Jan Janssen beste Nederlander
in tijdrit
Groene trui
Helft van voor Wimbledon geplaatste
spelers is al uitgeschakeld
Ook Trudy Groenman
verdween van het toneel
Kees Pellenaars: „Ze willen mij
de schuld weer geven"
Tom Simpson: „Janssen
beter naar huis gaan"
kan
Primo Camera overleed
in
zijn geboortedorp
Van sterke man
in circus tot
wereldkampioen
Deen Pedersen naar
Groningse G.Vi.Y.
Wagtmans wilde
22 mille van ons
voor zes renners
Ook Twente weid
door Feyenoord
gedagvaard
Noorwegen gelijk
tegen Bulgarije
HVV '67 neemt een
advocaat in de arm
Rusland winnaar
in Bolzano
Spanjaard Errandonea start vandaag in gele trui
Brit Bobby Wilson zette Bill Bowrey de voet dwars
Al voor de start herrie over materiaal
Over
Ook Van Groezen een
maand geschorst
Markante figuur in bokswereld
Niet slecht
RONOE VAN FRANKRIJK 1967
1 JULI
2e ETAPPE
StMALO-CAEN. 180 K.M
CAEN
Als sterren
Weer verrassingen
Met volle inzet
Dammen
Profiteurs
Geen stuiver
Worstelen
VRIJDAG 30 JUNI 1967
ANGERS Duizenden Fransen heb-
gisteravond in Angers getreurd met
Raymond Poulidor. De Franse ren
ner, terecht bestempeld als „eeuwige
tweede", wist in het op zichzelf onbe
duidende tijdritje over 5775 meter de
gele trui binnen bereik. Hij had van
daag in het leiderstricot kunnen star
ten in de eerste etappe die naar Saint
Malo voert, maar dit keer heette zijn
beul José Errandonea, een Spanjaard.
De tijd van Poulidor (7 minuten en
49.44 seconde, gemiddelde snelheid
44.286 kilometer per uur) leek goed
voor de gele trui.
Maar toen kwam Errandonea, een
bekwaam tijdrijder, in actie. De Span
jaard vocht verbeten en laat op de
avond na zijn triomftocht door de stra
ten van het gezellig drukke Angers
mocht hij op het erepodium stappen.
Poulidor was wéér tweede geworden.
Veelzeggend was deze nederlaag voor
de Fransman uiteraard niet, maar dit
piepkleine ritje een novum in de
Tourgeschiedenis kan in elk geval
zijn zelfvertrouwen hebben aangetast.
De Nederlanders deden het overigens
niet slecht. Kopman Jan Janssen, beho
rend tot de favorieten, vond aan het
einde van de avond zijn naam terug
achter het pijlsnelle tweetal. Met zijn
derde plaats startte hij uitstekend in de
Franse ronde. Gerben Karstens, die uit
is op de groene trui, eindigde op de ze
vende plaats.
Uitslag van de rit over 5775 meter: 1.
Errandonea 7.43,8; 2. Poulidor 7.49,44;
3. Janssen 7.35,60; 4. Otano 7.56,22; 5.
Lopez Rodriguez 7.57,28; 6. Gimondi
7.57,44; 7. Karstens 7.58,17.
De tijden van de overige Nederlan
ders waren: Nijman 8.05,35; Van der
Vleuten 8.11,74; Schepers 8.12,44; Ha-
rings 8.21,20; Haast 8.25,82; De Roo
8.30,22.
De volgende renners hebben in
voorgaande jaren een groene trui
voor de triomfator in het pun
tenklassement gewonnen:
1953:
1954:
1955:
1956:
1957:
1958:
1959:
1960:
1961:
1962:
1963:
1964:
1965:
19$&;
Schaer
Kübler
Ockers
Ockers
Forestier
Grazcyk
Darrigade
Grazcyk
Darrigade
Altig
Van Looy
Janssen
Janssen
Planckaert
GRONINGEN De 24-jarige Deense
international en aanvalsleider Kjeld
Pedersen heeft zijn handtekening gezet
onder het contract dat de Groningse
eredivisieclub GVAV hem heeft voor
gelegd.
Voor de Groningers betekent dit een
financiële aderlating van ongeveer hon
derdduizend gulden, maar de komst van
Pedersen was bittere noodzaak. In de
eerste plaats om de voorhoede, het zor
genkindje van trainer Ludwig Veg,
nieuw leven in te blazen, maar ook om
de Deen Ole Fritsen die al voor GVAV
speelt, te kunnen behouden.
Voor Fritsen betekent de komst van
zijn landgenoot een grote opluchting en
de Groningers hopen nu maar dat de
beide Denen samen voor meer vuur
kracht zullen zorgen. Wellicht slaagt
GVAV er ook nog in Boekestein te con
tracteren. Dit zal het geval zijn als
GVAV en Go Ahead tot overeenstem
ming kunnen komen over het transfer
bedrag van zestigduizend gulden. In
dat geval zal Pedersen mogelijk als
rechts- of linksbinnen optreden.
Fortuna heeft van PSV overgeno
men Piet Giessen, die éénmaal in het
Nederlands elftal speelde. De Lim
burgse club heeft voorts haar derde spe
ler aan het Belgische Racing White ver
kocht: Sibke Jacobs.
Sjef Pinckers, doelman van Roda
JC, staat op eigen verzoek op de trans-
ferlijst.
Een Frans meisje mocht even op de
fiets van Jan Janssen, terwijl Henk
Nijdam toekeek. Janssen's passagier
vond het schijnbaar niet zo'n geslaagd
grapje.
WIMBLEDON Nog een lid van de
Nederlandse afvaardiging naar Wim
bledon is vertegenwoordigd in de en
kelspelen. Die ene is Els Veentjer-
Spruyt, maar dat is geen wonder, want
zij kwam door een bye en een walk
over tot gisteren nog niet aan bod.
Vandaag zal ook zij echter wel van
het toneel verdwijnen, want Billie
Jean King-Moffitt, die als eerste ge
plaatst is, is haar tegenstander. Giste
ren is Trudy Groenman haar voorge
gaan in een sfeerloze strijd tegen de
Russische Baksheeva, van wie zij enige
tijd geleden in Parijs ook al had ver
loren. Tevoren waren Ada Bakker en
Astrid Suurbeek voor het dames-dubbel
spel uitgeschakeld door de Amerikaan
se combinatie Casals/King-Moffitt.
Derhalve weer een dag, die voor de
Nederlandse kolonie op Wimbledon te
leurstellend verliep. Trudy Groenman
heeft namelijk tegen Baksheeva een
heel matige partij gespeeld: zonder in
spiratie, weinig tactvol en vaak slor
dig. Teleurstellend vooral, omdat ze in
de tweede set een 3-0 en 4-1 voorsprong
verspeelde. In de eerste set was de
Russische duidelijk sterker en vooral
toen viel het op, hoe zwak de services
en het volleren van onze Nederlandse
meisjes over het algemeen zijn. Op
2-5, op de service van Baskeeva, over
leefde ze met twee fraaie, gedurfde
backhand passings vlak langs de lijn,
even zoveel setpoints.
Op 3-5 werkte Trudy er nog twee weg.
Maar toen de Russische op vrij geluk
kige wijze een vijfde setpoints verover
de, betekende dat toch het verlies van
de set. In de tweede set kwam onze
landgenote aanvankelijk tot een goed
herstel. Haar volleren werd plotseling
sterker en daardoor durfde ze meer
naar het net te komen, daarmee de
Russische tot vele fouten verleidend. De
score sprong snel naar 3-0 en zou zelfs
4-0 zijn geworden, wanneer de umpire
bij een drive van Baksheeva niet ver-
BREDA Kees Pellenaars, de ge
routineerde ploegleider die door de
Koninklijke Nederlandse Wielren Unie
onaanvaardbaar werd bevonden voor
het ploegleiderschap in de Tour de
France, was gisteren in startplaats An
gers onderwerp van bewogen gesprek
ken. Hij zou zijn zes Televizier-ren-
ners te weinig materiaal hebben mee
gegeven: twee fietsen, twee wielen en
veertien banden.
„Het is 'n schandaal. Wat dat moet
worden weet ik niet", oordeelde in
Frankrijk Jan Janssen. „Daar had Pel
lenaars nu groot in moeten zijn", zei
de plaatsvervangend voorzitter van de
sportcommissie, de heer W. van Steen
bergen.
In Breda, zijn woonplaats, consta
teert Pellenaars dat men hem de
schuld wil geven van zaken, die door
de Koninklijke Nederlandse Wielren
Unie slecht zijn geregeld.
Zijn relaas: „Belachelijk, die kri
tiek. Luister: op 3 juni is Wagtmans
(ploegleider van de nationale forma
tie) bij mij geweest om het een en an
der te bespreken. Onmiddellijk daarna
heb ik hem een brief geschreven, waar-
VILLERS-B.
PONTORSON
SOURDEVAL
SAINT-HILAIRE
2
van ik een afschrift stuurde naar de
KNWU, zodat de heren ook op de hoog
te waren. Ik heb daarin geschreven
dat ik het op prijs zou stellen als Wagt
mans mij een lijst zou sturen van het
materiaal dat volgens hem nodig zou
zijn. Ik moest namelijk voor mijn eigen
zes renners voor dat materiaal zorgen.
Ik heb gevraagd zo spoedig mogelijk
te antwoorden en erbij geschreven dat
ik op 16 juni naar de Ronde van Zwit
serland zou vertrekken. Uitgerekend op
de vijftiende juni hoor ik iets van Wagt
mans. Hou je maar vast, zei hij letter
lijk. Hier is mijn lijstje. Volgens die op
gave moest ik aan elke renner voor
f 3675,75 aan materiaal meegeven. Dat
betekende dus voor mijn zes renners
f 22.054,50.
ANGERS Zorgelijk wreef Jan Janssen
gisteren over zijn buik. Hij stond in de
hete veilinghal van Angers, waar de
medische keuring werd verricht, op de
weegschaal, die pijnlijk nauwkeurig
aangaf dat het gewicht van 'de Neder
landse favoriet in deze Tour op het
ogenblik 77.9 kilo is. „Dat is wel veel",
zuchtte Janssen. „Normaal kom ik niet
verder dan 75 of 76 kilo".
En omdat „voeren" een uiterst geliefde
bezigheid is in wielerkringen, was de
Brit Tom Simpson er snel bij om
Janssen persoonlijk te onderzoeken. Hij
griste een stetoscoop weg onder de
handen van dokter MacOrigh en begon
met een ernstig gezicht de Nederlander
te „beluisteren". Zijn diagnose: Janssen
kon maar beter onmiddellijk naar huis
gaan.
Waar moet ik dat geld vandaan ha
len? heb ik gevraagd. We rijden toch
nu met nationale ploegen? Een voor
beeld: dertien banden heb ik mijn jon
gens meegegeven. Ik verzeker je dat er
renners terugkomen, die materiaal over
hebben. En daarbij komt nog dat oolc
dit jaar de organisatie eventueel mate
riaal beschikbaar stelt. Dat kunnen de
renners in bruikleen krijgen als ze er
behoefte aan hebben.
Trouwens, in de Ronde van Spanje
heb ik met tien renners op verschrik
kelijk slechte wegen 62 banden nodig
gehad. En wat staat er op de lijst van
Wagtmans? Voor elke renner, 35 ban
den. En meer van zulke belachelijke
dingen. Voor iedereen zes zadelpennen
bijvoorbeeld. Ik heb nog nooit meege
maakt dat er één zadelpen is gebroken.
Die lijsi leek dus nergens naar.
Toen heb ik besloten ieder twee fiet
sen, twee extra wielen en veertien ban
den mee te geven. Reserve-onderdelen
kunnen ze bij de organisatie halen en
als mijn renners materiaal tekort ko
men, dan laat ik heus nog wel wat be
zorgen. Dat is toch een kleine moeite?
Die hele affaire, waarvan ze mij de
schuld willen geven is weer een dra
ma. Ga maar na: van de bond heb
ben wij als Televizier geen enkel be
richt gekregen over materiaalvoorzie
ning. In dat geval hadden we met de
sponsors aan tafel kunnen gaan zitten
ENSCHEDE Het bestuur van Fey
enoord heeft in de „affaire Samardzic"
naast de KNVB ook Twente gedagvaard
in het vanmorgen te Den Haag te voe
ren kort geding, de Rotterdamse eredi
visieclub eist op straffe van een dwang
som van 500.000 gulden van Twente de
toestemming om Samardzic zaterdag
avond te laten meespelen in de interto-
towedstrijd tegen Straatsburg
De vertegenwoordigers van Twente
zullen, vergezeld door hun rechtskundig
adviseur, mr. Y. W. Kranenburg uit Al
melo, voor de president van de recht
bank te Den Haag verschijnen.
Samardzic keerde gisteren na een
veertiendaags verblijf in Zuidslavië in
ons land terug. Op Schiphol werd de
Zuidslaaf, die in het kort geding als ge
tuige is opgeroepen, afgehaald door
Feyenoordbestuurder Kerkum.
om te beraadslagen wat we beschikbaar
zouden stellen. Ook daaraan schijnt de
bond niet te hebben gedacht. Nu willen
ze mijn renners, mijn mecaniciën, mijn
materiaal, terwij' de man die het alle
maal heeft opgebouwd thuis mag blij
ven".
Via relaties zou kopman Jan Janssen
er in Angers voor hebben gezorgd dat
er van matenaaltekort voorlopig geen
sprake is. „Maar het is niet netjes van
Pellenaars", heeft hij eraan toege
voegd.
De heer Van Steenbergen heeft zich
voorgenomen, de Bredase ploegleider
te dwingen meer materiaal beschikbaar
te stellen. Hij heeft contact opgenomen
met de directie van Televizier.
OSLO. Het Noorse voetbalelftal
heeft donderdag in een wedstrijd van
groep twee voor het Europese kam
pioenschap voor landenploegen in Oslo
met 00 gelijk gespeeld tegen Bulgarije.
De stand in groep 2 luidt nu:
1. Bulgarije 3 2 1 0 5 62
2. Portugal 3 1113 4—4
3. Zweden 3 1113 3—4
4. Noorwegen 3 0 12 1 36
DEN HAAG De Brabantse wielren
ner Mat van Groezen, die na zijn etap
pezege in de vorige maand gehouden
Toer van Olympia is gecontroleerd op
het gebruik van stimulerende middelen
is wegens doping voor een maand ge
schorst.
Van onze correspondent
HENGELO De initiatiefnemers
van HVV '67 hebben besloten de hulp
in te roepen van een advocaat, die het
sectiebestuur betaald voetbai moet aan
tonen, dat de stemming tijdens de op 5
juni gehouden buitengewone algemene
vergadering niet rechtsgeldig is. Vol
gens de initiatiefnemers van HVV werd
de stemming bewust of onbewust ver
valst. Twee leden van het stembureau
bevestigen dit.
Aanleiding tot deze stap is een door
het bestuur van Tubantia verstrekt
communiqué, waarin wordt medege
deeld, dat Tubantia definitief terug
keert naar de amateurs. Het sectie-
bestuur was tijdens een gesprek met
een bestuursdelegatie van Tubantia
van mening, dat de stemming rechtsgel
dig is.
Bovendien blijkt het voor de KNVB
onmogelijk aan het verzoek van de
Hengelose tweede-divisieclub (terug
keer naar de amateurs voorlopig niet in
behandeling te nemen) te voldoen, aan
gezien voor 1 juli de competitie-inde
ling, alsmede de promotie en degrada
tieregeling bij de verenigingen bekend
moet zijn. Het sectiebestuur betaald
voetbal zal tijdens de op 7 juli te hou
den buitengewone algemene ledenverga
dering van Tubantia het door de bond
ingenomen standpunt nader toelichten.
keerd had gecold,- het werd in plaats
daarvan 3-1, en vervolgens 4-1, waarna
Trudy's tempo en vastheid weer ver
dwenen en de Russische ineens kon
doorgaan tot 4-6, waarbij zij toch nog
twee matchpoints verloren liet gaan.
Als twee grote sterren verschenen
Astrid Suurbeek en Ada Bakker op
baan vijf tegen Casals/Moffitt-King.
Onze meisjes lieten hun tegenstand
sters namelijk bijna een kwartier wach
ten, maar dat was niet hun schuld,
doch de schuld van de wedstrijdleiding,
die op het laatste moment de partij
naar een andere baan had verplaatst.
Het stond bij voorbaat vast, dat Astrid
en Ada, de twee lachebekjes van de
Nederlandse vertegenwoordiging, tegen
dit gerenommeerde dubbel geen schijn
van kans zouden hebben, maar de wij
ze waarop zij de als mannen spelende
Amerikaansen partij hebben gegeven,
was toch bewonderenswaardig.
Zij hebben hun tegenstandsters, die
er zelf ook echt plezier in hadden, voor
dikwijls moeilijke problemen gesteld.
En veroverden in beide sets, op de
service van Astrid Suurbeek, een ga
me. In diverse games viel de beslis
sing pas uit deuce. De nederlaag werd
met een vrolijke lach en schouderklop
jes van de beide Amerikaansen geac
cepteerd. „Je leert er in ieder geval
een heleboel van", aldus het commen
taar van de Nederlandse meisjes.
Intussen zijn er ook gisteren weer
verschillende verrassingen uit de bus
gekomen, want de als achtste geplaat
ste Australiër Bowrey werd door de
Brit Bobby Wilson gewipt, waardoor
vier van de acht geplaatsten van het
strijdtoneel verdwenen, terwijl Cliff
Richey, die daags tevoren Tony Roche
had uitgeschakeld, door Okkers dub
belspelpartner Ray Ruffels werd ver
slagen.
Het was een laaiend woedende Ri
chey, die na de partij tegen Ruffels van
de baan kwam en voor die woede be
stond inderdaad wel aanleiding. Richey
had namelijk woensdag in een vier uur
durende partij tegen Roche liefst 89
games gespeeld en moest gisteren di
rect aan het begin van de middag al
weer tegen Ruffels aantreden. De Ame
rikaan uitte zware verwensingen aan
het adres van de wedstrijdleiding en
liep met een gezicht als een onweers
bui naar de kleedkamers.
De 30-jarige al kalende Bobby Wil
son, speelde een fantastische wedstrijd
tegen Bowrey. Nadat zij elk twee sets
hadden gewonnen liep Wilson in de vijf
de en beslissende set een 0-2 achter
stand op. De slimme en uitgekookte
Brit vertraagde daarna het spel zoda
nig, dat Bowrey de ene fout na de an
dere ging maken en keer op keer door
de zachte, maar haarzuiver geplaatste
forehand- en backhanddrives werd ge-
pa:/eerd.
Bowrey maakte zich daarbij zo woe
dend dat hij op zeker moment plat op
de baan ging zitten. Het hielp hem
Els Veentjer-Spruyt: een bye en walk
over
niets want Wilson scoorde 6 games op
rij en maakte de partij op het eerste
match-point uit.
Okkers tegenstander van woensdag,
Mandarino, werd in drie sets door de
Amerikaan Graebner uitgeschakeld. De
Braziliaan bood alleen in de derde set
tegenstand van betekenis, en verklaar
de na afloop, dat Okker tegen Graeb
ner een veel betere kans zou hebben
gehad, omdat onze landgenoot het spel
van de Amerikaan veel beter ligt.
Emerson rekende in drie sets af met
de Zuid-Afrikaan Maud Taylor, deed
hetzelfde met de Fin Saila en ook Pa-
sarell, Drysdale en Fletcher bereikten
in drie sets de volgende ronde, tegen
respectievelijk de Canadees Tutvin, de
Indiër Mukerjea en de Brit Sangster.
De als derde geplaatste Australiër
Newcombe had tegen de Amerikaan
Smith nog vier sets nodig. De wissel
vallige Duitser Wilhelm Bungert kwam
een ronde verder door een overwinning
op de Zuid-Afrikaan Segal.
Bij de dames ondervonden Lesley
Turner, Ann Jones, Judy Tegart, Rose
mary Casals en Maria Bueno, heel
weinig tegenstand. Maar een verrassing
was toch wel de zege van de Ameri
kaanse Fina, die Lidy Jansen-Venne-
boer woensdag de weg naar de volgende
ronde versperde, op de Australische
Karen Krantzcke.
Tom Okker vertelde ons gisteren,
dat hij na het verlaten van de dienst
in september van dit jaar, zich voorlo
pig een jaar met volle inzet aan de
tennissport wil wijden. Dit jaar zal hij
nog aan enkele toernooien deelnemen
en in het volgende seizoen wil hij dan
zien, wat er voor hem bij een intensie
ve training en deelneming aan een
groot aantal goedbezette toernooien
valt te bereiken. „Mocht het allemaal
tegenvallen", aldus Okker „dan houd
ik er misschien wel mee op. Tenslotte
wordt het ook tijd om eens te gaan
denken aan de toekomst".
Voor Jan Hajer, is Wimbledon 1967
wel de laatste maal geweest. „Ik heb
weer gemerkt, dat Wimbledon voor mij
niets is", verzuchtte hij. „Ik doe het niet
weer, want ik kom toch nooit ver
der. Mijn techniek is onvoldoende om
op gras iets te bereiken. Op gravel kun
je je tekortkomingen voor een groot
deel nivelleren door je rot te lopen en
te vechten. Op gras krijg je daartoe
geen gelegenheid, omdat het spel veel
sneller is".
„Wat vind je van de Nederlandse re
sultaten hier in Wimbledon?"
„Het Nederlandse spel is niet op gras
ingesteld. Wil je hier iets bereiken, dan
moet je tenminste over sterke eerste
service en een heel redelijke, zo moge
lijk effectvolle tweede service beschik
ken. En daaraan ontbreekt het bij vrij
wel alle Nederlandse speelsters. Boven
dien op snelle banen als hier in Wim
bledon, moet je een goede looptechniek
hebben. Loop en start je niet goed, dan
kun je ook niet vechten. En ook dat is
een zaak, waaraan in ons land veel
meer aandacht dient te worden ge
schonken".
Het dient te worden gezegd, deze op
merkingen van Hayer bevatten een
grote kern van waarheid en zijn nu op
Wimbledon weer duidelijk bewezen
De voornaamste uitslagen luiden:
Herenenkelspel, derde ronde: Drysda
le (Z-Afr) versl. Mukerjea (India) 63,
64, 63, Ruffels (Austr) versl. Richey
(VS) 64, 62, 64, Emerson (Austr)
versl. Maud (Z-Afr) 63, 97, 64,
Graebner (VS) versl. Mandarino (Braz)
63, 63, 119, Taylor (GB) versl. Sai
la (Finl) 6—2, 6—1, 6—3, Wilson (GB)
versl. Bowrey (Austr) 4—6, 75, 46,
63, 62, Pasarell (VS) versl. Tutvin
(Can) 61, 63, 6—1, Tiriac (Roem)
versl. Contet (Fr) 64, 61, 62, Bun
gert (Did) versl Segal (Z-Afr) 62,
36, 62, 63, Koch (Braz) versl.
Stubbs (Austr) 6—1, 6—3, 6—2, Likasjef
(Rusl) versl. Crealy (Austr) 108, 64,
62, Fletcher (Austr) versl. Sangster
(GB) 12—10, 11—9, 6—3, Pilic (Zsl)
versl. Darmon (Fr) 62, 68, 62,
63, Newcombe (Austr) versl. Smith
(VS) 64, 4—6. 6—4, 6—3, Plotz (Did)
versl. Maioli (It) 64, 75, 36, 63,
Cooper (Austr) versl. Riessen (VS)
11—9, 6—3, 11—13, 8—6.
Damesenkelspel, derde ronde: Lesley
Turner (Austr) versl. Kathy Blake (VS)
61, 62, Rosemary Casals (VS) versl.
Winnie Shaw (GB) 6—1, 8—6, Galina
Baksheeva (Rusl) versl. Trudy Groen
man 6—3 ,6—4, Van Zyll (Z-Afr) versl.
Cottrill (Austr) 6—3, 3—6. 6—0, Bueno
(Braz) versl. Abbes (VS) 64, 60, De
Fina (VS) versl Krantzcke (Austr) 60,
86, Jones (GB) versl. Emanuel
(Z-Afr) 63, 61, Tegart (Austr) versl.
Walkden (Rhod) 8—6, 6—0.
BOLZANO. Rusland heeft donder
dag in Bolzano het Europees damkam
pioenschap voor landenteams gewonnen.
De Russen bleven met 12 punten uit 6
ontmoetingen ongeslagen. Nederland
eindigde op de tweede plaats met 10
punten.
De eindstand luidt:
1. Rusland 12 punten
2. Nederland 10 punten
3. Frankrijk 8 punten
4. Italië 5 punten
5. België 4 punten
6. Zwitserland 3 punten
7. Tsjecho-Slowakije 0 punten
SEQUALS De oud-wereldkampioen
boksen in 't zwaargewicht Primo Car-
nera, die bij zijn leven al een legende
werd, is gisteren op zestigjarige leef
tijd in het Italiaanse plaatsje Sequals
overleden. Het was gisteren precies 34
jaar geleden dat hij in Amerika de
wereldtitel veroverde op Jack Sharkey.
Camera, door zijn bewonderaars van
wege zijn reusachtig postuur gekwali
ficeerd als „de wandelende Alp",
kwam pas vorige maand uit Amerika
terug voor een bezoek aan zijn vader
land.
Hij werd geteisterd door een ernstige
leveraandoening en een kwaadaardige
suikerziekte, die zijn laatste krachten
sloopten. Camera, sinds 1953 Ameri
kaans staatsburger, was van plan naar
de Verenigde Staten terug te keren. In
de plaats waar hij 27 oktober 1906
werd geboren gaf zijn ziekte hem ech
ter de genadeslag. Een week lang heeft
zijn vrouw Pina gewaakt aan het bed
van haar echtgenoot. Gistermorgen om
elf uur overleed hij in zijn villa in
Seqauls.
Hoe populair Camera in Italië was
bleek nog eens na zijn aankomst een
maand geleden. Hij genoot van de over
weldigende belangstelling van zijn land
genoten. Hoewel hij zich zwak voelde
deelde hij vrolijk handtekeningen uit
en ontving hij zijn bewonderaars. On
danks de waarschuwingen van zijn
vrouw weigerde hij rust te nemen.
Het einde kondigde zich aan op 25
juni. Hij raakte plotseling buiten be
wustzijn en dokter Comin sprak: „Het
ADVERTENTIE
100% genot
leven ebt langzaam weg. Als het geen
kwestie van uren is, is het een kwestie
van enkele dagen. Er is geen enkele
hoop meer." Vier dagen later gaf de
Italiaan, die liggend in een zuurstoftent
voor zijn leven had gevochten, de
geest.
Daarmee was een van de markantste
figuren uit de internationale boks-
geschiedenis heengegaan. Toen hij
de wereldtitel veroverde woog hij 117,9
kilo. Zijn stijl van boksen was primi
tief, maar dat werd ruimschoots gecom
penseerd door zijn geweldige vechtlust.
Zijn forse lichaamsbouw en zijn lange
armen moesten goedmaken wat hij aan
techniek tekort kwam. Hij veroverde
er een wereldtitel mee door Sharkey in
de zesde ronde knock out te slaan. Car-
nera heeft de titel niet langer dan een
jaar in zijn bezit gehad. Toen kreeg hij
elf ronden lang een geweldig pak slaag
van de felle, technisch veel begaafdere
Amerikaan Bear. Ondanks dat heeft
men Primo Camera nooit meer verge
ten.
In Sequals bracht hij zijn jeugd door
in de bergen en het ruige buitenleven
staalde zijn toch al indrukwekkende
spieren. Hij begon zijn carrière in 1928
als de sterke man in een circus. De 1.97
meter lange Italiaan werd daar ontdpkt
door de manager Leon See, die hem
met succes in de internationale bokswe
reld lanceerde. Na talrijke overwinnin
gen op 't continent en in Groot-Brit-
tannië waagde Camera de overtocht
naar Amerika, waar hij zich de „boe
renjongen" noemde. Profiteurs omring
den hem en veel van het geld dat Car-
nera verdiende verdween in de zakken
van een stelletje meedogenloze af
persers.
Manager See had contacten voor zijn
pupil gelegd, maar die contacten waren
verre van fraai. See kreeg financiële
steun van beruchte gangsters en
dranksmokkelaars als Charlie Fried
man, Broadway Bill Duffy en Owney
Madden en was daarmee met handen
en voeten overgeleverd aan die heren.
Ze lieten Camera in 26 weken 26 keer
in de ring komen.
De louche figuren rond de Italiaan
wisten in elke stad wel een mannetje
te vinden die voor een leuk bedrag in
de tweede ronde wilde gaan liggen.
Boksers die niet gevoelig voor geld wa
ren werden op andere manier „overge
haald". Camera heeft nooit geweten
dat veel van zijn partijen waren gear
rangeerd. Hij kon zich niet voorstellen
dat er boksers waren die niet eerlijk
waren. In 1936 kwam de Italiaan voor
het laatst in Amerika uit. Zijn te
genstander Haynes takelde hem zo toe
dat de scheidsrechter in de negende
ronde een eind maakte aan de verto
ning.
Primo Camera won in zijn carrière
als prof 86 gevechten en verloor er
dertien. In totaal verdiende hij zeven
miljoen gulden met boksen, maar toen
hij in 1946 stopte had hij bijna geen
stuiver meer. „In elk geval," sprak hij
destijds opgewekt „heb ik geen be
lastingschuld. En dat is al heel wat
waard." Bovendien hadden de nazi's tij
dens de oorlog al de bezittingen van
Camera in zijn geboorteland in beslag
genomen.
Als worstelaar keerde Camera na
een kort verblijf in Italië terug naar de
Verenigde Staten, waar hij nog steeds
ongekend populair was. Hij hield het
zeventien jaar vol, totdat een kniebles
sure hem dwong te stoppen. Financieel
stond hij er toen echter wat beter
voor en hij opende een restaurant in
Los Angeles met als specialiteit Itali
aanse gerechten. Met zijn twee kinde
ren een 24-jarige dochter en een
27-jarige zoon die medicijnen studeert
en zijn vrouw Pina, met wie hij in
1939 in het huwelijk trad bracht Primo
Camera in Califomië nog een paar ge
lukkige jaren door.
Nog één keer echter wilde hij een
bezoek brengen aan Italië. Toen hij aan
kwam zag hij er uit als een geest. Hij
was ruim twintig kilo afgevallen en hij
leunde zwaar op een stok. „Ik kom
terug," had de Italiaan gezegd voor hij
uit Amerika wegging. Maar zijn vrien
den betwijfelden het. Ze hebben gelijk
gekregen.
