GEGREPEN DOOR DE RENSPORT LIANE ENGEMAN WILDE EEN RACE-WAGEN EN ZIJ KREEG DIE OOK Navito in Houtrust AMSTERDAM: vergaarbak van probleem-jeugd Fiat 125 in oktober te koop Niet bang voor kalfsvlees TROOST IN DEZE DAGEN VAN SPANNING Danny Kaye in klassiek stuk lie uitnodiging kwam als een geweldige verras sing. Nauwelijks een jaar actief als vrouwelijk cou reur werd de Haarlemse Liane Engeman (23) door de KLM uitgenodigd voor de twaalf-uursrace op het circuit van Sebring in Flo rida. In haar klasse (1000 tot 1300 cc) eindigde ze als tweede en ze legde in 't totaalklassement beslag op de 23ste plaats. Ze keerde terug uit Ame rika met twee bekers en een filmcontract en heeft inmiddels uitnodigingen gekregen voor de vier- uursrace in 't Amerikaan se Daytona Beach (juli) en de 1000-kilometerrace van Monza in Italië (eind april) Over deze vrouw in een sport van mannen gaat het volgende verhaal. Nauwelijks kans 9 Nare gevolgen Nieuws Startbewijs Bluf Protest Toevallig Verzegeld Gemiddelde Si Uitgebreid Zwaar Spanningen op een meisje letten ze allemaal. vooral die stoere mannen. .en eigenlijk is het ook hun sport. HAARLEM Aanvankelijk voelde Cornelia Catharina Johanna Maria Engeman zich nauwelijks aangetrokken tot het kille staal van brullende race wagens. Gedreven door de van benzine en heldhaftige moed doortrokken ro mantiek waarmee roekeloos voortrazende autocoureurs doorgaans zijn omge ven, wandelde zij echter toch vaak naar het dreunend hart van het circuit in Zandvoort: de pits. Liane Engeman: „Niet om de auto's, maar om de sfeer". Vaak gekleed in uitbundig gekleurde, opvallende jurken, trok de vrolijke Liane Engeman met haar lange blonde haren en uiterst levenslustige manier van voortbewegen snel de aandacht in deze uit overwegend mannen bestaande gemeenschap. Aldus goed thuis rakend in nationale racekringen werd zij steeds vaker opgemerkt in Rob Slotemakers rensportschool, waar van snelheid be zeten amateurs tijdens het weekeinde het gaspedaal van hun auto's eens tot de plank konden intrappen. De kans op het uitblijven van zwan gerschap door het nuttigen van vlees van kalveren die zijn ingespoten met hormoonpreparaten, zogeheten oestro- genen, is te verwaarlozen klein. Veel nadeliger voor de vrouw is in dit opzicht het gebruik van schoonheids- miifdelen waarin dergelijke preparaten zijn verwerkt. Dit is de mening van dr. O. de Bruin van het research laboratorium van N.V. Philips-Duphar in Weesp, deskun dige op het gebied van verbindingen met geslachtshormonale werking. Wij vroegen dr. De Bruin om commentaar op een vraag van ir. H. Vredeling, lid van het Europese parlement, aan de commissie van de E.E.G. over een mogelijke anticonceptionele werking van vlees van clandestien ingespoten kalveren. Ir. Vredeling had namelijk het oordeel van de commissie van de E.E.G. gevraagd over de verhouding van het risico van het innemen van de anticonceptiepil, die volgens hem grote doses oestrogenen bevat, en het eten van het gewraakte kalfsvlees. „Er is maar 'n betrekkelijk kleine hoeveelheid oestrogenen overgebleven wanneer clandestien ingespoten kaive- ren worden geslacht", zegt dr. De Bruin. Vrouwen die alleen af en toe eens kalfsvlees eten hebben volgens hem niets te vrezen. Veel hangt er natuurlijk wel af van de hoeveelheden oestrogenen waarmee kalveren worden ingespoten, maar ook i» het ongunstig ste geval is er nauwelijks kans op uitblijven van zwangerschap. Die kans zou er alleen zijn voor vrouwen die een gehele cyclus lang elke dag kalfs vlees aten. Dr. De Bruin vindt het ongehoord dat leken de kans krijgen kalveren met hormonenpreparaten in te spui ten. Indien daaraan niet spoedig paal en perk wordt gesteld zouden er vol gens hem toch wel gekke dingen kun nen gebeuren. Hij noemt de nare gevolgen, ver scheidene jaren geleden in de Verenig de Staten, van het inspuiten van pluimvee met te grote doses oestroge nen, en spreekt de hoop uit dat streng overheidstoezicht spoedig een einde zal maken aan de kwalijke praktijken van clandestiene inspuiters in ons land. Ook de sluikhandel in hormonenprepa raten moet krachtig worden aange pakt. Die preparaten worden niet ge leverd door de bonafide Nederlandse industrieën. Gedurende het seizoen van 1967 zal het accent van het Chichester Festi val Theater vooral gelegd worden op de komedie, dat zijn hoogtepunt zal bereiken in het optreden van de Ame rikaanse komiek Danny Kaye in zijn eerste rol in een klassiek stuk. Se dert het theater in juli 1962 onder het directeurschap van Sir Laurence Oli vier werd geopend, heeft het steeds veel succes geboekt. Verleden jaar nam de acteur John Clements het di recteurschap over en zijn eerste sei zoen bleek een record seizoen te zijn geweest met een opbrengst van f 1. 280.000. 9 „De schoonheid van een vrouw is geen burgerlijke instelling. De vrouw is de mooiste schepping van de natuur. Het hele volk, mannen zowel als vrouwen, heeft die schoon heid nodig". Deze opzienbarende re gelen zijn van de 68-jarige Russische dichter Ilia Selvinski. Liane Engeman had over het alge meen weinig moeite een van de mannen over te halen zijn auto tijdelijk aan haar af te staan en met overgave racend over het hete beton in Zandvoort nam het ondernemende Haarlemse meis je, sinds de Mulo onafgebroken en wis pelturig zoekend naar „iets spannends" en allang uitgekeken op sporten als zwemmen, atletiek, hockey en voetbal, haar besluit: Ze zou coureur worden. „En wanneer ik eenmaal ergens mijn zinnen op heb gezet," zegt ze agressief, „dan zal het gebeuren ook." Altijd vlot bereid van werkkring te veranderen en hunkerend naar actie hoefde Liane Engeman dan ook niet lang na te denken toen haar in januari '65 een baan werd aangeboden bij een Engels racingteam. Ze kreeg te maken met in het vak groot geworden man nen als Clark, Steward en Hill. „Ik voelde me geen buitenstaander meer. Met de coureurs praatte ik toen ook veel over races. Ze zijn voor het racen geboren, net als een pastoor of een dokter. Maar over mijn plannen om .zelf te gaan rijden was bijna niemand enthousiast. Sommigen vonden zelfs dat ze eigenlijk niet eens vrouwen op het circuit moesten toelaten." Zich behelpend met een skelter hield de wat teleurgestelde Liane Engeman het precies een jaar vol in Engeland. Toen keerde ze het Britse koninkrijk haar rug toe en liet zich bij de pas geopende Formule V-school als leerlinge inschrijven. Na zes lessen slaagde ze voor het examen van de Koninklijke Nederlandse Automobiel Club (KNAC) en veroverde daarmee haar nationaal onbeperkt startbewijs. In een van de school geleende wagen maakte doodnerveuze Liane Engeman in april '66 ten slotte haar debuut in Zandvoort. „Ik moest die eerste keer meteen iets presteren," betoogt ze. „Want op een meisje letten ze allemaal. Eigenlijk moest ik nog een beetje beter r\jden dan de mannen, want wanneer je als vrouw ergens achterin eindigt sta je voor schut." Liane Engeman deed het goed, werd zesde en stond niet voor schut. Nu had ze alleen nog maar een wagen nodig, een knellend probleem waar alle minder gefortu neerde privérijders mee worstelen. Vlijtig knipte vastbesloten Liane En geman alle stukjes over haar geslaagde entree in de vaderlandse rensport uit de Nederlandse kranten, vloog onver wijld naar Engeland en blufte: „Jullie wilden me toch geen wagen geven, hè? Nou, die heb ik nu niet meer nodig. DEN HAAG Een zwembad van kunststof, een moderne speeltuin, bo ten, caravans, tenten en gymnastiek- toestellen, zullen van 28 april tot en met 7 mei een deel vullen van de internationale tentoonstelling voor sport en recreatie, die dan in de Houtrusthallen in Den Haag wordt gehouden. De Navito, die gepaard gaat met een groot aantal sportwedstrijden (ook enkele interlands), zal volgens haar organisatoren de grootste expo sitie zijn, die ooit op het gebied van sport en recreatie werd samengesteld. Op een oppervlakte van 35.000 vier kante meter komen meer dan 120 stands te staan, die door binnen- en buitenlandse firma's en door in stellingen worden gevuld met de meest uiteenlopende sport- en hobby-artike len of met een grote hoeveelheid do cumentatie. Er zal op de tentoonstelling o.m. voorlichting worden gegeven door zes tien nationale sportbonden en twee ministeries (Landbouw en Visserij en Cultuur, Recreatie en Maatschappe lijk Werk). Speciale attracties en evenementen zijn er te over op de Navito. In een vijver zal de castingsport worden ge demonstreerd en in een groot bassin willen leden van de Nederlandse On derwatersportbond het record onder- waterzitten verbeteren. In de stand van Biologica Maritima zal *n unieke verzameling schelpen, koralen en wieren te zien zijn. Kijk maar, ik kan nu auto's genoeg krijgen." En omdat een erg hard rijdende blondine commercieel gezien toch wel aantrekkelijk is keerde Liane Engeman na enig onderhandelen ten slotte terug naar Nederland met een tweedehands Mini Cooper 998 cc. Twee* keer startte ze er mee in Zandvoort, twaalf keer in Engeland, al doende met fraaie vierde en vijfde plaatsen haar aanleg demonstrerend. Toen achtte zij zich rijp voor het wat betere werk. Groot was daarom haar vreugde toen de op dat moment door een ongeluk tijdelijk uitgeschakelde Engelse cou reur Keith St. John getroffen door de verschijning en de prestaties van het Nederlandse meisje zijn eigen Formule 3-wagen ter beschikking stel de. Onmiddellijk begon Liane Engeman opgetogen te trainen. Totdat het tele gram binnenkwam, waarin de KNAC maar mededeelde dat zij een Mini- Cooper voorlopig mooi genoeg vond voor een meisje dat nog geen jaar aan races deelnam. Hevig verontwaardigd over dit start verbod snelde Liane Engman naar Nederland, leverde bij wijze van pro test haar met zoveel moeite verkregen startbewijs van de KNAC weer in en vroeg vervolgens een Engels startbe wijs aan. Hetgeen ze vrij gemakkelijk kreeg, waarmee de merkwaardige si tuatie was gecreëerd dat zij in Neder land nu nog slechts mag deelnemen aan internationale wedstrijden. Hoe dan ook, Liane Engeman kon twee weken later starten in haar Formule 3 en eindigde op een niet onverdienste lijke veertiende plaats. Sinds Kerstmis verloofd met Keith St. John verdeelt Liane Engeman nu haar tijd tussen de circuits in Enge land en haar ouderlijke woning in Haarlem. Veel van de romantiek, die haar zo aantrok in de autorensport, is inmiddels verloren gegaan. Liane En geman: „De coureurs in Nederland zijn nog wel aardig tegen me, hoor, maar je kunt toch merken dat sommigen ja loers zijn. Dat heb je in racekringen trouwens toch heel erg. Op het circuit vind je overal haat en nijd en ze hebben allemaal ruzie met elkaar." In de slotfase van het emancipatie proces dringen de vrouwen nu ook de bij uitstek mannelijke wereld van racewagens binnen. Begrijpende Liane Engeman: „Ik kan me voorstellen, dat je het als man niet zo leuk vindt om door een vrouw te worden gepasseerd. En eigenlijk is het ook hun sport. Maar ze zullen zich toch eens moeten neerleggen bij het feit dat er ook vrouwen zijn die een racewagen kun nen besturen. Omdat je een vrouw bent proberen ze je tijdens een wed strijd vaak weg te drukken. Hé, een meisje, .denken ze dan. Die zullen we eens even bang maken." En strijdlustig: „Maar ik laat me toevallig niet opzy duwen." iedere willekeurige plaats in Ne- derland kan men een schutting plaatsen zonder dat de NTS zich ge roepen voelt daarover uitgebreid in het journaal te berichten, behalve op de Dam in Amsterdam. Het gebeurde en kele jaren geleden. Voor het paleis werd een schutting geplaatst. Het ANP zette het op de telex en de filmers van de NTS brachten de zaak uitgebreid in beeld. In iedere Nederlandse gemeente zal men blij zijn wanneer een grote bank instelling daar belangrijke investerin gen wil doen, behalve in Amsterdam. Er volgen protestacties, adressen aan de raad, teach-ins en radio en 'televisie sturen teams om alles verbaal en visueel vast te leggen. Kan men na gaan wat er gebeurt als er rellen komen, bommen ontploffen en stakin gen uitbreken. NA het parlement zorgt Amsterdam voor het meeste binnenlandse nieuws. Het betreft echter in hoofdzaak nega tief nieuws: gebeurtenissen die (te recht) nieuws werden omdat ze niet hadden mogen gebeuren of omdat er iets niet in de haak was. Bij velen is daardoor de neiging ontstaan te spreken over „dat eeuwige Amsterdam" en „die vervelende, lastige Amsterdammers". Ingezonden-brie venschrijvers in onze krant hebben laten weten dat ze schoon genoeg hebben van dat gedoe in Amsterdam. De stad en haar inwoners beginnen in den lande een slechte reputatie te krijgen. WAT is er dan aan de hand met die Amsterdammers? Wat zyn die specifie ke eigenschappen die al dat negatieve nieuws veroorzaken? We zouden dat het best kunnen waarnemen by de gekozen vertegenwoordigers van die in woners: de raad. We zien dan een praatgraag college, dat zijn werk zeer ijverig en nauwge zet doet. Het enige wat opvalt is de scherpe verdeling in rechts en links. Boeren en communisten mogen zich in Amsterdam in een ruime aanhang verheugen. Bij de laatste verkiezingen werd de CPN met bijna vijftien per cent van de stemmen de tweede partij achter de PvdA. In de raad werkt men echter voor beeldig samen, want in B. en W. zit zowel een communistische als een liberale wethouder. Mooier kan het Flat hééft éen grote broer voor de 124 uitgebracht. De nieuwe Fiat 125 lykt sterk op de 124, maar hij is groter en hy heeft een veel sterkere motor. De 125 wordt omstreeks oktober in Nederland verwacht. Over de prijs is nog niets bekend, zo meldt de impor teur. Deze zegt echter ook dat de 125 in het Fiatprogramma tussen de 1500L en de 1800B zal passen. De 1500L kost 8900 gulden, de 1800B kost 9890 geil den. Dat zou op een prijs kunnen dui den van omstreeks 9500 gulden voor de 125. De importeur zegt verder met veel nadruk dat de produktie van de 1500 Comfort gewoon wordt voortgezet. Hij zegt er echter niet bij voor hoe lang. Redelijk lijkt het te verwachten dat de 1500 Comfort op den duur uit de pro duktie sal worden genomen ten behoe ve van de 125, net zoals de 1300 uit de produktie werd genomen nadat de 124 een tijdje mee draaide. Redely k Redelijk lijkt het ook bij de prijs- voorspelling meer af te gaan op het verschil in auto tussen de 125 en de eveneens nieuw geconstrueerde 124 dan op de plaats van een nieuwe auto tussen twee oude modellen. Ten op zichte van de 124 zou de 125 best een duizend tot vijftienhonderd gulden meer mogen kosten, wat dan op een prijs van maximaal 8500 gulden zou neerkomen. De 125 heeft een viercilinder motor in lijn van 1608 cc met twee boven liggende nokkenassen die worden aan gedreven door een getande riem. De motor is goed voor 90 Din-pk. by 5600 toeren. De topsnelheid van de 125 is 160 km/u. De auto heeft vier schijfremmen. toch niet, zou men denken. Maar hoe zit het dan met de „brede" lagen van de bevolking? Zijn ze lastig, luidruchtig, humoristisch? Wij hebben die kwaliteiten nooit veelvuldiger op gemerkt dan bij welke andere stadsbe volking ook. Jordaan-bewoners gelden als de meest typische volksgroep. Zy zijn zeer aan elkaar gehecht en voor de rest valt al leen op dat het sentimentele operalief hebbers zyn. Velen van hen houden dui ven en zijn bovendien zeer op het ko ningshuis gesteld. Voorwaar geen eigen schappen om een stad een negatieve re putatie te bezorgen. DE Amsterdamse tramconducteur staat te boek als humoristisch. Wij hebben een dergelijke functionaris nog nooit iets leuks horen zeggen of men moet het bevel „doorlopen in de wa gen" een kostelijke grap vinden. Zelfs al zijn de conducteurs toch humoris tisch, dan zegt dit nog niets over de Amsterdammers, want de meesten ko men uit provincies als Drente en Fries land. Is het politiekorps zo typisch Am sterdams? De ontslagen hoofdcommis saris is geboren en getogen in Gronin gen en de meeste agenten komen uit de provincie, om van de assisterende marechaussee maar te zwijgen. We vinden in het typisch Amsterdamse volkseigen (voorzover aanwezig) geen afdoende verklaringen voor de rellen. OM de werkelijke oorzaken te ach terhalen, moeten we terug in de histo rie. Sinds eeuwen oefent Amsterdam aantrekkingskracht op onbegrepenen, uitgestotenen en zoekenden. Dat geldt tot de dag van vandaag, in verminder de mate. Daar komt bij dat het uitgebreide, oude centrum een elastische opvangca paciteit heeft. Historisch gegroeid is ook, dat de stad beschikt over een arsenaal van onderwijsinstellingen, mode- en reclamebedrijven, galerijen, publiciteitsorganen en kunstinstellin- gen, die een grote aantrekkingskracht blijken te bezitten voor de Nederlandse jeugd. Honderden wereldbestormers zoeken jaarlijks hun geluk in Amsterdam. En kelen slagen en boeken successen, die voor velen weer aanleiding zyn ook hun geluk in Amsterdam te zoeken, enz. Wat gebeurt er met de overgrote meerderheid, die geen succes boekt? Ze hebben een geweldige troost. Ze voelen zich niet verloren, want welke bizarre opvattingen ze ook hebben, ze vinden zeker soortgenoten. Als het lastige eigenwijze jongetje uit Geldrop wegloopt, is er een goede kans dat hij in Amsterdam terecht komt, maar zeker niet in Coevorden, De onbegrepen jongen, met vage artis tieke ideeën uit Holwerd, probeert het in Amsterdam en zeker niet in Was senaar. Een aanzienlijk deel van Ne derlands botsende jeugd ontmoet el kaar in Amsterdam, dat daardoor auto matisch iets van een slagveld krijgt. DE onlustgevoelens ten opziêhte van Amsterdam zijn de laatste tijd weer merkbaar geworden, bij voor beeld toen er een bom werd geplaatst bij het Van Heutsz-monument. De bom werd echter gemaakt en geplaatst door een student uit Rotterdam. Hetzelfde geldt voor de rel in het Centraal Station. Veel jongelui die daar bijeenkomen, bleken van huis te zijn weggelopen. De marine-mannen die erop in hakten, kwamen duidelijk uit Den Helder. Toch: dat eeuwige Amsterdam. Want neem nu de typisch Amsterdamse pro vo's. Mis. De provo-braintrustRoel van Duvn, Hans Tuvnman en Bernard de Vries zyn alle drie volbloed Hage naars. Tot voor enkele jaren hebben ze een keurig Haags bestaan geleid. Rob Stolk komt uit Zaandam. Kortom, het gaat hier niet om pro blemen van de Amsterdamse jeugd alleen, maar om die van de Nederland se jeugd. Natuurlijk levert ook Am sterdam zijn aandeel. De mensen die Amsterdam zo nega tief beoordelen, moeten misschien eer der blij zijn dat de onrust zo ver van hun voortuintje verwijderd blijft, want volgens de statistiek hebben ze zeker ook recht op een stukje rel in hun straat. Als men dus leest over moei lijkheden met de jeugd in Amsterdam, bedenk dan, dat het ook gaat om de zoon (van u niet natuurlijk), maar laat ons zeggen: om de zoon van uw buren. AUTOCOUREUR LIANE ENGEMAN procent slaagt voor het eindexamen ARNHEM De handelsdagscholen zijn als „koplopers" gestart. Zij wer den op de voet gevolgd door de leerlingen van de hbs-a en de kandidaten voor het staatsexamen hbs-a. De grote stroom komt op gang: er zitten ongeveer dertigduizend jeugdige vaderlanders aan kleine tafeltjes overal verspreid in Nederland te zwoegen aan het bewijs, dat zij niet vruchteloos jarenlang een middelbare school of een gymnasium hebben bezocht. De schriftelijke eindexamens voor h.b.s., gymnasium, m.m.s. en handels scholen worden gehouden. Ter ontspanning van alle zenuwen die als vioolsnaren zijn gestrekt in deze moeilijke dagen: het moet vreemd gaan als eind juni niet meer dan 85 procent van de nu beproefden het di ploma krijgt uitgereikt. Vorig jaar slaagde 88 procent van het aantal kan didaten en dat is een normaal gemid delde voor Nederland. Dr. W. H. Capel in Arnhem draagt de loden last van de verantwoordelijk heid voor de hele organisatie van de eindexamens, maar hij gaat er niet zichtbaar onder gebukt. Hij is de voorzitter van de commis sie van zes coördinerende inspecteurs; deze commissie is weer een onderdeel van het college van 21 inspecteurs voor voorbereidend hoger en middel baar onderwijs. De commissie van coördinerende inspecteurs is vooral belast met de or ganisatie van de mondelinge eindexa mens. Daarmee begint men al in no vember met het rondsturen van uitno digingen aan gecommitteerden (voor de gymnasia en de m.m.s.) en aan de deskundigen (voor h.b.s. en handels scholen): „Een kwestie van titulatuur, die niets voorstelt", aldus dr. Capel. Wie het hele mondelinge examen als gecommitteerde of deskundige wil op treden, is 33 dagen kwijt. „Velen heb ben zoveel tijd niet", zegt dr. Capel, „en we zijn al bijd als men een deel van de examens voor zijn rekening wil nemen". Hoewel de schriftelijke examens cen traal van Den Haag uit worden gere geld verzegelde enveloppen met op gaven, die op het aangegeven uur in alle examenlokalen van Nederland te gelijk moeten worden geopend is de commissie van coördinerende inspec teurs wel verantwoordelijk voor het goede verloop van de schriftelijke exa mens. Vorig jaar was bij de wiskun- de-opgave iets weggevallen en dat gaf nogal wat opschudding. Ko men dergelijke incidenten veel voor? „Het voorval van vorig jaar waï een hoge uitzondering, maar wij zijn er natuurlijk wel altijd op gedacht". Gebeuren er tijdens de exa mens andere onverwachte dingen? „Doorgaans verlopen de examens zonder incidenten. Zelfs „spieken" komt hoogst zelden voor, want de kandidaten wordt tevoren goed in gescherpt, dat zij onherroepelijk van het examen worden uitgesloten als zij worden betrapt". „Er heerst nogal eens misverstand over de vraag wat er gebeurt met een kandidaat die vlak voor of tij dens het examen ernstig ziek wordt. Zo'n kandidaat kan het examen en kele weken later overdoen. Gebeurt het tijdens de mondelinge examens, dan kunnen zij in het uiterste geval nog staatsexamen doen, want de mondelinge staatsexamens beginnen ruim een maand later dan de school examens". Zijn de schriftelijke examens achter de rug, dan wordt het werk door de scboolleraar of lerares en door de gecommitteerde of deskundige nage zien. De waarderingsnormen voor de b-vakken en de handelsvakken wor den vastgesteld door de inspectie. Voor de vertalingen geschiedt dit door de Vereniging van leraren in de levende talen In overleg met de inspectie. Voor het werk van de gym nasia, dat altijd door academici wordt nagezien, gelden geen vast gestelde normen. De leraar of lerares en de gecom mitteerde of deskundige stellen sa men het cijfer vast. Wordt men het niet eens, dan wordt bij h.b.s.-werk het gemiddelde genomen; bij het werk van m.m.s. en gymnasium beslist de gecommitteerde. Ontstaat een dergelijk verschil van mening bij het mondeling exa men, dan kan de voorzitter van de examencommissie om advies worden gevraagd. Wordt men het dan nog niet eens, dan kan de inspectie erbij worden betrokken, maar dat is een theoretische mogelijkheid. Doorgaans bereikt een verschil van inzicht de voorzitter van de examencommissie niet eens. Ruimer Komt het voor dat het schrifte lijk examen over de hele linie als te zwaar moet worden beschouwd? „Het komt alleen voor dat een be paald vak wat pittig is uitgevallen, maar zelfs voor de vakken afzonder lijk zijn de fluctuaties nooit bijzon der groot. Is een bepaald vak te zwaar geweest bij het schriftelijk, dan kan men de normen wat ruimer stellen en kan men wat speciale aan dacht aan zo'n vak bij het monde ling examen geven." Zijn pech en geluk grote fac toren by de examens? „Neen. Het percentage dat volgens le algemene schoolbeoordeling had moeten slagen en dat toch zakt, is uiterst klein. Het omgekeerde komt ook niet zo erg veel voor." y;. c/ DR. W. H. CAPEL topman Acht u het huidige examenstel sel bevredigend? „Het werkt niet slecht, al is het inzicht gegroeid dat de examens te veel vakken omvatten, waardoor de hoeveelheid ten koste van de kwali teit gaat. Bij de toepassing van de Mammoetwet zal het aantal examen vakken aanzienlijk dalen." Zyn de examens niet aanzienlyk zwaarder geworden in de afgelopen jaren? „Bij veel vakken is de stof drastisch uitgebreid. De kunst is, vol doende van het oude programma te laten vallen. Een andere mogelijk heid die bijvoorbeeld voor natuur kunde wordt toegepast is de stof doorwerken, maar slechts in een be paald. tevoren bekend deel te exami neren." Komt er op een eindexamen een ander soort kind dan byvoorbceld twintig jaar geleden? „Ja. De kinderen worden in deze tijd erg afgeleid door dingen buiten hun studie. Bovendien is het middel baar- en voorbereidend hoger onder wijs voor een veel grotere groep kin deren toegankelijk dan twintig jaar geleden. Dat is een groot goed, maar de kinderen die een milieusprong maken, hebben het dikwijls bijzon der zwaar, omdat er soms thuis niet voldoende begrip en medewerking voor hun studieleven is." Dr. Capel is 61 jaar. Hij promo veerde in Leiden tot doctor in de natuurkunde en hij gaf negentien jaar les aan het Tweede Vrijzinnig Christelijk Lyceum in Den Haag de laatste negen jaar daarvan was hij conrector. In 1958 werd dr. Capel benoemd tot inspecteur en vier jaar later tot coördinerend inspecteur. Hij is nu twee jaar voorzitter. Dr. Capel weet dat het eindexa men ellendige s panningen mee brengt, maar het percentage van 88 kan de kandidaten in de komende dagen sterken, meent hij. Na enig nadenken omschrijft hij zijn werk als „een helpende, dienende en con trolerende functie."

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 6