In dienst studeren voor
burgerdiploma
KAZERNELEVEN MOET
NOG WAT WENNEN
Matti de Koning
2e in wielerrit
te Dirksland
Jeugdselectie-duel
in Leersum
Start met handjevol
Aantrekkelijk
Nieuwe figuur
Mechanisatie
Arbeidsmarkt
Te jong
DE EERSTE
WENNEN
WOENSDAG 19 APRIL 1967
MILITAIRE FUNCTIES
Chauffeur pantservoertuigen en
zware wielvoertuigen. Gewonden
verzorger. rij-instructeur, onder
houdsmonteur voertuigen, herstel
ler voertuigen, specialist mechani
sche uitrusting, lasser, plaatwerker,
radio-onderhoudsmonteur, radiote
legrafist.
CIVIELE OPLEIDINGEN:
Diploma aspirant monteur VAM,
monteur VAM. eerste monteur
VAM, schademonteur VAM. Voorts
chauffeursdiploma's goederenver
voer, personenvervoer, vakdiplo
ma's beroepsgoederenvervoer, grens
overschrijdend vervoer met vracht
auto's. Vamor-diploma rijschool
instructeur met slipcursus, certifi
caat of diploma machinist bij
grond-, wegenbouw of waterbouw
bedrijf. Diploma's lassen Smecona,
radiomonteur, radioreparateur en
middenstandsdiploma.
Belangrijke taak in leger voor technisch specialisten
Een jonge militair, als technisch specia- i macht, druk aan het werk aan de draai-
list in dienst bij de koninklijke land-1 bank.
Hij is nog maar pas negen maanden in dienst, een betrekkelijk korte tijd
voor een jongen die voor vier jaar getekend heeft, en voelt zich nu hij een
maal soldaat le klasse is geworden al lang niet meer zo'n buitenbeentje in
de kazerne als gedurende de eerste weken na zijn eerste opleiding. „Ik rooi
het hier nu wel", verklaart de 18-jarige H. T. Visch uit Apeldoorn die louter
om studieredenen in dienst is getreden als technisch specialist bij de Konink
lijke Landmacht. De jonge Visch is de zoon van een opperwachtmeester die
bij de marechaussee in Apeldoorn dient .„Nee, om mijn vader heb ik het be
slist niet gedaan al heb ik waardering voor de carrière die hij zich daar heeft
opgebouwd: Ik kan in deze nieuwe functie een goed vak leren, ik heb een
goed contract, zit wat beter dan andere jongens van mijn leeftijd in mijn geld
en ga over een paar jaren met een aardig centje de dienst uit. Aan de andere
kant heb ik toch ook weer niet het gevoel dat ik mij wat de dienstplicht .be
treft op de een of andere manier „gedrukt" heb en ik hoop dat men ook bij
de legerleiding met die overeenkomst tevreden is", zegt de jeugdige soldaat
Visch, die het in de Utrechtse Kromhoutkazerne goed naar zijn zin heeft ook
al zijn er wel zaken die hij graag verbeterd zou willen zien.
Korporaal Visch behoort tot de eer
ste groepen van jongeren die de kans
hebben benut om een opleiding voor
een burgerdiploma in het leger te kun
nen volgen. Hij behoort tot degenen
die door hun langer dienstverband niet
alleen anderen meer kans bieden vrij
stelling van dienstplicht te kunnen ver
krijgen, maar die uiteindelijk de leger
leiding veel kosten besparen om het
simpele feit dat men straks specialis
ten in dienst heeft die langer „mee
kunnen lopen" dan de gewone dienst
plichtigen.
„Ik heb ze graag, die technisch spe
cialisten" heeft de commandant van het
Eerste Legerkorps, luitenant-generaal
E. J. C. van Hootegem ons onlangs nog
verklaard. Kolonel H. J. M. A. Mieras,
commandant van de school Technische
Dienst in Utrecht, verduidelijkt dat door
er op te wijzen dat voorheen een dienst
plichtige, die een vrij intensieve oplei
ding tot, om maar een bepaalde cate
gorie te noemen, tankchauffeur- moet
volgen, eigenlijk al weer vrij kort na
dat hij als volleerd tankchauffeur pa
raat is geworden de dienst weer ver
laat. En dan moet er weer een nieuwe
man worden opgeleid.
Een tankchauffeur, die uit de nieuwe
opleiding voor technisch specialisten )s
voortgekomen, kan na zijn studie voor
de verschillende vakdiploma's, door
burgers en militairen geleid, zeker een
drie tot vier jaar nuttig werkzaam zijn.
Een opperofficier van het Eerste Le
gerkorps heeft eens berekend, dat vol
gens het oude systeem veertig procent
O
Ook in de werkplaatsen van de Tech
nische Dienst in de Utrechtse Kromhout-
kazern? is ruimte en gelegenheid voor
aanvullende theorielessen.
van het nuttige effect van de doorgaans
nogal kostbare tajiks, rupsvoertuigen en
apparatuur aan opleiding en reparatie
verloren is gegaan. Dat wordt nu an
ders.
„Er zit wel wat in", vindt de 20-ja-
rige korporaal W. T. E. Ebbers uit
Lichtenvoorde in de Achterhoek die over
een paar weken als hersteller voertui
gen paraat wordt. „Ik was al leerling-
monteur voordat ik in dienst kwam. Nu
kan ik mijn opleiding voortzetten en er
tevens nog een behoorlijk centje bij ver
dienen. Als ik straks weer burger wordt,
kan ik het gevoel hebben wat geleerd
te hebben. Ik voel me safe. En het
lijkt me prettig straks als een goAi
vakman mijn plaats in de troep in te
kunnen nemen."
De mogelijkheid tot het studeren voor
een praktijkdiploma in diensttijd, zij het
dan een wat langere diensttijd dan nor
maal, leek ook de zoon van een hotel
houder uit Kootwijk-Radio, de 20-jarige
korporaal R. Middelveen aantrekkelijk
toe. „Ik heb er beslist geen spijt van
gehad dat ik de studie weer ter hand
heb genomen." Korporaal Middelveen
heeft mulo en LTS. Ook hij werdt her
steller voertuigen.
„Met de andere jongens kunnen wij
goed opschieten, al is het wel eens
merkbaar dat ze een beetje jaloers op
ons zijn." Tocli hebben de technisch
specialisten in opleiding geen uitzonder
lijke positie in de Kromhoutkazerne in
Utrecht. Ze moeten net als de andere
militairen van tijd tot tijd een wachtje
„kloppen" al wordt met het studiepro
gramma, dat beslist niet licht is, wel
rekening gehouden bij het vaststellen
van de diensttaken.
Vaandrig J. A. C. van den Beemt,
een pas in Eindhoven afgestudeerd che
misch ingenieur die voor het vervullen
van zijn dienstplicht bij de Technische
Dienst is ingedeeld, heeft er bijzonder
veel plezier in de „jongens van de op
leiding" bij hun studie te begeleiden.
De vaandrig heeft ergens gelukkig een
technische knobbel die hem te pas komt
bij de oplossing van tal van problemen
die hem worden voorgelegd. „Ondanks
veel goede wil valt het echt studeren
sommige jongens wel een beetje tegen",
aldus de vaandrig die zijn best doet de
jongens over het dode punt heen te hel
pen. Hij wordt eigenlijk geconfronteerd
met het feit dat er bij de voorlichting,
behorende bij de werving van technisch
specialisten voor de Landmacht, nog
wel eens een keer iets mis gaat. „Er
zijn tal van jongens die eigenlijk niet
goed weten wat hen na hun eerste mi
litaire basisopleiding in de Ernst Casi-
mir kazerne te Roermond niet precies
weten wat hen hier te wachten staat."
Dat vindt de vaandrig jammer omdat
het sommigen misschien wel eens een
gevoel van teleurstelling kan bezorgen.
Die klacht van de vaandrig kan kapi
tein A. van Delden, staffunctionaris van
de opleiding, ergens wel begrijpen.
„Maar," voegt hij er aan toe, het per
centage dat werkelijk mislukt is toch
wel bijzonder klein. Het komt zelden
voor dat iemand zijn opleiding niet af
maakt." De kapitein houdt het op on
geveer 1% dat afvalt. „Veel meer stu
die-ijver en veel meer interesse dan
doorgaans bij particuliere opleidingen
het geval is" meent hij.
Wat zijn eigenlijk nu precies die
technisch specialisten? Het zijn, kort
weg gezegd, grondig opgeleide, vrijwil
lig dienende militairen bestemd voor
functies in het leger waarvoor een lang
durige vakopleiding of grotere kennis
en ervaring nodig zijn dan met dienst
plichtig personeel kan worden bereikt.
De technisch specialisten dienen lan
ger dan de gewone dienstplichtigen. Zij
sluiten een verbintenis af die, afhanke
lijk van de militaire functie en de door
hen gewenste vakopleiding, minimaal
vier of vijf jaar en maximaal acht jaar
bedraagt. In die periode is vanzelfspre
kend de wettelijk vastgestelde dienst
plichttijd verdisconteerd.
De technisch specialisten genieten
eigenlijk verschillende voordelen boven
gewoon dienstplichtigen. Zij krijgen een
civiele vakopleiding gedurende hun ver
bintenis voor rekening van het rijk.
Voorts kunnen zij erop rekenen dat
zij een aantrekkelijke militaire functie
krijgen na hun studie, waarbij zij in ie
der geval de rang van korporaal le
klasse kunnen bereiken. Voorts genie
ten zij een salaris dat een vergelijking
met de lonen in de burgermaatschappij
glansrijk kan doorstaan. En dan tot
slot, als ze in de burgermaatschappij
terugkeren, een vrij hoge premie.
Doeltreffendheid en doelmatigheid zijn
de eisen waaraan ook de Nederlandse
militaire bijdrage aan het na de twee
de wereldoorlog ontstane bondgenoot
schap van de NAVO dient te voldoen,
Daarom ook is besloten tot een groot
scheepse mechanisatie van de Koninklij
ke Landmacht hetgeen tot gevolg heeft
dat het leger in toenemende mate wordt
uitgerust met modern, technisch nogal
gecompliceerd en veelal zeer kostbaar
materieel. Die in hoog tempo doorge
voerde mechanisatie van ons leger
roept, naast problemen van andere aard
als financiering, ook vraagstukken op
op het gebied van het verkrijgen van ge
schikte oefenterreinen en vooral ook
wat de personeelsvoorziening betreft.
Voor de bediening van dat dure en
technisch ingewikkelde materieel is na
tuurlijk uiterst bekwaam personeel no
dig dat niet alleen over de nodige tech
nische kermis, maar ook over tactische
ervaring kan beschikken.
Het dienstplichtige personeel dat thans
in hoofdzaak met deze nogal veeleisen
de taken wordt belast, staat in vele ge
vallen, met een diensttijd van 18 tot 21
maanden, niet lang genoeg ter beschik
king van de legerleiding om na een vrij
lange opleidingstijd ook nog de nodige
geoefendheid en ervaring te verkrijgen.
Kort gezegd komt het hierop neer dat
mensen met een behoorlijke technische
opleiding in het leger dat leger na die
opleiding al weer vrij snel gaat verla
ten en men dus weer opnieuw met de
nodige, thans vrij kostbare, opleidingen
dient te beginnen.
Waar deze ervaring alleen kan wor
den verkregen tijdens de dienst bij pa
rate onderdelen, hetgeen medebrengt,
dat het eigenlijk voor een oorlogstaak
bestemde materiaal vrij langdurig en
regelmatig voor opleiding en oefening
in gebruik is, is het duidelik dat dit
materieel veel meer dan eigenlijk no
dig zou zijn aan slijtage onderhevig is
hetgeen tot een hoog reparatieaanbod
aanleiding geeft. Hierdoor wordt de on-
derhoudssector, waarin ook reeds in te
beperkte mate over voldoende ervaren
personeel wordt beschikt, weer extra
belast.
De huidige duur der eerste oefening
noodzaakt tot een continue opleidings
systeem dat de verschillende lichtingen
overlapt en een, in verhouding tot het
aantal te bezetten parate functies, een
grote opleidingssterkte tot gevolg heeft
zodat jaarlijks een vrij groot aantal
EDE Bjj het Verbindingsdienst-Opleidingscentrum in de Sinion Stevin-
kazerne hakt men nog niet zo heel lang met het byltje van de opleiding van de
technisch specialisten. Men is daar met een handjevol jongelui begonnen aan
een cursus onderhoud-radio, tevens een civiele vakopleiding, gericht op het
examen radiomonteur van de Vereniging tot Bevordering van Elektrotechnisch
Vakonderwijs in Nederland (V.E.V.). „Wy krygen hier de technisch specialisten
die radiomonteur willen worden na hun zes maanden durende militaire oplei-
Men kan als technisch specialist al op
jeugdige leeftijd dienst nemen. We heb
ben in Utrecht, in de Kromhoutkazer
ne, tientallen jongens van 19 en 18 jaar
en zelfs enkelen van 17 jaar zien lopen.
Deze jongens verdienen, en dat is dan
de financieel zeer gunstige kant van de
zaak, geen zakcentje als soldij, maar
een echte wedde die de vergelijking met
betalingen in de burgermaatschappy
glansrijk kan doorstaan. „We zitten
echt wel beter," hoorden wij overal zeg
gen. Na zes maanden diensttijd wor
den de jongens al soldaat le klas en
na acht maanden korporaal. De uitein
delijke rang is korporaal le klasse wel
ke rang ze doorgaans na 32 maanden
bereiken. Aantrekkelijk is voorts de bo
nus die aan het eind van de diensttijd
lokt. Dat zijn doorgaans aardige bedra
gen die al naar gelang van de dienst-
periode tot zo'n 10.000 tot 13.000 gulden
op kan lopen.
Aanvankelqk stond men voor de vraag
hoe de beroepsmilitairen deze vrijwilli
gers zouden accepteren. Dat is allemaal
hard meegevallen. De jongens worden
in een apart depot opgeleid en worden,
als ze eenmaal bij de parate troepen
zijn ingedeeld, nooit alleen tussen dienst
plichtigen geplaatst maar in kleine
groepjes op aparte kamers. Commigen
vinden de jonge leeftijd waarop tech
nisch specialisten hun dienstverband
aangaan wel wat bezwaarlijk. Met na
me in bepaalde kringen van de vakbe
weging is daar al eens over gesproken.
Maar in de praktijk is al gebleken
dat in de meeste gevallen deze jeugdi
ge leeftijd geen onoverkomelijke bezwa
ren voor de betrokkenen oplevert.
Ook naar de eenheden die in Duits
land dienen, Seedorf en Hohne, om de
voornaamste plaatsen van legering te
noemen, stromen al contingenten tech-
ding regelrecht uit het Depot Technische Specialisten te Roermond. Hier krijgen
zy dan een zes maanden vergende functie-opleiding in het VOC," aldus kapitein
J. R. F. Peters, toegevoegd aan de staf van de School Verbindingsdienst. „Dan
gaan onze jongens een jaar parate troependlenst verrichten in welke periode ze
een schrifteiyke cursus P.B.N.A. kunnen volgen. Daarna komen ze voor vyf
weken weer~hier terug voor het volgen van een avondcursus V.E.V., thans nog
aan de technische school in Arnhem gegeven maar over niet al te lange tyd
aan de Christelijke L.T.S. In Ede te volgen. Dan volgt weer een jaar troepen-
dienst, een periode waarin men zich kan bekwamen voor het examen radio-
hulpmonteur. Dan volgt weer een vyf weken durende detachering by het VOC
in Ede voor het volgen van het tweede deel van de avondcursus V.E.V. De
cursist is dan gereed voor het examen Radio-monteur waarvoor hy zich dan
tenslotte in de laatste periode troependlenst by een paraat onderdeel, circa tien
maanden, verder kan bekwamen.
Korporaal A. Gramberg, uit Elburg,
is eigenlijk de man die in Ede als tech
nisch specialist het spit heeft moeten
afbijten. Hij had al, als dienstplichtig
cavalerist, zestien maanden diensttijd
erop zitten toen hij op de mogelijkheid
van studeren in diensttijd opmerkzaam
werd gemaakt. „In Roermond had ik het
vrij gemakkelijk," aldus de korporaal,
die zowel zijn eerste militaire vorming
al achter de rug had en ook zijn oplei
ding voor het behalen van een militair
rijbewijs met goed gevolg had doorlo
pen. Hij gaat straks als radio-onder
houdsmonteur weg. „Het gaat hier wel,
maar toch niet helemaal naar mijn zin,"
bekent de korporaal, die af en toe wel
eens het gevoel heeft dat hij door het
beroepskader niet als volwaardig mili
tair wordt geaccepteerd. De opleiding
acht hij buiten kijf goed. Met de jon
gens op de kamer botert het ook wel
en de verzorging, daar heeft hij niets
dan lof voor. Maar het zit hem toch niet
lekker dat hij op hoger niveau een
soort discriminatie van de technisch
specialist tegenover het beroepskader
meent te moeten constateren. „Men
denkt misschien wel eens: jij gaat
toch na een paar jaar weg en wij vin
den hier een levenstaak." Die opvatting
is dan beslist niet in overeenstemming
met die van de legerleiding die de tech
nisch specialisten als een waardevolle
aanvulling ziet op de tekorten aan goed
geoefend personeel en ook niet, dat kon
den wij gelukkig persoonlijk constate
ren, met die van de commandant van
de VOC kolonel A. H. Mohr en zijn naas
te medewerkers. Majoor K. Hylkema
wijt dit geval van discriminatie aan 'n
mogelijk tekort aan voorlichting aan
het kader. „We hebben hier te doen met
een nieuwe figuur in de landmacht waar
mee men nog om moet leren gaan," al
dus de majoor. Als het aantal tech
nisch specialisten groter was geweest
dan nu het geval Is, zou dat misschien
ook weer wat gemakkelijker liggen. Per
slot van zaken moet het legerappa-
raat draaien op beide categoriën, tech
nisch specialisten en beroepsmensen.
De soldaat le klasse J. F. M. Jepkes
uit Amsterdam heeft hei in Ede daar
entegen heel wat gemakkelijker. „Ik
beschouw het helemaal als een zakelijke
overeenkomst. Aanvankelijk had ik he
lemaal geen interesse voor deze vorm
van opleiding. Maar toen ik toch in
dienst moest dacht ik: ik knoop er maar
een paar jaar aan en ga wat leren."
Dat leren gaat soldaat Jepkes gelukkig
gemakkelijk af. Daarom valt zijn stu
die hem mee. „Het eten is hier goed
en we hebben een aparte kamer met
prettige mensen. Wat wil ik meer?
Nee, spijt heb ik er niet van," aldus de
18-jarige Jepkes die het in Ede wel
rooit als technisch specialist.
Maar het is nog een kwestie van
wennen, zowel voor de technisch speci
men instructiemodel van het gepantserd
personeelsvoertuig, de Y P 40 8 dient
als lesmateriaal voor de leerlingen van
de school Technische Dienst in Utrecht,
waar de technische specialisten een vak
opleiding krijgen.
alisten als voor de mensen van het be
roepskader. Het is allemaal nog wat
nieuw. Degenen die het spit af moeten
bijten maken de moeilijkste tijd door
en de een kan zich nu eenmaal gemak
kelijker aanpassen dan de ander. Maar
een mislukking, nee dat is ook in Ede
het project Technisch Specialisten be
slist niet. Men werkt er gestaag verder.
Nu nog zitten de docenten, een paar
burgers en een paar militairen, samen
met de cursisten in de bank. Straks, als
er meer mensen komen, zal daar wel
licht geen gelegenheid meer voor zijn
en zal alles wel meer klassikaal toe
moeten gaan. „Volgende maand al krij
gen we twintig nieuwe technisch speci
alisten bij" zegt kapitein Peters die er
op vertrouwt dat alles, ook in de mili
taire sfeer, dan wel weer wat soepeler
zal verlopen.
LEERSUM Maandag 1 mei a.s.
wordt op het H.D.S.-terrein een interes
sante voetbalwedstrijd gespeeld. Zeker
is reeds dat de jeugdselectie van Her-
mes-D.V.S. uit Schiedam een wedstrijd
komt spelen.
Er zijn onderhandelingen gaande om
de jeugdselectie van Elinkwijk uit
Utrecht als tegenstander te laten fun
geren.
De jeugdselectie van Hermes-D.V.S.
heeft zaterdag de laatste competitie
wedstrijd gespeeld. Dit elftal is op de
derde plaats geëindigd met 3 punten
achterstand op de kampioen. Het elftal
beschikt over enkele talentvolle spelers,
die van de verschillende ere-divisie-
clubs contracten hebben gekregen.
Doelman Spermon heeft enkele
malen tot de nationale jeugdselectie be
hoord. Het elftal speelt in Leersum een
soort afscheidswedstrijd, want daarna
valt het elftal uiteen omdat de spelers
gaan uitzwerven naar diverse semi-
profclubs.
VEENENDAAL Ook de tweede rit
van de zaterdagmiddagcompetitie van
Ren- en Toerclub „Amersfoort" genoot
het afgelopen weekend grote belang
stelling. Er verscheen mede door de
ideale weersomstandigheden vijfen
twintig renners aan de start, van wie 4
aspiranten. Na enkele ronden nam H.
Bokkers een beslissende voorsprong en
eindigde als eerste. De Veenendaler J.
Rijenga (B-aspirant) finishte als laat
ste. In de A-nieuwelingenklasse behaal
de de Scherpenzeler Teus Valkenburg
na een geweldige spurt de eerste
plaats. J. Vlastuin kreeg in deze klasse
te kampen met bandenpech. Nieuweling
Matti de Koning reed een bijzonder
sterke wedstrijd in Dirksland, waar hij
onophoudelijk premies in de wacht
sleepte. In een eindspurt van het pelo
ton wist hij beslag te leggen op de 2e
De moderne elektronische dpparatuur is
ook al bekend terrein voor de technisch
specialist die een grondige militaire en
civiele opleiding heeft genoten.
O
dienstplichtigen aan de arbeidsmarkt,
die geruime tijd zeer krap is geweest,
moest worden onttrokken.
De instelling van een beroepsleger, tot
die conclusie is men al gekomen, biedt
hier weinig of geen soelaas. Ook ver
lenging van de duur der eerste oefening
kan onder de huidige omstandigheden
niet als een reële mogelijkheid onder
ogen worden gezien. De enige oplossing
was het aantrekken van vrijwillig per
soneel voor een langere tijdsduur.
Daarom heeft de legerleiding, nog
niet zo heel lang geleden, samenwerking
gezocht met het Nederlandse bedrijfs
leven hetgeen resulteerde in het opzet
ten van het project Technisch specialis
ten.
Het mes snijdt door deze opzet nu
van twee kanten. Door de civiele rak-
technische opleiding die gedurende de
diensttijd aan de technisch specialisten
wordt gegeen krijgt het Nederlandse be
drijfsleven na verloop van enige tijd de
beschikking over extra aantallen
geschoold personeel dat gedurende de
diensttijd gedurende meerdere jaren een
verantwoordelijke functie heeft vervuld.
Er behoeven bovendien na verloop van
tyd minder dienstplichtigen aan de ar
beidsmarkt te worden onttrokken omdat
door dienstname van één vrüwilliger de
oproep van meerdere dienstplichtigen
achterwege kan blijven. Men schat dat
tegen een Technisch Specialist zeker
twee tot drie dienstplichtigen thuis kun
nen biyven.
'Aan de andere kant kan de leger
leiding beschikken over mensen, die een
langer dienstverband hebben lopen, van
vier of vijf jaar tot maximum acht jaar
waardoor een aanmerkelijke besparing
op opleiding en materieel kan worden
bereikt.
De civiele vakopleiding van de tech
nisch specialisten, een opleiding waar
toe zowel de centrale werkgeversorga
nisaties, middenstands- en landbouwor
ganisaties als het overlegorgaan voor
de vakbeweging alle medewerking ver
lenen, vindt plaats tidens de militaire
opleiding in het kader van het leerlin
genstelsel of na afloop van de militaire
basisopleiding gedurende een of meer
daarvoor vastgestelde tydvakken.
De militaire basisopleiding wordt ge
geven in de Ernest Casimir kazerne te
Roermond, de vakopleiding voor een
groot, deel in de Kromhoutkazerne te
Utrecht en in Ede bij de opleidings
school van de Verbindingsdienst.
De eerste overeenkomst tussen de Ko
ninklijke Landmacht en het Nederland
se bedrijfsleven ten aanzien van de vak
opleiding van technisch specialisten, 'n
instituut waarvan de vroegere staats
secretaris van defensie, de heer J. C.
E. Haex, eigenlijk de grondlegger is ge
weest, werd op 6 december 1965 geslo
ten met de VAM (Vakopleiding voor 't
automobiel-motor-rijwiel- en aanver
wante bedrijf).
Men is de opleiding in december 1965
met ruim 150 man begonnen, thans heeft
men om de twee maanden de beschik
king over zo'n 250 tot 300 man. De
opzet is om na verloop van enige tijd
tot grotere aantallen technisch speci
alisten in het leger te komen. Men zou
er, hoorden wij bij het Eerste Leger
korps, best zo'n 3000 tot 4000 kunnen ge
bruiken. Thans zijn er al zo'n 1500 in
dienst.
nische specialisten en men is daar door
gaans blij met deze welkome aanvul
ling van technisch personeel.
Tal van troepencommandanten die wij
in de afgelopen dagen „polsden" over de
Technisch Specialisten bleken met dit
nieuwe instituut ingenomen te zyn. Nu
het project Kort Verband Vrijwilliger
op zijn minst niet volledig geslaagd kan
worden genoemd betekent dit nieuwe
instituut een goede, misschien wel be
tere injectie in het leger met vakmen
sen. De technische Specialist dient met
het oog op de toekomst. Hij dient zijn
land, maar ook zichzelf.
De D AF-motor, krachtbron van de grote
militaire drietonners, verbergt voor deze
vakman nog maar heel weinig geheimen.