Wimbledon begon sensationeel:
Titelhouder Manuel Santana door Pasarell
Okker wandelde door
eerste ronde
uitgeschakeld
Ook Jan Hajer boekte,
zij het met moeite,
overwinning
anders dan andere
Jan Janssen: „Ik ben nog nooit
zo nerveus geweest"
Eisen spelers Sparta
en PSY te hoog
ADO soeelde gelijk
Forse boete voor
Go Ahead
11111
RONDE VAN FRANKRIJK
constante kwaliteit
Nederlandse kopman bereidde zich intensief voor
Voorbereid
Gimondi
Ook Haast
Realiteit
Omgekeerd
Interessant
Opluchting
a Vüïï
zegt de Fransman
eggen wij
Genïeten doen we allebei. De
Fransman van zijn cognac,
wij van BOOTZ BRANDY
SPÉCIAL Een „Hollandse",
door Bootz gemaakt. Vraag
er naar, waar dan ook.
bootz -
beste „konjak"
nederlands
fabrikaat
Ruil nu twijfelachtig
Geen tegenstand
Duel met zichzelf
WÊ-A r.
v
DINSDAG 27 JUNI 196?
ROU0AIX
3 juli
191 km.
4 jut (197 km
tijdrit 14 km
S..-/
AMlENS
3 jut'
243k,
indtv. tijdrit
4S km
v«rMiu«*V ^jriNiSH]
23 juli^S^
tos km VVontainebleau
CAEN
STRAATSBLiPd
ST. MALO
Ballon9/ 9 juli I
ÏAtWOO* 1303
ItHtrt
.iRi/sroAsl
SOjunl
Indtv tijdrit
O km "7
J! SS juli
3SO km
mm
CLERMONT
ECRRANO
LIMOÖES
20 j uli
1 217 km
8RIANQONT
vjutt At*"**
SOOkn^jAlo»
BOROEAUX
19 juli
,207km
Vmntou».
cxaNe
tsjuii
'209kr
14 jut!
TOULOUSE
/mM I9JUO
[\q 231 km
/Port«t d'Aupmt
Monti
Lpau
iSjull
-■^233 A/T>>fi
AuOimqum AU
6in««r«
RSEILLE
L u C h on ^APortitton
V/////.+
ADVERTENTIE
f 10,40
per
hele
liter
(Door Aat de Boer)
WIMBLEDON De eerste dag van 's werelds grootste en belangrijkste tennis
toernooi heeft al meteen een daverende verrassing opgeleverd. Titelverdediger
Manuel Santana werd in vier sets uitgeschakeld door de 23-jarige Amerikaan
Charles Pasarell, nummer vier op de ranglijst van zijn land. Een bijzonder nuch
tere Amerikaan, die de Spanjaard met bijzonder spel, kogelharde forehand drives
en haarzuivere, gesneden backhands van de lijst van kanshebbers schrapte.
Dat was een dramatisch gebeuren en zelfs de grootste insiders in Wimbledon
kunnen zich het jaar niet herinneren, waarin de titelhouder al in de eerste de
beste ronde van het toneel verdween. Sportieve Santana verliet, met de arm om
de schouders van zijn tegenstander, het strijdtoneel. Het publieg applaudisseerde
beleefd, maar wat teleurgesteld, want het uitschakelen van tennisartiest Manoio
werd kennelijk gevoeld als een tegenslag, die het toernooi veel van zijn glans
ontneemt.
Charles Pasareü von Puerto Rico
zorgde gisteren voor een grote ver
rassing door de winnaar van vorig
jaar, de Spanjaard Manuel Santana,
in vier sets te verslaan en hem daar
mee uit te schakelen voor de titel.
ROTTERDAM De ruil tussen de
spelers Doesburg en Ter Horst van
Sparta met Pijs en Verdonk van PSV,
is in een twijfelachtig stadium geko
men.
De betrokken spelers stellen bij hun
toekomstige club te hoge financiële
eisen, waar Sparta en PSV niet mee
akkoord kunnen gaan.
De voorzitter van de sectie betaald
voetbal van Sparta, A. Aarse, zei er het
volgende van: „Nadat door beide partij
en de zakelijke besprekingen waren af
gerond, blijken er nu van de zijde van
de spelers bezwaren te bestaan. Ik heb
er nu echt een hard hoofd in. De finan
ciële eisen van de spelers zijn te hoog".
SAN FRANCISCO Het Haagse
ADO, dat in het invitatietoemooi van
de Amerikaanse United Soccer Asso
ciation speelt onder de naam San
Francisco Gales heeft in een thuis
wedstrijd met 0-0 gelijk gespeeld tegen
de Washington Whips (Aberdeen Dons).
Er waren 4.700 betalende toeschou
wers.
ADO staat in de westelijke divisie
op de tweede plaats achter Los Ange
les (Wolverhampton Wanderers) met
10 uit 8 wedstrijden. Los Angeles heeft
12 punten.
ROTTERDAM De eredivisieclub
Go Ahead uit Deventer is door het
bestuur van de Koninklijke Neder
landse Voetbalbond (KNVB) gestraft
met een geldboete van drieduizend gul
den, waarvan tweeduizend gulden voor
waardelijk met een proeftijd van twee
jaar.
De straf werd opgelegd omdat Go
Ahead zonder toestemming van de
KNVB, in de maanden februari en
maart, een viertal spelers van andere
verenigingen had getest. Het betreft de
spelers G. Bakkes en P. van Holst van
Hermes DVS, H. Van Buuren van Spar
ta en Th. Lurvink van SLTO.
De kosten van het door de KNVB
gedane onderzoek komen eveneens ten
laste v*n Go Ahead.
Verrassingen deden zich op deze ope
ningsdag verder nauwelijks voor, of
het zou moeten zijn de vijf sets neder
laag van de Rus Metreveli tegen de
Nieuwzeelander Fairlie. Met uitzonde
ring van Santana bereikten alle ge
plaatste spelers de volgende ronde. Al
leen Tony Roche daarvoor nog vier
sets nodig. Voor onze Tom Okker leek
de eerste ronde, tegen de Brit Keith
Wooldridge, een oefenpartijtje, terwijl
Jan Hajer een moeilijke weg ging te
gen de Australiër Howe, maar tenslot
te toch op de winst beslag legde.
Mogelijk hebben een val in de eerste
set en de naweeën van een enkelopera
tie een nadelige invloed op het spel
van Santana gehad. Hij zelf verklaar
de van zijn enkel geen moeilijkheden
te hebben ondervonden, maar Pasarell
zei na afloop van de partij de indruk
te hebben gehad, dat Santana moeite
had met het halen van scherp geplaat
ste ballen. De Spanjaard kwam bij eeD
voorsprong van 53 in de eerste set
te vallen. Hij verloor prompt daarna
zijn service. Tot 88 ging de strijd ge
lijk op, waarna Pasarell opnieuw een
service break forceerde om via het
winnen van de eigen opslag de set te
veroveren. Ook in de tweede set ver
overde Santana aanvankelijk een voor
sprong, maar ook nu verspeelde hij
twee achtereenvolgende service-games
en dat betekende een achterstand van
twee sets. De gedwongen rust in ver
band met de regen had de Spanjaard
blijkbaar goed gedaan, want zonder
enige moeite schreef hij de derde set
op zijn naam. Meer dan voldoende kan
sen heeft hij hierna gehad om de set
stand gel(jk te maken, want zowel bij
22 als bij 33 had hij op de service
van Pasarell een 1540 voorsprong.
De Spanjaard buitte die kansen even
wel niet uit en toen Pasarell op 66
een break forceerde was het pleit be
slecht. De Amerikaan sloot de partij
met een love-game af. „Pasarell was
sterker", verklaarde Santana na af
loop. „Het enige wat ik nu kan doen
is me voorbereiden op Wimbledon 1968
en natuurlijk nog te trachten om met
Arilla in het dubbelspel iets te berei
ken."
Tom Okker heeft van Keith Wool
dridge, nummer acht op de Britse
ranglijst, nauwelijks tegenstand onder
vonden. Onze landgenoot behoefde zich
in feite slechts te bepalen tot het in
slaan van zijn eigen services, waaron
der een respectabel aantal aces en
half-aces, en het retourneren van de
services van zijn tegenstander, wan
neer deze tenminste geen dubbel faults
sloeg. Okker veroverde de eerste set
met 60 en daarin kwam geen één ga
me voor met deuce. In de tweede set
werd het 61 tengevolge van enkele
kleine slordigheidjes en in de derde set
gaf Okker heel royaal twee games
weg.
Hij besliste de strijd binnen drie
kkwartier in zijn voordeel.
Terwijl zich op het centre court het
noodlot over Manoio voltrok, vocht
Jan Hajer weer eens een duel met
zichzelf uit. Zijn onzekerheid op het
gladde gras van de Wimbledonbaan
kwam vooral tot uiting in een ontstel
lend aantal double faults en in zijn
vastgekleefd blijven aan de baseline.
Vooral dat laatste was een onbegrijpe
lijke tactische fout, want de 38-jarige
Bob Howe, komt zo langzamerhand
lucht en snelheid te kort en moest het
allereerst van zijn vastheid hebben.
,De kansen om die vastheid uit te bui
ten kreeg hij van Hajer ruimschoots
en onze landgenoot werd keer op keer
verrast door de uitgekiende dropshots
van zijn tegenstander.
Ondanks al die dubbele fouten, zijn
grote onzekerheid en de moeite zich
bij de gladde baan aan te passen
zeker vijfmaal kwam Hajer te vallen
veroverde hij de eerste set met 86.
De lijdensweg zette zich in de tweede
set voort en de onzekerheid demon
streerde zich bij 56 voor Howe op
duidelijke wijze toen een 400 voor
sprong op de eigen service verloren
ging en vervolgens ook de game en de
set.
In de derde set veranderde het spel-
beeld nauwelijks, maar Hajer toonde
daarin toch wel een goede mentale in
stelling te hebben. Bij de stand van
45 voor Howe werkte hij driemaal
een setpoint weg, toen deze op deuce
wegens regen werd gestopt. Hajer ver
overde na de hervatting toch nog de
game, om tenslotte op 119 de set te
grijpen.
Toen eindelijk, kwam de nodige rust
in zijn spel. Oplopend naar het net
bracht Hajer keer op keer zijn tegen
stander in moeilijkheden en de Austra
liër bleek daartegen niet meer te zijn
opgewassen. Met 62 ging de vierde
set en daarmee de partij naar de Eind-
hovense sportleraar.
Hoeveel hinder de spelers ondervon
den van de gladheid demonstreerde de
Duitser Wilhelm Bungert, die op zeker
moment zijn schoenen uittrok en op
zijn sokken de partij tegen de Austra
liër Wilson won. Intussen kwam de
oudste speler van het toernooi, de bij
na 44-jarige Amerikaan en Wimbledon-
winnaar 1953 Vic Seixas, gisteren niet
meer aan bod. Het zal een soort ere
saluut aan Seixas zijn geweest, dat de
organisatoren van Wimbledon hem te
gen de Deen Jurgen Ulrich op het cen
tre court lieten spelen, maar zij had
den er duidelijk niet op gerekend, dat
de eerste partijen lang zouden duren
en dat de regen en de snel invallende
duisternis als spelbrekers zouden op
treden. Seixas speelde voor het laatst
op Wimbledon in 1957 en is een van de
weinige kampioenen uit de vijftiger
jaren, die een aanbod om tot het profcir
cus van Kramer toe te treden, in de
wind sloegen. „Ik speelde altijd voor
mijn plezier", zo verklaarde Seixas,
maar ik ben teruggekomen omdat ik
heimwee had.'
ADVERTENTIE
-•
p§§p&-: v
-v
V, m m i - iü m 5 m
y
Toneelspeler en TV-acteur Julian Schoenaert®
25 STUKS f 1.50- EEN LAURENS PRODUKT
ANGERS „Nog nooit ben ik voor
een wedstrijd zo nerveus geweest als
de laatste weken voor deze Tour de
France. De morele verplichting drukt
zwaarder dan ooit. Men verwacht van
mij dat ik dit jaar de Tour ga winnen.
Vooral nu ik in de nationale Nederland
se ploeg rijd en men mij meer als Ne
derlander beschouwt dan de voorgaan
de jaren bij Pelforth. Dat sprak niet tot
het thuisfront, zelfs niet toen ik vorig
jaar achter Aimar tweede werd. Nu
herinnert iedereen zich dat en verwacht
dat ik eventjes de gele trui naar Parijs
zal brengen".
„Natuurlijk is dat ook mijn wens
maar een Touroverwinning kan van
kleinigheden afhangen. Ik ben nu zo
bang, dat, mocht ik bijvoorbeeld derde
worden, men teleurgesteld zal zijn. En
ook een derde plaats is toch een gewel
dige prestatie". Zo sprak Jan Janssen,
door wielerminnend Nederland en de
buitenwacht uitgeroepen tot de grote fa
voriet van de komende Tour.
Zijn nervositeit tekent de ware sport
man, die langzaam groeit naar het gro
te moment waarop hij moet „explode
ren". Jan Janssen, gezien zijn presta
ties in de laatste jaren de natuurlijke
kopman der Nederlandse ploeg, die
aanvankelijk zo moeilijk tot stand
scheen te komen maar tenslotte na 'n
reuzenzwaai van Televizier tot een lo
gische formatie leidde, heeft overigens
niets nagelaten om dit jaar de kroon
op zijn etappencourseloopbaan te zetten.
Want na de Ronde van Spanje, die
Janssen op zijn erelijst bijschreef na
dat hij eerder in het seizoen al Nice
Genua en ParijsRoubaix had gewon
nen, heeft de Ossendrechter zich geheel
voorbereid op het door het tweeman
schap Goddet-Levithan geleide grote
avontuur dat Tour de France heet.
In plaats van de financiële vruchten
te gaan plukken van zijn zegereeks in
het voorjaar verdween Janssen na de
Ronde van Spanje vrijwel uit 't course-
nieuws. Slechts hier en daar reed de
Ossendrechter een niet te zwaar crite
rium en nam voor het overige rust.
Kortgeleden draaide hij in de Ronde
van Luxemburg de spieren weer los.
Beter voorbereid dan ooit tevoren zal
Jan Janssen dan ook donderdagavond
in Angers aantreden voor het openings
tijdritje over 5,7 km dat voor de eerste
etappe naar het pittoreske badplaats
je St. Malo (een vurig Zwitsers sup
porter heeft becijferd dat deze rit de
duizendste Toeretappe is) de drager
van de gele trui zal aanwijzen. De ge
le trui, die Janssen het vorig jaar in de
geruchtmakende etappe van Briangon
naar Turijn aan de jonge Lucien Aimar
verspeelde.
Natuurlijk komt Aimar voor op het
denkbeeldige lijstje van Janssens grote
tegenstanders. De bovenste plaats daar
op wordt echter ingenomen door de 24-
jarige Italiaanse boerenzoon Felice Gi
mondi, in 1964 winnaar van de Tour de
l'Avenir, in 1965 van de Tour de Fran
ce en dit jaar van de Ronde van Italië.
Deze veelzijdige slanke coureur uit het
gehucht Sedrina bij Bergamo is uit op
de befaamde „wielerdouble", die in de
wielergeschiedenis slechts door de le
gendarische Fausto Coppi (1949 en '52)
en Jacques Anquetil (in 1964) werd be
reikt: het winnen van de Italiaanse en
Franse ronde in hetzelfde jaar. Op
grootse wijze drukte Gimondi na een
voor zijn doen vrij sober voorseizoen
in de door mist, regen en bittere kou
geteisterde bergritten van de Giro zijn
meerderheid uit over Balmamion, An
quetil en Adorni.
Gimondi is evenals Janssen van alle
markten thuis. Zowel op het vlakke ter
rein ,in de bergen als in tijdritten staat
hij zijn mannetje. De vraag rijst ech
ter of Gimondi met de zware Giro nog
in de benen in de komende Tour met
een totale lengte van 4696 km de lang
ste sinds 1954 zijn prestatie van 1965
zal kunnen evenaren. Toen ook liep Gi
mondi pas in de gaten nadat de beslis
sing vrijwel was gevallen. In datzelfde
jaar reed Jan Janssen alleen ter verde
diging van de groene trui, die hij in
1964 in een fantastisch gereden berg
etappe over de Tourmalet en de Aubis-
que met een schitterende tweede plaats
achter Bahamontes in Pau voor het
eerst vast om de schouders kreeg.
Nog herinnert iedere Tourvolger zich
hoe Janssen toen, na de finish op het
autocircuit totaal leeggereden, als een
zielig hoopje mens tegen de afrastering
in elkaar zakte en bijna een half uur
lang geen woord kon uitbrengen. Die
dag werd Janssen een „grote" in de
wielersport. Na Pau besefte de wieler-
wereld welke nog ongekende krachten
er in de „gebrilde vliegende Hollander",
schuilen.
tig vergeten worden want daarin ont
braken de renners, die voor de Spaan
se ronde hadden gekozen. Voorts schui
len er nog mogelijk kanshebbers als de
Brit Tommy Simpson de Spanjaarden
Mariano Diaz, Julio Jimenez en Ramon
Mendiburu, de Belgen Jos Huysmans
en Van Springel en onze landgenoot
Cees Haast in het veld.
Janssen was in Pau pas 24 jaar en
zijn talent moest nog rijpen. „Over
drie vier jaar is het zover", meenden
de kenners. Zij hebben gelijk gekregen.
Het vorige jaar vormde een moment
van onoplettendheid nog de barricade
voor de doorbraak naar de hoogste wie-
Iereer. Nu is de in het wielervak men
taal en fysiek volgroeide Janssen be
reid de strijdbijl tegen wie dan ook op
te nemen, ook tegen Gimondi. De Tour
kan er interessant door worden.
Nu zou het natuurlijk wel eens zo
kunnen zijn dat, waar twee honden
vechten om het been, een derde ermee
zou gaan strijken. Buiten Gimondi en
Janssen telt het veld van de 54e Tour
(dertien ploegen elk van tien renners)
genoeg gretige gegadigden voor die rol.
Voorop natuurlijk de „oude" (met zijn
31 jaar is hij de nestor van het Fran
se Legioen in de karavaan) Raymond
Poulidor. Sinds 1963 speelt deze vrij
stugge figuur een weinig benijdenswaar
dige rol in het grootste sportevenement
ter wereld.
Poulidor (tweede in 1964 en 1965, der
de in 1962 en 1966, achtste in 1963) was
er eigenlijk steeds alleen ter meerdere
glorie van de winnaar, die meesal Jac
ques Anquetil heette.
Steeds weer maakte Poulidor ergens
onderweg de blunder, die zijn Tourze
ge onmogelijk maakte, zijn domheid
werd in de wielersport spreekwoorde-
Ja, ook Cees Haast, die in de Spaan
se ronde het vertrouwen in zijn klim
merscapaciteiten na 2 mislukte Tour-
avonturen door ernstige valpartijen te
ruggevonden heeft. Misschien zou een
der vele naamlozen de Tour telt ve
le debutanten voor een verrassing
kunnen zorgen.
Na vijf jaren, waarin de commercie
de toon aangaf, is het tweemanschap
Goddet-Levithan teruggekeerd naar de
formule van de landenploegen. Officieel
heet het, dat zij dit besluit hebben ge
nomen om de belangstelling van het
grote publiek voor de Tour, die de laat
ste jaren kennelijk slonk, terug te win
nen. Maar aannemelijker is het gerucht
dat zij bezweken zouden zijn voor de
aandrang van de Franse overheid, die
steeds minder bereid zou zijn de na
tionale economie terwille van de recla
me door de Tour te laten ontwrichten.
Het heeft de Franse regering wel een
subsidie van vierhonderdduizend gulden
gekost omdat de kosten anders niet op
te brengen zouden zijn.
Wat is nu realiteit? In al die forma
ties zitten renners uit verschillende
„stellen", want in geen van de acht deel
nemende landen heeft men het aange
durfd een kopman de volledige steun
van zijn fabrieksploeg te geven. Welnu,
van werkelijk homogene ploegen kan
dus weinig sprake zijn. De echte azen
hebben verspreid door de karavaan hun
helpers zitten. Jan Janssen heeft naast
de steun van de Nederlandse ploeg (de
Oranjeformatie is misschien de enige
uitzondering) hulp van zijn ploegmak-
kers van Pelforth: Delberghe in de Fran
se nationale ploeg, Willy Moty bij de
Belgisch nationalen, de Luxemburger
Johnny Schlek uit de Zwitsers-Luxem
burgse combinatie, de Fransen Ducas-
se, Etter ,Izier, Milliot en Samyn van
de „blauwe" ploeg en de Belg Van de
Kerkhove van de „rode duivels". Het
„vreemdelingenlegioen" is wat zijn in
komsten betreft in hoge mate afhanke
lijk van de goed betalende stalbazen en
zal het wel uit het hoofd laten die ba
zen onwelgevallig te zijn.
Ook de andere topfiguren zijn om
ringd door makkers: Gimondi heeft er
zeven, Aimar zelfs acht, Poulidor ook
zeven. Dus toch: een nationale Tour,
maar achter de schermen een belang
rijke vinger in de pap van de extra-
sportieven.
Wat dat betreft start de Nederlandse
ploeg, die weer in het oranje zal rij
den, er niet zo slecht voor. In tegenstel
ling tot voor de invoering van de mer-
kenformule, toen onze renners vrijwel
allemaal hand- en spandiensten aan bui
tenlanders moesten verlenen, zijn de
rollen nu omgekeerd. Nu hebben wij 'n
kopman, die in belangrijke buitenland
se formaties zijn extra knechten heeft.
Daarnaast moet Janssen kunnen reke
nen op de steun van alle Nederlanders,
die er immers bij gebaat zijn wanneer
er geld en liefst veel geld in het
laatje komt. En wie kan daarvoor be
ter zorgen dan Janssen? Wellicht juist
om jeugdig onbezonnen opstandjes te
voorkomen heeft de sportcommissie
veelbelovende jongeren als Harm Otten-
bros en Gererd Vianen ditmaals nog
niet in de door Wout Wagtmans te lei
den equipe opgenomen en Janssen om
ringd met routiniers. De enige uitzonde
ring is Wim Schepers, die debuteert.
De jacht van Karstens op de zege in
het puntenklassement kan een interes
sante affaire worden. De Leidenaar
heeft zijn faam als ritwinnaar nog eens
onderstreept in de Ronde van Spanje
met vier zeges, waaronder een verras
sende winst in de 28 km lange tijdrit
op de voorlaatste dag. Aanwezig is ech
ter ook weer de Belgische Bliksem
schicht Willy Planckaert, die in de Giro
driemaal op het erepodium kwam en
diens landgenoot Guido Reybroeck, die
in de andere ploeg is ingedeeld.
lijk.
Nu echter is Anquetil er niet meer
bij en dat is voor Poulidor een opluch
ting. Ook is voor hem belangrijk dat hij
nu onder leiding komt van de oude rot
Marcel Bidot, de grijze eminentie van
de Franse wielersport, die beter dan
Poulidors eigen ploegleider Magne in
staat mag worden geacht zijn en Frank-
rijks troef uit te spelen.
Met Poulidor zijn we er nog niet.
Ook Aimar, hoewel vorig jaar gekwali
ficeerd als een toevallige winnaar, mag
niet onderschat worden al heeft de
Fransman dit seizoen nog geen opzien
barende dingen verricht. Het winnen
van de Ronde van Duinkerken mag rus-
9 juli 209km
30 juni
IBS km
9 juli
239 km
üiPévcUtq
DfVONNE
L. a At NS fc-- -
to Jut f
242 km
|\a Tot4oraph4
'X
\k<3alibimr
