Zo snel mogelijk nieuwe
Med. Tuchtwet nodig
Cel
Vrouw vermoord
in Amsterdam
Auto's in vlammen na kettingbotsing
Rovers gebruikten wapens, die
uit legerplaats waren gestolen
nur
die
ZW OLSE WRIST IS VAN MENING:
„Met certificaten
voor vlees is
niet geknoeid"
VAN ONZE LEESTAFEL
f 1.95
BEZWAREN
TERMIJN
CONTROLE
Mevrouw Kosygin
begraven
Vliegtuig vloog
woning binnen
AFSPRAAK
SPOREN
Drie meisjes uit
Spanje gezet
Aanrijding tanks
Explosie bij Luik,
twee doden
Roerige jeugd
Niet op de staatskas
KBOMIVIEM1L
VIIMYLRSH
VRIJDAG 5 MEI 1967
(Van een onzer verslaggevers)
ZWOLLE Nederland zal zo snel mogelijk een nieuwe Medische Tuchtwet
moeten krijgen, liefst nog voor 1970, zonder overgangsperiode in de vorm van
wijzigingen in de huidige, sterk verouderde wet. Dat is de strekking van De
Praktijk van het Tuchtrecht, een medisch-juridische verhandeling van de Zwol
se jurist mr. D. Sanders.
Sinds de inwerkingtreding van de
wet in 1930, heeft hij deel uitgemaakt
van het medisch tuchtcollege. Aanvan
kelijk als secretaris, de laatste twintig
jaar als voorzitter. In deze hoedanig
heid heeft hij ook het Zwolse college
gepresideerd toen dit de klacht behan
delde van de Enschedeër Versluis te
gen een narcotiseur die zijn dochter op
onverantwoorde wijze onder narcose
zou hebben gebracht. Zoals wij woens
dag hebben gemeld is deze klacht
inmiddels gegrond verklaard.
Uit de verhandeling van mr. Sanders,
die eind deze maand begin volgende
maand bij de uitgeverij A. E. Kluwer
te Deventer zal uitkomen, blijkt duide
lijk hoezeer de Medische tuchtwet aan
vernieuwing toe is. Zelf uit de gema
tigd progressieve wijze waarop mr.
Sanders zijn visie op de praktijk van
het medisch tuchtrecht geeft, blijkt dat
de colleges de afgelopen jaren op een
uiterst wankele basis hebben rechtge
sproken.
De schrijver zelf zegt daarover in de
inleiding van zijn ruim 250 pagina's
tellende boek: „In 1957 werden door
een adviescommissie, onder voorzitter
schap van mr. B. de Gaay Fortman
voorstellen gedaan tot herziening van
deze wet en het reglement. Enig naar
buiten blijkend resultaat heeft dit
rapport tot dusver niet gehad."
Hij wijst dan op de Volksgezond-
heidsnota van februari vorig jaar,
waarin de minister van sociale zaken
en volksgezondheid de indiening van
een ontwerp voor een nieuwe medische
tuchtwet na 1970 aankondigt.
Zijn boek ziet hij, mede hierdoor,
geschreven voor een tweeledig doel:
ten eerste, als commentaar op de
bestaande voorschriften en ten tweede
als middel om de leemten te signaleren
die de wet vertoont.
Wie het boek van mr. Sanders leest
zal niet aan de indruk kunnen ontko
men dat er veel van die leemten zijn.
Maar hij zal gelijktijdig beseffen dat
mr. Sanders bij het aantonen van die
leemten, bijzonder voorzichtig te werk
is gegaan.
Mr. Sanders signaleert in zijn nabe
schouwing: „Wat is de oorzaak van
deze afzijdigheid van de regering? Is
het nog niet voldoende doorgedrongen
dat hier recht moet worden verwezen
lijkt in een belangrijke sector van het
maatschappelijk leven? Om mij tot de
grootste groep, de geneeskundigen, te
bepalen: Dank zij het feit dat onze
medici zich zelden voor de strafrechter
te verantwoorden hebben, is het me
disch tuchtrecht, het enige wettelijke
recht waaraan zij wegens medisch-
technische en medisch ethische mis
dragingen worden onderworpen. Daar
om moet het systeem van dat recht, in
elk opzicht goed zijn in zijn omschrij
ving, goed in zijn toepassing, goed in
zijn werking."
Over de rechters zelve schrijft de
jurist Sanders: „De toepassing van dit
recht is in colleges in eerste aanleg (de
regionale tuchtcolleges) en in het Cen
traal College (beroepinstelling), voor
tachtig procent gelegd in handen van
beroepsgenoten van een aangeklaagde
medicus. Al wil ik gaarne aannemen
dat bij de benoeming van deze leden
gestreefd wordt naar vervulling van
het in de memorie van toelichting
uitgesproken verlangen, dat daartoe de
besten van de medische stand zullen
worden aangezocht, een goed medicus
is nog geen goed rechter; dokters zijn
reeds van nature geen rechters."
„Het is daarom goed geweest dat de
voorzitterszetel van het college, oor
spronkelijk bedoeld voor een genees
kundige, via het zijden draadje van
Het Binnenhof (Tweede Kamer) met 31
tegen 34 stemmen werd bestemd voor
een rechtsgeleerde. Desondanks", zegt
mr. Sanders, „de medische leden heb
ben hun verantwoordelijkheid als rech
ter, maar als zij worden benoemd
ADVERTENTIE
Maak morgen een uurtje vrij.
Om een Stijlgroepkostuum met
het Wolmerk te passen. Enorme
keuze in stoffen en dessins.
Dus ook in prijsklassenI
weten zij in de regel van dit recht en
deze rechtspraak niets."
Wat vindt mr. Sanders van de situa
tie zoals die zich in de Enschedese
procedure voordeed; „het feit dat een
klager bij het medisch tuchtcollege
nooit te horen krijgt of zijn klacht
gegrond is en zo ja welke
maatregelen zijn genomen? Op pagina
144 schrijft hij daarover (overigens
geheel los van het Enschedese drama)
„Ten slotte nog enige bezwaren van
algemene aard tegen de bestaande
regeling:
„Een klager verneemt niets wanneer
aan aangeklaagde een maatregel is
opgelegd. Slechts uit het uitblijven van
bericht hoelang kan hij niet bere
kenen moet hij concluderen dat hij
terecht heeft geklaagd. Deze regeling",
zo schrijft mr. Sanders, „is voor verbe
tering vatbaar."
Overigens wil mr. Sanders, in be
paalde gevallen, zoals bij drankmis
bruik door artsen, de particulier het
recht ontnomen zien rechtstreeks bij 'n
tuchtcollege een klacht te deponeren.
Een duidelijke uitspraak daarover doet
hij echter niet. Wel acht hij het
„wenselijk", dat zo'n klacht recht
streeks wordt neergelegd bij een in
specteur van de Volksgezondheid, die
dan op zijn beurt zal moeten oordelen
of het een zaak is voor het medisch
tuchtrecht.
Overigens zijn er ook ernstige tech
nische leemten in de bestaande wet. Zo
is er geen bepaling die een duidelijke
termijn van klagen stelt. Hierdoor is
het in de praktijk van het medische
tuchtrecht in de afgelopen jaren ge
beurd dat na vijftien, in één geval
zelfs na 33 jaren nog een klacht tegen
een arts binnenkwam.
Een veel ernstiger gaping signaleert
mr. Sanders op pagina 121. „Dringend
noodzakelijk is", zegt hij, „een register
van alle tuchtrechtelijke veroordelin
gen, waaruit elk college na ontvangst
van een klacht, een uittreksel moet
kunnen ontvangen."
Op zo'n register vergelijkbaar dus
met een strafblad bij de normale
rechtspraak is volgens mr. Sanders
al in 1936 aangedrongen. Dat verzoek
werd in 1955 herhaald, maar tot nu toe
staat geen enkele klacht, door welk
|Pj|AKS
ADVERTENTIE
de harde matras
met alle comfort
van een zachte!
DEN HAAG Het dagelijks bestuur
voor het landbouwsehap heeft de be
schuldigingen aan het adres van de
veeartsenijkundige dienst afgekeurd.
In een vergadering van het schap, die
woensdag is gehouden, betreurde het
bestuur dat de dienst van misleiding
bij het afgeven van exportcertificaten
voor vlees is beschuldigd.
De voorzitter van het schap, de heer
C. G. A. Mertens, sprak zijn afkeuring
uit over de beschuldigingen die de be
trouwbaarheid van de certificaten en
van de gehele veeartsenijkundige dienst
in diskrediet hebben gebracht. Zij kun
nen voor de veehouderij zeer nadelige
gevolgen hebben, meende hij. Met na
me de publikaties van de directeur
van de veevoederfabriek, de heer Pesch,
waren zeer schadelijk voor de boeren,
aldus de heer Mertens.
De maatregelen ter bestrijding van
mond- en klauwzeer hebben aan de
verwachtingen beantwoord, al wilde de
voorzitter van het schap niet zeggen,
dat geen fouten zouden zijn gemaakt
of dat het bestrijdingssysteem in alle
opzichten heeft voldaan. Het zou ech
ter onjuist zijn, zei de heer Mertens,
te menen dat een ander systeem of
andere werkwijze waarborgen kunnen
bieden dat mond- en klauwzeer onder
varkens definitief kan worden uitge
bannen.
Italië staat op heden evenwel nog
geen import toe. Volgens mr. F. van
Dijk, voorzitter van het produktschap
voor vee en vlees wil de regering in
Rome eerst een nauwkeurig inzicht
hebben in het verloop van de controle
op het toedienen van hormoneninjec
ties.
De dieren die nu worden aangevoerd
moeten een merkteken van herkomst
hebben. Zij worden door de veeartse
nijkundige dienst gekeurd. Het aanbod
is evenwel kleiner dan normaal. Mr.
Van Dijk zei woensdag in Utrecht ove
rigens nog geen mededelingen te heb
ben ontvangen over kalveren, waarvan
de controledienst bemerkte dat zij met
hormenen waren behandeld.
ADVERTENTIE
de harde matras
met alle comfort
van een zachte!
MOSKOU Op het kerkhof Novo
Diewitsji, waar veel groten op het ge
bied van kunst, wetenschap en poli
tiek begraven liggen, is woensdag
middag de 58-jarige Klavdia Kosygin,
echtgenote van de Sovjetrussische pre
mier, ter aarde besteld. Een van haar
jeugdvrienden, de componist Aram
Katsjatoerian, en een lid van de aca
demie van wetenschappen, Oizerman,
hielden toespraken. De begrafenis
werd door premier Kosygin, diens
dochter en kleinkinderen en ongeveer
driehonderd belangstellenden bijge
woond, onder wie partijsecretaris
Breznjef, president Podgorny en an
dere hooggeplaatste Russen.
medisch tuchtcollege dan ook uitge
sproken, geregistreerd.
„Behalve wanneer het tuchtcollege
de aangeklaagde van vroeger kent", zo
schrijft mr. Sanders, „weet men niets
van zijn tuchtrechtelijk verleden".
ADVERTENTIE
wijn is niet duur
KEMPTEN Een tweemotorig par
ticulier vliegtuig is kort na de start
van de luchthaven Kempten-Durach in
Beieren een woning binnengevlogen. De
vijf inzittenden werden zwaar gewond.
De bewoners van het huis kwamen met
de schrik vrij. Het toestel was tijdens
een zware sneeuwbui vertrokken. Op
800 meter van het einde van de rol-
baan kwam de machine op het huis
terecht.
ADVERTENTIE
Van onze Amsterdamse redactie
AMSTERDAM Twee rechercheurs
van de Amsterdamse politie hebben
woensdagmiddag een op beestachtige
wijze vermoorde vrouw aangetroffen in
haar woning aan de Prinsengracht in
Amsterdam. Het is de 87-jarige alleen
wonende Jacoba Theresia van der Voort,
sinds 1962 gescheiden en kinderloos.
De moord moet tussen zaterdagmid
dag vijf uur en zondagavond half acht
zijn gepleegd.
De vrouw lag ontkleed met het boven
lichaam op haar bed en met haar
knieën op de grond. Een grote brood
zaag stak (achttien en een halve centi
meter diep) rechtop in haar rug, waar
eerder vier steken <waren aangebracht.
Beide polsen van de vrouw waren bijna
geheel doorgesneden en zij had ernstige
verwondingen aan het achterhoofd.
Het slachtoffer heeft zo ten minste
twee dagen gelegen. Door de vele ver
wondingen is ze leeggebloed. De politie
noemde de aanblik vreselijk.
„Als je ziet hoe de dader tekeer is ge
gaan, denk je: Dit is het werk van een
gek", zei inspecteur Nienhuis over de
tot nu toe raadselachtige moord.
Een legertje van twintig rechcheurs
heeft inmiddels zestig oriënterende ver
horen afgenomen om een beeld te krij
gen van de leefgewoonten van de
vrouw. Zij had een uitgebreide familie-
en kennissenkring. De verhoren werden
afgenomen in Amsterdam, Venlo, Hui
zen, Rotterdam en Bussum, waar de
bejaarde moeder van het slachtoffer
woont.
De vrouw was onbekend bij de politie.
Na haar huwelijk was zij in haar wo
ning op de Prinsengracht blijven wo
nen. Haar vroegere echtgenoot en diens
tweede vrouw zijn uitgebreid verhoord,
maar op vrije voeten gebleven.
Zondagavond zou de vrouw drie vrien
dinnen ontvangen om bij haar thuis te
bridgen. Ze kwamen echter voor niets,
want er werd niet opengedaan. Het
slachtoffer was een groot liefhebster
van bridge en zij hield zich altijd stipt
aan haar afspraken voor de kaart-
avondjes.
Ze werkte als kantoorbediende bij een
bedrijf op de Prinsengracht. Zaterdag
heeft ze daar tot vijf uur gewerkt.
Maandag had de vrouw een vrije dag,
toen ze dinsdag niet op haar werk ver
scheen, zonder zich ziek te melden,
wekte dat al bevreemding omdat ze
nooit zomaar wegbleef. Toen ze ook
woensdag niet op haar werk kwam,
stuurde de directeur van het bedrijf
iemand langs het huis om te kijken wat
er aan de hand was.
Op zijn bellen werd niet open ge
daan, waarop de politie van het bu
reau Leidseplein een onderzoek instel
de. Op het portaal van de eerste ver
dieping geven twee deuren toegang tot
het apartement. De politie forceerde
één van de deuren, die aan de binen-
kant vergrendeld bleek te zijn. De an
dere deur bleek later aan de buiten
kant te zijn afgesloten, mogelijk door
de dader.
De politie deed hier de gruwelijke
ontdekking. Het lijk was afgedekt met
twee dekens. De kleding van de vrouw
hing over een stoel, wat erop zou kun
nen wijzen, dat ze haar moordenaar za
terdagavond als gast heeft ontvangen.
In de woning zijn geen bloedsporen ge
vonden of tekenen die op een worste
ling wijzen. Een lustmoord uit rancune
ligt het meest voor de hand.
De broodzaag is waarschijnlijk af
komstig uit de keuken van het slacht
offer. Aan de voorkant van het grach
tenhuis waren de gordijnen gesloten,
aan de achterkant, in de slaapkamer,
waren de gordijnen half dicht. Ook de
omstandigheid dat geen van de deuren
door de moordenaar is geforceerd,
wijst erop dat de vrouw de bezoeker
De 37-jarige mevrouw J. Th. van der
Voort, het slachtoffer van de moord.
zelf heeft binnengelaten, of dat de man
over een sleutel beschikte.
Beneden de woning is een bedrijfje
gevestigd. De bovenburen hebben ver
klaard geen enkel opvallend geluid te
hebben gehoord. Verwonderlijk is ook
dat de moordenaar bij zijn vertrek
geen bloedsporen heeft achtergelaten,
want zijn kleding moet na zijn daad on
der het bloed hebben gezeten.
Het onderzoek staat onder leiding
van hoofdinspecteur J. Schreur en wordt
ingesteld door de politie van het bu
reau Leidseplein. De chef van dit bu
reau, hoofdinspecteur J. Vrijburg, die
indertijd de koffermoord te behande
len kreeg, is met vakantie.
Woensdagavond werd sectie op het
lijk verricht. Alle resultaten hiervan
zijn nog niet bekend. De laatste steek
met het mes, die diep het lichaam bin
nen drong, zou toch op zichzelf niet do
delijk geweest hoeven zijn. Door slagen
op het hoofd is de vrouw waarschijnlijk
bewusteloos geraakt, waarna ze is
doodgebloed.
Er zijn in huis wel enkele sporen ge
vonden, maar de politie wil hierover
nog niets meedelen om het verdere on
derzoek niet te bemoeilijken. Men wilde
of kon nog niet zeggen of sporen en
verhoren in een bepaalde richting wij
zen. Voorzover bekend had het slacht
offer geen vaste relatie met een man.
Van een onzer verslaggevers
ROERMOND Drie van de vier
jongemannen, die in de nacht van 11
op 12 februari de overval op de familie
Maarschalk in Heythuizen hebben ge
pleegd, hebben een week eerder in de
legerplaats Nunspeet acht automatische
geweren van het type Uzi gestolen.
Drie Uzi's gebruikten zij bij de overval
in Heythuizen.
De jongelui bekenden dit tegenover
leden van het Bureau bijzondere cri
minele onderzoeken van de staf der
Koninklijke Marechaussee.
Het initiatief voor deze wapendiefstal
was uitgegaan van de 23-jarige Jan
van V., een taxichauffeur uit Amster
dam. Hij had in de legerplaats Nun
speet gediend. In september vorig jaar
was hij afgezwaaid.
Samen met twee anderen van het
roverscomplot was hij in de nacht van
5 februari naar Nunspeet gegaan. Na
een stuk prikkeldraad uit de omhei
ning te hebben geknipt, waren zij de
gebouwen binnengedrongen door rui
ten in te slaan.
Op aanwijzing van één der verdachten
heeft de marechaussee gisteren samen
met de Rijkspolitie te water in het
Amsterdam-Rijnkanaal onder Muiden
een plunjezak opgedregd, waarin een
paar Uzi's, militaire kledingstukken,
een zaklantaarn en munitie zaten. Na
verder dreggen werden ook de overige
Uzi's opgevist, die de overvallers zo
maar in het water hadden gegooid.
Met deze vondst in het Amsterdam-
Rijnkanaal zijn nu 33 vuurwapens
teruggevonden van de 38 die bij vijf
wapendiefstallen in legerplaatsen wa
ren gestolen. De wapendiefstal in Nun
speet was de eerste. Daarna werden
vier Uzi's geroofd uit het geniekamp in
Maarn. Op de luchtmachtbasis Deelen
werd één Uzi gestolen en in De Lier
één geweer van het type Garand.
Uit het Legermuseum in Leiden wer
den 24 vuurwapens geroofd. Met de
arrestatie van de twee inmiddels al
veroordeelde Duitsers waren de 24
gestolen vuurwapens uit Leiden te
recht. Het geweer dat in De Lier was
gestolen kon worden opgespoord toen
op 12 april, twee dagen na de diefstal,
een dienstplichtig soldaat uit Den Haag
werd aangehouden. Hij had het wapen
aan een achttienjarige magazijnbe
diende in Den Haag gegeven.
De vier Uzi's, die in Maarn werden
ontvreemd en ook de Uzi, die in Deelen
is verdwenen, zijn nog niet terecht.
MADRID Drie Amerikaanse
meisjes, die in Madrid Spaans studeer
den, zijn uitgewezen, omdat zij vorige
week vrijdag hebben deelgenomen
aan betogingen tegen de oorlog in
Viëtnam en een brief aan een Ameri
kaans blad hebben geschreven, waar
in het bewind van Franco wordt ge
hekeld.
ADVERTENTIE
Probeer nu NUR DIE nylons.
Uw kruidenier heeft de nieuwe
kwaliteit in voorraad! Een wer
kelijk, goede kous voor
Eén dode, drie licht gewonden en
vijf uitgebrande auto's waren het tries
te gevolg van een defect aan de
remmen van een vrachtwagen. Het
ongeluk gebeurde woensdagmiddag op
de rijksweg bij Dordrecht, waar het
verkeer wordt opgehouden door repa
raties aan het wegdek.
Met volle snelheid daverde een
vrachtwagen, bestuurd door de 57-
jarige L. F. van der L. uit Den Hoorn,
op een file van personenwagens. Er
ontstond een kettingbotsing, waarbij de
laatste auto van de file door de
vrachtwagen werd verpletterd. De be
stuurder van de personenwagen, de 45-
jarige vertegenwoordiger H. Mulder
uit het Limburgse Stramproy, was op
slag dood.
Er schoot een steekvlam uit het
wrak van de verpletterde auto, die in
korte tijd de vrachtwagen en de drie
andere personenauto's in vlam zette.
De bestuurders van deze auto's wer
den licht gewond. Hun kleding raakte
in brand, maar zij wisten de vlammen
in een langs de weg lopende sloot te
doven. Het verkeer werd uren opge-
OP DE FOTO: De chaos kort na de
botsing.
MINDEN twee tanks van de Brit
se strijdkrachten zijn donderdag bij
Minden in West-Duitsland met elkaar
in aanrijding gekomen en in brand ge
vlogen. Alle inzittenden moesten in een
ziekenhuis worden opgenomen.
BRUSSEL Twee arbeiders zijn
wonsdagmiddag levend verbrand bij
een ontploffing in een nieuwe telefoon
centrale te Jemeppe nabij Luik.
Zij waren aan het werk in een ruim
te waar vaten stookolie waren opgesla
gen, toen zich plotseling twee ontplof
fingen voordeden en brand uitbrak. De
slachtoffers, afkomstig uit Brussel,
werden door de brandende olie letter
lijk overspoeld. De ontploffing, waar
van de oorzaak nog onbekend is, richt
te grote schade aan.
^aan we een nieuwe periode van
relletjes, van botsingen tussen
jongelui en politie tegemoet? Het be
gint er, vooral na de rumoerige ko
ninginnedag op te l(jken, zo meent
„De Volkskrant" (r.-k.).
„Overigens dat moet er direct
aan worden toegevoegd gaat
het niet enkel meer om Amster
dam. Ook in andere steden heb
ben zich, zij het op kleinere
schaal, incidenten voorgedaan.
De problematiek mag in Amster-.
dam speciale kanten hebben, het
provodom mag in de hoofdstad
geboren zijn, nu in steeds meer
plaatsen roerige jongelui in con
flict komen met gezag en orde,
wordt dat zeker een zaak die ook
landelijk aandacht verdient.
Maar wat moet eraan gedaan
worden? Vlak voor de jongste
relletjes in de hoofdstad hebben
350 vertegenwoordigers van de
Amsterdamse jeugd op initiatief
van de Amsterdamse jeugdraad,
een conferentie gehouden, waar
op zij gelegenheid hadden eigen
wensen te uiten. Vele verlangens
hadden betrekking op eigen gele
genheden om creatief bezig te
zijn, op uitbreiding van sport- en
recreatiemogelijkheden. Dat alles
is ook al weer niet typisch
Amsterdams. Overal in het land
zijn er op dat gebied grote tekor
ten. Ze dienen zo spoedig moge
lijk te worden ingelopen. Daar
voor is een krachtig beleid, ge
richt op een leefbaar Nederland,
nodig. Maar dat zal geld, veel
geld kosten en de Nederlandse
belastingbetalers zullen bereid
moeten zijn om dat gezamenlijk
op te brengen. Op de Amster
damse conferentie bleek ook dat
de jongeren mee willen praten
over de problemen van hun eigen
stad. Dat is iets om zonder meer
blij mee te zijn. Dat geldt ook
als die belangstelling zich nog
veel verder tot landelijke en we
reldprobleem uitstrekt. De jeugd
moet gelegenheid hebben om zich
over dit alles te uiten. Het wordt
straks hun stad, hun land, hun
maatschappij, hun wereld.
Een overheid die dit als uit
gangspunt neemt, zal ruim te
werk willen gaan bij het geven
van vergunningen voor vergade
ringen en optochten; zij zal ook
niet bang zijn voor kreten en
spandoeken, die niet geheel met
de bestaande orde kloppen. Het
gezag zal als hardhandig op
treden aan de orde komt ook
steeds terdege moeten overwe
gen of het daaruit voortvloeiende
kwaad niet ernstiger is dan de
ordeverstoring zelf. Wij zijn er
ons intussen zeer wel van bewust
dat hiermee niet alles gezegd is.
Een deel, wellicht in feite zelfs
een zeer klein deel, gaat het ken
nelijk niet enkel om het demon
streren. Zij willen ook moeilijk
heden en zij rusten niet voor die
er zijn. Bij dergelijke jongelui,
door welke motieven dan ook ge
dreven, helpt het ruimste demon-
stratiebeleid en het meest be
heerste politie-optreden niet. In
gevallen zoals zich maandag in
Amsterdam en enkele andere
plaatsen voordeden, waarin het
bewust om relletjes te doen was,
dient de politie krachtdadig in te
grijpen, maar dan altijd welover-
dacht, beheerst en vooral vol
gens een duidelijk beleid."
|^aan aanleiding van de bedrijfsslui
tingen in de Twentse textielin
dustrie wil het „Friesch Dag
blad" (a.r.) voorop stellen dat
de regering geen enkele verplichting
heeft om enige onderneming, hoe
groot ook, die financieel in de nesten
komt te zitten, met middelen uit de
rijkskas te helpen. De ondernemer
moet zijn ondernemersrisico dragen
en niet afwentelen op de staatskas.
Bovendien is het uiterst bedenkelijk,
wanneer men grote ondernemingen,
die in moeilijkheden geraken, met
behulp van belastinggeld wil helpen,
terwjjl kleine ondernemingen, die
door diezelfde grote ondernemingen^
zijn of worden platgedrukt, niet in
Den Haag behoeven te komen om
hun veel kleiner ondernemersrisico
„De regering heeft te letten op
twee zaken die wél tot haar ver
antwoordelijkheid behoren. Voor
eerst moet zij volop aandacht
hebben voor de werkgelegenheid.
Als Twente een probleemgebied
wordt (wat het noorden al ge
ruime tijd is), dan is het gera
den maatregelen te treffen waar
door de werkgelegenheid wordt
vergroot. In hoeverre daarbij de
wrakke ondernemingen, die tot
massa-ontslag moesten overgaan
op de been moeten worden ge
houden, is een zaak die met het
oog op de werkgelegenheid moet
worden gezien, maar dan altijd
onder scherpe controle, bijvoor
beeld door benoeming van rege
ringswege.
In de tweede plaats moet de
overheid nagaan in hoeverre een
nationale bedrijfstak heeft te lij
den onder kwalijke concurrentie
van buitenlandse industrieën. Als
die buitenlandse industrieën be
ter en goedkoper kunnen werken,
dan mag men ze niets in de weg
leggen. Maar wanneer er sprake
is van dumping, met name als
de buitenlandse concurrent bene
den de kostprijs verkoopt omdat
zijn regering hem daartoe in
staat stelt, dan moet de Neder
landse regering tegenmaatrege
len nemen. Binnen het kader van
deze twee beleidslijnen moet de
regering zich houden."
ADVERTENTIE
IETS NIEUWS OR O
