ZORG OM HET LAND EN OM MIRJAM Niet beestachtig zijn Israëlisch plan voor de heilige plaatsen Verbod NPD alleen in uiterste geval Recordbedrag in V.S. voor defensie Over de grenzen Vrede Israëlische ambassadeurs vrouw: Man met zoon, ujmm \grnu. mzcoam sSoodJs VELE REACTIES OP EEN AD VER TENTIE betadine jodium Dr. Edith Stein wordt herdacht Beyers Naudé wint proces De echte vdie niet bijt! 2 campagnes SYMPATHIE KALM ZIJN TROTS NOORSE ZEEM AIS IS R'DAM VERDRONKEN Niet commercieel Adressen JONGETJE VERDRONKEN 3 maand voorwaardelijk Door rood licht gereden en man gedood Duitse minister Lücke: Mr. Marijnen wordt voorzitter P.T.T.-raad SCHADEVERGOEDING VOOR NEDERLANDSE GRIEKSE COMMUNISTEN STAATLOOS üMPS&MidJo 'Umm aufööo ÏÏMks of die goeie jonge, puur of in long drinks ZATERDAG 10 JUNI 1967 DEN HAAG Nóg beven haar smalle handen, die zojuist het telegram hebben geopend. „Alles is goed met Mirjam"! Stop. „U had niet op een beter moment kunnen komen," zegt zij in de Oosters ingerichte hal van de Israëlische ambassadewoning. Op het van spanning ver trokken gezicht, verschijnt even een dunne glimlach. En zij zucht. „Het bericht is van mijn dochter, onze enige. Een paar weken hadden we niets van haar gehoord. Ze maakt het dus goed. Ze zegt het met zachte, nau welijks verstaanbare stem, alsof zij eerst na dagen weer een woord kan uit brengen. Zwijgzaam, met kleine stappen, gaat zij ons voor naar de grote ont vangstruimte, waar in het vroege middaguur de gordijnen zijn gesloten. Van de zalen van kamers, waarvan de een in de ander overloopt, gaat een serene rust uit. En toch is het of ook de muren verhalen over de oorlog in het verre land. MIRJAM LEW1N teken van leven TEL AVIV De Sinai-campagne welke met de melding uit Tel Aviv dat het Suez-kanaal is bereikt, vol tooid schijnt en die van 1956 tonen op enkele punten grote overeen komst. Beide acties begonnen op maandag, de eerste op maandag 29 oktober en de huidige op maandag 5 juni. Zowel de campagne van 1956 als die van 1967 werd met succes voor de Israëlische strijdkrachten binnen een week (ongeveer 100 uur) bekroond. De overige omstandigheden waren echter geheel anders. In 1956 streed Israël tezamen met Frankrijk en Engeland tegen Egypte. Nu stond het alleen tegenover een groot aan tal landen die hun strijdkrachten hadden uitgebreid. Ditmaal vochten Israëlische sol daten aan drie fronten langs de 872 kilometer lange grens. In 1956 genoot Israël luchtbescher ming van de luchtmachten van zijn bondgenoten, terwijl bij de oorlog van de afgelopen vier dagen in Is raël vele malen luchtalarm werd gegeven, hoewel slechts enkele klei nere plaatsen werden aangevallen. In een brede crapaud met zijden be kleding zit mevr. Hanna Lewin, Joodse ambassadeursvrouw van Duitse origine. Zozeer getuigt haar houding van opge kropte gevoelens, dat het haast pijnlijk lijkt haar vragen te stellen. Maar dan komt een verlossende uitlating. „Heus, de grootste spanning is nu voorbij. Drie weken hebben wij, mijn man en ik, in een soort crisis geleefd. Zal ons volk worden afgeslacht, ja of nee? Dat is nu welhaast uitgesloten". Haar stem, op ingehouden toon, wordt opeens feller, wanneer zij zegt: „Ge weldig, ongelooflijk wat ons leger in 'n paar dagen heeft gepresteerd. Trots, enorm trots ben ik op deze mannen". Zij excuseert zich voor haar gebroken Engels. „Zo dolgraag zou ik nu in het Nederlands spreken. Juist als teken van dankbaarheid voor alles wat het Neder landse volk voor ons doet en heeft ge daan. Onnoemelijk veel sympathiebe tuigingen hebben wij hier de afgelopen weken binnengekregen. Tientallen vrij willigers meldden zich om hun hulp aan te bieden. Zelfs kwam er een invalide man aan de deur, die vroeg of hij iets doen kon. Sommige mensen op straat waren zó aangedaan door de oorlogssi tuatie, dat ik ze moest troosten. Zelf kwam ik dan huilend thuis". Met een afgemat gebaar strijkt zij zich over het hoofd en zucht als zij even moet pauzeren. Een tik op de deur en een meisje in zwart-wit komt binnen met thee en ge vulde schaaltjes. Mrs. Lewin raakt het niet aan. Zij rookt alleen. „Anders nooit zoveel, maar nu, nu", zegt zij en steekt een nieuwe filter op. „Het moeilijke in mijn situatie is de taak naast mijn man. Wat hij de afgelopen weken heeft moe ten verzetten! Ik wil daar niet over uit weiden. Alle ambassadeurs van ons land doen in deze tijd het uiterste wat van hen Wordt gevraagd". „In hoeverre ik bij zijn werk behulp zaam kan zijn? Ik zou zo graag willen, maar ik kan niets doen. Het enige wat ik heb geprobeerd is mijn zenuwen zo veel mogelijk de baas te blijven en hem door mijn kalmte nieuwe kracht te geven. Ik weet niet of het mij is ge lukt". In de gang gaat de telefoon. „Vele malen op een dag", vertelt mrs. Le win. „Meestal neem ik hem zelf op. Te genwoordig ben ik toch veel thuis". Thuis is in dit geval het sfeervolle rijk aangeklede pand aan de Alexander Gogelweg in Den Haag. Daar heeft 't echtpaar Lewin sedert november van 't vorig jaar zijn intrek genomen. Voor heen deed het huis tevens dienst als ambassade. „Wij wonen hier inderdaad prachtig", zegt mrs. Lewin. Toch klinkt er in haar stem iets van heimwee. Naar Israël, bijvoorbeeld, waar zij na haar huwelijk tien jaar woonde. Herinneringen liggen ook in Japan en vele andere landen. „Vele ma len is mijn man van werkplaats veran derd. Het is iets dat mij enorm veel offers heeft gekost. Ik vind het afschu welijk om telkens weer van vrienden en kennisssen afscheid te moeten ne- Want vrienden zijn mrs. Lewin bij zonder dierbaar. „Familieleden hebben wij niet", zegt zij. En ter verklaring: „Mijn man en ik zijn allebei in Duits land geboren.Het enige wat van ons is. is onze dochter. Zij studeert en heeft een taak als vrijwilligster. Ik zal een foto van haar halen". Haar pumps ketsen op de stenen trap pen van het stille huis als zij naar bo ven gaat. „Kijk, dit is Mirjam en die jongen is haar vriend. Elk moment kan hij een kogel door zijn hoofd krijgen". Met afgewend gezicht legt mrs. Lewin de foto's naast zich neer. Dan mompelt zij als het ware voor zich uit: „Waarom nou toch? Waarom laten ze ons niet met rust? Vijftig jaar heeft ons volk zoveel opgebouwd". En bijna honend: „Toch blijven wjj hen de baas. Stel even voor, honderdtwintig miljoen Arabieren tegenover tweeëneen half miljoen Joden. Trots ben ik op on ze mannen". „Wat het resultaat zal zijn van ons succes is natuurlijk nog maar de vraag. Dat hangt mede af van sommige na ties. Nederland bijvoorbeeld". Zegt zij het vriendelijkheidshalve? „Jullie land kan absoluut heel veel voor Israël be tekenen". Snelle voetstappen in de hal en am bassadeur dr. C. Lewin komt binnen. Gehaast drukt hij lang iets gebogen en met zilvergrijs haar ons de hand. „Ik moet naar de ambassade", zegt hij in het Hebreeuws tegen zijn vrouw en excuseert zich. Even later horen wij in de keuken de nieuwsberichten. „De meisjes luisteren er steeds naar", ver telt mrs. Lewin bij het afscheid. Ze ko men het mij dan vertellen. Ik zelf lees erg veel kranten en kijk naar de tele visie. Die arme moeders die hun zoons moeten offeren". ROTTERDAM De Noorse zeeman Steinar Hjartholm (22) opvarende van het Noorse zeeschip „Divina" is in de Rijnhaven in Rotterdam verdron ken. Een schipper, die hem in het water zag vallen probeerde tevergeefs de Noor te redden. Een half uur later is het stoffelijk overschot opgehaald. Hij zei het gisteren „Ik zou heel graag de mensen leren kenneto die hun hond de straat opgooien en ver volgens in alle rust met vakantie gaan. Niet dat ik ze op hun gezicht zou slaan, maar ik wil wel eens we ten wat voor mensen dat zijn. On mensen meer". De heer Janssen heeft de man mee gebracht die de tekst schreef onder de honde-foto, de heer D. de Kruyff, eigenaar van een Airdale terrier van 14 jaar. En de tekstschrijver zegt: „Het idee voor de advertentie werd in een uur geboren, de foto werd heel snel gemaakt en de tekst had ik binnen tien minuten klaar. Ik heb gewoon van me af geschreven, uit woede, uit verontwaardiging. We heb ben gezegd: hier moeten we iets te gen doen. En ik hoop dat de mensen over wie ik schreef, die hun hond misschien al eens hebben achtergela ten, nu zeggen: goed, het was toch wel gemeen, laten we de hond die we nu hebben maar in een pension stop pen". Het begon met een televisieuitzen ding, bekeken door de heer Janssen, thuis in de stoel, met de kop van zijn boxer op zijn schoenen. Hij hoorde en zag de beheerder van een dierenasiel die vertelde over de achtergelaten honden, het aantal dat tenminste rjog bij hem terecht kwam. „Ik werd zo vreselijk verontwaar digd, dat de zaak me niet meer los liet," vertelt hij. „Een paar dagen daarna hadden we een bespreking en het had me nog niet losgelaten. Van daar die beslissing om die adverten tie te maken". Het eerste plan was om de honde foto met het hondeverhaal te plaatsen zonder erbij te zetten wie de initia tiefnemer was.- „Omdat we de com mercie er geheel buiten wilden la ten", zegt de heer Janssën. „Het wordt zo snel gedacht, nietwaar: daar zal wel weer iets achter zitten, dat zal toch wel weer een commercieel doel hebben misschien". Er is toch een naam bijgekomen, in bescheiden lettertjes. „Juist omdat we erop wijzen dat er dierenpensions in overvloed zijn. Juist omdat we die pensions aanbevelen. Goed, dan moe ten de mensen ook weten waar ze er een kunnen vinden in hun buurt. Daarom hebben we er toch dat naampje bij gezet, met de vermel ding dat iedereen bij ons een lijst kan krijgen met de adressen van alle die renpensions die wij kennen en die zich bij ons hebben opgegeven." „En of die pensions dan goed, uit stekend of minder goed zijn, moeten de mensen natuurlijk zelf bekijken. Twijfelen ze, dan kunnen ze altijd in formeren bij de Dierenbescherming". Eigenlijk ligt een beroep, een vin gerwijzing als deze, helemaal op het gebied van de Dierenbescherming, niet? „Helemaal", zegt de heer Janssen. „Maar de Dierenbescherming heeft al zoveel uitgaven en waarschijnlijk geen geld voor een advertentie als de onze. De Dierenbescherming werkt wel met raambiljetten. Maar raam biljetten zijn anders dan dit, minder bewogen, dacht ik. We denken er nu al over om volgend jaar iets soortge lijks te doen, maar dan niet alleen in het straatje van de Dierenbescher ming, maar in samenwerking met de dierenbescherming. Nu is de voorbe reiding te kort geweest". De heer Janssen heeft een grote stapel schriftelijke reacties gekregen. Er zijn ook brieven binnengekomen van zo'n veertig mensen die niet eens een hond hebben, maar het zich niet kunnen voorstellen dat er mensen rondlopen die hun huisdier, plostse- ling aan zijn lot overlaten, in een om geving die hem totaal vreemd is. Maar ze lopen wel rond. En sommi gen van hen zeggen: „Waarom die hond niet wegdoen. Als we met va kantie zijn geweest nemen we wel weer een nieuwe". Alsof het om een versleten tafelkleed gaat. Iedere be heerder van een asiel kan er over mee praten. „Al ga je de hele straat af of het he le flatgebouw door, er is altijd wel iemand te vinden die zo'n dier voor even wil verzorgen. Tegen betaling natuurlijk, of zelfs tegen extra beta ling. Wat zou u doen als het u werd ge vraagd?" Er zijn altijd mensen te vinden die „ja" zeggen. Er zijn alleen nog men sen die niet eens de moeite nemen om bij die buurvrouw aan te bellen. En daarom is die foto van die eenza me hond in die eenzame laan zo waar, helaas. AMSTERDAM De 10-jarige Derick Tjoe-Aloi uit de Burmanstraat in Am sterdam, is gisteren bij het spelen op en kele dekschuiten in het water van de Mauritskade gevallen en verdronken. De politie slaagde er na twee-en-een-half uur in zijn lijkje op te dreggen. De heer J. G. Janssen uit Breda, lopend in Hilversum: „Kunt u zich voorstellen dat dit hondje straks op straat wordt gezet? Ik niet. Maar het gebeurt en het is ontzettend". TEL AVIV. Israël heeft bekend gemaakt, dat het werkt aan plannen om de heilige plaatsen in de Jordaanse sector van Jeruzalem te beschermen en toegankelijk te maken voor mensen uit de gehele wereld. Dit geldt ook voor de andere bekende plaatsen in het door de Israëliërs veroverde gebied in Jordanië, zoals Bethlehem, Jericho en Hebron. Volgens de plannen die onder leiding van de Israëlische minister voor Reli gieuze Zaken, Zerah, worden opgesteld, krijgen de opperrabbijnen van Israël de zorg voor de Joodse heiligdommen, terwijl een comité van vertegenwoor digers van de andere godsdiensten, toe zicht moet houden op de niet-Joodse heilige plaatsen. Minister Zerah heeft opgeroepen elke beschadiging van de heilige plaatsen te voorkomen. Het Israëlische leger heeft een speciale bewakingsdienst ingesteld. Ook streven de Israëlische autoriteiten er naar, de drie dierentuinen in het Jordaanse deel van Jeruzalem te be houden. Een van deze instellingen was het persoonlijke eigendom van koning Hoessein. Intussen hebben vertegenwoordigers van alle christelijke kerken in Jeruza- AMSTERDAM Dc rechtbank In Amsterdam heeft de 35-jarige drukker J. O. uit Zaandam voor het veroorza ken van een verkeersongeluk met do delijke afloop veroordeeld tot drie maanden gevangenisstraf voorwaarde lijk, een boete van f 500 en drie jaar ontzegging der rijbevoegdheid. Op Oudejaarsdag 1966 was de man met zijn auto op de kruising Nassau - kade-Bosboom Toussaintstraat in Am sterdam door een rood verkeerslicht ge reden. Van een hoge brug kwam op dat moment voor hem van links de brom fietser F. de Cock, die tegen de auto op reed en ernstig werd gewond. Tien da gen later raakte het slachtoffer bewuste loos en hij overleed op 9 maart aan op gelopen complicaties. lem tegenover de Israëlische autoritei ten hun erkentelijkheid betuigd voor het feit, dat de Israëliërs bij de ge vechtshandelingen de heilige plaatsen hebben gespaard en gerespecteerd. Na mens de leiders van genoemde kerken sprak de Grieks-Orthodoxe patriarch Benedikt. De gouverneur van het Israëlische stadsdeel, generaal Haim Herzog, ver telde dat speciale eenheden van het Is raëlische leger voor de bescherming van de bedevaartplaatsen hadden ge zorgd. Hij herhaalde de uitspraak van de minister van Defensie, generaal Da- yan, dat Israël volledige vrijheid van godsdienst garandeert. ECHT In Echt in Limburg is een comité geïnstalleerd, dat de herdenking gaat voorbereiden van de 25ste verjaar dag van het overlyden van de Duitse filosofe en theologe, de carmelites dr. Edith Stein (zuster Theresia Benedicta a Cruce). Edith Stein, geboortig uit Breslau (Wroclaf) uit een Joods-orthodox gezin, werd op 2 augustus 1942 door de Duitse bezetter uit de „Carmel" in Echt weg gevoerd en een week later in het con centratiekamp „Auschwitz" vergast als slachtoffer van de jodenhaat en uit wraak over het schryven van het Ne derlandse episcopaat tegen de Joden vervolging. Het comité heeft besloten om de his torische data 2 augustus, dag van de ar restatie van Edith Stein, en 9 augustus, haar sterfdag, als uitgangspunt te ne men voor de herdenkingsplechtigheden, die een bescheiden karakter zullen dra gen, passend bij de figuur en de per soon van zuster Benedicta. Op woensdag 2 augustus zal er een intieme herdenking worden gehouden in het klooster van de zusters carmelites- sen te Echt. De herdenking door de Echter gemeenschap is vastgesteld op zaterdag o augustus in de dekenale kerk van de heilige Landricus. Een deskun dig spreker zal een herdenkingsrede uitspreken. Zondag 6 augustus zal in alle kerken van de gemeente een predikatie worden gehouden over de persoon van dr. Edith Stein. BONN De Duitse minister van Binnenlandse Zaken Paul Lücke heeft vry- dag in de Bondsdag verklaard, dat hy alleen in het uiterste geval de extreem rechtse National Democratische Partei (N.D.P.) buiten de wet zal plaatsen. mm*- Hij zei, „De eerste taak van mijn mi nisterie is de uitvoering van een natio naal programma van moderne politieke opvoeding." Hij zegde toe voor het ein de van het jaar een voorstel tot wijzi ging van de kieswet te zullen indienen. Hoewel Lücke dit niet met zoveel woorden zei, is deze wetswijziging be doeld het de NPD onmogelijk te maken bij de algemene verkiezingen van 1969 enige zetels in de Bondsdag te halen. De NDP is op dit moment vertegen woordigd in parlementen van 5 van de 11 Duitse deelstaten. Het ministerie van Lücke beschuldigt de NDP van nazisti sche ideeën, hoewel de partijleiding ont kent neo-nazistische sympathieën te koesteren. Lücke is tot dusver niet gezwicht voor de ook door sommige van zijn mede ministers op hem uitgeoefende aandrang het federale hooggerechtshof te verzoe ken de NDP te verbieden. Vrijdag zei de minister, dat hij meer heil verwachtte van politieke opvoeding die een tegenwicht moet vormen tegen de radicale propaganda van de extre misten van links en rechts. Hij vroeg voor dit programma een krediet van 9 miljoen Mark. Volgens Lücke zouden de onlangs uit gebroken interne geschillen de positie van de NDP aanzienlijk verzwakken en haar prestige bij het kiezersvolk blij vend aantasten. De aankondiging dat de regering de kieswet wil wijzigen, wekte verbazing in de Bondsdag. De regeringspartijen - de CDU en de SPD - zijn het er name lijk nog niet over eens hoe de wijzigin gen zouden moeten luiden. DEN HAAG Met ingang van heden is tot voorzitter van de PTT-raad be noemd mr. V. G. M. Marynen, voorzit ter van het openbaar lichaam Rynmond en oud-minister-president. Mr. Marijnen volgt mr. dr. P. J. Wit- teman op, die sinds de oprichting van de raad in 1956 het voorzitterschap heeft bekleed en van wie op 24 februari j.l. afscheid werd genomen. De taak van de PTT-raad bestaat o.m. uit het adviseren van de minister van Verkeer en Waterstaat in alle zaken van algemeen beleid en de directeur-gene raal van PTT met betrekking tot de uit voering van de diensten van het staats bedrijf. Tevens is de raad het orgaan van overleg tussen het staatsbedrijf der PTT en de gebruikers van de diensten van dit bedrijf. Mr. Marijnen zal voor het eerst als voorzitter optreden in de 15 juni a.s. te houden vergadering van de PTT-raad. JOHANNESBURG Twee voor aanstaande theologen van de Neder duits Hervormde kerk hebben een marathon-proces van twee maanden gewonnen tegen een collega, die zij wegens smaad had aangeklaagd. Rechter William Trollip van het Hof in Johannesburg heeft vrydag pro fessor Adriaan Pont van de universi teit van Pretoria veroordeeld om zo wel aan prof. Albert Geyser, hoogle raar in Johannesburg als aan ds. C. F. Beyers Naudè, directeur van het Christelijke Instituut, een schadever goeding te betalen van 10.000 rond (f 50.000.—). De aanklagers hadden zich tot de rechter gewend, omdat Pont hen communisten en aanhangers van een gewelddadige revolutie in Zuid-Afrika had genoemd. Geyser en Naudè hadden elk 20.000 rand geëist. Rechter Trollip veroor deelde prof. Pont ook tot betaling van de proceskosten. De aanklacht kwam voort uit een reeks artikelen die Pont geschreven heeft in „Die Hervormer", het offi ciële orgaan van de hervormde kerk, een van de drie Nederduitse protes tantse kerk in het land. De eisers beweerden, dat Pont zijn lezers had verteld, dat zij personen waren van een verachtelijk laag mo reel peil, die hun kerk, land en pro testants geloof hadden verraden, aan hangers waren van revolutie en oor log tegen Zuid-Afrika en de moord op vrouwen en kinderen bevorderden. Pont moet ook zes pet. rente per jaar betalen op de twee bedragen tot het ogenblik, dat hij de bedragen heeft voldaan. LONDEN Een rechtbank in Lon den heeft de weduwe van een Neder lands scheikundig ingenieur een schade vergoeding van 26.400 Pond St. (onge veer 264.000 gulden) toegekend. De man kwam in '63 bij een auto-ongeluk in Engeland om het leven. De weduwe, mevr. Van der Gugten-Ruinard, woont met haar twee kinderen in Den Haag. ADVERTENTIE WASHINGTON Met een waarschu wing dat er nog meer nodig zal zijn, heeft de toewijzingscommissie van het Huis van Afgevaardigden vrijdag een bedrag van 70.3 miljard dollar aanbe volen voor de Defensie. Hierin is 20.3 miljard begrepen voor de oorlog in Viëtnam. Het is een record voor vre destijd. Het is 1,29 miljard minder dan pre sident Johnson had gevraagd voor het 1 juli a.s. aanvangende begrotingsjaar en het is een aanvulling van naar schat ting 43,7 miljard dollar aan vroeger toegewezen fondsen, welke beschikbaar blijven. Het aanbevolen bedrag is 65,6 mil joen meer dan het voor het lopende be grotingsjaar toegewezen bedrag. Maar een enkele keer eerder, in het begro tingsjaar 1944 tijdens de tweede we reldoorlog, heeft het Congres meer fondsen voor defensie goedgekeurd. De toewijzingen in dat jaar beliepen 86,4* miljard dollar. De commissie legt er in haar rapport de nadruk op dat geen enkele van de ATHENE De Griekse minister van Binnenlandse Zaken, generaal Patta- kos heeft 154 communisten uit het noor den van 't land van de Griekse nationa liteit vervallen verklaard. door de commissie aangebrachte be snoeiingen de militaire krachtsinspan ning zal hinderen en dat er voor het einde van het jaar waarschijnlijk nog meer fondsen nodig zullen zijn. De commissie zei, dat het tempo en de kosten van de oorlog in Zuidoost- Azië zich omhoog bewegen. De kosten van een oorlog kunnen nooit precies vooruit worden bepaald. De ac ties van de tegenstander wegen zwaar op zulke zaken. Aan elk verzoek om meer geld zal hoge prioriteit worden verleend. De wet komt volgende week in be handeling in het Huis. De besnoeiingen die de commissie heeft aangebracht gelden programma's van het ministerie van Defensie die geen rechtstreeks verband met de oorlog houden. Voor sommige posten kende de commissie meer toe dan de president had voorgesteld. Tegen het einde van het jaar zullen er in totaal 3-464.302 Amerikanen in militaire dienst zijn, te weten 1.521.000 in het leger, 762.300 in de marine, 294.900 bij de mariniers en 887.100 in de luchtmacht. Tot het nieuwe materiaal dat het le ger krijgt behoren 1479 vliegtuigen. Het geld voor de marine steunt een actieve vloot van 938 schepen en 8878 actieve vliegtuigen. De luchtmacht heeft een actieve inventaris van 14.038 vliegtui gen, waaronder 600 grote BI52 bom menwerpers. 'N'.A 'm> JJoezeer men ook verheugd m zijn, dat de strijd met de wapens, officieel, in het Midden-Oosten is ge ëindigd, men zal er toch wel goed aan doen te bedenken, dat de oorzaken van de conflicten in dit roerige werelddeel nog geenszins zijn weggenomen. Egypte moge dan al de wapens strekken en Syrië zijn voorbeeld wil len volgen, daarmee is de positie van Israël nog geenszins veilig. Want de instelling waarmee de Arabieren nu hun aanvalsplannen heb ben moeten opbergen, is er een van wraak en zinnen op revanche. Nassers tanks mogen dan als uit gebrande vodden in de Sinai liggen, wachtend op de schrootwagens van de Israëliërs die vele miljoenen buit voor de smeltovens ophalen, er is geen twij- feLaan, dat de plannen voor aankoop van nieuwe al gereed liggen. De fellahin, de arme Egyptische keuterboertjes, zullen nog krommer moeten gaan liggen voor - oprich ting van een nieuw leg' Rusland zal met graagte de besi",*« .n note ren en incasseren. En Israël zal zijn voor ontwikkeling zo nodige geld weer node in wapens moeten steken. En dan zal men over vijf of tien jaar weer zover zijn als men nu is en kan Nasser of een andere Arabische dictator weer tot bloedige aanvals plannen overgaan. TXet zal nu moeten blijken of de Verenigde Naties de wijsheid en de kracht bezitten verder te denken en te gaan. Daarvoor zijn twee oplossingen. OE THANT veel wijsheid nodig Of men zal Israël moeten laten in het bezit van grote stukken van het nu veroverde gebied, om zijn land verde digbaar te maken, of men zal garan ties en dan van de Verenigde Naties moeten geven dat een nieuwe aanvals- actie van de Arabische staten onmo gelijk wordt. TXet eerste is in principe in strijd met de beginselen van het Vol kenrecht, dat geen gewelddadige ge biedsuitbreidingen erkent en met de uitspraken van de Israëlische regering, dat men niet op territoriale uitbrei ding is uitgeweest. Bovendien zal Israël er ook niet erg op gesteld zijn, vele Arabieren die in het te annexeren gebied leven, zo maar in het land op te nemen. Zij konden dan de echte Israëliërs wel eens in getal gaan overtreffen. lytaar dan zal men tot de tweede op lossing moeten overgaan. Dat kan in de vorm van. een plech tige garantie. Dat kan ook in de vorm van een bufferzone tussen Egypte en Israël, maar dan met een V.N.-leger dat niet bij het eerste wenkbrauwfronsen van een boze dictator de vlucht neemt en zo juist de agressie bevordert. IJet valt niet te ontkennen, dat er veel wijsheid en staatsmanschap nodig zal zijn. om tot een werkelijke vrede te komen, maar het zal nodig zijn. Indien men geen levensrecht van Israël garandeert en zo via de vrede de materiële verheffing van de volke ren in het Midden-Oosten mogelijk maakt, door de miljarden voor oorlogs tuig aan vredesdoeleinden ten goede te laten komen, zal men slechts een uitstel van de wapenstilstand tot een nieuwe uitbarsting kunnen bewerk stelligen. ADVERTENTIE °J loJMfo

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1967 | | pagina 5