ZORG OM HET LAND
EN OM MIRJAM
Niet beestachtig zijn
Israëlisch plan voor de
heilige plaatsen
Verbod NPD alleen
in uiterste geval
Recordbedrag in
V.S. voor defensie
Over de
grenzen
Vrede
Israëlische ambassadeurs vrouw:
Man met zoon, ujmm \grnu.
mzcoam sSoodJs
VELE REACTIES OP EEN AD VER TENTIE
betadine
jodium
Dr. Edith Stein
wordt herdacht
Beyers Naudé
wint proces
De echte vdie niet bijt!
2 campagnes
SYMPATHIE
KALM ZIJN
TROTS
NOORSE ZEEM AIS IS
R'DAM VERDRONKEN
Niet commercieel
Adressen
JONGETJE VERDRONKEN
3 maand voorwaardelijk
Door rood licht
gereden en man
gedood
Duitse minister Lücke:
Mr. Marijnen wordt
voorzitter P.T.T.-raad
SCHADEVERGOEDING
VOOR NEDERLANDSE
GRIEKSE COMMUNISTEN
STAATLOOS
üMPS&MidJo 'Umm aufööo ÏÏMks
of die goeie jonge, puur of in long drinks
ZATERDAG 10 JUNI 1967
DEN HAAG Nóg beven haar smalle handen, die zojuist het telegram
hebben geopend. „Alles is goed met Mirjam"! Stop.
„U had niet op een beter moment kunnen komen," zegt zij in de Oosters
ingerichte hal van de Israëlische ambassadewoning. Op het van spanning ver
trokken gezicht, verschijnt even een dunne glimlach. En zij zucht.
„Het bericht is van mijn dochter, onze enige. Een paar weken hadden we
niets van haar gehoord. Ze maakt het dus goed. Ze zegt het met zachte, nau
welijks verstaanbare stem, alsof zij eerst na dagen weer een woord kan uit
brengen. Zwijgzaam, met kleine stappen, gaat zij ons voor naar de grote ont
vangstruimte, waar in het vroege middaguur de gordijnen zijn gesloten. Van
de zalen van kamers, waarvan de een in de ander overloopt, gaat een serene
rust uit. En toch is het of ook de muren verhalen over de oorlog in het verre
land.
MIRJAM LEW1N
teken van leven
TEL AVIV De Sinai-campagne
welke met de melding uit Tel Aviv
dat het Suez-kanaal is bereikt, vol
tooid schijnt en die van 1956 tonen
op enkele punten grote overeen
komst. Beide acties begonnen op
maandag, de eerste op maandag 29
oktober en de huidige op maandag
5 juni. Zowel de campagne van 1956
als die van 1967 werd met succes
voor de Israëlische strijdkrachten
binnen een week (ongeveer 100 uur)
bekroond.
De overige omstandigheden waren
echter geheel anders. In 1956 streed
Israël tezamen met Frankrijk en
Engeland tegen Egypte. Nu stond
het alleen tegenover een groot aan
tal landen die hun strijdkrachten
hadden uitgebreid.
Ditmaal vochten Israëlische sol
daten aan drie fronten langs de 872
kilometer lange grens.
In 1956 genoot Israël luchtbescher
ming van de luchtmachten van zijn
bondgenoten, terwijl bij de oorlog
van de afgelopen vier dagen in Is
raël vele malen luchtalarm werd
gegeven, hoewel slechts enkele klei
nere plaatsen werden aangevallen.
In een brede crapaud met zijden be
kleding zit mevr. Hanna Lewin, Joodse
ambassadeursvrouw van Duitse origine.
Zozeer getuigt haar houding van opge
kropte gevoelens, dat het haast pijnlijk
lijkt haar vragen te stellen. Maar dan
komt een verlossende uitlating.
„Heus, de grootste spanning is nu
voorbij. Drie weken hebben wij, mijn
man en ik, in een soort crisis geleefd.
Zal ons volk worden afgeslacht, ja of
nee? Dat is nu welhaast uitgesloten".
Haar stem, op ingehouden toon, wordt
opeens feller, wanneer zij zegt: „Ge
weldig, ongelooflijk wat ons leger in 'n
paar dagen heeft gepresteerd. Trots,
enorm trots ben ik op deze mannen".
Zij excuseert zich voor haar gebroken
Engels. „Zo dolgraag zou ik nu in het
Nederlands spreken. Juist als teken van
dankbaarheid voor alles wat het Neder
landse volk voor ons doet en heeft ge
daan. Onnoemelijk veel sympathiebe
tuigingen hebben wij hier de afgelopen
weken binnengekregen. Tientallen vrij
willigers meldden zich om hun hulp aan
te bieden. Zelfs kwam er een invalide
man aan de deur, die vroeg of hij iets
doen kon. Sommige mensen op straat
waren zó aangedaan door de oorlogssi
tuatie, dat ik ze moest troosten. Zelf
kwam ik dan huilend thuis".
Met een afgemat gebaar strijkt zij
zich over het hoofd en zucht als zij
even moet pauzeren.
Een tik op de deur en een meisje in
zwart-wit komt binnen met thee en ge
vulde schaaltjes. Mrs. Lewin raakt het
niet aan. Zij rookt alleen. „Anders nooit
zoveel, maar nu, nu", zegt zij en steekt
een nieuwe filter op. „Het moeilijke in
mijn situatie is de taak naast mijn man.
Wat hij de afgelopen weken heeft moe
ten verzetten! Ik wil daar niet over uit
weiden. Alle ambassadeurs van ons
land doen in deze tijd het uiterste wat
van hen Wordt gevraagd".
„In hoeverre ik bij zijn werk behulp
zaam kan zijn? Ik zou zo graag willen,
maar ik kan niets doen. Het enige wat
ik heb geprobeerd is mijn zenuwen zo
veel mogelijk de baas te blijven en
hem door mijn kalmte nieuwe kracht
te geven. Ik weet niet of het mij is ge
lukt".
In de gang gaat de telefoon. „Vele
malen op een dag", vertelt mrs. Le
win. „Meestal neem ik hem zelf op. Te
genwoordig ben ik toch veel thuis".
Thuis is in dit geval het sfeervolle
rijk aangeklede pand aan de Alexander
Gogelweg in Den Haag. Daar heeft 't
echtpaar Lewin sedert november van 't
vorig jaar zijn intrek genomen. Voor
heen deed het huis tevens dienst als
ambassade. „Wij wonen hier inderdaad
prachtig", zegt mrs. Lewin.
Toch klinkt er in haar stem iets van
heimwee. Naar Israël, bijvoorbeeld,
waar zij na haar huwelijk tien jaar
woonde. Herinneringen liggen ook in
Japan en vele andere landen. „Vele ma
len is mijn man van werkplaats veran
derd. Het is iets dat mij enorm veel
offers heeft gekost. Ik vind het afschu
welijk om telkens weer van vrienden
en kennisssen afscheid te moeten ne-
Want vrienden zijn mrs. Lewin bij
zonder dierbaar. „Familieleden hebben
wij niet", zegt zij. En ter verklaring:
„Mijn man en ik zijn allebei in Duits
land geboren.Het enige wat van ons
is. is onze dochter. Zij studeert en heeft
een taak als vrijwilligster. Ik zal een
foto van haar halen".
Haar pumps ketsen op de stenen trap
pen van het stille huis als zij naar bo
ven gaat. „Kijk, dit is Mirjam en die
jongen is haar vriend. Elk moment kan
hij een kogel door zijn hoofd krijgen".
Met afgewend gezicht legt mrs. Lewin
de foto's naast zich neer.
Dan mompelt zij als het ware voor
zich uit: „Waarom nou toch? Waarom
laten ze ons niet met rust? Vijftig jaar
heeft ons volk zoveel opgebouwd". En
bijna honend: „Toch blijven wjj hen de
baas. Stel even voor, honderdtwintig
miljoen Arabieren tegenover tweeëneen
half miljoen Joden. Trots ben ik op on
ze mannen".
„Wat het resultaat zal zijn van ons
succes is natuurlijk nog maar de vraag.
Dat hangt mede af van sommige na
ties. Nederland bijvoorbeeld". Zegt zij
het vriendelijkheidshalve? „Jullie land
kan absoluut heel veel voor Israël be
tekenen".
Snelle voetstappen in de hal en am
bassadeur dr. C. Lewin komt binnen.
Gehaast drukt hij lang iets gebogen
en met zilvergrijs haar ons de hand.
„Ik moet naar de ambassade", zegt
hij in het Hebreeuws tegen zijn vrouw
en excuseert zich. Even later horen wij
in de keuken de nieuwsberichten. „De
meisjes luisteren er steeds naar", ver
telt mrs. Lewin bij het afscheid. Ze ko
men het mij dan vertellen. Ik zelf lees
erg veel kranten en kijk naar de tele
visie. Die arme moeders die hun zoons
moeten offeren".
ROTTERDAM De Noorse zeeman
Steinar Hjartholm (22) opvarende
van het Noorse zeeschip „Divina" is
in de Rijnhaven in Rotterdam verdron
ken. Een schipper, die hem in het water
zag vallen probeerde tevergeefs de Noor
te redden. Een half uur later is het
stoffelijk overschot opgehaald.
Hij zei het gisteren „Ik zou heel
graag de mensen leren kenneto die
hun hond de straat opgooien en ver
volgens in alle rust met vakantie
gaan. Niet dat ik ze op hun gezicht
zou slaan, maar ik wil wel eens we
ten wat voor mensen dat zijn. On
mensen meer".
De heer Janssen heeft de man mee
gebracht die de tekst schreef onder
de honde-foto, de heer D. de Kruyff,
eigenaar van een Airdale terrier
van 14 jaar. En de tekstschrijver
zegt: „Het idee voor de advertentie
werd in een uur geboren, de foto
werd heel snel gemaakt en de tekst had
ik binnen tien minuten klaar. Ik heb
gewoon van me af geschreven, uit
woede, uit verontwaardiging. We heb
ben gezegd: hier moeten we iets te
gen doen. En ik hoop dat de mensen
over wie ik schreef, die hun hond
misschien al eens hebben achtergela
ten, nu zeggen: goed, het was toch
wel gemeen, laten we de hond die we
nu hebben maar in een pension stop
pen".
Het begon met een televisieuitzen
ding, bekeken door de heer Janssen,
thuis in de stoel, met de kop van zijn
boxer op zijn schoenen. Hij hoorde en
zag de beheerder van een dierenasiel
die vertelde over de achtergelaten
honden, het aantal dat tenminste rjog
bij hem terecht kwam.
„Ik werd zo vreselijk verontwaar
digd, dat de zaak me niet meer los
liet," vertelt hij. „Een paar dagen
daarna hadden we een bespreking en
het had me nog niet losgelaten. Van
daar die beslissing om die adverten
tie te maken".
Het eerste plan was om de honde
foto met het hondeverhaal te plaatsen
zonder erbij te zetten wie de initia
tiefnemer was.- „Omdat we de com
mercie er geheel buiten wilden la
ten", zegt de heer Janssën. „Het
wordt zo snel gedacht, nietwaar:
daar zal wel weer iets achter zitten, dat
zal toch wel weer een commercieel doel
hebben misschien".
Er is toch een naam bijgekomen, in
bescheiden lettertjes. „Juist omdat
we erop wijzen dat er dierenpensions
in overvloed zijn. Juist omdat we die
pensions aanbevelen. Goed, dan moe
ten de mensen ook weten waar ze er
een kunnen vinden in hun buurt.
Daarom hebben we er toch dat
naampje bij gezet, met de vermel
ding dat iedereen bij ons een lijst kan
krijgen met de adressen van alle die
renpensions die wij kennen en die
zich bij ons hebben opgegeven."
„En of die pensions dan goed, uit
stekend of minder goed zijn, moeten
de mensen natuurlijk zelf bekijken.
Twijfelen ze, dan kunnen ze altijd in
formeren bij de Dierenbescherming".
Eigenlijk ligt een beroep, een vin
gerwijzing als deze, helemaal op het
gebied van de Dierenbescherming,
niet?
„Helemaal", zegt de heer Janssen.
„Maar de Dierenbescherming heeft
al zoveel uitgaven en waarschijnlijk
geen geld voor een advertentie als de
onze. De Dierenbescherming werkt
wel met raambiljetten. Maar raam
biljetten zijn anders dan dit, minder
bewogen, dacht ik. We denken er nu
al over om volgend jaar iets soortge
lijks te doen, maar dan niet alleen in
het straatje van de Dierenbescher
ming, maar in samenwerking met de
dierenbescherming. Nu is de voorbe
reiding te kort geweest".
De heer Janssen heeft een grote
stapel schriftelijke reacties gekregen.
Er zijn ook brieven binnengekomen
van zo'n veertig mensen die niet eens
een hond hebben, maar het zich niet
kunnen voorstellen dat er mensen
rondlopen die hun huisdier, plostse-
ling aan zijn lot overlaten, in een om
geving die hem totaal vreemd is.
Maar ze lopen wel rond. En sommi
gen van hen zeggen: „Waarom die
hond niet wegdoen. Als we met va
kantie zijn geweest nemen we wel
weer een nieuwe". Alsof het om een
versleten tafelkleed gaat. Iedere be
heerder van een asiel kan er over mee
praten.
„Al ga je de hele straat af of het he
le flatgebouw door, er is altijd wel
iemand te vinden die zo'n dier voor
even wil verzorgen. Tegen betaling
natuurlijk, of zelfs tegen extra beta
ling. Wat zou u doen als het u werd ge
vraagd?"
Er zijn altijd mensen te vinden die
„ja" zeggen. Er zijn alleen nog men
sen die niet eens de moeite nemen
om bij die buurvrouw aan te bellen.
En daarom is die foto van die eenza
me hond in die eenzame laan zo
waar, helaas.
AMSTERDAM De 10-jarige Derick
Tjoe-Aloi uit de Burmanstraat in Am
sterdam, is gisteren bij het spelen op en
kele dekschuiten in het water van de
Mauritskade gevallen en verdronken. De
politie slaagde er na twee-en-een-half
uur in zijn lijkje op te dreggen.
De heer J. G. Janssen uit Breda, lopend in Hilversum: „Kunt u zich voorstellen
dat dit hondje straks op straat wordt gezet? Ik niet. Maar het gebeurt en het
is ontzettend".
TEL AVIV. Israël heeft bekend
gemaakt, dat het werkt aan plannen
om de heilige plaatsen in de Jordaanse
sector van Jeruzalem te beschermen
en toegankelijk te maken voor mensen
uit de gehele wereld. Dit geldt ook
voor de andere bekende plaatsen in het
door de Israëliërs veroverde gebied in
Jordanië, zoals Bethlehem, Jericho en
Hebron.
Volgens de plannen die onder leiding
van de Israëlische minister voor Reli
gieuze Zaken, Zerah, worden opgesteld,
krijgen de opperrabbijnen van Israël
de zorg voor de Joodse heiligdommen,
terwijl een comité van vertegenwoor
digers van de andere godsdiensten, toe
zicht moet houden op de niet-Joodse
heilige plaatsen.
Minister Zerah heeft opgeroepen elke
beschadiging van de heilige plaatsen te
voorkomen. Het Israëlische leger heeft
een speciale bewakingsdienst ingesteld.
Ook streven de Israëlische autoriteiten
er naar, de drie dierentuinen in het
Jordaanse deel van Jeruzalem te be
houden. Een van deze instellingen was
het persoonlijke eigendom van koning
Hoessein.
Intussen hebben vertegenwoordigers
van alle christelijke kerken in Jeruza-
AMSTERDAM Dc rechtbank In
Amsterdam heeft de 35-jarige drukker
J. O. uit Zaandam voor het veroorza
ken van een verkeersongeluk met do
delijke afloop veroordeeld tot drie
maanden gevangenisstraf voorwaarde
lijk, een boete van f 500 en drie jaar
ontzegging der rijbevoegdheid.
Op Oudejaarsdag 1966 was de man
met zijn auto op de kruising Nassau -
kade-Bosboom Toussaintstraat in Am
sterdam door een rood verkeerslicht ge
reden. Van een hoge brug kwam op dat
moment voor hem van links de brom
fietser F. de Cock, die tegen de auto op
reed en ernstig werd gewond. Tien da
gen later raakte het slachtoffer bewuste
loos en hij overleed op 9 maart aan op
gelopen complicaties.
lem tegenover de Israëlische autoritei
ten hun erkentelijkheid betuigd voor
het feit, dat de Israëliërs bij de ge
vechtshandelingen de heilige plaatsen
hebben gespaard en gerespecteerd. Na
mens de leiders van genoemde kerken
sprak de Grieks-Orthodoxe patriarch
Benedikt.
De gouverneur van het Israëlische
stadsdeel, generaal Haim Herzog, ver
telde dat speciale eenheden van het Is
raëlische leger voor de bescherming
van de bedevaartplaatsen hadden ge
zorgd. Hij herhaalde de uitspraak van
de minister van Defensie, generaal Da-
yan, dat Israël volledige vrijheid van
godsdienst garandeert.
ECHT In Echt in Limburg is een
comité geïnstalleerd, dat de herdenking
gaat voorbereiden van de 25ste verjaar
dag van het overlyden van de Duitse
filosofe en theologe, de carmelites dr.
Edith Stein (zuster Theresia Benedicta
a Cruce).
Edith Stein, geboortig uit Breslau
(Wroclaf) uit een Joods-orthodox gezin,
werd op 2 augustus 1942 door de Duitse
bezetter uit de „Carmel" in Echt weg
gevoerd en een week later in het con
centratiekamp „Auschwitz" vergast als
slachtoffer van de jodenhaat en uit
wraak over het schryven van het Ne
derlandse episcopaat tegen de Joden
vervolging.
Het comité heeft besloten om de his
torische data 2 augustus, dag van de ar
restatie van Edith Stein, en 9 augustus,
haar sterfdag, als uitgangspunt te ne
men voor de herdenkingsplechtigheden,
die een bescheiden karakter zullen dra
gen, passend bij de figuur en de per
soon van zuster Benedicta.
Op woensdag 2 augustus zal er een
intieme herdenking worden gehouden in
het klooster van de zusters carmelites-
sen te Echt. De herdenking door de
Echter gemeenschap is vastgesteld op
zaterdag o augustus in de dekenale kerk
van de heilige Landricus. Een deskun
dig spreker zal een herdenkingsrede
uitspreken.
Zondag 6 augustus zal in alle kerken
van de gemeente een predikatie worden
gehouden over de persoon van dr. Edith
Stein.
BONN De Duitse minister van Binnenlandse Zaken Paul Lücke heeft vry-
dag in de Bondsdag verklaard, dat hy alleen in het uiterste geval de extreem
rechtse National Democratische Partei (N.D.P.) buiten de wet zal plaatsen.
mm*-
Hij zei, „De eerste taak van mijn mi
nisterie is de uitvoering van een natio
naal programma van moderne politieke
opvoeding." Hij zegde toe voor het ein
de van het jaar een voorstel tot wijzi
ging van de kieswet te zullen indienen.
Hoewel Lücke dit niet met zoveel
woorden zei, is deze wetswijziging be
doeld het de NPD onmogelijk te maken
bij de algemene verkiezingen van 1969
enige zetels in de Bondsdag te halen.
De NDP is op dit moment vertegen
woordigd in parlementen van 5 van de
11 Duitse deelstaten. Het ministerie van
Lücke beschuldigt de NDP van nazisti
sche ideeën, hoewel de partijleiding ont
kent neo-nazistische sympathieën te
koesteren.
Lücke is tot dusver niet gezwicht voor
de ook door sommige van zijn mede
ministers op hem uitgeoefende aandrang
het federale hooggerechtshof te verzoe
ken de NDP te verbieden.
Vrijdag zei de minister, dat hij meer
heil verwachtte van politieke opvoeding
die een tegenwicht moet vormen tegen
de radicale propaganda van de extre
misten van links en rechts.
Hij vroeg voor dit programma een
krediet van 9 miljoen Mark.
Volgens Lücke zouden de onlangs uit
gebroken interne geschillen de positie
van de NDP aanzienlijk verzwakken en
haar prestige bij het kiezersvolk blij
vend aantasten.
De aankondiging dat de regering de
kieswet wil wijzigen, wekte verbazing
in de Bondsdag. De regeringspartijen -
de CDU en de SPD - zijn het er name
lijk nog niet over eens hoe de wijzigin
gen zouden moeten luiden.
DEN HAAG Met ingang van heden
is tot voorzitter van de PTT-raad be
noemd mr. V. G. M. Marynen, voorzit
ter van het openbaar lichaam Rynmond
en oud-minister-president.
Mr. Marijnen volgt mr. dr. P. J. Wit-
teman op, die sinds de oprichting van de
raad in 1956 het voorzitterschap heeft
bekleed en van wie op 24 februari j.l.
afscheid werd genomen.
De taak van de PTT-raad bestaat o.m.
uit het adviseren van de minister van
Verkeer en Waterstaat in alle zaken van
algemeen beleid en de directeur-gene
raal van PTT met betrekking tot de uit
voering van de diensten van het staats
bedrijf. Tevens is de raad het orgaan
van overleg tussen het staatsbedrijf der
PTT en de gebruikers van de diensten
van dit bedrijf.
Mr. Marijnen zal voor het eerst als
voorzitter optreden in de 15 juni a.s. te
houden vergadering van de PTT-raad.
JOHANNESBURG Twee voor
aanstaande theologen van de Neder
duits Hervormde kerk hebben een
marathon-proces van twee maanden
gewonnen tegen een collega, die zij
wegens smaad had aangeklaagd.
Rechter William Trollip van het
Hof in Johannesburg heeft vrydag pro
fessor Adriaan Pont van de universi
teit van Pretoria veroordeeld om zo
wel aan prof. Albert Geyser, hoogle
raar in Johannesburg als aan ds. C.
F. Beyers Naudè, directeur van het
Christelijke Instituut, een schadever
goeding te betalen van 10.000 rond
(f 50.000.—).
De aanklagers hadden zich tot de
rechter gewend, omdat Pont hen
communisten en aanhangers van een
gewelddadige revolutie in Zuid-Afrika
had genoemd.
Geyser en Naudè hadden elk 20.000
rand geëist. Rechter Trollip veroor
deelde prof. Pont ook tot betaling van
de proceskosten.
De aanklacht kwam voort uit een
reeks artikelen die Pont geschreven
heeft in „Die Hervormer", het offi
ciële orgaan van de hervormde kerk,
een van de drie Nederduitse protes
tantse kerk in het land.
De eisers beweerden, dat Pont zijn
lezers had verteld, dat zij personen
waren van een verachtelijk laag mo
reel peil, die hun kerk, land en pro
testants geloof hadden verraden, aan
hangers waren van revolutie en oor
log tegen Zuid-Afrika en de moord op
vrouwen en kinderen bevorderden.
Pont moet ook zes pet. rente per
jaar betalen op de twee bedragen tot
het ogenblik, dat hij de bedragen
heeft voldaan.
LONDEN Een rechtbank in Lon
den heeft de weduwe van een Neder
lands scheikundig ingenieur een schade
vergoeding van 26.400 Pond St. (onge
veer 264.000 gulden) toegekend. De man
kwam in '63 bij een auto-ongeluk in
Engeland om het leven. De weduwe,
mevr. Van der Gugten-Ruinard, woont
met haar twee kinderen in Den Haag.
ADVERTENTIE
WASHINGTON Met een waarschu
wing dat er nog meer nodig zal zijn,
heeft de toewijzingscommissie van het
Huis van Afgevaardigden vrijdag een
bedrag van 70.3 miljard dollar aanbe
volen voor de Defensie. Hierin is 20.3
miljard begrepen voor de oorlog in
Viëtnam. Het is een record voor vre
destijd.
Het is 1,29 miljard minder dan pre
sident Johnson had gevraagd voor het
1 juli a.s. aanvangende begrotingsjaar
en het is een aanvulling van naar schat
ting 43,7 miljard dollar aan vroeger
toegewezen fondsen, welke beschikbaar
blijven.
Het aanbevolen bedrag is 65,6 mil
joen meer dan het voor het lopende be
grotingsjaar toegewezen bedrag. Maar
een enkele keer eerder, in het begro
tingsjaar 1944 tijdens de tweede we
reldoorlog, heeft het Congres meer
fondsen voor defensie goedgekeurd. De
toewijzingen in dat jaar beliepen 86,4*
miljard dollar.
De commissie legt er in haar rapport
de nadruk op dat geen enkele van de
ATHENE De Griekse minister van
Binnenlandse Zaken, generaal Patta-
kos heeft 154 communisten uit het noor
den van 't land van de Griekse nationa
liteit vervallen verklaard.
door de commissie aangebrachte be
snoeiingen de militaire krachtsinspan
ning zal hinderen en dat er voor het
einde van het jaar waarschijnlijk nog
meer fondsen nodig zullen zijn.
De commissie zei, dat het tempo en
de kosten van de oorlog in Zuidoost-
Azië zich omhoog bewegen. De kosten
van een oorlog kunnen nooit precies
vooruit worden bepaald. De ac
ties van de tegenstander wegen zwaar
op zulke zaken. Aan elk verzoek om
meer geld zal hoge prioriteit worden
verleend.
De wet komt volgende week in be
handeling in het Huis.
De besnoeiingen die de commissie
heeft aangebracht gelden programma's
van het ministerie van Defensie die
geen rechtstreeks verband met de oorlog
houden. Voor sommige posten kende de
commissie meer toe dan de president
had voorgesteld.
Tegen het einde van het jaar zullen
er in totaal 3-464.302 Amerikanen in
militaire dienst zijn, te weten 1.521.000
in het leger, 762.300 in de marine,
294.900 bij de mariniers en 887.100 in de
luchtmacht.
Tot het nieuwe materiaal dat het le
ger krijgt behoren 1479 vliegtuigen. Het
geld voor de marine steunt een actieve
vloot van 938 schepen en 8878 actieve
vliegtuigen. De luchtmacht heeft een
actieve inventaris van 14.038 vliegtui
gen, waaronder 600 grote BI52 bom
menwerpers.
'N'.A 'm>
JJoezeer men ook verheugd m
zijn, dat de strijd met de wapens,
officieel, in het Midden-Oosten is ge
ëindigd, men zal er toch wel goed aan
doen te bedenken, dat de oorzaken van
de conflicten in dit roerige werelddeel
nog geenszins zijn weggenomen.
Egypte moge dan al de wapens
strekken en Syrië zijn voorbeeld wil
len volgen, daarmee is de positie van
Israël nog geenszins veilig.
Want de instelling waarmee de
Arabieren nu hun aanvalsplannen heb
ben moeten opbergen, is er een van
wraak en zinnen op revanche.
Nassers tanks mogen dan als uit
gebrande vodden in de Sinai liggen,
wachtend op de schrootwagens van de
Israëliërs die vele miljoenen buit voor
de smeltovens ophalen, er is geen twij-
feLaan, dat de plannen voor aankoop
van nieuwe al gereed liggen.
De fellahin, de arme Egyptische
keuterboertjes, zullen nog krommer
moeten gaan liggen voor - oprich
ting van een nieuw leg' Rusland
zal met graagte de besi",*« .n note
ren en incasseren.
En Israël zal zijn voor ontwikkeling
zo nodige geld weer node in wapens
moeten steken.
En dan zal men over vijf of tien
jaar weer zover zijn als men nu is en
kan Nasser of een andere Arabische
dictator weer tot bloedige aanvals
plannen overgaan.
TXet zal nu moeten blijken of de
Verenigde Naties de wijsheid en
de kracht bezitten verder te denken en
te gaan.
Daarvoor zijn twee oplossingen.
OE THANT
veel wijsheid nodig
Of men zal Israël moeten laten in
het bezit van grote stukken van het nu
veroverde gebied, om zijn land verde
digbaar te maken, of men zal garan
ties en dan van de Verenigde Naties
moeten geven dat een nieuwe aanvals-
actie van de Arabische staten onmo
gelijk wordt.
TXet eerste is in principe in strijd
met de beginselen van het Vol
kenrecht, dat geen gewelddadige ge
biedsuitbreidingen erkent en met de
uitspraken van de Israëlische regering,
dat men niet op territoriale uitbrei
ding is uitgeweest.
Bovendien zal Israël er ook niet erg
op gesteld zijn, vele Arabieren die in
het te annexeren gebied leven, zo
maar in het land op te nemen. Zij
konden dan de echte Israëliërs wel
eens in getal gaan overtreffen.
lytaar dan zal men tot de tweede op
lossing moeten overgaan.
Dat kan in de vorm van. een plech
tige garantie.
Dat kan ook in de vorm van een
bufferzone tussen Egypte en Israël,
maar dan met een V.N.-leger dat niet
bij het eerste wenkbrauwfronsen van
een boze dictator de vlucht neemt en
zo juist de agressie bevordert.
IJet valt niet te ontkennen, dat er
veel wijsheid en staatsmanschap
nodig zal zijn. om tot een werkelijke
vrede te komen, maar het zal nodig
zijn.
Indien men geen levensrecht van
Israël garandeert en zo via de vrede
de materiële verheffing van de volke
ren in het Midden-Oosten mogelijk
maakt, door de miljarden voor oorlogs
tuig aan vredesdoeleinden ten goede
te laten komen, zal men slechts een
uitstel van de wapenstilstand tot een
nieuwe uitbarsting kunnen bewerk
stelligen.
ADVERTENTIE
°J loJMfo