Grote Prijs van Nederland der KNMV
Mike Haiiwood reed in Assen
alle records en illusies van
zijn tegenstanders aan flarden
Klassement
Roy Emerson en Billie Jean King-Moffitt
de grote favoriete n op Wimbledon
ASSEN IN CIJFERS
Tom Okker gehinderd
door rugklachten
Chaotische „Asser nacht"
Verslaggeving Wimbledon
Perdoni overleden
De enige
350 cc
Derde zege
Suzuki superieur
Afvalrace
Nederlander
Geen Amerikanen
Jongeren
Grote ploeg
De MOTOR-, RACE- en CROSSKLEDING
werd geleverd door DE VAKMAN (Fa. Ohmann)
De grote prijs van Nederland der KNMV 1967, de
Dutch TT-Assen zal de geschiedenis ingaan als de TT
van Mike Haiiwood, de miljonairszoon uit Londen. Niet
alleen won deze grootste coureur aller tijden alle drie
races waarin hij aan start kwam, maar bovendien reed
hij praktisch alle baanrecords aan flarden. Hij spotte deze
dag met al zijn tegenstanders. In de zwaarste drie klas
sen voerde hij zijn Honda's met groot superioriteitsver-
toon zegevierend over de eindstreep.
Ondanks de voorspellingen van Mike zelf heeft dit
toch niet geheel in de lijn der verwachtingen gelegen.
Vooral op de 500 cc was de kleine Italiaan Giacomo
Agostini op zijn 3-cilinder MV twee tegen een favoriet.
Had hij niet juist dit seizoen de Grote Prijs van Duitsland
weggesleept omdat Mike stuk draaide en had Mike in de
350 cc van Spanje ook niet reeds eerder moeten stoppen?
Was het afgelopen met de Honda's? De fabriek toonde
toch al geen belangstelling meer, zij stapte over op de
autosport. En was er ook niet dat bochtige circuit van
Assen waarop Mike zo slecht uit de voeten kan komen?
Van de zeer vele fans van Mike mogen er dan veel ge
twijfeld hebben en hem afvallig geworden zijn, Assen '67
heeft ze hem weer teruggegeven. Dat bleek wel uit de da
verende toejuichingen tijdens de driemaal dat Mike op het
ereschavotje stond. Haiiwood heeft in Assen een pak
voor de broek weggegeven dat voor alle fabrieksmerken
klinkend is aangekomen. Er zal wat moeten gebeuren. Te
meer daar Honda besloten heeft toch de motorraces trouw
te blijven en zelfs plannen heeft terug te komen met de
50 cc. Misschien dat Mike Haiiwood volgend jaar vier
maal op het ere-schavotje komt te staan. In elk geval zijn
de drie overwinningen in één wedstrijd voor Assen een
unicum en dat betekende ook een nieuw record.
Giacomo Agostini gaf in de laatste
wedstrijd in de soloklasse de 500 cc
even de indruk, dat hfl het in de macht
had Mike van de derde zege af te hou
den. Acht ronden lang had de kleine
Italiaan de kop. Het was een enerverend
duel dat het publiek in extase bracht.
Mike loerde op de kans om zijn slag te
slaan. Dat gebeurde in de negende ron
de. Bij de Vennen dook Mike even die
per weg achter zijn windschermpje en
met een enorme slide passeerde hij zijn
grote concurrent, vriend en leerling
Agostini met zoveel machtsvertoon dat
zijn rivaal hem alleen op de langste
rechte einden nog even op zijn rug kon
zien. Die negende ronde van Mike was
tevens de snelste ooit in Assen gedraaid
3 min. 5,4 sec., hetgeen neerkomt op
een gemiddelde van 149.600 km/u. Ach
ter deze twee met vanaf de dertiende
ronde al een achterstand van één ron
de op de twee grootmeesters vochten
Peter Williams op Matchless en Dan
Shorey op Norton om de andere ere
plaatsen. De Matchless van Williams
bleek tenslotte de snelste.
Reden Mike en Giacomo een spannen
de race ver aan de kop en eigenlijk de
wedstrijd dood, in het achterveld was
de spanning niet van de lucht. Derek
Minter met Norton zorgde met Chris
Conn eveneens op Norton voor veel
spektakel, samen met de Matchless van
Kei Carruthers en Gyula Marszovsky.
Deze enerverende strijd leverde de
Zwitser Marszovsky de vijfde plaats op.
Conn en Minter kregen de zesde en ze
vende plaats op hun naam. En de Match
less van de Australiër finishte als acht
ste. Ben Oosterhuis op zijn Norton en de
enige Nederlander in deze titanenstrijd
bezette de achttiende plaats op één ron
de. Onopvallend voor velen, maar insi
ders weten dat Ben een knappe presta
tie heeft geleverd.
Noch Agostini, noch Renzo Passolini
hebben Mike ook maar een strobreed in
de weg kunnen leggen bij de 350 cc. Van
kop vertrokken voerde Haiiwood zijn
voorsprong met de regelmaat van de
klok op tot 40 seconden. Achter zijn
rug is fel geknokt om de tweede plaats.
Tot de 13e ronde had de Italiaan Passo
lini op Benelli een positie achter Haii
wood in handen. Maar in de 14e ronde
nam Agostini deze positie over en stond
die niet meer af. Met een halve
sec. voorsprong op Passolini veroverde
hij de tweede plaats. Op 't derde plan,
op één ronde achterstand was er een
gevecht op het scherp van de snede tus
sen Fred Stevens op Paton, Heinz Rös-
ner op MZ en Kei Carruthers op Aer-
macchi. Na veel stuivertje wisselen
werden ze in dezelfde volgorde resp.
vier, vijf en zes.
Het spectaculairste nummer in de so
lo-klasse, de 250 cc, begon met groot
machtsvertoon van Phil Read op zijn
Yamaha. Na één ronde kwam hij door
in 3 min. 26,6 en dat met een stilstaan
de start. Mike Haiiwood gooide echter
roet in het eten. In de tweede ronde had
hij de kop overgenomen, stelde die in
het vervolg van de race bij elke ronde
veiliger en bracht en passant het ronde
record op 3.08,5, hetgeen een gemid
delde betekende van 147.140 km per
uur. Read eindigde de tweede ronde
met een pitstop. En dat herhaalde hij
in de achtste ronde nogmaals, doch ver
dween daarna voorgoed van het ter
rein. Ralph Bryans op de tweede
Honda schoof naar de tweede plaats,
maar voor zeer korte tijd. Al spoedig
werd hij verdrongen door Bill Ivy op de
tweede Yamaha. Mike finishte met 30
sec. voorsprong op deze Ivy en de derde
plaats was voor Bryans. Ook nu weer
enorme strfld op het tweede plan met
als grote man good-old Derek Wood
man op MZ. Hij eiste de vierde plaats
op. De beide Bultaco rijders Marszov
sky en Coulter zorgden in de middel
moot voor wat vuurwerk en datzelfde
deden in de achterhoede Rudi Breedt
op Bultaco en Jan Huberts op Kawasa
ki, de beide Nederlanders, die in deze
volgorde de elfde en twaalfde plaats be
zetten.
Nederlandse crack Cees van Dongen op
de vijfde plaats. Met veel vertoon van
macht over de rest van het veld stuur
de hij in prachtige stijl zijn Honda over
de baan. De Hondastal toonde na afloop
veel belangstelling voor Cees. En wie
weet, Honda heeft weer plannen.Ivy
maakte in deze klasse een rondetijd van
3 min. 7,7 sec., hetgeen een gemiddelde
betekende van 140.293 km per uur, en
dat op een natte baan.
De grote favoriet Hans Anscheidt op
Suzuki kon in de strijd van de 50 cc
zijn draai niet vinden. Wel was hij als
eerste weg en kwam hij na één ronde
als eerste door, maar daarna zakte hij
terug. Hij gaf de schijn dat er iets met
zijn motor niet in orde was, maar we
kregen de indruk dat de kletsnatte baan
hem ontzag inboezemde. Hij eindigde
tenslotte op de vierde plaats. Zijn stal-
genoot Katayama bewees toen de supe
rioriteit van de Suzuki en nam in de
tweede ronde de kop over en had ver
der geen gevaar meer te duchten van
de beide D er bi-rij ders Ralph Nieto en
Barry Smith, resp. twee en drie. Ook
in deze klasse zorgden de Nederlanders
voor de nodige spanning. Aalt Toersen
draaide op zijn Kreidler in dezelfde ron
de als de koplopers mee en vormde nog
een bedreiging voor de vierde plaats
van Anscheidt Zesde werd Piet Lode-
wijkx op Jamathi en op één ronde Mar
tin Mij waart eveneens op Jamathi ze
vende.
Een typerend beeld van de felle
strijd in de 500-cc-klasse tussen
Giacomo Agostini (Italië, op MV) en
nummer 2 Mike Haiiwood (Engeland,
op Honda), die de strijd won.
(Foto boven)
Na de races in de Grote Prijs van
Nederland zien de standen in de diver
se klassen voor de wereldtitels er als
volgt uit:
50 cc: 1. Anscheidt (West-Duitsland),
31 pnt.; 2. Katayama (Japan), 22 pnt.;
3. Graham (Engeland), 12 pnt.: 4.
Smith (Australië), 10 pnt.: 5. Nieto-
(Spanje), 9 pnt.; 6. Schmalzle (West-
Duitsland), 6 pnt.
125 cc: 1. Read (Engeland), 28 pnt.;
2. Ivy (Engeland), 22 pnt.; 3. Yoshimi
l't Katayama (Japan), 19 pnt.; 4. Graham
■f (Engeland), 16 pnt.; 5. Anscheidt
„Jg (West-Duitsland), 6 pnt.
iJffP 250 cc: 1. Read (Engeland), 26 pnt.;
2. Brians (Ierland), 25 pnt.; 3. Hail-
wood (Engeland), 20 pnt.; 4. Ivy (En-
WMwm geland), 14 pnt.; 5. Roosner (O.-Duits-
land), Simmonds (Engeland) en Wood
man (Engeland), 5 pnt.
350 cc: 1. Haiiwood (Engeland), 24
pnt.; 2. Agostini (Italië), 18 pnt.; 3.
Passolini (Italië), 8 pnt.; 4. Pagani (Ita
lië), 6 pnt.; en 5. Woodman (Engeland)
500 cc: 1. Haiiwood (Engeland) en
Williams (Engeland), 16 pnt.; 3. Agos
tini (Italië), 14 pnt.; 4. Findlay (Austra
lië) en Spencer (Engeland), 4 pnt.
Zijspanklasse: 1. Enders (West-Duits
land), 36 pnt.; 2. Schauzu (West-Duits
land), 27 pnt.; 3. Auerbacher (West-
Duitsland), 17 pnt.; 4. Wakefield (Enge
land), 11 pnt.
ADVERTENTIE
De Leder- en Suède-Specialist Koninginnelaan 40 (v.h. Zwolsew., A'doorn)
Nu ook Fritz Scheidegger na Matthias
aan het korps zijspanrijders is ontval
len, geeft de strijd hier weinig fraais
meer te zien. Het over het algemeen te
oude materieel wordt opgepept tot en
met en gedurende de wedstrijd legt me
nig machientje het af als er te veel ge-
eist wordt. Dat ondervond Helmuth
Fath in leidende positie. Hij eiste iets
te veel en draaide stuk. Even tevoren
was dat ook Georg Auerbach overko
men. Claus Enders, die weet wat er in
zijn machine zit is voorzichtiger en dat
leverde hem de eerste plaats op. Net
voor de kniebocht ging de BMW van
Dungworth de baan uit. Hij werd met
waarschijnlijk een hersenschudding voor
alle zekerheid naar het ziekenhuis ge
bracht. Zijn bakkenist Kaddoro bleef on
gedeerd. Mag dan een rijder als Mike
Haiiwood aan de kop de spanning uit de
strijd halen, het naar schatting 140.000
koppige publiek heeft weer volop kun-
strijd halen, het naar schatting 140.000-
gezien. Leek het in de morgenuren door
een troosteloze regen een trieste boel te
worden, de natte baan was oorzaak van
matige tijden in de 50 cc, toen het
droog werd bleek het uitstekend motor-
weer te zijn en sneuvelden de records
aan de lopende band.
De Rotterdammer Cees van Dongen
in actie op Honda. H(j werd vyfde in
de 125-cc-klasse van de Asser T.T.
Een fraai resultaat gezien de om
standigheid, dat hij met een nieuwe
machine reed en voordien niet kon
proefdraaien.
50 cc, 8 ronden: 61,64 km: 1. Yoshimi Katayama (Jap.) met Suzuki 32 min.
07,5 sec.; 2. Raimond Nietto (Sp.) met Derbi 33.51,1; 3. Barry Smith (Austr.)
met Derbi 34.11,1; 4. Hans Georg Anscheidt (W.-Dld.) met Suzuki 34.43,7;
5. Aalt Toersen (Ned.) met Kreidler 36.11,0; 6. Paul Lodewijkx (Ned.) met
Jamathi 36.12,0.
Op één ronde; 7, Martin Mijwaart (Ned.) met Jamathi.
De Japanner Yoshimi Katayama maakte de snelste ronde in 3.50,9, wat een
gemiddelde van 120,120 km per uur betekende.
125 cc, 14 ronden 107,86 km; 1. Phil Read (GB) met Yamaha 47 min. 25,2
sec., gem. 136,476 km per uur; 2. Bill Ivy (GB) met Yamaha 47.31,7; 3. Stuart
Graham (GB) met Suzuki 47.33,4; 4. Yoshimi Katayama (Jap.) met Suzuki
47.34,0.
Op één ronde: 5. Cees van Dongen (Ned.) met Honda; 6. Rex Avery (GB)
met EMC; 7. Ginger Molloy (Nieuw Zeel.) met Bultaco; 8. Guiseppe Visenzi
(Italië) met Montesa; 9. Jim Curry (GB) met Honda; 10. Hartmut Bischoff
(Did.) met MZ.
De snelste ronde werd gemaakt door Bill Ivy met een tijd van 3 min. 17,7
sec. (gem. 140.293 km per uur). Oude record van Hugh Anderson (1965) met
3.19,0.
In de 250 cc-klasse vestigde Mike Haiiwood een nieuw ronderecord in
3.08,5 (gem. 147.140 km per uur). Het oude record stond sedert 1964 op naam
van de Rhodesiër Jim Redman met 3.13,7.
17 ronden (130.97 km): 1. Mike Haiiwood (GB) Honda 54.27,7 (gem. 144.294
km per uur); 2. Bill Ivy (GB) Yamaha 54.57,0; 3. Ralph Brians (GB) Honda
55.07,5; (op 1 ronde): 4. Derek Woodman (GB) MZ; 5. Dave Simmonds (GB)
Kawasaki; 6. Ginger Molloy (NZ) Bultaco; 7. Guyla Marszovsky (Zwi.)
Bultaco; 8. Bob Coulter (Ierl.) Bultaco; 9. Chris Carr (GB) Bultaco; (op 2
ronden): 10. Giuseppe Visenzi (It.) Bultaco; 11. Rudi Breedt (Ned.) Bultaco.
350 cc: 1. Mike Haiiwood (GB) Honda 1.05.19,8 (gem. 141.516 km per uur);
2. Giacomo Agostini (It.) MV 1.05.59,8; 3. Renzo Pasolini (It.) Benelli
1.06.00,3; (op 1 ronde): 4. Fred Stevens (GB) Paton; 5. Heinz Rosner (O.-
Dld.) MZ; 6. Kei Carruthers (Austr.) Aermacchi; 7. Gilberto Milani (It.)
Aermacchi; 8. Dan Shorey (GB) Norton; 9. Karl Hoppe (W.Dld.) Aermacchi;
10. Bohumil Stase. (Tsj.Sl.) met Jawa/CZ.
Snelste ronde: Agostini in 3.10,8 (gem. 145,366 km per uur), nieuw record.
Oude record stond op naam van de Rhedosiër Jim Redman in 3.13,7.
De snelste Nederlander was Han Leenheer met Aermacchi, die met twee
ronden achterstand als zestiende eindigde.
500 cc (20 ronden: 154.09 km): 1. Mike Haiiwood (GB) met Honda 1.03,2
(gem. 146,240 km per uur); 2. Giacomo Agostini (It.) met MV 1.03.18,5;
(op 1 ronde): 3. Peter Williams (GB) met Matchless; 4. Dan Shorey (GB)
met Norton; 5. Gyula Marszovsky (Zwits.) met Matchless; 6. Chris Conn
(GB) met Norton; 7. Derek Minter (GB) met Norton; 8. Kei Carruthers
(Austr.) met Matchless.
Bert Oosterhuis was de beste Nederlander. Hij finishte met twee ronden
achterstand als achttiende.
Mike Haiiwood reed een snelste ronde in 3.05,4, gem. 149,600 km per uur,
wat een nieuw record betekende. Het oude stond met 3.06,7 op zijn naam.
zyspanklasse 14 ronden (107,86 km): 1. Klaus Enders en Ralf Engelhardt
(W.-Dld.) met BMW 50.31,6 (128,085 km per uur); 2. Siegfried Schauzu en
Horst Schneider (W.-Dld.) met BMW 50.35,7; 3. Pip Harris en John Thornton
(GB) net BMW 50.44,4; 4. Tony Wakefield en Graham Milton (GB) met
BMW 50.55,7; 5. Johann Attenberger en Josef Schillinger (W.-Dld.) met
BMW 52.30,2; 6. Arsenius Butscher en Armgard Neumann (W.-Dld) met
BMW 54.12,8; op 1 ronde: 7. BUI Boddice en Harry Stanley (GB) met BSA;
op 2 ronden: 8. Harald Wolfahrt en Heiner Vester (W.-Dld.) met BMW.
De snelste ronde: Enders 3.33,6 (129,849 km per uur), hetgeen een verbete
ring betekent van het ronderecord, dat sinds vorig jaar op naam stond van
de Zwitser Scheidegger met 3.35,0.
Ook in de 125 cc een kopgroep van
vier grote mannen. Phil Read en Bill
Ivy op Yamaha en Stuart Graham en
Yoshima Katayama, beiden op Suzuki.
Zij eindigden ook in deze volgorde. Na
men aanvankelijk de Suzuki's de lei
ding, in de tweede helft, na veel stui
vertje verwisseld te hebben en veel
spanning, namen de Yamaha'! de lei-
/-Urvcr rfpfinitipf ovof
WIMBLEDON De 30-jarige Australiër Roy Emerson is dit jaar de grote favo
riet voor de titel in het heren-enkelspel b\j de kampioenschappen van Wimble
don. Emmo, die vorig jaar werd uitgeschakeld door landgenoot Owen Davidson,
nadat hjj op het gras van het Centrecourt was uitgegleden en zjjn schouder
ernstig blesseerde toen hy tengevolge daarvan in onzachte aanraking kwam met
de stoel van de umpire, moet in staat worden geacht te spelen op groot slem:
het behalen van het Australische, Franse, Wimbledon- en Amerikaanse (Forest
Hill) kampioenschap in één seizoen. De Australische en Franse titels veroverde
hy reeds. Slechts twee spelers hebben in het verleden het groot slem behaald,
te weten de beroemde Amerikaanse backhandspecialist Donald Budge in 1938
en de Australiër Rod Laver in 1962. Roy Emerson verkeert momenteel in büzon-
der goede vorm en wordt sterker geacht dan titelverdediger Manuel Santana,
die in november van het afgelopen jaar een enkeloperatie onderging en daardoor
gedurende vyf maanden niet kon spelen.
my
Manoio, zoals hij in Spanje wordt ge
noemd, was vorig jaar de eerste Euro
pese Wimbledonkampioen sinds 1954,
toen het kampioenschap werd veroverd
door de legendarigsch Jaroslav Drobny.
Het zal de Spanjaard veel, heel veel
moeite kosten om zijn titel te prolonge
ren en de angst voor zijn tegen
stander te blijven verbergen achter de
glimlach, die vrijwel altijd op zijn ge
zicht ligt.
Want er zijn naast Emerson ongetwij
feld spelers, die al behoren ze dan
niet tot de „getipten" in staat zijn
voor verrassingen te zorgen. Santana
beweerde dezer dagen niet alleen be
vreesd te zijn voor Emmo, doch ook
voor diens landgenoten John Newcom-
be en Tony Roche. Eerstgenoemde
versloeg zaterdag op Queenspark de
Engelse nummer één Roger Taylor in
twee sets. En Tony Roche mag dan de
laatste tijd geen opmerkelijke succes
sen hebben geboekt, op gras is deze
Australiër toch altijd een speler, waar
mee terdege rekening dient te worden
gehouden.
Australië heeft overigens meer ijzers
in het vuur voor het geval Emerson
toch nog onverwacht mocht struikelen.
En Newcombe en Roche ook vroegtijdig
uit de strijd zouden raken. We denken
daarbij aan de linkshandige Davidson,
die vorig jaar de halve finale bereikte
en desondanks dit jaar niet bij de ge
plaatste spelers behoort en aan de nog
altijd tegen de Australische Tennisbond
rebellerende Kan Fletcher, die zich in
verband daarmee enige jaren geleden
in Hongkong vestigde en aan de vinni
ge Martin Mulligan
Wanneer we zo deze namen bekijken
dan valt op, dat de rol van de Ameri
kanen op Wimbledon voorlopig lijkt te
zijn uitgespeeld. De twee grootste troe
ven, die Amerika bezat zyn niet van de
partij. Dennis Ralston, in Wimbledon
1966 finalist, ging intussen over naar
de rijen der profs en de negerspeler
Arthur Ashe is in militaire dienst en
kon daardoor niet worden ingeschre
ven. Zo kan het gebeuren, dat er zich
ditmaal onder de geplaatste spelers
niet één Amerikaan bevindt.
Intussen kon de jongere generatie wel
eens een belangrijke en invloedrijke rol
gaan spelen. De Zuidafrikaan Cliff
Drysdale lijkt langzamerhand z'n vorm
terug te vinden en de Deen Jan Lesch-
ley is een speler, die voor verrassingen
kan zorgen. Dat lijkt ook de organisa
tiecommissie van Wimbledon te ver
wachten, die hem als zevende plaatste.
En wat te denken van zowaar toch
nog een Amerikaan Charlie Pasarell,
de 23-jarige, die dit jaar Santana reeds
een keer versloeg en vandaag, op de
openingsdag van het toernooi, de eerste
tegenstander van de Spanjaard is? En
dan, zonder chauvinistisch te zijn, mag
bij de jongeren toch zeker ook onze
landgenoot Tom Okker worden ge
noemd. Tom versloeg in het toernooi
van Queen toch maar even Emerson
en die gaf het hem, zoals de Australiër
ons zaterdag nadrukkelijk verklaarde,
in geen enkel opzicht cadeau. „Tom
speelde bijzonder sterk en zijn fore
hands waren dodelijk", zei Emerson
ons. Hopelijk ondervindt onze landge
noot geen hinder van de pijn in zijn rug
waarover hij al enkele dagen klaagt en
waarin non-playing-captain dr. A. E.
Stuur door middel van massage verbe
tering tracht te brengen.
Nooit had dr. Stuur overigens zo'n
grote Nederlandse ploeg onder zich als
ditmaal. In het herenenkelspel komt
naast Tom Okker ook Jan Hajer uit.
Tom speelt vandaag tegen de Brit Keith
Wooldriche en Jan ontmoet in de eerste
ronde de 41-jarige Australiër Bob
Howe. V oorhet damesenkelspel plaats
te Ada Bakker zich via de kwalificatie
rondes naast Trudy Groenman, Betty
Stöve, Lidy Jansen Venneboer, Els
Veentjer-Spruyt en Astrid Suurbeek.
Dr. A. E. Stuur: moeiiyke taak
O
Niek Fleury komt in het gemengd
dubbel uit met Ada Bakker en de kans
bestaat dat Peter Soeters en Astrid
Suurbeek als tweeden van de „best-lo
sers" in het voortoernooi ook nog een
plaats in het gemengd dubbel krijgen.
Tenslotte spelen Judith Salome en Fred
dy Hemmes mee in het jeugdtoernooi
van Wimbledon.
Overigens zal het voor Trudy Groen
man de laatste maal zijn, dat zij in dit
grootste toernooi van de wereld uit
komt. „Ik schei er mee 'uit", zo ver
klaarde ze zaterdag met grote beslist
heid. „Ik ben het volkomen beu, dat
rondhangen op de baan totdat je einde
lijk weer eens een keer kunt spelen. En
bovendien.... ik moet zo langzamerhand
ook eens aan mijn toekomst denken en
een baan zien te vinden". Ze zei het
niet met zoveel woorden, maar een van
haar beweegredenen is waarschijnlijk
ook, dat ze er van overtuigd is toch
nooit te zullen doorbreken tot de top.
De top is overigens bij de dames maar
heel smal en er moet al een groot won
der gebeuren, wil de Amerikaanse Bil
lie Jean King-Moffitt dit jaar haar titel
niet prolongeren, terwijl haar belang
rijkste tegenstandster, de Braziliaanse
Maria Esther Bueno, duidelijk op haar
retour is. Ook de Britse Ann Jones, de
Francaise Franchise Durr, de Ameri
kaanse' Nancy Richey, de Australische
Lesley Turner en de Zuidafrikaanse An
nette van Zijl bezitten niet voldoende
klasse, om Billie Jean de voet dwars
te zetten. Maar ook hier geldt, dat ver
rassingen toch altijd mogelijk zijn.
ASSEN Voor het eerst sinds jaren
hebben politie en brandweer urenlang
werk gehad om orde te scheppen in
een uitzonderlijke chaotische „Asser
nacht", die voorafgaat aan Neder
lands grootste motorsportevenement.
Een aanrijding in de binnenstad was
na het middernachtelijk uur aanlei
ding voor de incidenten.
De opdringende toeschouwers volde
den niet aan het politionele verzoek
achteruit te gaan. De Asser politie was
daarna genoodzaakt tot hardere maat
regelen.
Een van de omstanders wierp ver
volgens een agent een bierblikje uit
voorzorg mochten vrijdagavond geen
bier- en frisdranken in flessen worden
Onze sportredacteur, Aat de Boer, is vrijdag
naar Londen vertrokken van waaruit hij dage
lijks verslag zal doen van het grootste tennis-
evenement dat men kent, de kampioenschappen
van Wimbledon, die gelden als de officieuze we
reldkampioenschappen. In de krant van vandaag
treft u reeds zijn eerste bijdrage vanuit Londen
aan.
verkocht naar het hoofd. Spoedig
daarop was de chaos in het centrum
van Drentes hoofdstad compleet. Voor
al de passerende auto's moesten het
ontgelden. De bereden politie voerde
charges op het trottoir uit teneinde de
orde te herstellen. Het verkeer werd
omgeleid en ook de voetgangers wer
den zoveel mogelijk uit het centrum
geweerd. De onruststokers concen
treerden zich vervolgens op de brede
re Torenlaan, waar politie en brand
weer opnieuw in actie moesten ko
men. Uit angst voor vernielingen slo
ten diverse caféhouders hun zaken
reeds kort na vier uur. Een tegenslag
voor de velen, die naar Assen waren
getrokken. Aangezien de Asser-nacht
geen verplichte sluitingstijd voor hore
ca bedrijven kent hadden ze gehoopt
de laatste moeilijke uren, die hen
scheidden van het eerste startsignaal
van de Dutch TT in een caféstoel te
kunnen doorbrengen. Meer dan een
koude zitplaats op een natte stoeprand
zat er ditmaal voor hen niet in...
NAPELS De Italiaanse autocou
reur Guiseppe Perdoni, die bekend was
onder de bijnaam Tiger, is zondag in een
ziekenhuis in Napels overleden. Perdoni
werd vorige week zondag ernstig ge
wond by een ongeluk op het circuit van
Caserta, waarbij twee ooureurs om het
lev««
