Negentienjarige wil grimeuse worden
„VROUWEN"
DEUGEN
NIET VOOR
DIT VAK
MEER KINDEREN VOOR
RECLAMEÏILEV1SIE
may o
Mode met een streepje
RUSSISCHE MODE,
SAAIE VERTONING
Technische achterstand van Europa
mavo
„Make-up"
Ilona stelde
voorwaarde
Kankerkiemen
voor geboorte
al aanwezig
'tsukses van
de gastvrouw
„Enige" mensen ontmoeten
VAKANTIEJURKJES EN STRANDKLEDING
Zelfs pruiken
zijn aangepast
Veranderde aanpak in Amerika
n traktatie
voor overblijvers
KANT EN KLAAR
Onmogelijk
Twaalf kilo
Haaibaaien
Vele hoofden
VOLGENS EEN ENGELS
MEDISCH TEAM
Verandering
MEE NAAR KANTOOR
Jugendstil
Pasteltinten
ft Tenger
De verstandige vrouw
kiest eens per maand
het frisse, zuivere verband
v.a. -,85 bij uw drogist
Scheepsbouw
Kernonderzoek
Snoepeters
ft Dans
ft Ouderwets
ft Prijzen
ft Bont
parels en
sieraden
I
(Van onze redactie voor de vrouw)
HILVERSUM „Toe Swieber doe nou gewoon, even ogen
dicht". Gehoorzaam sluiten zich de grote kijkers van Joop Dode-
rer als Ilona Kossmann (19) in de schminkkamer van de tv-
studio het Doderer-huidje een bronzig verfje geeft. Heel even
zet zij de borstelige wenkbrauwen aan, geeft een naturelstreep
op de strakke lippen en Swieber is klaar.
Dadelijk, over tien minuten beginnen de tv-opnamen. Van
daar dat Jenny Arean „mevrouw", corrigeert zij onrustig
in de kapstoel zit. „Die lijn langs mijn ogen moet nog", zegt
zij tegen de grimeur Jules de Roover, die al zeventien jaar met
hetzelfde bijltje hakt. „Kalm nou meisje, je bent bijna klaar".
In één van de draaistoelen wacht met gestrekte benen, om
al vast uit te rusten, acteur Sylvain Poons, met een gezicht alsof
hij zo van de schoonheidssalon komt. „Werk van Ilona", zegt
Poons. En met een knipoog naar de graag lachende blondine:
«Alleen haar geef ik toestemming aan mijn gezicht te prutsen".
Acteur Sylvain Poons is zeer te-
leen haar geef ik toestemming aan
vreden over Ilona Kossmann: „Af
mijn gezicht te prutsen."
Met haar negentien jaar is Ilona
heel gevoelig voor dit soort „privile
ges". Nog maar kort zit zij in het
vak. Samen met vijftien dames van
toneelkapper Michels uit Amsterdam
werkt ze bij de televisie als make
up. Zo luidt de officiële titel.
„Het is enorm leuk werk", zegt
Ilona. „Je ontmoet zo veel enige men
sen!" Een paar jaar is de Haarlem
se make-up verpleegster geweest.
„In de avonduren hield ik me dik
wijls bezig met het opmaken van ar
tiesten. Opeens kreeg ik zin van dit
werk mijn beroep te maken!" Bij
het solliciteren heeft Ilona echter
één voorwaarde gesteld: dat zij op
den duur in aanmerking zal komen
voor grimeuse.
Het streven van de jeugdige ma
ke-up is voor De Roover reden om
even achter zijn „lipstick-hand" te
gniffelen. „Een vrouw grimeuse wor
den? Dat is onmogelijk", zegt hij. Ze
weten niet half wat daar allemaal
voor komt kijken. Minstens zeven
jaar zijn nodig om iets in dit vak te
presteren. En dan nog..." Hij maakt
de zin niet af. „Moet je horen wat
een grimeur allemaal moet kunnen".
De Roover, gebruind met een glad
gestreken snor boven een beweeg
lijke mond, legt even de ijzeren krul-
tang neer.
„Karakters moet de grimeur kun
nen maken: van een Europeaan een
Chinees creëren, van een Maria Mag-
dalena een moordenares. Van gave
gezichten gedrochten maken. Hij
moet alles afweten van pruiken, van
snorren en sikjes, van huiden en niet
te vergeten van het humeur van de
vrouw".
Om nog enkele karweitjes te noe
men: in een mum van tijd uit de
mond van een acteur een golf bloed
laten komen, een snijwond of een
brandwond aanbrengen en ijspegels
op alle delen van het gezicht aan
brengen zoals toen Lex Goudsmit als
kok uit een koelkast moest komen.
Nou, dan zit je je suf te denken,
want dat ijs gaat onder die hete lam
pen natuurlijk smelten. Een karak
tertrek van een grimeur moet ook
zijn", somt De Roover verder op „dat
hij zijn eigen zenuwen de baas is en
die van zijn object alleen maar op
vangt."
„En hij moet dagelijks met een
koffer sjouwen, waarin twaalf kilo
aan spullen zit", vult collega Ri
chard van Helvoort Pel aan, die
juist met zijn gereedschap aan de
hand, enigszins scheefjes binnen
komt. Een uur lang is hij bezig ge
weest om acteur Gerard Hartkamp
tot een afstotende schilder te trans
formeren. Losjes leunt hij met ben
gelende handen, alsof zij willen relax
en, op een stenen hoofdje met pinnen.
Van Helvoort Pel is de oudste rot
in het vak. „Tweeëntwintig jaar doe
ik dit werk nu', vertelt hij. „Eerst
alleen in de theaterwereld natuurlijk.
Op het ogenblik zit ik voornamelijk
bij de televisie. Geweldig boeiend".
Als voordeel van het tv-werk boven
theater noemt hij: „In het theater
krijg je soms 175 maal achter elkaar
dezelfde figuren. Ik voel me dan soms
net een pastoor. Want wat de arties
ten tijdens zo'n schminkuurtje allemaal
niet loslaten. TV-mensen ontmoet je
iedere keer bij tussenpozen. Elke dag
komen er weer anderen in die stoel".
Maar om nou even op Ilona terug
te komen: waarom zou er in haar
geen toekomstige grimeuse zitten
„Vrouwen deugen niet voor dit vak.
Tenzij zij haaibaaien zijn, niet gaan
trouwen en enorm veel uithoudings
vermogen hebben", stelt De Roover
vast. „Om acht uur 's morgens gaan
wij soms de deur uit. Voor twaalf
uur s avonds zijns we niet thuis."
Nou en? - zegt het gezicht van
Ilona. Maar zij laat zich er niet over
uit. Voor haar staat het echter vast,
dat ook een vrouw in dit vak wat
kan bereiken. Voorlopig houdt Ilona
zich rustig op de achtergrond met de
make-up-arbeid. Onverbiddelijk toont
zij zich als mannen die bijvoorbeeld
voor het eerst op het scherm moeten,
een poedertje weigeren.
„Tenzij ze zelf natuurlijk mooi ge
noeg zijn, dan mogen ze van ons ook
zonder make-up". Nog vele hoofden,
trieste en lachende, verweerd en
teer en met de blasé blikken van de
grand' acteur, zal Ilona tussen duim
en wijsvinger beetpakken. Misschien
eens als gewiekste grimeuse!
BIRMINGHAM Het menselijk
lichaam wordt misschien al in de
moederschoot met de kiemen van
kanker en leukemie besmet, zo heeft
een onderzoek in Birmingham aan
het licht gebracht. Vijf vrouwelijke
artsen van de virologische en bac
teriologische afdeling van het me
disch instituut te Birmingham heb
ben een theorie opgesteld, die in
houdt dat de meeste mensen mis
schien wel iedereen in het begin
van hun leven worden besmet met
een virus dat bekend staat als listeria.
Dit zou de oorzaak kunnen zijn
van vele soorten kanker, leukemie,
gewrichtsontsteking reumatiek en
bepaalde nieraandoeningen. Listeria
kan het lichaam aantasten in de
vroegste jeugd of zelfs voor de ge
boorte als afweerstoffen nog zwak
zijn en niet in staat de infectie ge
heel te weerstaan.
De afweerstoffen en het virus slui
ten ten slotte een soort wapenstil
stand. Als dit evenwicht verstoord
wordt door een schok of zoge
naamde carcinogenen zoals tabaks
rook krijgt listeria de overhand
en gaat tot de aanval over.
Listeria kan streptococcus antige
nen aanmaken en als dat gebeurt
kan reumathiek of nierontsteking
het gevolg zijn. Als het lichaam ech
ter alle zeggenschap over de besmet
te cellen verliest, slaan deze „op
hol" en kanker of leukemie 'is het
gevolg.
De artsen werkten onder leiding
van dr. Phyllis Pease.
NEW YORK Een jongen, die moet doorgaan voor geheim agent, verbergt een
boodschap in een boom, een meisje verschijnt en pakt de boodschap, maar be
merkt dat het briefje onleesbaar is, omdat een pen is gebruikt die speciaal papier
nodig heeft om er op te leggen, waardoor het geschrevene zichtbaar wordt. De
jongen en het meisje spelen in *en tv-commercial, waarin de pen door een soep
fabrikant wordt aangeboden. De jonge kijkers zullen natuurlijk moeder vragen die
soep te kopen.
Baby's, blonde meisjes en jon
gens met sproeten worden steeds
gebruikt om volwassenen er toe te
brengen speelgoed, babyvoedsel
zeep, camera's, verf, etenswaren en
huishoudelijke apparaten te kopen.
De hoge kinderstemmen worden vol
gens de statistieken in een derde tot
de helft van alle tv-commercials ge
bruikt, en aantrekkelijke foto's van
kinderen en tieners verschijnen in ve
le krante- en tijdschriftadvertenties.
De directeur van een bureau voor
modellen schat dat de laatste tien
jaar de vraag najfr kinderen is ver
viervoudigd. Het adverteren is de
laatste vijf jaar sterk veranderd- De
directe - hard sellbenadering heeft
plaats gemaakt voor een psycholo
gisch spel, waarbij de adverteerders
hopen dat zij op het goede ogenblik
de goede knop indrukken van de
wensen van het publiek.
Een kind dat voor een advertentie
model zit voor een fotograaf krijgt
25 dollar per uur. Betaling voor ra
dio- en tv-commercials is gemiddeld
120 dollar per dag. Daar komt dan
nog betaling bij voor elke keer dat
ADVERTENTIE
de film voor de tv wordt gedraaid.
Een commercial die het goed doet
kan een kind een klein fortuintje be
zorgen.
Hoewel een leuk kind het gewoon
lijk wel doet, is bewezen dat recla
meboodschappen als „mammie zegt
dat u het verkeerde waspoeder ge
bruikt" niet meer kunnen.
Twee modelletjes uit Parijs voor de
komende winter. Links een creatie
van Lanvin. Een jas van groene wol,
waaronder een rok en laarzen van
zwart plastic worden gedragen. Rechts
een jas van lichtblauwe wol waaron
der een rok en laarzen van geruit lak-
materiaal
ADVERTENTIE
Van onze moderedactie
Bijna door alle strandmode loopt 'n
streepje dit jaar want strepen heb»
ben het van de florale en zelfs van
de op-art- en pop-art-dessins gewon
nen bij de kleding die voor vakantie
aan zee ontworpen is.
Veelkleurige markiezenstrepen en
strepen lijkend op de lopers die in
ligstoelen zijn aangebracht, worden
naar het voorbeeld van Courrèges en
Ungaro dit seizoen druk toegepast
bij pakjes om in te zwemmen of te
zonnebaden, maar ook bij ensembles
voor 's avonds op de boulevard of in
de restaurants.
Grillig gestreepte patronen in Ju-
gendstilkleuren wisselden die primi
tieve maar vrolijke dessins af, soms
gecombineerd met pop-art motieven.
Nog feller van kleur zijn de Indiaan
se en Mexicaanse strepen die veel
voorkomen bij kleding in tricot voor
aan het strand.
Pistachegroen, sprekend rose en
turquoise overheersen met paars en
geel bij de typisch Italiaanse stre
pen, waarin de gebreide mode voor
de vakantie uit dat land dit jaar is
uitgekomen.
In zachte pasteltinten worden de
zuurstokstrepen uitgevoerd, ook ge
wild voor de strandkleding van kinde
ren en tieners. Rustiger van kleur,
met zwart, wit en bruin als basis, zijn
de Afrikaanse strepen die aan de ne
gerkunst werden ontleend. Strepen
zijn eveneens de uitverkoren dessins
voor strandtassen en strandhoeden
van weefsels vervaardigd of uit stro
gevlochten.
Al deze soorten worden gecombi
neerd met effen stoffen, gekozen in
een van de kleuren van de verticaal
of horizontaal verlopende patronen-
Ter bekroning van die gestreepte mo
de draagt men zelfs gestreepte prui
ken, gemaakt van nylon haar in ver
schillende tinten oplopend van zilver
grijs tot ravenzwart. Gestreepte sie
raden van plastic zijn voorhanden om
een effen stranduitrusting eveneens
een streepje mee te geven hier en
daar.
Met de markiezendoek-strepen van
Courrèges kwam deze streepmode op
gang. En het is te voorzien dat de
animo voor strepen met deze zomer
niet op zal houden. Immers in de
nieuwe collecties voor de winter van
de confectie, reeds in Frankrijk en
Italië getoond, blijven strepen favo
riet Voor die minder zonnige tijd ech
ter uitgevoerd in meer gedekte kleu
ren.
Wie de streep kiest is „bij" voor
alle stranden van Europa deze zomer.
Wanneer die dessins in verticale rich
ting zijn verwerkt kleden ze ook
slank als men het gevoel heeft dat er
best enkele kilo's gemist zouden kun
nen worden om met een goed figuur
aan het strand te verschijnen.
Zowel de Italiaanse als de Mexi
caanse en Afrikaanse strepen zijn in
ons land bij „kant en klaar" kleding
en bij stoffen per meter te vinden,
evenals de brede markiezenstrepen
en de smalle zuurstokstreepjes in
zachte tinten. Niets houdt ons dus te-
ten om ook onze garderobe voor aan
het strand er gestreept op te laten
staan.
0 Vakantiejurkje van Minsa in zijdetricot met een mini-rokje in fleurig
streepdessin
LONDEN De Sovjet-Unie heeft haar eerste modeshow in Londen gehou
den. Maar hoewel sommige rokken bijna tot mini-peil waren ingekort, bleek
wat iedereen al dacht helaas waar: Russische mode is weinig opwindend.
De Engelse moderedactrices wis
ten, na een overweldigend onthaal in
een duur restaurant waar de wodka
rijkelijk vloeide, nauwelijks „raad
met hun figuur" terwijl de vaak
saaie, geborduurde creaties getoond
werden.
Het meeste succes hadden kinder
kleren en de allereenvoudigste mo
dellen van ruw linnen, afgezet met
een miniem strookje folkloristisch
borduursel. Maar ook deze modellen
zullen Mary Quant en de andere Brit
se ontwerpsters niet bedreigen.
Zelfs de Russische Twiggy, Tama
ra Wladimirsowa, die net zo tenger
en knap scheen te zijn als het be
roemde Engelse model, was een te-
ADVERTENTIE
TToe men ook moge den-
ken over de achter
stand op wetenschappelijk
en technisch gebied van
Europa op de Verenigde
Staten, het is in ieder ge
val duideljjk dat in de
Verenigde, Staten de resul
taten van wetenschappe
lijk en technisch speur
werk sneller doordringen
in alle lagen van het be
drijfsleven en by allerlei
overheidsinstellingen dan
aan onze kant van de At
lantische Oceaan.
Prof. ir. H. W. Slotboom,
lid van het dageiyks be
stuur van de Centrale or
ganisatie TNO, wyst op
deze traagheid bij het
doordringen van die ken
nis tot de samenleving in
een Ten Geleide in het
maandblad TNO - nieuws
van april dat pas deze
maand in de circulatie is
gekomen! Dat extra-dikke
nummer is geheel gewyd
aan het toegepaste na-
tuurwetenschappeiyke on
derzoek ten behoeve van
de metaalindustrie.
De trage doorstroming
van kennis noemt prof.
Slotboom „Inderdaad een
belangryk probleem". Hy
acht het „noodzakeiyk dat
alle betrokkenen zich het
bestaan van het probleem
voortdurend realiseren".
Prof. Slotboom staat ook
stil by de oorzaken van
dit euvel: „Men kan zich
hier niet van af maken
door de oorzaak alleen te
zoeken by het bedrijfsle
ven, dat niet voldoende
open zou staan voor nieu
we denkbeelden. Natuur
lijk is een bepaalde in
spanning van de industrie
onmisbaar. Maar ook de
onderzoeker dient de hand
in eigen boezem te steken
en na te gaan of hjj zich
by het uitdragen van zyn
kennis voldoende ver
trouwd heeft gemaakt met
de situatie van degenen
voor wie deze kennis be
stemd is. Zo zal hy zich
steeds bewust moeten zyn
van de mogelijkheden van
het bedrijfsleven om nieu
we kennis niet slechts op
te nemen maar ook toe te
passen."
Niet in ieder opzicht be
hoeven wy ons te spiege
len aan de Verenigde Sta
ten wanneer het onder
werp van de wetenschap-
peiyk-technologische ach
terstand aan de orde is.
De scheepsbouw Is daar
van een goed voorbeeld.
In technisch opzicht ligt
de Amerikaanse scheeps
bouw ver achter by de rest
van de wereld. Het tyd-
schrift Technology Week
heeft daarop deze maand
gewezen In een hoofdarti
kel waarin de moderne
scheepsbouw in sommige
Europese landen en in Ja
pan aan de Amerikanen
ten voorbeeld werd ge
steld. Technology Week
bracht in herinnering dat
van 1958 tot 1965 de ar-
beidsproduktiviteit van de
Amerikaanse scheep s-
ven met slechts 21 procent
steeg en die van de Zweed
se met 52 procent-
De Amerikaanse mari
ne wUde de traagheids-
barrière in de scheeps
bouw breken en kwam on
langs met het revolutio
naire plan, een bouwpro
gramma te laten ontwer
pen door drie grote vlieg
tuigfabrieken, waaronder
Lockheed, omdat de pro-
duktiemethodiek in de
Amerikaanse vliegtuig
bouw zeer hoog is ontwik
keld. Dat project van de
Amerikaanse marine voor
ziet in de bouw van dertig
snelle bevoorradingssche
pen van 40.000 ton. Het is
voor de Amerikaanse
scheepswerven, die per
jaar gemiddeld voor meer
dan twee miljard dollar
aan opdrachten voor de
marine uitvoeren, een vet
te kluif.
Het revolutionaire plan
van de Amerikaanse ma
rine zien velen in Wash
ington als een stok ach
ter de deur voor de
scheepswerven. Als zy
niet als de weerlicht gaan
moderniseren lopen zjj de
kans dat scheepsbouwop-
drachten zullen worden ge
geven aan de vliegtuigin
dustrie. Sommige Ameri
kaanse vliegtuigfabrieken
hebben al geruime tyd
scheepsbou waf delingen
Hoeveel uranium Is er
minimaal nodig voor het
op gang brengen van een
kettingreactie in een reac
tor? Tot voor kort dacht
minimaal 565,5 g uranium-
235, in een waterige op
lossing, was. Het labora
torium voor kernonder
zoek in Los Alamos (New
Mexico), een instituut van
de Universiteit van Cali-
fornië heeft nu bekend ge
maakt dat die minimaal
vereiste hoeveelheid is te
ruggebracht tot 242 gram.
De kern van de „minia
tuur-reactor" in Los Ala
mos bestaat uit elkaar af
wisselende lagen uranium-
folie en polyethyleen.
Uit snoepgewoonten
meent een groep in Lon
den werkende markton
derzoekers karaktereigen
schappen te kunnen aflei
den. William Schlackman,
de leider van die groep,
heeft dezer dagen enige re
sultaten bekend gemaakt
van het onderzoek naar
snoepgewoonten. Mensen
die snoepjes zuigen zyn
over het algemeen kalm,
beschouweiyk van aard en
goed aangepast, maar
soms ook laks en passief.
Zy die snoepjes opkauwen
zyn impulsief en richten
zich actief op de buiten
wereld. Mensen die snoep
jes snel stukbijten omdat
zy zich niet de tyd gun
nen ze rustig in de mond
te laten smelten hebben
vaak de neiging heftig te
reageren, zy zyn soms by-
zonder opvliegend.
leurstelling: ze lag met griep in bed.
Bij de generale repetitie stonden
twee kratten koerende duiven klaar,
maar ook daar moet iets mis zijn ge
gaan: de dieren werden niet losgela
ten.
De drie Russische meisjes waren
van de Engelse mannequins te on
derscheiden door hun overmaat aan
boezem, terwijl hun Britse collega's
zo plat als Twiggy waren. Nina, Ala
en Larissa kweten zich bij de finale
bovendien met iets meer overtuiging
van de Russische dans uitgevoerd
in vuurrode jurken geïinspireerd op
hoerendracht met een overdaad aan
halsdoeken, schorten en banden.
De omroeper deelde mee dat Nina
locomotieven ontwerpt, Ala oude ge
schiedenis studeert en Larissa patro
nen knipt. „Want in Rusland wordt
het beroep van mannequin niet als
volledige dagtaak beschouwd".
De minst geslaagde modellen wa
ren ouderwetse bedrukte katoentjes
en onflatteuze strepen. Er werden
slechts één bermudashort en één
pantalon met klokkende pijpen ge
toond.
De meeste creaties vielen ruim
neer van een aansluitend halsstuk.
Overgooiers in effen kleuren werden
gecombineerd met gebloemde boerin-
nenblouses en omgekeerd. Behalve
rood was er veel citroengeel, suiker-
zoetroze, blauw en lindegroen.
Volgens de Russische handelsdele
gatie zijn alleen in Scandinavië ooit
buitenlandse modeshows gegeven
door Russische ontwerpers. De kle
ren gaan in Londen acht tot 18 dol
lar kosten, ongeveer hetzelfde wat ze
in de Sovjet-Unie kosten.
De show ontrolde zich tegen een
decor van rode ballonnen, reusachti
ge foto's van chi-chi en an-an (de
Russische en Engelse panda's) en
een glanzende Moskowitsj auto.
De show begon met een slee vol
mannequins in weelderig Russisch
bont, sabel, nerts, chinchilla, persia-
ner en luipaard. Deze mantels moe
ten in Londen 500 tot 1.500 pond op
brengen een hele tegenstelling tot
de goedkope katoenen en linnen jurk
jes.
De getoonde modellen werden door
het modecentrum in Moskou gekozen
bij de Chayka-fabriek in Moskou,
vier fabrieken in Minsk en een fa
briek in Riga.
ADVERTENTIE
Als u van stijl en klasse houdt, kies dan:
i