Kwestie K. V.S. W.in nieuwe fase
Directeur Bottenheim wil
aandeelhoudersvergadering
Nog geen
fluor in
Amerongens
drinkwater
Vergadering wordt
om ontslag gevraagd
van de heer Muller
Bekendmaking
Kantongerecht Wageningen
Van chauffeur weer
een tijdje bijrijder
Lunaparkmanager
John van Rijssen:
Romantiek is
ver te zoeken
Opbouwen
afbreken
en weer
opbouwen
Geen fusie bij
Leidsche Wol
Modevakschool opgeheven
door huwelijk lerares
Jeugd trok
naar zee
Renswoudenaar raakte
ook zijn rijbewijs kwijt
Op reportage
met DE VALLEI
Geslaagden
Geslaagd
MIST U UW
3550
2035
Opgelet
Fout
Vrijspraak
Schuld
Kruipend
Ten dans
BETER TE LAAT THUIS
DAN TE VROEG IN 'T ZIEKENHUIS
Bel:
ZATERDAG I JULI 1967
Het waterleidingbedrijf Midden-Ne
derland (WMN) zal waarschijnlijk
eind augustus-begin september een be
slissing nemen over de fluoridering
van het drinkwater in het exploitatie-
gebied van het WMN.
De Utrechtse wethouder van bedrij
ven, de heer W. J. Vergeer heeft dit
gisteravond tijdens een raadsvergade
ring in Utrecht meegedeeld. Hij had
goede hoop dat het voorstel van het
WMN-bestuur door het algemeen be
stuur zal worden aangenomen en dat
dan korte tijd daarna kan worden be
gonnen met het fluorideren.
Tot nu toe staan van de in de WMN
deelnemende gemeenten alleen Ame-
rongen en Loosdrecht afzijdig. Ame-
rongen heeft om organisatorische rede
nen nog geen beslissing genomen, ter
wijl Loosdrecht helemaal niets voor
fluorideren voelt.
LEERSUM Op de technische school
te Maarsbergen had dezer dagen de di
ploma-uitreiking plaats aan interne en
externe leerlingen. Voor deze gelegen
heid waren de leerlingen met hun ouders
bijeengekomen in de nieuwe kerk. Na
de uitreiking van de diploma's was er
gelegenheid de tentoonstelling van
werkstukken te bezichtigen. De volgen
de externe leerlingen voor zover zij uit
ons. verschijningsgebied afkomstig zijn
slaagden voor het diploma.
Brood- en banketbakken: A. van de
Brink en A. J. Vahlkamp uit Ameron-
gen en G. A. Bijkerk uit Leersum.
Fitten, koper-, lood- en zinkwerken:
T. A. v. Arkel uit Leersum.
Metaalbewerken: P. C. ïlcken uit Vee-
nendaal.
Meubelmaken: R. v.d. Berg en W. v.
Rhenen uit Leersum.
Schilderen: A. Takken uit Leersum.
Timmeren: H. Schoonhoven en E. J.
v. Bruggen uit Scherpenzeel; H. P. v.
Esse, en J. F. W. Takkebos uit Leer
sum; H. v. Alfen uit Amerongen.
VEENENDAAL Mr. J. R. Voute, de raadsman van de directeur van de
Koninklijke Veenendaalsche Stoomspinnerij en -Weverij de heer J. C. Botten
heim en van mej. M. H. Bottenheim en mevrouw C. R. Bottenheim-Baring
Gould, heeft de directie en de raad van commissarissen van de V.S.W. na
mens zijn cliënten schriftelijk verzocht, binnen zes weken een aandeelhouders
vergadering bijeen te roepen. De familie Bottenheim is daartoe gerechtigd, om
dat ze meer dan een tiende van het aandelenkapitaal van het bedrijf bezit (225
van de 2100 aandelen).
Mr. Voute heeft voor de vergade
ring een agenda opgesteld, met als
eerste punt het uitspreken van af
keuring over het beleid van de raad
van commissarissen, die de heer
Bottenheim als directeur heeft ge
schorst zonder de aandeelhouders
vergadering in de gelegenheid te
stellen over die schorsing te oorde
len.
De president van de rechtbank in
Arnhem heeft op 27 juni vonnis ge
wezen in een door commissarissen
tegen de heer Bottenheim aangespan
nen kort geding, waarbij hij de heer
Bottenheim verbood het kantoor van
de VSW te betreden en zijn werk te
hervatten. Daarna trokken de com
missarissen de schorsing van de heer
Bottenheim weer in.
VEENENDAAL De directie van
de Leidsche Wolspinnerij N.V. streeft
ernaar om over het verhoogde kapi
taal ook in het nieuwe boekjaar een
zelfde dividendpercentage te kunnen
uitkeren alsvorig jaar, nl. 20 pet,
waarvan 10 pet naar keuze in contan
ten of in gewone aandelen. Het voor
afgaande jaar werd 20 pet geheel in
contanten uitgekeerd.
De bezetting van het Belgische be
drijf is gestegen t.o.v. het bedrijf in
Nederland, dat het arbeiderstekort hier
de overheveling van een deel der pro-
duktie nodig maakte. Dit werd meege
deeld in de jaarvergadering van aan
deelhouders.
Over het thans lopende boekjaar,
kan thans nog niets redelijks gezegd
worden. De afgelopen jaren werd het
marktaandeel vergroot ondanks een
grotere omvang van de totale Neder
landse omzet. Het bedrijf, zo werd ver
zekerd, is sterk genoeg om zonder fu
sieplannen de problemen van de Euro-
markt tegemoet te treden.
Mr. Voute stelt, dat het de aan
deelhouders op die manier onmoge
lijk is gemaakt, hun statutaire rech
ten uit te oefenen en zelf over de
schorsing te oordelen.
Het tweede agendapunt is het ver
lenen van toestemming aan de heer
Bottenheim, zijn werk te hervatten.
De president van de rechtbank heeft
namelijk beslist, dat deze toestem
ming noodzakelijk is voordat de heer
Bottenheim weer aan de slag mag.
De heer Bottenheim is volgens zijn
advocaat bereid, zijn werkzaamhe
den niet te hervatten dan na een pe
riode van geleidelijk inwerken (hij
is anderhalf jaar met ziekteverlof
geweest), gedurende welke periode
het beleid in handen blijft van zijn
collega-directeuren de heren L. M.
Bonnike en G. H. Kist. Na afloop
RHENEN Aan de Technische Ho
geschool te Delft slaagde voor het pro-
padeutisch examen scheepsbouwkundig
ingenieur de heer J. N. de Jong uit Rhe
nen.
EDERVEEN Aan de chr. technische
school te Ede slaagden de volgende
leerlingen uit Ederveen. Metaalbewer
ken: J. C. Lagerweij en D. van der
Meijden. Metselen: C. Methorst. Tim
meren: R. Beker, H. Gaasbeek, G.
Hardeman, W. v.d. Heetkamp, J. Mar
cus, C. van de Pol, J. Schuurman en
C. Stomphorst, Fijnbankwerken: W.
SCHERPENZEEL Donderdagmiddag is mej. T. Methorst uit Scherpenzeel in
het huwelijk getreden met de heer H. Teunissen uit Renkum. Door dit huwelijk
is de enige modevakschool in Scherpenzeel opgeheven. Sinds lange tijd had mej.
Methorst de leiding van deze school, die eerst* in de Dorpsstraat was gevestigd en
later aan de Willaerlaan. Bovendien was zij als lerares verbonden aan de U.L.O.
in Scherpenzeel en aan de Juliana van Stolbergschool in Veenendaal. Van de
laatste school was een groep leerlingen naar Scherpenzeel gekomen om de huwe
lijksplechtigheid van hun juffrouw bij te wonen. Mej. Methorst, nu mevrouw
Teunissen, verlaat Scherpenzeel en zal zich metterwoon in Renkum gaan ves
tigen.
van de inwerkperiode zal een werk
verdeling tussen de drie directeuren
kunnen worden opgesteld. Op deze
wijze, aldus mr. Voute, wordt een
ongestoorde voortzetting van de be
drijfsvoering gewaarborgd.
Van de aandeelhoudersvergade
ring zal voorts het besluit worden
gevraagd, dat door de vennoot
schap of een van haar organen
geen vordering in rechten zal wor
den ingesteld tegen de heer Bot
tenheim tot ontbinding van diens
arbeidscontract, zoals commissaris
sen in de procedure in kort geding
hebben aangekondigd.
Tenslotte zal op de vergadering
het ontslag van de heer H. Muller
als commissaris van de vennootschap
aan de orde worden gesteld. Het mo
tief daarvoor is, dat het bedrijf
wordt geschaad en dat tweedracht
wordt gezaaid tussen de directeuren,
doordat men de heer Bottenheim ver
hindert, zijn functie uit te oefenen.
Mr. Voute stelt, dat het geen be
zwaar is om in juli of augustus te
vergaderen, aangezien de jaarverga
dering vorig jaar op 12 augustus werd
gehouden.
DE KLOMP De leerlingen van de
hoogste klassen van de Valleischool gin
gen deze week per extra trein naar het
prachtige Walcheren. Het is een fijne
tocht geworden. Door de spoorwegen
was alles prima geregeld. Ruime zit
plaatsen in de trein waren al een goed
begin en per bus werden de meest be
zienswaardige plaatsen en plekjes van
het mooie eiland bezocht.
Aan het rustige strand was volop ge
legenheid voor baden en zwemmen.
Ook de overtocht over de Schelde met
de moderne luxe veerboot was een bele
venis en gaf de indruk een kleine zee
reis te maken.
De leerlingen van de lagere klassen
hebben niet minder genoten aan 't Ve-
luwestrand te Harderwijk. Volkomen
veilig konden de kinderen er baden in
het IJsselmeer en volop genieten van 't
strand en de grote speeltuin.
De verbluffende staaltjes van dres
suur en intelligentie die de dolfijnen in
het Dolfinarium te zien gaven, dwongen
de bewondering van zowel de kinderen
als de leidsters af.
Beide tochten werden begunstigd door
fraai weer, al had de zon zich in Har
derwijk wat uitbundiger kunnen gedra
gen.
dagblad DE VALLEI?
tot 17.30 u.
van 17.30
tot 19 30 u.
Zaterdags
16.30—17.30
uur
VEENENDAAL Burgemeester en
wethouders van Veenendaal maken be
kend, dat bureau Huisvesting, Kerke-
wijk 16, gedurende de periode van 3
tot en met 14 juli 1967 gesloten zal
zijn. Voor spoedgevallen kan men zich
wenden tot de secretarie, Hoofdstraat
92.
Vanaf 17 juli 1967 zal de huisves
tingsambtenaar spreekuur houden op
maandag, woensdag en vrijdag, des
morgens van 10.00 tot 12.30 uur.
Veenendaal, 26 juni 1967.
B. en W. voornoemd:
de burgem. J. Hazenberg,
de secretaris, Van Manen.
WINKELCENTRUM
VEENENDAAL
f Winkels zijn tot 6 uur 's avonds
open.
Vrijdagsavonds KOOPAVOND tot
9 uur.
's Woensdagsmiddags zijn de win
kels na 1 uur gesloten. (De Hema
aan de Markt is deze middag wel
geopend en is 's maandagsmorgens
gesloten).
Kappers zijn 's maandags de gehele
dag gesloten.
0 Markt: dinsdagsmorgens tot 1 uur,
's zaterdags de gehele dag.
VW-Inlichtingenkantoor: Hoofdstr.
84, tel. 08385-4607 en 4602.
Heden, zaterdag
RESTEREN
19.30 uur: Teach-in China-
Veilinghal,
Amerika.
BIOSCOOP
Luxortheater, Veenendaal, 19.30 uur:
„Invasie op Ambush Bay"
Morgen, zondag
AMERONGEN
Hervormde Kerk, 10 uur: Uitzending
jhr. drs. Ph. Quarles van Ufford naar
Indonesië.
BIOSCOOP
Luxortheater, Veenendaal, 15 uur: „In
vasie op Ambush Bayy" en 19.30 uur:
„Duel in Diablo".
WAGENINGEN „Meneer moet van chauffeur maar weer een tijdje bijrij
der worden en .gedurende die tijd maar goed naast zich kijken zodat hij kan
leren hoe men zich op verantwoordelijke wijze door het verkeer kan begeven".
Dit zei de officier van Justitie, mr. R. A. Th. Gevers Deynoot, bij de vrij
dagse zitting van het kantongerecht tegen de 19-jarige Edese chauffeur Anton
H. die op de Rijksweg in de buurt van Renswoude zijn wagen onvoldoende
onder controle had gehad waardoor het verkeer in gevaar was gebracht. Anton
was na het inhalen wat al te snel naar rechts gegaan, waardoor een flinke bot
sing volgde, waar hij en ook de andere automobilist niet bepaald zonder
kleerscheuren vanaf kwam. Anton liep een hersenschudding op en een scheur
in een nekwervel. Dat laatste was nog niet helemaal genezen maar, zo had de
dokter gezegd, dat kost tijd.
De kantonrechter, mr. A. C. van den
Brand, die wel geïnteresseerd was hoe
het met die ander was afgelopen kreeg
op zijn vraag als antwoord van ver
dachte dat hij dat niet wist en dat ook
niet had kunnen informeren omdat hij
het adres niet geweten had. De officier
haald over deze houding niet begrijpend
zijn schouders op en maakte de chauf
feur duidelijk dat het een kleine moei
te was geweest om dat via de politie
te weten te komen, ,,'n Beetje belang
stelling is toch wel terecht".
Ook andere vragen van de kanton
rechter, betrekking hebbende op het on
geluk zelf en hoe het zich precies had
afgespeeld, kon verdachte niet beant
woorden, omdat hij het zich alles nau
welijks of niet kon herinneren. De kan
tonrechter kon hier wel begrip voor op
brengen en schreef het knikkend toe
aan de hersenschudding, die altijd wel
een tijdelijk geheugenverlies met zich
meebrengt. In zijn requisitoir zei de
officier dat hij de mening was toege
daan dat verdachte wat al te abrupt
had ingevoegd en wat al te abrupt ge
reden had met een snelheid die zo
hoog was dat het niet veel gevaarlijker
kon.
Met het oog op de twee snelheids
overtredingen „in z'n korte leven al
begaan", eiste hij een geldboete van
f 100,of tien dagen en een onvoor
waardelijke ontzegging van de rijbe
voegdheid voor de tijd van twee maan
den. De kantonrechter was het gloeiend
met de officier eens en vonniste con
form de eis.
Fabriekscontroleur Gerrit J. V. (56)
had niet veel aan het hem ten laste ge
legde toe te voegen. Verdachte, een
Edenaar, had op de Otterloseweg geen
voorrang gegeven aan het verkeer op
een voorrangsweg. Hij lichtte de zaak
toe, en leit zich hierbij geheel leiden
door de suggesties die kantonrechter
en officier hem aan de hand deden,
waardoor zijn eigen oorspronkelijke vi
sie nogal eens wijzigde. De belangrijk
ste verontschuldigingen die de fabrieks
controleur aanvoerde waren als: „Eer
lijk, ik heb opgelet". De officier vond
toch dat verdachte op de kruising nog
maar even had moeten wachten en eis
te een geldboete van f 75,subsidiair
zeven dagen hechtenis, een eis waar
mee de kantonrechter zich geheel kon
verenigen.
De Renswoudse magazijnbediende
Jan van de B., 19 jaar oud, had bij het
inhalen een tegenligger gehinderd,
waarna bij aanhouding ook nog bleek
dat hij niet in het bezit was van het
vereiste kenteken voor de wagen en
odk niet verzekerd was. Verdachte er
kende al de feiten met een lankmoe
dig: „Ik was helemaal fout". Hij zei
ook nog even dat de wagen niet van
hem maar van zijn broer was, heV
geen voor de kantonrechter, misdaad
ruikend, aanleiding was te vragen of
de broer wel toestemming had gege
ven voor het ritje. Op het nee van ver
dachte zei hij fronsend: „eigenlijk dan
ook nog een misdrijf, maar ik neem
aan dat uw broer geen aanklacht zal
indienen".
De kantonrechter had intussen ook
nog even in Jans dossier zitten neuzen
en was tot de voor Jan nare conclusie
gekomen dat hij al eens eerder „ge
zondigd" had en wel driemaal tegen de
maximum snelheid. Verdachte zei dat
allemaal niet zo precies meer te weten,
waarvoor hij direct door de kanton
rechter beboet werd met: „Het heeft
kennelijk weinig indruk op u gemaakt".
De officier vond de overtredingen van
Jan „zo erg dat het niet best is" en
eiste voor het hinderen een geldboete
van f 60,of zes dagen met een on
voorwaardelijke ontzegging van de rij
bevoegdheid voor de tijd van vier
maanden, voor het kenteken f 10,of
een dag en voor het niet verzekerd rij
den f 50,of vijf dagen.
De kantonrechter haalde van het eer
ste bedrag een tientje af, vonniste het
tweede conform, maar maakte van de
f 50,voor het onverzekerd rijden een
geldboete van f 100,of tien dagen, ter
wijl hij ook ontzegging van de rij
bevoegdheid vonniste.
Mevrouw N. J. M. K. uit Opheusden
hoorde achtereenvolgens ontslag van
rechtsvervolging en vrijspraak vonnis
sen, hetgeen ze te danken had aan ge
brek aan bewijs in haar zaak. Mevrouw
K. was geverbaliseerd omdat zij nabij
het Opheusdense veer haar wagen niet
onder controle had gehad en van de
weg was geraakt om vervolgens tegen
een boom tot stilstand te komen. Bo
vendien was haar ten laste gelegd dat
ze het verkeer bij de inhaalmanoeuvre,
waardoor alles veroorzaakt was in ge
vaar had gebracht. Verdachte maakte
de rechtsprekenden duidelijk dat alles
de schuld was van de automobilist die
ze passeerde, want hij zou naar links
gegaan zijn op het moment dat ze vrij
wel naast elkaar reden waardoor alle
moeilijkheden waren begonnen.
Ze klaagde erover dat, hoewel zij
hem dit verzocht had, de ander niet
even op de politie had willen wachten
en was doorgereden. „Dat was niet
aardig", vond de officier, waarna hij in
zijn eis tot het ook gevonniste ontslag
van rechtsvervolging voor het niet on
der controle hebben en vrijspraak voor
het in gevaar brengen van het verkeer
kwam.
De Edese melkslijter Berend V. nam
de schuld geheel op zich en zei niet
veel te zeggen hebben op de vraag van
de kantonrechter: „Hoe kwam dat
zo". In de tenlastelegging stond ver
meld dat de malkslijter op een kruis
punt in Veenendaal geen voorrang had
gegeven. Ook de officier kon na de kor
te verdediging van de Edenaar kort
zijn en eiste een geldboete van f 60,
of zes dagen, waarna de officier zich
conformeerde.
Ook geen voorrang gegeven had de
Bennekomse chauffeur Cornelia L. van
E. (40). Hij zei nog geprobeerd te heb
ben „er langs te komen", wat hem niet
gelukt was. De kantonrechter drukte de
chauffeur op het hart een kruising met
slecht zicht kruipend te passeren, waar
na de officier een geldboete van f 50,
eiste, waarin een honorering voor twin
tig jaar „schone lei" verwerkt was.
Ook de kantonrechter liet het bij de
gevraagde f 50,
RHENEN Tot en met* 8 juli
wordt de Grebbestad „overstemd"
door een ratjetoe van kermisgelui-
den. Op het weiland westelijk van
de Veerweg is gisteravond voor het
eerst het lunapark gaan draaien, dat
daar met uitzondering van zondag,
de eerste volle week van de bouw
vakkersvakantie de liefhebbers ten
dienste staat.
Het bestuur van de VVV heeft voor
deze organisatie aangetrokken de
30-jarige John van Rijssen, mana
ger van lunaparken en zelf eige
naar van een Italiaanse autobaan
met nog verschillende andere ver
in aakszaken.
Hij logeert de hele week samen met
zijn Canadese vrouw Joseline Filion
(27) in zijn eigen salonwagen vlak
achter de autobaan.
„Ik vind het fijn in Rhenen te
zijn", zegt John, wanneer we in zijn
van alle gemakken voorziene kam
peerwagen onder het genot van een
onvervalste Franse cognac, een ge
zellig praatje maken. „Het is hier zo
rustig en zo mooi. Eigenlijk zou ik
het als een vakantie kunnen beschou
wen".
Maar John van Rijssen heeft nooit
vakantie. Hij heeft een bijzonder
zwaar leven. Trekken van de ene
stad naar de andere. Opbouwen, af
breken, op transport, opbouwen, af
breken, op transport. Dat gaat zo
maar door vanaf de prille lente tot
aan de late herfst. Wie mocht den
ken, dat hij er dan is en 's winters
kan uitrusten, heeft het mis. De win
terdag wordt benut om het bedrijf
grondig schoon te maken, een onder
houdsbeurt te geven en het rollend
materieel, bestaande uit een tiental
zware wagens, onderhanden te ne
men. Het Rhenense schildersbedrijf
Mol kent de heer Van Rijssen al ja
ren. Hij is een van de vaste klanten.
Plotseling valt in de wagen het
licht uit. Er is een kabel doorge
brand van het lichtaggregaat, de pri-
vé-elektriciteitscentrale van de heer
Van Rijssen, waarmee hij het com
plete terrein van licht kan voorzien.
Het is een fabriek op wielen die cen
trale, waarvan alleen gebruik wordt
gemaakt, wanneer de PUEM nog
niet klaar is. Even wipt John naar
buiten. Hij is ras weer terug en het
licht is dan al weer aangefloept.
„Ja", zegt mevrouw Van Rijssen,
„ik had nooit gedacht en gedroomd
dat ik in dit bedrijf terecht zou ko
men". Joseline is geboren in St. Je
rome, provincie Quebec-Canada, 't
Franstalige gedeelte. Voor die paar
jaar dat ze in Holland is, spreekt
ze voortreffelijk Nederlands. Hier en
daar nog wat moeite met de zins
bouw, maar verder is zij uitstekend
te verstaan. En lukt het niet, dan
wipt ze over naar Frans, Engels of
Duits. John heeft een MULO-oplei-
ding gehad. Zijn vrouw heeft het di
ploma secretaresse.
Zij leerden elkaar kennen in 1958.
John kwam uit militaire dienst en
wilde wat van de wereld zien. Zijn
vader heeft als kermisorganisator
zijn leven lang gereisd en getrokken.
Kennelijk zat dat de zoon ook in het
bloed. Maar voorlopig wilde John
van de kermis niets weten. Hij stap
te op het vliegtuig en landde in Mon
treal. Hij vertrok als emigrant. Niet
op de bonnefooi, want hij had in Ca
nada nog een oom zitten. Die kwam
prompt te laat om de jeugdige John
ny van het vliegtuig te halen. Daar
heeft hij de gekste beroepen gehad.
John noemt er een paar op: tuin
man, bordewasser, kok (één dag,
toen had hij bijna alle gasten verge
ven), ober, ook maar kort, want hij
kon niet buigen als een knipmes,
zegt hij zelf. Hij was er bouwvak
ker, telefoonemployé, kortom, teveel
om op te noemen.
Toen hij Joseline op een avond
met haar ouders in een hotel ont
moette was John „verkocht". Maar
toen hij haar ten dans wilde vragen
liep ze net de zaal uit om naar huis
te gaan. JoSeline's vader was toen
tertijd detective. Zij laat trots de fo
to's zien, waarin vader Filion prijkt
in een prachtig Canadees uniform
met de sheriff ster op zijn pet. Zes
maanden lang zag Johnny zijn toe
komstige vrouw niet meer. Plotse
ling, na zes maanden ontmoette hij
haar voor de tweede keer en vanaf
die tijd is het een romance gewor
den, die heden ten dage nog bestaat.
Samen gingen ze als een verloofd
stel naar Holland. José had ver
schrikkelijke taalmoeilijkheden, maar
John, die vloeiend Frans en Engels
sprak, hielp haar er ras doorheen.
In Holland trouwden ze. Enkele ke
ren zijn ze naar Canada geweest om
daar de familie op te zoeken. Ko
mend najaar gaan ze weer. Uit de
albums die Joseline te voorschijn
haalt, blijkt wel, dat ze een omvang-
rijke familie heeft. De jeugdfoto's
komen vanzelf aan de orde. Ze blijkt
een ster te zijn geweest in schaat
senrijden, paardrijden en ballet en
talrijke andere sporten. Zelfs één
maal was ze gekozen tot schoon
heidskoningin. Ze staat op een trap
je met een prachtige trofee in haar
hand, omhangen met een schitteren
de hermelijnen mantel. John zegt:
„Snap je nou, dat ik met José ge
trouwd ben?" We snappen het di
rect.
Toen het echtpaar Van Rijssen
zich definitief in Holland had geves
tigd, begon John televisies te verko
pen. „Ik heb toen goed verdiend,
maar al spoedig kwam de klad erin
en toen ben ik toch maar overge
stapt naar de business van mijn va
der. Dat trok me toch wel 't meest.
Heel Nederland doorreizen, overal
feest bouwen en prettige gezichten
zien.
Alhoewel de romantiek vandaag de
dag ver te zoeken is in het ker-
misbedrijf. Het is een keihard za
kendoen geworden, vechten om 'n
boterham, veel concurrentie, hoge
pachtsommen, nooit klaar, altijd
onderweg. Maar ja, als het in je
bloed zit, ga je door. Na Rhenen
wacht Pijnacker weer. Je moet
dan maar afwachten wat je daar
weer aantreft!"
Joseline is eerlijk. „Of ik terug
zou willen naar Canada? Nou, van
daag nog! Maar ik ben getrouwd
met John en daarom blijf ik in Hol
land. Canada trekt me alleen om de
familie, anders niet. Holland is ook
mooi, wat dat betreft kan het me
niks schelen".
Heeft John een hobby? Joseline
antwoordt: ,Om gek van te worden,'
terwijl haar man Schatert van het
lachen, „vrachtauto's kopen!". Maar
dat is niet het enige. Het liefste wat
John doet is lekker eten. Het is
hem niet aan te zien, hoewel hij er
zijn mag.
Gisteravond is het Lunapark be
gonnen met een prachtig vuurwerk.
Dat wordt komende zaterdagavond
herhaald. Maandag komt nog de
mooiste zweefmolen van Nederland,
die had elders verplichtingen en kon
zich niet eerder vrijmaken. Maar
het wordt een attractie, verzekert
de heer Van Rijssen. In totaal staan
er op het weiland nu vijf en twin
tig zaken. Het is een bonte menge
ling, een hele bedrijvigheid.
„Wanneer we klaar zijn in Rhenen,
dan gaat mijn beste pakje uit en dan
beginnen we meteen te slopen. Dat
gaat vlugger dan opbouwen. Alles
wordt systematisch in de grote pak-
wagens opgeborgen, zodat op de vol
gende pleisterplaats alles weer op
volgorde te voorschijn komt en weer
systematisch in elkaar kan worden
gezet. Het is precies een grote me-
canodoos. Dat afbreken duurt maar
enkele uren. Zo is er eep lunapark,
zo is het er niet meer".
Wanneer in de herfst voor de laat
ste maal wordt ingepakt, gaat het
hele bedrijf in een loods van 50 bij
20 meter. Dat is de winterslaap. Ei
genlijk een verkeerd woord, want
dan komt er wéér een drukke tijd
om klaar te zijn voor het komende
voorjaar met reparaties en onder
houd van het omvangrijke bedrijf.
En zo draaien John van Rijssen en
Joseline Filion nu al bijna vijf jaar
in het rond, in een sfeer van kei
harde business en zonder één vleug
je romantiek.
Vanaf de buitenkant lijkt het zo
mooi, maar voor de insider betekent
het reizen van de ene stad naar de
andere een slaafse bezigheid met zeer
vele risico's. Maar als het in je
bloed zit, laat het je niet meer los.
Zo is het niet alleen met John, maar
ook al met zijn Canadese vrouw,
voor wie dit leven vier jaar geleden
totaal nieuw was, maar die zich er
wonderwel doorheen slaat.
Wij spraken heel genoeglijk met
twee hardwerkende mensen, die
geen van beiden drinken of roken,
die een grote zakelijke inslag heb
ben en een gastvrij home, waar ie
dereen welkom is en waar de gezel
ligheid en de hartelijkheid je al bij
de deur tegemoet komen.