Er zijn stellig kansen op genezing
OPVOUWBARE BERGPLAATS' I «ownnww*
DIRECTEUR VAN BILLITON
Weer contacten
leggen in
Indonesië
Bestrijding
in impasse
HITLER WAS BEMINNELIJKE MAN'
Longkanker, I
roken en
neurose
Ingenieurs
gaan bellen
blazen
Ex-rijksjeugdlijder Baldur von Schirach in memoires:
Graag geziene gast in
culturele milieus
Salisbury
en Vietnam
Sir Lionel, drukke
ambassadeur
Vijf jaar
Rookprobleem
Levensvervulling
Mannelijk
24.000 flessen
bier per minuut
Waarom
maandag
wasdag is
HANGIJZER
Vrees
OUDE TJALK
GEETS GARANTIE
USFLATIE
Opdracht
BIEDINGEN
Hand
MOBILISATIE-OPROEP
OVER KANKER BESTAAN NOG
VEEE MISVERSTANDEN
in absolute zin is de sterfte door
kanker toegenomen. Dat is een gevolg
van de veroudering van de bevolking.
Relatief bekeken neemt de sterfte aan
alle vormen van kanker bij vrouwen
af, en bij mannen in dezelfde mate toe.
Hieruit volgt, dat de kansen op gene
zing bij vrouwen duidelijk toenemen.
Met weer een greep in zijn omvang
rijke documentatie: „Wij nemen aan,
dat iemand die vijf jaar na zijn
behandeling is blijven leven, genezen
is. De genezingspercentages bij man
nen zullen blijven teruglopen, zolang
de longkanker in frequentie blijft
toenemen. Dat hebben we gezien uit de
resultaten van onderzoekingen. In de
jaren 1953 tot en met 1955 waren de
genezingspercentages bij alle vormen
van kanker bij mannen 25 en bij
vrouwen 37. In 1956 tot en met 1958: 23
en 37."
Waar maar mogelijk, wil dr. Meins-
ma proberen de mensen te overtuigen
van de feiten. Waarschijnlijk daarom
zegt hij heel nadrukkelijk: „Zodra we
de dodencijfers tengevolge van long
kanker in de statistiek kunnen door
schrappen, zal het genezingspercentage
voor mannen aanzienlijk stijgen. Het
zal dan nagenoeg gelijk worden aan
dat bij vrouwen".
Voorlopig ziet het werkschema er
nog veelomvattend uit: De voorlichting
<A
In samenwerking met de staf van de Koninklijke Luchtmacht is door Koni N.V. een „opvouwbare berg
plaats" ontwikkeld, waarin precisie-apparatuur voor het Hawk-geleidewapensysteem, dat ten behoeve van de ver
dediging van West-Europa door de NAVO wordt gebruikt, zal worden ondergebracht. Deze „folding shelter" (zie foto)
bestaat uit een aantal rondgezette metalen spanten, die bespannen zijn met een speciaal soort doek. Het bol
vormige geheel heeft dusdanige afmetingen, dat raketten en afvuurinstallatie afdoende zijn beschermd tegen grote
windkracht, regen en sneeuw. Met behulp van hydraulische cilinders kan de shelter snel worden geopend en gesloten.
het garantiebewijs, dat iemand een
paar maanden later niet toch iets heeft.
Er zou al wel veel mee zijn gewonnen.
De bevolking zal eerst rijp moeten
worden gemaakt voor dat onderzoek,
en er zal mankracht voor beschikbaar
moeten zijn".
Zo draait de kankerbestrijding nu om
het moeilijke punt van de voorlichting
heen. „Als het niet lukt, verandert er
in de situatie niets. Dat neemt niet
weg, dat we ook zonder nieuwe uitvin
dingen op het gebied van de kankerbe
strijding méér mensen kunnen genezen
dan nu gebeurt. Daarvoor is nodig, dat
de bevolking ook positief staat tegen
over die genezingskansen. We werken
er aan om dat te bereiken."
De kansen op succes zouden er al
een stuk beter voor staan, als iedereen
rekening zou gaan houden met deze
zeven „waarschuwingstekens": Abnor
male bloeding of etterige afscheiding;
iedere knobbel in de borst of elders;
een zweer die niet spoedig geneest;
blijvende verandering in de stoelgang;
blijvende heesheid of hoest; blijvende
stoornissen van de spijsvertering of
moeilijkheden bij het slikken; veran
deringen in een wrat of moedervlek.
Kanker zou de oorzaak kunnen zijn.
Daarom: onverwijld naar de dokter!
Geen gesprek met dr. Meinsma
zonder een hartekreet over het roken.
„Ik zou het toejuichen", zegt hij, „als
de fabrikanten van sigaretten wettelijk
verplicht zouden worden op hun ver
pakking het nicotine- en teergehalte te
vermelden. Dan zou je eens wat zien.
De roker zou bewust zijn merk gaan
kiezen, na grondige vergelijking. De
fabrikanten zouden elkaar gaan dwin
gen naar een minder schadelijk pro-
dukt te streven. Maar ook zonder een
dergelijke wet wordt er over het
rokersvraagstuk gesproken. Dat is
winst. Wat ze zeggen, kan me niet
schelen, als ze er maar over praten."
Als het gesprek is afgelopen, wijst
hij op de asbak. Er liggen (maar) twee
peukjes in. „Dat valt me mee", zegt hij.
Het is vriendelijk bedoeld.
DEN HAAG „Het is niet in de eerste plaats de bedoeling, maar mis
schien worden wij wel naar Banka en Billiton toegezogen. In ieder geval
kunnen wij het ons eenvoudig niet veroorloven niet naar Indonesië te gaan".
AMSTERDAM Ondanks goede
vorderingen zit de kankerbestrijding
in een impasse. De specialisten menen
dat er reden bestaat tot optimisme, als
het gaat om de bestrijding van bepaal
de vormen van kanker. Maar dezelfde
specialisten moeten hun werk doen
onder een bevolking die hardnekkig
blijft vasthouden aan de gedachte: Aan
kanker gaat een mens onherroepelijk
dood.
„Die gedachte is bovendien nog on
juist", zegt dr. L. Meinsma, de medisch
directeur van de Stichting Landelijke
organisatie voor de kankerbestrijding.
„Pratend over kanker creëert de Ne
derlander nog altijd misverstanden. Als
we van de cijfers uitgaan, ziet de
situatie er heel anders uit".
Hij pakt de laatst bekende gegevens:
In 1965 zijn in Nederland tengevolge
van kanker 12.615 mannen en 8892
vrouwen gestorven, tezamen ruim
21.500. Dr. Meinsma noemt dat „de
nullijn waarmee wij dagelijks leven.
De mensen vergeten echter het feit,
dat er ook patiënten genezen".s
Over dat laatste gaat het gesprek in
de werkkamer van de man wiens leven
al jaren gevuld is met kankerbestrij
ding. De afschrikwekkende affiches
zijn van de wanden verdwenen. De
muren zijn nu gedek met een licht
behang. Al zal hij uit principe geen
sigaret aanbieden, een asbak laat hij
wel brengen. „Dat had ik u beloofd".
Met iets van verbazing in zijn
stem: „De gemiddelde Nederlander
schijnt niet te weten, dat er kansen op
genezing van kanker bestaan". Een
verklaring zou volgens hem kunnen
zijn, dat veel genezen patiënten nooit
hebben geweten dat zij kanker hadden.
Of zij hebben het niet aan anderen
willed vertellen. Waarom zou je er mee
te koop lopen?
Dr. L. Meinsma
moet toenemen. Het vertrouwen in de
mogelijkheden moet groter worden bij J
de mensen. En tenslotte: het rookpro-
bleem.
Hij werkt dat zo uit: „Je kunt je
afvragen, of de mensen ieder voor zich
de verantwoordelijkheid kunnen dra-
gen, als het gaat om het vroegtijdig 5
raadplegen van de donkter. Of moet er
misschien een periodiek geneeskundig j
onderzoek komen tot opsporing van
kankergevallen? Zonder dat de mensen
het zich bewust zijn, zijn we er
eigenlijk al op beperkte schaal mee
bezig. Bij de gebruikelijke doorlichting
van de bevolking worden ook gevallen
van longkanker opgespoord".
Bekeken wordt, welke mogelijkheden
er zijn om in de periode waarin de 5
patiënten nog geen klachten hebben,
toch enkele vormen van kanker op te
sporen, bijvoorbeeld borstklier-, long- 5
en baarmoederkanker.
„Natuurlijk geeft zo'n onderzoek niet L.,
BONN „Toen Adolf Hitler is 1925 voor het eerst bij ons thuis op thee
visite kwam, bracht hij een bos bloemen mee voor mijn moeder en kuste
haar de hand. Hitler, die toen nog een jong politicus was, praatte zo bemin
nelijk over kunst en antieke meubels, dat mijn ouders allebei enthousiast
over hem waren".
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM Het gemeentelijk
drinkwaterleldlngbedrijf in Rotter
dam gaat binnenkort in een diepe plas
in Maarsseveen (Utrecht) bellen bla
zen. Ingenieurs willen op die manier
nagaan of kan worden voorkomen dat
de onderste waterlagen in diepe plas
sen die door de zon niet worden ver
warmd „bederven" als grondstof voor
de drinkwatervoorziening.
De proeven zijn van belang voor de
spaarbekkens, die de gemeente Rotter
dam en de provincie Noord-Brabant
gezamenlijk willen aanleggen in de
Biesbosch.
Drie bekkens, die samen bijna dui
zend hectaren groot zijn ei ±40 miljoen
kubieke eter water kunnen bevatten,
moeten worden uitgediept tot bijna
twintig meter. Er zijn contacten ge
legd met het stadsbestuur van Groot-
Londen, dat al ruime ervaring heeft
met grote spaarbekkens.
Overigens zijn de plannen voor
spaabekkens in de Biesbosch nog niet
aan uitvoering toe. Rijksplanologen
gaan er in beginsel wel akkoord mee,
maar een heet hangijzer in de bespre
kingen is de vraag of bepaalde stukken
natuurschoon, bekend onder namen als
De Dood en De Doolhof worden inge
lijfd.
De financieel kort gehouden gemeen
te Rotterdam en de provincie Noord-
Brabant hebben het Rijk om financie
ringsmiddelen voor de aanleg van de
spaarbekkens gevraagd.
Dit vertelde de adjunctdirecteur van
het Rotterdamse drinkwaterleidingbe-
drijf, ir. J. Knoppert, toen hij een groot
aantal Nederlandse collega-directeuren
door de Biesbosch rondleidde.
„Tegenwoordig hebben wij een an
der beeld van Hitier: een vulgaire
man, een soort wild geworden kleine
burger, een monomaan die in tapijten
bijt. Dit beeld echter is misleidend, het
geldt alleen voor Hitler in latere jaren,
toen de fortuin hem al verlaten had.
De succesrijke Hitler, die heel Duits
land in zijn ban bracht, was een
beminnelijke gentleman, een boeiende
verteller, en eeuwige bewonderaar
van mooie vrouwen".
Dit alles betoogt Hitiers vroegere
Rijks jeugdleider, Baldur von Schirach,
in zijn mémoires. Von Schirach, die nu
zestig jaar oud is, kwam verleden jaar
op vrije voeten nadat hij als oorlogs
misdadiger twintig jaar gevangenis-
T onden Het opkroppen van al-
lerlei emotionele gevoelens en
spanningen schijnt de mens ontvan- l
keiijker te maken voor longkanker.
Deze conclusie is getrokken op grond 5
van een onderzoek in Glasgow met
een groep mannelijke patiënten. Het
stond onder leiding van dr. David
Kissen, directeur van het psychoso-
matisch onderzoekinstituut van de
universiteit van Glasgow.
Dr. Kissen liet vierhonderd man-
nelijke borstpatiënten vragenlijsten
invullen om te zien hoe het met hun
neurotische gesteldheid stond. Twee-
honderd van hen hadden longkanker
en juist die mannen waren belang-
rijk minder neurotisch dan de ande- l
ren.
ROOKGEWOONTE j
Kissen strekte zijn onderzoek ook
uit tot de rookgewoonten van man-
nen. Hij concludeerde dat zij die in-
haleerden neurotischer van aard wa-
ren dan de anderen en dat zij veel
beter in staat waren van hun inner-
lijke spanning af te komen door hun 5
emoties te uiten. Hoe minder men in
staat is zrn emoties te uiten en hoe j
minder neurotisch men zich ge-
draagt, hoe groter de kans is dat j
men, blootgesteld aan een bepaalde j
hoeveelheid tabaksrook longkanker
krijgt.
Bij het onderzoek van Kissen is
gebleken dat degene die niet inha-
leerde vaak iemand is die. zich niet j
kan ontspannen. Mensen ctie zich de-
ze zelfbeheersing opleggen zijn om
een of andere reden eerder ontvan-
kelijk voor longkanker dan andere
die dus wèl inhaleren.
Als deze conclusies juist zijn dan
zou het dus van belang kunnen zijn
om kinderen niet al te veel aan ban- j
den te leggen. Men kan ze op grond
van de conclusies van Kissen dus be-
ter de kans geven om vrijelijk hun j
emoties te uiten.
LONDEN Sir Lionel Lukhoo is
waarschijnlijk'een van de drukste le
den van het Londense diplomatieke
corps. Hij vertegenwoordigde daar
tot voor kort niet alleen Guyana, zijn
eigen land, maar ook Barbados. Zijn
ambassadeursplichten zijn uitgebreid.
Hij is thans ook ambassadeur bij
Frankrijk, West-Duitsland en Neder
land voor Guyana en Barbados. De
53-jarige Sir Lionel zei: ,,Het bete
kent veel meer werk voor me, maar
ik doe het graag. Frans spreek ik vrij
aardig. De nieuwe benoemingen bete
kenen, dat ik heel wat moet reizen".
Andere kleine landen volgen deze
multi-vertegenwoordiging met belang
stelling. Sir Lionel zei: „Het is be
lachelijk duur voor kleine landen om
zich in elk land te laten vertegen
woordigen waarmee zij diplomatieke
en handelsbetrekkingen hebben".
Sir Lionel's vrouw, Sheila, is een
befaamde gastvrouw op het Londense
diplomatieke toneel. Zij werd twee
jaar geleden uitgeroepen tot de best
geklede vrouw van Guyana.
Een bericht dat langzaam naar je
hoofd stijgt: in Groningen heeft dr.
Ph. de Jongh, president-commissaris
van de Noordnederlandse Bottelmaat
schappij de eerste paal geslagen voor
een nieuwe fabriek. Het bedrijf wordt
de grootste bottelarij in het noorden
van ons land; het zal voorlopig 24.000
flessen bier per uur kunnen afleveren.
Dat aantal kan echter worden verdub
beld. Proost!
straf had uitgezeten. Zijn herinnerin
gen worden gepubliceerd in het West-
duitse weekblad Stern.
Als jeugdig politicus, zo vertelt Von
Schirach, was Hitier een graag geziene
gast in cultureel vooraanstaande mi
lieus. In het woelige Duitsland tussen
de twee wereldoorlogen leefde toen
alom een panische vrees voor het
bolsjewisme. Hitier, de eenvoudige
korporaal, die was gedecoreerd met het
IJzeren kruis, werd in de ogen van
velen een soort „onbekende soldaat",
die de oorlog had overleefd en als het
ware de hele natie belichaamde.
Ik ben er gewoon van overtuigd dat
iedere onderneming die vroeger belan
gen in Indonesië heeft gehad en die
nog bestaat, moet proberen weer con
tacten te leggen".
Drs. D. Nauta (46), directeur van de
N.V. Billiton Maatschappij, heeft er
juist een reis naar Indonesië op zitten,
overigens een van de vele. „Mijn pro
gramma ziet er uit als een satestokje.
De ene zaak en de ene reis na de an
dere zit er aangeregen. In de laatste
paar weken waren dat reizen naar In
donesië, Suriname, de Verenigde Sta
ten, Canada en Duitsland."
„Of ik nog wel een privé-leven heb?
Nou, reken maar. Ik neem nooit werk
mee naar huis en in beginsel zijn de
week-ends voor mijn gezin.
Heerlijk varen en zeilen met mijn
oude tjalk, die soms is volgepropt met
zakenvrienden. Geloof me, ik heb daar
heel wat niet onaardige contracten bij
elkaar gepraat".
„Geweldige mogelijkheden zitten
daar in Indonesië, alleen uiteraard niet
op de vroegere basis, maar wel in de
vorm van samenwerkingen, joint ven
tures, waarbij alle mogelijke verhou
dingen van kapitaaldeelneming moge
lijk zijn. Wij hebben daar nog altijd
een grote streep voor".
„De grote rem is echter dat de
Nederlandse regering nog geen garan
tie geeft tegen niet-commerciële risi
co's. De Amerikanen doen dat wel".
„Za gaat de Freeport Sulphur een
nikkelexploratie en -exploitatie op
Nieuw-Guinea opzetten van 75 miljoen
dollar, helemaal als zelfstandige maat-
BALDUR VON SCHIRACH
schappij. Zij hebben een contract ge
kregen, waarin wordt gezegd dat zij
niet meer dan veertig procent belas
ting hoeven te betalen. De beroepsrisi
co's liggen bij Freeport, de politieke
risico's bij de Amerikaanse regering."
De heer Nauta ziet behalve rege
ringsgarantie ook nog andere moge
lijkheden, maar de stappen moeten van
Nederland komen.
„De huidige machthebbers zien dui
delijk dat zij buitenlandse investerin
gen nodig hebben en dat de export op
gang moet komen. De economie is
dermate ziek met een hollende inflatie,
dat het zo niet kan doorgaan".
„Hooggeplaatste ambtenaren verdie
nen de tegenwaarde van achttien dol
lar per maand. Om een beetje redelijk
te kunnen leven hebben zij driehon
derd dollar nodig. Logisch dat ze dan
bijverdiensten zoeken."
„Dat leidt dan tot één of twee uur
werken in overheidsdienst en de rest
in twee of drie bijbaantjes. Zo zijn er
voor iedere man zes meer nodig, die op
hun beurt allemaal bijverdiensten heb
ben. Dat wordt dan wel uitgelegd als
corruptie, maar dat is het niet. Er zijn
lagere ambtenaren, die betjak (fiets-
taxi)-rijders werden."
„Voor ons als Billiton Maatschappij
zijn er drie mogelijkheden:
1. Een nieuwe exploratie opzetten op
onbekend terrein
2. exploratie en exploitatie met een
duidelijke afbakening op bekend ter
rein
3. inkrimping van het bestaande
Indonesische apparaat en op het daar
door vrijvallende gebied een nieuwe
exploitatie op touw zetten. Maar, heb
Hoewel Hitier zelf van eenvoudige
komaf was, wist hij zich uitstekend in
te leven in toonaangevende kringen.
Wanneer hij ergens dineerde en er
kwam een hem onbekend gerecht op
tafel, zoals artisjokken of kreeft, dan
vroeg hij met ontwapenende vrijmoe
digheid aan de gastvrouw: „Mevrouw,
wilt u mij misschien vertellen, hoe ik
dit moet eten
Baldur Von Schirach was een kind
van welgestelde ouders. In 1907 werd
hij geboren in Berlijn als de zoon van
een officier, die de militaire dienst met
pensioen verliet om schouwburgdirec
teur in Weimar te worden. Uitvoerig
schetst Von Schirach hoe hij als jonge
man een vereerder van Hitier werd.
Na de nederlaag in 1918 pleegde zijn
broer, die dolgraag voor het land had
willen vechten, zelfmoord. De toen
elfjarige Baldur voelde dat als een
opdracht om zich verder geheel te
wijden aan het vaderland. Als jeugdlid
van een rechtse burgerwacht kreeg hij
de vererende taak Hitier te bewaken
toen die een rede kwam houden in
Weimar. Dat was in 1928.
Voor het eerst zag de jonge Baldur
zijn latere Führer. De jeugdige patriot
was al diep onder de indruk van de
zespersoons Mercedes van de partijlei- 1
Drs. D. Nauta.
vertrouwen
O
ik gezegd, wij doen alleen iets als wij
hartelijk welkom zijn."
„Het wonderlijke is dat men steeds
weer is teruggekomen op onze vroege
re activiteiten op Billiton, maar dat
heb ik zo ver mogelijk weggeschoven
omdat het veel moeilijker is een
locomotief die uit de rails is gelopen
weer in zijn baan te krijgen dan hem
er in te houden. Wij zouden het wel
willen doen, maar dan niet met finan
ciële verantwoordelijkheid."
De heer Nauta is net op tijd in
Indonesië geweest. Op het ogenblik
namelijk worden internationale biedin
gen gevraagd op een aantal mijnbouw-
produkten, het eerste is nikkel; bin
nenkort komen ook koper en tin.
„Wij zullen nu intern bekijken of
wij inderdaad die kant op zullen gaan.
Vermoedelijk zullen wij dan proberen
steun te krijgen van de regering in de
vorm van garanties, als het inderdaad
tot grote investeringen komt. Maar
eerst ga ik nu twee weken met
vakantie, naar Korfoe", aldus drs. D.
Nauta.
der. Nog meer trof hem Hitlers stem:
„Diep en rauw met de weerklank van
een cello".
Als dank voor zijn schildwacht-
staan, kreeg de kleine burgerwachter
een hand van Hitler, die hem enkele
ogenblikken met vaste blik aanzag.
Von Schirach, totaal van de kaart,
rende naar huis en schreef wat hij nu
noemt „één van mijn talrijke slechte
gedichten". In dit gedicht heet het o.m.:
„Gij staat met vele duizenden achter
mij, en Gij zijt mij en ik ben U
„Want ik ben U en Gij zijt mij en allen
geloven wij, Duitsland, aan U!"
Als dank voor dit stuk poëzie stuur
de Hitier Von Schirach zijn portret
met de persoonlijke opdracht „Uw
Adolf Hitler". Sindsdien kende de
verering van de jonge Von Schirach
voor de partijleider geen grenzen. Hij
kon haast niet wachten tot de dag dat
hij lid zou kunnen worden van Hitiers
nationaal-socialistische partijzodra
hij achttien jaar oud was.
Terstond op zijn achttiende verjaar
dag meldde hij zich aan als lid en
verwierf het vurig verlangde partij-
boekje. Hij kreeg ook een exemplaar
van „Mein Kampf" en las het boek van
380 pagina's in één nacht uit. „Hitiers
1 boek werd mijn geloofsbelijdenis."
TAe artikelenserie van de verslagge
ver van The New York Times.
Harrison Salisbury, over zijn bezoek
aan Noord-Viëtnam rond de jaarwisse
ling, heeft in en buiten de Verenigde
Staten heel wat stof doen opwaaien.
Met name de militaire activiteiten van
Amerika in de omgeving van Hanoi
heeft hij gekritiseerd en dat was voor
het Pentagon aanleiding om de in zijn
reportages verwerkte gegevens eens
grondig te onderzoeken. De verwijten
bleven niet uit. Salisbury zou geen
nauwkeurige bronnen hebben geraad
pleegd bij het verzamelen van de cij
fers over doden en gewonden, slacht
offers van de bombardementen op
Noord-Viëtnam. Ook zijn bewering,
dat het Amerikaanse ministerie van
Defensie de stad Namdinh niet als
een der doelen voor bombardering had
geregistreerd werd „ontzenuwd" door
een verklaring van een militaire
woordvoerder, dat de stad tot drie
maal toe op de lijst voor luchtaanval
len had gestaan. Salisbury verdedig
de zich door te zeggen, dat men in
een communistisch land nu eenmaal
is aangewzeen op communistische
bronnen, maar al dit geharrewar is
waarschijnlijk de reden geweest,
waarom deze doorgewinterde Ameri
kaanse journalist de Pulitzer-prijs niet
heeft gekregen.
„Het Pentagon heeft wellicht de
aandacht van mijn artikelen willen
afleiden", zo concludeert Salisbury in
zijn boek „Achter de linies in Noord-
Viëtnam", waarin hij zijn gegevens
over zijn bezoek aan dit zorgelijke po
litieke spanningsveld nader uitwerkt.
„Mijn berichten gingen niet uitslui
tend over hetgeen wij hadden aange
richt en over hetgeen we kennelijk
hadden willen aanrichten. Zij strekten
zich ook uit ver wat wij niet hadden
gedaan en over hetgeen we niet had
den proberen te doen", aldus de schrij
ver.
enover de mogelijke onjuisthe
den in zijn cijfermateriaal stelt
Salisbury zo'n oorspronkelijke benade
ring van het Viëtnamese vraagstuk,
dat wij zijn boek toch een belangrijke
plaats willen geven onder de litera
tuur over deze oorlog. Zijn beschrij
ving van het psychologische en mili
taire effect van de omstreden bom
bardementen en vooral zijn ideeën-
schets over de mogelijkheid van on
derhandelingen tussen de Verenigde
Staten, Noord-Viëtnam en het Bevrij
dingsfront maken een diepe indruk op
de lezer.
Opmerkelijk is hierbij dat in zijn
beschrijving telkens die sterk nationa
listische tendens, zowel onder de re
geringsleiders als de bevolking van
Noord-Viëtnam tot uitdrukking komt,
waarop Oe Thant mede zijn visie op
deze oorlog baseert.
Op twee punten achten we het boek
„Achter de linies in Noord-Viëtnam"
van groot gewicht. Ten eerste expli
ceert Salisbury duidelijk de aanmerke
lijke verschillen tussen de regering
van Noord-Viëtnam en het Bevrij
dingsfront, de Viët Cong. Deze uiteen
lopende opvattingen zullen, wanneer
zij werkelijk zo dominerend zijn als
de auteur meent, een grote rol spelen
bij het uitstippelen van de toekomst
van Viëtnam. Ten tweede tekent zich
in zijn beschrijving heel scherp de
wankele positie van Noord-Viëtnam
af binnen de communistische wereld.
Ho Tsji Minh moet twee meesters
dienen, die het onderling met elkaar
aan de stok hebben, Rusland en China.
Beide grote mogendheden heeft hij no
dig om de oorlog tegen Amerika voort
te zetten en toch moet hij min of meer
onafhankelijk van hen trachten te blij
ven om niet de onmin van een van
beide op de hals te halen door meer
sympathie voor China te koesteren
dan voor Rusland of omgekeerd. Deze
situatie bepaalt tevens in belangrijke
mate de „onwil" om te onderhande
len. Men vergete eveneens niet de bin
nenlandse onenigheid in China, waar
van de „uitslag" voor Ho van vitaal
belang is.
T7oorts is de achterdocht onder de
tegenstanders Amerika en Noord-
Viëtnam te groot om wat meer on
bevangen te zoeken naar een ge-
spreksbasis, die de inzet kan zijn tot
het beëindigen van deze oorlog.
Voor het Pentagon zal „Achter de
linies in Noord-Viëtnam" een vervelend
boek z(jn, want de schrijver is niet
mals met zijn kritiek op de militaire
verrichtingen boven Noord-Viëtnam.
Het ministerie zou door toedoen van
Salisbury's publikaties gedwongen zijn
geweest eerdere verklaringen over de
z.g. precisiebombardementen te moe
ten herzien en gelijk te geven aan de
genen die opmerkten dat slachtoffers
onder de burgerbevolking onvermijde
lijk zijn als de bommen in bevolkte
gebieden vallen.
Hoe men ook over de strijd in
Viëtnam mag denken, Harrison Sa
lisbury's boek is een goede bijdrage
tot de opinievorming over deze tries
te oorlog.
C. v. D.
(„Achter de linies in Noord-Viët
nam", door Harrison E. Salisbury;
uitgeverij Het Parool; prijs f 8,90).
De directeur van een museum in
Plymouth in de Amerikaanse staat
Massachusetts weet waarom de huis
vrouwen vrijwel overal ter wereld op
maandag de was doen. Hij zegt dat die
traditie in 1620 ontstaan is toen de Pil
grim Fathers uit Delfshaven in Ameri
ka aankwamen. Die aankomst viel op
een maandag en het eerste wat de
vrouwen die de lange reis aan boord
van de Mayflower hadden meegemaakt
deden was naar borstel en zeep grijpen.
Daarmee was volgens directeur Ken
neth Tanares de traditie geboren.
0 Een uiterst vreedzaam mobilisatie-
bericht: De heer A. Keislair, voor
malig bataljonsfacteur van het Vijfde
bataljon Garderegiment jagers, dat op
6 mei 1950 uit Indonesië terugkeerde,
wil een reünie houden van de oud-mili
tairen die bij dit onderdeel hebben ge
diend. Wie belangstelling heeft, kan
zich melden bij Zuiderparklaan 271 in
Den Haag.