CHR. VGLO-SCHOOL
TE
OPHEUSDEN BLIJFT BESTAAN
Veteranentoernooi 1967
een kostelijk blijspel
„Het Anker" bewoond
Echtpaar Huiberts zorgt al
jaren voor Feldershuis-gasten
Steenfabriek Ten Cate
door brand geteisterd
Samen met
„Cürwood"
„Wally"
Pinkie"
en
Op reportage
met DE VALLEI
Historisch middelpunt
Ondanks vele mededelingen
M. de Zeeuiv: School scheen
gemeenteraad hlok aan heen99
L.A.V.O.
Telefoondienst
loopt iets in
Bijna 3 mille
India
voor
Molensteen
Kantoorgebouw totaal verwoest
Werk van
brandstichter
DOVO-MERINO'S
MUSKETIERS-UNITAS
De Luchtreiziger
WOENSDAG 17 MEI 1967
OPHEUSDEN De christelijke VGLO-school te Opheusden blijft, ondanks alle
mededelingen en geruchten van de laatste tijd, voortbestaan. Een en ander blijkt
uit een mededeling in het orgaan van de hervormde kerk te Opheusden. Hierin
merkt de voorzitter van het schoolbestuur, ds. J. Catsburg onder meer op, dat de
schoolraad in Den Haag heeft besloten om de huidige VGLO-school te verande
ren In LAVO-school. Dank zU de nieuwe schoolwetten Mammoetwet kan
het onderwijs, zij het dan in gewijzigde vorm op de school blijven voortduren.
Tijdens de raadsvergaderingen bleek herhaaldelijk, dat de school zou worden
opgeheven. In tegenstelling hiermee zal het schoolbestuur in het komend najaar
een verzoek indienen om het LAVO-onderwijs reeds in september 1968 in Op
heusden van kracht te laten worden. Het onderwijs op de nieuwe school komt in
grote trekken overeen met het huidige, maar bezit meer mogelijkheden.
De heer M. de Zeeuw, hoofd van de
VGLO-school en tevens raadslid, heeft
tijdens de afgelopen raadsvergaderin
gen meermalen fel gedebatteerd over
de opheffing van de school. De heer De
Zeeuw bestreed de mededeling van het
gemeentebestuur telkens uitdrukkelijk.
„De gemeente Resteren ontvangt
Jaarlijks een bedrag van enkele dui
zenden guldens per lokaal, leerkracht
en VGLO-leerling uit het gemeente
fonds. Desalniettemin scheen de school
de laatste tijd voor het merendeel van
de raad een blok aan het been te be
tekenen", aldus de heer De Zeeuw.
„De raad dacht kennelijk minder aan
Luthers woorden „Wie de jeugd heeft
heeft de toekomst" en meer aan het
nuttig rendement door middel van aan
koop van trottoirbanden, rioolputten en
rozenstruiken". Het schoolhoofd annex
raadslid vervolgt: „Dertien jaar heeft
de VGLO in Opheusden in een behoef
te voorzien. Om nu zonder meer 40
meisjes-leerlingen af te stoten vindt
het schoolbestuur onverantwoord. De
andere zuilen zouden ons beschaamd
zetten. Er hebben wel VGLO-scholen
gedraaid met 12 leerlingen."
Volgens de heer De Zeeuw krijgt de
school een meer wettelijke status. Na
een jaar onderwijs kunnen de jongens
leerlingen overstappen naar het lager
technisch onderwijs. Meisjes-leerlingen
ontvangen het tweede leerjaar eindon
derwijs, afgestemd op de toekomst van
het meisje. In uren voor huishoudkunde
en naaldvakken voorziet het nieuwe
mammoetlesrooster in ruime mate.
De heer De Zeeuw ziet bovendien
een belangrijk psychologisch voor
deel in de LAVO-school. „Het rijk
neemt in plaats van het gemeente
bestuur de exploitatie van de LAVO-
scholen voor haar rekening. Het
kleinzielige gepiep en gekerm van
mogelijk bekrompen, kleingeestige of
kortzichtige gemeenteraden op het
platteland gaat voor wat onderwijs-
besluiten gelukkig tot het verleden
behoren", aldus het schoolhoofd.
Het LAVO-onderwijs (Lager Alge
meen Vormend Onderwijs) kan enkele
verschillende takken van onderwijs in
houden. In het eerste geval is er vrij
wel geen verschil met het huidige
VGLO-onderwijs. Het is een tweeklas-
sige school, aansluitend op lager on
derwijs, waar een aantal algemeen
vormende vakken gegeven moeten wor
den. Omdat de wet in dit geval ook
de mammoetwet, die immers het ge
hele onderwijs regelt geen examen
voorschrijft, kunnen VGLO-scholen, die
volgens het zgn. Unit-systeem werken,
gewoon op deze voet doorgaan. Een
LAVO mag nooit beroepsonderwijs ge
ven.
Dat mag wel de LEAO, school voor
Lager Economisch en Administratief
Onderwijs. Een aantal VGLO-scholen
zal met ingang van het nieuwe cursus
jaar in dergelijke scholen omgezet wor
den. De opleidingen van deze scholen,
met een cursusduur van 3 of 4 jaar,
zijn bedoeld als vakonderwijs op ver
schillend terrein. Het peil is ongeveer
vergelijkbaar met de huidige „handels-
Ulo", een type Ulo-school, dat veel
praktisch, op de handel gericht onder
wijs geeft. De eerste klas van de
LEAO is echter gelijk aan de eerste
van het LAVO, terwijl in veel geval
len ook de tweede dat zijn kan. Vaak
zal in grotere plaatsen een „scholenge
meenschap" gevormd worden met ver
schillende soorten beroepsonderwijs,
die alle als basis LAVO hebben en
daarop 1 of 2 jaar voortbouwen. In
theorie kunnen dus leerlingen, die van
de eerste naar de tweede klas van de
LAVO in Opheusden gaan geplaatst
worden in de tweede klas van een
LEAO, of een andere inrichting in de
omgeving, die op een andere wijze een
voortzetting van een VGLO-school is,
zoals lagere huishoud en nijverheids
scholen, lagere landbouwscholen en
dergelijke.
De volgende vakken moeten minstens
op een LAVO onderwezen worden: Ne
derlands, één moderne taal, geschiede
nis, aardrijkskunde (inclusief verkeers-
onderwijs), kennis der natuur, wiskun
de, rekenen, muziek, tekenen, hand
vaardigheid, lichamelijke oefening en
studielessen. Het totaal hiervoor uitge
trokken minimum-lesuren is 23. Indien
er daarnaast nog 2 lessen godsdienst
onderwijs gegeven worden, dan resteren
-
VEENENDAAL Op het Panhuis-sportpark werden gisteravond in het Ve
teranentoernooi 1967 weer enkele wedstrijden gespeeld in groep A, waarin z\jn
ondergebracht DOVO. GVVV, VRC, Merino's, Unitas en Musketiers uit Eist.
Dat dit toernooi een zeer kostelijk kijkspel is, werd tijdens de matches DOVO-
Merlno's en Unitas-Musketiers weer eens duidelijk bewezen. Doldwaze spelmo
menten, een geweldige sfeer in de elftallen, buikjes die de fikse broeken ternau
wernood kunnen ophouden en soms zeer acceptabel spel maken dit toernooi
tot één groot blijspel.
Het talrijke publiek bij deze ontmoe
ting bemerkte al spoedig dat de
teams van DOVO en Merino's goed te
gen elkaar waren opgewassen. Het
werd een zeer sportieve strijd, waar
bij de toeschouwers vaak ware come-
dy-capermomenten kregen te zien bij
de verschillende acties. In de zevehde
minuut passeerde Sukkel van Merino's
drie man en scoorde de openingstref
fer (0-1). De beide partijen waren ge
lijk in aanvalskracht en tien minuten
na de hervatting maakte DOVO fraai
gelijk. De teams gaven elkaar vrijwel
niets meer toe, doch met nog twee a
drie minuten te spelen scoorde DOVO
de tweede treffer, waarmee de geluk
kigste ploeg won. Nieboer van DOVO
moest reeds na één minuut de strijd
staken, toen hij in een kopduel met
een tegenstander een wenkbrauwletsel
opliep.
Musketiers moest de wedstrijd tegen
Unitas beginnen met 8 spelers, daar
de resterende drie veteranen pas na
het aanvangssignaal op het strijdtoneel
verschenen. Voor de rust was het al
les Unitas wat de klok sloeg. De blauw-
witten, waarin de twee oudste vetera
nen van dit toernooi spelen, namelijk
de 48-jarige P. Ebben op de rechts
backplaats en zijn 54-jarige ploegge
noot Den Hartog als linksbinnen, waren
voortdurend voor het Musketier-doel en
de Elster-goalie moest met veel kunst
en vliegwerk zijn domein verdedigen.
In de eerste helft was de kleine links
back van de Elstenaren bepaald niet
DEN HAAG Minder dan 150.000
mensen wachten in Nederland nog op
telefoonaansluiting. Door een hoge pro-
duktie en een verminderde vraag is in
het eerste kwartaal van 1967 het aan
tal wachtenden beneden de grens ge
daald. Het totale aantal aansluitingen
was eind maart 1.644.968.
Werden in het eerste kwartaal van
1966 nog bijna twee miljoen postwissels
behandeld, in dezelfde periode van 1967
waren er nog maar achthonderdduizend.
Het aantal cheques verdubbelde bijna.
De postcheque- en girodienst had eind
maart 700.000 rekeninghouders meer
dan het jaar daarvoor.
zuinig met corners, welke hij de Uni-
tasploeg met ferme trappen cadeau
gaf. Het kwam in deze match meerma
len voor, dat de spelers zelf stonden te
schateren in het veld om de vaak dol
drieste reddingsacties van Musketiers.
Het overwicht van Unitas konden de
Veenendalers voor de rust niet in doel
punten uitdrukken. Na de hervatting
kwam Musketiers sterk in de aanval
en verkreeg een tijdlang een overwicht.
Unitas scoorde echter het eerst uit een
vrije trap, waarna een Musketier na
een fraaie rush de partijen op gelijke
voet bracht (1-1).
De heer M. DE ZEEUW
gepiep
O
er nog 7, om aan het normale aantal
van 32 te komen. Deze mogen voor di
verse vakken benut worden, maar mo
gen niet op een beroep gericht zijn
omdat die eerste klas in feite als een
brugklas beschouwd wordt. Overscha
keling zou dan namelijk te moeilijk
worden.
RHENEN Gisteren werd het eind
bedrag bekendgemaakt van de zater
dag gehouden actie „Eten voor India".
In totaal kwam er binnen 2974,02 met
nog een nagekomen gift van 26,51, sa
men 3000,53.
De resultaten op verschillende posten
posten waren als volgt: Gemeentehuis
1124,77, Cunerakerk 491,65, Berg-
school f 203,70, Gedachteniskkerk f 235,20
Kerk ger. gem. syn. 7 44,-, Gebouw pro
testantenbond f37,50, Ned. Herv. Kerk
Eist f 571,-, Kerkgebouw Ned. Herv.
Gem.-Achterberg 135,20, Kerkgebouw
ger. gem. Eist f 98,50, Kerkgebouw
oud ger. gem. Eist 32,50. De totalen
waren respectievelijk voor Rhenen-stad
2136,82, voor Eist 702,- en voor Ach
terberg f135,20. Vorig jaar was het eind
bedrag 19.000,-.
VEENENDAAL. De EVPV „De
Luchtreizigers" nam afgelopen week
einde deel aan de wedvlucht vanuit
St. Chislain Hornu. De duiven werden
om 8.00 uur in vrijheid gesteld. De eer
ste duif meldde zich bij de heer A. v.d.
Bovenkamp om 10.52 uur en behaalde
een snelheid van 1245,1 meter per mi
nuut, terwijl de laatste duif zich reeds
om 11.11 uur meldde. De verdere uit
slag is A. v.d. Bovenkamp 1-2-3-5-9-24-
26; F. Spies 4-13-15-38; H. v. Kooten
6,14-19-20-30-35-40-41; B. H. C. Schuur
man 7-8-12-23-27-31; J. W. Kerseboom
11; R. J. v. Kooten 15; G. Muller 18-
33; G. Fasse 10-16-28-39; W. J. v. Dam
21-29-34; H. Beijk 22; O. Nekeman 25;
K. de Ruiter 32; A. v. Barneveld 36;
H. Drost 37.
Zaterdagmorgen zal er worden inge-
korft van 8 tot 9 uur voor Tergnier.
KESTEREN De eerste drie bejaarden hebben gisteren hun intrek geno
men in het nieuwe bejaardencentrum „Het Anker" te Kesteren. Hun woon
vertrekken bevinden zich in de zuidelijke vleugel van het tehuis, die onlangs
werd opgeleverd. Direct al na hun aankomst voelden de bejaarden zich thuis
in hun nieuwe onderkomen. De komende dagen arriveren ook de andere be
woners van de zuidelijke vleugel in „Het Anker". In het midden van de vol
gende week zullen in het gereed gekomen gedeelte van het bejaardencentrum
alle 22 bewoners en bewoonsters zijn ondergebracht
RHENEN Op de hoek van de Zandheuvel in Rhenen staat een oude
witte villa. In de tuin staat een vlaggemast met daaraan wapperend een
blauwe vlag met in het midden een oranje-ruit. Menigeen loopt er aan
voorbij. Toch is het hier niet maar zo een doodgewoon herenhuis. Wel
oud, ongeveer 450 jaar, maar niet gewoon. Het is eigetulom van de fir
ma Van Hattum van Blankevoort, 'n grote aannemersfirma, die ten nauw
ste betrokken is bij de uitvoering van de Zuiderzee- en de Deltawerken en
talrijke vestigingen heeft in het buitenland. Deze firma heeft het huis aan
de Zandheuvel ingericht als vakantieoord voor het personeel. Het is ge
noemd naar ir. Telders, de man die hier in vroeger jaren veel verbleef. Het
huis was toen nog zijn eigendom. Wijlen ir. Telders was de man, die bij
de firma Van Hattum en Blankevoort een vooraanstaande positie innam.
De firma wilde eerst een standbeeld voor ir. Telders oprichten, maar men
heeft die plannen omgezet in dit vakantieoord en als herinnering aan deze
belangrijke figuur dit recreatiecentrum voor het personeel omgedoopt in
„Teldershuis" .Het is bijna tien jaar als zodanig in gebruik. En al die ja
ren zetelt het echtpaar Huiberts er om voor de gasten te zorgen.
De heer Huiberts (53) werd in Do-
dewaard geboren. Hij werkte als
butler-huisknecht bij de huidige
Commissaris van de Koningin, mr.
Th. graaf van Lynden van Sanden-
burg en ook bfl jhr. Taets in Zeist.
Door ziekte van zijn echtgenote was
hij gedwongen van functie te ver
anderen.
Korte tijd werkte hij op Hartogh's
Rijwielfabriek op „Remmerden".
Deze industrie werd echter geliqui
deerd en toen kwam hij bij toeval
terecht op het „Teldershuis". De
heer Huiberts was zonder werk
kring en de firma Van Hattum en
Blankevoort zocht een echtpaar om
het nieuw te openen vakantie-oord
voor haar personeel te beheren. Dat
kon niet mooier.
Het echtpaar Huiberts heeft er
weliswaar de handen aan vol, maar
het zou niet anders meer willen. Er
is plaats voor tweeëntwintig gasten.
Doorlopend van mei tot eind sep
tember zit het „Teldershuis" vol.
In de wintermaanden is het welis
waar niet zo druk, maar ook dan
zijn er regelmatig gasten.
Ze komen uit alle windstreken, uit
binnen- en buitenland. Het „Telders
huis" beschikt over zeven slaapka
mers, een eetzaal, tevens conversa
tiezaal en nog een zitkamer. Daar
naast bevindt zich de privé-afdeling
voor het echtpaar Huiberts. Me
vrouw Huiberts doet praktisch alles
nog alleen, samen met haar echtge
noot. Weliswaar is er een paar hal
ve dagen in de week vrouwelijke
hulp, maar dat is dan ook alles. Me
vrouw Huiberts staat in de keuken,
haar man dekt de tafels en serveert.
Het „Teldershuis" is volgens een
plattegrond, die in het bezit is van
de heer Huiberts, ongeveer 460 jaar
oud. De heer Huiberts interesseert
zich voor de historie en voor histo
rische voorwerpen. Hij weet er bij
zonder veel over te vertellen. Uit de
topografische kaart blijkt ook, dat
er achter het „Teldershuis" een mo
len heeft gestaan. Eén van de enor
me molenstenen ligt voor de hoofd
ingang van het gebouw in de stoep
ingemetseld. De Oude Veenendaal-
seweg, die langs het „Teldershuis"
loopt, wordt dan ook nog vaak in de
iWWM (IMIinaiHliliH»
LIENDEN Gisteravond tegen
schemerdonker heeft een felle brand
Ten Cate te Lienden in de as gelegd.
het kantoorgebouw van steenfabriek
Brandweerkorpsen uit Lienden en
Rhenen bestreden het vuur tot rond
middernacht. Een opslagruimte achter
de kantoren kon voor de vlammen
worden gespaard. Het voornaamste
deel van de inventaris kon op het
laatste ogenblik worden gered. De wo
ning van een boven het kantoor wo
nende bedrijfsleider ging totaal ver
loren. Het gezin was op het moment
van de brand niet thuis. Over de om
vang der schade kon nog niets wor-
nog mensen op het terrein bevinden.
Ik weet zeker, dat toen ik van huis ging
alle vuurbronnen waren afgesloten."
De gaslucht moet afkomstig zijn ge
weest uit een butagasfles, die zich in
de keuken bevond. Naar men verzeker
de bevond zich in het pand geen ande
re gasbron.
Een omstander vertelde, dat hij de
zwarte volkswagen geruime tijd op de
dijk voor de fabriek verdacht heen en
weer had zien rijden. De auto zou la
ter vlak voor het uitbreken van de
brand het terrein zijn opgereden.
Naar de oorzaak van de brand wordt
een nader onderzoek ingesteld.
den meegedeeld. De mogelijkheid, dat
de brand het werk is geweest van een
niet uitgesloten
brandstichter moet
worden geacht.
De bedrijfsleider die na een bood
schap bij zijn thuiskomst de brand ont
dekte, vertelde: „Toen ik de deur open
de, rook ik een sterke gaslucht. Naar
mate ik verder het huis in kwam
werd deze lucht steeds sterker. Plotse
ling zag ik vlammen. Ik heb direct
mijn directeur opgebeld en de sirene
van de fabriek ingeschakeld. Weldra
stond de brandweer op het terrein,
maar helaas viel er weinig meer te
redden."
De brandweer van Lienden, die spoe
dig ter plaatse was, kampte met een
defecte motorspuit. Voordat de eerste
stralen op het vuur gericht konden
worden, sloegen de vlammen reeds
naar buiten. Onmiddellijk werd de as
sistentie van de Rhenense brandweer
ingeroepen, maar ook zij kon slechts
nablussingswerk verrichten en het be
lendende perceel voor verdere uitbrei
ding van de brand behoeden. De brand
weer van de gemeente Kesteren, die
na het bekend worden van de brand
gereed stond om uit te rukken, werd
niet gewaarschuwd.
„Toen ik thuis kwam, zag ik een
zwarte volkswagen van het terrein af
komen", verklaarde ce bedrijfsleider.
„Het is niet normaal, dat zich zo laat
volksmond „Molenweg" genoemd.
Ongeveer honderd meter in wes
telijke richting langs de Zandheuvel
staat een kleine boerderij. Ook deze
behoort bij het „Teldershuis". Op
die plaats heeft in vroeger eeuwen
de stadsgalg van Rhenen gestaan
met de schandpaal. De heer Hui
berts kan het allemaal precies aan
wijzen. De galg staat zelfs op het
kaartje ingetekend. Iets verder
heeft het melaatsenhuis gestaan. Er
is al evenzeer niets meer van over.
Dit melaatsenhuis was volgens de
heer Huiberts verbonden met de Cu
nerakerk via een onderaardse gang.
Er moeten nog gedeelten van deze
gang intact zijn. In de Cunerakerk
is de ingang nog aanwezig. Hij vindt
het erg jammer, dat al die. histori
sche aanknopingspunten in'het ver
leden zijn gesloopt of gedeeltelijk
vernietigd.
Bij het „Teldershuis" vond hij en
kele jaren geleden een diepe put.
Er werd een touw in naar beneden
gelaten met een brandende lamp er
aan. De lamp kwam vijfentwintig
De heer Huiberts
mammoetskies.
met de enorme
beeldhouwd. Het handvat stelt een
uitgewerkte vogelkop voor. Op het
dressoir ligt een kolos van een
mammoetkies, compleet in de kaak.
Het geval is bijna niet te beuren.
Talrijke voorwerpen uit het stenen
en het ijstijdperk liggen op tafel.
Aan de wand hangt onder andere
een zaagvis. Giftige speerpunten
heeft de heer Huiberts in alle soor
ten en alle vormen, alleen het gif
ontbreekt (gelukkig).
In het „Teldershuis" heerst sfeer.
Het is er buitengewoon gezellig. Dit
oude herenhuis leent zich bijzonder
voor het doel van vandaag. Er ligt
een grote tuin achter, waarin een
speeltuin is aangelegd voor de kin
deren van de gasten, compleet met
draaimolen en klimwerktuigen. Mid
den in die speeltuin loopt„Pinkie",
een zes jaar oude, bruine bok. Hij is
bijzonder lief en de kinderen kunnen
dan ook naar hartelust met hem spl-
len. Zit de jeugd in de draaimolen,
dan springt „Pinkie" op de rand en
terwijl hij zich in beweging zet,
gaat de molen draaien tot groot
vermaak van de kinderschare én
van de ouders.
Een tweede
„Teldershuis"
De eeuwenoude molensteen, die als
een ode aan het verleden in de stoep
is gemetseld.
meter diep. Het touw was niet lan
ger, dus men heeft niet kunnen con
stateren op hoeveel meter de bo
dem lag. Evenmin heeft men kun
nen vaststellen of er nog zijgangen
waren. De put is weer gesloten.
Men zal pas gaan uitgraven, wan
neer de dependance van het „Tel
dershuis" niet meer bewoond is. De
heer Huiberts heeft er heel wat ver
wachtingen van. Hij hoopt de ope
ning van de put nog mee te maken.
Op de topografische kaart staat
ook nog een huis aangegeven aan de
oever van de Rijn in het verlengde
van de Kuilweg. Daar moet vroeger
een veer geweest zijn. De heer Hui
berts is er vast van overtuigd, dat
wanneer men op die plek gaat gra
ven, men er nog wel eens oudheid
kundige voorwerpen zou kunnen vin
den. De gasten van het echtpaar
Huiberts gaan helemaal op in de
historie van Rhenen. Ze vinden de
omgeving fantastisch mooi. Sommi
ge gasten hebben zelfs plannen
wanneer ze met pensioen gaan zich
in Rhenen te vestigen. En dan te
weten, dat er mensen onder zijn, die
over de hele wereld hebben gezwor
ven.
Van hen krijgt de heer Huiberts
talrijke historische en uitheemse
voorwerpen. Hij toont met trots een
dolk van een Sumatraanse bendelei
der. Hij weet zelfs de naam van de
ze strijder: Djanin Ginting. De dolk
is met goud versierd en kunstig ge-
Het echtpaar Huiberts met Wally en
het ponyveulen Cürwood, dat ook zijn
bijdrage levert om het de gasten van
het Teldershuis naar de zin te maken.
attractie van het
zijn „Wally" en
„Cürwood". „Wally" is een raspo
ny, één van de besten uit ons land.
Zij kreeg negen dagen geleden een
baby. Het hengstje is genoemd
„Cürwood", naar een Engelse
schrijver, Waarom? Omdat alle na
men van stamboekpony's dit jaar
met een „C" moeten beginnen,
legt de heer Huiberts uit. Moeder
„Wally" had „Cürwood" aanvanke
lijk verstoten. Het was haar eerste
baby. Maar met een beetje hulp ac
cepteert ze haar veulen nu toch wel,
al moet er nog voor bijvoeding wor
den gezorgd en al kan de kleine po
ny niet alleen .bij moeder worden
gelaten.
Het echtpaar Huiberts is goed
voor dieren en wie goed is voor die
ren is ook goed voor mensen. De
gasten dragen het echtpaar dan ook
op handen. Op hun beurt zijn de
heer en mevrouw Huiberts weer
enthousiast over de firma Van Hat
tum en Blanke voort, die bijzonder
veel doet voor haar personeel.
Het echtpaar Huiberts vertolkt de
mening van talrijke gasten, wan
neer het opmerkt, dat er in Rhenen
niet veel te doen is om hen bezig te
houden. Men gaat varen op Arnhem
en men neemt vaak deel aan excur
sies van Adriaan P. de Kleuver. Bij
zonder geïnteresseerd zijn de heer
en mevrouw Huiberts bij de jacht
havenplannen. Wanneer die haven
er kan komen, zal dat van enorm
groot belang zijn voor Rhenen en
de talrijke vakantiegangers.
De firma heeft elders in het land
nog drie caravans staan voor het
personeel. De meesten prefereren
echter het „Teldershuis". Niet al
leen vanwege de goede verzorging
en de gastvrijheid, maar ook van
wege de prachtige omgeving van
Rhenen.
Tijdens de afgelopen Pinkster
dagen zat het „Teldershuis" in
Rhenen weer boordevol gasten.
Trouwens de hotels in de Grebbe-
stad hadden ook geen van alle
te klagen. Het is er mooi in Rhe
nen en wanneer in het verleden
niet zoveel aan historische aan
knopingspunten was vernield, zo
luidt de mening van de Huiberts',
dan had het nog mooier kunnen
zijn
