«gf Machinist zou zich in sein hebben vergist Nieuw Schiphol lijdt aan dure kinderziekten De vakman adviseert: tVan opbrengst der eerste collecte resteert nog bijna 10 miljoen voor hulp op lange termijn V akcentrales wensen meer investeringen j Dag honger lijden om Bihar te helpen Jeugdactie in Zwolle Aller ogen zijn gericht op 4 Staat neemt in oliewinning geen deel t Mooiste brui Steun voor mijnen Straffen voor kabeldieven Het begin is er DOORZETTER STREEFGETAL BODEMLOOS Rechtszaak over ongeluk REPORTAGES Alleen via de televisie Hitte Zelf zoeken Breekijzer pMoeder- dag? Zeg het met bloemen VRIJDAG 12 MEI 1967 MORGEN WEER „ETEN VOOR INDIA ADVERTENTIE pok oio wrsmi [ttnaaij vJOfd [Hm oj SOW. 9T. WsVïLLEfiY OUEUN door velen ontdekt in hun Irish Coffee! IMPORT: SCHAEFERS WORDEMANN N.V., AMSTERDAM (Van onze Haagse redactie) DEN HAAG De veranderingen die het kabinet-Zijlstra heeft aange bracht in de Algemene maatregel van bestuur van oud-minister Den Uyl (economische zaken) betreffen hoofd zakelijk de schalen voor de heffing van cijns, en het vervallen van de eventue le deelneming door de staat in de win ning van olie en de winstdelingsrege- ling. Dit deelt minister De Block (economische zaken) aan de Tweede Kamer mee in zijn memorie van ant woord op het goedkeuringswetje voor algemene maatregelen. Drs. Den Uyl wilde de staat voor ten hoogste vijftig procent laten deel nemen in de winning van gas en olie. Bij dit percentage zou de cijns voor olie vervallen en die voor gas worden gehalveerd. De reden hiertoe is dat minder goede velden lichter zullen wor den belast. Minister De Block zegt na drukkelijk dat een deelneming van de staat in de winning van olie op zuiver zakelijke motieven is geschrapt. Er is geen sprake van een dogmatische be nadering van dit probleem. De bewinds man verwacht niet dat straks alle blokken tegelijk zullen kunnen worden uitgegeven. Zij kunnen echter wel wor den aangevraagd en er zal dan zeker een opsporingsvergunning worden ge geven. Mr. De Block voelt niet voor de ge dachte om alsnog een staatsmaatschap- pij op te richten. Zelfs de grootste olie maatschappij is niet in staat noch bereid om het hele of het overgrote deel van ons plat binnen een vrij korte tijd te onderzoeken. De kosten en het risico zijn hiervoor te groot. Overigens verwacht minister De Block niet dat de voorgestelde heffin gen zullen leiden tot een hogere prijs voor het gas of de olie. De concurren tie maakt dat onmogelijk. Een verzwa ring van deze heffingen kan er wel toe leiden dat bepaalde velden onrendabel worden. ADVERTENTIE 8 Omring u met levende lentevreugdel UTRECHT De drie vakcentrales vinden het hoog tijd om de investerin gen aan te moedigen. Zij pleiten voor verlaging van het disconto om daar mee ook de bankrente omlaag te ha len. Daarnaast zijn andere (belasting) maatregelen dringend nodig, aldus het overlegorgaan. De centrales zijn geschokken van de ontwikkeling der werkgelegenheid in ons land. De werkloosheid mag in april dan tot 75.000 man zijn teruggelopen, het seizoen buiten beschouwing gelaten toont een toeneming van maar liefst 9000 man aan. Dit dwingt de regering om tot handelen over te gaan. Zij zal moeten waar maken wat rij in de re geringsverklaring heeft, zo meent het overlegorgaan van de centrales. O IJMUIDEN Tijdens laswerk is gis teravond brand uitgebroken op de trei- ler Katwijk 39, de Wilhelmina Johan na. Het schip lag in de haven van IJmuiden en werd gereed gemaakt voor de haringvangst. Het visruim van de 319 ton metende motortreiler is grotendeels uitgebrand. LAND sport seesink 13cic be 12.5 ADVERTENTIE beschermt tegen zonnebrand «•••••••••••••••••••••••a ••••••••••••••••••••••••a* (Van een onzer verslaggevers) ZWOLLE De voorzitter is zes tien jaar. Hij heeft nog wat verlate puberteitspuistjes, draagt 'n bril en ziet er zo op het eerste gezicht niet uit als een idealistje, als een jongen die zijn soort- en tijdgenoten in vuur en vlam kan zetten. Toch heeft Paul Denekamp, zoon van de directeur-geneesheer van het Zwol se Sophia-ziekenhuis, er voor gezorgd dat een deel van de ongeveer tiendui zend scholieren in zijn stad gisteren „nee" heeft gezegd tegen het eten. Voor Paul Denekamp zelf kwam dat neer op het laten staan van zijn ontbijt van één boterham, op het niet meene men van zijn lunchpakket van zes forse boterhammen en op een resoluut „nee, vandaag maar niet" tegen de forse warme prak die hij op andere dagen naar binnen werkt. Want zijn moeder is een goede kokkin; normali ter eet Paul Denekamp rijn ouders de oren van het hoofd. Dat „nee" tegen het eten is begonnen om India. Paul Denekamp nam het initiatief, benaderde anderen en wilde aanvankelijk een landelijke actie ont ketenen. Dat lukte niet. Tweede stap: een teach-in over India. Ook een mislukking, maar de tengere Paul zette door. Uit Den Haag hoorde hij dat daar een aantal scholieren één dag niet had gegeten om het zo uitgespaarde geld voor India te bestemmen. Aan zijn moeder vroeg hij: „Voor hoeveel eet een jongen eigenlijk per dag?" Met een rokertje, een pilsje en benzine voor de brommer kwam ze op een bedrag van vijf gulden. Voor Paul Denekamp werd dat het sein één dag met de andere Zwolse scholieren in hongerstaking te gaan om geld bijeen te brengen, maar ook om te ervaren hoe je je voelt als je een dag niet hebt gegeten. Gistermiddag al wisten hij en zijn volgelingen op de 27 van de 29 Zwolse scholen hoe de bijna vijftig miljoen mensen in Bihar zich moeten voelen. Maar Paul Denekamp wist méér. Hij wist ook dat zijn actie, nauwelijks begonnen, nu al een succes is, want in kleine zakjes was op dat moment al zo'n duizend gulden aangedragen. „Geef je eten in geld". De Zwolse scholieren deden het; gisteravond was er al zo'n duizend gulden binnen. Reinjan van Willigenburg bij een der schoolbor den. Paul Denekamp. die de schooljeugd van Zwolle achter zich kreeg en een actie voor India begon. Een dag niet eten was het motief. Hoeveel het er tot en met gisteravond hebben volgehouden is niet bekend. Als de voorzitter spreekt zegt hij: „Goed ik ben dan de voorzitter van het actiecomité maar er zijn er veel meer die aan de actie hebben medge- werkt. En hij wijst bijvoorbeeld ngrar Reinjan van Willigenburg, achttien jaar en lid van het comité en ook al een dag zonder eten. „Ik heb er ruzie over gehad met mijn ouders", zegt hij. „Niet vanwege die vijf gulden, maar wel omdat ik niet wilde eten. Ik ben pas ziek geweest en morgen hebben we een schoolreisje." Hoe hij zich voelt? „Ik heb honger als een paard." Als hem een kopje thee wordt voorgezet vraagt hij eerst: „Mag dat wel? Hoort dat niet bij het vasten?" Het mag, want de dokter en de vader van Paul Denekamp hebben gezegd: „Een dag eten kan je gerust overslaan, als je maar drinkt." Paul Denekamp: „Het is toch echt wel moeilijk. Ik weet niet eens of ik het wel haal, want eerlijk gezegd sterf ik nu al van de honger." Zijn moeder: „Hij heeft er zich wekenlang voor ingespannen. Veel naar school derde klas gymnasium is hij nauwelijks geweest. Het hele huis lag van boven tot onder vol met papiertjes met boodschappen, papier tjes met adressen en telefoonnummers. Toch is het hem gelukt 27 van de 29 scholen mee te krijgen." Paul zegt daarover: „De televisiereportages hebben ons natuur lijk prachtig geholpen. Het ging eigen lijk allemaal vanzelf. Iedereen was er warm voor en ik weet dat er meisjes uitspaart, maar het gaat gewoon om gebruikt. Niet dat dit nu zoveel geld zijn die vandaag geen make-up hebben het gebaar." De concierge die we vroegen naar zijn mening over de actie, zegt: „Een deel heeft gevast, een ander deel niet. Feit blijft dat ze nagenoeg allemaal geld hebben meegebracht." En daar was het de tengere Paul Denekamp om te doen. Hij schat dat er vandaag zo'n vijfduizend gulden bin nen zal zijn. „Het streefgetal was tienduizend", zegt hij, „maar ik geloof niet dat we dat halen." Mevrouw Denekamp is trots op haar zoon, zoals gisteren in Zwolle veel ouders trots op hun kinderen geweest zullen zijn. „Het mooie is", vertrouwt ze ons toe, „toen Paul beneden kwam om te ontbijten vroeg hij slaperig: „Hé mam, is er voor mij geen bord? Even maar was hij vergeten dat de dag was aangebroken waarnaar hij sinds enkele weken zo intens had toegeleefd. India volstaat niet met het ophouden van de hand. Voor tal van aspecten uit de hulp die het land van andere, rijkere landen ontvangt wil het beta len. Het geld dat hiervoor vrijkomt wordt in India gestort in een speciaal fonds. Er zullen binnen afzienbare tijd projecten door kunnen worden ver wezenlijkt die een herhaling van dit rampjaar moeten helpen voorkomen. De heer G. J. van Vlijmen, 51 jaar, sinds 1956 directeur van de Novib, tevens bestuurslid van de stichting Eten voor India zegt aan de vooravond van zijn tweede actie: „Velen zullen dat moeilijk kunnen verteren. Honger, afgrijselijke honger in een deel van India, en toch houdt Nederland een bedrag van vijf miljoen achter de hand voor langlopende ontwikkelingshulp." .Toch", zegt de man die het afgelo pen jaar driemaal in de zwaar getrof fen provincie Bihar is geweest: „toch is dit de enige weg om een land als India afdoende te helpen. Ontwikkelingshulp is niet alleen een kwestie van geld en eten geven. Wil men go^d en afdoende helpen dan zal men projecten moeten stimuleren die hulp op langere termijn overbodig zullen maken". .Daarom heeft eten voor India vijf miljoen gulden achter de hand gehou den en staat er nog eens 4,5 miljoen in India. Daar zullen irrigatiewerken van worden bekostigd, boorinstallaties voor worden aangekocht en pakhuizen voor worden gebouwd. Pakhuizen vooral en toezicht. Er zal iets moeten worden gedaan aan de bestrijding van de pakweg 24 miljoen ratten die jaarlijks zo'n twintig procent van de voorraden opvreten". Van die voedselvoorraden nam Ne derland uit de zesentwintig miljoen gulden die de eerste actie heeft opge bracht, voor bijna elf miljoen gulden voor zijn rekening. Voorts was er het waterboorproject in Indore, waar een bedrag van een miljoen gulden mee is gemoeid. Voor de landbouwprojecten op langere termijn is een bedrag van ruim twee miljoen gulden betaald." „Alleen eten geven, hoe aanlokkelijk ook met deze gigantische hongersnood, zou uitstel van executie betekenen. Je zou als het ware in een bodemloze put blijven storten". „Waar wij naar streven is naar efficiënte hulp, naar verbetering van de landbouwstructuur. Dat kost tijd. Van onze correspondent HAARLEM Het ernstige treinon geluk in Halfweg op 2 november van het vorige jaar, waarbij dertien perso nen werden gewond, kreeg gisteren een triest verlengstukje voor de Haar lemse rechtbank. Als verdachte in deze zaak stond terecht de vijftigjarige treinmachinist P. van L. uit Den Haag, di, hoogst roekeloos en onvoorzichtig rijden" ten laste werd gelegd. De officier van justitie, mr. J. van der Valk Bouman, eiste tegen hem een gevangenisstraf van één maand voorwaardelijk en een rijverbod als treinmachinist voor vijf jaar. Toen de machinist op de bewuste dag op weg van Haarlem naar Amster dam met zijn trein Halfweg naderde, stond het seinlicht op geel-wit-geel, wat betekende dat voor het wisselstel daar aanzienlijk vaart moest worden verminderd. Maar de trein reed met onvermin derde snelheid door en enkele secon den later sloeg het noodlot toe; het treinstel ontspoorde. „Het sein stond op groen-wit, ik twijfel er beslist niet aan", zei de machinist die het baanvak Amsterdam - Haarlem 25 jaar had bereden zonder ooit een fout te hebben gemaakt. Maar volgens de verklaringen van de getuige-deskundige kon het sein niet anders dan geel-wit-geel hebben aan gegeven, wat onder ede werd bevestigd door de man die de wissels had bediend. „Het mag een geluk bij een ongeluk worden genoemd dat er bij deze ernstige ontsporing geen doden en zwaar gewonden te betreuren vielen" zei mr. J. van der Valk Bouman. Hij geloofde niet in de kwade trouw van de machinist. „U hebt zich vergist in de kleur van het seinlicht en dus niet goed opgelet", zei hij. DEN HAAG Er staat nog steeds een bedrag van 9,5 miljoen gulden uit de opbrengst van de eerste actie Eten voor India op de bank: vijf miljoen in Nederland, 4,5 miljoen in India. Het eerste bedrag is bestemd voor landbouw projecten op langere termijn; het tweede, in India zelf, is door de Indiase re gering terugbetaald voor kunstmeststoffen, die Nederland heeft geleverd. Als je deze wijze van hulpverlening aanvaardt, dan ga je automatisch de verplichting aan dat je het goed zult doen." „Projecten vragen onnoemelijk veel geld, meer in ieder geval dan de eerste actie heeft opgebracht. Begin dit jaar hebben we beseft dat er meer geld moest komen: dus een tweede actie voor India". „Heel langzaam zijn we dat plan gaan uitwerken. Langzaam, omdat we eerst met onszelf overeenstemming moesten bereiken. Langzaam ook om dat in Eten voor India vijf stichtingen zijn vertegenwoordigd. Zoiets werkt vertragend. Het is een proces waarin iedereen iets wil zeggen". „Het feit dat die voorbereiding veel tijd heeft gekost is er nu de oorzaak van dat we kritiek krijgen, omdat de actie nu valt. Dit weekeind houden ook de kerken hun eerste grote gecombi neerde actie voor de missie en over een dag of tien begint het Nederland- sche Roode Kruis een financiële actie vanwege het honderdjarig bestaan." „Dat is triest, al zal nog moeten blijken of onze actie die van het Rode Kruis nadelig zal beinvloeden; of onze actie die van de kerken zal verstoren. Een actie als Eten voor India," zegt de heer Van Vlijmen, „zou ook wel eens bevruchtend kunnen werken voor an dere instellingen. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat er nu ineens meer geld, ook voor andere doelen, loskomt." Of hij zelf in die redenering gelooft hij geeft er geen antwoord op. „Maar ik vind wel", vervolgt hij. „dat de hoogste belangen voorgaan. Zowel het Rode Kruis als de kerken hebben daar begrip voor gehad." „Natuurlijk hebben het Rode Kruis en de kerken dringend gevraagd of we de datum niet konden verzetten. Er is, op 1 mei, zelfs een gesprek geweest met kardinaal Alfrink, nadat er op 28 maart al een eerste gesprek was gehouden. Daarbij, noch bij het over leg met het hoofdbestuur van het Rode Kruis, zijn boze woorden gevallen. Men heeft er begrip getoond". De rep. van de tv.-ploegen van Brand punt en Achter 't Nieuws over de hon- dersnood in India, zijn een idee van de stichting Eten voor India geweest. Deze stichting heeft de reis- en ver blijfkosten voor de televisieteams ongeveer dertigduizend gulden voor K.R.O. en Vara samen betaald uit de opbrengst van de eerste actie Eten T^e niorgen te houden bliksemactie „Eten voor India" zal uitsluitend door de televisie worden begeleid. Dit programma komt tussen elf en een uur op het scherm (eerste net). Als centrum voor dit schakelpro gramma fungeert studio Bellevue in de hoofdstad, waar gesprekken met actieleiders, bekende en onbekende Nederlanders worden uitgezonden, af gewisseld met reportages uit vijf ver schillende plaatsen in het land. In Rotterdam, Hulst, Tegelen, Hoo- geveen en Amsterdam gaan reportage- ploegen aan de slag. Bovendien wordt voor geluidsverbindingen gezorgd met Urk en Alkmaar. Deze uitzending is het sluitstuk van een aantal programma's die de laatste tijd door NTS en omroepen aan het hongerprobleem in India zijn gewijd. De radio doet dit keer nauwelijks mee. Vanavond zal in het NRU-pro- gramma een aankondiging van de ac tie worden uitgezonden. Zaterdag wor den enkele oproepen uitgezonden en een verwijzing naar de (tv-)actie in het KRO-programma „Djinn". AMSTERDAM Het gigantisch grote nieuwe Schiphol is nu vijf da gen in gebruik. In die vijf dagen zijn de kinderziekten nog niet overwonnen. Ze betekenen voor het personeel veel ergernis en kosten de maatschappij ka pitalen. Gisteren heerste er een chaos in de grote vrachtloods. Een paar kleine technische foutjes in de computer die alle vrachtverwerking regelt, hebben geleid tot een warboel van pakketten waar zelfs Sinterklaas geen raad mee zou weten. Ettelijke vliegtuigen zijn vertrokken met een leeg vrachtruim. Van de chaos zijn ook duizenden eendagskuikens de dupe geworden. Per automatisch transportkarretje wer den ze metershoog opgestapeld. Pas na een dag kwam men er achter dat de kuikentjes ergens in de grote loods moesten staan. Een druk op de knop van de computer was toen voldoende om ze weer van de stellages te halen. Een paar uur later waren ze in een vliegtuig op weg naar hun bestemming. De expediteur verwacht echter dat vele van de diertjes de geest zullen hebben gegeven als ze aan het eind van de vlucht zijn. lijst met de namen van de onderne mingen en de etages waar ze te vinden zijn, die onder de balie van de afwezi ge portier hangt. In het negen verdiepingen hoge, strak en modern opgetrokken kantoor gebouw naast de vrachtloods, puffen de beambten met losgeknoopte boorde knoopjes en dassen, nu al van de hitte. In dit half glazen gebouw rijn de kantoren weliswaar gebouwd met riant uitzicht op de Haarlemmermeer, maar de ramen kunnen maar twintig centi meter open. Zonwering is er niet, evenmin als air-conditioning. Toch betalen de expediteurs 160 gulden huur voor elke vierkante meter kantoorruimte per jaar aan de N.V. Luchthaven. Dinsdagavond laat stapte een em ployé van het luchtbevrachtingsbedrijf Aeronaut op de eerste etage van het gebouw in de lift en drukte op de knop van de negende etage. De lift suisde echter naar beneden en belandde ge lukkig voor de passagier op zware sterke veren. De lift veerde weer op en bleef muurvast steken met het plafond een halve meter boven de vloer van de begane grond. voor India. Het geld kwam uit de rente die het bedrag van vijf miljoen, dat hier nog op de banken staat, heeft afgeworpen." „Toch", aldus de heer Van Vlijmen, „zullen we met deze tweede actie ruim beneden de vijftien procent onkosten kunnen blijven die voor dit soort acties van de minister van justitie mogen worden gemaakt." Niet zonder trots wijst hij op de onkosten die bij de eerste actie zijn gemaakt. Hiervoor is in de staat van verantwoording een bedrag van 10.511 gulden genoteerd; een uitzonderlijk laag bedrag voor een actie die ruim 26 miljoen gulden heeft opgebracht. Waarom de datum van de actie niet verzet kon worden? „Daar zijn drie redenen voor". De heer Van Vlijmen somt op: „Ten eerste eist de hongers nood dat er onmiddellijk wordt gehol pen. Ten tweede: we hadden de televi sie nodig. De geboorte van prins Wil lem Alexander heeft ons daarbij danig parten gespeeld, want de N.T.S. kon beslist niet eerder ruime zendtijd voor de actie garanderen dan nadat de nieuwe Oranjetelg was gebo ren". „En ten derde: Een later tijdstip voor het houden van de actie was niet mogelijk met het oog op de natte moesson. Die begint over twee maan den. Zelfs nu zullen we alle zeilen moeten bijzetten om het eten er tijdig te krijgen". „De Indiërs zelf werken hard genoeg mee. Van zeer velen, hogere of lagere ambtenaren, hebben we de verzekering gekregen dat zelfs tot in de verste uithoeken van het land voor distributie kan worden gezorgd." „Daarom houden we de actie. Daar om en nu. want de nood is er bijzonder hoog. Bijna vijftig miljoen mensen creperen er van de honger". ADVERTENTIE TVflet uitgaven tot 1970 van in totaal 550 miljoen gulden wil het kabinet- De Jong de drie particuliere kolenmij nen in Limburg helpen hun verliesge vende ondernemingen zo snel mogelijk te sluiten zonder werkloosheid te ver oorzaken. Het is een omvangrijk, inge wikkeld en kostbaar plan,dat de begro tingstekorten van 1967 en komende ja ren nog zal verzwaren, vindt „D e V o 1 k s k rant (r.-k.) „Maar het mag ook een goed plan worden genoemd, dat perspectieven opent voor de textielindustrie, die binnenkort „aan bod" komt. In fei te wordt het leeuwedeel van de steun besteed aan lonen der mijn werkers totdat voor hen nieuwe werkgelegenheid is gevonden. Zo kan het welvaartspeil van de ooste lijke mijnstreek behouden worden. De strikte voorwaarde, dat er eerst nieuwe werkgelegenheid moet zijn alvorens mijnwerkers kunnen wor den ontslagen, bepaalt het tempo, waarin de mijnen hun huisbrand- produktie mogen verminderen. Het komt er op neer dat Den Haag zij het in goed overleg met Limburg de uiteindelijke beslissingen gaat nemen. De regering zal zich tot het uiterste moeten inspannen om zo snel mogelijk werkgelegenheid te scheppen in de oostelijke mijn streek, die nog sterker dan de rest van het mijngebied op de kolenwin- ning steunt. Dit maakt de uitvoe ring van de plannen alleen maar moeilijker en kostbaarder. De vraag kan worden gesteld of de regering niet goedkoper uit zou rijn als zij net als de Fransen re gelrecht subsidie op de prijs van huisbrandkolen ging geven, 't Ant woord moet zijn, dat dit het vraag stuk niet oplost. Nog afgezien va1 het feit dat Nederland zich aan d bepalingen van het GKS-verdraj wenst te houden, zou prijssubsid uitlopen op een algemeen verschijn sel in de zes landen. En dit zou i: West-Europa een volstrekt overbc dige kolenproduktie in stand hoi den. Immers, de ontwikkeling leif er onontkoombaar toe, dat steer kool moet wijken voor olie en aarc gas". Juist in deze moeilijke dagen is er voor de K.L.M. een groter aanbod van lading dan ooit. De eerste twee dagen had de K.L.M. de hoop de moeilijkhe den zelf wel te kunnen klaren, maar gisteren heeft men de expediteurs toestemming gegeven zelf in de grote opslagplaatsen naar de voor hen be stemde goederen te komen zoeken. De vertraging die door dit alles is ontstaan is nog groter geworden door dat de meeste kantoren van de expedi teurs op Schiphol nog geen telefoon aansluiting hebben. Als men ten einde raad zelf op zoek gaat, zijn er nergens naambordjes te vinden. De portier die beneden in het hoge kantoorgebouw hoort te zitten is er evenmin. De enige hulp voor de vele klanten is een in onbeholpen handschrift samengestelde De gevangen employé drukte op de alarmknop en op de begane grond belden wachtende liftpassagiers om een monteur die een kilometer verderop in het stationsgebouw zou moeten zijn. Hij was er niet. Ze hebben de deuren toen zelf maar met een breekijzer opengebroken. Voor al deze kinderziekte geldt dat de tijd alles heelt. De K.L.M. verwacht zeker binnen enkele dagen de moei lijkheden met de vracht te boven te komen. O De driejarige Renate Smeets uit Susteren is bij een val van de eerste verdieping van haar ouderlijk huis om het leven gekomen. Scheepsbrandje in IJmuiden een aanleiding te zijn GRONINGEN Voor de Groningse rechtbank zijn gistermorgen 12 Gro ningers verschenen, die zich moesten verantwoorden voor een groot aantal kabeldiefstallen in het noorden van het land. De dieven opereerden tijdens hun rooftochten, in de lente en zomer van het vorig jaar gepleegd, meestal met gehuurde auto's. Zij stalen op fabrieks terreinen en bouwwerken voor ruim tienduizend gulden aan kabels. Eén van de voornaamste afnemers was de 29-jarige opkoper C. R. de R. uit Oos- terhogebrug. De officier van justitie eiste tegen enkele verdachten onvoorwaardelijke gevangenisstraffen variërend van drie maanden tot anderhalf jaar. Tegen enige anderen eiste hij vier maanden voorwaardelijke en een boete van 250 gulden. ADVERTENT II hoorder bieten vaak tekor* ADVERTENTIE \7"óór 15 mei a.s. kunnen de gemeen ten bij de minister van Verkeer en Waterstaat terecht met hun uitgewerk te plannen om de stedelijke verkeers chaos te beteugelen. Een aantal des kundigen zal die plannen bekijken en wanneer deze verantwoord zijn opge zet, komen de gemeenten in aanmer king voor rijkssubsidie. In de toelich ting op de bekendmaking van deze re geling in de Staatscourant staat nog eens, wellicht ten overvloede, dat de begroting geen al te grote bokkespron- gen toelaat, maar het begin is er dan toch, aldus constateert de „Autokam pioen" (ANWB). „Na jarenlang gesmeek van de armlastige gemeenten is er nu een subsidieregeling uit de bus geko men, die zeer bevredigend aandoet. Gemeenten kunnen voor openbare werken, die noodzakelijk zijn ter verzekering van een behoorlijke af wikkeling van het verkeer, grote bedragen vergoed krijgen. Dat geldt ook voor plannen die uitge voerd moeten worden om het open bare vervoer niet in de knel te la ten raken. Verkeer en Waterstaat is bereid om 80 pet. van de kosten te dragen voor grond en opstallen, voor zover deze niet ten laste van de bebouwing gebracht kunnen worden. En daar blijft het niet bij, het Rijk is ook bereid om de helft van de kosten voor stadswegenaan- leg te betalen. Zelfs is het Rijk be reid om bij te springen bij het rea liseren van incidentele werken, ook als deze geen onderdeel zijn van een verkeersplan. Verkeer en Wa terstaat stelt dat incidentele na drukkelijk, want de regel zal zijn dat slechts de gemeente die een deskundig verkeersplan indient, in aanmerking komt voor subsidie. Te recht voelt Verkeer en Waterstaat er niet voor om geld weg te gooien aan een plan dat is opgezet aan de hand van een paar verkeerstellink- jes. Zelfs biedt het Rijk aan de ge meenten die zich op het gebied van het verkeer niet al te deskundig voelen, de mogelijkheid om de hulp van adviseurs in te roepen. Het Rijk is namelijk bereid bij te dra gen in de prijs, die een particulier adviesbureau rekent voor het op stellen van een verkeersplan. Men kan daarvoor een subsidie aanvra gen, die ten hoogste 50 ct. per in woner zal bedragen; derhalve een aanzienlijke steun. Deze regeling is tevens een uitdaging voor de on afhankelijke adviseurs, die nu niet alleen een ruimere kans krijgen om hun kunnen te tonen, maar die ook meer zekerheid krijgen dat hun verkeersplannen werkelijkheid worden. De opzet van rijkshulp aan de in verkeersnood verkerende ge meenten doet uitstekend aan. Door ervaring argwanend geworden, ho pen we nu alleen maar dat het domme rode potlood van de bezuini ging bij volgende begrotingen geen streep door dit initiatief zal zetten". ADVERTENTIE ALABAST N E Want de echte Alabastine zet iets uit en klemt zich daardoor muurvast in naden, scheuren, barsten enz. Werkt mooi strak af. Brokkelt niet weg, laat niet los. Echte Alabastine is alleen verkrijgbaar in het bekende oranje-groene pak. De naam staat er groot op! Nu ook Instant Alabastine in handige grote tube.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 11