Negentienjarige wil grimeuse worden „VROUWEN" DEUGEN NIET VOOR DIT VAK MEER KINDEREN VOOR RECLAMEÏILEV1SIE may o Mode met een streepje RUSSISCHE MODE, SAAIE VERTONING Technische achterstand van Europa mavo „Make-up" Ilona stelde voorwaarde Kankerkiemen voor geboorte al aanwezig 'tsukses van de gastvrouw „Enige" mensen ontmoeten VAKANTIEJURKJES EN STRANDKLEDING Zelfs pruiken zijn aangepast Veranderde aanpak in Amerika n traktatie voor overblijvers KANT EN KLAAR Onmogelijk Twaalf kilo Haaibaaien Vele hoofden VOLGENS EEN ENGELS MEDISCH TEAM Verandering MEE NAAR KANTOOR Jugendstil Pasteltinten ft Tenger De verstandige vrouw kiest eens per maand het frisse, zuivere verband v.a. -,85 bij uw drogist Scheepsbouw Kernonderzoek Snoepeters ft Dans ft Ouderwets ft Prijzen ft Bont parels en sieraden I (Van onze redactie voor de vrouw) HILVERSUM „Toe Swieber doe nou gewoon, even ogen dicht". Gehoorzaam sluiten zich de grote kijkers van Joop Dode- rer als Ilona Kossmann (19) in de schminkkamer van de tv- studio het Doderer-huidje een bronzig verfje geeft. Heel even zet zij de borstelige wenkbrauwen aan, geeft een naturelstreep op de strakke lippen en Swieber is klaar. Dadelijk, over tien minuten beginnen de tv-opnamen. Van daar dat Jenny Arean „mevrouw", corrigeert zij onrustig in de kapstoel zit. „Die lijn langs mijn ogen moet nog", zegt zij tegen de grimeur Jules de Roover, die al zeventien jaar met hetzelfde bijltje hakt. „Kalm nou meisje, je bent bijna klaar". In één van de draaistoelen wacht met gestrekte benen, om al vast uit te rusten, acteur Sylvain Poons, met een gezicht alsof hij zo van de schoonheidssalon komt. „Werk van Ilona", zegt Poons. En met een knipoog naar de graag lachende blondine: «Alleen haar geef ik toestemming aan mijn gezicht te prutsen". Acteur Sylvain Poons is zeer te- leen haar geef ik toestemming aan vreden over Ilona Kossmann: „Af mijn gezicht te prutsen." Met haar negentien jaar is Ilona heel gevoelig voor dit soort „privile ges". Nog maar kort zit zij in het vak. Samen met vijftien dames van toneelkapper Michels uit Amsterdam werkt ze bij de televisie als make up. Zo luidt de officiële titel. „Het is enorm leuk werk", zegt Ilona. „Je ontmoet zo veel enige men sen!" Een paar jaar is de Haarlem se make-up verpleegster geweest. „In de avonduren hield ik me dik wijls bezig met het opmaken van ar tiesten. Opeens kreeg ik zin van dit werk mijn beroep te maken!" Bij het solliciteren heeft Ilona echter één voorwaarde gesteld: dat zij op den duur in aanmerking zal komen voor grimeuse. Het streven van de jeugdige ma ke-up is voor De Roover reden om even achter zijn „lipstick-hand" te gniffelen. „Een vrouw grimeuse wor den? Dat is onmogelijk", zegt hij. Ze weten niet half wat daar allemaal voor komt kijken. Minstens zeven jaar zijn nodig om iets in dit vak te presteren. En dan nog..." Hij maakt de zin niet af. „Moet je horen wat een grimeur allemaal moet kunnen". De Roover, gebruind met een glad gestreken snor boven een beweeg lijke mond, legt even de ijzeren krul- tang neer. „Karakters moet de grimeur kun nen maken: van een Europeaan een Chinees creëren, van een Maria Mag- dalena een moordenares. Van gave gezichten gedrochten maken. Hij moet alles afweten van pruiken, van snorren en sikjes, van huiden en niet te vergeten van het humeur van de vrouw". Om nog enkele karweitjes te noe men: in een mum van tijd uit de mond van een acteur een golf bloed laten komen, een snijwond of een brandwond aanbrengen en ijspegels op alle delen van het gezicht aan brengen zoals toen Lex Goudsmit als kok uit een koelkast moest komen. Nou, dan zit je je suf te denken, want dat ijs gaat onder die hete lam pen natuurlijk smelten. Een karak tertrek van een grimeur moet ook zijn", somt De Roover verder op „dat hij zijn eigen zenuwen de baas is en die van zijn object alleen maar op vangt." „En hij moet dagelijks met een koffer sjouwen, waarin twaalf kilo aan spullen zit", vult collega Ri chard van Helvoort Pel aan, die juist met zijn gereedschap aan de hand, enigszins scheefjes binnen komt. Een uur lang is hij bezig ge weest om acteur Gerard Hartkamp tot een afstotende schilder te trans formeren. Losjes leunt hij met ben gelende handen, alsof zij willen relax en, op een stenen hoofdje met pinnen. Van Helvoort Pel is de oudste rot in het vak. „Tweeëntwintig jaar doe ik dit werk nu', vertelt hij. „Eerst alleen in de theaterwereld natuurlijk. Op het ogenblik zit ik voornamelijk bij de televisie. Geweldig boeiend". Als voordeel van het tv-werk boven theater noemt hij: „In het theater krijg je soms 175 maal achter elkaar dezelfde figuren. Ik voel me dan soms net een pastoor. Want wat de arties ten tijdens zo'n schminkuurtje allemaal niet loslaten. TV-mensen ontmoet je iedere keer bij tussenpozen. Elke dag komen er weer anderen in die stoel". Maar om nou even op Ilona terug te komen: waarom zou er in haar geen toekomstige grimeuse zitten „Vrouwen deugen niet voor dit vak. Tenzij zij haaibaaien zijn, niet gaan trouwen en enorm veel uithoudings vermogen hebben", stelt De Roover vast. „Om acht uur 's morgens gaan wij soms de deur uit. Voor twaalf uur s avonds zijns we niet thuis." Nou en? - zegt het gezicht van Ilona. Maar zij laat zich er niet over uit. Voor haar staat het echter vast, dat ook een vrouw in dit vak wat kan bereiken. Voorlopig houdt Ilona zich rustig op de achtergrond met de make-up-arbeid. Onverbiddelijk toont zij zich als mannen die bijvoorbeeld voor het eerst op het scherm moeten, een poedertje weigeren. „Tenzij ze zelf natuurlijk mooi ge noeg zijn, dan mogen ze van ons ook zonder make-up". Nog vele hoofden, trieste en lachende, verweerd en teer en met de blasé blikken van de grand' acteur, zal Ilona tussen duim en wijsvinger beetpakken. Misschien eens als gewiekste grimeuse! BIRMINGHAM Het menselijk lichaam wordt misschien al in de moederschoot met de kiemen van kanker en leukemie besmet, zo heeft een onderzoek in Birmingham aan het licht gebracht. Vijf vrouwelijke artsen van de virologische en bac teriologische afdeling van het me disch instituut te Birmingham heb ben een theorie opgesteld, die in houdt dat de meeste mensen mis schien wel iedereen in het begin van hun leven worden besmet met een virus dat bekend staat als listeria. Dit zou de oorzaak kunnen zijn van vele soorten kanker, leukemie, gewrichtsontsteking reumatiek en bepaalde nieraandoeningen. Listeria kan het lichaam aantasten in de vroegste jeugd of zelfs voor de ge boorte als afweerstoffen nog zwak zijn en niet in staat de infectie ge heel te weerstaan. De afweerstoffen en het virus slui ten ten slotte een soort wapenstil stand. Als dit evenwicht verstoord wordt door een schok of zoge naamde carcinogenen zoals tabaks rook krijgt listeria de overhand en gaat tot de aanval over. Listeria kan streptococcus antige nen aanmaken en als dat gebeurt kan reumathiek of nierontsteking het gevolg zijn. Als het lichaam ech ter alle zeggenschap over de besmet te cellen verliest, slaan deze „op hol" en kanker of leukemie 'is het gevolg. De artsen werkten onder leiding van dr. Phyllis Pease. NEW YORK Een jongen, die moet doorgaan voor geheim agent, verbergt een boodschap in een boom, een meisje verschijnt en pakt de boodschap, maar be merkt dat het briefje onleesbaar is, omdat een pen is gebruikt die speciaal papier nodig heeft om er op te leggen, waardoor het geschrevene zichtbaar wordt. De jongen en het meisje spelen in *en tv-commercial, waarin de pen door een soep fabrikant wordt aangeboden. De jonge kijkers zullen natuurlijk moeder vragen die soep te kopen. Baby's, blonde meisjes en jon gens met sproeten worden steeds gebruikt om volwassenen er toe te brengen speelgoed, babyvoedsel zeep, camera's, verf, etenswaren en huishoudelijke apparaten te kopen. De hoge kinderstemmen worden vol gens de statistieken in een derde tot de helft van alle tv-commercials ge bruikt, en aantrekkelijke foto's van kinderen en tieners verschijnen in ve le krante- en tijdschriftadvertenties. De directeur van een bureau voor modellen schat dat de laatste tien jaar de vraag najfr kinderen is ver viervoudigd. Het adverteren is de laatste vijf jaar sterk veranderd- De directe - hard sellbenadering heeft plaats gemaakt voor een psycholo gisch spel, waarbij de adverteerders hopen dat zij op het goede ogenblik de goede knop indrukken van de wensen van het publiek. Een kind dat voor een advertentie model zit voor een fotograaf krijgt 25 dollar per uur. Betaling voor ra dio- en tv-commercials is gemiddeld 120 dollar per dag. Daar komt dan nog betaling bij voor elke keer dat ADVERTENTIE de film voor de tv wordt gedraaid. Een commercial die het goed doet kan een kind een klein fortuintje be zorgen. Hoewel een leuk kind het gewoon lijk wel doet, is bewezen dat recla meboodschappen als „mammie zegt dat u het verkeerde waspoeder ge bruikt" niet meer kunnen. Twee modelletjes uit Parijs voor de komende winter. Links een creatie van Lanvin. Een jas van groene wol, waaronder een rok en laarzen van zwart plastic worden gedragen. Rechts een jas van lichtblauwe wol waaron der een rok en laarzen van geruit lak- materiaal ADVERTENTIE Van onze moderedactie Bijna door alle strandmode loopt 'n streepje dit jaar want strepen heb» ben het van de florale en zelfs van de op-art- en pop-art-dessins gewon nen bij de kleding die voor vakantie aan zee ontworpen is. Veelkleurige markiezenstrepen en strepen lijkend op de lopers die in ligstoelen zijn aangebracht, worden naar het voorbeeld van Courrèges en Ungaro dit seizoen druk toegepast bij pakjes om in te zwemmen of te zonnebaden, maar ook bij ensembles voor 's avonds op de boulevard of in de restaurants. Grillig gestreepte patronen in Ju- gendstilkleuren wisselden die primi tieve maar vrolijke dessins af, soms gecombineerd met pop-art motieven. Nog feller van kleur zijn de Indiaan se en Mexicaanse strepen die veel voorkomen bij kleding in tricot voor aan het strand. Pistachegroen, sprekend rose en turquoise overheersen met paars en geel bij de typisch Italiaanse stre pen, waarin de gebreide mode voor de vakantie uit dat land dit jaar is uitgekomen. In zachte pasteltinten worden de zuurstokstrepen uitgevoerd, ook ge wild voor de strandkleding van kinde ren en tieners. Rustiger van kleur, met zwart, wit en bruin als basis, zijn de Afrikaanse strepen die aan de ne gerkunst werden ontleend. Strepen zijn eveneens de uitverkoren dessins voor strandtassen en strandhoeden van weefsels vervaardigd of uit stro gevlochten. Al deze soorten worden gecombi neerd met effen stoffen, gekozen in een van de kleuren van de verticaal of horizontaal verlopende patronen- Ter bekroning van die gestreepte mo de draagt men zelfs gestreepte prui ken, gemaakt van nylon haar in ver schillende tinten oplopend van zilver grijs tot ravenzwart. Gestreepte sie raden van plastic zijn voorhanden om een effen stranduitrusting eveneens een streepje mee te geven hier en daar. Met de markiezendoek-strepen van Courrèges kwam deze streepmode op gang. En het is te voorzien dat de animo voor strepen met deze zomer niet op zal houden. Immers in de nieuwe collecties voor de winter van de confectie, reeds in Frankrijk en Italië getoond, blijven strepen favo riet Voor die minder zonnige tijd ech ter uitgevoerd in meer gedekte kleu ren. Wie de streep kiest is „bij" voor alle stranden van Europa deze zomer. Wanneer die dessins in verticale rich ting zijn verwerkt kleden ze ook slank als men het gevoel heeft dat er best enkele kilo's gemist zouden kun nen worden om met een goed figuur aan het strand te verschijnen. Zowel de Italiaanse als de Mexi caanse en Afrikaanse strepen zijn in ons land bij „kant en klaar" kleding en bij stoffen per meter te vinden, evenals de brede markiezenstrepen en de smalle zuurstokstreepjes in zachte tinten. Niets houdt ons dus te- ten om ook onze garderobe voor aan het strand er gestreept op te laten staan. 0 Vakantiejurkje van Minsa in zijdetricot met een mini-rokje in fleurig streepdessin LONDEN De Sovjet-Unie heeft haar eerste modeshow in Londen gehou den. Maar hoewel sommige rokken bijna tot mini-peil waren ingekort, bleek wat iedereen al dacht helaas waar: Russische mode is weinig opwindend. De Engelse moderedactrices wis ten, na een overweldigend onthaal in een duur restaurant waar de wodka rijkelijk vloeide, nauwelijks „raad met hun figuur" terwijl de vaak saaie, geborduurde creaties getoond werden. Het meeste succes hadden kinder kleren en de allereenvoudigste mo dellen van ruw linnen, afgezet met een miniem strookje folkloristisch borduursel. Maar ook deze modellen zullen Mary Quant en de andere Brit se ontwerpsters niet bedreigen. Zelfs de Russische Twiggy, Tama ra Wladimirsowa, die net zo tenger en knap scheen te zijn als het be roemde Engelse model, was een te- ADVERTENTIE TToe men ook moge den- ken over de achter stand op wetenschappelijk en technisch gebied van Europa op de Verenigde Staten, het is in ieder ge val duideljjk dat in de Verenigde, Staten de resul taten van wetenschappe lijk en technisch speur werk sneller doordringen in alle lagen van het be drijfsleven en by allerlei overheidsinstellingen dan aan onze kant van de At lantische Oceaan. Prof. ir. H. W. Slotboom, lid van het dageiyks be stuur van de Centrale or ganisatie TNO, wyst op deze traagheid bij het doordringen van die ken nis tot de samenleving in een Ten Geleide in het maandblad TNO - nieuws van april dat pas deze maand in de circulatie is gekomen! Dat extra-dikke nummer is geheel gewyd aan het toegepaste na- tuurwetenschappeiyke on derzoek ten behoeve van de metaalindustrie. De trage doorstroming van kennis noemt prof. Slotboom „Inderdaad een belangryk probleem". Hy acht het „noodzakeiyk dat alle betrokkenen zich het bestaan van het probleem voortdurend realiseren". Prof. Slotboom staat ook stil by de oorzaken van dit euvel: „Men kan zich hier niet van af maken door de oorzaak alleen te zoeken by het bedrijfsle ven, dat niet voldoende open zou staan voor nieu we denkbeelden. Natuur lijk is een bepaalde in spanning van de industrie onmisbaar. Maar ook de onderzoeker dient de hand in eigen boezem te steken en na te gaan of hjj zich by het uitdragen van zyn kennis voldoende ver trouwd heeft gemaakt met de situatie van degenen voor wie deze kennis be stemd is. Zo zal hy zich steeds bewust moeten zyn van de mogelijkheden van het bedrijfsleven om nieu we kennis niet slechts op te nemen maar ook toe te passen." Niet in ieder opzicht be hoeven wy ons te spiege len aan de Verenigde Sta ten wanneer het onder werp van de wetenschap- peiyk-technologische ach terstand aan de orde is. De scheepsbouw Is daar van een goed voorbeeld. In technisch opzicht ligt de Amerikaanse scheeps bouw ver achter by de rest van de wereld. Het tyd- schrift Technology Week heeft daarop deze maand gewezen In een hoofdarti kel waarin de moderne scheepsbouw in sommige Europese landen en in Ja pan aan de Amerikanen ten voorbeeld werd ge steld. Technology Week bracht in herinnering dat van 1958 tot 1965 de ar- beidsproduktiviteit van de Amerikaanse scheep s- ven met slechts 21 procent steeg en die van de Zweed se met 52 procent- De Amerikaanse mari ne wUde de traagheids- barrière in de scheeps bouw breken en kwam on langs met het revolutio naire plan, een bouwpro gramma te laten ontwer pen door drie grote vlieg tuigfabrieken, waaronder Lockheed, omdat de pro- duktiemethodiek in de Amerikaanse vliegtuig bouw zeer hoog is ontwik keld. Dat project van de Amerikaanse marine voor ziet in de bouw van dertig snelle bevoorradingssche pen van 40.000 ton. Het is voor de Amerikaanse scheepswerven, die per jaar gemiddeld voor meer dan twee miljard dollar aan opdrachten voor de marine uitvoeren, een vet te kluif. Het revolutionaire plan van de Amerikaanse ma rine zien velen in Wash ington als een stok ach ter de deur voor de scheepswerven. Als zy niet als de weerlicht gaan moderniseren lopen zjj de kans dat scheepsbouwop- drachten zullen worden ge geven aan de vliegtuigin dustrie. Sommige Ameri kaanse vliegtuigfabrieken hebben al geruime tyd scheepsbou waf delingen Hoeveel uranium Is er minimaal nodig voor het op gang brengen van een kettingreactie in een reac tor? Tot voor kort dacht minimaal 565,5 g uranium- 235, in een waterige op lossing, was. Het labora torium voor kernonder zoek in Los Alamos (New Mexico), een instituut van de Universiteit van Cali- fornië heeft nu bekend ge maakt dat die minimaal vereiste hoeveelheid is te ruggebracht tot 242 gram. De kern van de „minia tuur-reactor" in Los Ala mos bestaat uit elkaar af wisselende lagen uranium- folie en polyethyleen. Uit snoepgewoonten meent een groep in Lon den werkende markton derzoekers karaktereigen schappen te kunnen aflei den. William Schlackman, de leider van die groep, heeft dezer dagen enige re sultaten bekend gemaakt van het onderzoek naar snoepgewoonten. Mensen die snoepjes zuigen zyn over het algemeen kalm, beschouweiyk van aard en goed aangepast, maar soms ook laks en passief. Zy die snoepjes opkauwen zyn impulsief en richten zich actief op de buiten wereld. Mensen die snoep jes snel stukbijten omdat zy zich niet de tyd gun nen ze rustig in de mond te laten smelten hebben vaak de neiging heftig te reageren, zy zyn soms by- zonder opvliegend. leurstelling: ze lag met griep in bed. Bij de generale repetitie stonden twee kratten koerende duiven klaar, maar ook daar moet iets mis zijn ge gaan: de dieren werden niet losgela ten. De drie Russische meisjes waren van de Engelse mannequins te on derscheiden door hun overmaat aan boezem, terwijl hun Britse collega's zo plat als Twiggy waren. Nina, Ala en Larissa kweten zich bij de finale bovendien met iets meer overtuiging van de Russische dans uitgevoerd in vuurrode jurken geïinspireerd op hoerendracht met een overdaad aan halsdoeken, schorten en banden. De omroeper deelde mee dat Nina locomotieven ontwerpt, Ala oude ge schiedenis studeert en Larissa patro nen knipt. „Want in Rusland wordt het beroep van mannequin niet als volledige dagtaak beschouwd". De minst geslaagde modellen wa ren ouderwetse bedrukte katoentjes en onflatteuze strepen. Er werden slechts één bermudashort en één pantalon met klokkende pijpen ge toond. De meeste creaties vielen ruim neer van een aansluitend halsstuk. Overgooiers in effen kleuren werden gecombineerd met gebloemde boerin- nenblouses en omgekeerd. Behalve rood was er veel citroengeel, suiker- zoetroze, blauw en lindegroen. Volgens de Russische handelsdele gatie zijn alleen in Scandinavië ooit buitenlandse modeshows gegeven door Russische ontwerpers. De kle ren gaan in Londen acht tot 18 dol lar kosten, ongeveer hetzelfde wat ze in de Sovjet-Unie kosten. De show ontrolde zich tegen een decor van rode ballonnen, reusachti ge foto's van chi-chi en an-an (de Russische en Engelse panda's) en een glanzende Moskowitsj auto. De show begon met een slee vol mannequins in weelderig Russisch bont, sabel, nerts, chinchilla, persia- ner en luipaard. Deze mantels moe ten in Londen 500 tot 1.500 pond op brengen een hele tegenstelling tot de goedkope katoenen en linnen jurk jes. De getoonde modellen werden door het modecentrum in Moskou gekozen bij de Chayka-fabriek in Moskou, vier fabrieken in Minsk en een fa briek in Riga. ADVERTENTIE Als u van stijl en klasse houdt, kies dan: i

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 12