In dienst studeren voor burgerdiploma KAZERNELEVEN MOET NOG WAT WENNEN Matti de Koning 2e in wielerrit te Dirksland Jeugdselectie-duel in Leersum Start met handjevol Aantrekkelijk Nieuwe figuur Mechanisatie Arbeidsmarkt Te jong DE EERSTE WENNEN WOENSDAG 19 APRIL 1967 MILITAIRE FUNCTIES Chauffeur pantservoertuigen en zware wielvoertuigen. Gewonden verzorger. rij-instructeur, onder houdsmonteur voertuigen, herstel ler voertuigen, specialist mechani sche uitrusting, lasser, plaatwerker, radio-onderhoudsmonteur, radiote legrafist. CIVIELE OPLEIDINGEN: Diploma aspirant monteur VAM, monteur VAM. eerste monteur VAM, schademonteur VAM. Voorts chauffeursdiploma's goederenver voer, personenvervoer, vakdiplo ma's beroepsgoederenvervoer, grens overschrijdend vervoer met vracht auto's. Vamor-diploma rijschool instructeur met slipcursus, certifi caat of diploma machinist bij grond-, wegenbouw of waterbouw bedrijf. Diploma's lassen Smecona, radiomonteur, radioreparateur en middenstandsdiploma. Belangrijke taak in leger voor technisch specialisten Een jonge militair, als technisch specia- i macht, druk aan het werk aan de draai- list in dienst bij de koninklijke land-1 bank. Hij is nog maar pas negen maanden in dienst, een betrekkelijk korte tijd voor een jongen die voor vier jaar getekend heeft, en voelt zich nu hij een maal soldaat le klasse is geworden al lang niet meer zo'n buitenbeentje in de kazerne als gedurende de eerste weken na zijn eerste opleiding. „Ik rooi het hier nu wel", verklaart de 18-jarige H. T. Visch uit Apeldoorn die louter om studieredenen in dienst is getreden als technisch specialist bij de Konink lijke Landmacht. De jonge Visch is de zoon van een opperwachtmeester die bij de marechaussee in Apeldoorn dient .„Nee, om mijn vader heb ik het be slist niet gedaan al heb ik waardering voor de carrière die hij zich daar heeft opgebouwd: Ik kan in deze nieuwe functie een goed vak leren, ik heb een goed contract, zit wat beter dan andere jongens van mijn leeftijd in mijn geld en ga over een paar jaren met een aardig centje de dienst uit. Aan de andere kant heb ik toch ook weer niet het gevoel dat ik mij wat de dienstplicht .be treft op de een of andere manier „gedrukt" heb en ik hoop dat men ook bij de legerleiding met die overeenkomst tevreden is", zegt de jeugdige soldaat Visch, die het in de Utrechtse Kromhoutkazerne goed naar zijn zin heeft ook al zijn er wel zaken die hij graag verbeterd zou willen zien. Korporaal Visch behoort tot de eer ste groepen van jongeren die de kans hebben benut om een opleiding voor een burgerdiploma in het leger te kun nen volgen. Hij behoort tot degenen die door hun langer dienstverband niet alleen anderen meer kans bieden vrij stelling van dienstplicht te kunnen ver krijgen, maar die uiteindelijk de leger leiding veel kosten besparen om het simpele feit dat men straks specialis ten in dienst heeft die langer „mee kunnen lopen" dan de gewone dienst plichtigen. „Ik heb ze graag, die technisch spe cialisten" heeft de commandant van het Eerste Legerkorps, luitenant-generaal E. J. C. van Hootegem ons onlangs nog verklaard. Kolonel H. J. M. A. Mieras, commandant van de school Technische Dienst in Utrecht, verduidelijkt dat door er op te wijzen dat voorheen een dienst plichtige, die een vrij intensieve oplei ding tot, om maar een bepaalde cate gorie te noemen, tankchauffeur- moet volgen, eigenlijk al weer vrij kort na dat hij als volleerd tankchauffeur pa raat is geworden de dienst weer ver laat. En dan moet er weer een nieuwe man worden opgeleid. Een tankchauffeur, die uit de nieuwe opleiding voor technisch specialisten )s voortgekomen, kan na zijn studie voor de verschillende vakdiploma's, door burgers en militairen geleid, zeker een drie tot vier jaar nuttig werkzaam zijn. Een opperofficier van het Eerste Le gerkorps heeft eens berekend, dat vol gens het oude systeem veertig procent O Ook in de werkplaatsen van de Tech nische Dienst in de Utrechtse Kromhout- kazern? is ruimte en gelegenheid voor aanvullende theorielessen. van het nuttige effect van de doorgaans nogal kostbare tajiks, rupsvoertuigen en apparatuur aan opleiding en reparatie verloren is gegaan. Dat wordt nu an ders. „Er zit wel wat in", vindt de 20-ja- rige korporaal W. T. E. Ebbers uit Lichtenvoorde in de Achterhoek die over een paar weken als hersteller voertui gen paraat wordt. „Ik was al leerling- monteur voordat ik in dienst kwam. Nu kan ik mijn opleiding voortzetten en er tevens nog een behoorlijk centje bij ver dienen. Als ik straks weer burger wordt, kan ik het gevoel hebben wat geleerd te hebben. Ik voel me safe. En het lijkt me prettig straks als een goAi vakman mijn plaats in de troep in te kunnen nemen." De mogelijkheid tot het studeren voor een praktijkdiploma in diensttijd, zij het dan een wat langere diensttijd dan nor maal, leek ook de zoon van een hotel houder uit Kootwijk-Radio, de 20-jarige korporaal R. Middelveen aantrekkelijk toe. „Ik heb er beslist geen spijt van gehad dat ik de studie weer ter hand heb genomen." Korporaal Middelveen heeft mulo en LTS. Ook hij werdt her steller voertuigen. „Met de andere jongens kunnen wij goed opschieten, al is het wel eens merkbaar dat ze een beetje jaloers op ons zijn." Tocli hebben de technisch specialisten in opleiding geen uitzonder lijke positie in de Kromhoutkazerne in Utrecht. Ze moeten net als de andere militairen van tijd tot tijd een wachtje „kloppen" al wordt met het studiepro gramma, dat beslist niet licht is, wel rekening gehouden bij het vaststellen van de diensttaken. Vaandrig J. A. C. van den Beemt, een pas in Eindhoven afgestudeerd che misch ingenieur die voor het vervullen van zijn dienstplicht bij de Technische Dienst is ingedeeld, heeft er bijzonder veel plezier in de „jongens van de op leiding" bij hun studie te begeleiden. De vaandrig heeft ergens gelukkig een technische knobbel die hem te pas komt bij de oplossing van tal van problemen die hem worden voorgelegd. „Ondanks veel goede wil valt het echt studeren sommige jongens wel een beetje tegen", aldus de vaandrig die zijn best doet de jongens over het dode punt heen te hel pen. Hij wordt eigenlijk geconfronteerd met het feit dat er bij de voorlichting, behorende bij de werving van technisch specialisten voor de Landmacht, nog wel eens een keer iets mis gaat. „Er zijn tal van jongens die eigenlijk niet goed weten wat hen na hun eerste mi litaire basisopleiding in de Ernst Casi- mir kazerne te Roermond niet precies weten wat hen hier te wachten staat." Dat vindt de vaandrig jammer omdat het sommigen misschien wel eens een gevoel van teleurstelling kan bezorgen. Die klacht van de vaandrig kan kapi tein A. van Delden, staffunctionaris van de opleiding, ergens wel begrijpen. „Maar," voegt hij er aan toe, het per centage dat werkelijk mislukt is toch wel bijzonder klein. Het komt zelden voor dat iemand zijn opleiding niet af maakt." De kapitein houdt het op on geveer 1% dat afvalt. „Veel meer stu die-ijver en veel meer interesse dan doorgaans bij particuliere opleidingen het geval is" meent hij. Wat zijn eigenlijk nu precies die technisch specialisten? Het zijn, kort weg gezegd, grondig opgeleide, vrijwil lig dienende militairen bestemd voor functies in het leger waarvoor een lang durige vakopleiding of grotere kennis en ervaring nodig zijn dan met dienst plichtig personeel kan worden bereikt. De technisch specialisten dienen lan ger dan de gewone dienstplichtigen. Zij sluiten een verbintenis af die, afhanke lijk van de militaire functie en de door hen gewenste vakopleiding, minimaal vier of vijf jaar en maximaal acht jaar bedraagt. In die periode is vanzelfspre kend de wettelijk vastgestelde dienst plichttijd verdisconteerd. De technisch specialisten genieten eigenlijk verschillende voordelen boven gewoon dienstplichtigen. Zij krijgen een civiele vakopleiding gedurende hun ver bintenis voor rekening van het rijk. Voorts kunnen zij erop rekenen dat zij een aantrekkelijke militaire functie krijgen na hun studie, waarbij zij in ie der geval de rang van korporaal le klasse kunnen bereiken. Voorts genie ten zij een salaris dat een vergelijking met de lonen in de burgermaatschappij glansrijk kan doorstaan. En dan tot slot, als ze in de burgermaatschappij terugkeren, een vrij hoge premie. Doeltreffendheid en doelmatigheid zijn de eisen waaraan ook de Nederlandse militaire bijdrage aan het na de twee de wereldoorlog ontstane bondgenoot schap van de NAVO dient te voldoen, Daarom ook is besloten tot een groot scheepse mechanisatie van de Koninklij ke Landmacht hetgeen tot gevolg heeft dat het leger in toenemende mate wordt uitgerust met modern, technisch nogal gecompliceerd en veelal zeer kostbaar materieel. Die in hoog tempo doorge voerde mechanisatie van ons leger roept, naast problemen van andere aard als financiering, ook vraagstukken op op het gebied van het verkrijgen van ge schikte oefenterreinen en vooral ook wat de personeelsvoorziening betreft. Voor de bediening van dat dure en technisch ingewikkelde materieel is na tuurlijk uiterst bekwaam personeel no dig dat niet alleen over de nodige tech nische kermis, maar ook over tactische ervaring kan beschikken. Het dienstplichtige personeel dat thans in hoofdzaak met deze nogal veeleisen de taken wordt belast, staat in vele ge vallen, met een diensttijd van 18 tot 21 maanden, niet lang genoeg ter beschik king van de legerleiding om na een vrij lange opleidingstijd ook nog de nodige geoefendheid en ervaring te verkrijgen. Kort gezegd komt het hierop neer dat mensen met een behoorlijke technische opleiding in het leger dat leger na die opleiding al weer vrij snel gaat verla ten en men dus weer opnieuw met de nodige, thans vrij kostbare, opleidingen dient te beginnen. Waar deze ervaring alleen kan wor den verkregen tijdens de dienst bij pa rate onderdelen, hetgeen medebrengt, dat het eigenlijk voor een oorlogstaak bestemde materiaal vrij langdurig en regelmatig voor opleiding en oefening in gebruik is, is het duidelik dat dit materieel veel meer dan eigenlijk no dig zou zijn aan slijtage onderhevig is hetgeen tot een hoog reparatieaanbod aanleiding geeft. Hierdoor wordt de on- derhoudssector, waarin ook reeds in te beperkte mate over voldoende ervaren personeel wordt beschikt, weer extra belast. De huidige duur der eerste oefening noodzaakt tot een continue opleidings systeem dat de verschillende lichtingen overlapt en een, in verhouding tot het aantal te bezetten parate functies, een grote opleidingssterkte tot gevolg heeft zodat jaarlijks een vrij groot aantal EDE Bjj het Verbindingsdienst-Opleidingscentrum in de Sinion Stevin- kazerne hakt men nog niet zo heel lang met het byltje van de opleiding van de technisch specialisten. Men is daar met een handjevol jongelui begonnen aan een cursus onderhoud-radio, tevens een civiele vakopleiding, gericht op het examen radiomonteur van de Vereniging tot Bevordering van Elektrotechnisch Vakonderwijs in Nederland (V.E.V.). „Wy krygen hier de technisch specialisten die radiomonteur willen worden na hun zes maanden durende militaire oplei- Men kan als technisch specialist al op jeugdige leeftijd dienst nemen. We heb ben in Utrecht, in de Kromhoutkazer ne, tientallen jongens van 19 en 18 jaar en zelfs enkelen van 17 jaar zien lopen. Deze jongens verdienen, en dat is dan de financieel zeer gunstige kant van de zaak, geen zakcentje als soldij, maar een echte wedde die de vergelijking met betalingen in de burgermaatschappy glansrijk kan doorstaan. „We zitten echt wel beter," hoorden wij overal zeg gen. Na zes maanden diensttijd wor den de jongens al soldaat le klas en na acht maanden korporaal. De uitein delijke rang is korporaal le klasse wel ke rang ze doorgaans na 32 maanden bereiken. Aantrekkelijk is voorts de bo nus die aan het eind van de diensttijd lokt. Dat zijn doorgaans aardige bedra gen die al naar gelang van de dienst- periode tot zo'n 10.000 tot 13.000 gulden op kan lopen. Aanvankelqk stond men voor de vraag hoe de beroepsmilitairen deze vrijwilli gers zouden accepteren. Dat is allemaal hard meegevallen. De jongens worden in een apart depot opgeleid en worden, als ze eenmaal bij de parate troepen zijn ingedeeld, nooit alleen tussen dienst plichtigen geplaatst maar in kleine groepjes op aparte kamers. Commigen vinden de jonge leeftijd waarop tech nisch specialisten hun dienstverband aangaan wel wat bezwaarlijk. Met na me in bepaalde kringen van de vakbe weging is daar al eens over gesproken. Maar in de praktijk is al gebleken dat in de meeste gevallen deze jeugdi ge leeftijd geen onoverkomelijke bezwa ren voor de betrokkenen oplevert. Ook naar de eenheden die in Duits land dienen, Seedorf en Hohne, om de voornaamste plaatsen van legering te noemen, stromen al contingenten tech- ding regelrecht uit het Depot Technische Specialisten te Roermond. Hier krijgen zy dan een zes maanden vergende functie-opleiding in het VOC," aldus kapitein J. R. F. Peters, toegevoegd aan de staf van de School Verbindingsdienst. „Dan gaan onze jongens een jaar parate troependlenst verrichten in welke periode ze een schrifteiyke cursus P.B.N.A. kunnen volgen. Daarna komen ze voor vyf weken weer~hier terug voor het volgen van een avondcursus V.E.V., thans nog aan de technische school in Arnhem gegeven maar over niet al te lange tyd aan de Christelijke L.T.S. In Ede te volgen. Dan volgt weer een jaar troepen- dienst, een periode waarin men zich kan bekwamen voor het examen radio- hulpmonteur. Dan volgt weer een vyf weken durende detachering by het VOC in Ede voor het volgen van het tweede deel van de avondcursus V.E.V. De cursist is dan gereed voor het examen Radio-monteur waarvoor hy zich dan tenslotte in de laatste periode troependlenst by een paraat onderdeel, circa tien maanden, verder kan bekwamen. Korporaal A. Gramberg, uit Elburg, is eigenlijk de man die in Ede als tech nisch specialist het spit heeft moeten afbijten. Hij had al, als dienstplichtig cavalerist, zestien maanden diensttijd erop zitten toen hij op de mogelijkheid van studeren in diensttijd opmerkzaam werd gemaakt. „In Roermond had ik het vrij gemakkelijk," aldus de korporaal, die zowel zijn eerste militaire vorming al achter de rug had en ook zijn oplei ding voor het behalen van een militair rijbewijs met goed gevolg had doorlo pen. Hij gaat straks als radio-onder houdsmonteur weg. „Het gaat hier wel, maar toch niet helemaal naar mijn zin," bekent de korporaal, die af en toe wel eens het gevoel heeft dat hij door het beroepskader niet als volwaardig mili tair wordt geaccepteerd. De opleiding acht hij buiten kijf goed. Met de jon gens op de kamer botert het ook wel en de verzorging, daar heeft hij niets dan lof voor. Maar het zit hem toch niet lekker dat hij op hoger niveau een soort discriminatie van de technisch specialist tegenover het beroepskader meent te moeten constateren. „Men denkt misschien wel eens: jij gaat toch na een paar jaar weg en wij vin den hier een levenstaak." Die opvatting is dan beslist niet in overeenstemming met die van de legerleiding die de tech nisch specialisten als een waardevolle aanvulling ziet op de tekorten aan goed geoefend personeel en ook niet, dat kon den wij gelukkig persoonlijk constate ren, met die van de commandant van de VOC kolonel A. H. Mohr en zijn naas te medewerkers. Majoor K. Hylkema wijt dit geval van discriminatie aan 'n mogelijk tekort aan voorlichting aan het kader. „We hebben hier te doen met een nieuwe figuur in de landmacht waar mee men nog om moet leren gaan," al dus de majoor. Als het aantal tech nisch specialisten groter was geweest dan nu het geval Is, zou dat misschien ook weer wat gemakkelijker liggen. Per slot van zaken moet het legerappa- raat draaien op beide categoriën, tech nisch specialisten en beroepsmensen. De soldaat le klasse J. F. M. Jepkes uit Amsterdam heeft hei in Ede daar entegen heel wat gemakkelijker. „Ik beschouw het helemaal als een zakelijke overeenkomst. Aanvankelijk had ik he lemaal geen interesse voor deze vorm van opleiding. Maar toen ik toch in dienst moest dacht ik: ik knoop er maar een paar jaar aan en ga wat leren." Dat leren gaat soldaat Jepkes gelukkig gemakkelijk af. Daarom valt zijn stu die hem mee. „Het eten is hier goed en we hebben een aparte kamer met prettige mensen. Wat wil ik meer? Nee, spijt heb ik er niet van," aldus de 18-jarige Jepkes die het in Ede wel rooit als technisch specialist. Maar het is nog een kwestie van wennen, zowel voor de technisch speci men instructiemodel van het gepantserd personeelsvoertuig, de Y P 40 8 dient als lesmateriaal voor de leerlingen van de school Technische Dienst in Utrecht, waar de technische specialisten een vak opleiding krijgen. alisten als voor de mensen van het be roepskader. Het is allemaal nog wat nieuw. Degenen die het spit af moeten bijten maken de moeilijkste tijd door en de een kan zich nu eenmaal gemak kelijker aanpassen dan de ander. Maar een mislukking, nee dat is ook in Ede het project Technisch Specialisten be slist niet. Men werkt er gestaag verder. Nu nog zitten de docenten, een paar burgers en een paar militairen, samen met de cursisten in de bank. Straks, als er meer mensen komen, zal daar wel licht geen gelegenheid meer voor zijn en zal alles wel meer klassikaal toe moeten gaan. „Volgende maand al krij gen we twintig nieuwe technisch speci alisten bij" zegt kapitein Peters die er op vertrouwt dat alles, ook in de mili taire sfeer, dan wel weer wat soepeler zal verlopen. LEERSUM Maandag 1 mei a.s. wordt op het H.D.S.-terrein een interes sante voetbalwedstrijd gespeeld. Zeker is reeds dat de jeugdselectie van Her- mes-D.V.S. uit Schiedam een wedstrijd komt spelen. Er zijn onderhandelingen gaande om de jeugdselectie van Elinkwijk uit Utrecht als tegenstander te laten fun geren. De jeugdselectie van Hermes-D.V.S. heeft zaterdag de laatste competitie wedstrijd gespeeld. Dit elftal is op de derde plaats geëindigd met 3 punten achterstand op de kampioen. Het elftal beschikt over enkele talentvolle spelers, die van de verschillende ere-divisie- clubs contracten hebben gekregen. Doelman Spermon heeft enkele malen tot de nationale jeugdselectie be hoord. Het elftal speelt in Leersum een soort afscheidswedstrijd, want daarna valt het elftal uiteen omdat de spelers gaan uitzwerven naar diverse semi- profclubs. VEENENDAAL Ook de tweede rit van de zaterdagmiddagcompetitie van Ren- en Toerclub „Amersfoort" genoot het afgelopen weekend grote belang stelling. Er verscheen mede door de ideale weersomstandigheden vijfen twintig renners aan de start, van wie 4 aspiranten. Na enkele ronden nam H. Bokkers een beslissende voorsprong en eindigde als eerste. De Veenendaler J. Rijenga (B-aspirant) finishte als laat ste. In de A-nieuwelingenklasse behaal de de Scherpenzeler Teus Valkenburg na een geweldige spurt de eerste plaats. J. Vlastuin kreeg in deze klasse te kampen met bandenpech. Nieuweling Matti de Koning reed een bijzonder sterke wedstrijd in Dirksland, waar hij onophoudelijk premies in de wacht sleepte. In een eindspurt van het pelo ton wist hij beslag te leggen op de 2e De moderne elektronische dpparatuur is ook al bekend terrein voor de technisch specialist die een grondige militaire en civiele opleiding heeft genoten. O dienstplichtigen aan de arbeidsmarkt, die geruime tijd zeer krap is geweest, moest worden onttrokken. De instelling van een beroepsleger, tot die conclusie is men al gekomen, biedt hier weinig of geen soelaas. Ook ver lenging van de duur der eerste oefening kan onder de huidige omstandigheden niet als een reële mogelijkheid onder ogen worden gezien. De enige oplossing was het aantrekken van vrijwillig per soneel voor een langere tijdsduur. Daarom heeft de legerleiding, nog niet zo heel lang geleden, samenwerking gezocht met het Nederlandse bedrijfs leven hetgeen resulteerde in het opzet ten van het project Technisch specialis ten. Het mes snijdt door deze opzet nu van twee kanten. Door de civiele rak- technische opleiding die gedurende de diensttijd aan de technisch specialisten wordt gegeen krijgt het Nederlandse be drijfsleven na verloop van enige tijd de beschikking over extra aantallen geschoold personeel dat gedurende de diensttijd gedurende meerdere jaren een verantwoordelijke functie heeft vervuld. Er behoeven bovendien na verloop van tyd minder dienstplichtigen aan de ar beidsmarkt te worden onttrokken omdat door dienstname van één vrüwilliger de oproep van meerdere dienstplichtigen achterwege kan blijven. Men schat dat tegen een Technisch Specialist zeker twee tot drie dienstplichtigen thuis kun nen biyven. 'Aan de andere kant kan de leger leiding beschikken over mensen, die een langer dienstverband hebben lopen, van vier of vijf jaar tot maximum acht jaar waardoor een aanmerkelijke besparing op opleiding en materieel kan worden bereikt. De civiele vakopleiding van de tech nisch specialisten, een opleiding waar toe zowel de centrale werkgeversorga nisaties, middenstands- en landbouwor ganisaties als het overlegorgaan voor de vakbeweging alle medewerking ver lenen, vindt plaats tidens de militaire opleiding in het kader van het leerlin genstelsel of na afloop van de militaire basisopleiding gedurende een of meer daarvoor vastgestelde tydvakken. De militaire basisopleiding wordt ge geven in de Ernest Casimir kazerne te Roermond, de vakopleiding voor een groot, deel in de Kromhoutkazerne te Utrecht en in Ede bij de opleidings school van de Verbindingsdienst. De eerste overeenkomst tussen de Ko ninklijke Landmacht en het Nederland se bedrijfsleven ten aanzien van de vak opleiding van technisch specialisten, 'n instituut waarvan de vroegere staats secretaris van defensie, de heer J. C. E. Haex, eigenlijk de grondlegger is ge weest, werd op 6 december 1965 geslo ten met de VAM (Vakopleiding voor 't automobiel-motor-rijwiel- en aanver wante bedrijf). Men is de opleiding in december 1965 met ruim 150 man begonnen, thans heeft men om de twee maanden de beschik king over zo'n 250 tot 300 man. De opzet is om na verloop van enige tijd tot grotere aantallen technisch speci alisten in het leger te komen. Men zou er, hoorden wij bij het Eerste Leger korps, best zo'n 3000 tot 4000 kunnen ge bruiken. Thans zijn er al zo'n 1500 in dienst. nische specialisten en men is daar door gaans blij met deze welkome aanvul ling van technisch personeel. Tal van troepencommandanten die wij in de afgelopen dagen „polsden" over de Technisch Specialisten bleken met dit nieuwe instituut ingenomen te zyn. Nu het project Kort Verband Vrijwilliger op zijn minst niet volledig geslaagd kan worden genoemd betekent dit nieuwe instituut een goede, misschien wel be tere injectie in het leger met vakmen sen. De technische Specialist dient met het oog op de toekomst. Hij dient zijn land, maar ook zichzelf. De D AF-motor, krachtbron van de grote militaire drietonners, verbergt voor deze vakman nog maar heel weinig geheimen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 5