Nationalisten: tegen de Engelsen en tegen elkaar Landmijnen van terroristen bedreiging voor het vervoer Dreigende mitrailleurs en roestig prikkeldraad Politieke spanning in Hongkong Bj^Ht Engeland moet zich Europa waardig tonen IIBRAIFFEISENBANK EGYPTISCHE AANVAL OP RAKETBASIS Minder wapens van Y.S. voor Griekenland Zoeken naar Bormann voortgezet Persconferentie De Gaulle: Teleurstelling voor Britten spaarbank en alle bankzaken j Rij kspolitieman verongelukt ADEN. Vanuit de lucht zie je 't wespen nest al liggen. Een kleine uitstulping slechts aan de voet van het Arabisch schiereiland, dat ook Jemen, Saoedie-Arabië en Oman omvat. Kale, ongenaakbare en van een grauwe kleur zijnde bergen, strekken zich naar 't noorden uit. Er achter bevinden zich de grote woestijnen met hun slechts aan nomaden geopenbaarde gehei men. In het azuurblauwe water van de natuurlijke haven dobberen tankers, passagiersschepen en oorlogsbodems. Aan de zoutpannen, die van immense afmetingen, zijn, lijkt geen einde te komen. Een gigantische raffinaderij duikt op. De tanks van de olie-opslagplaatsen schitteren in de felle zon.. Het straalvliegtuig van Alitalia, dat het traject Rome-Khartoem-Aden in nog geen zeven uur heeft afgelegd, komt bonkig neer op de landings baan. Nog vóór het is uitgerold, merk je al dat de luchthaven Khormaksar een ongewone mili taire bedrijvigheid vertoont. Wapens Tijdbom Leuzen Zonnebaden Indrukken Ziekenhuizen OUDE KOEK MEERDERHEID VOLMACHT SEV1LLA ORANGE MARMELADE WOENSDAG 17 MEI 1967 FELLE BROEDERSTRIJD IN ADEN (Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen) Op het platform staan Britse soldaten in kort kaki en met een tommy- gun schietklaar onder de arm. Op strategische punten zijn stellingen van zandzakken gebouwd, waarin mitrailleurs dreigend omhoog steken. Langs de randen zijn roestige prikkeldraad rollen uitgelegd. Hoge hekken van staal draad omgeven de stationsgebouwen. Je bent de enige passagier, die in Aden uitstapt, wat op zichzelf al het nodige zegt. Je paspoort is reeds aan boord ingenomen. Zonder excuses of uitleg word je naar een open kooi geleid, waar nog geen leeuw kans zou zien uit te breken. 0 Op zaterdag komen de leden van de Rotary Club in Aden bij een. Een nationalist heeft onder het Rotary-bordje N.L.Fonly" ge schilderd, maar deze „wens" zal wel niet in vervulling gaan.... Er staan stoelen dat wel. En je kan gelukkig ook nog in de schaduw gaan zitten. Maar als je daar dan zo'n half uur hebt gewacht, zonder dat iemand de moeite neemt naar je om te kijken, dan ga je je toch afvragen, of er soms iets aan je papieren schort. Eindelijk het verlossende woord: „U kunt verder gaan naar de douane". Als je je paspoort teruggekregen hebt en raison van 7Vt gulden ter plaatse een visum hebt gekocht, be treed je een snikhete loods, waar je bagage wordt gecontroleerd. Hevig transpirerende Britse militairen en functionarissen van de zo omstreden Zuid-Arabische Federatie laten je al les uitpakken wat je bij je hebt. Ze maken je toilettasje open, drukken op overhemden en kostuums, kijken in je waszak. kortom: niets kan hun speu rende ogen en tastende vingers ont gaan. Het is wel duidelijk dat dat legertje van mannelijke en vrouwelijke doua- Kijkje in het centrum van Aden. Talloze deuren en muren zijn beschil derd met nationalistische leuzen. HONGKONG (Reuter, UPI) Voert de regering van communistisch China iets tegen Hongkong in het schild? Dat vraagt de bevolking van de Britse kroon kolonie zich de laatste dagen enigszins angstig af. De protestdemonstraties van Chinese arbeiders duren onverminderd voort en de Chinese regering heeft zich krachtig achter de eisen van de Chinezen in Hongkong geschaard. De beurs in Hongkong toonde giste ren duidelijk de politieke spanning. Voor het eerst sedert het begin van de Koreaanse oorlog werden er geen za ken gedaan. De beursmensen vonden het echter een bemoedigend teken dat er geen paniek-verkoop optrad. Vele mensen in Hongkong waren van mening dat de Chinese regering zal proberen een soortgelijke politieke overwinning te behalen als eerder dit jaar in de Portugese enclave Macao. De Chinezen stelden het Portugese bestuur toen verscheidene voorwaar den. Ze werden alle ingewilligd. De eisen die de Chinese regering stelt aan het bestuur van de kroonko lonie Hongkong komen in vele opzich ten overeen met de voorwaarden die van de Portugezen in Macao waren verlangd: aanvaarding van de „ge rechtvaardigde eisen" van de Chinese arbeiders, vrijlating van alle gearres teerde Chinezen, bestraffing van de verantwoordelijke autoriteiten voor de „gewelddaden" tegen Chinese inwoners en garanties ter vermijding van nieu we uitbarstingen. De ongeregeldheden in Hongkong be gonnen vorige week na een demonstra tie van Chinese arbeiders in een bedrijf waar kunstbloemen worden vervaardigd. De arbeiders waren ontslagen na een sta king. Sindsdien is het voortdurend onrustig geweest in Hongkong. De politie verrichtte ruim honderd arres taties. Een rechtbank in Hongkong heeft gisteren de verhoren moeten verdagen van twintig Chinezen die gedurende de onlusten van de vorige week waren gearresteerd. Enkele tientallen Chine zen op de publieke tribune maakten zoveel kabaal dat de rechter zich niet verstaanbaar kon maken. Tienduizenden Chinezen hebben gis teren in Peking voor het gebouw van de Britse legatie heftig gedemonstreerd tegen het Britse bestuur in Hongkong. Zij eisten in spreekkoren omverwer ping van het Britse imperialisme en het ophangen van premier Wilson. En passant schreeuwden zij ook beledi gingen aan het adres van de Russische leiders en het revisionisme. Ook in Sjanghai waren tienduizen den demonstranten op de been om te betogen tegen de Britten in Hongkong. Zij lieten het echter niet bij woorden. Een aantal van hen drong het huis binnen van de Britse diplomaat Peter Hewitt en sloeg alles kort en klein. De diplomaat, zijn vrouw en drie kinde ren, die thuis waren, bleven ongedeerd, maar van de hele inboedel bleef niets gespaard. De Britse regering heeft gisteravond scherp tegen het optreden van de Chinezen in Sjanghai gepro testeerd. De Chinese zaakgelastigde in Londen, Sjen Ping, werd naar het ministerie van buitenlandse zaken ont boden om de protestnota in ontvangst te nemen. Een andere ambtenaar voegt hier nog aan toe: „U weet dat natuurlijk niet, maar Aden Airways, 'n binnen landse luchtvaartmaatschappij hier, heeft al twee Dakota's verloren, omdat er een tijdbom in was geplaatst. Eén van deze toestellen, waarin zich enke le hoge functionarissen van de Zuid- Arabische Federatie bevonden, explo deerde in de lucht. Niemand is er le vend uitgekomen, maar vermoed wordt dat een politieke tegenstander kans heeft gezien zo'n moordmachine in de bagage van een medereiziger te ver bergen. Wat ik maar zeggen wil, is dat een passagier ook zelf wel eens niet kan weten wat er precies in z'n koffer zit". Je bent eindelijk vrij om te gaan. Toch heb je 't gevoel een gevangene te zijn van de omstandigheden. De ta xi, waarin je plaats hebt genomen, moet twee, zwaar bewaakte slagbomen passeren. Wat je langs de weg ziet, roept herinneringen op aan Cyprus en Algiers in de woelige, vijftig jaren. Zwaar bewapende, Britse eenheden patrouilleren door de straten. Elke le gertruck, elke jeep, is voorzien van een waakzame schutter. Hoge omhei ningen van gaas omgeven de kwartie ren, waar de gezinnen van Engelse mi litairen zijn ondergebracht. Schijnwer pers, die ook overdag blijven branden, zijn op muren en poorten gericht. Vele ramen, vooral die, welke zich boven of vlak naast de trottoirs bevinden, heb ben ijzeren tralies of stalen rasters, die verrassende aanvallen met handgrana ten moeten keren. Er zijn veel meer overeenkomsten, die je treffen. De leuzen bijvoorbeeld, die terreurorganisaties als de FLOSY en de FLN op de gevels van huizen en winkels hebben aangebracht. Ze zijn moeilijk te verwijderen, omdat er vaak rode of zwarte verf voor is gebruikt. Eén kreet doet je plotseling zachtjes grinniken. Op de buitenmuur van een gouvernementsgebouw lees je „Flosy for Eve and Adam" („Flosy voor Adam en Eva" voor man en vrouw dus) in plaats van „Flosy for ever". De Arabier, die deze lange tekst-met gevaar voor z'n leven in 't nachtelijk duister aanbracht, moet ongetwijfeld een groot gevoel vor humor hebben gehad. Een aanmoediging bij een benzine station om de onderkant van je wagen „ter grotere beveiliging" te laten bi- takken, doet je niet lang daarna glim lachen. Roest is bepaald niet de groot ste vijand van een auto in het Aden van nu. Wel de landmijn, die door ter roristen onder het wegdek wordt inge graven, en die op de laatste dag van de vorige maand 'de tragische dood van 8 Arabische schoolkinderen ver oorzaakte. Reclame voor het aanbren gen van een zware pantserplaat onder het chassis zou daarom beter in het tijdbeeld passen. De Europeanen in Aden worden béschermd tegen de terreurdaden. Hier een strandje met een haventje voor plezierbootjes; gewapende Britse sol daten zien er op toe, dat nationalisten niet de kans krijgen hier binnen te dringen. niers niet naar smokkelwaren als si garetten of drank zoeken. Het gaat om wapens en explosieven, die het leven in Aden anno 1967 totaal beheersen. Arabieren worden ook nog gefouil leerd. In Aden zijn ze daar al zo aan gewend dat ze vrijwillig de armen strekken om deze lijfelijke „doorlich ting" te ondergaan. Naast je staat een man, een uitgaan de passagier, uit wiens koffer twee spuitbussen met zonnebrandolie wor den gehaald. Ze moeten kennelijk on derzocht worden. Etiketjes kunnen te- slotte van alles aangeven. Waar 't om gaat, is de inhoud. Aan de overkant bevindt zich een zwart gesluierde, oude vrouw, die net uit de fouilleringskamer is gekomen. Haar schamele bagage bestaat uit en kele dekens en een gesloten bus met melk. De deksel moet er af. Met een lange, roestvrije pen wordt een paar keer, tot op de bodem toe, in het zure vocht geprikt. „Dit is echt geen spelletje, meneer", zegt een Britse officier, die op je ge laat misschien iets van cynisme heeft bespeurd. „We zouden het graag wat minder serieus willen doen, al zou het alleen maar zijn omdat we dan van heel wat kopzorgen waren verlost. We zijn echter verantwoordelijk voor de veiligheid in deze staat. Aan het wa penbezit en 't wapenvervoer moet een absoluut halt worden toegeroepen. Doen we dat niet, dan brengen we an deren en onszelf in gevaar". I yy Mii x, i Éfif ai^S ■4 - - - 'M- flllM ■mpp»*-- lal mag 1 HÜÉÉÉ^ - ''"jP?"' - - i -• V j» ifrsSfrgy j .'4^ Je hobbelt en stoot verder. De staat van beleg, die voor de nadagen van de- Leuzen in het onrustige Aden. Een grapjas heeft de slogan .Flosy for ever" verandert in „Flosy for Eve en Adam". ze laatste, Britse militaire basis in het Nabije Oosten is afgekondigd, heeft zulke markante trekken dat hij onmis baar is. Toch zie je nog zonnebadende mannen, vrouwen en kinderen op de vieze strandjes, zij 't onder het wa kend oog van de immer aanwezige sol daten. Niet lang daarna sta je in de bar van het nog koloniaal aandoende Crescent Hotel, dat dicht bij het stuk water is gelegen, waar passagiersschepen, die moeten bunkeren, voor anker gaan. De sfeer is er zorgeloos in vele opzich ten typisch Engels. In shirts en shorts geklede mannen grijpen naar het koele bier, dat door bedienden met een witte tulband op 't hoofd wordt geserveerd. Ze spreken en lachen luid. Slechts als vreemdeling merk je nog op dat ze bijna allen een pistool in de broekzak dragen. Zelf zijn ze er al zo aan gewend dat ze er geen woord over vuil maken, ook niet als het handwapen half naar buiten steekt. Dit zijn zo'n beetje je eerste indruk ken van Aden: met z'n 300.000 inwo ners en betrekkelijke welvaart de be langrijkste stad (en ook staat) van het Britse protectoraat, dat, verdeeld over 21 sjeikdommen en sultanaten nog eens 600.000 Inwoners telt. De geboorte (1959) en de op handen zijnde onafhankelijkheid (1968) van de Zuid-Arabische Federatie een En gels geesteskind, dat net zo'n zorgen kind is als indertijd de Maleisische Fe deratie heeft de bevolking van on der tot boven verdeeld. Nasser met zijn dromen over Groot- Ara bië roert in de reeds overkokende pot. De oppositiegroepen, die alle be weren nationalistisch te zijn, staan zo verbeten tegenover elkaar dat er een broederstrijd is ontbrand. Op eigen houtje geven ze de Engelsen de volle laag dit althans trachten ze met ge ring succes te doen doch tegelijker tijd slachten ze elkaar af. In de kasbah van Aden, die Crater heet, en inderdaad in de krater van eert uitgedoofde vulkaan is gebouwd, Ls een dodental van drie personen per etmaal heel normaal. Er klinken voort durend schoten; er wordt steeds op nieuw met handgranaten gegooid. De ziekenhuizen zijn overvol met ge wonden, onder wie onschuldige vrou wen en kinderen. WASHINGTON Amerika beperkt zijn lopende wapenleveranties aan Grie kenland. Het wil eerst voldoende zeker heid hebben dat het land zijn parle mentaire regeringsvorm terugkrijgt voor de beperking wordt opgeheven. Dat werd gisteren in Washington be kendgemaakt. De Amerikaanse militaire steun aan Griekenland bedroeg in het afgelopen begrotingsjaar bijna driehonderd mil joen gulden. Het vervoer per schip van enkele belangrijke stukken is inmiddels tegengehouden. Goederen van minder betekenis worden nog wel geleverd. Door de vele persoonlijke belangen, die een rol spelen, is de problematiek verward en complex. Niet 't minst door de internationale inmenging ia de ma terie zo ingewikkeld geworden dat de heethoofdige Arabische knokploegen dikwijls zelf niet meer weten voor wie, tegen wie of voor wat ze eigenlijk vechten. FRANKFORT (DPA.'AP) De jacht op Martin Bormann, de plaatsvervan ger van Adolf Hitler, gaat voort. De man, die vorige week in Guatemala was gearresteerd omdat hij de lang gezochte nazileider zou zijn, is Bor mann in elk geval niet. Zijn vingerafdrukken werden giste ren in een politielaboratorium in Wies- baden nauwgezet vergeleken met vin gerafdrukken van Bormann uit 1931. De officier van justitie uit Frankfort, Joachim Richter, maakte enkele uren na aankomst van de afdrukken al bekend dat de uitslag van het onder zoek negatief was. (VERVOLG VAN PAG. 1) PARIJS „Nooit was er een veto van onze kant tegen de toetreding van Engeland tót de E.E.G." Deze nogal boude verklaring van president De Gaulle vormde gisteren de inleiding tot een nieuwe weigering om de Engelsen op korte termijn toe te laten, ook zonder dat ditmaal het woord „veto" werd uitgesproken. (Van onze correspondent) LONDEN Al deed men in Britse regeringskringen gisteravond man moedig zijn best om nog wat opti misme aan de dag te leggen het was voor iedereen duidelijk dat de woor den van president de Gaulle voor Engeland een bittere teleurstelling zijn. Natuurlijk is het waar dat de on derhandelingen met Engeland nog moeten beginnen. De Gaulle doet dus uit tactische overwegingen zijn best om de zaak zo zwart mogelijk voor te stellen teneinde Engeland tot zo veel mogelijk concessies te dwingen. Maar de negatieve en bijtend sar castische manier waarop hij over Engeland en premier Wilson heeft ge sproken, heeft hier een slechte indruk gemaakt. De Britse regering meent dat de Gaulle niets nieuws heeft gezegd. Al le bezwaren tegen Engeland die hij zo breed heeft uitgemeten zijn eigen lijk oude koek. De regering-Wilson meent dat ze ze allemaal kan weerleg gen tijdens de komende onderhande lingen over de Britse toetreding tot de EEG. Dat die onderhandelingen er komen heeft zelfs de Franse pre sident niet durven ontkennen. Als het nog nodig was om duide lijk te maken, dat zelfs de eerste vrij technische ronde van de onder handelingen niet gemakkelijk zal zijn en verre van kort, dan is het dat nu wel geworden door de manier waar op de Gaulle de positie van Enge land heeft afgeschilderd. ADVERTENTIE Opnieuw bracht hij als bezwaren de door Engeland gevraagde uitzon deringen en termijnen in de land bouw naar voren, de verbintenissen tussen Engeland en Amerika en het Gemenebest, de zwakke positie van het pond sterling als internationaal reserve-betaalmiddel tegenover de sterke munteenheden van de Europe se partners het tekort op de Engel se betalingsbalans. Kortom, het was alsof de Gaulle zijn persconferentie van januari 1963 herhaalde. Bij al deze moeilijkheden zag hfl nog drie mogelijkheden om tot een oplossing te komen: 1) Engeland toe te laten met de ge vraagde uitzonderingsmaatrege len en termijnen. Als dit zou ge beuren, diende men echter ook Engelands partners uit de Euro pese Vrijhandelsassociatie EVA toe te laten. De EEG zou dan spoedig verworden tot een West- europese vrijhandelszone; 2) Een associatie, volgens het ver drag van Rome tussen de gemeen schap en de EVA; 3) Wachten tot Groot-Britannië economisch en politiek volledig omgeschakeld zal zijn, met een nationale munteenheid, en zonder banden met Amerika en het Ge menebest „kortom een groot volk, dat waardig is toe te treden tot de Europese Zes". De Gaulle sprak zich uiteraard uit voor de laatste oplossing. De verkiezingen in maart hadden volgens hem bewezen, dat het Fran se volk nog altijd een gaullistische meerderheid wenst. Niet alleen beza ten de gaullisten nog altijd een abso lute meerderheid (al ia die maar bit ter gering) maar bovendien hadden zij twee procent méér stemmen ge kregen dan in 1962. Op grond van deze uiting van de volkswil dient, volgens de generaal de huidige meerderheid een gesloten eenheid te blijven. Ook de woelige en af en toe zelfs opstandige oudminis ter Giscard d'Estaing. Hij dient te bedenken, aldus De Gaulle, dat „elke onderneming, die de huidige meer derheid verzwakt en haar verdeelt, in strijd is met de politieke moraal en met het openbaar belang". Een bijzonder gedurfde uitspraak! Het regeren met volmachten op sociaal en economisch gebied, zoals de huidige regering dit wenst en waarover het parlement, na een na tionale stakingsdag, zich morgen kan uitspreken, was niet door hem, De Gaulle, geïnspireerd. Het was het initiatief van premier Pompidou ge weest, die met het oog op het weg vallen van de invoerrechten in de handel tussen de Zes van de EEG op 1 juli 1968 een aantal maatrege len wenste te nemen. Daar hij echter over een bijzonder kleine meerderheid in het parlement beschikt, en hij dus bang was dat al deze maatregelen niet op tijd hun beslag zouden krijgen, meende Pom pidou dze weg te moeten bewande len. Omdat dit volgens artikel 38 van de grondwet mogelijk is, had De Gaulle er zijn zegen aan gegeven. De vierjarige Frank Houwer is gistermiddag in zijn woonplaats Utrecht tijdens het oversteken met zijn autoped door een auto aangereden. Hij is kort daarna in een zeiekenhuis aan zijn verwondingen bezweken. ADVERTENTIE IN MINI 8MHHK •9 ZWAARDEMAKER BEIROET (A.P.) Egyptische bom menwerpers hebben de vorige week een in aanbouw z(jnde raketbasis in Saocdi-Arabië aangevallen, zo schreef gisteren een Libanees blad. Volgens het blad heeft het zijn inlich tingen ontvangen van de chef-staf van de Egyptische strijdkrachten in Jemen, generaal Badel Salam Tewfiq. De basis zou dicht bij de grens tussen Jemen en Saoedi-Arabië liggen. Eerder al circuleerden er be richten dat Egyptische vliegtuigen de oase-plaatsen Najran en Juzan in Saoedi-Arabië hadden gebombar deerd. Volgens de Egyptenaren zouden van deze plaatsen uit de royalistische strijdkrachten in Jemen worden be voorraad. Egypte en Saoedi-Arabi leven al geruime tijd met elkaar op gespannen voet als gevolg van de Jemenitische oorlog. In Jemen woedt al jarenlang een burgeroorlog tussen republikeinen en royalisten. Een grote Egyptische troepenmacht steunt de republikeinen, de royalisten ontvangen steun uit Saoedi-Arabië. GEBEREX Ook in de Britse kroonkolonie Aden is het nog steeds onrustig. Terroristen pleegden de vorige nacht weer ver scheidene aanslagen op gebouwen waarin Brits personeel is gevestigd. De militaire politie nam gisteren 757 Duit se geweren en bajonetten en tweehon derd Tsjechische revolvers in beslag. Ze waren verpakt in kratten die het opschrift droegen „waterpompen en machine-onderdelen". UDEN De 52-jarige A. H. Biester- bos is gistermiddag bij het Zuidholland se plaatsje Schaik met zijn bromfiets over de kop geslagen en om het leven gekomen. De man was postcomman- dant van de Rijkspolitie in het Bra bantse plaatsje Zeeland.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 6