Henk Pleijler viert
bescheiden jubileum
Ontspanning na een
werkzaam leven
Arnold Voogt won met
voorsprong avondrit
grote
Mulo-examens aan de
Rhenense Bergschool
DE BETUWSE
OORLOG
TEGEN DE
SPREEUW
Oudste bestuurslid van „De Voorn"
kan z'n vereniging niet missen
Jeugd van HDS
was zeer succesvol
Voetbaltoernooi
t.b.v. bejaardentocht
Drs. Stortenbeker zoekt
naar beter sehrikmiddel
Op reportage
met DE VALLEI
Angstschreeuw moet de
vogels verdrijven...
Wielrennen
Midden-Nederland
Hoog percentage geslaagden
Luidsprekers
Schade
Methode
PLEZIER
Zendingsechtpaar
vertrekt naar
Midden-Ja va
AUTO
Ophalen grof vuil
in Leersum
NIEUW LEERPLAN
DINSDAG 20 JUNI 1967
RHENEN Wie in Rhenen denkt
aan de hengel aars vereniging „De
Voorn", denkt aan Hendrik Pleij
ler. Dat is een eenheid die al bestaat
vanaf de oprichting van deze Rhe-
nense vereniging nu al weer vieren
dertig jaar geleden. Henk zat aan de
tafel in café H. P. van Noort toen
nog in de Torenstraat in de scha
duw van de Cuneratoren toen de
vereniging werd opgericht. Nog al
tijd is 't café van de heer Van Noort
jr. het vissersclubhuis.
Dat is als het ware ene traditie. Bijna
vijfentwintig jaar bekleedt Pleijler
de fuctie van secretaris. Binnenkort
zal hij niet minder dan dertig jaar
bode zijn. Hij haalt bij zeshonderd
van de achthonderd leden nog de
contributie op en brengt het orgaan
van de algemene hengelaarsbond
rond. Henk, die al enkele jaren in-
invaliditeitspensioen geniet, zou zich
zelf niet meer zijn wanneer hij dit
niet meer kon doen. Hij heeft aflei
ding nodig, heeft de dokter gezegd,
vanwege zijn kwaal. „En al zal ik
het op twee stokken moeten doen.
dan nóg zal het gebeuren", zegt hij
enthousiast.
Zijn vader was Teunis „de boorden-
wasser", die een fijnstrijkerij had
aan de Rijnstraat op de hoek van de
Rijnpoortsteeg. Henk zelf zegt: „We
woonden op Scheveningen". De huis
jes, die er nog staan, zijn allemaal
scheef gebouwd, vandaar dat heel
Rhenen deze buurt niet anders kent
naar Amsterdam reed, kwam ik
hoogstens 10 auto's tegen. Dat is
zo'n kleine veertig jaar geleden. Tot
m'n dertigste jaar bleef ik bij deze
familie, die buitengewoon goed voor
me was. Helaas moest de heer Van
Dongen me ontslaan toen de slechte
tijd in de dertiger jaren aanbrak.
De man kon er niks aan doen. Ieder
een was dat lot beschoren. Ik kwam
aan de steun en weer begon er een
moeilijke tijd. Drie weken thuis lo
pen en één week werken. Inkomen:
f 9.75 voor vijf personen. Daar moest
nog twee kwartjes spaargeld af in
opdracht van de toenmalige regering
en wanneer er dan ook nog f 3,40
huur was uitgegeven, dan konden
we van de rest maar rond zien te
komen. Ik had bij bakker Van Dam
zoveel broodschuld, dat ik de achter
deur uitholde wanneer hij aan de voor
deur kwam en de voordeur uitglipte,
wanneer Van Dam aan de keuken
deur brood bracht. Ik schaamde me,
dat ik het niet meer kon betalen.
En toch liep ik Van Dam een keer
tegen het lijf. Hij begreep alles. Al
duurt het tien jaar, zei Van Dam
toen, dat hindert allemaal niks, jij
krijgt van mij brood. Ik heb dat zo
gewaardeerd in hem, dat ik nu nog
brood betrek van zijn zoon, die eigen
lijk niet mag leveren vanwege de
sanering. Maar ik trek me daar niks
van aan. Van Dam blijft mijn bak
ker, zolang ik leef".
En dan schieten Henk Pleijler de tra
nen in z'n ogen. Zijn vrouw wordt
ook even stil. Er gaan boekdelen in
deze mensen om, wanneer zij wor
den geconfronteerd met die tijd,
waarvan iedereen hoopt dat die
nooit meer terug zal komen.
2 juli
Kerk te
zal
AMERONGEN Zondag
in de Nederlandse Hervormde
Amerongen een bijzondere dienst on
der leiding van de plaatselijke predi
kant ds. G. Kaastra gehouden worden.
In deze dienst zal van het echtpaar jhr.
drs. Ph. Quarles van Ufford-Schulte
Nordholt afscheid genomen worden we
gens zjjn vertrek naar Indonesië. De
heer en mevr. Quarles van Ufford wor
den uitgezonden door de Classis Doorn.
De heer Quarles van Ufford, die so
cioloog is, zal gaan werken aan het so
ciologisch instituut van de Christelijke
Universiteit te Salatiga op Midden-Ja-
va. In verband hiermee zal in het ver
volg in de classis Doorn speciale aan
dacht gevraagd worden voor het werk
in Salatiga.
dan Scheveningen, een pracht van Hcnk pleijler heeft het niet cadeau
een woordspeling. Vader Teunis was
jarenlang tambour-maitre van de har
monie „Ons Genoegen", die binnen
kort 100 jaar bestaat. Hij werd 17
jaar geleden op 72-jarige leeftijd met
korpseer begraven. Zo de vader, zo
de zoon. Maar voordat Henk mee
hielp de visclub op te richten in
1933 moesten er veel moeilijkheden
overwonnen worden.
„Ik was 11 jaar toen er een plaatsje
vrij kwam op de sigarenfabriek van
Ouwehand, waar nu de meubelfa
briek van Groenen is gevestigd, aan
gekregen. Na de oorlog werd hij
metselaar en werkte aan Cunerakerk
en -toren. Acht jaar was hij in dienst
bij het bouwbedrijf De Kroon in
Rhenen. Toen werd hij ziek en inva
lide verklaard. Het is een zegen
voor deze man, dat hij zo geweldig
opgaat in zijn hengelaarsvereniging.
Eenmaal heeft bij ermee op willen
houden op aandringen van zijn vrouw
en kinderen. Maar dokter Stegeman
heeft toen gezegd: „Niet doen. Dat
is je enige afleiding. Die moet je
houden"
de Plantsoenstraat achter het ge- En Pleijer heeft die raad opgevolgd.
meentehuis. Moeder ging naar mees
ter Van den Berg van de Bantuin-
school en ze kreeg het met een beet
je huilen en praten voor elkaar dat
ik van school mocht om naar de
fabriek te gaan. Ik verdiende toen
f 1.25 per week en kreeg van moe
der een halve cent zakgeld. Daar
kocht ik dan snoep voor. Je kreeg
er net zoveel voor bij „Bruintje" als
nu voor een kwartje". („Bruintje,
was de naam van een in de Rijn
straat aanwezig snoepwinkeltje,
eigendom van de heer Hennipman).
Na een jaar verhuisde de toen 12-jari-
ge Henk naar de firma Spaan en
Bertram, een andere sigarenfabriek
in Rhenen. Daar werkte hij vijf
jaar. Toen stapte hij over van de
tabak naar het hout. Pleijler kwam
in dienst van de houthandel en tim
merfabriek „De Stoomhamer".
Maar ook bij hout bleef het niet.
Dat werd gewisseld voor stenen.
Hij heeft er geen spijt van. „Hoe
meer afleiding ik heb, hoe minder
last ik heb van m'n kwaal", zegt
hij. Z'n vrouw knikt instemmend.
Drie en dertig jaar veel# hij voor zijn
vereniging. Hij behoort tot de op-'
richters. Drie en twintig jaar is hij
al onafgebroken secretaris. Op 15
oktober vervult hij tevens 30 jaar(!)
de functie van bode. Vandaag de
dag haalt hij nog bij zeshonderd le
den contributie op. In de zomermaan
den worden er aan de lopende band
hengelwedstrijden georganiseerd.
Minstens iedere week een. Twaalf
grote concoursen heeft hij met zijn
medebestuurders op zijn naam staan.
Zelfs vrouw en kinderen worden in
geschakeld. Iedereen die een hengel-
akte op het gemeentehuis haalt moet
lid zijn van „De Voorn", anders
heeft men van Pleijler een bewijsje
nodig van f 0,50 per dag of f 1,- per
week om te mogen vissen in het
water van „De Voorn". Men loopt
de deur plat bij de familie Pleijler.
van allemaal. Hij begon met 17 le
den.'Na tien jaar waren het er 150.
Na een ledenwerfactie waren het er
400. Langzaam is het verdubbeld en
Henk werd opperifian en later chauf- De vereniging heeft talrijke viswaters
feur, huis- en tuinknecht bij de fa
milie Van Dongen. De heer Van
Dongen was directeur van de steen
fabriek „De Tollewaard" aan de
overkant van de Rijn. Hij woonde
in Rhenen, waar nu hotel „De Eek
hoorn" is gevestigd aan de Utrecht
sestraatweg. M'n rijbewijs kreeg ik
maar zo. Je hoefde toen nog geen
lessen te nemen of een rijproef af
te leggen. Ik zat in een „Auburn",
een Engelse wagen, die 120 km per
uur reed. Wanneer ik in die dagen
gepacht. De Rijn vanaf het veer in
Opheusden tot het veer in Ameron
gen, met aan weerskanten drie me
ter looprecht. De Linge van het voet
balveld in Opheusden tot aan de
Markstraat in Kesteren. En dan nog
samen met Veenendaal, Wageningen
en Ede de Grift vanaf de uitmon
ding in de Rijn tot aan Amersfoort
Ook al weer met aan weerszij
den het nodige looprecht. Pleijler
heeft al vier voorzitters meege
maakt. Hij is het langst bestuurslid
VEENENDAAL In een avondrit
van Ren- en Toerclub „Amersfoort" le
verden 27 renners een felle strijd, waar
uit de Scherpenzeler Arnold Voogt als
grote triomfator te voorschijn kwam.
Hij liet zowel de amateurs als de A-
nieuwelingen ver achter zich en ging
met een grote voorsprong door de fi-
LEERSUM Zondag hebben de A-
junioren en de welpen van HDS deelge
nomen aan wedstrijden in Maurik. Ter
gelegenheid van het 40-jarig bestaan
had deze vereniging grote jeugdwedstrij
den georganiseerd.
De junioren A zijn tweede geworden.
In hun poule, met Maurik, Waalkanters
en Oranje-Wit, eindigden ze samen met
Waalkanters op de eerste plaats. Het
nemen van strafschoppen moest uitma
ken, wie tegen de winnaar van poule
B mocht uitkomen voor de finale. De
Leersumers waren de gelukkigen, me
de doordat de HDS-keeper Jan Bakker
een strafschop goed stopte.
In de finale tegen EWV uit Eek en
Wiel werd met 10 verloren, zodat de
tweede prijs behaald werd.
De welpen behaalden de derde prijs.
Na afloop werd alle jeugdspelers een
feestavond aangeboden door de w Mau
rik. In totaal waren 250 voetballers in
de zaal aanwezig. Jeugdleider J. Schui-
lenburg heeft met zijn jongens een suc
cesvol week-end achter de rug. Zaterdag
werd het eigen toernooi gewonnen door
de A-junioren.
nish.
In grootse stijl vergrootte hij elke
ronde zijn voorsprong op een aan het
begin van zijn vluchtpoging nog sterke
volggroep. De samenwerking klopte in
deze groep niet al te best en dat resul
teerde in het opgeven van Jan Vlastuin
en Matti de Koning en een ontsnapping
van Frans Kisner en Jan Sandbrink.
Deze renners konden zich echter niet
meer bij Voogt voegen.
In Soest werd de zesde rit van de ge
zamenlijke competitie Midden-Neder
land verreden. Ondanks het betrekke
lijk kleine aantal toeschouwers hebben
dezen zich niet behoeven te vervelen,
want er waren prachtige vluchtpogin
gen te zien met solo-acties van Jaap
Oudkerk en Matti de Koning, die zeker
35 kilometer moederziel alleen reed.
Ondanks hevig verzet van de tegen
partij, groeide de voorsprong van de
Scherpenzeler tot meer dan één minuut
en hij ging als winnaar over de streep.
In Hoograven werden Frans Kisner
en Teus Valkenburg respectievelijk
derde en zesde in een spannende nieu
welingenwedstrijd. In de nieuwelingen-
rit Middelburg - Goes hebben Matti de
Koning en A. Voogt een goede prestatie
geleverd. Nadat een kopgroep van acht
renners was ontstaan, volgden De Ko
ning, Voogt en Cardol, maar doordat
geen voorrijder-motorrijder de route
aanwees, werd tot driemaal toe ver
keerd gereden, 'Yodat zij niet meer kon
den doen dan een achterstand van drie
minuten terug te brengen tot 1.20 min.
De Koning werd negende, Voogt tien
de en Cardol eindigde op de elfde plaats.
De verenigingsprijs ontging hun, door
dat Jan Vlastuin zich slecht klasseerde.
RHENEN Vrijdag 23 juni wordt op
het gemeentelijk sportpark „Candia"
de finale gespeeld in het bejaardentocht-
voetbaltoernooi, waarbij burgemees
ter Mr. L. Bosch, ridder van Rosen
thal de aftrap zal verrichten.
De Rhenense muziekvereniging „Ons
Genoegen" gaat een grote show wegge
ven en de beat-band „Half Seas Over"
speelt een half uur voor en na de wed
strijd. De entreegelden worden gestort
in de uitgaanspot voor de Rhenense be
jaarden.
Deze week wordt nog gevoetbald op
woensdag en vrijdag. Woensdagavond
Postduivenvereniging tegen Handbal
club en Majoni tegen Johiad, vrijdag
avond Wiener tegen Majoni en Handbal -
club tegen Cunera. Deze zelfde avond
vindt de finale plaats.
De Handbalclub en Wiener leverden
een spannende strijd. Door een veel
betere conditie won de Handbalclub
met 4-0. De wedstrijd Postduivenver
eniging - Drumband Rhenen werd een
14-1 overwinning voor de Postduiven
vereniging. De Drumband was een pri
ma verliezer, maar kan beter tam-tam
maken dan voetballen.
De eerste prijs is een beker van druk
kerij Cunera, de tweede prijs een beker
van kapsalon Egas en de derde prijs
een beker van de firma M. v. d- Spek.
Waarschijnlijk zal de burgemeester
vrijdagavond ook de prijzen uitreiken.
zelfs meer dan dat. Zelf is hij een
verwoed hengelaar. Zomer en win
ter is hij aan de waterkant te vin
den, zelfs bij tien graden vorst. „Ik
ga er mee naar bed en ik sta er
mee op", zegt Henk. Of de leden
lastig zijn?
„Nee, ik heb voor 100 procent mede
werking. Burgemeester Bosch van
Rosenthal is erevoorzitter van de
vereniging. Hij heeft zelf een vis-
watertje in Voorst. We zijn er al
eens geweest. Het werd een prachti
ge dag! En ik heb weer een uitno
diging van de Burgemeester".
„De Voorn" is één van de gezondste
en florerendste verenigingen van
Rhenen. Henk Pleijler is er trots op,
dat hij van zo'n vereniging secreta-
ris is en bode.
Dat dertigjarig jubileum valt op 15
oktober. „Zet maar in de krant, dat
ik alle leden hartelijk dank voor hun
medewerking en voor hun hartelijke
ontvangst wanneer ik aan de deur
kom. Ik hoop het nog wat jaartjes
vol te houden".
LEERSUM Grof vuil zal, ingaan
de de maand juli 1967 als volgt wor
den opgehaald:
Elke eerste woensdag van de maand
in het noordelijk gedeelte van het dorp,
daaronder is de Rijksstraatweg niet in
begrepen.
Elke derde woensdag van de maand
in het zuidelijk gedeelte van het dorp
met inbegrip van de Rijksstraatweg.
Verzocht wordt het vuil steeds zo
veel mogelijk te bundelen.
RHENEN Aan het M.U.L.O.-exa-
men van De Bergschool voor Chr.
U.L.O. te Rhenen werd deelgenomen
door 35 leerlingen. Aan 33 leerlingen
werd het diploma uitgereikt. Ruim
94 procent is dus geslaagd. Dit is een
goede uitslag, wanneer men de resul
taten van voorgetande jaren in aan
merking neemt. Dit resultaat stemt
nog meer tot voldoening, als men weet,
dat 67 procent van deze leerlingen zon
der doubleren, dus in vier jaar het di
ploma heeft behaald. Deze percenta
ges liggen ver boven het landelijk ge
middelde.
Het diploma wiskunde B werd be
haald door Thijs Hogendorp, Jan van
Roekei, Jacob van Vliet, Wikkie de
Bruin en Ida van Dijk.
Het diploma wiskunde A werd be
haald door Bart Drost, Rob Dijers,
Piet van de Ree-Doolaard, Jan See-
sink, Constance Koymans, Vera de
Jong, Juliana Tanasale en Han Zou
tendijk.
Het diploma met de aantekening
voor Middenstand Algemene Handels
kennis werd uitgereikt aan Yvonne
Jansen, Willy van Kreel, Gerrie Puik,
Anita Roks, Ineke van Suilinchem,
Betsie Zaayer, Jan van Dam, Dick
Peters, Sander van Tongeren, Grietje
Geurts, Ria Glasbergen, Gerda van
Gulik, Maaigje Haast, Jenneke van
Ingen, Gerard Vereist, Agnes Baars,
Joke Bovenschen en Else Eimers. Het
diploma zonder bovengenoemde aan
tekening werd verkregen door Wijnand
Risamasu en door Augustina Hityahu-
bessy.
Op advies van de Rijksinspecteur
voor Voortgezet Onderwijs heeft De
Bergschool te Rhenen in overleg met
de U.L.O.-scholen en het Christelijk
Lyceum te Veenendaal een nieuw leer
plan ontworpen voor de brugklassen,
die met ingang van de nieuwe cur
sus van start zullen gaan. De eerste
klassen krijgen het programma van
de M.A.V.O.-scholen. De hogere klas
sen blijven werken volgens het UJL.O.
programma. Op dit ogenblik zijn in
alle klassen nog enkele plaatsen be
schikbaar. Voor nadere inlichtingen
kan men zich wenden tot het hoofd
van de Bergschool, de heer H. Moret,
Kastanjelaan 24 te Rhenen, telefoon
08376—2776.
KESTEREN De oorlog die de
Betuwse fruittelers jaar in jaar uit
voeren tegen de spreeuwen is weer
uitgebroken. De strijd is hervat. Zo
als elk jaar hebben de Betuwenaren
zich weer bewapend metla
waai. Knetterende bromfietsen,
enorme ratels en speciaal gecon
strueerde knalapparaten moeten de
vogels op afstand houden. Allemaal
conventionele wapens, die slechts
door intensief gebruik nut afwer
pen. Wetenschapsmensen hebben
zich al jaren geleden in de strijd
gemengd. Men streefde er naar de
„herrie-methode" te vervangen door
doelmatiger afschrik-middelen. De
Edese bioloog drs. C. W. Storten
beker is een van hen. In de proef-
boomgaard „De Schuilenburg" in
Kesteren is hij al geruime tijd bezig
met proefnemingen. De spreeuw
moet langs min of meer weten
schappelijke weg verbannen wor
den. Drie jaar geleden begon hij
zijn onderzoekingen. De eerste
zichtbare resultaten van zijn werk
zaamheden zijn er inmiddels. Over
de toppen der kersenbomen in De
Schuilenburg schallen nu de kreten
van een spreeuw in doodsangst. Een
bandrecorder, een versterker en een
paar enorme luidsprekers versprei
den deze ongewone geluiden.
Een spreeuw in doodsangst. Het is
nog maar de vraag of zijn gezonde,
op kersen verliefde soortgenoten
zich er iets van aan zullen trekken.
Drs. Stortenbeker heeft zijn onder
zoek nog niet afgerond, zodat het
nog te vroeg is om conclusies te
trekken. Wel is hij aan de weet ge
komen dat de spreeuw een hardleer
se vogel is. Hardleers en intelligent.
Het maakt zijn werk er niet gemak
kelijker op
Luidsprekers, die een in doods
strijd zijnde spreeuw laten krijsen.
Hoe reageren de andere vogels daar
op? „Ze worden nieuwsgierig", zegt
drs. Stortenbeker tussen de bomen
met de karmozijnrode kersen. „Ze
komen eerst kijken wat er aan de
hand is. Ineens krijgen ze het te
pakken, er volgt een soort schrik-re-
actie. De groep ketst uit elkaar..."
De angstkreet is niet van vandaag
of gisteren. Direct na de oorlog wer
den er al proeven volgens dit prin
cipe genomen, die toen echter niet de
gewenste uitwerking hadden. De
Edese bioloog is van mening, dat de
gebrekkige apparatuur waarover men
destijds beschikte daarvan de oor
zaak is. In de methode zelf ziet hij
wel heil. „We hebben alle mogelijk
heden nog niet onderzocht, maar ik
geloof wel dat het straks helemaal
automatisch gaat werken. We heb
ben er een tijdklok in gemonteerd.
Met een tussentijd van bijvoorbeeld
tien minuten, treedt het apparaat
dan een paar seconden in werking,
al naar gelang de behoefte. Het is
natuurlijk ook mogelijk dat iemand
de bediening voor zijn rekening
neemt. Je zou de hele installatie op
een uitkijktoren, zoals die hier in de
omgeving wel staan, kunnen plaat
sen. Wanneer een koppel spreeuwen
van plan is in de boomgaard neer te
strijken, kan het apparaat worden
ingeschakeld..." Zoals gezegd, de
heer Stortenbeker spreekt wat zijn
nieuwe methode betreft maar ten
dele uit ervaring: zijn onderzoek met
de geluidsinstallatie is nog lang niet
ten einde en hij beseft zelf terdege
dat hij nog voor allerlei verrassingen
kan komen te staan. „Misschien blijkt
straks wel dat we toch geen vat op
de vogels krijgen. Dan zullen we
weer een andere pijl op onze boog
moeten nemen..." Die pijlen zijn er
al. Enkele zijn overigens al afge
schoten. Zo zijn er naar buitenlands
voorbeeld, proeven genomen met een
nagebootste roofvogel, die aan een
ballon boven de boomgaarden zweef
de. Een andere methode die drs.
Spreeuwen keren. Men bedient
zich nog steeds van de vreemdste
methodes. In een boomgaard aan de
Tielstraat in Kesteren hangt deze vo-
gelverschrikker in de wind te schom
melen.
Deze installatie die door de heer
Stortenbeker is ontwikkeld, produ
ceert de angstschreeuw van een
spreeuw. Het is maar een prototype,
dat dient om het systeem aan de prak
tijk te toetsen.
Stortenbeker in studie heeft, is het
verstoren van de slaapplaatsen. De
spreeuwen trekken met grote koppels
als de duisternis invalt, naar bepaal
de plaatsen, waar ze de nacht door
brengen. Meestal zijn dit griend- of
rietgebieden en naar schatting zijn
er in de hele Betuwe maar enkele van
deze massale spreeuwen-slaapka
mers. Proeven zullen moeten aan
tonen in hoeverre het mogelijk is de
spreeuwen uit de Betuwe te verja
gen door hun slaapplaatsen te ver
storen.
De schade die de spreeuwenkolo
nies jaarlijks aan de kersenboom
gaarden aanrichten is niet te schat
ten, maar zeker is dat er elk jaar
weer honderdduizenden guldens ver
loren gaan. Niet alleen doordat de
vogels de vruchten voor de consump
tie ongeschikt maken, maar het „ke
ren", het verjagen van de brutale
kersen-eters, is vooral een bijzonder
kostbare aangelegenheid- Vaak moet
er extra personeel, extra keerders
worden aangetrokken, die geduren
de de gehele oogsttijd en ook al en
kele weken voordat de pluk begint in
de weer zijn.
De kersenboomgaarden in Neder
land beslaan volgens ramingen een
oppervlakte van 2600 ha. Statistieken
tonen aan, dat door toedoen van de
spreeuwen per hectare een gemid
delde bedrijfsschade van 1000,-
wordt geleden. Cijfers, die impone
ren. Vandaar dat de strijd tegen de
spreeuw met alle mogelijke midde
len wordt gestreden. De fruittelers
wisselen elkaar hun ervaringen uit
Zo ontstaan vreemde verhalen. Zo
zouden wapperende blauwe overalls
de vogels op de vlucht jagen. Ande
ren beweren dat witte vlaggen het
meest doelmatige middel zijn en het
komt zelfs voor dat men zijn heil
zoekt bij trillingen
Drs. Stortenbeker: „Er ontstaan
veel misverstanden, ook voor de
spreeuwen zelf. Zo spreekt men hier
in de Betuwe altijd over huisspreeu
wen en trekspreeuwen, alsof er twee
verschillende soorten zouden zijn.
Aangetoond is echter, dat onze
spreeuwen voor ongeveer tachtig
procent uit Noord-Duitsland afkom
stig zijn. Het zijn bijna zonder uitzon
dering jonge vogels, die zich direct
gaan verplaatsen zodra ze het nest
uit zijn- Opmerkelijk is, dat de
spreeuwen die in Nederland uit het
ei komen, niet naar het zuiden trek
ken. Ze blijven. Wij krijgen er dus
jaarlijks een flinke hoeveelheid Duit
se kostgangers bij..."
De Edese bioloog is verbonden aan
het Instituut voor Toegepast Biolo
gisch Onderzoek in de Natuur (IT-
BON) te Arnhem. Zijn taak is de be
strijding, het voorkomen eigenlijk
van vogelschade aan bomen en ge
wassen. De spreeuwen eisen het
grootste deel van zijn aandacht op.
„De opbrengst van de kersenoogst
gaat de laatste jaren achteruit. Een
van de oorzaken is de spreeuw... van
daar onze activiteiten." Vandaar dat
er nu een kunstmatige spreeuw op
luidruchtige wijze van zijn doods
strijd getuigt in de Kesterense proef-
boomgaard. Dit experiment is de
jongste troef die in het eeuwig lij
kende duel met de gespikkelde vo
gels wordt uitgespeeld. „Als het niet
lukt", zegt de heer Stortenbeker ten
slotte, „proberen we het weer met
een ander geluid. We laten een an
dere spreeuw aan het woord... ach,
eigenlijk is 't een kwestie van jaren."
Wie weet hoeveel kilo's sappige
kersen er nog door de spreeuwen-ko
lonies verslonden zullen worden,
voordat er een waterdichte metho
de is gevonden om de vogels defini
tief buiten de boomgaarden te hou
den. De wetenschap, dat er aan die
methode wordt „gedokterd", mag
misschien een geruststelling zijn
voor al die fruittelers in de Betuwe,
die er morgen al weer op uit zullen
trekken om de gehate vogels voor
de zoveelste keer uit hun bomen te
verdreven.
