Het gaat om centimeters Grotere schepen vragen steeds Britse aanvrage tot E.E.G. onofficieel voor elkaar 4.995, 6.250, DAF Nederland niet alleen Ve 2evenjonkvrouwen- i meer diepPanP Samenwerking Wisselvallig Vijf eeuwen Al twee jaar s. Dwang mm Kronkelend worstelt de Rijn zich door het Duitse gebergte, een stroom vol grillen die schippers uit vele lan den dagelijkse zorgen geeft. De rivier is een machtige transportband van Nederland tot Bazel, vol hobbels en knobbels die een lang en kostbaar onderhoud noodzakelijk maken. Want de moderne Rijnvaart roept om gro tere veiligheid. Een reportage van onze scheepvaart redacteur BAREND MAASKANT VERZET 'Ml Wederom een schitterende klasse-overwinning voor Daf, thans in de zware, 3500 km-lange Tulpenrally. De Daf equipes Lampinen-Davenport, van Lennep-Klein en Rosenblatt-van Sminia excelleerden in de tourwagen-klasse G tot 850 cc. Deze nieuwe overwinning in de indrukwekkende reeks Daf-rally-triomfen o.a. in de Coupe des Alpes, Marathon de la Route, Tour de Corse, Rally de Monte Carlo en in de Rallye Dei Fiori, bewijst overduidelijk de "automatische" voorsprong van Daf. Het geheim? Kwaliteit, betrouwbaarheid, en volauto matisch als geen ander! U moet echt eens een proefrit maken. DAFFODIL f DAF44 f BON Pagina 4 MAANDAG I Ml! Ir I-let Duisburgse boorschip Enkirch heeft in een jaar tfld de rotsbodem van d» Rijn tussen St. Goar en Ober- wesel met tien- tot vijftienduizend gaten geperforeerd. Dat is gedaan om de le vensader van Europa aan een grotere diepgang te helpen. In de gemiddeld drieëneenhalve meter diepe gaten de diepste waren zes meter werd spring stof tot ontploffing gebracht. Tientallen meters hoog spoten de fonteinen om hoog. De deskundigen beseften elke keer dat zij weer een stapje verder waren ge komen om veertig centimter dieper ge laden schepen door „het gebergte" te la ten varen. Dat scheelt honderden tonnen vracht per schip. DE RIJN IN REVISIE Nederland bouwde aan de toe gangswegen naar de zee zyn Europoort; een kapitale onderne ming voor zo'n klein land, dat echter economisch wel wordt ge dwongen dergelijke hoge investe ringen te doen om zijn plaats al een der grootste „transportonde nemers" ter wereld te behouden. Daarom moest de capaciteit van de Rotterdamse haven worden ver groot, maar met zo'n miljoenen verslindend object kampt ook Duitsland, dat om de Ryn bevaar baar te houden - ook om schepen met 'n diepgang tot drie meter - In deze rivier tussen de bergen mil joenen marken onzichtbaar moet investeren. Over dit werk schreef onze scheepvaartredacteur Bart Maaskamp bygaande reportage. Op verscheidene trajecten van de Rijn wordt ge werkt aan de ver betering van de vaarweg. Zonder twijfel is het kar wei in de flesse- hals tussen de Lo relei en het be ruchte Binger Loch het indruk wekkendst. Het lijkt ruw werk. Tot de vloot vaartuigen die er by nodig is, behoort ook een schip met als sterk ste troef een „beul" (een soort stalen valbijl) van zestien ton om het gesteen te stuk te beuken. Verder zijn er bagger molens om de brokken weg te halen en onderlossers om het puin weer kwyt te raken. Op verscheidene plaatsen zyn er ook holten in de bodem mee opgevuld teneinde een zo vlak mogelijk rivierbed te krijgen. Toch is al dit krachtsvertoon nodig voor een secure uitvoering van een moeilijke opdracht. Rudolf Rendel (36) uit Kröv aan de Moezel vertelde als baas van het boorwerk over de vreemde uit- steekstels aan de Enkirch. Hij heeft dit werk ook op andere rivieren gedaan, maar in de buurt van de Lorelei was het extra moeilijk door de sterke stromingen en de staalharde rotsen. Het landmeters instrument theodoliet kwam eraan te pas om op de centimeter nauwkeurig de gaten te boren. Dit betekent dat het i schip muurvast verankerd moet liggen. Daartoe zijn er aan elke kant van het schip vier sta len palen die hy draulisch worden bewogen om on wrikbaar op de ri vierbodem te wor den gesteld. De „vlerken" zijn in horizontale toe stand nodig om de gaten te boren. Toch is hij geen vrijbuiter. te Bingerbrück examen doen om zijr „Lotsenpatent" te halen". Dan is hij een zelfstandige loc 1 want het is een vrij beroep. Hij wer' voor eigen risico. Zijn inkomen is j hankelijk van de drukte in de schei vaart en van de vaste relatie die 1 met een rederij probeert te krijgen. 7 H doende variëren de verdiensten van loodsen van zes- tot elfduizend Mar' per jaar. irsü MMMMMfoRNH De kapitalen vergende verdieping van de Rijn is gewenst wegens de wis selvalligheid van de waterstanden. In perioden van laag water ontstaat een economisch vraagstuk, omdat dan Van onze correspondent LONDEN Voor Engeland en de Europese Economische Gemeenschap was het afgelopen weekeinde van het grootste belang: Het besluit dat Enge land weer zal proberen er lid van te worden, is zo goed als gevallen, maar officieel zijn de Britten er onkundig van gebleven. Dat werd ook verwacht toen vorige week werd aangekondigd dat het kabinet zaterdag en zondag zou vergaderen over de Europese kwestie. Gisteren kwamen premier Wilson en zijn voornaamste ministers bijeen op het landgoed van de eerste minister, Chequers, ten noordwesten van Lon den. Morgen vergadert het kabinet opnieuw, maar dan in Downing Street en pas daar wordt formeel het besluit genomen om het lidmaatschap van de E.E.G. aan te vragen. Het overleg duurde gisteravond tot zeer laat. De tegenstanders van toetre ding in het kabinet, onder leiding van de onbuigzame minister van handel Jay, hebben zich tot het uiterste verzet, maar niets wees er nog op dat Jay zal aftreden, zoals weieens is verondersteld. Harold Wilson krijgt een verenigd kabinet achter zich voor de nieuwe benadering van de E.E.G. na de afgelo pen maanden van voorbereidingen. Dat komt omdat de aanvraag wordt omhuld met al die punten waarop Engeland tot nu toe voorbehoud heeft gemaakt. Er moeten voldoende garanties komen slechts de schepen met 'n beperkte diep gang kunnen varen. Het merendeel van de Rijnschepen steekt 2% meter diep bij een volle belading. In het algemeen is dit evenwel gedurende 187 dagen van het jaar niet mogelijk op het traject van Mannheim naar St.-Goar. Van „boven af" komt dan te weinig water. Deze beperking in de mogeiykheden klemt des te sterker voor het steeds meer gebruikte zogenaamde Europa schip met een draagvermogen van ca. 1500 ton en een diepgang van drie me ter. Niet in de laatste plaats moet wor den tegemoet gekomen aan de eisen van de allengs verder opdringende duw- vaart. Het manoeuvreren met duwkon- vooien van 180 meter lengte vergt op zichzelf al een grote stuurmansvaardig heid. Veel spannender wordt het nog als het vaarwater ondiep, smal en bochtig is. Het zijn de onvolprezen en onverstoor bare loodsen van de Middenrijn die dan de taak en de zorg van de kapiteins overnemen. Dat doen ze al langer dan vijfhonderd jaar tussen St.-Goar en Bin- gen. Het is een dienstverlening over een afstand van ca. 25 km waarvoor merk waardig genoeg nog geen dertig Mark wordt gevraagd. Sinds 1870 is niemand verplicht een loods te nemen, maar iedereen re- voor de Britse landbouw (een flinke overgangstermijn), voor de Europese Vrijhandels Associatie en voor het Gemenebest. Dit was te verwachten, Wilson is het aan zijn kiezers en aan zijn partij verplicht, dat heeft hij herhaaldelijk beloófd, maar toch betekent dit niet dat hij de zaak op de lange baan wil schuiven. Integendeel: Wilson hoopt dat hij door onmiddellijk een aanvraag in te dienen de eerste formaliteiten over de voorwaarden waarop Engeland kan toetreden, als het even kan nog voor het eind van het jaar achter de rug te hebben. Daarom ook is van zulk groot strate gisch belang voor Engeland dat de Britse klop op de deur wordt gedaan voor de komende conferentie van rege ringsleiders van de E.E.G. in Rome. derij zowel als particulier maakt ge bruik van deze hoost ervaren varens man. Walter Schwarz (52) is in zyn ge slacht de vijfde generatie die dit be roep uitoefent. Hij is in dit opzicht niet de enige van de 5 loodsen van St.-Goar. Dezelfde voorbeelden zijn ook gemakke- lyk te vinden bij zijn evenveel collega's in Bingen en 95 loodsen te Kaub. Walter Schwarz bekykt het nuchter: „Wij zijn er voor de veiligheid, voor het ge mak van de kapitein en voor de verze kering, want averij is duur: een klei nigheid kost gauw 25.000 mark". Hij is trots op zijn vak. Zijn opmer kingen maakt hij nadat hij mij met de handige loodsboot had meegenomen naar Van Ommerens Acquitania, die met 2124 ton de grootste binnentanker is. Het was duister geworden, maar met grote zelfverzekerdheid hanteert hij de handels voor het sturen en voor het re gelen van het motorvermogen. De ach teropkomende vaart en de tegenliggers ontgingen hem niet. Tegelijk lette hij op de radar en de aanwijzers van bochten en roeruitslag. Zo was het fascinerend om de beruch te klippen die als de Zeven Jonkvrou wen bekend zijn, te passeren. Er wordt veel gevraagd van een Rijn- loods. Dat begreep ik uit het verhaal van dr. Will Kimbel (46): rechter te Riidesheim en advocaat te Kaub. Zijn vader was de vierde generatie van een loodsengeslacht en zelf voer hij als jongen op schepen die zijn vader be zat. Hij heeft een passie voor het loods wezen en bezit het eerste Rheinlotsen- patent dat in 1735 werd verleend. De voorbereiding tot loods begint eigenlijk al als een jongen van de lage re school komt. Hij moet drie jaar va ren als scheepsjongen en aansluitend als matroos. Als hij in het bezit is van het Rijnschipperspatent voor motorsche pen en ten minste 23 jaar is, kan hij zich als kandidaat melden bij een van de drie loodsenstations. Dr. Kimpel vertelde verder: „Hij krijgt dan een loods als leermeester die voor zijn opleiding verantwoordelijk is. De jongeman moet 250 reizen opwaarts en evenveel reizen afwaarts maken. Dit wordt bijgehouden in een dienstboek dat de kapitein van de schepen moeten invullen. Na ongeveer een jaar moet hij bij het Wasser- und Schiffahrtsamt Toch is hij geen vrijbuiter. De lood sen op de Middenrijn hebben drie org- nisaties die nauw samenwerken. Op c" Bovenrijn zijn nog twee gemeenscha pen van loodsen: te Kehl van Duitse r te Straatsburg van Franse loodsen. Sinds enkele maanden zijn alle grc pen samen gekomen in de overkoep lende „Vereinigung der Lotsenorganis tionen am Rheinstrom". Dr. Kimpel er de juridisch adviseur van. De loodsen willen op deze mank sterk staan als het om hun belang' gaat. De opleiding moet gelijke tred b den met de ontwikkeling van de schf vaart, het loodsgeld moet worden ar gepast aan de economische omstandig den en aan de eisen die men aan t" loodsen stelt, terwijl ook hun rechten e plichten moeten vaststaan. Sommigen hebben weieens de veror derstelling gemaakt dat de loodsen c den duur zullen verdwijnen als de vc beteringswerken aan de Rijn zijn vr tooid. Geen enkele loods gelooft hie. „Juist door de verdieping zullen C loodsen nog dringender nodig zijn", zeg. Walter Schwarz. Hij legt uit waarom: „Tijdens de wer ken zijn de stromingen doorlopend ve anderd, zodat we nog meer moesten c letten. Al meer dan twee jaar hebbi we onafgebroken abnormaal hoog wa ter. De vraag is evenwel: hoe gaan de stromingen worden by laag water? Voor die situatie verdiept men de Rijn en verruimt men de bochten. Heel wat mo torschepen die voorheen gemakkelijk door het gebergte kwamen, zijn nu door die sterkere stromingen blijven hangen en moesten door collega's worden ge holpen". Gemot Wether (24) uit St.-Goar be aamt dit. Hij is student in de rechten in Mainz, maar hij verblijft dagelijks op de rivier: omdat hij zich speciali seert in de scheepvaart en omdat hij zich ontspannen voelt bij het sturen van de loodsboot. Loodsen nemen hem ook dikwijls mee naar Oberwesel en dan krijgt hij volop de kans schepen „naar boven" te brengen. Zijn ervaring is: „Dagelijks verandert de stroom en elk vaartuig reageert an ders op het roer". Ruim vijf kilometer rivierlengte tussen en oberwesel is nu gebracht. Tot en met het Binger Losch moet nu nog een ongeveer viermaal zo lang stuk door het gebergte onderhan den worden genomen. Daarbij worden zoals ook met de Zeven Jonkvrouwen is gebeurpi de obstakels die aan de vaargeul grenzen, met rust gelaten. Dit wordt gedaan om he1 water zoveel mo gelijk naar die vaargeul te dwingen. Een probleem apart is het Binger Loch tussen Rüdesheim en Assmanns- hausen waar op de drukste dagen wel 650 op- en afvarende schepen worden geteld. Die wringen zich langs de rech teroever door het eigenlijke Binger Loch, dat slechts dertig meter breed is en door het z.g. tweede vaarwater langs de andere kant van de rivier. Na een uit voerig modelonderzoek is het plan ge boren om tussen beide in een derde vaargeul te maken. De kosten van dit karwei werden drie jaar geleden op honderd miljoen gul den geraamd. Men wil er acht jaar voor uittrekken. Deze cijfers geven een in- gemoeid zijn om de Rijn van Baz. de Nederlandse grens voor de mode schaapvaart geschik'. te maken. Het werk voltrekt zich vrij geruisloos. Op de Bovenrijn wordt het doel voorn I bereikt door de aanleg van enkele stu wen en het graven van stukken kanr langs de rivier. Op deze gedeelten z\ - len te zijner tijd geen loodsen meer dig zijn, omdat de verraderlijke stro mingen dan verdwenen zijn. Voor de Middenrijn staat wel vast dat de Pegel (peilschaal) van Kaub blijft aangeven tot welke diepte de schepen door het gebergte kunnen varen. Sinds jaar en dag is men aan de veilige kant als een zeötig centimeter grotere diep gang wordt aangehouden dan de schaal aanwijst. Als er steeds voldoende geld beschikbaar wordt gesteld, kan de scheepvaart wellicht over tien jaar nog veertig centimeter dieper gaan. Men hoopt dat dan een einde is gekomen aan het onrendabel gebruik van half afgela den schepen bij laag water. v.*?- wë^'g Een vol iaar garantie zonder km-beperking af fabriek af fabriek Stuur mij zonder Naam: enige verplichting inlichtingen over de Daffodil en Daf 44. 59 NIHIIMIIIMMIIHIIMIii Straat: Plaats: In open envelop zenden aan DAF, Eindhoven. Frankeren als drukwerk. DP 588

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 4