Bij Hien
herleefde
verre
het
verleden
OVER-BETUWE WAS AL EEUWENLANG
BEWOOND VOOR BATAVEN KWAMEN
Zij kwamen
uit het
onbekende
SPINNENDE VROUW
UIT DE BRONSTIJD
„DE DERTIENDE FEE'' ALS
AFSCHEID VAN SCHOOL
Burgemeester reikte diploma's uit
door
ADR. P. DE KLEUVER
Insula
Schenm
Legering
1500 jaar
Melk afhalen
in vakantie
Napret geboorte
prinsenkind
Na toneelavond
met vakantie
Geslaagd voor
verkeersexamen
RHENEN
SCHERPENZEEL
DONDERDAG 29
1967
8 1956
HIEN Doodstil was het in de
Launstraat van Bronsterp. We ston
den op het Klingenplein en sprongen
over een sloot tussen de huizen van
de buren Wolfer en Agel. Een paar
mannen schepten grond weg. De men
sen die er gewoond hebben zijn al
zo'n 3500 jaar geleden gestorven.
Hun huizen staan duidelijk afgete
kend in de afgeschepte grond. Spo
ren uit de oertijd van ons land. Over
een paar jaar rijdt men er met de
auto misschien dagelijks overheen.
Binnenkort gaat er weer grond over.
Dan komt het wegdek en waar de
rivieren van de Betuwe vele jaren
geleden laagje na laagje klei neerge
vleid hadden, daarvoor heeft de mo
derne wegenbouwer slechts een paar
dagen nodig.
moniet (bruinijzer), dat de rietsten
gels omkorst moet hebben. Riet uit 'n
plas die daar zo'n 3000 k 4000 jaar ge
leden lag.
Het duizelt je wel even als je over
die oude woongrond wandelt, in ge
dachten aan de rand van een plas
staat, langs een sloot loopt, een huis
„binnengaat", een potscherf opraapt,
een kalfsbeentje in je hand neemt,
allemaal veertig eeuwen geleden in
het eigen Betuwse land door mensen
als u en ik ook zo beleefd. Neen, an
ders, levendiger, ja levensecht, want
wij stonden daar in een dood dorp
aan de rivier.
x-x:-::;,, w XtvXJWE x
mmm
Die rivier ja, daarover moeten wij
het dan hebben. Oudere opvattingen
poneren niets meer of minder dan
dat het Insula Batavorum, het Eiland
van de Bataven, de gehele Betuwe
omvatte van Loevestein tot Doornen
burg.
Uit het bodemkundig onderzoek
kwam vast te stan dat van Hien over
Zetten naar het Lexesveer waar de
buurschap Lakemond ligt een oude
Rijnloop aanwezig is en deze vormde
de westgrens van het Batavenland.
In vroeg-historische tijden hebben
van daaruit de Romeinen het verde
re kleiland gekoloniseerd. Er zal
daarvóór een keer een ontzettende
ramp hebben plaats gehad, die bewo
ning van het gehele kleigebied onmo
gelijk maakte. Een gigantische
stormvloed bijvoorbeeld. In de buurt
van Rossum en Velddriel bij Zalt-
bommel werd bij de bodemkartering
een fragment van een zogenaamde
klokbeker aangetroffen, dat veel weg
heeft van de klokbekerscherven, die
ik bij de ontsluiting van de bronstijd
nederzetting zag. Deze streek van ons
land is dus al reeds lang voor de
komst van de Bataven bewoond ge
weest.
De scherven van klokbekers uit
Hien zijn niet versierd met de beken
de touwindrukken maar met een spa
tel ingedrukt. De binnenzijde is glad-
wandig en ook is het grondmateriaal
waarmede gewerkt werd dicht en
vast. In volle fleur dus prachtig aar
dewerk. Deze mensen van Hien om
ringden zich reeds met een primitie
ve pracht.
Merkwaardig eigenlijk helemaal
de bronzen werktuigen, waaraan deze
periode haar naam ontleende (brons
tijd!), geen spoor gevonden werd.
Merkwaardig? eigenlijk helemaal
niet. Het waren voor deze mensen de
kostbaarste bezittingen!
De exodus uit het gebied tussen de
grote rivieren (er lagen daar toen wel
een tiental „Rijnlopen") zal noodge
dwongen hebben plaats géhad.
Niet geheel bij toeval werd bij Hien
deze bronstijd-nederzetting ontdekt,
toen men het tracé van de rijksweg
door de Betuwe ter plaatse onder
handen nam. Bij de reeds jaren ge
leden daar uitgevoerde bodemkarte
ring had men scherven van pottegoed
uit de prehistorische tijd op deze
plek ontdekt. Men was op de hoogte.,
en op z'n hoede.
Maar, zo hoor ik mompelen, maar
dat kan toch niet. Aldoor dreunt het
nog na van die vervelende vaderland
se geschiedenis: hon-derd-jaar-voor-
Christus-de-Ba-ta-vie-ren ko-men in-
ons-land... Altijd meende men dat zij
de eerste bewoners van het rijke klei
land waren. In Drente ja, daar wa
ren de hunnebedbouwers doende ge
weest. Maar zo dicht bij huis, neen,
daar heeft meester het op school
nooit over gehad.
Voor mij doemt een schoolplaat op
die juf met veel welbehagen ophing.
Wij moesten maar goed kijken hoe
wreed die „heidenen" wel waren ge
weest! Een man werd gecremeerd en
zijn vrouw duwden ze levend en wel'
de brandstapel op. De vrouw hadden
ze op de plaat een jurk van dieren-
vellen gegeven. Maar goed dat het
Christendom aan dat bar en boos be
drijf een einde gemaakt had...
Nu sta je in een Betuwse nederzet
ting, die zo'n 1500 jaar ouder is. In de
vlak gemaakte ontsluiting tekenen
zich de palen van de huizen af en ook
de kransen van dunnere paaltjes, die
de wanden gevormd hebben. Onge
veer in het midden is een grote
blauwzwarte plek en ik peuter een
sprongbeentje van een kalf uit die
brandplek, want daar brandde eens
het haardvuur.
In een ruimte van circa tien vierkan
te meter speelde zich daar ongeveer
3500 jaar geleden 'n familieleventje af
waar men geen weet van had. Goed,
een paar scherven aan de oppervlak
te deden iets vermoeden, maar dit,
nee, dit verwachtte men niet. En dan
ga je verder. Een vierkantje met op
de hoeken een paal: een voorraad-
schuurtje. En ook een héél grote
voorraadschuur met een paal aan
paal in de grond geslagen wand. Mo
gelijk een stal voor het vee zelfs.
Want dat staat onbetwist vast: wij
waren daar in een boerendorpje. Vier
duizend jaar geleden ongeveer lagen
er akkers met gerst om deze neder
zetting.
Op de weilanden graasde het vee
waarvan de dozen vol kiezen getui
gen, allemaal afkomstig van rundvee
en daartussen slechts één varkens
tand. Boeren, doodgewone boeren, die
hard voor hun brood gewerkt hebben,
die er lief en leed deelden, hun kin
deren groot brachten en het boeren
vak leerden, die gingen vissen in de
rivier en jagen in de bossen.
Dat laatste kan men zich maar
moeilijk voorstellen. Er stroomt geen
rivier en alles is vlak en kaal. De
rivier is er geweest en dat vlakke
land is de cultuursteppe van de mo
derne mens. Ook de bossen, bevolkt
met beren, wolven, herten en wat al
>T|iet, zijn er geweest.
Moerasbossen vooral en zo vond ik
een rand blauwe klei die buitenge
woon veel houtresten bevatte, er zelfs
venig door uitzag met rozen van li-
Wij kunnen naar de oorzaak slechts
gissen.
Wij vermeldden reeds dat deze ne
derzetting van Hien een zuiver agra
risch karakter vertoont met voorraad
schuren en stallen.
Het zijn deze mensen geweest, die
dit gebied door ontginning bewoonbaar
gemaakt hebben. Ontbossing was dan
het eerste dat gedaan moest wor
den. De egalisatie van de bodem had
veelal plaats op hoge stroomrug-
grond langs een rivierloop. Zo ook
hier. Deze oude woerd ligt 6.14 meter
boven NAP. Van overstroming had
den deze mensen geen enkele last.
Het opgeven van deze woongrond
moet dus wel door abnormale omstan
digheden hebben plaats gehad.
De oritsluiting leverde evenwel een
hoogst merkwaardige vondst op. On
der deze woongrond en onder een
dwars door het dorp gegraven sloot
met afgekalfde kanten ligt een kaars
rechte, als met een liniaal getrok
ken véél oudere „sloot" die ook nog
dwars door een woning gaat.
Niemand graaft nu een sloot dwars
door de kamer. Je kunt je moeilijk
voorstellen dat toen iets in deze zin
plaats had. Het is dan no.? Ie vraag
of er misschien onder deze woongrond
nog een oudere nederzetting ligt. Dat
zal mogelijk later onderzoek moeten
uitwijzen.
De Rijks-Waterstaat staat niet toe
dat de palen en brandplekken uitge
graven worden omdat men vreest, dat
op zulk eplekken verzakkingen in het
wegdek zullen optreden. Op de vraag
of die gaten dan niet met een pneu
matische stamper aangeplempt kun
nen worden zweeg men maar. Het on
derzoek is door deze maatregel ern
stig belemmerd.
Geen dierehuis, maar een nette jurk van grcf geweven stof draagt deze vrouw.
Uit schapewol, die op een onder de arm geklemde stok gewonden is, trekt zij de
draad die tussen de vingers tot garen ineen gedraaid wordt. Onder aan de draad
een spinsteentje waaronder de draad tot een kluwen gewonden werd. Een armband
van zulke spinsteentjes draagt ze om de linkerpols. De gordel om het middel is
gesloten door een bronzen gesp, die bij de vrouwen soms prachtig bewerkt was.
Om de hals enige bronzen ringen en om de rechterarm óók bronzen armbanden.
Ja, én schoenen! Van dierehuid gemaakt. Een echte boerenmoeder die bezig is
voor haar gezin te zorgen. Wég met de voorstelling dat onze voorouders woeste
barbaren waren. Christenen waren het niet. Dat kwam eerst 1500 jaar later. Maar
nette mensen waren het wél.
Wij spraken al over het opbreken
van de bevolking uit deze streken
waarvan men de oorzaak slechts kan
gissen. De grote volksverhuizingen vin
gen een dikke duizend jaar later eerst
aan nadat hij Hien dit eenvoudige
boerenvolk leefde. Er is geen merk
bare overgang naar een volgende be
woning aanwezig. De bewoning is vrij
abrupt afgebroken geweest. Van ijzer-
tijdbewoning vond men niets. Tussen
deze nederzetting en de opvolgende
bewoning door de Germaanse stam,
die wij Bataven noemen moet min
stens 1500 jaar liggen. De nederzetting
is gedurende die tijd overslibt met
klei. Zo werd het bed voor de opvol
gende bewoners als het ware gespreid.
De Bataven zijn niet zulke steekneu-
zen als wij geweest. Het kon die men
sen niets schelen of daar al eerder
een volk gewoond had. Ongeschonden
Is deze bronstijd nederzetting voor de
dag gekomen.
Wat mij direct interesseerde was
of iets van bijzetting aangetroffen is.
Maar daarvan geen spoor. Het mag
algemeen bekend zijn, dat de brons
tij dmensen overwegend hun doden
cremeerden en in een grafheuvel de
in een urn verzamelde stoffelijke res
ten begroeven en bij deze urn soms
rijke graf gif ten voegden.
Deze mensen geloofden in een voort
bestaan na de dood en gaven hun
overledenen de dingen mee die ze in
het hiernamaals nodig zouden heb
ben. Zou men de begraafplaats (ne-
cropool) van dit dorp ontdekken, ge
wis zouden de bronzen lanspunten en
bijlen, de soms fraaie bronzen man
telspelden (fibulae) en spelden aange
troffen worden. Of... begroeven ze hun
doden in tumuli op de nabije Veluwe
en kennen wij de dingen waarmede
zij hun leven veraangenaamden
reeds.
Wij zijn geheel aangewezen op het
fragmentarische schervenmateriaal
van pottengoed dat nog geheel met
de hand vervaardigd werd. Het gewo
ne dagelijkse „servies" was vrij grof,
dikwandig en betrekkelijk sterk.
De scherven zijn evenwel zeer ken
merkend voor de bronstijd. De klei
werd versterkt door stukgeslagen
brokjes kwarts of kiezel. Bij het bak
ken van de potten kwam daardoor zo
goed als geen barst voor. Als men dit
alles overziet dan wordt men met ont
zag vervuld. Deze mensen leefden
primitief, dat is zeker, maar er is
ook een zekere lijn in hun levenspa
troon geweest dat wijst in de richting
van een opwaartsgaande ontwikke
ling.
Het is een dwaasheid deze mensen
als hele of halve wilden, dronkenlap-
pen en vechtersbazen te betitelen.
Wat daar voor ons in de bodem stond
afgetekend getuigde van menselijk
heid. En dat is een goede gedachten-
gang jegens de mensen die eens ons
voorgeslacht gevormd kunnen heb
ben.
Kostbaarheden zoals door de oudste be
woners van Hien gebruikt zijn.
1. Bronzen bootfibulae (mantelspeld)
uit de Hallstattcultuur (vergelijk de
ze met een moderne veiligheids
speld!).
2. Bronzen haarspelden uit vrouwen
graven.
3. Bronzen brilfibulae (mantelspeld) van
getrokken bronsdraad gewonden
(zéér modern aandoende).
4. Bronzen lanspunt.
5. Bronzen hielbijl (Streekmus. te Rhe-
nen bezit exemplaren!).
6. Bronzen kokerbijl, met oortje voor
bevestiging van een koordje om weg
springen van de steel te voorkomen.
7. Bronzen armband, met spiraalvormig
gewonden uiteinden van getrokken
bronsdraad.
8. Bronzen radspeld, waarin het Ger
maanse zonnerad te herkennen is.
O
Een boerendorpje van pakweg 4000
jaar geleden. Een dorpsstraatje met
een paar ronde huisjes, een flinke
voorraadschuur en een paar kleinere
schuurtjes voor de wintervoorraden
en een warwinkel van dunne paaltjes
waarin je toch ook weer systeem gaat
ontdekken en wat mijns inziens wel
eens kleine tuintjes geweest kunnen
zijn. Dat bij elkaar vormt een deel
van dit bronstijddorp.
Het is véél groter en strekt zich
nog links en rechts van het geprojec
teerde wegtracé uit. Wat er nu bloot
gelegd werd is al van het grootste be
lang voor kennismaking met een stuk
Betuwse geschiedenis waarvan nog
niets bekend was.
Het Batavenvolk heeft in deze
bronstijdmensen vernuftige en vin
dingrijke voorgangers gehad. Tien
duizenden jaren lang bewerkte men
de bodem, de bouwmaterialen (hout)...
en. elkaar met uit vuursteen of apliet
gemaakte, soms zeer primitieve
werktuigen.
Deze mensen ontdekten dat het ge
le goedje dat wij als koper kennen
bij'sterke verhitting ging smelten en
dat een ander grijs goedje (tin) er
aan toegevoegd een goed bewerkba
re legeringopleverde die wij brons
noemen.
Terecht hoor ik zo hier en daar de
opmerking maken dat zulke metalen
bij ons niet gevonden worden. Wij
moeten dan ook aan import denken.
Rondtrekkende marskramers of
kooplieden te paard, die van Frank
rijk uit onze streken bezochten von
den hier wat zij zochten: graan, vis,
vlees en huiden.
Zij brachten bronzen gebruiksvoor
werpen of halffabrikaten mee en een
levendige ruilhandel moet wel hebben
plaats gevonden. Die handelaren moe
ten hun schreden dus wel naar hier
hebben uitgestrekt.
Al werden dan ook geen fraaie bron
zen voorwerpen gevonden, toch is de
ze voorstelling van zaken de enig
juiste. Zoals gezegd waren die stuk
ken te kostbaar om ze zo maar te la
ten slingeren. En met hoeveel eerbied
en piëteit men jegens de doden ver
vuld was, daarvan getuigen de rijke
gTafgiften die men hun meegaf.
Wij wandelden in Bronsterp en
waren op bezoek bij Wolf, de boer die
helemaal in de hoek bij de plas woon
de. Even werd het oudste plekje van
de Betuwe tot leven gewekt.
Uit een houten ploegstel (a-b-c) groei
de onze moderne ploeg. Het principe
is hetzelfde. Alleen is de ploegkouter (d)
in dit geval van steen. Wie de moeite wil
nemen kan zo'n stenen ploegkouter uit t
bronstijdperk in het Streekmuseum te
Rhenen gaan bekijken.
VEENENDAAL Ongeveer 100
ouders van leerlingen van de Christelij
ke Nationale School III aan de Gerard
Terborchstraat waren gisteravond ge
tuige van de eerste opvoering van de
kinderoperette „De dertiende fee". Het
verhaaltje werd voor het voetlicht ge
bracht door leerlingen uit de zesde klas
van deze school, die op deze manier hun
afscheid willen vieren. Figurantenrol
len werden gespeeld door een groot aan
tal leerlingen uit lagere klassen. Heden
avond zal er een tweede opvoering ge
geven worden, die in het bijzonder be
doeld is voor de ouders van de leerlin
gen van de zesde klas.
Het verhaal van de operette is een
voudig; Een jarig prinsesje, dat door
12 feeën gefeliciteerd wordt. Later komt
een dertiende niet uitgenodigde fee
op de proppen, die uit kwaadheid het
meisje in een kat omtovert. De hofnar
weet de betovering ongedaan te maken
en leefde als prins nog lang en gelukkig.
De kinderen speelden het leuk. Een
woord van lof komt wel toe aan het on
derwijzend personeel van deze school:
heel veel vrije uren hebben ze doorge
bracht met het vervaardigen van decors
en dergelijke. De moeders hebben als
kostuumnaaisters gefungeerd (onder lei-
AMERONGEN Tussen 1 juli en 9
september zullen de melkhandelaren
met vakantie gaan. In die periode zal
er niet aan huis bezorgd worden. Da
gelijks zal er met een aantal wagens
door het dorp gereden worden, die hun
komst door gebel of getoeter zullen aan
kondigen.
Om een vlotte afwikkeling te waar
borgen verzoeken de melkhandelaren
aan iedereen zoveel mogelijk mee te
helpen door de melk en andere artike
len aan de wagen af te halen, zoveel
mogelijk een gelijk aantal flessen in te
leveren, als men volle wenst te ontvan
gen en contant te betalen.
Geboren: Gerritje, d.v. J. v.d. Bo-
vekamp en C. M. v.d. Weetering;
Petronella Willemina, d.v. H. v. Beek
en W. A. Veenvliet; Everdina Petro
nella d.v. J. K. Bos en H. H. v. Of
feren; Geurt en Nicolaas, zs. v. G. v.
Schaik en H. F. Gelderblom, Kesteren;
Wilhelmina, d.v. N. v. Zetten en G. S.
v.d. Meijde; Marleen Johanna Antonia,
d.v. T. v. Manen en H. Boers, Veenen-
daal; Angela Catharina Daniëlle, d.v.
Getrouwd: A. v. Geenhuizen en D.
Sijsma; D. J. Lindeboom en A. L. de
Groot: Khik Goan Tan en S. A. Ferraro.
Overleden: Pieter Schoeman, 61 jr.,
geh. gew. m. J. Tollenaar, Eist; Jo
hanna Riemsdijk, 40 j., echtg. v. G.
Baardman.
Te Wageningen: Zeger Jan v. Thuijl,
75 jr.
Ingekomen: G. B. Bootsma van Arn
hem.
Vertrokken: H. El Ouazzani naar
Hilversum; J. Klumpenaar naar Am
sterdam; H. Overeem naar Ameron-
gen; H. Overeem naar Amerongen;
A. Nagel naar Veenendaal; W. Berk
hof naar Leersum; I. Koudstaal naar
Finsterwolde; W. v.d. Grift naar Ame
rongen; A. A. Mohand naar Utrecht;
M. A. Hammouch naar Utrecht; M.
Ayad Abdellah naar Amerongen; C.
Hootsen naar Overberg; D. v. Gunst
naar Menaldumadeel; A. Bruinsma
naar Doorn; M. v. Leeuwen naar
Utrecht.
Geboren Heine H. d. v. J. Valken
burg en S. van Setten Kasper W. z. v.
K. W. Kemper en E. A. Algra Johan
Martin z. v. J. Dijkstra en J. Elzer
Wouter Cornelis z. v. J. T. van Kam
pen en P. A. de Bil.
Ondertrouwd: D. J. Stuivenberg te
Woudenberg en W. Stam te Scherpen-
zeel C. W. J. Hooijkaas te H. I. Am
bacht en C. E. Methorst te Scherpen-
zeel W. Davelaar te Overberg en A.
v. d. Broek te Scherpenzeel H. W.
Teunissen te Renkum en T. Methorst
te Scherpenzeel.
Gehuwd: G. Inkenhaag en H. Helms
te Scherpenzeel.
Een scène uit de kinderoperette „De
dertiende fee".
ding van de handwerkonderwijzeres) en
de concierge legde het podium in de
zaal, alles belangeloos.
De voorbereidingen voor het spel zijn
in januari begonnen met het instuderen
van de liederen. De laatste weken heeft
men het eigenlijke spel ingestudeerd,
met goed resultaat. Dit is de tweede
maal in successie, dat men op deze
school op de afscheidsavond een kinder
operette geeft. Het mag een traditie
worden.
C. I.
VEENENDAAL Ter gelegenheid1
van de geboorte van Prins Willem-
Alexander is door de gemeente voor
leerlingen van de klassen 1, 2 en 3 var-
de lagere scholen en de b.l.o.-schoo1
een teken- kleur- en opstelwedstrijc'
gehouden. De drie opdrachten moester,
in een daarvoor uitgereikt schrift uit
gevoerd worden. Voor elke klas waren
er drie prijzen beschikbaar gesteld,
bestaande uit kleur- en tekenmateriaal.
De gelukkigen waren:
Eeerste klas: 1. Lidia v. d. Dikken-
berg (Groen van Prinstererschool) 2.
Marga van Dijk (Rehobothschool) en
3. Geja van Velden (Johannes Calvijn-
school).
Tweede klas: 1. Lidy Hoekstra (CNS
I) Gerrit van Donkelaar (Rijk van
Gaasbeekschool en 3. Petra v. d. Kuit
(Patrimoniumschool).
Derde klas: Anja van Polanen Petel
(Juliana van Stolbergschool) 2. Ma
rijke Hopman (Johannes Calvijn-
school) en 3 Jaap Bolderman (CNS m).
De jury bestond uit de heer P. H. de
Geus, tekeleraar aan het Lyceum,
Mej. J. Bos, onderwijzeres aan de
CNS I en mej. M. Anbeek, ambtenaar
ter gemeentesecretarie te Veenendaal.
SCHERPENZEEL Woensdag
avond werd onder goede belangstelling
van ouders en oud-leerlingen het leer
jaar van de Openbare Lagere school
aan de Dorpsstraat met een toneel
avond besloten. Onder leiding van mej.
G. Alberda, onderwijzeres aan de
school, was door de leerlingen van de
zesde klas een toneelstuk ingestu
deerd.
Het is langzamerhand traditie gewor
den, dat leerlingen die de school verla
ten, op de afscheidsavond een derge
lijk toneelstuk brengen. Dat het een
geslaagde avond was, kon men uit de
reacties van de aanwezigen opmaken.
De kinderen brachten het leuk en vaak
ongedwongen.
Tot slot van de avond werd door het
hoofd der school, de heer Th. van der
Hoeff, aan de scheidende leerlingen
een herinneringstegel uitgereikt. In
zijn slotwoord dankte hij een ieder
voor zijn aanwezigheid, en gaf de kin
deren de raad mee op hun volgende
school goed aan te pakken.
Met de schmink nog op hun gezicht
trokken de kinderen aan het eind van
de avond naar huis. Zij hadden hun
ouders, belangstellenden en hun mees
ters en juffrouwen en natuurlijk zich
zelf een fijne avond bezorgd.
EDERVEEN Voor het verkeers
examen slaagden alle deelnemende
leerlingen van de School met de Bijbel
te Ederveen. Er waren 6 leerlingen die
met lof slaagden. Dat waren Beppie
Bos, Wim 't Ham, Dick Bos, Francien
v.d. Velden, Jan v. Schoonhoven en
Bennie van Ginkel. Verder slaagden
Grada v. Brummelen, Tinus Aangeen-
brug, Reier v.d. Pol, Jannie d. Ko
ning, Gerard v. Brummelen, Nico v.
Beek, Willie v. Herikhuizen, Jan Ger-
ritse, Rita Middendorp, Gera v.d. Ziel,
Co Ravenhorst, Hennie Snetselaar,
Eefje Ravenhorst, Grieke v. Beek, An
neke IJseldijk en Wilma Dekker.
RHENEN Gisteravond werden
in de huishoudschool aan de Nieuwe
Veenendaalseweg door burgemeester
Bosch, ridder van Rosenthal de diplo
ma's uitgereikt aan ongeveer zestig
geslaagden. De belangstelling was bij
zonder groot. Onder de vele aanwezi
gen merkten wij ook op de echtgeno
te van de burgemeester, die voorzit
ster is van de commissie van toe
zicht, alsmede de gemeentesecretaris
en diens echtgenote. Mej. G. E. Re-
getering, directrice van deze school,
sprak het openingswoord, dat een in
leiding betekende op een uitgebreid
programma, gebracht door de leerlin
gen.
Er werd gezongen door alle klas
sen. Alle klassen werkten mee aan een
modeshow. Er werden allerlei stuk
jes opgevoerd.
Deze jaarlijkse terugkerende avond,
met voor iedere geslaagde leerling
een toepasselijk woord, was weder
om een groot succes.
