„Balanceren"op bet scherp van de snede Nederland zou een flinke bijdrage kunnen leveren Gevaarlijk terrein wellicht al in 1970 schoongeveegd Mijnendienst grootste onderdeel van de koninklijke marine Door groter vakmanschap sinds 1958 geen ongelukken meer Dr. M. W. Holtrop met pensioen Breuk in Rotterdamse waterleiding Achterstand bij revalidatie hartpatiënten Kleine stukjes Engeland te koop Waterstoet De Engelse luchtmacht strooide in 1944 in twee nachten acht tienduizend mijnen in zee benoorden de Nederlandse en Duitse waddeneilanden. De meeste liggen er nu nog. Er bestaat een kans dat de Koninklijke Marine betrokken raakt bij een inter nationaal project om een deel ervan op te ruimen ten gerieve van de steeds drukker wordende scheepvaartroute in dit gebied. RIJÜRAGE GROOTSTE HYPERMODERN VAKMANSCHAP MIJNENVRIJE ROUTE DOOR DE WADDENZEE Dr. M. W. Holtrop is wegens het be reiken van de pensioengerechtigde leeftijd afgetreden als directeur van de Nederlandsche Bank. „Tk ben net als mijn opvolger (prof. dr. J. Zijlstra) geen homopoliti cus. Het is niet waarschijnlijk dat ik nu politieke activiteiten ga ontplooi en". De nu gepensioneerde president van de Nederlandsche Bank, dr. M. .W. Holtrop, heeft nooit de bewerin gen tegengesproken dat hij lid van de partij van de Arbeid zou zijn. Hij is het niet. „Maar", zegt hij er zelf van, „ik heb nooit aanleiding gege ven tot dat vermoeden. Als je lid van een politieke partij bent, dan sta je ook helemaal achter haar pro gram. Nou,ik ken geen enkel pro gram dat helemaal mijn instemming heeft. Bij de opeenvolgende verkie zingen heb ik mijn stem rondge strooid". De beweringen over de politieke in stelling van dr. Holtrop zullen wel zijn ingegeven door de uitnodiging van de toenmalige minister van fi nanciën, prof. mr. P. Lieftinck aan de toen 43 jaar oude Holtrop, presi dent te worden van de centrale bank (1945). „Dat zal vermoedelijk wel zijn ge komen door mijn activiteiten in de oorlog. Een groepje economen stelde toen een programma op wat er met 'a lands financiën zou moeten gebeu ren na de oorloê. In 1944 was de desorganisatie compleet; elk onder ling contact werd toen praktisch on mogelijk. In dat jaar ben ik onder gedoken en heb ik verder gewerkt aan dat rapport" (Geldvraagstukken en schuldenproblemeri). »]Va de oorlog boden wij Lieftinck dat rapport aan. Toen bleek dat de regering in Londen geen voorbe reidingen had getroffen voor de mo- taire vraagstukken na de oorlog, ook bleek, dat onafhankelijk van ons, een andere groep ook een rapport had voorbereid. Die stond onder leiding van prof. dr. G. M. Verrijn Stuart. Lieftinck baseerde toen zijn sane rend werk, zoals de geldblokkering, de vermogensheffing en de vermo- gensaanwasbelasting op die twee rap porten. Hij zal daardoor op mij zijn gestuit". „De dag waarop ik voor deze func tie werd gevraagd, zal ik mij altijd herinneren. Ik zat samen met ir. A. H. Ingen Housz in de directie van de Hoogovens. Het gaf wel een klap, want Ingen Housz kwam alleen te zitten, maar wij voelden beiden dat je op zulk een beroep van de rege ring eenvoudig niet neen kan zeggen. Daarop kwamen de heren Bentz van de Berg en prof. Ten Doesschate de directie van de Hoogovens aanvul len." „Of ik ooit spijt heb gehad van die overstap? Neen, geen ogenblik, maar mL - Er is al een mijnenvrije geul van drie mijl breed, maar de Westduitse marine heeft het initiatief genomen ten noorden ervan een nieuwe, zogenaam de diepwaterroute te gaan „vegen" van acht mijl breed. In het midden komt een van boeien voorziene berm van twee mijl en aan weerszijden stroken van drie mijl voor éénrichtingverkeer. Zes Westduitse mijnenvegers zijn op 1 februari dit gevaarlijke terrein bin nengedrongen. Zij willen het traject van de Elbemond naar het lichtschip Borkumrif voor hun rekening nemen. ik had mijn taak handhaving van de waardevastheid van het geld optimistischer gezien dan het in de praktijk heeft uitgepakt". Tn die kwaliteiten van behoeder van de gulden heeft dr. Holtrop het niet gemakkelijk gehad. „Gemakke lijke jaren, probleemloze jaren, zijn er nooit geweest. Het is nu eenmaal het noodlot van een president van de centrale bank altijd bezorgd te zijn. Zorgen heb je over een over schot maar ook over een tekort. Je balanceert altijd op het scherp van de snede, maar dat hoort er nu een maal bij". Wat zijn nu eigenlijk de grootste moeilijkheden geweest? „Het moeilijkste jaar was onge twijfeld 1947 toen wij met peilloze snelheid de afgrond tegemoet gingen. Ik kreeg nog wel een lening van 190 miljoen dollar, voor die tijd een enorm bedrag, maar de toekomst was zonder uitzicht. Dat was het jaar voor de Marshallhulp". „Waar ik in mijn carrière het meeste spijt van heb is de grote de valuatie van 1949, toen wij door En geland, naar mijn mening onnodig, werden meegesleept. Ik geloof dat wij veel te ver met die devaluatie zijn gegaan. De grootste beslissingen die ik heb genomen zijn die van de bankfusies. Die waren bijvoorbeeld veel belangrijker dan de beslissingen over discontowijziging of kredietbe perking". nr. Holtrop zal eindelijk wat vrije tijd krijgen. Hij verlangt er wel naar. „Ik ben nu eenmaal 'n mens die veel tijd besteed een diepgaande ana lyses voordat ik beslissingen neem of tot conclusies kom. Zo verschrikkelijk veel vrije tijd was er niet. Ik heb het allang opgegeven abonnementen te nemen voor het Concertgebouw, want voor twaalf concerten per jaar was er ge woon geen tijd." „Ik kwam ook altijd pas tegen het eind van het jaar tot de ontdekking dat ik nog couponnetjes had voor voorstellingen in de Haarlemse schouwburg. En dat terwijl ik van kinds af aan met toneel ben opge groeid. Mijn moeder was Betty Hol trop, een bekend actrice en mijn va der bezat de eerste filmfabriek in Nederland, Hollandia in Haarlem". „Over filmbezoek zal ik maar hele maal niet spreken en aan televisie ben ik gewoon niet toegekomen. Het is niet dat ik geen belangstelling zou hebben. Maar de zaken dienen voor het meisje te gaan". |Ar. Holtrop beseft dat hij moet op- passen straks niet nog meer te doen te krijgen dan voorheen. Me moires zijn van hem niet te verwach ten. „Ik heb nooit wat genoteerd en ik vind trouwens dat je bij memoires alles van één kant gaat zien". Het is echter onwaarschijnlijk dat het bedrijfsleven de econoom Hol trop laat gaan, de man met het grote internationale gezag en met een in zicht in monetaire omstandigheden dat overal erkenning vindt. Een eer ste aanzoek voor een commissariaat is al gedaan. O Van een onzer verslaggevers ROTTERDAM Een breuk in een dertig cm dikke waterleidingbuis heeft gisterochtend vroeg het trottoir op het Oostplein in Rotterdam pver een lengte van ruim twaalf meter opengereten. Een fel spuitende waterfontein deed de tegels in het rond vliegen en maakte van het trottoir een modder pad. Toen technici van de Rotterdamse drinkwaterleiding de druk op de buis wegnamen, was het gat in het trottoir vier meter diep en viereneenhalve me ter breed Ltz 1 F. Bertijn mijnenjagen met geleid wapen is toe komstbeeld Het aansluitende stuk tot het licht schip Terschelling (een gebied van vijfhonderd vierkante mijl) zou in het verband van de Navo kunnen worden schoongemaakt. Als dit door gaat, zou de nieuwe vaarroute in 1970 in gebruik kunnen worden genomen. Luitenant ter zee eerste klasse F. Bertijn, hoofd van de sectie mijnen- bestrijding bureau taktiek van de Koninklijke Marine in Den Haag, ver telde dat een speciale commissie nu bekijkt in hoeverre de Nederlandse mijnenvegers eraan kunnen meedoen. Hij zei: „Het zou een flinkë Neder landse bijdrage kunnen zijn." De kosten die nogal hoog zullen zijn, worden bekeken. Men weet ook nog niet hoeveel scheepswrakken er liggen die eveneens moeten worden opge ruimd. De mijnendienst van onze marine verheugt zich al op dit karwei. Het zou een goede oefengelegenheid zijn. Kapi tein ter zee D. van Bergeijk, comman dant van de mijnendienst, drukt het origineel uit: „Dat zou betekenen dat er voorlopig nog brood op de plank is." Dit onderwerp kwam ter sprake tijdens een nadere kennismaking met dit onderdeel van de Koninklijke Ma rine, omdat het volgende maand zijn zestigjarig bestaan gaat vieren. De Nederlandse strijdmacht houdt zich weliswaar al sinds 1840 bezig met mijnen, maar het jaar 1907 wordt beschouwd als het begin van de mij nendienst, omdat toen een eigen Neder landse mijn werd ingevoerd. De wederwaardigheden van deze dienst zijn veelsoortig, zoals blijkt uit een gedenkboekje van luitenant ter zee Bertijn. Velen zullen ervan opkijken dat de mijnendienst het grootste on derdeel is van de Koninklijke Marine. In vredestijd bestaat de sterkte uit 1500 man van wie 750 met een varende plaatsing en evenveel aan de wal. sen behoort het opsporen van twee hij tijd heeft, leest hij tijdschriften In dienst zijn achttien mijnenvegers wrakken van gezonken vissersschepen, over de marine. Hij kent alle schepen en nog zeven schepen van andere en weet alles van hun bewapening. Ik typen. Het merendeel van de mijnen- Het bestrijden van mijnen is een ga volgende maand uit dienst en in vegers 47 ligt in onderhoud of in moeilijk vak. Dat heb ik begrepen in september wil ik economie studeren, conservatie. Dit laatste betekent dat de Oostende, waar een prachtige school is Dan heb ik hier wel een fijne tijd ge- schepen in plastic verpakt in de zoge- gevestigd, die door Nederland en Bel- had". naamde mottenballenvloot liggen. Er gië samen wordt bestuurd. Men is er Van tijd tot tijd zal hij opkomen zijn kazernes in Den Helder en Helle- bijzonder trots op een installatie waar- voor herhaling. In de komende jaren voetsluis, een mijnendienst te Vlissingen mee zeer realistisch de problemen bij zal hij dan wellicht meemaken hoe de aan boord van de Willem van der Zaan, het mijnenvegen kunnen worden nage- techniek zich verder ontwikkelt bij het een duik- en demonteeropleiding in bootst. Deze „simulator" is zonder bestrijden van mijnen. Kapitein ter zee Den Oever aan boord van de Soemba, weerga in de wereld, een mijnenuitkijkdienst en duik- en yeie honderden marinemannen van demonteerploegen in Den Helder en tjen landen volgden er een cursus. Er Vlissingen. zjjn dertig Belgische en Nederlandse, De mijnendienst heeft vele taken. en dne Amerikaanse instructeurs. Er is Uiteraard behoort daartoe het opleiden huisvesting voor zestig cursisten, van personeel voor zijn oorlogstaak. in -yaffil - - iï. Wil IBml 1 111111 ....v .vwoww. "O Tientallen keren per jaar maken deskundigen van de mijnendienst door vissers opgehaalde of aan de kust gespoelde mij nen onschadelijk. Het vergroten van vaarroutes in mij nenvelden werd al aangeroerd. Tot de verbeelding spreekt altijd het onscha delijk maken van door vissers opge haalde of op het strand aangespoelde mijnen. Van Bergeijk zegt: „De mijn is nog helemaal niet uit de tijd." Luitenant ter zee Bertijn acht het een open vraag hoeveel met sonar uitgeruste mijnenjagers ten opzichte van het aantal mijnenvegers de doel matigste combinatie opleveren voor de Nederlandse wateren. Hij zegt: „Met schepen, geschikt als mijnenjager én als mijnenveger, heeft nog geen enkele - natie ervaring. Het opdoen van de ir+re-u naairr, ze nodige ervaring om er een programma maakte ik van Vlissingen uit aan boord voor nieuwbouw op te baseren, vergt van de 1955 in mijnenveger Dokkum die dienst werd gesteld en Kapitein ter eee Van Bergeijk ver telde hiervan: „Dat gebeurt gemiddeld wordt het uitgerust met een bijzondere zo'n veertig keer per jaar." Sinds 1958 sonarapparatuur voor het opsporen zijn daarbij geen ongelukken meer van mijnen. t" jaren In het verschiet ziet hij dat ook de augustus om een bijzondere reden uit Nederlandse marineman leert de vaart wordt genomen. Het schip wordt dan verbouwd tot een hyper moderne mijnenjager. Onder andere gebeurd. Dit is een bewijs van het vakmanschap van de Nederlandse ma rineman. Bij uiteenlopende onderzoekingen wordt de assistentie verzocht van de mijnendienst. Voor de afdeling hydro grafie van de marine werden gegevens verzameld over de toegang naar Euro poort. Het Vening Meinesz laborato rium vraagt zijn medewerking bij Op de Dokkum werd ik wegwijs gemaakt door de jongste van de drie officieren: luitenant ter zee speciale diensten derde klasse H. A. J. Luns (21), zoon van onze minister van bui tenlandse zaken. Hij dient voor zijn nummer bij de marine en behoort tot de Koninklijke Marine Reserve. Hij heeft het op dit terrein verder ge- om on der water scheepsschroeven te verwis selen. Evenmin acht hij het onmogelijk dat een geleid wapen gaat behoren tot de apparatuur voor het jagen met sor.ar naar mijnen. Ltz 3 H. A. J. Luns (Van een onzer verslaggevers) DEN' HAAG Ieder jaar komen in Nederland tweeduizend tot 2.500 mannc- bracht dan zijn vader die tot seiner oceanografisch onderzoek. Hij helpt eerste klas opklom. Rijkswaterstaat bij het onderzoek van De jonge Luns zegt vertrouwelijk: wrakken langs onze kust, bij het „Ik geloof wel dat hij het fijn had leggen en lichten van meetapparatuur gevonden als ik voor beroeps bij de onder water en bij het nemen van marine was gegaan. Marine is nog vader was seiner eerste klas bodemmonsters. Tot de jongste rucces- steeds een van zijn twee hobby's. Als ''J, hartpatiënten in aanmerking voor revalidatie in een speciaal centrum. Daarvoor zijn, verspreid over het land, Mm vjjf centra nodig, ieder met ongeveer vijftig plaatsen. Een revalidatie daar zou twee maanden moeten duren. De binnenkort in werking tredende wet op de arheids-ongeschiktheidsverzekering biedt bijzonder gunstige mogelijkheden tot het oprichten van dergelijke centra. Dit zijn enkele van de voornaamste conclusies uit een rapport van de re- validatiecommissie van de Nederland- I se Hartstichting. Het beschrijft de ont- - wikkelingen en de mogelijkheden voor j het opnieuw opnemen van hartpatiën- MPfeÉÉ ten in hun werk en in het dagelijks le- ven- De commissie heeft haar onder- zoek verricht onder leiding van dr. C. L. C. van Nieuwenhuizen, voorzitter van de wetenschappelijke adviesraad van de Stichting. Nederland wil nu de opvallende ach- terstand in de revalidatie van hartpa tiënten gaan inhalen. Er zijn hier vol- gens de onderzoekers voldoende moge- lijkheden en kennis aanwezig. Al ko- men patiënten met hart-infarcten door hun aantal in de eerste plaats voor re validatie in aanmerking, revalidatie moet evengoed voor anderen mogelijk zijn, zelfs in het eerste stadium van de medische behandeling. De commissie wijst elke vorm van zelfstandige diagnostiek en behandeling afeë in een revalidatiecentrum af. Lichame- lijke oefening kan een belangrijke bij- De Nederlandse mijnenvegers staan in het buitenland goed aangeschreven. Vooral ondiepwatermijnenvegers op de drage vormen tot revalidatie van hart- foto varen er vier in kieUinie genieten door hun bouw en technische mogelijkheden internationaal grote belangstelling, patiënten. LONDEN Het allernieuwste souvenir voor Amerikaanse toe risten is een stukje Engeland van een vierkante voet voor vier dol lar. In Bredhurst, Kent, is een stukje bosland verdeeld in 40.000 lapjes die als „stukjes echt oud Engeland" te koop zijn. Zelfs voor de organisatoren is het niet helemaal duidelijk wat de mini-grondbezitters met hun sou venir moeten doen. „Ze kunnen het uitgraven en mee naar de States nemen. Als ze genoeg stukjes ko pen kunnen ze zich er zelfs laten begraven", opperde een directielid van „Souvenir-Land". Een andere directeur leek het leuk, de Ameri kaanse vlag te hijsen op je eigen stuk Engeland. De onderneming valt bij de be treffende gemeente niet erg in de smaak. Ambtenaren krijgen grijze haren bij het idee, dat alle 40.000 eigenaars het recht hebben voor een shilling een eigendoms-akte te laten opstellen. Het ministerie van Woningbouw vraagt zich af wat er gebeurt als de conglomeratie Londen Bredhurst bereikt. Als het land voor bouw nodig is. zullen alle eigenaars op gespoord moeten worden om de souvenirs te kunnen onteigenen. CóTE d'AZUR Een nieuwtje voor zonaanbidders: een stoel voorzien van een grote drijfboei, waarin men niet alleen lekker in het water kan zitten, maar ook ronddobberen en een boek lezen. Op een mijnenveger geldt eveneens als devies: „Kom (ook) bij de marine'

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 11