Henk Schaer gehuldigd door
„Theater" en stad Arnhem
Engeland op tv
Boeiend concert
op Hoge Veluwe
1% lening
Het Dorp
Weinig Duitse
steun voor
Engeland
Zeldzame sculptuur
in Utrechts museum
VANAVOND
MORGEN
Vergoeding voor
A.B.N.
RADIO- en TELEVISIEPROGRAMMA'S
DAPHNE DU MAURIER
mmmmm z
PILOOT STORM
RECHTER TIE
TEKKO TAKS
PEARL BECK GEEFT
VERMOGEN AAN
OORLOGSWEESJES
TELEVISIE
T.V. LANGENBERG
OERM
Johnny Hart
BVTTINGER VERWACHT
HOGERE KOSTEN
TOETREDING E.E.G.
Pagina 2
MAANDAG 22 MEI 1967
JANET
68
„Het is niet veel meer dan een aal
moes, moeder", zei Harold op dat
ogenblik, „net voldoende voor u en
Jennie om van te leven, tot zij in
staat is haar eigen brood te verdie
nen. Ik had altijd gedacht, dat vader
meer geld op zij had gelegd, maar
het blijkt nu, dat hij dat in de werf
had gestoken, om de zaken gaande
te houden. Dat is nu allemaal naar de
maan".
„Toch hoeven we ons geen zorgen
te maken", was Willie van mening,
„ik kan best bijspringen en Harold
ook".
Bertha frommelde met haar zak
doekje. „Ik ben er altijd zo tegen ge
weest, dat hij zich voor die ellendige
reddingboot zou opgeven". Ze droogde
haar tranen. „Wat een afschuwelijke
begrafenis op dat kleine, gure kerk
hof...." Zij snoot haar neus en kreeg
toen Jennie in het oog, die haar ver
schrikt stond aan te kijken.
„Kind, ga 'ns gauw je schortje ha
len. Je maakt anders dadelijk je nieu
we zwarte jurkje vuil".
Toen Jennie weer beneden kwam
ving zij moeders woorden op:
„iedere dag, dat ik hier langer blijf,
voel ik me ellendiger. Harold, jij moet
hier maar orde op de zaken stellen.
Jennie en ik kunnen natuurlijk bij
mama in Londen in huis komen....".
Wat ging er eigenlijk gebeuren?
's Ochtends bij het wakker worden
keek ze altijd even naar het grote bed
om te zien of pappie misschien terug
was. Maar daar lag haar moeder al
leen.
Steeds dichter naderde de dreiging
van Londen. Eerst nog overmorgen,
nu morgen al.... Het huis zag er zo
vreemd uit. Alle kleden waren opgeno
men en verscheidene meubels waren
al weg.
Waar schilderijen hadden gehangen,
zag je nu bruine plekken en spijkers
tegen de muur. Jennie voelde zich
wee en onpasselijk van binnen. Alleen
de gedachte, dat ze de volgende dag
haar nieuwe schoentjes aan mocht,
drong haar tranen terug.
De grote dag was aangebroken.
Moeder stond al vroeg op om zes
uur. Harold en Willie sjouwden de
trappen op en af. De laatste zaken
werden ingepakt. Jennie sloop nog
eens van de ene kamer naar de an
dere, om er nog wat troost te vin
den. Maar ramen en deuren leken
haar verwijtend aan te kijken. Ze
vond nog een oude speld tussen de
naden van de vloer. Onder de was
tafel stonden haar oude strandschoen
tjes. Moeder had gezegd dat ze die
maar achter moest laten. In het zeep
bakje lag nog een doosje tandpasta.
„Loop ons niet in de weg, Jennie,
anders komen we nooit klaar! Nee,
die rommel kun je niet allemaal mee
nemen! Harold, Harold, kom je het
valies even dichtgespen?"
Jennie dribbelde op haar nieuwe
schoentjes rond, maar ze leken haar
veel minder prettig dan in de winkel.
Ze zaten een beetje nauw en deden
haar pijn. Opeens werd ze bleek en
kreeg traantjes in de ogen. „Moeder,
moeder", deinsde ze, „ik voel me zo
naar".
Vlug werd een kom gehaald, zodat
zij kon overgeven. „Ik wil hier niet
weg, ik wil hier niet weg", huilde ze.
Moeder kuste haar, maar door de
voile voelden die kussen zo nat en een
gehandschoende hand schonk slechts
povere troost.
Toen reden ze weg. Ze keek zo lang
mogelijk naar het „Klimop Huis",
dat nu leeg en eenzaam achter bleef.
Uit het open raam van de slaapkamer
woei het gordijn dwaas in de wind.
Het eerste wat Jennie zich nader
hand van Londen kon herinneren, was
het trompetgeschal uit de kazerne,
verderop in de straat. Dat was het
eerste, wat zij 's ochtends hoorde
als ze wakker werd. Dit accentueerde
voor haar het feit, dat Plyn nu onbe
reikbaar ver weg lag, en dat zij het
ruisen van de zee niet meer kon ho
ren.
Oma Parkins zwaaide nog altijd de
scepter op no. 7 van Maple Street.
Jennie was bepaald bang voor haar.
Aan het ontbijt had zij de pension
gasten wel eens aangekeken, maar
zodra een van hen haar eens wat
vroeg, boog zij zich voorover en deed
net of zij niets gehoord had.
„Zoveel nieuwe gezichten maken
haar wat verlegen", verontschuldigde
haar moeder, „anders staat haar
mondje geen ogenblik stil".
Bij wijze van zelfverdediging ver
school Jennie zich nu achter deze ver
legenheid. Ze ontdekte dat als ze haar
lippen maar stijf op elkaar klemde
en naar de grond keek, iedereen haar
met rust liet, zodat ze haar gedachten
ongestoord de vrije loop kon laten.
Oma alleen vermoedde, dat dit een
trucje van haar was. Ze wist, dat oma
haar altijd oplettend gadesloeg.
Eerst had Jennie nog hoop, dat pap
pie hier weer bij hen zou komen. Nie
mand had haar namelijk nog iets ver
teld. Hetgeen ze wist, had ze eenvou
dig opgevangen van gesprekken tussen
grote mensen. Moeder had ook eens
ARNHEM De Toneelgroep Theater en de stad Arnhem hebben gisteravond
hun acteur en voordrachtkunstenaar Henk Schaer gehuldigd ter gelegenheid
van diens 65e verjaardag. De huldiging vond plaats nadat Schaer zelf het mid
deleeuwse spel „De Spieghel der salicheyt van Elckerlyc" en na de pauze een
aantal gedichten had voorgedragen.
een brief voorgelezen van Harold: 5
„Het is een vreemd gezicht, het oude
huis gesloten te zien. Willie is gisteren s
het zeegat uitgegaan en ik mis hem s
heel erg. Het wrak ligt nog altijd in s
de modder en zal daar wel blijven, S
tot het helemaal vergaan is. Arme va-
der, wat goed dat hij het niet weet!" 5
Haar moeder vouwde de brief dicht E
en borg hem weer weg.
Wat zou haar vader niet weten? E
Jennie keek haar moeder onderzoe- S
kend aan. maar deze praatte alweer jj
over iets heel anders met Oma. Waar- E
om spraken ze nooit over pappie Dat
was een geheim, dat ze haar niet E
wilden vertellen en ze waren zo S
slim, dat Jennie ze ook nooit vangen E
kon. Ze behandelden haar als een ba- E
by. Heimelijk voelde zij grote angst z
voor dat geheim, maar toch moest
en zou ze er achter komen.
Jennie drentelde naar haar moeder E
en ging met de franje van het gor- E
dijn spelen, zodat het telkens tegen de E
ruit tikte. Ze wist, dat ze lastig was.
„Jennie, laat dat!"
Landerig gehoorzaamde zij en vatte
haar moeder bij de hand. „Wanneer
gaan we nu naar huis?" Er kwam E
geen antwoord. „Moeder wanneer S
gaan we weer naar huis?" Haar stem- z
metje klonk zeurderig, smekend, on-
geduldig.
„Wees niet* zo vervelend, Jennie.
Doe eens wat!"
„Maar ik wou weten, wanneer we
naar huis gaan".
„Wij gaan hier niet meer weg, kind- E
je, wij wonen nu in Londen, dat weet z
je best. Zeur daarom niet langer. E
Wou je naar buiten?"
Jennie bewoog zich nu naar het
midden van de kamer. Ze zag hoe
oma's harde, afkeurende blikken haar 5
volgden. Er bestond geen hoop meer. E
Plyn was voor altijd verloren. Dra E
zou ze de hele waarheid weten. Hoe E
bang ze er ook voor was, ze moest
nu volhouden, wilde ze er achter ko-
men. S
iiiiiiimiiiiiiiiuiii
3509. Om te zeggen dat Arends mededeling als een
donderslag bij heldere hemel kwam, is enigszins over
dreven. Als verloofde van zo'n verstokte ruimte-avon
turier wist Sandra nu eenmaal dat er ieder ogenblik
iets onverwachts kon gebeuren. Maar met die laatste
lange reis van de Zeepbel nog vers in het geheugen,
had zij gehoopt althans gedurende enige maanden het
leven van een normale aardse vrouw te leiden. O, zij
was vastbesloten om haar held te volgen, waar hij ook
ging, al was het naar de uiterste rand van de Melk
weg. want ook in haar aderen stroomde blijkbaar het
bloed der oude pioniers en conquistadores. Maar zo nu
en dan deden zich typisch vrouwelijke eigenschappen
bij haar gelden, zoals de behoefte om een gezellige
omgeving te scheppen, lekkere hapjes te koken en voor
anderen te zorgen. Na zoveel maanden op een andere
planeet in totaal vreemde omstandigheden en het be
perkte comfort van een ruimtevaartuig had zij nog een
heleboel prettige bezigheden op haar programma
staan, zoals schouwburg- en bioscoopbezoek, een con
cert, een dansavond, kortom al die gebeurtenissen waar
bij veel mensen en veel kleuren betrokken waren. Stel
lig een logische reactie dus. En nu moest zij zich weer
prepareren voor een nieuwe ruimtereis
68. Lentebloesem wijst op de plattegrond. „Nou mot je
es goed luisteren, broeder Siau! Kijk nummer 1 is m'n
kamertje hier. Naast ons hebben we de keuken, dan de
binnenplaats met de nieuwe put, en op nummer 3 woont
m'n bazin, de vette abdis. Dan weer een binnenplaats
met een zijdeur, dan de oosttoren waar nou het nieu
we altaar van Vader Boeddha staat. De tussendeur die
naar de cellen van de nonnen van de oude tempel leidt,
heeft de abdis verzegeld. Ze heeft ook de scheidings
muur laten zetten, dat is die dikke zwarte streep, die
streep die ik hier getekend heb". „Maar dat is allemaal
het bewoonde deel, Prinses! Daar hebben we toch niks
te zoeken!" „Nee, dat hebben we ook niet. Maar in
dit vak mot je grondig zijn, jongen! Dat heeft vader
me altijd ingeprent. Nou, we gaan verder. Nummer 4
is de grote hal met die griezel vleermuizen. Helemaal
leeg, behalve dan de ouwe altaartafel die achterin staat,
aan de noordkant. Daar heb ik nummer 5 bij gezet.
Dan heb je aan weerskanten een zijhal en een gang
met de cellen van de nonnetjes. Wat een leven motten
die gehad hebben, hè? Ik snap niet hoe... Afijn, num
mer 6 is de westertoren. Dan heb je nog een heel stuk
tuin vol met rotzooi". „Wat is nummer 7, daar Prin
ses?" „Oh, dat is een ouwe waterput. Neem deze plat
tegrond mee, dan gaan we op stap!"
Namens de toneelgroep Theater be
lichtte de directrice Elise Hoomans 't
veelzijdige vakmanschap van Schaer.
Zij legde daarbij vooral de nadruk op
diens zoeken naar schoonheid en waar
heid in zijn kunst gedurende de veer
tig jaar waarin hij het toneel heeft ge
diend.
Namens de vrienden van de kunste
naar sprak Anton van Duinkerken
(prof. dr. W. Asselbergs) woorden van
hulde, uitgaande van de tekst van Elc
kerlyc en de allegorische figuur van
Kennis. Daarbij schreef hij Schaer in
diens kunstenaarschap, behalve vak
manschap, bezieling en oorspronkelijk
heid toe, die hij als Delftenaar dankte
aan de sfeer van die stad, waar ook
kunstenaars als Stalpaert van der Wie-
Ie, Vermeer en Dirk Coster hun inspi
ratie vonden.
Namens de Vrienden van Theater
Voetbal, godsdienst en humor. Deze
drie belangrijke en aantrekkelijke fa
cetten van het Engelse leven kwamen
het afgelopen weekend in even zovele
programma's in Nederland op de tv.
Het begon zaterdagmiddag met de tra
ditionele reportage van de Cup Final.
Jammer dat de altijd prettige en des
kundige commentator ir. A. van Em-
menes in het aantal gebruikte woorden
soms meer op een radio-verslaggever
leek. We hebben ook wel eens een bete
re Cup Final gezien dan dit treffen, dat
echter wel sportief was, ondanks het
voor de aanvang in de community-
singing gegeven advies „You need
hands" (vrij vertaald: je komt er niet
zonder hands te maken).
Zondagavond verrasten IKOR en
CVK door onverwacht een interview
met de veelbesproken Anglicaanse bis
schop John A. T. Robinson uit te zen
den, naar aanleiding van diens nieuwe
boek „But that I can't believe". Wat
Robinson in dit gesprek zei over onder
meer de kloof tussen theologie en we
reld, de opleidng voor het ambt, de
God-is-dood-theologie en de eigenlijke
functie van de kerk zal vele christenen
en niet-christenen evenzeer uit het hart
gegrepen zijn als wat hij enige jaren
geleden in „Honest to God" te berde
bracht. Ondanks en dank zij de vrij
kritische vragen van Rob de Vries
kwam de bisschop uit dit interview
tevoorschijn als een krachtige figuur
met gezonde, overtuigende gedachten.
En dan was er „Frost over England"
het programma dat in Montreux de
Gouden Roos heeft gewonnen. David
Frost is, zoals men weet, de geestelijke
vader van That Was The Week That
Was, de Engelse inspirator van ons
„Zo is het". Overigens kon „Frost over
England", ook al door het aandeel van
de slap-stick, eveneens met het NCRV-
programma „Farce Majeure" worden
vergeleken. Het is echter kernachtiger
dan „F.M." en' Iéts huiselijker dan „Zo
is het". Heeft u een half uur lang even
hartelijk zitten lachen als ik, dan wordt
het hoog tijd, dat de Nederlanse tv
weer een satirisch programma krijgt,
dat onze dagelijkse zorgen en zorgjes
tot hun ware proporties terugbrengt.
Het „Signalement" van Cathy Ber-
berian heb ik maar gedeeltelijk kunnen
zien. Indruk: een geweldig interpreta
tie- en imitatietalent met een fraaie
stem.
Tenslotte nog even alle bewondering
voor de geweldige visuele vondsten
waarmee Rob Rooyens de laatste afle
vering van zijn tienerprogramma „Moef
Ga Ga" tot een van zijn beste pro
gramma's maakte. Ondanks het inge
blikte gegil een lust voor oog en soms
ook oor. Wat mij betreft geldt voor
„Moef Kom terug, Kom terug".
„Moef Kom terug, Kom Terug".
J. v.d. K.
UTRECHT Het Centraal Museum
in Utrecht heeft zijn collectie verrijkt
met een zeldzame sculptuur. Het is een
in eikehout gesneden groep, voorstellen
de Anna te Drieën. De groep die tot een
groter geheel waarschijnlijk een al
taar moet hebben behoord, is om
streeks 1500 vervaardigd door een
Utrechtse beeldsnijder.
Het belang van deze aankoop ligt vol
gens de directie van het Centraal Mu
seum niet alleen in de hoge kwaliteit
van het beeldhouwwerk, maar evenzeer
in het feit dat Utrechtse middeleewse
sculptures maar zelden op de markt
verschijnen.
PHILADELPHIA De Amerikaan
se romanschrijfster Pearl Buck, die
destijds de Nobelprijs voor letterkun
de heeft gekregen, heeft bekendge
maakt, dat zij haar persoonlijk vermo
gen zal vermaken aan onechte kinde
ren, in Azië geboren uit Amerikaanse
vaders.
Haar vermogen, dat rond 6 miljoen
dollar bedraagt, en de gelden die haar
auteursrechten opleveren, zullen over
gedragen worden aan de stichting oor
logskinderen.
Pearl Buck, beroemd geworden door
haar vele boeken over China, heeft 10
kinderen die in Azië zijn geboren uit
onbekende Amerikaanse vaders.
Negen van deze tien kinderen zijn
door haar aangenomen.
herinnerde de voorzitter aan de oude
banden tussen Schaer en Arnhem. In
de oorlog droeg hij er voor in besloten
kringen en gaf er met zijn voordrach
ten de toehoorders hoop op de toe
komst. Na de bevrijding was hij een
van de eerste kunstenaars die in het
door de oorlog zo geteisterde Arnhem
optraden.
Dat de hem toegezwaaide lof tenvol-
le verdiend was, had Henk Schaer te
voren met zijn voordracht van Elcker
lyc bewezen. Met die middeleeuwse
moraliteit is hij dan ook zeer ver
trouwd. Hij heeft er de titelrol in ge
speeld en hij heeft enkele jaren mee
gewerkt aan de openluchtvertoningen
in het Delftse Prinsenhof. Nu, alleen
op het podium, slaagde hij erin de ge
stalte van Elckerlyc, die door de Dood
op last van God geroepen wordt, tot
leven te wekken. Bovendien beeldde hij
ook alle allegorische figuren zichtbaar
uit, als de Deugd, Kennis, Gezelschap
en het Goed.
In de middeleeuwse verzen beeldde
hij met een minimum aan gebaren en
met vrijwel alleen de vele mogelijkhe
den van zijn prachtige stem de wisse
lende gemoedsgesteldheid uit van Elc
kerlyc; diens angst als God hem onver
wachts ter verantwoording roept; diens
vertwijfeling, diens idee hem in de
steek te laten, tenslotte zijn loutering
en zijn vreugde.
Deze voordracht, die men eenmans-
toneel zou moeten noemen, had mis
schien niet zoveel dramatische geladen
heid als een voorstelling, maar zij gaf
wel het volle pond aan de schoonheid
van de vijftiende-eeuwse tekst.
In de gedichten na de pauze, van het
Egidius-lied uit de Middeleeuwen tot
en met Van Ostayens Alpenjagerslied,
toonde Schaer een ander facet van zijn
voordrachtkunst. Het bodeverhaal uit
Samson van Vondel deed hem daarbij
niet slechts kennen als een voortreffe
lijk zegger van Vondels verzen, maar
bovendien als een uitstekend acteur.
In zijn dankwoord hield hij trouwens
een pleidooi voor Vondel en voor de
Nederlandse klassieken, die volgens
hem ook nu en in de toekomst de ba
sis van ons toneel moeten blijven.
OTTERLO Kenmerkend voor An
ton Weberns muziek, die sterk onder
de invloed staat van de grondlegger
der expressionistische school Arnold
Schönberg, is de gedrongenheid van
vorm waarin hij zich uit. Sprekende
voorbeelden hiervan waren de „Lang-
samer Satz" daterend uit 1905, en zijn
„Sechs Bagatellen" uit 1913, waarmee
het Amsterdams Strijkkwartet, be
staande uit Jeannelotte Hertzberger en
Jan Hulst, viool. Rena Scholtens, alt
viool en René van Ast, violoncel, zater
dagavond de 11e uitvoering in het R(jks-
seum Kröller-Müller opende.
Niet alleen een sprekend voorbeeld
van de hierboven genoemde vorm
vooral overtuigend hiervoor zijn de
„Sechs Bagatellen" maar ook een
voorbeeld van wat wij zouden willen
aanduiden als een revolutionaire evolu
tie, waartoe Webern in een tijdsverloop
van acht jaar gekomen is.
Op een enkele passage na doet de
„Langsamer Satz" volkomen tonaal
aan en niets erin kondigt aan dat de
„Sechs Bagatellen" een zo totaal ander
klankbeeld zullen tonen, dat eerder
experimenteel dan aansluitend op de
normale muzikale vorm te noemen is.
Dit laatste kan ook gezegd worden
van 't na de pauze uitgevoerde „Quar-
tetto no 2 Soxraposizioni I" van Kees
van Baaren, dat voor ons, hoe knap
ook uitgevoerd, zijn noodzaak niet heeft
bewezen.
Waren Webern en Van Baaren met
een welwillend applaus begroet, anders
lag dit met de magistrale vertolkingen
van Schuberts Strijkkwartet in Bes, op.
168 en het Strijkkwartet in e, op. 59 no.
2 van Ludwig van Beethoven, die een
machtige manifestatie waren van het
muzikale vermogen van dit Amster
damse strijkkwartet in een spel van
verrukkelijke eenheid en welluidend
heid, waarin een enkele maal de ge
spierde toon van de altiste domineerde.
Een serene meditatieve sfeer werd
opgeroepen in het Andate Sostenuto
van Schuberts kwartet, waarvan inge
togen blijheid zich openbaarde in het
Menuetto:Allegro en de wervelende
vaart van het Presto.
Het magnifieke spel maakte ook het
luisteren naar het doorwrochte kwartet
van Van Beethoven tot een muzikale
belevenis van hoge orde, die lang heu
genis bij de toehoorders zal hebben.
Ovationeel applaus beloonde de vier
kunstenaars voor hun in alle opzichten
volmaakte herschepping van een van
Van Beethovens meest monumentale
werken. v. R.
HILVERSUM I
18.20 Uitzending van de Communis
tische Partij van Nederland. 18.30
Lichte grammofoonmuziek voor de tie
ners. 19.00 Nws. 19.10 Radiokrant.
19.10 Radiokrant. 19.30 Stereo: Lichte
grammofoonmuziek. 20.05 De Heer
Kant heeft de eer, hoorspel. 21.30 Mu
ziek en dienst: informatief programma
over het geestelijke volkslied. 22.15
Avondoverdenking. 22.30 Nws. 22.40
Boekbespreking. 22.50 Stereo: Vocaal
ensemble (gr). 23.00 Studio 2300: ge
varieerd programma. 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM II
18.00 Nws. 18.15 Actualiteiten. 18.25
Licht instrumentaal trio. 18.50 Stereo:
Meisjeskoor. 19.15 Stereo: Vibrato;
platenprogramma voor stereoliefheb
bers. 19.40 Humanistisch Verbond: En
wat zegt een humanist daarvan, toe
spraak door Prof. Dr. Libbe van der
Wal. NRU: 19.50 Openbaar Kunstbe
zit. 20.00 Nws. 20.05 Oroeporkest, groot
omroepkoor en solisten: klassieke en
moderne muziek. 21.30 Waarom de
Joodse school, vraaggesprekken. 22D0
Let the peoples sing: internationale
competitie voor amateur-koren. 22.30
Nws. 22.40 Iks, een sprong in het duis
ter.
NEDERLAND I.
NTS: 18.45 Pipo de Clown. 18.50
Journaal. STER; 18.55 Reclame. CVK'
IKOR/RKK; 19.00 Kenmerk, de weke
lijkse actualiteitenrubriek over kerk
en samenleving. KRO: 19.30 Hardy's
Logboek: De vele gezichten van Mexi
co, TV-film. STER: 19.56 Reclame.
NTS: 20.00 Journaal. STER: 20.16 Re
clame. KRO: 20.20 Lekkere diertjes!
(Alle meine Tiere), TV-film. 21.10
Piste, variétéprogramma. 21.55 Sil
houet: gesprekken met tijdgenoten.
22.25 Epiloog. NTS: 22.30-22.35 Journ.
NEDERLAND II.
NTS: 20.00 Nws. in 't kort. STER:
20.01 Reclame. AVRO: 20.05 Sportpa-
norama. 20.30 The man from UNCLE:
De zaak van het dodelijke dwaalspoor,
TV-film. 21.15 Afscheid, TV-xpel.
STER: 22.00 Reclame. NTS: 22.05-
22.20 Journaal. 22.30-23.00 Teleac: Au
tomatisering (12).
HILVERSUM I.
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Het levende
woord, lezing. 7.15 Lichte grammofoon-
muz. (7.30-7.32 Nws.). 7.55 Overweging
8.00 Nws. 8.10 Lichte grammofoonmuz.
8.30 Nws. 8.32 Voor de huisvrouw.
(9.25 Conciliepostbus; 9.35 Waterstan
den). 10.00 Stereo: Aubade: klassieke
gewijde muz. 11.00 Voor de zieken.
12.00 Stereo: Musette ork. en zangso
liste. 12.18 Marktberichten voor schip
pers. 12.20 Voor de landbouwers. 12.27
Mededelingen voor land- en tuinbouw.
12.30 Nws. 12.40 Act. 12.50 Licht en
semble en solisten. 13.30 Musiësta: ge
varieerd muz. progr. 14.20 Schoolradio.
14.40 Stereo: Licht instrumentaal en
semble. 15.00 Pizzicato: gevarieerd pr.-
gr. 17.00 Overheidsvoorlichting: De ge
schiedenis van het Zeewezen in de
Nederlandse Antillen - II. Presentatie:
Raymundo Debrot. 17.10 Voor de jeugd.
HILVERSUM II.
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Lichte grammofoonmuz.
VPRO: 7.55 Deze dag. VARA: 8.00
Nws. 8.10 Act. 8.15 Lichte grammo
foonmuz. (8.30-8.35 De groenteman).
8.50 Morgenwijding. 9.00 Stereo: Klas
sieke gramrpofoonmuz. 10.00 Voor de
kleuters. 10.10 Lichte grammofoonmuz.
(11.00-11.02 Nws.) 11.55 Beursberichten.
12.00 Licht ensemble. 12.27 Mededelin
gen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Overheidsvoorlichting: Uitzending voor
de landbouw. 12.40 Stereo: Licht ork.
13.00 Nws. 13.10 Act. 13.30 Stereo:
Moderne muziek (gr.). VARA: 14.40
Schoolradio. AVRO: 15.00 Voor de
vrouw. 15.40 Gitaarrecital: klassieke
en moderne muz. 16.00 Nws. 16.02
Stereo: Moderne liederen (gr.). 16.15
Voor de jeugd. 17.15 New York calling.
17.20 Lichte grammofoonmuz. voor de
tieners.
HILVERSUM III.
TROS: 9.00 Nws. 9.02 Act. 9.07
Pr-r-r-t: platenprogr. VARA: 10.00
Nws. 10.02 Popmuz. (10.30 Geen ja,
geen nee. 11.00 Nws.) 12.00 Nws. 12.02
Platen bij de lunch. (13.00 Nws). 14.00
Nws. 14.02 Verzoekplatenprogr. 15.00
Nws. 15.02 Gevarieerde grammofoon
platen. (16.00 Nws.) 17.00 Nws. 17.02-
18.00 Decor.
DUITSLAND I.
10.00 Nws. 10.05 Journaal (van giste
ren). 10.20 Sportprogramma. 11.35
Skaat en muziek. 12.00-13.30 Actuali
teitenkroniek. 16.40 Nws. 16.45 Hier
unterschreiben bitte..., reportage. 17.10
Achter de coulissen van een hotel in
een wereldstad, reportage. 17.30 Die
doppelte Eva, programma over gelijk
berechtiging. 18.00-18.05 Nws. (Re
gionaal programma, NDR: 18.05 Ac
tualiteiten. 18.16 Sportjournaal. 18.50
Zandmannetje. 19.00 Actualiteiten. 19.21
Jörg Preda reist om de wereld. 19.59
Programma-overzicht. WDR. 18.05
Nws. 18.10 Hucky en zijn vrienden,
TV-serie. 18.25 Hier und Heute (I),
journaal. 18.50 Voor de kinderen. 19.00
Hier und Heute (II), journaal. 19.10
De avonturen van Bob Moran, TV-se
rie. 19.40 Korte bezoeken aan het Wil
de Westen). 20.00 Journaal en weer-
overzicht. 20.15 Panorama. 21.00 Son-
ja Ziemann presenteert: amusements
programma. 22.00 Kreuzweg der Frei-
heit, reportage. 22.45 Journaal, weer-
overzicht en commentaar.
DUITSLAND II.
18.10 Nws. en weerbericht. 18.20 Ac
tualiteiten en muziek. 18.50 Opas Kino
lebt, vrolijke documenten uit het film
archief. 19.27 Weerbericht. 19.30 Nws.
en thema's van de dag. 20.00 Dagboek
uit de Evangelische wereld. 20.15 Kul-
tur in der Kleinstadt, aansluitend:
nws. 21.00 Zwischen Hass und Liebe,
Engelse speelfilm. 22.25 Nws., weerbe
richt en thema's van de dag.
67. „Dit is nu stranden met de haven ln zicht!" knarse
tandde Tekko, die zich ontdekt zag. „Dat ziet er niet
mooi uit. Maar mij zo maar overgeven dat nooit! Dit
is een erezaak en ik zal m(j verdedigen tot de laatste
druppel bloed!" Hij trok zijn zwaard en stelde zich te
weer. „Laten zakken dat zwaard jij!" schreeuwde Prins
Chop-Choy. „Geven jou over!" brulde de soldaat.
„Nooit!" gilde Tekko. „Wij Taksen strijden voor vrij
heid en recht. Dit is een eerlijke zaak en ik zal er voor
strijden. Kom op als je durft. Ik ben niet bang voor
oproerkraaiers!" Prins Chop-Choy zag hoe de twee hun
wapens kruisten en elkaar te lijf gingen. Hij zag echter
ook hoe een andere krijgsman Tekko van achteren be
sloop en een valse glimlach krulde zijn lippen. Tekko
wiste de sabelhouwen van zijn aanvaller die veel gro
ter en sterker was dan hij handig af te weren en ging
op een gegeven moment zelfs tot de aanval over. Hij
had al zijn aandacht bij de strijd en merkte niet dat
hij van achteren beslopen werd. Dat merkte hij pas
toen een gespierde arm hem om de keel geslagen werd
en een hand hem bij de neusstop venijnig achterover
wrikte. Hij had een gevoel of zijn neus in een stopcon
tact zat en liet van schrik zijn zwaard vallen dat klette
rend tegen de grond smakte.
WAT VIND DE VAN M'JN WOORDENBOEK
litlll-m :nr.«v
GEWELDIG. MAAR MAS IK EEN VOORSTEL DOEN?
WAAROM RANGSCHIK DE DE WOORDEN NIET
ALFABETISCH?
DAR ES SALAAM De Algemene
Bank Nederland heeft van de rege
ring van Tanzania een bedrag van
f 275.000 gekregen als schadevergoe
ding voor de nationalisatie van haar
kantoor in het land. De A.B.N. was
een van de negen buitenlandse ban
ken die in februari werden genationa
liseerd-
Het grootste deel van dat bedrag
bestaat uit de nog niet voor 6 fe
bruari overgemaakte winst. Aange
zien de A.B.N. in Tanzania in huur
panden was gevestigd, waren de be
zittingen van de bank in dat land niet
zo groot.
GRONINGEN Het stemt de di
rectie van n.v. handelmij v/h firma
Ph. Buttinger tot voldoening, dat het
netto bedrijfsresultaat, voor interest,
afschrijvingen en bijzondere posten,
weinig afwijkt van dat van 1965 t.w.
f 2,07 min tegen f 2,06 min. De winst
na afschrijvingen en belastingen be
draagt f 760.000 (v.j. f 750.000). Na
overboeking van f 400.000 (onv.) naar
het algemeen reservefonds, is er een
netto-winst ter verdeling van
f 360.000 (v.j. f 350.000). Zoals ge
meld, wordt vastgesteld een onveran
derd dividend van 16 pet.
Vooruitzichten: ook in 1967 zullen,
volgens het verslag, de exploitatie
kosten stijgen. Of het bedrijf deze
stijging door omzetvergroting zal kun
nen compenseren, zal in sterke mate
worden bepaald door de bouwactivi
teit en door de omvang van de parti
culiere bestedingen.
In tegenstelling tot de verwachting
is de omzet in 1966 niet gestegen. De
personeelsbezetting bleef vrijwel con
stant. De stijging van de exploitatie
kosten kon gedeeltelijk worden opge
vangen door een verhoging van de ge
middelde bruto-marge- Het totaal be
drag aan uitstaande handelsdebiteu
ren is gestegen met ca. f 490.000. Dit
gaf aanleiding de reserve dubieuze
debiteuren ten laste van de winst
over 1966 te versterken met f 25.000.
In de loop van 1966 werd het restant
van de ten behoeve van de nieuw
bouw Zwolle afgesloten middellange
lening ad totaal f 2 min opgenomen.
In gebouwen werd geïnvesteerd
f 55.000 en in inventarissen f 179.000.
Hiertegenover staat de verkoop van
panden in Zwolle en van enige ver
voermiddelen met een totale waarde
van f 173.000.
AMSTERDAM Naar een syndi
caat onder leiding van de AMRO-
Bank meedeelt, wordt overgegaan
tot de uitgifte van f 10 min zeven
pet. 25-jarige obligaties 1967 tegen
honderd pet., ten laste van de stich
ting „Het Dorp" te Arnhem- De in
schrijving is dinsdag 30 mei, de stor
ting maandag 3 juli. Officiële beurs
notering wordt aangevraagd. De af
lossing geschiedt a pari in 15 jaar
lijkse termijnen, waarvan de eerste
vervalt op 1 juli 1978. Vervroegde af
lossing is toegestaan voor de eerste
maal op 1 juli 1977. Extra aflossingen
in 1977 tin 1981 zullen slechts ge
schieden tegen 101 Vs pet, daarna a
101 pet.
Het idee van een dorp voor licha
melijk gehandicapten is afkomstig,
zegt het prospectus, van dokter A.
Klapwijk, arts voor revalidatie. Daar
toe werd opgericht op 17 april 1962 de
stichting „Het Dorp'gevolgd door
de grote marathon-actie via radio en
tv genaamd „Open het dorp" met een
opbrengst van totaal ruim f 21 min.
De bedoeling is het bouwen van een
eigen dorp voor een aantal lichame
lijk gehandicapten (van 405 bewo
ners) in Arnhem. De bouwplannen
zijn voor de helft reeds in uitvoering
en voor een klein deel al voltooid. Bij
volledige bewoning per 1 sept. 1969
zijn nodig 283 personeelsleden. Tot
heden is er geen achterstand in de
bouw, zodat de verwachting bestaat,
dat het dorp binnen de beoogde tijd
wordt voltooid; d.w-z. dat het per 1
september 1969 zal zijn opgeleverd en
in exploitatie zal zijn.
Wat de financiering betreft, blijkt,
dat de investeringen de beschikbare
eigen middelen overschrijden, en wel
door stijging van de bouwkosten en
door uitbreiding der capaciteit van
aanvankelijk 250 tot nu 405 patiën
ten. De realisatie van het project zal
vergen in totaal ca. f 33,7 miljoen.
Het tekort aan vrije eigen middelen
is te stellen op rond f 10 miljoen,
waarin dus voorzien moet worden
door deze obligatie-uitgifte.
De exploitatiekosten zijn zodanig
begroot, dat de stichting haar ver
plichtingen, waaronder rente en af
lossing op de aan te gane lening,
reeds van de aanvang af kan vol
doen, aldus het prospectus.
BONN Een hooggeplaatste West-
duitse functionaris heeft gisteren ver
klaard dat de regering van bondskan
selier Kiesinger geen druk zal uitoefe
nen op president De Gaulle om Enge
land te aanvaarden als lid van de
Europese Economische Gemeenschap.
„Hij zou alleen maar afwijzend re
ageren", zei de hoogwaardigheidsbe
kleder, die niet bij name genoemd
wenste te worden, „en het zou bovei)*
dien in strijd zijn met de geest van
de gemeenschap".
Uit zijn woorden bleek dat Enge
land niet op daadwerkelijke Duitse
steun hoeft te rekenen. Bonn zou het
toetreden van Engeland toejuichen en
is het met premier Wilson eens dat
het Britse lidmaatschap de EEG zou
versterken en van Europa een derde
wereldmacht tussen de Verenigde Sta
ten en de Sowjet-Unie zal maken.
J
I
