Israël wierp zich op
SIN Al de sterkste: Egypte
Iraakse aanval
op kustplaats
dicht bij Haifa
OFFICIEREN GINGEN
OP DE LOOP...
BURGERS GEFOUILLEERD
zwaartepunt
Hein Jordens
25 jaar dirigent
Proces tegen
nazi-rechter
Onze militaire
medewerker schrijft
(2 x Nederland)
De Sinaï
Woestenij
Centurions
STIER DOODDE
LANDBOUWER
Brandstichter in
België gepakt
Britten leven
intens mee
met Israël
Man die fatale
messteek gaf
voor officier
DODE EN VELE GEWONDEN
Egyptenaren werden bang
toen het ernst werd
Chichester werd
onwel
MIDDELLANDSE ZEE
KANTARA
ISHMAIUA'
SHARM
EL SHEIKH
Gestrafte jongen
maakt lelijke val
Ongeveer tweehonderd
doodvonnissen
Volksgerechtshof
Matiging
GROOT GAT
MAN TEGEN MAN
GROTE AANVAL
ACHTERVOLGD
V akantieschema
aanvaard
WOENSDAG 7 JUNI 1967
In het Midden-Oosten is de vlam
in de pan geslagen. Nog zijn de gro
te mogendheden niet direct bij het
conflict betrokken, zodat nog
steeds over een beperkt conflict kan
worden gesproken. Het zal pas in
de komende dagen blijken of een
verdere escalatie zal plaats vinden
en 't zal vooral de militaire situatie
zijn die hierbij een grote rol zal
spelen.
Zal het Israël lukken snelle mili
taire successen te boeken, dan zal
Rusland beslissen wat het zal gaan
doen. Ingrijpen met alle mogelijke
gevolgen van dien of het door hem
zwaar bewapende Egypte en Syrië
in de steek laten en een forse stap
terug zetten in de zo zorgvuldig op
gebouwde positie in het Midden-
Oosten.
Dreigt daarentegen Israël ten on
der te gaan, dan heeft vooral het
Westen en in het bijzonder de VS
de morele verplichting in te grijpen
ook al omdat het zo belangrijke
Midden-Oosten onmogelijk kan
worden prijsgegeven.
Nu terug naar de gevechtshande
lingen. De vraag wie op maandag
morgen 5 juni 1967 aanviel is niet
zo heel belangrijk. De omringende
Arabische landen hebben een gewel
dige overmacht aan mensen en ma
terieel en dreigen Israël te vernieti
gen. Een hysterische haatcampagne
zweept de gemoederen op. Bij al
deze nadelen ook nog het zo uiterst
belangrijke militaire initiatief te
moeten missen, is wel wat teveel ge
vraagd. Een Egyptische grensschen-
ding zal beslist wel hebben plaats
gevonden, maar het Israëlische of
fensief was heimelijk tot in details
voorbereid en wordt krachtdadig
uitgevoerd.
In volledige overeenstemming met
de strategische en tactische militai
re beginselen concentreert Israël
vrijwel zijn gehele kracht op zijn
sterkste tegenstander: Egypte.
Slaagt men erin deze tegenstander
als leider in het toch wel onderling
verdeelde Arabische blok militair
uit te schakeleh, dan kan men par
tieel met de veel zwakkere bondge
noten afrekenen. Om een aanval
met conventionele landstrijdkrach
ten met kans ip succes te kunnen
uitvoeren, heeft men de heerschappij
in de lucht nodig.
Uitschakeling van de Egyptische
luchtmacht had dus topprioriteit. In
dien eenmaal een plaatselijk lucht-
overwicht is verkregen kunnen de
landoperaties met volle kracht aan
vangen. De eerste tekenen wijzen er
op dat dit Israël gelukt is.
Het offensief van de Israëlische
landstrijdkrachten tegen Egypte zal
zich hoofdzakelijk afspelen op de
SINAI landengte.
Over dit schiereiland ,dat zich als
een landbrug tussen Afrika en Azië
uitstrekt, zijn reeds van oudsher on
telbare legers gemarcheerd. De
landstreek die bijna 2x zo groot is
als Nederland wordt normaal slechts
bewoond door een 40.000 tot 50.000
Bedouinen. Gecultiveerd zijn slechts
kleine delen rond enkele grotere
oases.
De enige werkelijke stad is EL
ARISH aan de Middellandse Zee,
waarvan de Israliërs beweren, die
reeds in handen te hebben. Het
schiereiland heeft een zeer beperkt
wegennet, hoofdzakelijk bestaande
uit oude kameel-routes, die slechts
in enkele gevallen verhard zijn. Het
terrein valt van NOORD naar ZUID
uiteen in 3 sectoren.
Allereerst het Noordelijke deel,
een plm. 70 km brede strook even
wijdig aan de Middellandse Zee. Dit
is woestijn, open zandvlaktes met
zandduinen en lage heuvels. Sommi
ge delen zijn hard en ideaal voor
wielvoertuigen, andere delen be
staan uit los zand met zelfs hier en
daar gevaarlijk drijfzand. Het is
eenvoudig om om natuurlijke en
kunstmatige hindernissen heen te
trekken en dit deel leent zich bij
zonder voor snelle gemechaniseerde
en gemotoriseerde operaties.
Bovenstaande kaart is ontleend aan de Sinaï-slag van elf jaar gleden. De Israëlitische en Egyptische troepen zullen
ongetwijfeld dezelfde wegen volgen, aangezien de andere routes vrijwel onbegaanbaar zijn.
De centrale sector loopt ZUID van
deze NOORD-sector tot de denkbeel
dige lijn, getrokken van EILATH
aan de Golf van AKABA naar
PORT TEWFIK, tegenover SUEZ.
Dit deel bestaat uit dor, droog,
ruw terrein met diepe insnijdingen
van opgedroogde stroompjes en ri
vieren. Er zijn minder open stukken
zandterrein en meer steile heuvels
van scherp en ruw zandsteen.
Beweging van voertuigen zijn
meer beperkt dan in de N.-sector.
Rond verdedigingsposities is moei
lijker heen te trekken, doch voor
gemechaniseerde eenheden en wiel
voertuigen met 4-wielaandrijving
zijn er nog grote mogelijkheden.
ZUID van deze sector vinden we
dan een bergachtige, dorre desolate
driehoek. De bergen worden hoger
naarmate men meer Zuidelijk komt.
Geheel in het Zuiden ligt dan de
2700 meter hoge JEBEL MUSA. De
enkele kameel-routes zijn hier ruw
en slechts door jeeps te berijden,
terwijl er honderden mogelijkheden
zijn voor hinderlagen en guerrilla-
activiteit. Langs de kust van de
Golf van SUEZ is een lage vrij nau
we strook met een vrij slechte weg,
die slechts verhard is tot EL TUR,
terwijl langs de Golf van AKABA
de bergen vrijwel uit zee oprijzen.
De enige uitzondering is een zandi
ge kuststrook juist NOORD van
SHARIM EL SHEIK van waaruit
de Egyptenaren de Golf van AKA
BA met hun artillerie beheersen.
De wegverbindingen zijn hier zo be
roerd dat de Egyptenaren hun troe
pen hier hoofdzakelijk per schip be
voorraden.
De GAZA-strook die geografisch
niet tot de SINAI landengte behoort
is een nauwe woestijnstrook die in
Isral steekt. De steden zijn GAZA,
KHAN YONIS en RAFAH. In de
strook leven plm. 200.000 Arabische
vluchtelingen in miserabele kampen.
Samenvattend kunnen we zeggen
dat naast de spoorweg, die van
KANTARA aan het Suezkanaal
langs de kust via EL ARISH naar
de GAZA-strip loopt, 3 wegen leiden
door het Noordelijke en centrale
deel van de SINAI landengte.
Dit zijn:
NOORD vrijwel evenwijdig aan
de spoorlijn de matige kustroute
KANTARA - EL ARISH uitkomend
op het wegensysteem van OOST-SI-
NAI. Dit is een sedert 1954 door de
Egyptenaren verbeterd kameelpad.
In het CENTRUM de weg van IS-
MAILIA naar ABLI AGELIA en EL
AUTA. In feite is deze enige goede
weg een Engelse erfenis. Het was de
vroegere Engelse hoofdaanvoerweg
van Egypte naar Palestina. Het is
nu de hoofdaanvoerweg voor de
Egyptische garnizoenen in OOST-
SINAI en de GAZA-strip.
De derde weg is de slechtste van
de drie nl. de weg van PORT TEW
FIK door de MITLA-pas naar AKA
BA. Deze weg staat bekend als de
pelgrimsweg, de eeuwenoude route
die de Moslims volgden van Egypte
naar MEKKA. Het kaartje toont u
de belangrijkste plaatsen langs de
wéinige wegen en stellen u in staat
de strijd in de komende dagen te
volgen.
Belangrijk zijn hier vooral de ste
den c.q. kruispunten EL ARISH,
ABU AGEILA, THAMED, BIR GIF-
GARA, de MITLA-pas en natuurlijk
SHARIM EL SHEIK.
Israël bezit 4 actieve brigades k
4000 man, waarvan één parachutis
tenbrigade, terwijl plm. 24 brigades
mobilisabel zijn, waarvan plm. 1/3
deel is voorzien van tanks.
De Israëlische tanks zijn over het
algemeen niet modern. Men heeft
200 Amerikaanse M 48 Patton tanks,
250 Engelse Centurions Mark V en
VII, 150 Franse AMX 13 en 200
oude Amerikaanse M 4 Shermans.
Het zal vooral voor Nederlandse
militairen interessant zijn hoe bijv.
de oude Centurions, die ook het Ne
derlandse leger bezit, opboksen te
gen de moderne Russische T 54 van
de Egyptenaren.
Van de Israëlische luchtlandings
brigade hebben we tot op heden
niets gehoord, hetgeen ook wel nor
maal is. Verrassende inzet op bijv.
SHARIM EL SHEIK kan alleen
plaatsvinden na een succesvolle
doorbraak Noordelijker. Het terrein
leent er zich daar in het ZUIDEN
overigens wel voor.
Nog veel tijd zal Israël overigens
niet gegeven worden om zijn doe
len te bereiken. De politieke machi
ne werkt al op topsnelheid. Rusland,
dat door zijn agitatie en zijn enor
me leveranties van aanvalswapens
aan Egypte en Syrië in feite de
brandstichter is, zal nu moeten be
slissen wat te doen. Redden wat er
te redden valt of zich op een of an
dere manier openlijk in de strijd
mengen en een groot conflict riske
ren.
NIAWIER De 47-jarige landbou
wer D. Holwerda te Niawier in Fries
land is gistermiddag in een weiland
door een stier om het leven gebracht.
De stier was 's morgens uit de stal
gebroken en naar het stuk weiland ge
lopen bij de boerderij. Vermoedelijk
heeft de heer Holwerda 's middags ge
tracht de stier weer naar de stal te
brengen.
Mevr. Holwerda vond haar man in 't
weiand liggen. Uit verwondingen en de
sporen in het weiland bleek duidelijk,
dat de heer Holwerda door de stier was
aangevallen en zodanig door het dier
werd toegetakeld, dat hij aan de ver
wondingen is overleden.
AMSTERAM Een 12-jarige leer
ling van de OBI-school in Amsterdam-
Oost, die gisteren door zijn onderwijzer
de klas was uitgestuurd en zich kenne
lijk op de gang verveelde, was een lad
dertje opgekommen en zo op de vliering
van het schoolgebouw beland. Bij zijn
onderzoekingstocht daar stuitte hij op
een glazen bovenlicht. Hij probeerde er
overheen te kruipen, maar het glas kon
zijn gewicht niet dragen met gevolg,
dat hij op een 12 meter lager gelegen
granieten vloer terecht kwam. De jon
gen is met levensgevaarlijke hoofdwon
den in een ziekenhuis opgenomen.
Van onze correspondent
DEN BOSCH Op vrijdag 23 juni
zal de dirigent Hein Jordans het feit
herdenken, dat hij 25 jaar de diri
geerstok hanteert bij het Brabants Or
kest. Ter feestelijke viering van dit
jubileum zal op die avond in het Casi
no van Den Bosch een galaconcert wor
den gegeven onder leiding van de jubi
laris. Gespeeld worden werken van
Bruckner en Alphons Diepenbrock.
BRUSSEL De Belgische politie
heeft een functionaris van het St. Jo
zefinstituut te Carlsbourg (in Belgisch
Limburg) aangehouden in verband met
een brand die zaterdag het instituut
teisterde en voor een 750.000 gulden
schade aanrichtte. De man heeft maan
dag na urenlange ondervragingen be
kend de brand te hebben gesticht.
Hij ontkende evenwel schuldig te zijn
aan een kleinere brand, een week ge
leden, in het instituut. Ook ontkende hij
iets uitstaande te hebben met een brand
in juli vorig jaar, in een instituut elders
in het land, waar hij toen met vakantie
gangers vertoefde.
LONDEN Een restaurant in Hat-
ton Garden, de wijk in Londen waar
veel diamantindustrie is gevestigd en
ook juwelenbedrijven en dergelijke.
Twee mensen zetten een kleine transis
torradio aan op him tafeltje: nieuwsbe
richten over de oorlog in het Midden-
Oosten.
Onmiddellijk komen er belangstel
lenden omheen staan, joden en niet-
joden. Intense spanning staat op de
gezichten. Dit is typerend voor wat
miljoenen ook in Engeland voelen, in
de eerste plaats de 450.000 zielen tellen
de joodse bevolking van de Britse eilan
den.
Ook hier wordt de Israëlische am
bassade overstroomd door mensen die
als vrijwilliger naar Israël willen. Zij
worden naar Rex House verwezen in
Regent street, waar het Comité voor
solidariteit met Israël alle hulpacties
coördineert.
Op de eerste dag van de oorlog
waren vijftien tot twintig procent van
de vrijwilligers die er zich kwamen
melden, niet-joods .Bijna allemaal ma
nnen en vrouwen tussen de 18 en 25
jaar, voor het grootste deel onge
trouwd.
DEN HAAG De 26-jarige Ita
liaanse metselaar Ricardo C., die
maandagavond laat in Den Haag de
dertigjarige visser C. M. van Kuyen
met een messteek in de borst heeft
gedood, zal vrijdag voor de Haagse
officier van justitie worden geleid.
Tijdens een vechtpartij tussen Ne
derlanders en Italiaanse arbeiders,
voor een café in de Lange Houtstraat,
werd de visser met een mes geraakt.
Kort nadat hij naar een ziekenhuis
was gebracht, overleed hij.
Een half uur na de aanslag, om
streeks middernacht, lichtte de politie
de Italiaan van zfln bed in een pension
aan de Lange Beestenmarkt. Op zijn
broek werd een bloedspoor gevonden,
dat erop wees dat een mes was
afgeveegd. De Italiaan bekende tijdens
de vechtpartij met een mes te hebben
gestoken, doch dit later uit zijn auto te
hebben gegooid.
De Haagse politie zoekt twee getui
gen. Een van hen was in gezelschap
vande overleden visser. De ander gaf
het juiste autonummer van de Italiaan
door aan de politie.
Aanleiding tot en toedracht van de
vechtpartij zijn de politie niet bekend.
Andere getuigen, Nederlanders of Ita
lianen, heeft de politie niet kunnen
horen.
Van onze correspondent
BONN Ongeveer tweehonderd
doodvonnissen wegens „ondermijning
van de oorlogswil van het Duitse volk"
ondertekende rechter Hans-Joachim
Rehse in de jaren 1941-45. Bij de
veroordeelden waren een priester die
een mop over Hitler had verteld; een
man die tegen een vriend had opge
merkt dat Duitsland schuld droeg aan
de oorlog; en een arts die tegen een
aanstaande moeder zei: „U hebt moed
om in het vijfde oorlogsjaar nog een
kind ter wereld te brengen".
Alle drie stierven door de valbijl. Nu
staat Rehse, inmiddels 64 jaar oud, in
West-Berlijn voor de gezworenen
rechtbank wegens moord. Zijn stand
punt: „Ik heb mij niets te verwijten,
toen niet en nu niet".
Bij het beroemde Rijksdagbrand
proces van 1933 veroordeelde het toen
malige Rijksgerechtshof de Nederlan
der Van der Lubbe ter dood, maar het
sprak de andere aangeklaagden vrij.
Dit was niet naar de zin van de nazi's
en daarom schiepen zij het „Volksge
rechtshof". Daarin zouden twee juris
ten en drie leken, doorgaans SS-ers,
„recht"-spreken in nationaal-socialisti-
sche zin.
President werd de beruchte Roland
Freisler. Zijn rechtsopvatting: „Wat de
nationaal-socialistische levensgemeen
schap ten goede komt is rechtvaardig;
al het andere is strafbaar. Juridisch
recht mag wegvallen als Duitsland
maar blijft bestaan".
De praktijk van het Volksgerechts
hof bestond daarin dat de aangeklaag
de heftig werd uitgefoeterd en daarna
werd veroordeeld. Het college maakte
het zo bont, dat tenslotte zelfs Hitiers
minister van justitie het tot matiging
aanmaande.
Hans-Joachim Rehse was van meet
af aan werkzaam bij het Volksge
rechtshof. In 1941 kreeg hij zitting als
volwaardig rechter. President Freisler
kwam in 1945 om bij een luchtaanval.
Rehse verzweeg na de oorlog zijn
verleden, maar viel nog geen jaar later
door de mand.
In het huidige proces zijn hem zeven
doodvonnissen ten laste gelegd waarin
hij nog verder ging dan de nazi-wetten
het voorschreven. Rehses verweer:
„Mijn beleid paste precies in de alge
mene mentaliteit toen. Had ik me dan
In mijn eentje moeten verzetten?" In
oorlogstijd, zo meent hij, is een harde
rechtspraak trouwens onvermijdelijk.
(Van onze correspondent in Israël)
NATHANYA Een Iraakse
bommenwerper van Russische make
lij, een Tupolef, heeft gistermorgen
dood en verderf gezaaid in de woon
wijken van Nathanya, een kustplaats
tussen Tel Aviv en Haifa.
Voordat de sirene voor het laag-
vliegende toestel had kunnen waar
schuwen vlogen de raketten door de
hoofdstraat van de anders zo vredi
ge badplaats, die de dag tevoren al
door Syrische vliegtuigen was aange
vallen.
Een vrouw die het vliegtuig niet
hoorde maar aan het raam stond werd
ernstig gewond. Zij overleed in een
ziekenhuis. Vijfentwintig mensen wer
den gewond, van wie vijf ernstig.
Over honderden meters liggen in de
hoofdstraat van Nathanya, die ge
naamd is naar de Zionistische leider
Theodor Herzl, glasscherven. Verschil
lende winkels zijn totaal verwoest.
Bijna alle ruiten zijn gesprongen in de
hoofdstraat. Eén winkelhuis is inge
stort.
Eén raket boorde zich in de arbei-
dersbank in Nathanya. Een groot gat
wijst de plaats aan waar de raket haar
vernietigende baan in het hoge gebouw
begon.
Enkele uren na de aanval sprak ik in
Nathanya met de overlevenden. Salo
mon Margolus, die zijn winkel tegen
over het getroffen bankgebouw heeft,
zegt: „Toen ik het gierende vliegtuig
hoorde, liep ik naar de schuilkelder
onder het bankgebouw. Mijn zoontje
voor me uit. Toen de raket zich door
de wand van het gebouw boorde, werd
ik tegen de grond gesmeten. Ik viel
bovenop mijn zeseneenhalf jarig zoon
tje Chaim!" Hij heeft verband om zijn
hoofd.
Hans Benedict, correspondent van het Amerikaanse persbureau Associated
Press en fotograaf Kurt Strumf kwamen in Gaza aan, toen de gevechten daar
in volle gang waren. Benedict telefoneerde het volgende verslag:
Er is hevig gevochten tussën de Is
raëlische troepen en de commando's
van het Palestynse bevrijdingsleger
voordat de Israëliërs tenslotte door de
Arabische stellingen konden heenbre-
ken en Gaza in het bezit namen. Over
al floten nog de kogels van de sluip
schutters toen wy de stad langs een
stille wyk binnenreden.
Plotseling een oogverblindende licht
flits en een enorme ontploffing. Een
auto voor ons, met drie verslaggevers
en een Israëlische officier, was op een
landmyn gereden. De myn was door de
terugtrekkende troepen onder het pla
veisel begraven.
Een Israëlische correspondent van
een Canadese televisiemaatschappy
kwam om het leven. Een Amerikaanse
en een Oostenrykse verslaggever wer
den gewond. De Israëlische officier liep
eveneens verwondingen op. De explosie
rukte het windscherm van onze auto.
Intussen gingen de Israëlische troe
pen voort met hun zuiveringsacties in
de wyken van de stad. De zeven uur
durende gevechten waren uitgelopen op
een verbitterde strijd van man tegen
man tusen de Israëliërs en de comman
do's van het Palestynse bevrijdingsle
ger.
De aanval op Gaza volgde op het
succes dat de Israëlische troepen maan
dag behaalden met de verovering van
Khan Yoenoes, een sterke Egyptische
vesting ten zuiden van Gaza. De op
mars van de Israëlische troepen ging
dwars door het noordelyke deel van de
strook van Gaza en sneed twee Egyp
tische divisies van de hoofdmacht af.
Tanks en artillerie rukten langzaam
op in het duister van de nacht, zich een
weg banend over vlak bouwland en wei
land. Nog in de nachteiyke uren viel
het vliegveld van Gaza in Israëlische
handen.
Het bevel voor de grote aanval op
Gaza kwam om half acht plaatselijke
tyd. Ondersteund door straaljagers
wisten de Israëlische troepen in noord-
westelyke richting door de verdedi
gingsgordel van Gaza heen te breken.
„By stukjes en beetjes kwamen we
verder. Het was alsof je een cake
sneed", zei een Israëlische luitenant.
Er brak een glimlach door het zweet
op zyn gezicht onder de gecamoufleer
de helm. „De Palestynen hebben dap
per gevochten", zei hy, „maar de mees
te van hun Egyptische officieren gin
gen op de loop toen het ernst werd.
Kijk maar eens hoe armzalig ze er uit
zien. Ze hebben niet eens behooriyke
schoenen aan".
Hy wees op een aantal gesneuvelde
Arabieren die op een hoop lagen achter
een omheining van prikkeldraad. Ze
hadden tennisschoenen aan.
„Kijk, hier ben ik gevallen, op dit
ijzeren randje. Bang ben ik niet ge
weest. In de Tweede Wereldoorlog heb
ik in de wouden van Polen tegen
Hitiers benden gevochten. In Israël
ben ik niet bang. Hier kunnen we voor
ons leven vechten."
Naast mij staat een jonge vrouw. Op
haar arm het kereltje. Moeder en zoon
zijn doodzenuwachtig. De moeder ver
telt: „Iedere nacht slapen we in de
schuilkelder van het bankgebouw. Om
halfzeven moesten we eruit. Ik ging
naar boven, naar mijn flat. Enkele
minuten later scheerde de raket door
de lucht. Het werd duister. Ik dacht
dat het gebouw naar de hemel werd
getild. Wij hebben geluk gehad."
Op haar bloesje zitten grote bloed
vlekken. Een vrouw komt met een
scherf van de raket aanlopen, die ze in
haar kamer heeft gevonden. Een groot
stuk dodelijk metaal. Enkele minuten
na de aanval werden alle gewonden
met ambulancewagens naar het zieken
huis in Nathanya gebracht.
Het Iraakse vliegtuig, dat Nathanya
in een soort wanhoopsdaad aanviel,
werd door Israëlische straaljagers ach
tervolgd en neergeschoten. De Israëli
sche luchtmacht bombardeerde na de
aanval op tyathanya een Iraakse lucht
basis waarbij zes Iraakse vliegtuigen
werden vernield.
Terwijl ik in Nathanya de oorlogs-
verschrikkingen gezien heb, komen uil
Jeruzalem berichten over grote ver
woestingen. Ongeveer vijfhonderd in
woners van het joodse deel van de stad
zijn gewond. De Israëlische radio doet
voortdurend een beroep op de bevol
king niet op straat te lopen, maar in de
schuilkelders te blijven.
Vele huizen in Jeruzalem zijn zwaar
beschadigd. Flatgebouwen zijn inge
stort. Reeds twee dagen ligt de stad
onder zwaar Jordaans artillerievuur.
Volgens de laatste berichten is echter
het Jordaanse deel van Jeruzalem door
Israëlische troepen veroverd.
PLYMOUTH Sir Francis Chiches
ter, de 65-jarige Britse zeezeiler die 28
mei als een nationale held werd inge
haald in de Zuidengelse havenstad Ply
mouth na zijn solotocht om de wereld,
is jiék.
De taaie zeerob werd maandagavond
onwel tijdens een feestelijke bijeen
komst te zijner ere in Plymouth. Na een
onderzoek in het koninklijke marine
hospitaal in de stad kon hij terugkeren
naar het officiële- gastenverblijf van
Plymouth, waar hij sinds zijn reis ver
blijft.
Artsen hebben bekend gemaakt dat
Sir Francis zeker enkele maanden vol
ledige rust moet houden. Lady Chiches-
ter liet weten dat de feestelijkheden
haar man te veel hebben vermoeid.
DEN HAAG De rerering gaat
akkoord met het vakantieschema dat
de Stichting van de Arbeid voor
volgend jaar heeft vastgesteld.
Van 1 tot en met 13 juli gaan dan
met vakantie: De werknemers in
Noord- en Zuid-Holland, Utrecht, Gel
derland ten noorden en westen van de
rivieren, alsmede de metaalindustrie in
geheel het land.
Van 15 tot en met 27 juli: Het oosten
en noorden van ons land en het
personeel in de bouwnijverheid plus
nevenbedrijven en de textielindustrie
in geheel het land.
Van 29 juli tot en met 10 augustus:
De werknemers in de rest van het
land, Noord-Brabant, Limburg en Zee
land dus.
Om een geleidelijke roulering van
alle gebieden en bedrijfstakken over
een aantal jaren mogelijk te maken is
in het advies van de Stichting een
schema van zes jaar opgenomen, lo
pend van 1968 tot en met 1973.
Na de val van Gaza voerden de Israëlische militairen zuiveringsacties uit in de veroverde wijhen van de stad. Burgers
worden in rijen opgesteld om gefouilleerd te worden.
