Spontane vreugde DE WONING VAN HET PRINSENKIND laait hoog op Prinses schiep zelf sfeer op Drakensteyn .Eert strikt particuliere woning' in Lage Vuursche Achthoekig kasteeltje dateert al van 1640 SMAAKVOL GEZELLIG Restauratie Ongestoord Een oorverdovend tumult brak los onder de Y-achtenden in de Pasteurstraat voor het Acade misch Ziekenhuis in Utrecht, toen het nieuws van de geboorte van een prins door een draagbaar ra diootje bekend werd. liederen als „De Zilver vloot", yells en kreten als „Hup Beatrix", waren niet van de lucht. De politie kon 't publiek slechts met de grootste moeite achter de dranghekken houden. Toen de televlsie-cameralleden en fotografen hun werk begonnen, werd de menigte helemaal uitzinnig van vreugde. De politie kon de mensen, die de afzet tingen doorbraken en naar het grote hek opdrongen, niet meer in de hand houden. Het was een enorm gedrang en liederen schalden door de lucht. De menigte In de Pasteurstraat, die omstreeks negen uur op duizend mensen werd geschat, groeide In de loop van de avond nog steeds aan. In een persoonlijke reactie op de geboorte zei minister van Staat dr. Beel ervan overtuigd te zijn, dat deze met zoveel spanning tegemoet geziene ge boorte in het hele koninkrijk vreugde zal brengen en de hechte band zal bestendigen tussen het Huis van Oranje en ons volk. „De reële verbondenheid treedt juist bij gebeurtenissen als deze spontaan naar buiten en ik behoef niet te zeggen hoe waardevol dit is", zo besloot dr. Beel zijn reactie op de blijde gebeurtenis. Enthousiast vertelde dr. Beel met hoeveel vreugde de hoge gasten die op het moment van het bekend worden van het heuglijke feit in het Amstelhotel te Amsterdam bijeen waren, de blijde boodschap hadden ontvangen. Temeer daar de blijde tijding door de grootvader Prins Bernhard gedaan werd. In Den Haag gaf burgemeester Kolfschoten de volgende proclamatie uit: „Onze Kroonprinses heeft het leven geschonken aan een Prins van Oranje. Dat is het blijde bericht van nieuw leven op Drakensteyn, dat ons allen met vreugde en dankbaarheid vervult. 's-Gravenhage, vanouds innig met het Huis van Oranje verbonden, roept de jonggeborene een warm welkom toe en wenst de gehele koninklijke familie van ganser harte geluk met dit voor hen en voor ons zo ver heugend en gezegend gebeuren. Moge Gods zegen rusten op dit jonge leven, dat de voortzetting moge verzekeren van de eeuwenoude verbondenheid van Oranje en Nederland. Lang en gelukkig leve de jonge Prins!" De nestor van de Commissarissen der Koningin In ons land, mr. H. P. Linthorst Homan, hoorde het blijde nieuws in Dokkum, waar hij in een christelijke technische school een filmvoorstelling bijwoonde. De Commissaris zei: „Ik ben reusachtig verheugd. Ik ben ïrg dankbaar, dat alles goed is gegaan. Het was een kolossale verrassing voor mij". In hotel „De Kastanjehof" in Lage Vuursche, tot aan het vertrek van prinses Beatrix van Draken steyn naar het Academisch Ziekenhuis in Utrecht het centrum van aller belangstelling, heerste na het bekendworden van de geboorte een uitermate fees telijke stemming. Onder de gasten bevonden zich burgemeester en wethouders van Baarn, die zich na de beschuit met muisjes en kandeel even later de oranjebitter uit stekend lieten smaken. LAGE VUURSCHE In het voorjaar van 1963 ging prinses Beatrix op Drakensteyn wonen; het huis waar straks de baby zal rondspartelen. Een grondige restauratie en een verfijnde inrichting onder leiding van de ar chitect D. Verheus hadden van het achtkantige huis, temidden van twin tig hectaren natuurschoon, een heerlijke woonstee gemaakt. Sindsdien zijn er geen ingrijpende veranderingen meer aangebracht. Alleen is er dan nu de babykamer ingericht. De naam „Huis van Drakensteyn" bestaat al van voor 1400. Zij gold toen een stenen huis, bewoond door een burgemeester van Utrecht, Fre- derik van Drakenburg. Het huis was gebouwd op de plaats waar nu het kasteeltje Drakensteijn staat. Dat dateert van 1640, toen het was verrezen in opdracht van ene Ge rard van Reede. Sinds 1806 behoorde het door zijn vrijwel regelmatige achthoek opvallende landhuis tot het bezit van de familie Bosch van Drakesteyn. Dat is zo gebleven tot 1959. Voor een belangrijk deel heeft prinses Beatrix zelf de sfeer op Dra kensteyn bepaald. Wie, zoals wij in 1963, haar huis heeft kunnen bezich tigen, zal moeten toegeven dat zij dat met fraaie hulpmiddelen en met veel smaak heeft gedaan. „Iedere vrouw", zo schreven wij toen, „zou er verrukt van zijn". Architect Verheus had voor een ingrijpende en moeilijke taak ge staan. Drakensteyn moest voldoen aan de eisen van modern comfort. Zijn opdrachtgeefster wilde evenwel ook zoveel mogelijk behouden van de oorspronkelijke stijl waarin haar kasteeltje eeuwen geleden was opge trokken Toen zijn werk was gedaan, kon de toekomstige bewoonster kiezen uit een schat aan kostbare of gezel lige voorwerpen in het huis van haar vader en moeder. Daarbij kwam een stroom van geschenken, vooral toen zij ging trouwen. Zo is het niet grote kasteeltje en kele jaren met vreugde bewoond door een jonge vrouw, die er pre cies voldoende ruimte en kamers tot haar beschikking had voor het ont vangen van een bescheiden aantal vrienden of logés. Wie er kwam, moet van de oprij laan af al hebben genoten van de kasteeltje en de fraaie aanleg van de omtrek. Om een paar dingen te noemen: de nieuwe brug over de gracht, een straatje van gele Friese klinkertjes, de weelderige beplan ting, de koperen lantarens aan de ongewijzigd gelaten voorgevel uit het einde van de achttiende of be gin van de negentiende eeuw, en het herstelde dakkoepeltje met luidklok- Binnen frapperen het meest de verrukkelijke grote zitkamer op de eerste verdieping, bijzonder huise lijk, gezellig en comfortabel, en op de begane grond de toen voor prin ses Beatrix ingerichte puntvormige werkkamer. Overheersend in deze ruimte is de aan de langste zijde gelegen ingebouwde boekenwand van mahoniehout. De lichte toets van deze kamer komt op rekening van het zogenaamd Weens parket, waar mee de vloer is afgedekt. Voor een groot deel bepalen de warme, soms exotisch aandoende wandbekleding en de vloerbedek king rose tapijt op de eikehou ten trap vanuit de hal naar boven de sfeer in huis. De grote hal, centraal op de begane grond, heeft een zeventiende-eeuws karakter ge kregen, ook al door het type schouw uit die tijd, met een mooie open haard. De witgepleisterde hal is la ter belegd met het door Rotterdam se vrouwen geknoopte huwelijksge schenk, een warmbruin tapijt. Verder beschikken de jonge ouders in hun kasteeltje over een eetkamer (beneden) en zes slaap- of logeerka mers. Alle dienstvertrekken, zoal* de keuken en een linnenkamer, zfln ondergebracht in het souterrain. Vandaar loopt een vernuftig ge maakt rond éénpersoonslift3e naar de zolderverdieping. Het bijzondere eraan is, dat de lift op iedere ver dieping draait, naar de op verschil lende plaatsen gelegen uitgangen. De puntvormige werkkamer van prinses Beatrix De grote salon van kasteel Drakensteyn „Alles wat er op Drakensteyn gebeurt, wordt met uiterste gestrengheid aan het oog van het weetgierig publiek onttrokken: de Prinses en de Prins willen aan hun huis het karakter geven van een strikt particuliere woning. Enerzijds is dit volkomen begrijpelijk". „Anderzijds kan men ook de vraag stellen, of met inachtnemnig van de ze privacy wat meer bekendheid over hun doen en laten niet ten goede zou komen aan de „image" van prinses en prins, die door hun huwelijk nu een maal de gemoederen in Nederland in beroering hebben gebracht. He* strak ke scherm rondom Drakensteijn kan tot gevolg hebben, dat het huis de „kooi" wordt, waarover de grootmoeder van prinses Beatrix zich zo smartelijk heeft beklaagd; dat het Nederlandse volk een vertekend beeld krijgt van de om geving waarin de kroonprinses leeft". Aldus twee citaten uit het vlak voor de geboorte op Drakensteyn verschenen boekje Drakensteyn en zijn bewoners, door M. G. Schenk en J. B. Th. Spaan (De Boekerij NV-Baarn). Heel wat paginaatjes zijn ook be steed aan een beschrijving van de res tauratie en de inrichting van Draken steyn, aan de hand van gegevens zoals die indertijd door de Rijksvoorlich tingsdienst zijn verstrekt. Hier en daar treffen bepaalde mede delingen. Het huis was in 1959 aan aen grote restauratie toe, „mede als gevolg van het feit, dat het Kasteel tijdens de tweede wereldoorlog eerst was gevorderd om te dienen als vakan tie-oord voor Duitse kinderen en dat er daarna Duitse militairen in terecht waren gekomen". Ook elders wordt nog eens gesproken in ongeveer gelijke geest: de prin ses heeft er bij de inrichting voortdu rend het oog op gehad, dat zij en haar gasten volledige vrijheid zouden heb ben op Drakensteyn. „De jongste ge schiedenis heeft wel aangetoond, dat deze opzet niet zo perfect is uitgevoerd dat een jonge liefde ongestoord tot rijp heid kon komen". En ten slotte: „Nu Is de begroeiing in elk geval zo dicht, dat er zelfs een groot zwembad in de tuin kon worden aangelegd". Het boekje gaat uitvoerig in op de historie van het kasteeltje, maar ver telt ook veel in de persoonlijke sfeer over de hoofdbewoonster nu, haar ma nier van leven en werken. Zo ziet de plattegrond er uit van de hoofdverdieping: I hal, II garderobe, III kleine salon, IV eetkamer, V pantry, VI lift, VII werkkamer van prinses Beatrix, VIII trappenhuis, IX brug, X gracht. O ,\*Z. tl OMTVAMOKAMtf* 5. (S) SOUSTERRflIN: j* afr^pevfltdekevkehsjproviöc,eq, LINKER BOUWHUIS» BEVAT DIENSTWONINGEN po onivan&mhmte of 6rrb0e RECHTER BOUWHUIS t bevat marchaussee en rechercheur, garage'Of opslagruimtekamers secretaresse en peasomeeeskantoor, rtelier voor h-k.h. en WERK- kamer prins claus.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 24