Nes Ammim om iets goed te maken DIKKE, TAAIE EN STINKENDE OLIE De Gaulles prestige VIJFTIG METER HOGE flink aangetast WA TERMUUR TELESCOOPSCHIJF CHRISTENEN HELPEN ISRAËL ACHTERDOCHT VERDWENEN Na verkiezingen in Frankrijk VLIEGTUIG VOOR GEZIN ENVOOR LOOPINGS Opheldering van mysterieuze ramp op Noordzee TEGENSTAND VRIENDEN DE KLEINSTE Tank voor besproeien met chemicaliën jf Kruiszeeën TEL AVIV Een internationale christelijke nederzetting in Israël, Nes Ammim, heeft voor de eerste maal haar steentje bijgedragen aan de Iraë- lische economie. Israëlische kranten wijdden er een klein bericht aan: „Nes Ammim exporteert eerste zending rozen". Men vertelde er niet bij dat het kweken van die rozen de Nederlandse bijdrage was in het veelbesproken project Nes Ammim, waaraan christenen uit vier landen, de Verenigde Sta ten, Zwitserland, West-Duitsland en Nederland, deelnemen. Vier jaar na de stichting is Nes Ammim een kleine maar dynamische col lectieve gemeenschap in het noorden van Israël, acht kilometer ten noorden van Akko. Het project werd opgezet in het zeer vruchtbare deel van West- Galilea, niet ver van de Middellandse Zee. Er wonen en werken dertien men sen. Men hoort er vijf talen spreken: Frans, Duits, Engels, Nederlands en modern Hebreeuws. De totale neder zetting bestaat uit vijf barakken, 112 hectare zware grond en drie honden. „Nes Ammim is opgezet om iets goed te maken van het leed dat het joodse volk in de loop van de geschie denis en speciaal tijdens de tweede wereldoorlog heeft geleden" zegt de 81-jarige Nederlander Arie van Tol, die zich in Nes Ammim al drie jaar aan het kweken van rozen Wijdt. Hij is afkomstig uit Aalsmeer en hij voelt zich een pionier „in dienst van de verzoening". Iedereen die hier komt moet een verklaring tekenen dat hij niet zal proberen Joden te be keren, zegt hij. Dat is nog een overblijfsel van de aanvankelijke tegenwerking die de stichting van Nes Ammim in Israël ondervond. In het prille begin, toen de eerste Zwitserse pionier er in een onde bus woonde, stuitte het idee voor het project en de uitvoering er van op grote tegenstand. De veertien omliggende joodse collectieve ge meenschappen werkten de totstandko ming van Nes Ammim openlijk tegen Niet zozeer omdat ze concurrentie vreesden, maar omdat de Israëli's heel gevoelig zijn voor elke poging om hen te bekeren. In eigen land ver zetten zij zich hevig tegen iedere vorm van zending. Na tweeduizend jaar ballingschap en vervolging zijn ze vijandig tegen de zending in het algemeen. Vooral de inwoners van de kibboets Lachamie Hagettaot, drie kilometer ten westen van Nes Ammim, hebben zich vroeger hevig verzet tegen de stichting van de internationale chris telijke nederzetting. In die kibboets wonen de joodse overlevenden uit het ghetto van Warschau. Een indrukwek kend museum herinnert er aan de gru welen die de nazi's tegen de joden in Polen hebben bedreven. Maar him aanvankelijk vijandige houding veranderde toen ze zagen dat Nes Ammim geen verkapte zendings- post was. „Nu zijn ze onze beste vrien den" zegt Arie van Tol. Het wordt be aamd door Bernard Rimonski, een 55- jarige Poolse jood. die vijf jaar als partisaan in de wouden van Polen en Rusland tegen de Duitsers heeft ge vochten. Nu beschermt hij met een geweer in de hand de bananenplanta ges van zijn kibboets. Hoewel Nes Ammim mede wordt gefinancierd door een Westduitae groep worden er nog geen Duitsers toegelaten. De omliggende nederzet tingen hebben daar ernstig bezwaar tegen „Misschien is dat over tien jaar anders" aldus Arie van Tol. Ze ker is het echter niet. Katholieken worden trouwens even min toegelaten. Nu niet en misschien nooit. Nes Ammim. „Banier der na ties" is een exclusieve protestantse nederzetting, een plaats waar Ameri kaanse methodisten, Nederlands Her vormden, Duits-Evangelisten en Zwit serse Freikirchmanner elkaar hebben gevonden. Els van Bemmel, een hoogblond 21- jarig meisje uit Rotterdam, dat an derhalf jaar in Nes Ammim werkt, ziet de uitsluiting van katholieken zo: „In de roomskatholieke kerk bestaat niet zo veel belangstelling voor Is raël. Bij ons in de Nederlandse Her vormde kerk is dat anders. Er wordt heel veel over Israël gesproken." De dertien bewoners van Nes Am mim leven dicht bij elkaar. Ze schui ven elke dag aan een lange sobere tafel in de hoofdbarak, die ook als kerkgebouw dienst doet. Nes Ammim is stellig de kleinste collectieve neder zetting in Israël. Evenmin als in ande re collectieve nederzettingen krijgen de bewoners iedere week een loonzak je. Ze ontvangen alleen zakgeld, zes- Een Britse fabrikant heeft een nieuwe grote Polyethyleen tank vervaardigd voor het besproeien van gewassen met chemicaliën. De tank, die naar men aanneemt een van de grootste met een gietvorm vervaardigde container voor chemische vloeistoffen voor commer cieel gebruik is, heeft een inhoud van ongeveer 500 liter en maakt deel uit van een op een tractor aangebrachte sproei-installatie. De tank heeft een voortreffelijke bestendigheid tegen che micaliën en heeft een levensduur van 10-15 jaar. tig gulden per maand en dat is in het dure Israël niet veel. Ze spreken nu nog overwegend Frans of Engels. Het is echter uitdrukkelijk de bedoeling dat er in de toekomst uitsluitend Ivriet, modern Hebreeuws, zal worden gesproken. Dit is om het contact met Israël te vergemakkelij ken. De pioniers van Nes Ammim be schouwen Israël niet als hun vader land, maar als het Heilige land. Zij komen slechts voor een paar jaar. Ze krijgen een contract voor drie jaar dat verlengd kan worden. Arie van Tol uit Aalsmeer heeft zijn contract verlengd. Hij heeft er een goede reden voor. In Nazareth heeft hij een christelijk Arabisch meis je ontmoet met wie hij zich heeft verloofd.... QVER TWEE maanden begint het toeristenseizoen in de badplaatsen aan de kust van Cornwall. Wie deze foto ziet begrijpt dat er nu al bad gasten zijn geweest die hoteliers en pensionhouders hebben laten weten dat zij maar liever wegbleven. Letterlijk duimen dik drijft de olie op het water in de havens, de baaien en in zee. Op de stranden en de kaden kan men niet zonder laarzen lopen. Alles is bedekt door een dikke, taaie, stinkende laag olie en het is haast niet te geloven dat er in Londen optimisten zijn die voorspellen dat er nog voor de zomer afgerekend zal zijn met de vieze troep. m m&mmm m - mmmmÊMmmmm mmmmm STUTTGART Voor de kri tische ogen van internationale ex perts voltooide onlangs een nieuw Duits sport-, instructie- en reis vliegtuig, dat ook voor acrobatiek geschikt werd bevonden, zijn eer ste ongeveer een half uur durende proefvlucht. De indruk en de re sultaten waren zo veelbelovend, dat de Siat 223 Flamingo onder tussen in serieproduktie werd ge nomen. Verschillende luchtvaart maatschappijen hebben het plan de vierpersoons cabinelaagdekker voor de primaire vliegerscholing aan te schaffen. Evenzo geschikt is de met een vier cilinder Lycoming ins puit motor (160-200 pk) uit geruste machine voor particuliere doeleinden, onverschillig of het gaat om een haastige manager of een enthousiaste sportvlieger. Zeer geprezen werd de uitstekende ma- neuvreerbaarheid van het voor 85 procent belaste geheel uit metaal bestaande vliegtuig en de rolsta- biliteit, die de machine wordt ver leend door een neuswiel. Ontwikkeld en gebouwd wordt de Siat 223 door de Siebelwerke ATG GmbH in Donauwörth, die tot de Bölkow/Siat-groep beho ren. eenheid in Europa brengen kan, aan zich voorbij te laten gaan. Tot de gaullistische meerderheid in het Franse parlement behoren Gis- card d'Estaing en de zijnen. Een po litieke groep die men niet zonder meer als slaafse volgelingen van de president kan aanduiden. Hun wapen spreuk kan men vertalen als „Ja, maar..." Giscard d'Estaing was mi nister van Financiën en Economie en in die functie gaf hij in Brussel en Parijs er meermalen blijk van, meer inzicht te hebben in de mogelijkheden van de EEG dan zijn opperste chef. Met deze groep zal de Gaulle nu re kening moeten houden. De zuiver gaul listische wijn zal in welke mate dan ook versneden moeten worden. Ongetwijfeld zal de befaamde Fran se onderhandelingstechniek er wel voor zorgen dat in Brussel menige ze ge wordt behaald. De Duitse regering van kanselier Kiesinger en zijn niet geheel van gaullistische sympathieën vrij te pleiten minister van Financiën Strauss blijven onder zware druk. De Britse premier Wilson behoeft er voorlopig nog niet op te rekenen dat hij op korte termijn door De Gaulle zal worden omarmd als de nieuwe partner in de gemeenschap. Toch lijkt nu de tijd meer dan ooit rijp voor een formeel Brits verzoek om toelating tot de EEG. Dat verzoek zal dan niet meer, maar ook niet min der moeten inhouden dan een officiële aanvaarding van de Europese verdra gen en een verzoek om een overgangs periode, waarin Engeland zich in ver schillende fasen kan aanpassen aan de inmiddels op het vasteland ge groeide situatie. Natuurlijk zal Wilson hierop niet di rect een antwoord krijgen. Wel heeft hij hiermee de beslissing verlegd van Londen naar Brussel. Eerst dan ook hebben zijn vrienden in de gemeen schap een houvast, een formeel punt ter onderhandeling. Er zijn vele zake* die Frankrijk en Engeland gemeen hebben. Hun beider belangstelling bijvoorbeeld voor de ontwikkeling van de Europese techno logie, hun gelijklopende opvattingen over de verhouding tot de communis tische landen. Sinds het Amerikaanse optreden in Viëtnam bovendien zal Engeland in het standpunt van Pa rijs meer de eigen gedachten herken nen dan in dat van Washington. De Franse president weet ook dat het zijn land economisch gezien steeds moeilijker zal vallen rich teweer te stellen tegen de Duitse industriële en technische kracht. Engeland zou voor een beter evenwicht kunnen zorgen. Deze overwegingen zouden de Franse president er toe kunnen verleiden de deur open te zetten voor Engeland. De angst echter dat Groot-Brittannië en niet langer Frankrijk de voornaam ste plaats in de gemeenschap zal be zetten, doet de Gaulle zoeken naar motieven die de Europese weg van Wilson onbegaanbaar moeten maken. Wellicht zou een topconferentie van regeringsleiders, zoals de Italiaanse regering heeft voorgesteld, een begin van een oplossing kunnen brengen. Er is evenwel nog geen datum vastge steld: het is zelfs allerminst zeker of de Franse president zelf zal komen. De Franse regering beraadt zich welke wegen zij in de komende perio de moet bewandelen. Zij zal heel wat voorzichtiger moeten manoeuvreren dan rij gewend was, want niet alleen in het buitenland, maar ook in Frank rijk beseft men dat de Gaulle de Gaul le niet meer is. De positie van Frankrijks president De Gaulle is deze maand een andere geworden dan die van zo'n jaar geleden. De verkiezingen in het land dat binnen de Europese Economische Gemeenschap zo vaak voor ernstige, poli tieke moeilijkhalen zorgt, hebben het prestige van het staatshoofd aangetast. HAMBURG In de late namiddag van de 23e februari 1967 verdronk de vier koppige bemanning van de Duitse reddingkruiser „Adolph Bermpohi", nadat zy kort tevoren de opvarenden van een in nood verkerende Nederlandse viskotter had overgenomen. Ook de Nederlanders vonden de dood in de orkaan, die op deze dag met een snelheid van 150 kilometer per uur over de Noordzee raasde. Ex perts van het zeereddingswezen vonden het aanvankeiyk raadselachtig, hoe het ongeluk kon gebeuren, daar de „Adolph Bermpohi" toch één van de zeven red dingsboten van de „Deutsche Gesellschaft zur Rettung Schiffsbrüchiger" was, die tot de modernste in hun soort behoren. Het scheepstype gaat voor uiterst veilig door en zou praktisch niet kunnen zinken dank zy de luchtdicht afgesloten op bouw, die zo'n grote opdrijvende kracht heeft, dat de romp by een kentering automatisch weer zou worden opgericht. Bovendien bezitten deze boten een dubbele wand, die het drijfvermogen ook dan nog garandeert, als de buitenste wand lekgeslagen is. Inderdaad werd de „Bermpohi" na de storm weliswaar beschadigd, maar met lopende dieselmotor drijvend aangetroffen. Van de be manning ontbrak elk spoor. Intussen hebben oceanografen van het Hydro grafische Instituut in Hamburg het verloop van de catastrofe ongeveer kunnen reconstrueren. Klaarblijkelijk zijn de redders en de Nederlandse vissers het slachtoffer geworden van een zeer bijzondere zeenoodsituatie, waarin zelfs zeelui met een jarenlan ge ervaring slechts zelden of nooit ge raken: men moet aannemen, dat de redders en de geredden door een enorm hoge muur van water gedood werden, die slechts door samenwer king van verschillende ongelukkige omstandigheden kan ontstaan. Het is niet de eerste maal. De her verkiezing van De Gaulle als presi dent in december is anders uitgelopen dan de man die zich zo graag als de „gids" van het Franse volk beschouwt zich moet hebben voorgesteld. Eerst in de tweede ronde verkreeg hij de vereiste meerderheid. De parlements verkiezingen van deze maand hebben zijn aanhang in het parlement terug gebracht tot net iets meer dan de helft van het aantal zetels. De Gaulle heeft zich nimmer veel gelegen laten liggen aan de volksver tegenwoordiging. Hij vindt het politie ke spel ver beneden rijn hoge waar digheid. Het feit dat hij zich omwille van zijn aanhang min of meer in de verkiezingsstrijd moest werpen, duidt al aan dat hij door het Franse volk niet zo als vanzelfsprekend meer aan vaard wordt. Toegegeven moet worden dat de Europese eenwording tijdens de ver kiezingsstrijd, evenmin overigens als in Nederland, amper enige aandacht heeft gekregen. Dat neemt niet weg, dat de Franse verkiezingen invloed zullen hebben op het doen en laten van de Franse regering, ook in Brus sel. Men hoeft niet te verwachten dat De Gaulle en zijn ministers plots be keerd zullen worden tot het geloof in een hechte Europese gemeenschap geleid door een niet aan het nationale maar aan het Europese Parlement verantwoordelijke Commissie. Een re ging met 'n krappe meerderheid en een niet voor machtsverhoudingen blinde president beseffen wel dat er meer rekening moet worden gehouden met het Franse volk. Moge dan h*t enthousiasme voor de Europese een heid politiek niet zo sterk leven ,fej Frankrijk, de burger is niet zond'*' meer bereid omwille van de overigens verouderde politieke visie van de pre sident de economische voordelen die jKaWBÜiiSW mmmmmÊÊÊmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm t Zo ongeveer luidt de voor expert als leken even opwindende ver klaring van het Hamburgse insti tuut: normaliter bereiken bij een or kaan de golven van de Noordzee nau welijks een hoogte van meer dan acht meter. In de buurt van de kust echter vooral daar, waar de bo dem van de zee vol spleten is worden de aanrollende golven van tijd tot tijd afgeremd, zodat de af stand tussen twee golfbergen vermin dert en deze tevens enige meters ho- ger worden. Als nu ook nog twee soortgelijke golfbergen uit verschillende richtingen tegen elkaar botsen men spreekt in dit geval van zogenaamde „kruis zeeën" ontstaat een super-golfberg, die ongeveer 60 procent hoger is dan de beide golven, waaruit deze ont stond. Maar ook dit was nog niet het kri tische punt bij dit dramatische gebeu ren, want zelfs een golf van ongeveer 18 meter hoogte had normaliter voor de bemanning geen gevaar opgele verd. Pas wanneer zo'n golf vol gens het oordeel van experts gebeurt dat onder tienduizend gevallen een keer zeer steil naar voren om slaat en daarbij duizenden kubieke meters lucht insluit, wordt de tegen druk van de gecomprimeerde lucht zo groot, dat bij het barsten van de reu- zenbei enige honderden tonnen water vijftig meter of nog hoger loodrecht omhoog geslingerd knnnen worden. Een op deze manier ontstane muur van water veegde naar alle waar schijnlijkheid tijdens het ineenstorten de mannen van de „Adolph Berm pohi" en de Nederlandse zeelieden overboord. Een ingenieur van Corning Glass Works te New York houdt nauwlettend toezicht als de 366 centimeter grote, ruwe telescoopspiegel van gefuseerde silica, bestemd voor het Europees Zuidelijk Observatorium, van een slijp- tafel wordt gelicht om omgedraaid te worden gedurende de eerste eind- bewerkingen in de V.S. De reusachtige schijf, met een dikte van 51 cm en een gewicht van 11.57 metrieke tonnen, is het grootste voorwerp ooit van GEFUSEERDE SILICA vervaardigd. De 508 cm grote telescoopspiegel te Mount Palomar in Californië is de enige grotere telescoopschijf die er bestaat. Coming is thans bezig met de vervaardiging van een 386 cm grote spiegel van gefuseerde silica voor het Queen Elisabeth II Observatory in Canada.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 8