiek al te vlug
van het toneel zou worden verwijderd.
Zij heeft slachtoffers nodig om zich me
de te voeden.
y|e onwerkelijke atmosfeer van dit
alles wordt versterkt door het grie
zeliger feit, dat Loe Sjao-tsji in de mil
joenen woorden, die worden gespuid
door het officiële persbureau „Nieuw
China", radio Peking, het Pekingse
Volksdagblad, het theoretische orgaan
„Rode Vlag" of het dagblad van het be
vrijdingsleger, nooit is geïdentificeerd
als de voornaamste vijand van Mao.
Enkele figuren op het gebied van de
kunst, de letteren en het onderwijs zijn
met name genoemd aangevallen, maar
mannen van het formaat van Lioe, de
secretaris-generaal van de partij, Teng
Hsiau-ping, de voormalige chef-staf van
het leger, Lo Joei-tsjing, de ex-burge-
meester van Peking, Peng-tsjen en de
in ongenade gevallen minister voor de
Cultuur, Loe-Ting zijn nog altijd niet
vermeld op de officiële lijsten van mis
dadigers tegen de partij en het socialis
me.
Hun namen zijn evenwel, dank zij de
muurkranten, die van de grote steden
goudmijnen van voorlichting en mis
leiding hebben gemaakt aan ieder
een binnen en buiten China bekend.
TViettemin heeft een zo betrouwbaar
zegsman als de communistische
culturele attaché in Parijs de waar
schuwing doen horen, dat men de aan
plakbiljetten niet al te ernstig moet op
vatten. „Als er een partijfunctionaris
door wordt aangevallen, betekent dit
niet noodzakelijkerwijs, dat deze in on
genade is gevallen", zegt hij.
De kritiek rolt aan in golven, bereikt
op sommige tijdstippen een hoogtepunt
van felheid en komt op andere tot beda
ren. De openbare aantijgingen, die we
ken zijn onderbroken, schijnen te zijn
hervat.
"17"erbij ster end is de afwezigheid van
de hoofdrolspelers in het drama,
dat wordt opgevoerd. Mao zelf heeft
zich, na het vorige jaar uit het voetlicht
te zijn getreden, nog korte ogenblikken
laten zien, maar zijn erfgenaam en mi
nister van Landsverdediging, Lin-Piao.
blijft onbegrijpelijkerwijze buiten de
circulatie. Van Lioe, Teng, Lo en de an
deren wordt nooit iets gehoord en zij
worden zelden zo ooit gezien.
De enige man, die voortdurend zicht
baar blijft, zich luidruchtig en krachtig
toont, is premier Tsjoe En-lai.
Als hij verdwijnt zal de culturele re
volutie waarschijnlijk diep in de put zit
ten of moet men heel hard roepen ten
einde toch niet het slachtoffer van dit
schimmenspel te worden.