N.S. weert langharigen uit
hal van Centraal Station
ïs't eigenlijk niet jammer
van die boterham
van die biefstuk
Ach, t was wei goed,
maar toch wat saai en gewoontjes...}
Natuurlijk, u bezuinigt per
boterham wel een cent of zo,
en perbiefstukje misschien zelfs wel
een of twee stuiver.
Maar eigenlijk bezuinigt u vooral
op smaak, op eerlijk gezond
plezier-in-'t-eten*
l
Beter met Boter
„Wij hebben er recht op
dat onze meisjes met
rust worden gelaten"
Mr. Marijnen „geketend"
6)
Reactie op gevecht „marine-provo''s
Verbijsterend en
ontoelaatbaar'
oordeelt raad
van Amsterdam
Boerenraadslid
Verlaan biedt
excuses aan
k>
fö T
b w
„Geen spijt" zegt marine
Volkomen fout
Telegram
Waarsch u wi ng
Niet echt hoos
Zes man
„Schandaal
Verwondingen
Incidenten in
F. Somaliland
de beste chef-kok kan uw boterham niet j verbeteren als er
(O
Q A
uw kippetje-thuis,
heel gewoon echte bóter op zit
mevrouw,
kan zo fijn en lekker smaken alsof het
in de beroemde Franse keuken is klaar gemaakt,
't Recept is simpel:braden In echte bóter
waarom denkt u dat men spreekt van botermalse biefstuk?
U weet het best:
Vzo'n sappig stuk vlees
wordt immers alleen maar echt fijn met echte bóter.
een klontje echte bóter op gewone
doppertjes om ze super super fijn te maken
DONDERDAG 6 APRIL 1967
9 9
De persconferentie op het hoofdbureau van politie te Amsterdam werd gegeven
door v.l.n.r. de heer A. H. Hogezand (voorlichting N.S.), hoofdcommissaris P. A
Jong en commissaris H Molenkamp
5
DEN HELDER De negentienjarige matroos die in een van de vele kroegjes
in de Helderse Spoorstraat zyn pijpje pils drinkt, wil liever anoniem blijven. Hy
is er een van de tachtig, die dinsdagavond samen met zo'n veertig mariniers
naar Amsterdam trokken om er de langharigen van het Centraal station aan te
pakken. „Ze hebben erom gevraagd", zegt hU, in het afbrokkelende schuim
van zyn biertje starend. „Ik weet dat je het recht niet eigen hand kan nemen,
maar het was beter zo".
„Wat hebben wij eraan als de
Spoorwegen met de Amsterdamse po
litie harrewart over wie er wel en
wie er niet op los mag slaan in de
hal van het centraal station? Waar
AMSTERDAM. „Verbijsterend en
ontoelaatbaar". Zo oordeelde de Am
sterdamse gemeenteraad gistermiddag
unaniem over de strafexpeditie die
120 matrozen en mariniers uit Den
Helder hebben ondernomen tegen de
jongelui die al geruime tijd de hal van
het Amsterdamse Centraal Station in
opspraak brengen.
De raadsleden van alle fracties wa
ren uiterst verontwaardigd over de
manier waarop militairen het recht in
eigen hand hadden genomen. „Het is
niet alleen de taak van de politie de
openbare orde te handhaven, maar in
een rechtsstaat hebben alle burgers
recht op bescherming van lijf en goed.
Dat politie en marechaussee, die ruim
een uur voor het gevecht op de hoog
te waren, machteloos waren is verbijs
terend", was de mening van de raad,
geformuleerd door drs. Ed. van Thijn
(Soc.). De fracties schaarden zich on
verdeeld achter dit standpunt.
In een korte verklaring noemde ook
burgemeester Van Hall het eigenmach
tig optreden, het zelfrecht, een volko
men foute zaak. „Wel zijn bij de bur
gerij door de toestanden in het Cen
traal Station en elders in de stad een
groeiend onbehagen en toenemende
wrevel over de staatschennerijen ont
staan. Dat brengt het gevaar mee dat
de burgerij, of zoals nu de marine,
zelf gaat optreden en dat is onaan
vaardbaar".
„De politie zal het toezicht bij be
paalde gebouwen verscherpen. Ik doe
een beroep op de bevolking niet zelf
het recht in handen te nemen. Dat ver
zwaart de toch al moeilijke taak van
de politie alleen maar. De verwarring
wordt er nog groter door", aldus mr.
Van Hall.
Het verwijt uit de raad dat de poli
tie niet tijdig is opgetreden wees mr.
Van Hall van de hand. „In de eerste
plaats is de spoorwegrecherche ver
antwoordelijk op het gebied van de
Spoorwegen. Ten tweede was de ma
rechaussee op de hoogte en ter plaat
se".
„Hoewel de spoorwegrecherche niet
om assistentie had verzocht, is de mo
biele eenheid (vijftien man) van de
politie voor alle zekerheid toch uitge
rukt. Men heeft ongevraagd assistentie
verleend. De militaire actie voltrok
zich zo snel dat de politie haar niet
kon voorkomen. Wel heeft men de
vechtenden gescheiden", aldus mr.
Van Hall.
Enkele raadsleden vroegen maatre
gelen om te voorkomen dat groepen
jongelui weer aanleiding tot een der
gelijke actie kunnen geven. Het raads
lid voor Provo, P. Schimmelpennink,
verklaarde dat zijn groepering sinds
kort vriendschap heeft gesloten met de
groep die in het Centraal Station werd
mishandeld.
„Er is echt wel met deze groep te
praten. Als het zo door gaat kan men
wel kunsthandels gaan bestormen om
dat men bepaalde kunst ontaard
vindt".
Provo heeft inmiddels in een tele
gram aan de minister van Defensie
opheldering gevraagd over de mishan
deling van de stationsgroep van Provo
door militairen.
wij recht op hebben is dat onze meis
jes en vrouwen met rust worden gé-
laten als wij afscheid van hen hebben
genomen en met de trein naar
Nieuwediep rijden."
Hij vertelt dat daaraan vooral de
laatste tijd nogal wat schortte. „Het
meisje van mijn maat", zegt de ma
troos „hebben ze er laatst nagenoeg uit
gekleed."
„Ze werd mishandeld en een paar
burgers hebben haar, zij het met
moeite, kunnen ontzetten. Van die
burgers is er bij één een oog dichtge
slagen, de ander liep een gescheurd
overhemd op; de derde kwam er
zonder kleerscheuren af."
„Weet u wel", zegt de jonge jan
maat, „dat er in het tunneltje bij het
station avond aan avond tegen de mu
ren dingen gebeuren die in feite in
bed gedaan moeten worden?"
„Het zijn maar al te vaak onze
meisjes die er, vooral zondagsavonds
het slachtoffer van worden; die er
langs moeten lopen als zij uit het
station komen en letterlijk en figuur
lijk van alles naar het hoofd krijgen.
Zondagavond is dat opnieuw gebeurd."
„In de trein hebben wij toen afge
sproken, dat wij dit niet langer zul
len nemen. Daar en nergens anders
is het plan geboren om er een straf
expeditie van te maken."
Zijn wat oudere maat „alsjeblieft
mijn naam niet in de krant" zegt
erover: „Het is ons er vooral niet om
begonnen om te knokken, ook al is
het wel eens lekker om te rammen,
een oog dicht te timmeren of er ge
woon maar op los te slaan. Wat by
ons bovenaan stond, was die nozems
te waarschuwen dat zij zo niet kunen
doorgaan."
„Dat daarbij soms onsportief met
de broekriem is geslagen, is niet goed
te praten. Dat had achterwege moe
ten blijven. Daarbij en bij het afknippen
van haren, want daar pest je dat
tuig het meest mee", is zijn conclu
sie.
„Wij zijn na afloop in de trein ge
stapt en toen ordelijk naar huis ge
gaan; in twee ploegen de laatste
met de laatste trein."
In Den Helder was toen de marine
leiding al gealarmeerd. De comman
dant militaire middelen Willemsoord,
kapitein ter zee J. S. Snellen van Vol
lenhoven, tevens garnizoenscomman
dant, was persoonlijk aan het Helder
se station om te zien wat er aan de
hand was.
De jannen, zoals Den Helder zijn
matrozen noemt, hielden de boot af.
„Gevochten?", antwoordden zij op de
vragen van leden van de militaire
politie en de inlichtingendienst: „Wel
vechten gezien, maar niet meege
daan, kolonel eerlijk niet"
Nu nu zy weten dat er op het
commandement Zeemacht in Den Hel
der tientallen adhesietelegrammen van
burgers zijn binnengekomen, lachen
zij erom. „Wij hebben die Ouwe mooi
aan zijn staart gehad. En dan ter
verduidelijking: „De meesten hadden
een koffertje of een weekendtas mee
genomen. Dan lijkt het er niet op dat
je uit knokken bent geweest".
Gistermiddag is een boodschap van
de commandant Zeemacht Nederland,
jonkheer J. C. de Jong van Ellemeet,
over de hele vloot uitgegaan. Daarin
wordt gezegd dat de betrokkenen
zich niet mogen laten misleiden door
de populariteit die zij gekregen me
nen te hebben.
De commandant heeft vermanend de
vinger geheven, maar zijn naaste me
dewerkers op het commandement Zee
macht leiden eruit af dat de comman
dant niet echt boos is. „Anders was
hij wel anders uit de hoek gekomen,
want zo is die Ouwe nou ook weer
wel", is hun onverbloemde lezing.
AMSTERDAM Het Centraal station in Amsterdam gaat voortaan 's avonds
tot op een kier dicht. Alleen reizigers en anderen die er wezenlijks iets te doen
hebben, mogen binnen. Ieder ander wordt geweerd. Het is een der reacties van
de Nederlandse Spoorwegen op het gevecht dinsdag in de hal van het sta
tion woedde.
Een tweede maatregel van de Spoorwegen: het sluiten van de automaten
voor warme en koude hapjes, koffie en pasfoto's in de hal. Gebleken is dat
deze apparatuur grote zuigkracht uitoefent op bepaalde jongens en meisjes.
De politie deelde gisteren over de
verwarde gebeurtenissen in het sta
tion mee: Ongeveer een uur voor de
aankomst van de trein, waarmee de
marinemannen naar Amsterdam reis
den, werd de Amsterdamse politie over
hun komst ingelicht. Dat gebeurde met
een telefoontje van de marechaussee
in Amsterdam, die op haar beurt te
lefonisch een tip uit Den Helder had
gekregen.
De spoorwegrecherche, ook gewaar
schuwd, liet een aantal mensen van
huis komen. Zo waren zes man spoor
wegpolitie met twee honden in de hal
van het station toen de marinemannen
binnenkwamen.
De politie stuurde een groep van de
mobiele eenheid de „rellenbriga-
de" naar het station om, wanneer
daarom zou worden gevraagd, assis
tentie te verlenen. Het station is ter
rein van de Spoorwegen waarop de
politie alleen in actie komt als haar
hulp wordt ingeroepen.
Al lang is de hal van het Centraal
Station een doorn in het oog van de
politie, maar ook van het publiek. De
Amsterdamse politie heeft daar vele
malen met de N.S. over gesproken.
Een paar maanden geleden verscherp
te de spoorwegpolitie na een paar inci
denten het toezicht al voor enige tijd.
Ook werden toen de automaten al eens
gesloten.
99
De directie van de spoorwegen be
treurt de vechtpartij eveneens bijzon
der maar ook zij heeft begrip voor de
actie van de marinemannen. De direc
tie wil echter geenszins zo ver gaan
dat zij dergelijk optreden als dat van
de matrozen, zou willen tolereren.
De hoofdinspecteur van de Amster
damse politie, W. van der Voort, zei:
„Het is natuurlyk een godgeklaagd
schandaal dat er een aanleiding is ge
weest voor wat hier is gebeurd".
De leiding van de Amsterdamse po
litie meent dat het aantal mannen dat
naar het station werd gestuurd, niet te
klein was, zeker niet Voor het aantal
van zeventig marinemannen waarop
men tot dan meende te moeten reke
nen. Later bleek dat het om meer dan
honderd man ging. In het begin was
in Amsterdam trouwens helemaal on
bekend uit hoeveel mensen de knok
ploeg bestond.
Bij de politie vindt men dat het niet
doenlijk zou zijn geweest om de man
nen uit Den Helder op het perron op
te vangen. Elke avond komen veel
matrozen en andere marinemensen
naar Amsterdam. Bovendien had men
moeten opereren tussen het andere pu
bliek.
Buiten leek het er aanvankelijk trou
wens op, dat men niets had te vrezen.
De groep mariniers en matrozen liep
van het station weg naar het Damrak.
Opeens wendde het gezelschap de ste
ven en ging naar het station terug,
rug.
In de hal, zo rapporteerde later een
spoorwegrechercheur, bleef het ook
nog even rustig. Toen, ineens, vielen
de marinemannen de groep rondhan
gende jongelui aan. De mensen van-de
spoorwegpolitie en twee marechaus
sees die ook in de hal waren, stortten
zich erop.
„Het ging allemaal in een bliksem
schicht", zo vertelde de Amsterdamse
politiecommissaris H. Molenkamp. „In
drie minuten was het gebeurd. In een
oogwenk was de hal leeg, spoorwegre
cherche, marechaussee en politie heb
ben toen geprobeerd de zaak zo snel
mogelijk te verspreiden".
Te voorkomen was er eigenlijk niets
meer, want de hal was zo ongeveer
al leeg eer de groep van de mobiele
eenheid te hulp had kunnen komen.
Een aantal langharigen verloor dotten
haar aan de marinemannen. Bij som
migen veroorzaakte dat verwondingen
aan het hoofd.
„Wij kunnen natuurlijk nooit goed
keuren dat groepen mensen zo het
recht in eigen handen nemen", zo zegt
de leiding van het Amsterdamse poli
tiekorps. „Het is afkeurenswaardig,
maar het zou irreëel zijn als we er
niet bij zouden zeggen dat we geen be
grip kunnen opbrengen voor wat er ge
beurd is".
AMSTERDAM Amsterdams jong
ste rel heeft het Boerenraadslid N.
Verlaan tot inkeer gebracht. „Ik moet
u mijn excuses aanbieden voor alles
wat ik heb misdaan. Ik heb diep be
rouw van het telegram dat ik inder
tijd aan de politie heb verstuurd en
waarin ik de raadsleden lapzwanzen
noemde. Ik neem dat terug voor elk
voor u".
„Ik ben tot het inzicht gekomen dat
deze stad een buitengewoon goed be
stuur heeft en ik wil u nederig vragen
mij weer op te nemen in dit bestuur.
Ik wil graag mijn werk als gekozen
raadslid in de commissies weer opne
men. Ik hoop van de voorzitter te ho
ren of mijn excuses worden aan
vaard", aldus de berouwvolle verkla
ring, die het lijkbleke raadslid Verlaan
gistermiddag aflegde. De raad luister
de in diepe stilte toe.
Bij een vorige rel bij het Centraal
Station had het raadslid Van het Schip
een klap opgelopen van een agent, die
tevens liet weten de raad een stelletje
lapzwanzen te vinden. De heer Ver
laan had zich in een telegram bij die
opmerking aangesloten; waarop de
raad hem uit alle commissies weerde
en hem verder boycotte.
Mr. Van Hall zei persoonlijk waar
dering te hebben voor het gewijzigde
standpunt van de heer Verlaan. De
raad zal het verzoek in overweging
nemen.
DJIBOETI Bij een massale ont
snappingspoging uit een kamp bij
Djiboeti zijn vandaag vier Somali's
doodgeschoten.
De Somalistam heeft bij het refe
rendum in Frans-Somaliland voor vol
ledige onafhankelijkheid gestemd,
maar de meerderheid der kiezers
aangevoerd door de Afar-stam
stemde voor handhaving van de ban
den met Frankrijk.
Bij de onlusten, die volgen op de
volksstemming, waren reeds zeker 12
personen gedood.
ROTTERDAM De voorzitter van
Rijnmond, mr. V. G. M. Marijnen, hoef
de gistermiddag niet te bukken voor de
burgemeester van Rotterdam. Namens
alle burgemeesters van het Rijnmond
gebied bood burgemeester W. Thomas
sen de voorzitter van Rijnmond een
ambtsketen aan, maar hij hing de
ambtsketen niet om d eheer Marynen.
Hij legde alleen zijn hand op de schou
der van de voorzitter van Rijnmond.
„Ik wil voorkomen, dat u moet buk
ken voor een burgemeester. Ik wil ook
voorkomen, wat een paus eens over
kwam, toen hij Napoleon zou kronen.
Toen nam Napoleon hem de kroon uit
handen en zette die zelf op het hoofd."
Daarom gaf de heer Thomassen de
ambtsketen in handen van de plaatsver
vangend voorzitter van Rijnmond, mr.
H. B. Engelsman.
De ambtsketen, vervaardigd door de
beeldhouwer Cor van Kralingen, heeft
al geschiedenis gemaakt. De keten
werd ingesteld en beschreven bij Ko
ninklijk Besluit van 20 maart, toen de
keten al klaar was.
Bijna een maand had het geduurd
voor de Koningin het besluit tekende.
Zij wilde de keten eerst zien. Op dezelf
de dag dat de keten op paleis Soestdijk
werd bezorgd, wer dhet Koninklijk Be
sluit getekend.
Volgens dit besluit moet de voorzitter
van Rijnmond de keten dragen als hij
de raad van Rijnmond presideert en
wanneer hij in zijn functie van voorzit
ter van Rijnmond in het openbaar op
treedt.
AAN
DE VROUWEN
DIE
NOG GEEN
ECHTE BOTER
GEBRUIKEN
t
I
O
w
in
f-
