Er zijn stellig kansen op genezing OPVOUWBARE BERGPLAATS' I «ownnww* DIRECTEUR VAN BILLITON Weer contacten leggen in Indonesië Bestrijding in impasse HITLER WAS BEMINNELIJKE MAN' Longkanker, I roken en neurose Ingenieurs gaan bellen blazen Ex-rijksjeugdlijder Baldur von Schirach in memoires: Graag geziene gast in culturele milieus Salisbury en Vietnam Sir Lionel, drukke ambassadeur Vijf jaar Rookprobleem Levensvervulling Mannelijk 24.000 flessen bier per minuut Waarom maandag wasdag is HANGIJZER Vrees OUDE TJALK GEETS GARANTIE USFLATIE Opdracht BIEDINGEN Hand MOBILISATIE-OPROEP OVER KANKER BESTAAN NOG VEEE MISVERSTANDEN in absolute zin is de sterfte door kanker toegenomen. Dat is een gevolg van de veroudering van de bevolking. Relatief bekeken neemt de sterfte aan alle vormen van kanker bij vrouwen af, en bij mannen in dezelfde mate toe. Hieruit volgt, dat de kansen op gene zing bij vrouwen duidelijk toenemen. Met weer een greep in zijn omvang rijke documentatie: „Wij nemen aan, dat iemand die vijf jaar na zijn behandeling is blijven leven, genezen is. De genezingspercentages bij man nen zullen blijven teruglopen, zolang de longkanker in frequentie blijft toenemen. Dat hebben we gezien uit de resultaten van onderzoekingen. In de jaren 1953 tot en met 1955 waren de genezingspercentages bij alle vormen van kanker bij mannen 25 en bij vrouwen 37. In 1956 tot en met 1958: 23 en 37." Waar maar mogelijk, wil dr. Meins- ma proberen de mensen te overtuigen van de feiten. Waarschijnlijk daarom zegt hij heel nadrukkelijk: „Zodra we de dodencijfers tengevolge van long kanker in de statistiek kunnen door schrappen, zal het genezingspercentage voor mannen aanzienlijk stijgen. Het zal dan nagenoeg gelijk worden aan dat bij vrouwen". Voorlopig ziet het werkschema er nog veelomvattend uit: De voorlichting <A In samenwerking met de staf van de Koninklijke Luchtmacht is door Koni N.V. een „opvouwbare berg plaats" ontwikkeld, waarin precisie-apparatuur voor het Hawk-geleidewapensysteem, dat ten behoeve van de ver dediging van West-Europa door de NAVO wordt gebruikt, zal worden ondergebracht. Deze „folding shelter" (zie foto) bestaat uit een aantal rondgezette metalen spanten, die bespannen zijn met een speciaal soort doek. Het bol vormige geheel heeft dusdanige afmetingen, dat raketten en afvuurinstallatie afdoende zijn beschermd tegen grote windkracht, regen en sneeuw. Met behulp van hydraulische cilinders kan de shelter snel worden geopend en gesloten. het garantiebewijs, dat iemand een paar maanden later niet toch iets heeft. Er zou al wel veel mee zijn gewonnen. De bevolking zal eerst rijp moeten worden gemaakt voor dat onderzoek, en er zal mankracht voor beschikbaar moeten zijn". Zo draait de kankerbestrijding nu om het moeilijke punt van de voorlichting heen. „Als het niet lukt, verandert er in de situatie niets. Dat neemt niet weg, dat we ook zonder nieuwe uitvin dingen op het gebied van de kankerbe strijding méér mensen kunnen genezen dan nu gebeurt. Daarvoor is nodig, dat de bevolking ook positief staat tegen over die genezingskansen. We werken er aan om dat te bereiken." De kansen op succes zouden er al een stuk beter voor staan, als iedereen rekening zou gaan houden met deze zeven „waarschuwingstekens": Abnor male bloeding of etterige afscheiding; iedere knobbel in de borst of elders; een zweer die niet spoedig geneest; blijvende verandering in de stoelgang; blijvende heesheid of hoest; blijvende stoornissen van de spijsvertering of moeilijkheden bij het slikken; veran deringen in een wrat of moedervlek. Kanker zou de oorzaak kunnen zijn. Daarom: onverwijld naar de dokter! Geen gesprek met dr. Meinsma zonder een hartekreet over het roken. „Ik zou het toejuichen", zegt hij, „als de fabrikanten van sigaretten wettelijk verplicht zouden worden op hun ver pakking het nicotine- en teergehalte te vermelden. Dan zou je eens wat zien. De roker zou bewust zijn merk gaan kiezen, na grondige vergelijking. De fabrikanten zouden elkaar gaan dwin gen naar een minder schadelijk pro- dukt te streven. Maar ook zonder een dergelijke wet wordt er over het rokersvraagstuk gesproken. Dat is winst. Wat ze zeggen, kan me niet schelen, als ze er maar over praten." Als het gesprek is afgelopen, wijst hij op de asbak. Er liggen (maar) twee peukjes in. „Dat valt me mee", zegt hij. Het is vriendelijk bedoeld. DEN HAAG „Het is niet in de eerste plaats de bedoeling, maar mis schien worden wij wel naar Banka en Billiton toegezogen. In ieder geval kunnen wij het ons eenvoudig niet veroorloven niet naar Indonesië te gaan". AMSTERDAM Ondanks goede vorderingen zit de kankerbestrijding in een impasse. De specialisten menen dat er reden bestaat tot optimisme, als het gaat om de bestrijding van bepaal de vormen van kanker. Maar dezelfde specialisten moeten hun werk doen onder een bevolking die hardnekkig blijft vasthouden aan de gedachte: Aan kanker gaat een mens onherroepelijk dood. „Die gedachte is bovendien nog on juist", zegt dr. L. Meinsma, de medisch directeur van de Stichting Landelijke organisatie voor de kankerbestrijding. „Pratend over kanker creëert de Ne derlander nog altijd misverstanden. Als we van de cijfers uitgaan, ziet de situatie er heel anders uit". Hij pakt de laatst bekende gegevens: In 1965 zijn in Nederland tengevolge van kanker 12.615 mannen en 8892 vrouwen gestorven, tezamen ruim 21.500. Dr. Meinsma noemt dat „de nullijn waarmee wij dagelijks leven. De mensen vergeten echter het feit, dat er ook patiënten genezen".s Over dat laatste gaat het gesprek in de werkkamer van de man wiens leven al jaren gevuld is met kankerbestrij ding. De afschrikwekkende affiches zijn van de wanden verdwenen. De muren zijn nu gedek met een licht behang. Al zal hij uit principe geen sigaret aanbieden, een asbak laat hij wel brengen. „Dat had ik u beloofd". Met iets van verbazing in zijn stem: „De gemiddelde Nederlander schijnt niet te weten, dat er kansen op genezing van kanker bestaan". Een verklaring zou volgens hem kunnen zijn, dat veel genezen patiënten nooit hebben geweten dat zij kanker hadden. Of zij hebben het niet aan anderen willed vertellen. Waarom zou je er mee te koop lopen? Dr. L. Meinsma moet toenemen. Het vertrouwen in de mogelijkheden moet groter worden bij J de mensen. En tenslotte: het rookpro- bleem. Hij werkt dat zo uit: „Je kunt je afvragen, of de mensen ieder voor zich de verantwoordelijkheid kunnen dra- gen, als het gaat om het vroegtijdig 5 raadplegen van de donkter. Of moet er misschien een periodiek geneeskundig j onderzoek komen tot opsporing van kankergevallen? Zonder dat de mensen het zich bewust zijn, zijn we er eigenlijk al op beperkte schaal mee bezig. Bij de gebruikelijke doorlichting van de bevolking worden ook gevallen van longkanker opgespoord". Bekeken wordt, welke mogelijkheden er zijn om in de periode waarin de 5 patiënten nog geen klachten hebben, toch enkele vormen van kanker op te sporen, bijvoorbeeld borstklier-, long- 5 en baarmoederkanker. „Natuurlijk geeft zo'n onderzoek niet L., BONN „Toen Adolf Hitler is 1925 voor het eerst bij ons thuis op thee visite kwam, bracht hij een bos bloemen mee voor mijn moeder en kuste haar de hand. Hitler, die toen nog een jong politicus was, praatte zo bemin nelijk over kunst en antieke meubels, dat mijn ouders allebei enthousiast over hem waren". Van een onzer verslaggevers ROTTERDAM Het gemeentelijk drinkwaterleldlngbedrijf in Rotter dam gaat binnenkort in een diepe plas in Maarsseveen (Utrecht) bellen bla zen. Ingenieurs willen op die manier nagaan of kan worden voorkomen dat de onderste waterlagen in diepe plas sen die door de zon niet worden ver warmd „bederven" als grondstof voor de drinkwatervoorziening. De proeven zijn van belang voor de spaarbekkens, die de gemeente Rotter dam en de provincie Noord-Brabant gezamenlijk willen aanleggen in de Biesbosch. Drie bekkens, die samen bijna dui zend hectaren groot zijn ei ±40 miljoen kubieke eter water kunnen bevatten, moeten worden uitgediept tot bijna twintig meter. Er zijn contacten ge legd met het stadsbestuur van Groot- Londen, dat al ruime ervaring heeft met grote spaarbekkens. Overigens zijn de plannen voor spaabekkens in de Biesbosch nog niet aan uitvoering toe. Rijksplanologen gaan er in beginsel wel akkoord mee, maar een heet hangijzer in de bespre kingen is de vraag of bepaalde stukken natuurschoon, bekend onder namen als De Dood en De Doolhof worden inge lijfd. De financieel kort gehouden gemeen te Rotterdam en de provincie Noord- Brabant hebben het Rijk om financie ringsmiddelen voor de aanleg van de spaarbekkens gevraagd. Dit vertelde de adjunctdirecteur van het Rotterdamse drinkwaterleidingbe- drijf, ir. J. Knoppert, toen hij een groot aantal Nederlandse collega-directeuren door de Biesbosch rondleidde. „Tegenwoordig hebben wij een an der beeld van Hitier: een vulgaire man, een soort wild geworden kleine burger, een monomaan die in tapijten bijt. Dit beeld echter is misleidend, het geldt alleen voor Hitler in latere jaren, toen de fortuin hem al verlaten had. De succesrijke Hitler, die heel Duits land in zijn ban bracht, was een beminnelijke gentleman, een boeiende verteller, en eeuwige bewonderaar van mooie vrouwen". Dit alles betoogt Hitiers vroegere Rijks jeugdleider, Baldur von Schirach, in zijn mémoires. Von Schirach, die nu zestig jaar oud is, kwam verleden jaar op vrije voeten nadat hij als oorlogs misdadiger twintig jaar gevangenis- T onden Het opkroppen van al- lerlei emotionele gevoelens en spanningen schijnt de mens ontvan- l keiijker te maken voor longkanker. Deze conclusie is getrokken op grond 5 van een onderzoek in Glasgow met een groep mannelijke patiënten. Het stond onder leiding van dr. David Kissen, directeur van het psychoso- matisch onderzoekinstituut van de universiteit van Glasgow. Dr. Kissen liet vierhonderd man- nelijke borstpatiënten vragenlijsten invullen om te zien hoe het met hun neurotische gesteldheid stond. Twee- honderd van hen hadden longkanker en juist die mannen waren belang- rijk minder neurotisch dan de ande- l ren. ROOKGEWOONTE j Kissen strekte zijn onderzoek ook uit tot de rookgewoonten van man- nen. Hij concludeerde dat zij die in- haleerden neurotischer van aard wa- ren dan de anderen en dat zij veel beter in staat waren van hun inner- lijke spanning af te komen door hun 5 emoties te uiten. Hoe minder men in staat is zrn emoties te uiten en hoe j minder neurotisch men zich ge- draagt, hoe groter de kans is dat j men, blootgesteld aan een bepaalde j hoeveelheid tabaksrook longkanker krijgt. Bij het onderzoek van Kissen is gebleken dat degene die niet inha- leerde vaak iemand is die. zich niet j kan ontspannen. Mensen ctie zich de- ze zelfbeheersing opleggen zijn om een of andere reden eerder ontvan- kelijk voor longkanker dan andere die dus wèl inhaleren. Als deze conclusies juist zijn dan zou het dus van belang kunnen zijn om kinderen niet al te veel aan ban- j den te leggen. Men kan ze op grond van de conclusies van Kissen dus be- ter de kans geven om vrijelijk hun j emoties te uiten. LONDEN Sir Lionel Lukhoo is waarschijnlijk'een van de drukste le den van het Londense diplomatieke corps. Hij vertegenwoordigde daar tot voor kort niet alleen Guyana, zijn eigen land, maar ook Barbados. Zijn ambassadeursplichten zijn uitgebreid. Hij is thans ook ambassadeur bij Frankrijk, West-Duitsland en Neder land voor Guyana en Barbados. De 53-jarige Sir Lionel zei: ,,Het bete kent veel meer werk voor me, maar ik doe het graag. Frans spreek ik vrij aardig. De nieuwe benoemingen bete kenen, dat ik heel wat moet reizen". Andere kleine landen volgen deze multi-vertegenwoordiging met belang stelling. Sir Lionel zei: „Het is be lachelijk duur voor kleine landen om zich in elk land te laten vertegen woordigen waarmee zij diplomatieke en handelsbetrekkingen hebben". Sir Lionel's vrouw, Sheila, is een befaamde gastvrouw op het Londense diplomatieke toneel. Zij werd twee jaar geleden uitgeroepen tot de best geklede vrouw van Guyana. Een bericht dat langzaam naar je hoofd stijgt: in Groningen heeft dr. Ph. de Jongh, president-commissaris van de Noordnederlandse Bottelmaat schappij de eerste paal geslagen voor een nieuwe fabriek. Het bedrijf wordt de grootste bottelarij in het noorden van ons land; het zal voorlopig 24.000 flessen bier per uur kunnen afleveren. Dat aantal kan echter worden verdub beld. Proost! straf had uitgezeten. Zijn herinnerin gen worden gepubliceerd in het West- duitse weekblad Stern. Als jeugdig politicus, zo vertelt Von Schirach, was Hitier een graag geziene gast in cultureel vooraanstaande mi lieus. In het woelige Duitsland tussen de twee wereldoorlogen leefde toen alom een panische vrees voor het bolsjewisme. Hitier, de eenvoudige korporaal, die was gedecoreerd met het IJzeren kruis, werd in de ogen van velen een soort „onbekende soldaat", die de oorlog had overleefd en als het ware de hele natie belichaamde. Ik ben er gewoon van overtuigd dat iedere onderneming die vroeger belan gen in Indonesië heeft gehad en die nog bestaat, moet proberen weer con tacten te leggen". Drs. D. Nauta (46), directeur van de N.V. Billiton Maatschappij, heeft er juist een reis naar Indonesië op zitten, overigens een van de vele. „Mijn pro gramma ziet er uit als een satestokje. De ene zaak en de ene reis na de an dere zit er aangeregen. In de laatste paar weken waren dat reizen naar In donesië, Suriname, de Verenigde Sta ten, Canada en Duitsland." „Of ik nog wel een privé-leven heb? Nou, reken maar. Ik neem nooit werk mee naar huis en in beginsel zijn de week-ends voor mijn gezin. Heerlijk varen en zeilen met mijn oude tjalk, die soms is volgepropt met zakenvrienden. Geloof me, ik heb daar heel wat niet onaardige contracten bij elkaar gepraat". „Geweldige mogelijkheden zitten daar in Indonesië, alleen uiteraard niet op de vroegere basis, maar wel in de vorm van samenwerkingen, joint ven tures, waarbij alle mogelijke verhou dingen van kapitaaldeelneming moge lijk zijn. Wij hebben daar nog altijd een grote streep voor". „De grote rem is echter dat de Nederlandse regering nog geen garan tie geeft tegen niet-commerciële risi co's. De Amerikanen doen dat wel". „Za gaat de Freeport Sulphur een nikkelexploratie en -exploitatie op Nieuw-Guinea opzetten van 75 miljoen dollar, helemaal als zelfstandige maat- BALDUR VON SCHIRACH schappij. Zij hebben een contract ge kregen, waarin wordt gezegd dat zij niet meer dan veertig procent belas ting hoeven te betalen. De beroepsrisi co's liggen bij Freeport, de politieke risico's bij de Amerikaanse regering." De heer Nauta ziet behalve rege ringsgarantie ook nog andere moge lijkheden, maar de stappen moeten van Nederland komen. „De huidige machthebbers zien dui delijk dat zij buitenlandse investerin gen nodig hebben en dat de export op gang moet komen. De economie is dermate ziek met een hollende inflatie, dat het zo niet kan doorgaan". „Hooggeplaatste ambtenaren verdie nen de tegenwaarde van achttien dol lar per maand. Om een beetje redelijk te kunnen leven hebben zij driehon derd dollar nodig. Logisch dat ze dan bijverdiensten zoeken." „Dat leidt dan tot één of twee uur werken in overheidsdienst en de rest in twee of drie bijbaantjes. Zo zijn er voor iedere man zes meer nodig, die op hun beurt allemaal bijverdiensten heb ben. Dat wordt dan wel uitgelegd als corruptie, maar dat is het niet. Er zijn lagere ambtenaren, die betjak (fiets- taxi)-rijders werden." „Voor ons als Billiton Maatschappij zijn er drie mogelijkheden: 1. Een nieuwe exploratie opzetten op onbekend terrein 2. exploratie en exploitatie met een duidelijke afbakening op bekend ter rein 3. inkrimping van het bestaande Indonesische apparaat en op het daar door vrijvallende gebied een nieuwe exploitatie op touw zetten. Maar, heb Hoewel Hitier zelf van eenvoudige komaf was, wist hij zich uitstekend in te leven in toonaangevende kringen. Wanneer hij ergens dineerde en er kwam een hem onbekend gerecht op tafel, zoals artisjokken of kreeft, dan vroeg hij met ontwapenende vrijmoe digheid aan de gastvrouw: „Mevrouw, wilt u mij misschien vertellen, hoe ik dit moet eten Baldur Von Schirach was een kind van welgestelde ouders. In 1907 werd hij geboren in Berlijn als de zoon van een officier, die de militaire dienst met pensioen verliet om schouwburgdirec teur in Weimar te worden. Uitvoerig schetst Von Schirach hoe hij als jonge man een vereerder van Hitier werd. Na de nederlaag in 1918 pleegde zijn broer, die dolgraag voor het land had willen vechten, zelfmoord. De toen elfjarige Baldur voelde dat als een opdracht om zich verder geheel te wijden aan het vaderland. Als jeugdlid van een rechtse burgerwacht kreeg hij de vererende taak Hitier te bewaken toen die een rede kwam houden in Weimar. Dat was in 1928. Voor het eerst zag de jonge Baldur zijn latere Führer. De jeugdige patriot was al diep onder de indruk van de zespersoons Mercedes van de partijlei- 1 Drs. D. Nauta. vertrouwen O ik gezegd, wij doen alleen iets als wij hartelijk welkom zijn." „Het wonderlijke is dat men steeds weer is teruggekomen op onze vroege re activiteiten op Billiton, maar dat heb ik zo ver mogelijk weggeschoven omdat het veel moeilijker is een locomotief die uit de rails is gelopen weer in zijn baan te krijgen dan hem er in te houden. Wij zouden het wel willen doen, maar dan niet met finan ciële verantwoordelijkheid." De heer Nauta is net op tijd in Indonesië geweest. Op het ogenblik namelijk worden internationale biedin gen gevraagd op een aantal mijnbouw- produkten, het eerste is nikkel; bin nenkort komen ook koper en tin. „Wij zullen nu intern bekijken of wij inderdaad die kant op zullen gaan. Vermoedelijk zullen wij dan proberen steun te krijgen van de regering in de vorm van garanties, als het inderdaad tot grote investeringen komt. Maar eerst ga ik nu twee weken met vakantie, naar Korfoe", aldus drs. D. Nauta. der. Nog meer trof hem Hitlers stem: „Diep en rauw met de weerklank van een cello". Als dank voor zijn schildwacht- staan, kreeg de kleine burgerwachter een hand van Hitler, die hem enkele ogenblikken met vaste blik aanzag. Von Schirach, totaal van de kaart, rende naar huis en schreef wat hij nu noemt „één van mijn talrijke slechte gedichten". In dit gedicht heet het o.m.: „Gij staat met vele duizenden achter mij, en Gij zijt mij en ik ben U „Want ik ben U en Gij zijt mij en allen geloven wij, Duitsland, aan U!" Als dank voor dit stuk poëzie stuur de Hitier Von Schirach zijn portret met de persoonlijke opdracht „Uw Adolf Hitler". Sindsdien kende de verering van de jonge Von Schirach voor de partijleider geen grenzen. Hij kon haast niet wachten tot de dag dat hij lid zou kunnen worden van Hitiers nationaal-socialistische partijzodra hij achttien jaar oud was. Terstond op zijn achttiende verjaar dag meldde hij zich aan als lid en verwierf het vurig verlangde partij- boekje. Hij kreeg ook een exemplaar van „Mein Kampf" en las het boek van 380 pagina's in één nacht uit. „Hitiers 1 boek werd mijn geloofsbelijdenis." TAe artikelenserie van de verslagge ver van The New York Times. Harrison Salisbury, over zijn bezoek aan Noord-Viëtnam rond de jaarwisse ling, heeft in en buiten de Verenigde Staten heel wat stof doen opwaaien. Met name de militaire activiteiten van Amerika in de omgeving van Hanoi heeft hij gekritiseerd en dat was voor het Pentagon aanleiding om de in zijn reportages verwerkte gegevens eens grondig te onderzoeken. De verwijten bleven niet uit. Salisbury zou geen nauwkeurige bronnen hebben geraad pleegd bij het verzamelen van de cij fers over doden en gewonden, slacht offers van de bombardementen op Noord-Viëtnam. Ook zijn bewering, dat het Amerikaanse ministerie van Defensie de stad Namdinh niet als een der doelen voor bombardering had geregistreerd werd „ontzenuwd" door een verklaring van een militaire woordvoerder, dat de stad tot drie maal toe op de lijst voor luchtaanval len had gestaan. Salisbury verdedig de zich door te zeggen, dat men in een communistisch land nu eenmaal is aangewzeen op communistische bronnen, maar al dit geharrewar is waarschijnlijk de reden geweest, waarom deze doorgewinterde Ameri kaanse journalist de Pulitzer-prijs niet heeft gekregen. „Het Pentagon heeft wellicht de aandacht van mijn artikelen willen afleiden", zo concludeert Salisbury in zijn boek „Achter de linies in Noord- Viëtnam", waarin hij zijn gegevens over zijn bezoek aan dit zorgelijke po litieke spanningsveld nader uitwerkt. „Mijn berichten gingen niet uitslui tend over hetgeen wij hadden aange richt en over hetgeen we kennelijk hadden willen aanrichten. Zij strekten zich ook uit ver wat wij niet hadden gedaan en over hetgeen we niet had den proberen te doen", aldus de schrij ver. enover de mogelijke onjuisthe den in zijn cijfermateriaal stelt Salisbury zo'n oorspronkelijke benade ring van het Viëtnamese vraagstuk, dat wij zijn boek toch een belangrijke plaats willen geven onder de litera tuur over deze oorlog. Zijn beschrij ving van het psychologische en mili taire effect van de omstreden bom bardementen en vooral zijn ideeën- schets over de mogelijkheid van on derhandelingen tussen de Verenigde Staten, Noord-Viëtnam en het Bevrij dingsfront maken een diepe indruk op de lezer. Opmerkelijk is hierbij dat in zijn beschrijving telkens die sterk nationa listische tendens, zowel onder de re geringsleiders als de bevolking van Noord-Viëtnam tot uitdrukking komt, waarop Oe Thant mede zijn visie op deze oorlog baseert. Op twee punten achten we het boek „Achter de linies in Noord-Viëtnam" van groot gewicht. Ten eerste expli ceert Salisbury duidelijk de aanmerke lijke verschillen tussen de regering van Noord-Viëtnam en het Bevrij dingsfront, de Viët Cong. Deze uiteen lopende opvattingen zullen, wanneer zij werkelijk zo dominerend zijn als de auteur meent, een grote rol spelen bij het uitstippelen van de toekomst van Viëtnam. Ten tweede tekent zich in zijn beschrijving heel scherp de wankele positie van Noord-Viëtnam af binnen de communistische wereld. Ho Tsji Minh moet twee meesters dienen, die het onderling met elkaar aan de stok hebben, Rusland en China. Beide grote mogendheden heeft hij no dig om de oorlog tegen Amerika voort te zetten en toch moet hij min of meer onafhankelijk van hen trachten te blij ven om niet de onmin van een van beide op de hals te halen door meer sympathie voor China te koesteren dan voor Rusland of omgekeerd. Deze situatie bepaalt tevens in belangrijke mate de „onwil" om te onderhande len. Men vergete eveneens niet de bin nenlandse onenigheid in China, waar van de „uitslag" voor Ho van vitaal belang is. T7oorts is de achterdocht onder de tegenstanders Amerika en Noord- Viëtnam te groot om wat meer on bevangen te zoeken naar een ge- spreksbasis, die de inzet kan zijn tot het beëindigen van deze oorlog. Voor het Pentagon zal „Achter de linies in Noord-Viëtnam" een vervelend boek z(jn, want de schrijver is niet mals met zijn kritiek op de militaire verrichtingen boven Noord-Viëtnam. Het ministerie zou door toedoen van Salisbury's publikaties gedwongen zijn geweest eerdere verklaringen over de z.g. precisiebombardementen te moe ten herzien en gelijk te geven aan de genen die opmerkten dat slachtoffers onder de burgerbevolking onvermijde lijk zijn als de bommen in bevolkte gebieden vallen. Hoe men ook over de strijd in Viëtnam mag denken, Harrison Sa lisbury's boek is een goede bijdrage tot de opinievorming over deze tries te oorlog. C. v. D. („Achter de linies in Noord-Viët nam", door Harrison E. Salisbury; uitgeverij Het Parool; prijs f 8,90). De directeur van een museum in Plymouth in de Amerikaanse staat Massachusetts weet waarom de huis vrouwen vrijwel overal ter wereld op maandag de was doen. Hij zegt dat die traditie in 1620 ontstaan is toen de Pil grim Fathers uit Delfshaven in Ameri ka aankwamen. Die aankomst viel op een maandag en het eerste wat de vrouwen die de lange reis aan boord van de Mayflower hadden meegemaakt deden was naar borstel en zeep grijpen. Daarmee was volgens directeur Ken neth Tanares de traditie geboren. 0 Een uiterst vreedzaam mobilisatie- bericht: De heer A. Keislair, voor malig bataljonsfacteur van het Vijfde bataljon Garderegiment jagers, dat op 6 mei 1950 uit Indonesië terugkeerde, wil een reünie houden van de oud-mili tairen die bij dit onderdeel hebben ge diend. Wie belangstelling heeft, kan zich melden bij Zuiderparklaan 271 in Den Haag.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 10