NIET AANGESLOTEN STAA TJES BLIJVEN R USTIGST
In het achterland van Aden
stond de tijd stil
HANOI ZONDER LICHT
EN WATER
nu25 stuksl.50
Vrede in Midden-Oosten
een taak voor de V.N.
r
Garrisonmoordenaars
Kennedy bij CIA bekend
Chef
Over de
grenzen
VANNELLE
Johnson maakt
minder kans
Russen wensen in geen geval oorlog
f BOLSBERRY
C SODA
schenkt
VOORHEEN 20 STUKS 1.2° NU ZELFDE PRUS MAAR
BETERETABAKKEN. PROEF MAAR. UW GOEDE KEUS!
Licht, geurig en zo zacht
17
ONRUST
VEILIG
OORLOGSTUIG
ACHTER SCHERA1E1S
verkoelend - dorstlessend
per hele liter 9,45
iHrVVVVVV
GEWEER DEED HET
NIET IN VIËTNAM
op elk doosje
theebuiltjes
van 20 stuks
DINSDAG 23 MEI 1967
Een Britse militair op wacht in het Jeminitische grensgebied.
HANOI De Noordviëtnamese hoofdstad Hanoi zit sedert de Amerikaanse
luchtaanval op de energiecentrale, 1700 meter van het stadscentrum, zonder licht
en water. Dit meldt de correspondent in Hanoi van het Tsjechische persbureau
„Ceteka". De correspondent die na de aanval een bezoek aan het gebied bracht
schrjjft, dat htf de meeste gebouwen in beschadigde toestand aantrof. Eerder had
een Amerikaanse woordvoerder meegedeeld, dat een generator en een ketelhuis
van de centrale, die 20 procent van de energie van Noord-Viëtnam levert, waren
getroffen. Later kwam van elders iets stroom en water.
ADVERTENTIE
Reumatische pijnen TOGAL HELPT
Griep
Migraine
Menstruatiepijn
Verkouden
Hoofdpijn
Spit
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
TOGAL HELPT
NEW YORK Vele Amerikaanse po
litici en journalisten beginnen tot de
overtuiging te komen, dat president
Johnson „op zün hoogst 50 procent kans
maakt, op een overwinning bij de ver
kiezingen", zo stelt de Saturday Eve
ning Post.
„Uit de opiniepeilingen blijkt hoe
snel de populariteit van de president
gedaald is", aldus het artikel van co
lumnist Stewart Alsop. Zijn populari
teit schommelt rondom de 40 tot 45 pro
cent, 20 procent lager dan zijn gemid
delde in zijn goede tijd.
Alsop haalde de woorden van de mi
nister van Posterijen Lawrence O'Brien
aan, dat de gemiddelde Amerikaanse
kiezer maar drie zorgen heeft: „Gaat
mijn zoon er aan in Viëtnam? Kan ik
mijn kinderen laten doorleren? Blijven
de onroerende goederen in deze buurt
waardevast?"
Alsop meende, dat de uitslag van de
verkiezingen waarschijnlijk afhangt van
de gebeurtenissen in Viëtnam.
Ook maandag werd Hanoi weer aan
gevallen. Volgens het Russische persbu-
heau „Tass", was de lichte industrie in
het zuiden van de stad het doel van de
Amerikaanse jachtbommenwerpers.
De Amerikaanse luchtmacht viel zon
dag voorts de twee Mig-vliegvelden bij
Hanoi aan. Melding werd gemaakt van
het vernietigen van drie en beschadiging
van vier Mig's op een van de velden.
Volgens Amerikaanse mededelingen gin
gen sedert vorige week vrijdag 18
Noordviëtnamese Mig's en tien Ameri
kaanse toestellen verloren, maar Hanoi
maakte melding van het neerscnieten
van zeven Amerikaanse vliegtuigen al
leen al op zondag.
In Zuid-Viëtnam liep maandagochtend
tussen Phan Thiet en een militair vlieg
veld een kleine gepantserde Zuidviëtna-
mese trein op een mijn. De verliezen
worden „licht" genoemd.
De actie in het zuidelijke deel van de
bufferzone tussen Noord- en Zuid-Viët-
nam heeft tot nog toe aan 83 Amerika
nen het leven gekost terwijl er 500 wer
den gewond. Naar een Amerikaanse
woordvoerder maandag meedeelde, sneu
velden 616 Noordviëtnamezen en leden
van de Viët-Cong. De acties worden
uitgevoerd door ongeveer 10.000 Ameri
kanen en Zuid-Viëtnamezen.
Zuidviëtnamese regeringstroepen, heb
ben bij een grote driedaagse actie in de
Mekong-delta, meer dan 100 opstande
lingen gedood, zo is in Saigon meege
deeld.
Afgezien van enkele incidenten is de
gevechtsactiviteit in Zuid-Viëtnam gis
teren beperkt gebleven. Dit was een ge
volg van het 48-urige bestand dat de
Viët-Cong in acht zou nemen ter gele
genheid van de herdenking van de ge
boortedag van Boeddha.
ADVERTENTIE
(Van onze verslaggever Link van Bruggen)
ADEN Wie aan het Britse protectoraat Aden denkt, ziet meestal een stad
voor zich, die beheerst wordt door hunkerende schepen en passagierende boot
reizigers.
Dit beeld bestaat inderdaad. De kroonkolonie Aden wat iets anders is dan
het protectoraat is bij ontelbaren in de wereld als zodanig bekend. De staat
van beleg heeft de stroom van bezoekers echter sterk doen afnemen. Hetzelfde
geldt voor de omzetten der winkeliers, wier specialiteiten o.m. (belastingvrije)
horloges, camera's, radio's en bandrecorders zijn.
Hoewel men nog altijd veel schepen in de natuurlijke haven van dit bunkersta
tion kan zien liggen, hebben de prikkeldraad rollen en de patroillerende mili
tairen deze vrijstad bepaald grimmige gelaatstrekken gegeven.
Ten noorden van Aden, maar ook ten westen ervan, bevinden zich zo'n twin
tig onherbergzame staten en staatjes. Ze zijn het domein van sultaiis, emirs en
sjeiks, van wie er nog velen in de sfeer van duizend-en-één-nacht leven.
Feodaal zijn deze heren veelal ook.
Ze regeren met ijzeren hand en als ab
solute vorsten. Zoals eeuwen geleden
hebben ze zich tegen elkaar beveiligd
door het afsluiten van vriendschapstrak
taten. De bloedwraak is nog altijd een
levende en algemeen aanvaarde vorm
van volksrechtsspraak.
In de moeilijk te ontsluiten gebieden,
waar deze machthebbers zeggenschap
over hebben, heeft de tijd stilgestaan.
Er zijn berg- en woenstijnstaatjes bij,
die praktisch nooit door een blanke be
streden zijn. Alleen een nomade is ten
slotte in staat zich lange tijd met z'n
geweer een van de weinige gebruiks
voorwerpen overigens, dat wel met de
tijd is meegegaan! een paar handjes
rijst en erikele kopjes water in leven te
houden.
Sommige van die sjeikdommen zijn
bovendien totaal vijandig ingesteld te
genover de vreemdeling, die 't zou wa
gen ongevraagd langs de hoge bergkra-
gen binnen te dringen.
Van een gebied bij de Wadi Markhah,
dat in het noorden van Boven Aulaqi
ligt, zei een Brits officier: „Ik zou er
nog niet met een heel bataljon in dur
ven gaan".
Ook dat is Aden, ook deze tegenpool
van de betrekkelijk moderne vrijstad
behoort tot de reeds gevormde Zuid-
Arabische Federatie, die waarschijnlijk
begin volgend jaar zelfstandig wordt.
Men moet er zelfs nog aan toevoegen
dat ruim tweederde deel van de bijna
De sterke man van de federatie, sul
tan Hoessein Ben Achmed El-Habu,
die minister van Binnenlandse Zaken is.
Hij wordt genoemd als toekomstig staats
hoofd.
1 miljoen zielen tellende bevolking in 't
twee keer zo groot als Jemen zijnde
achterland woont.
Nu is het zo, dat niet alle sultanaten
en sjeikdommen voor de federatie heb-
gen gekozen- Tot nog toe staan Quaiti,
Kathiri en Mahra er nog buiten, ofwel
het hele oostelijk deel van het protecto
raat. In het westelijk deel heeft sultan
Mohammed Saleh bin Harharah van Bo-
ve Jafai zich nog altijd niet willen aan
sluiten.
De federatie, die thans uit 17 staten
en staatjes bestaat, is deze afzijdigheid
een doorn in het oog. De zittende rege
ring heeft van Groot-Brittannië al ge-
eist dat de nieuwe staatsvorm ook voor
de „dissidenten" zal moeten gelden.
In Aden gelooft men niet dat dit veel
helpen zal. Integendeel: men is eerder
van mening dat de dwang, welke het fe
derale kabinet wil laten uitoefenen, de
heersers in hun eens genomen besluit
zal doen volharden.
De tragiek van een en ander is dat
het juist in de sultanaten, die de eigen
soevereiniteit verkiezen, rustig is.
Dit geldt in 't bijzonder voor het oos
telijk deel van het protectoraat, dat gro
ter is dan alle verbonden gebieden te
zamen.
Er bevindt zich daar geen enkele Brit
se militair. In Mukalla bijvoorbeeld, de
hoofdstad van het sultanaat Quaiti,
woont slechts één Engelse bestuurs
ambtenaar. De sterke arm daar bestaat
uit 2.000 kameelruiters, die door de Brit
se schatkist worden betaald.
Dit heel goed getrainde en goed be
wapende korps zal straks moeten wor
den opgeheven. Na de zelfstandigheid
zal Londen alleen het federale leger
(8.500 man) mogen steunen. Overeenge
komen is dat deze subsidie 100 miljoen
gulden per jaar bedraagt, en tot 1971
wordt betaald.
Hetzelfde geldt voor de andere tijdelij
ke financiële hulp, die Engeland beloofd
heeft te geven. Alleen de federatie zal
ervan profiteren; niet de zich afzijdig
houdende sultanaten dus.
In het federatiegebied zelf is het ver
re van rustig. Aan de grens met Jemen
staat het Ierse garderegiment, dat met
eenheden van 't federale lager, dat door
Britse officieren is opgeleid, gewapende
infiltranten moet keren.
Het is een weinig benijdenswaardige
taak. De ruigheid van het terrein en
het tekort aan manschappen laten vele
sluip- en kruipwegen open. Tussen Aden
aan de zuidkust en Sanaa, de in de dor
re woestijn liggende hoofdstad van de
republiek Jemen, beweegt zich een
stroom van agitatoren en saboteurs,
dwars door de staten van de federatie
heen.
Deze lieden, meestal Jemenieten, zijn
in hun geboorteland door Egyptische of
ficieren in terreuracties getraind. Als ze
er op uit worden gestuurd krijgen ze
een heel wapenarsenaal mee.
Hun eerste opdracht is in afgelegen
dorpen Arabieren te recruteren voor de
„vrijheidsstrijd". Ze betalen zoveel
geld, dat velen hiervoor zwichten. Ge
zegd wordt zelfs dat Nasser vijftig gul
den op tafel legt voor elke handgranaat,
die naar een Brit wordt gegooid.
Het is daar lang niet pluis in die bij
de Zuid-Arabische Federatie behorende
staten en staatjes-
In de tweede helft van april sneuvel
den drie Ierse gardisten, die in het
grensgebied in een val waren gelopen.
In de tweede week van mei werd op
een afstand van slechts 100 kilometer
van Aden de eerste legerhelikopter van
de grond onder vuur genomen.
Over veiligheid in de federatie ge
sproken: een Engelse wegenbouwer, die
in het aan Aden grenzende sultanaat
Fadhli werkt, vertelde ons:
„Van de vijfhonderd Arabieren, waar
mee ik 't moet doen, houden er twee
honderd met het geweer aan de voet
de wacht. Ze moeten niet alleen ons als
Britten beschermen we zijn overi
gens maar met z'n vieren maar ook
het wagenpark. Een van de Arabische
chauffeurs is er de vorige maand met
een splinternieuwe 10-tons truck van
door gegaan. Volgens mijn informaties
is hij ermee naar Jemen gereden".
Vele dorpen in het woeste achterland zijn met prikkeldraad omheind,
dorpshoofd, elke dorpeling ook, weet wat moderne wapens zijn.
Elk
„Onze kampen liggen herhaaldelijk
onder mortiervuur. Drie nieuwe afwa-
teringsdammen zijn me bijna onder de
ogen opgeblazen. Legio zijn de landmij
nen, die werden ingegraven, maar die
we gelukkig tijdig hebben ontdekt".
„M'n persoonlijke lijfwacht is een ser
geant van het federale lager. Hij loopt
voortdurend met een machinegeweer
rondt. Omdat de Jemenitische radio mij
met naam en toenaam voor een slaven
drijver heeft uitgekreten heb ik mezelf
ook maar een machinegeweer aange
schaft. I tell you, boy, wegen aanleggen
voor de federale regering van Zuid-Ara-
bië is inderdaad iets anders dan opzich-
tertje spelen in een of ander Engels
graafschap".
WASHINGTON De Amerikaanse regering heeft de afgelopen dagen con
tact opgenomen met alle regeringen die betrokken zijn bij de crisis in het Mid
den-Oosten. In antwoord daarop heeft de Sovjet-Unie laten weten dat zij in
geen geval wenst dat er een oorlog in de Levant uitbreekt
Men leidt daaruit af dat de Sovjet-Unie zich niet zal onttrekken aan haar
verantwoordelijkheden in het Midden-Oosten. Toen de staat Israël in 1948
werd gesticht, waren de Grote Vier (Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frank-
rijk en de Sovjet-Unie) garant voor het ongedeerd voortbestaan van de Joodse
staat.
Frankrijk, Groot-Brittannië en de
Verenigde Staten wensen geen van alle
zelf tussenbeide te komen. De Sovjet-
Unie overweegt evenmin interventie.
De vier grote mogendheden zijn van
oordeel dat het de taak van de V.N. is
om de vrede in het Midden-Oosten te
handhaven.
Zij hopen «11e vier dat de reis die
Oe Thant, de secretaris-generaal van
de volkerenorganisatie, nu maakt naar
de Egyptische hoofdstad Cairo, tot ge
volg zal hebben dat de vrede gehand
haafd blijft.
Onze correspondent te Londen tele
foneerde ons gisteravond:
Engeland is natuurlijk nog steeds be
zorgd over de toestand in het Midden-
Oosten, maar het hoopt dat Oe Thant
erin zal slagen om de spanning wat te
doen afnemen. Het beste wat men voor
het ogenblik mag hopen, zo gelooft men
in Londen, is dat het Oe Thant gelukt
om de toestemming te krijgen van de
verschillende partijen om de VN toch
nog een vredesfunctie in dit spannings
veld te geven, ook al is het politieleger
van de wereldorganisatie dan terugge
trokken.
Interessant is in dit verband een al
oude suggestie die gisteren weer is op
gedoken over legering van een vredes
macht van de VN aan de Israëlische
kant van de grens met Egypte. Israël
heeft dit altijd geweigerd maar de snel
veranderende toestand kan de Israëli
sche regering misschien van gedachten
doen veranderen. Een dergelijke poli
tiemacht aan de grens met Syrië zou
natuurlijk ook buitengewoon nuttig
zijn.
Dat de Britse regering de toestand
nu in elk geval wat duidelijker vindt
dan vorige week bleek gisteren uit de
bekendmaking dat de Britse minister
van Buitenlandse Zaken, Brown, van
daag alsnog naar Moskou gaat. Vorige
week, toen de spanning in het Midden-
Oosten met het uur gevaarlijker vor
men aannam, heeft Brown op het laat
ste ogenblik zijn vertrek naar de Sov
jet-Unie afgezegd. Hij zou daar naartoe
gaan voor een officieel bezoek.
Alle franje wordt nu van het bezoek
van minister Brown afgehaald, zodat
er alleen drie dagen van intensieve be
sprekingen overblijven met zijn Russi
sche ambtgenoot Gromyko en misschien
ook met premier Kosygin.
De Britse regering gelooft niet dat de
Sovjet-Unie er op uit is om een uit
barsting in het Midden-Oosten te ver
oorzaken. De Russen zijn nauw betrok
ken bij wat daar gebeurt, dat staat als
een paal boven water. Egypte en Syrië
zijn en worden van Russisch oorlogstuig
voorzien.
Het Russische propaganda-apparaat
heeft al jarenlang de Arabieren ge
steund in hun campagne tegen Israël,
dat de Sovjet-Unie dikwyls heeft afge
schilderd als een werktuig van het im
perialistische westen. Maar dat is iets
anders dan een gewapend conflict uit
lokken.
Minister Brown heeft zondagavond
de ambassadeur van Israël ontvangen,
zo is gisteravond onthuld. Brown voert
achter de schermen een intensieve di
plomatieke campagne om waar moge
lijk tot zelfbeheersing te bewegen.
ADVERTENTIE
NEW ORLEANS Vijf Cubanen, die
vroeger handlangers waren van de Ame
rikaanse inlichtingendienst (CIA), heb
ben president Kennedy in Dallas ver
moord. De Amerikaanse inlichtingen
dienst kent de namen van die rijf
Cubanen maar houdt ze geheim. Dit
deelde de openbare aanklager van New
Orleans, Jim Garrison, zondag in een
televisieuitzending in zijn woonplaats
mede.
Garrison, die het nieuwe onderzoek
naar de moord op Kennedy enige tijd
geleden op gang bracht, zei verder:
0 Lee Harvey Oswald had op de dag
van de moord op Kennedy in Dallas
geen schot gelost, en zelfs geen geweer
in handen gehad.
De vijf Cubanen waren goed zicht
baar op foto's die sedert het begin
van het nieuwe onderzoek voor de dag
waren gekomen.
f De vijf Cubanen stonden verdekt op
gesteld achter het bekende groene
WASHINGTON James Howard
uit New Jersey heeft maandag in het
Amerikaanse Congrer stukken voorge
lezen uit een brief van een marinier,
waarin deze zegt dat bijna al zijn kame
raden bij een recent gevecht in Viëtnam
gesneuveld zijn, doordat him nieuw M-16
geweer het niet deed.
53 van het 72 man sterke peloton
waren gesneuveld. De meeste mariniers
vielen met hun geweer naast zich.
Het omstreden geweer is in het ver
leden geprezen door functionarissen van
het Pentagon en legerleiders. Het con
greslid James Howard heeft nu van mi
nister van Defensie McNamara een ver
klaring geëist.
heuveltje en een stenen muur vlak
daarbij.
0 Jack Ruby, de man die Oswald ver
moordde, verrichtte ook handlangers-
diensten voor de CIA, evenals Oswald.
0 Er zijn in New Orleans getuigen die
kunnen verklaren dat Ruby daar in
de zomer van 1963, enige maanden voor
de moord op Kennedy, drie maal Oswald
had opgezocht.
9 Perry Russo, de man die onlangs de
zakenman in ruste Clay Shaw aan
wees als een van de beramers op de
moord op Kennedy, is niet Garrisons
voornaamste getuige.
0 De CIA financiert de pogingen van
sommige advocaten in New Orleans
om het nieuwe onderzoek naar de moord
op Kennedy te saboteren.
TYe nieuwe voorzitter van de staats-
veiligheidscommissie in de Sov
jet-Unie K. G. B. de 52-jarige Joeri
Andropof, wiens benoeming donder
dag door het Sovjet-persbureau Tass
werd bekendgemaakt, is een der
twaalf secretarissen van de commu
nistische partij.
Hij is sedert Beria, de hoogste fi
guur die de verantwoording krijgt
voor de veiligheidspolitie.
Hij heeft nauwe persoonlijke ban-
die met partijleider Leonid Breznjef
en zijn benoeming wordt gezien als
een nieuw teken van Breznefs groeien
de invloed op alle terreinen van het
politieke leven. Sinds Stalin is de ge
heime politie steeds meer onder con
trole van de partij gekomen.
Andropof volgt de 42-jarige Vladi
mir Semitsjestny op, die „ander
werk" heeft gekregen. Waarnemers
in Moskou opperen de mogelijkheid
dat hem is verweten dat de veilig
heidsdienst er o.a. niet in is ge
slaagd, het vertrek van Svetlana Sta
lin naar de V.S. te verhinderen.
„Rode Ster", het blad van het mi
nisterie van Defensie, meldde vrij
dag, dat een hoge functionaris van
de veiligheidspolitie, generaal ma
joor Wasily Loeksjin, „in actieve
dienst is omgekomen". Deze term
wordt meestal gebruikt in geval van
auto- of vliegtuigongelukken. Het
blad gaf geen andere bijzonderheid dan
dat Loeksjin „op tragische wijze" om
kwam.
Joeri Vladimirovitsj Andropof, is
een kaalwordende, brildragende
man van middelbare leeftijd, die er
uit ziet alsof hij zich meer thuis zou
voelen in een bibliotheek dan in zijn
bureau bij de beruchte Loebjanka-
gevangenis.
De zacht sprekende Andropof,
heeft voortdurend een uitdrukking op
zijn gezicht van iemand die de vorige
nacht doorgebracht heeft met lezen in
plaats van slapen.
Niettegenstaande zijn mild uiter
lijk, heeft hij vaak bewezen zeer
hard te kunnen zijn.
Het was Andropof, toen ambassa
deur bij Hongarije, die een groot deel
van de besprekingen voor de Russen
voerde in Boedapest in 1956, toen de
Sovjettanks de Hongaarse opstand
verpletterden.
Eerst ontkende Andropof tegenover
de regering van Imre Nagy, dat Sov
jet-tanks de noordelijke grens van
Hongarije overgetrokken waren en
ANDROPOF
uitgeslapen of niet?
oprukten naar Boedapest.
Later in deze besprekingen ver
zocht Nagy, Andropof of hij uit naam
van zijn regering kon beloven dat
het oprukken van de Sovjet-troepen
onmiddellijk stopgezet zou worden.
„Nee," antwoordde Andropof, al
dus de Hongaarse autoriteiten toen
ter plaatse.
4 ndropof heeft het grootste deel
van zijn loopbaan doorgebracht
als deskundige inzake de buitenland
se politiek .later als secretaris van
de partij die het toezicht had op de
betrekkingen met aan het bewind
zijnde communistische partijen.
Verwacht wordt, dat hij deze ach
tergrond gebruiken zal als hoofd van
de commissie voor staatsveiligheid,
de geheime politie, bekend onder de
Russische initialen K. G. B.
Bèhalve in zaken van binnenlandse
veiligheid gelooft men dat de
K .G. B. een sleutelrol speelt in de
Sovjet-spionage in het buitenland.
Andropof begon op 16-jarige leef
tijd als telegrafist en leerling film
operateur, bekwaamheden die hem
in zijn nieuwe functie te pas kunnen
komen.
Hij keerde later terug naar de
technische school en doorliep de ho
gere cursus van de partij.
Hij werkte zich in plaatselijke par
tij organisaties omhoog voordat hij in
diplomatieke dienst trad.
Als diplomaat en later als partij
secretaris, maakte hij veel buiten
landse reizen, maar bijna uitsluitend
in communistische landen.
Hij was afgevaardigde bij de Op
perste Sovjet van 1950-54 en daarna
sedert 1962.
Over zijn persoonlijke leven of zijn
familie is zo goed als niets bekend.
ADVERTENTIE
van 96ct.
voor 86 ct
