„Ontwikkelingshulp geen
zaak van diaconie"
HOFNAR
Gloechof krijgt
advocaat via
So v j et-ambassade
Grote drukte bij Drakensteyn
maakt dranghekken nodig
maak 'n
Rotterdammer voor tweede maal
van spionage vrijgesproken
BOUQUET
Ook vorig jaar
weer minder
geboorten
„Optreden van
politie bij
Drakensteyn
was onjuist"
Duitse souvenirverkopers doen goede zaken
Monteur gedood
door explosie
Damp0 breekt
Gesprek met drs. Udink
sinds kort minister:
SAAI
OPMARS
R.V.D. ERKENT:
RIJSTAND
BESTELLERS
GEEN ALCOHOL BIJ SNELVERKEER
DEKMANTEL
Grens (licht voor
Italiaanse varkens
Zondagsheiliging
Partijloos
D<
VRIJDAG 14 APRIL 1967
DEN HAAG „De buren doen
nog gewoon tegen me. Het is een fijne
stad. Neen, ik ga niet uit Rotterdam
weg". Dat zegt de minister die geen
portefeuille heeft, de enige die abso
luut zeker weet dat op zijn uitgaven
niet wordt beknibbeld. Integendeel,
minister Udink krijgt voor zijn ont
wikkelingshulp oij de volgende begro
ting ruimere armslag.
Tijdens de lange formatieweken is
zijn naam voor verschillende posten
genoemd. Toen hij in Engeland de Bil-
derbergconferentie bijwoonde meende
hij „uit de boot te zijn gevallen". Een
telefoontje anderhalf uur na zijn terug
keer, leerde anders.
„Het is onloochenbaar dat ik geen
portefeuille heb. Ik heb deze post aan
vaard uit loyaliteit tegenover de Chris-
telijk-Historische Unie. Deze post ligt
mij bovendien, anders had ik het zeker
niet gedaan. Je moet iets goed kunnen
doen of je moet het niet doen."
Het geringe enthousiasme waarmee
de nieuwe regering is ontvangen, heeft
de minister niet van zijn stuk gebracht.
„Men moet de regering op haar daden
beoordelen".
Drs. B. J. Udink is voorstander van
een toenadering van alle christelijke
partijen. In de „politieke crèche", zo
als hij de Rijnmondraad betitelt, was
hij zelf voorzitter van de protestants-
christelijke fractie. „Het verliep uitste
kend. Ik heb er nooit op behoren te
letten of er nu een anti-revolutionair of
een christelijk-historicus het woord zou
voeren." „Er komen geweldige veran
deringen, in de komende vier jaar. Ik
geloof dat er veel positiefs in zit. Ik
sta niet zo wantrouwend tegenover wij
zigingen. We rennen ook niet naar de
afgrond."
Voorzichtig het bandje'van zijn dunne,
lange sigaar af peuterend: „We hebben
van die spreekwoorden, saaie soms.
Deze bijvoorbeeld. Je moet het kind
niet met het badwater weggooien. Nou,
daar zit soms veel waars in. En de re
gering, die moet midden in de stroom
van veranderingen staan".
De minister is in Deventer geboren,
41 jaar geleden. Hij studeerde in Lau
sanne maar vooral in Rotterdam. Daar
trouwde hij ook, 23 jaar ou. „Een echt
studentenhuwelijk". De beroemde dr. K.
P. van de Mandele ontdekte hem en als
secretaris van het Nederlands Comité
Waterwegen schreef hij tegen het Moer
dijkkanaal. „Denk echter niet dat ik het
beleid bepaalde", weert hij nu af.
In 1953 kwam hij bij de Rotterdam
se Kamer van Koophandel, die zich
toen kritisch opstelde tegen de Europe
se Economische Gemeenschap. „Als
men mij dat nu nog zou verwijten, dan
is dat niet juist. We waren kritisch, ze
ker, maar niet tegen. We hebben op
de moeilijke punten gewezen en die
zijn er nog. Denk maar aan het ver
voerbeleid".
„Het petekind van dr. K.P." („ik
heb lang met hem gewerkt en ik ben
hem bijzonder dankbaar") werd alge
meen directeur van de Centrale Kamer
van Handelsbevordering. Daar „sloeg
hij op de trom" voor Indonesië. De mi
nister zegt nu: „Het is duidelijk dat
Indonesië een bijzondere plaats in
neemt. Nederland heeft niet voor niets
ook de groep van landen geleid die de
ontwikkelingshulp aan Indonesië een
nieuwe vorm wilden geven".
Eigenlijk heeft hij een hekel aan het
begrip „hulp". Het heeft voor hem het
geluid van „diakonie, armbestuur. Als
of je er vanaf zou zijn als je je duit
in het zakje hebt gedaan".
„Het gaat om samenwerking tussen
de industriële naties en de ontwikke
lingslanden. We hebben een belangen
gemeenschap. Kijk, het gaat hierom:
1. „Ontwikkelingshulp is een politiek
belang. Het is noodzakelijk dat de
ontwikkelingslanden mee worden opge
trokken in de groei die wij doormaken.
Je moet niet denken aan de gevolgen
als ons eiland van welvaart wordt om
spoeld door een zee van peilloze ellen
de".
2. „Het is ook een economisch belang.
We kunnen ons als rijke landen niet
handhaven als we in ons zelf worden
opgesloten".
3. „De diepste achtergrond is de men
selijke solidariteit. En dat leeft voor
al in ons volk. Dat is geen afkopen van
schuldgevoelens. We kunnen de ontwik -
Drs. B. J. UDINK
enige minister die zeker kan zijn van
een ruimere armslag
ADVERTENTIE
kelingshulp echter niet alleen toetsen
aan het percentage, dat van ons natio
nale inkomen hiervoor opzij wordt ge
legd".
Ik ben wel eens bang, dat we
elkaar beoordelen op die percentages.
Elkaar de vraag stellen: bent u één-
procenter of twee-procenter. Over de
man die dan voor 0,6 procent is wordt
de banvloek uitgesproken. Die houding
ligt beneden het niveau van de samen
werking tussen arm en rijk.
Hij is nuchter, de minister. Hij maakt
zich geen voorstelling over wat hij alle
maal zal en kan doen na zijn minister
schap. Zo nuchter bekijkt hij ook de za
kelijke uitvoering van zijn politieke taa
die zo'n ideële achtergrond heeft. „We
zijn er niet me eaf door overheidsgeld
naar de ontwikkelingslanden te laten
vloeien. Het bedrijfsleven hoort er bij
en de maatschappelijke organisaties als
missie en zending".
„De stroom van particulier kapitaal
zou weer moeten vloeien. Kennis moet
worden overgedragen. Het moet een
opmars worden over een breed front.
Ik hoop dat de voorwaarden voor de
stroom particulier kapitaal geschapen
kan worden.
„Het is een vreemde gedachte dat
het bedrijfsleven niets met ontwikke
lingshulp te maken zou hebben. Zij ne
men er aan deel, zij moeten zich aan
passen aan de ontwikkeling elders in de
wereld."
En over het voorstel van de textiel
industrie de afzet naar Indonesië te be
vorderen via ontwikkelingshulp: „Ik
zie geen bezwaar als Indonesië onze
textiel wil hebben. Maar ik kan ze ook
niet laten kopen wat ze niet willen".
De zaak zit zo: „De Nederlandse in
dustrie moet zich instellen op zwaarde
re produkten. De ontwikkelingslanden
hebben in eerste instantie geen behoef
te aan consumptiegoederen, die kunnen
ze zelf maken. Ze hebben zwaardere
industriële goederen nodig, kennis, de
wetenschap van bedrijfsvoering".
De minister laat zich niet verleiden
tot een discussie over hulp rechtstreeks
ADVERTENTIE
HOFNAR PRODOKT6" «T8LÜ.TENO
door een land of via een internationale
organisatie. „We kunnen direct steun
verlenen. We kunnen dat doen via een
groep landen. Vergeet dan niet dat de
Nederlandse industrie heel wat opdrach
ten krijgt. Overigens geloof ik niet in
die fabeltjes dat ontwikkelingsgelden
en vooral die van de internationale or
ganen verdwijnen in een bodemloze
put of worden besteed aan Rolls Roy-
ces, aan gouden bedden en dat soort
zaken".
Lang, slank en blond is de minister,
die waakt over de ontwikkelingshulp
waarvan prof. Zijlstra in zijn eerste
stuk over de vorming van een nieuwe
regering al zei dat het zowel verhou
dingsgewijs als in absolute zin moest
toenemen en dat standpunt is gebleven.
Drs. B. J. Udink lacht. Zijn taak
boeit hem en wat daarna gebeurt: „Ik
weet het niet en ik vind het ook niet
erg. Je weet toch, niet hoe het leven
loopt".
DEN HAAG Nederland telde
eind vorig jaar 12.534.795 ingezete
nen. Dat waren er 157.601 meer dan
op 1 januari van dit jaar.
Het aantal geboorten bedroeg vo
rig jaar bna 240.000, het aantal sterf
gevallen 101.000. Er was dus een ge
boorte-overschot van 139.000. Ruim
62.000 mensen pakten hun koffer om
in het buitenland te gaan wonen.
Daar staat tegenover dat 82.000 bui
tenlanders zich in ons land vestigden.
Het vestigingsoverschot was dus
twintigduizend.
De totale bevolkingsgroei in 1966
(158.000) bleef achter bij die in 1965
(165.000) en 1964 (170.000). Dat
komt onder andere door een sterke
vermindering van de natuurlijke
groei. De oorzaak daarvan zijn een
iets groter aantal sterfgevallen en
een geringer aantal geboorten.
De teruggang van het geboortecij
fer blijkt duidelijk uit de verhou-
dingscijfers per duizend inwoners
over de laatste drie jaar: 1964 20,7;
1965 19,9; 1966 19,2.
Deze cijfers zijn afkomstig van het
Centraal bureau voor de Statistiek.
(Van een onzer verslaggevers)
LAGE VUURSCHE Meer dan twee
etmalen nadat zich bij het kasteel Dra
kensteyn een incident had voorgedaan
tussen twee paleisrechercheurs en een
groepje journalisten en fotografen, heeft
de Rijksvoorlichtingsdienst gisteravond
toegegeven dat het optreden van de
twee politiemannen onwettig is geweest.
De twee leden van de veiligheids
dienst van het Koninklijk Huis waren
onder het oog van een kapitein van
de Rijkspolitie met politiehonden op
getreden tegen de persvertegenwoordi
gers op de 300 Roedenlaan, een openba
re weg. Zij verboden de journalisten en
fotografen stil te staan op een deel van
de weg, een verbod dat blijkbaar niet
meer van kracht was toen een wande
ling van enkele bewoners van Draken
steyn was geëindigd.
In een uitvoerig communiqué zegt de
Rijksvoorlichtingsdienst over het inci
dent letterlijk: „Dit optreden van de
veiligheidsdienst was begrijpelijk, al
ontbrak daaraan de wettelijke grond
slag".
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG B(j hoge uitzondering heeft de van spionage verdachte verte
genwoordiger van de Russische luchtvaartmaatschappij Aeroflot, W. Gloechof,
gistermiddag bezoek mogen ontvangen in het huis van bewaring in Den Haag.
Na overleg met het ministerie van Buitenlandse Zaken en met toestemming van
de procureur-generaal, heeft mr. J. W. Kolgert, de Haagse officier van Justitie,
die het onderzoek tegen de gevangengenomen Rus leidt, een van de secretarissen
van de Russische ambassade bij de verdachte toegelaten.
Dat gebeurde gistermiddag om half
vier. Het bezoek duurde precies een
kwartier. De officier van Justitie was
bij het gesprek tussen de twee Russen
aanwezig. Een tolk heeft elk woord op
geschreven. Ook enkele rijksrecher
cheurs, die een aandeel hebben in de
verhoren, waren aanwezig.
Naar mr. Kolkert ons zei lag het
onderwerp van het gesprek helemaal
in het menselijke vlak. „Geheel in de
trant van een hart onder de riem ste
ken", aldus mr. Kolkert.
„De secretaris van de Russische am
bassade heeft zijn gearresteerde land
genoot moed ingesproken en hem ver
zekerd dat de leden van de ambassade
alles in het werk zullen stellen om hem
bij te staan. In dit verband deelde de
ambassade ook mee dat zij voor een ad-
oaco-t de heer Gloechof zou o rarvozv
vocaat voor de heer Gloechof zou zor
gen."
„Er werd Russisch gesproken", al
dus mr. Kolkert, „en mijn indruk was
dat de heren heel vlug spraken. Ik ken
geen Russisch, maar wij hebben een
uitstekende Russische tolk en die heeft
het gesprek makkelijk kunnen bijhou
den. De ambassade-secretaris sprak
met mij in het Duits."
De heer Gloechof heeft na het ge
sprek aan de officier van Justitie om
bijstand van een advocaat gevraagd.
In feite zou de arrestant deze bijstand
pas kunnen krijgen nadat hij door de
rechter-commissaris is verhoord. Dat
zal pas zondag het geval zijn.
Gezien het bijzondere karakter van
deze zaak, heeft de procureur-generaal
de officier echter toestemming gegeven
de heer Gloechof al gedurende het jus
titieel vooronderzoek door een raads
man te laten bijstaan. „Zodra de Rus
sische ambassade mij d enaam van 'n
advocaat opgeeft, zal deze onmiddellijk
bij de verdere verhoren aanwezig mo
gen zijn."
Mr. Kolkert zei dat de advocaat de
volledige vrijheid zal krijgen om vra
gen te stellen en zich met het verhoor
in te laten. Ook kan hij overleg plegen
met de verdachte alvorens deze op een
(Van een onzer verslaggevers)
LAGE VUURSCHE Het was giste
ren zo druk in de buurt van kasteel
Drakensteyn, dat de Baarnse politie
heeft besloten de komende dagen enke-»
le meters voor de hekken van het kas
teeltje dranghekken te plaatsen.
Gelokt door het stralende weer trok
ken gistermiddag honderden mensen
naar Lage Vuursche, waar zij de ma
rechaussees die met de bewaking van
Drakensteyn zijn belast, honderduit
vroegen. Volgens hun commandant wa
ren zij door de grote drukte bij de kas
teelhekken niet meer in staat normaal
hun werk te doen. De in alle haast aan
gevoerde dranghekken moeten het pu
bliek nu op een afstand van de bewa
kers houden.
Inmiddels zijn ook de eerste verko
pers van souvenirs bij Drakesteyn
aangekomen. Terwijl de prinses bij
haar moeder in paleis Soestdijk koffie
zat te drinken en prins Claus in Rotter
dam en Amsterdam dagbladbedrijven
bezocht, verkochten de heren Eichmann
en Klein uit Bonn in Lage Vuursche
enkele honderden „eerste-dagskaarten",
waarop naast een foto van prinses Bea
trix en prins Claus op een Duitse post
zegel het stempel 10 maart 1966 staat.
De kaarten waren overgebleven van
de huwelijksdag van het prinselijk paar.
Er werden toen in Duitsland duizenden
van deze kaarten verkocht. „Die din
gen brengen door deze geboorte weer
goed geld op", zegt de heer Eichmann.
De waarheid van zijn woorden wordt
bewezen door de honderden dagjesmen
sen, die graag twee kwartjes voor een
dergelijk souvenir over hebben. Zij trek
ken hem de kaarten letterlijk uit han
den. „Ik denk dat ik er dezer dagen
nog zo'n tienduizend zal verkopen," zegt
de heer Eichmann. Hij trekt er zich
niets van aan dat zijn naam bij vele
oranjegezinde dagjesmensen pijnlijke
herinneringen oproept aan minder ple
zierige dagen.
Tot de belangstellenden die naar
Drakensteyn kwamen behoorden ook
veertien stram marcherende jongens
van de bedrijfsschool van de PTT in
Utrecht. De toekomstige briefbestel
lers onder leiding van hun instructeur
H. van Esseveld („Ik doceer postwe-
tenschappen") waren aan het trainen
voor de komende Vierdaagse van Nij
megen.
Een huismoeder uit Tilburg, mevr.
R. Lurings, was samen met haar man
uit Tilburg naar Drakensteyn komen
rijden om prinses Beatrix in deze laat
ste dagen een bloemenhulde te bren
gen. De kristallen vaas met bloemen
mocht zij aan de wachtcommandant
geven, die beloofde ervoor te zullen zor
gen, dat het geschenk onmiddellijk naar
de prinses zou worden gebracht.
Zielsgelukkig kwam de gulle geef
ster terug met de opmerking: „Als de
baby vandaag wordt geboren, heeft de
prinses in ieder geval alvast een bloe
metje." Het was een van de weinige ge
schenken, die naar Drakensteyn wer
den gebracht. Een van de marechaus
sees die voor de hekken op wacht
staan, zegt: „Het valt allemaal nogal
mee. Er zijn maar weinig mensen die
iets komen aanbieden".
Een in Nederland wonende Duitse
fotograaf van een Duits persbureau
werd gistermiddag door enkele recher-
Veertien leerlingen van de bedrijfs
school van de P.T.T. in Utrecht
trokken gisteren in marstempo
op naar Drakensteyn. Zij trainden
voor de Nijmeegse Vierdaagse.
O
cheurs van de veiligheidsdienst be
trapt, toen hij met zijn camera in de
hand over een langs Drakensteyn lo
pend bospad liep, dat voor het publiek
is afgesloten. De man was in de bos
sen verdwaald en was zonder het te
weten op het landgoed van het streng-
bewaakte kasteeltje terechtgekomen.
De rechercheurs namen de fotograaf
mee voor verhoor, maar lieten hem 'n
uur later weer vrij.
Van al deze drukte had prins Claus
geen weet. Na zijn bezoeken aan dag
bladbedrijven in Rotterdam en Amster
dam reed hij gisteravond naar Nijme
gen, waar in de Verrijzeniskerk door
de Stichting Pan een orgelconcert ge
geven werd. De Stichting Pan stimu
leert de muziekbeoefening van studen
ten.
ADVERTENTIE
vla-flip
hem gestelde vraag antwoord geeft.
„In dit speciale geval", aldus de of
ficier van Justitie, „zal de advocaat
van alle rechten gebruik mogen maken
die anders pas ingaan nadat de ver
dachte door de rechter-commissaris is
verhoord en voor verdere bewaring is
opgesloten. Er zitten aan deze zaak
meer kanten dan alleen die welke door
de justitiële sfeer worden gedekt", aldus
mr. Kolkert.
Over de vordering van dat onderzoek
wilde de officier van Justitie nog geen
enkele mededeling doen. Hij zei er tot
nu toe nog geen bewijzen voor te heb
ben gevonden, dat de heer Gloechof
deel zou hebben uitgemaakt van het
grote Russische spionagenet, dat sinds
de sensationele vondsten en arrestaties
in Italië in verscheidene Europese lan
den is ontdekt. „Maar wat nu nog niet
vast staat, kan morgen reeds het ge
val zijn", voegde mr. Kolkert daaraan
toe.
Van ingewijden in het spionagewerk
vernamen wij dat de naam van de
heer Gloechof zou zijn voorgekomen op
de lijst van meer dan driehonderd na
men die op een Oostenrijker werd ge
vonden nadat deze was gearresteerd op
aanwijzingen die in Italië aan het
licht waren gekomen.
Deze Oostenrijker zou in contact met
de heer Gloechof hebben gestaan. Tij
dens verhoren in Oostenrijk zou hij dat
hebben gezegd. Tevens zou hij daaraan
hebben toegevoegd dat de functie van
permanent vertegenwoordiger van de
Russische burgerluchtvaartmaatschap
pij in Amsterdam slechts een dekman
tel was geweest voor de ware taak die
de heer Gloechof zou hebben gehad.
Mr. Kolkert stelde daartegenover dat
tijdens de verhoren van de heer Gloe
chof daarvan nog niets was gebleken.
„Wij zijn op hem geattendeerd door de
Nederlander die aangifte kwam doen
van de poging hem om te kopen in
ruil voor staatsgeheimen". Mr. Kol
kert zei ook dat deze aangifte bij hem
was binnengekomen enkele dagen voor
de Rus in Amsterdam werd gearres
teerd.
Andere inlichtingendiensten buiten de
B.V.D. zijn geheel buiten deze zaak ge
houden. Die hebben echter sinds de
verplaatsing van het hoofdkwartier voor
Centraal-Europa van de NAVO van
Frankrijk naar Limburg andere activi
teiten ontwikkeld. Nu ook binnen onze
grenzen 'n hoofdkwartier van de NAVO
is gevestigd, is ook hier te lande toe
neming van spionage-activiteiten te ver-
vJachteri. Als afweer daartegen is de
contraspionage in ons land belangrijk
uitgebreid.
In deze kringen had men niet de in
druk dat de gearresteerde Rus ook op
het terrein van de NAVO werkzaam is
geweest. Amsterdam wordt als belang
rijk contactcentrum heel speciaal ge
observeerd, maar daarbij zijn de agen
ten die voor belangen van de NAVO
werken, niet op de heer Gloechof ge
stuit.
Van onze correspondent
ALMELO De 38-,jarige chef-mon
teur A. de Ruiter uit Zwolle is gister
middag gedood b(j een explosie in de
centrale stookinrichting van een nieu
we w(jk in Almelo. Een collega, J. v. d.
Spaa uit Meppel, werd licht gewond.
De heer De Ruiter was de ketels van
de aardgasverwarming aan het contro
leren, toen door een explosie het deksel
van een der drie ketels tegen hem
opensloeg. Hij werd tegen een andere
ketel geslingerd en was op slag dood.
DEN HAAG Maandag gaat de
Nederlandse grens dicht voor varkens
en varkensvlees uit Italië, so meldt de
Staatscourant van gisteren.
Uitgezonderd zijn alleen Parmezaan
se ham, salami, gesmolten vetten en
(varkens) vleesconserven die tot hon
derd graden celsius verhit zijn geweest.
De maatregel is genomen wegens in
Italië heersende Afrikaanse varkens
pest.
Jn „Nederlandse gedachten'
(a.r.) toornt de hoofdredacteur, dr
Friese senator Hendrik Algra legen de
alom merkbare ontwikkeling waarbij de
zondagsheiliging in gevaar komt. Er is
hier een sterke invloed van het buiten
land. waar men, met uitzondering van
Engeland, nooit veel voor de zondagsrust
heeft gedaan.
..Ook in ons land wordt de zondags
rust wel in sterke mate bevorderd
in tal van bedrijven, maar de recrea
tie vraagt altijd méér om mensen,
die ter wille van de recreanten op
zondag beschikbaar zijn. De autoten
toonstelling op de RAI was op zondag
open. De toonzaal Soesterberg van
Goed Wonen zal op zondag open zijn.
Want „het bezoek aan toonzalen be
hoort tot de nieuwste vormen van re
creatie". Het bestuur van de RAI
verplicht dan ook de standhouders,
hun stand op zondag open te houden.
De gespreksgroep Midden- en Klein
bedrijf van de Koninklijke Neder
landse Jaarbeurs heeft zich unaniem
uitgesproken voor het voortaan open
blijven van alle vakbeurzen in de
Utrechtse Jaarbeurs op zondag. Met
de schoenenbeurs was dat al het ge
val. Sommige detaillisten beweren,
dat kleine zakenmensen door de
week geen tijd hebben en dus op de
zondag zijn aangewezen. (Vroeger wa
ren de landbouwtentoonstellingen ook
op zondag open, omdat de boeren het
op prijs stelden dat ook hun arbei
ders deze leerzame tentoonstellingen
zouden gaan zien, maar een vrije
dag kon er niet voor gegeven worden.
Vooral dank zij de vasthoudendheid
van de CBTB is het niet eens meer
een punt van discussie, het wordt al
gemeen aanvaard, dat de tentoon
stelling op zondag gesloten is).
De directie van de Jaarbeurs heeft
medegedeeld dat thans blijkt dat in
de conceptie van het moderne beurs-
wezen, met name in de EEG-landen,
de zondagsopening meer en meer in
gang heeft gevonden. Ter verster
king van de concurrentiepositie kan
de Utrechtse Jaarbeurs moeilijk bij
deze ontwikkeling achter blijven, zo
meent de directie. Op vragen van
de heer Van Dis heeft minister Bak
ker geantwoord, dat hij hier geen be
voegdheden heeft. De Jaarbeurs is
geen overheidsinstelling. Maar hij
heeft het Jaarbeursbestuur wel ge
wezen op Het z.i. onjuiste van deze
ontwikkeling.
Het convent van chr. organisaties heeft
zich duidelijk uitgesproken tegen de
begeerte, om alle mogelijke vakbeur
zen op zondag open te stellen. Maar
wij kennen nu de argumentatie. Het
bezoek aan toonzalen is een vorm
van zondagse recreatie. En de
concurrentie met de andere EEG-
landen maakt het noodzakelijk, dat
er beslag wordt gelegd op de zon
dag. De werknemersorganisaties heb
ben zich meestal met kracht verzet
tegen de zondagsarbeid. Hun leden
laten zich die rustdag niet gemakke
lijk weer ontroven.
De winkelsluiting op zondag en des
avonds na 6 uur betekende voor de
middenstanders een bevrijding van
een slavenleven. In het kader van
moderne opvattingen, ook gelet op
de situatie in de andere EEG-landen
is hier uit de eigen kring van de
middenstanders de aanval begonnen
op de zondagsrust. Als de eerste bar
ricaden zijn genomen, dan komt van
het een het ander en zijn we over
twintig jaar zo ver als in België en
in Frankrijk. En dan lezen we nog
eens, van wat eenmaal werd nage
streefd en bereikt en daarna wegge
gooid ,en vragen we ons af, hoe we
zo blind en laks zijn geweest om
niet tijdig de grenspalen stevig in
de grond te zetten".
ezer dagen heeft de heer Peij-
nenburg afscheid genomen als
staatssecretaris voor de Koninklijke
Landmacht. En dat niet omdat hij
zijn taak niet goed zou hebben ver
vuld, evenmin omdat hy tot een „ver
keerde" politieke partij behoort, doch
eenvoudig omdat hij de in ons politie
ke bestel onvergeeflijke zonde beging
partijloos te zijn en dat ook te willen
blyven. zo schrijft de militaire me
dewerker van het Alg. Handelsblad,
(lib.).
„Dat laatste strekt hem tot eer. Wij
zouden niet graag de kost geven aan
hen, die er geen been in zouden zien
„zich te bekennen" tot een partij
om maar politieke carrière te maken.
Wie in de politieke wereld hoog vil
klimmen, weet, dat hij moet kiezen,
een keuze, die dikwijls zal neerko
men op een eliminatieproces in de
j zin van... „die partij niet, die even
minnou vooruit, die dan maar!"
Het blijft een onbevredigende zaak
dat kennis en kunde zozeer gekop
peld moeten zijn aan politieke kleur,
dat van deze drie de politieke kleur
de meeste is. Dat heeft de kabinets
formatie ons voor de zoveelste keer
geleerd. Of het landsbelang daarmee
gediend is? De vraag stellen is haar
beantwoorden
ADVERTENTIE
Fr'&tfrdiinstofteH
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM Voor de tweede
maal binnen een jaar tijds heeft de
Rotterdamse Rechtbank gisteren de
veertigjarige technisch inkoper Cor S.
uit Rotterdam vrijgesproken van spiona
ge.
De vorige keer was S. „het plegen
van voorbereidende handelingen ten
bate van een vreemde mogendheid" ten
laste gelegd. Ditmaal had de officier
van justitie het in de dagvaarding van
laten bij een poging tot spionage. Hij
eiste een gevangenisstraf van vier en
een half jaar en vroeg onmiddellijke ge
vangenneming.
De rechtbank achtte ook nu de be
wijslast onvoldoende. Na nauwelijks
tien minuten in de raadkamer te zijn
geweest, verwierp zij het verzoek tot
gevangenneming en werd S. vrijgespro
ken. Zijn paspoort, dat de Rotterdam
mer in oktober 1965 was afgenomen,
kreeg hij terug. De officier van justi
tie zal opnieuw in beroep gaan.
S. werd er van beschuldigd contac
ten met Oost-Duitsland te hebben ge
had met het doel staatsgeheimen uit
te leveren. Het staat vast dat hij tele
foonboeken, plattegronden, militaire
jaarboeken en tijdschriften naar Oost-
Duitsland heeft overgebracht, maar
deze stukken zag de rechtbank niet als
staatsgeheimen.
Hij heeft toegegeven van de Oost-
duitse instanties codeboeken te hebben
gekregen waarmee hij boodschappen,
die via de radio werden uitgezonden,
kon ontcijferen. S. voerde aan dat het
zijn bedoeling was geweest dit mate
riaal te gebruiken in het voordeel van
ons land.
Evenals vorig jaar diende de zaak
achter gesloten deuren. Getuigen wer
den gisteren niet gehoord. De affaire-S.
is louter een juridisch steekspel gewor
den. De feiten zijn dezelfde gebleven en
daarom kon de zaak binnen anderhalf
uur worden afgehandeld.
Dat de officier van justitie de zaak
weer voor de rechtbank kon brengen,
komt doordat het gerechtshof de oor
spronkelijke dagvaarding nietig had
verklaard. De officier, mr. R. A. Schim
mel. had de eerste keer vijf jaar ge
vorderd. Hij eiste nu een half jaar min
der, omdat S. er het afgelopen jaar be
roerd aan toe is geweest. S. is al dif
tijd werkloos geweest. Voordien had hi
een zeer behoorlijke positie bekleed.
ADVERTENTIE
de kracht van een verkoudheid
bij Vader. Moeder en Kind.mmm^
h
