de appels
bloeien
Heel Londen rouwt om het
overlijden van Vivien Leigh
Wat Kan in België
kan, kan Kan niet
in Nederland
Knokke-ploeg al
uitqeschakeld
Harpiste Rosa Spier
overleden
f
UIT DE KERKEN
VANAVOND
MORGEN
ELEVIS ItPROGRflHI
Produktie in
baksteenindustrie
gestegen
Groter vermogen
bij Nefo
Heinekenfabriek
in Indonesië
teruggegeven
Matriizenfabriek
in Coevorden
PILOOT STORM
RECHTER TIE
TEKKO TAKS
TELEVISIE
T.V. LANGENBERG
OERM
Johnny Hart
HANDENJ/ OESTERS
HEBBEN HANDEN J
Hdgina 2
«I
MAANDAG 10 JULI 1967
23
Geiles, die voor de drie Freules ge
zamenlijk boog, had Lientje-alleen
niet die eerbied betuigd. Hij zei:
„Kom nou, Fruile! ken u Geiles
nie? As t'r hier één 'n riks mot
hebben, dan is dat 't jonkie!" En
daarmee had hij toch nog zijn op
rechtheid dwang aangedaan; des
avonds in bed zei hij tegen Marie,
dat 't kind bar-gek gedaan had, o, zo
lillek. Maar buiten hen tweeën had
niemand iets geweten van de voor
stelling in de schuur.
Coen ging dus schaatsenrijden. Hij
had twee truien over elkaar aan, en
kreeg het dringend bevel mee van
Chrisje, niet te vallen, terwijl Agneta
hem nadrukkelijk vertelde, dat hij
naar huis moest komen, als hij koude
voeten kreeg.
Achter de kerk, waar het riet week
tot een glanzende sloot, galmde een
opwindende kakofonie van roepen,
huilen en juichen. Daar vonden de
Lange en Coen een hele troep jon
gens die met de Lange in de klas
bleken te zitten. Coen's hart ging
open; maar tegelijkertijd vervreemd
de het hem van zijn Lange, die im
mers zo veel andere vrienden bezat,
die hij totaal niet kende!
De Lange, onbewust van zulke psy
chologische complicaties, maakte zo
wat iedereen bekend. „Dit is Pietje,
die ken krulle rijje. Hij sit noast me.
En dit, is Andries, die ze auwers
vechte as kwoaje kerels. En hier hej-
je Dirk; hij het nooit geen voader
gehad, ze moe het 'm allenig uit 'n
kool motte plukke".
Coen begreep het schaterende gelach
der anderen net zo min als de schop-
beweging van Dirk naar de Lange.
„En doar is Henkie Poep, ze voader
sit inne bak".
Het leek Coen verschrikkelijk onge
makkelijk, om in een bak te zitten.
Hij vroeg beteuterd, of die vader
niet op een stoel kon plaatsnemen.
Doch Henkie Poep lichtte hem zon
der rancune in: voader had gestroopt
op 't land van de fruiles die drie
breipinne zonder goare en nou was
'ie in de gevangenis.
Coen bloosde tot onder zijn blonde
krullen om die drie breipennen zon
der garen, die hij meende te ken
nen. Doch de Lange overtroefde alle
moeilijkheden: „En hij is Coen, me
vrind. Loast is 'ie op se kop vanne
rijjende trein gespronge, en je zei 't
niet gelove: de reels woare stuk! Ik
het 'm gered, door de woages te kan-
tele, en ik het 'm nar huis gedroa-
ge!"
Het verhaal was kennelijk eerder
verteld: het verwekte geen belang
stelling, maar werd geaccepteerd.
Die middag werd een van de won
derlijkste, die Coen zich later ooit
herinneren zou. Veel jaren daarna zou
hij, bij een bepaalde lichtvalling on
der winterse grauwheid, de wrange
vreugde in zijn hart herboren voelen
worden, het verdeeld gevoel, dat hij
die middag ervoer. Want het werd
een heerlijke pret, daar op het ijs.
Ze reden baantjes en ze schaatsten
om het hardst, Pietje gaf Coen les in
het krullen rijden (wat hij zelf ook
nog niet geheel machtig bleek te
zijn), ze draaiden elkander bij de
arm in het rond en reden meters-ver
op hun hurken.
Coen had van tante Lientje geld
meegekregen, en hij trakteerde de
vijf anderen op chocolademelk. Dat
maakte een heel gunstige indruk.
Coen straalde. Hij hield meer dan
ooit van tante Lientje.
Maar lag het aan dat trakteren?
Of aan de Lange, die zijn eigen Lan
ge niet was, omdat hij ver van alle
tuin-avonturen stond, en een heel ge
wone schreeuwlelijk bleek? Of was
het de veelheid, die de eenzaamheid
onderstreepte? Coen voelde zich
alleen.
Hij was geen jongens van zijn ei
gen leeftijd gewend. Zijn gedachten
openden zich op een ander plan. Hij
had zich geen ogenblik bekommerd
over de vreemdsoortige naam van
Henkie Poep, voordat hij ontdekte,
dat dit alleen maar een bijnaam was.
Toen dacht hij zonder enige vrolijk
heid: „Hoe zullen ze mij noemen?"
Eigenlijk had hij in de acht jaren
van zijn bestaan nog niet zo'n uit
bundige vreugde gevoeld, vermengd
met zulke verlatenheid.
Toen hij in de vroege schemering
naar „Wynendael" terug liep de
Lange krijste bevelen, ergens achter
op de baan tegen vermeende vijan
den was de pijn in zijn borst zo
hevig, dat hij ervan zuchten moest.
Het zou misschien prettig geweest
zijn, als iemand de schuld had kun
nen dragen. Doch Coen kwam met
zijn gedachten zo ver niet: de vro
lijke onbekommerdheid van de dorps
jongens droeg in zich geen schuld
voor zijn vervreemding.
Aan tafel vroeg tante Lientje: „Heb
je plezier gehad?" En tegelijkertijd
zag zij het antwoord in zijn teleurge
stelde ogen.
„Ja", zei Coen.
„Ja, wie?" vroeg Agneta.
Een afgematte glimlach was zijn
verweer.
„Je bent toch niet gevallen?" infor
meerde Chrisje.
Hij schudde het hoofd. „Ik wil naar
de school", zei hij.
„Naar de school?!" herhaalden de
tantes, en keken alle drie heel kies
naar meneer Kaarsberg, die soep at
en niets vernomen had.
„Waarom?!" verbaasde Chrisje zich.
Hij had willen zeggen: „omdat ik
niet bij de anderen pas. Omdat ik on
gelukkig ben, als ik onder mensen
kom". Maar hoe zegt een kind dat?
Bovendien vreesde Coen, welhaast in
stinctief, dat vrouwelijke logica zou
repliceren: „Dan moet je dus juist
niet naar de school, met die kinde
ren!" Hij zweeg. De tantes zagen
zijn hoogrode wangen en zijn traan
ogen zij proefden z'n teleurstel
ling.
„Coen moet maar vroeg naar bed,
hij is een beetje rozig van al dat
schaatsenrijden", zei tante Agneta.
Zij zelf had nimmer iets anders op
het ijs gevonden dan ontgoocheling,
en dat ook altijd rozigheid genoemd.
Nee, de heer Kaarsberg bleef in
functie. Het zou er nog maar aan
mankeren, dat de jonker Van Wynen
dael naar de dorpsschool ging, en
met rare woorden thuis zou komen!
Als hij eenmaal groot was, zou hij
begrijpen, hoe juist zijn tantes met
hem gehandeld hadden.
Een paar dagen later bracht de
post een brief. Die lag 's morgens bij
het bord van Agneta; zij scheurde de
envelop open, en las. En onderwijl
werd haar gezicht zo spits, dat je je
er op alle zijden aan had kunnen
prikken.
„De brutaliteit!..." zei ze, en reikte
de brief over aan Chrisje.
Deze was nooit geheel wakker, voor
half elf. Zij las, en vergat te eten.
„Waèat...?" murmelde ze, „is dat
die Verbrinke, die Coen...
Agneta kuchte; haar ogen wenkten
van het jongetje naar de gouverneur.
(Wordt vervolgd)
3351 Het had weinig zin om maar lukraak door deze
sneeuwmassa's rond te sjouwen met ieder ogenblik de
kans om door zo'n verborgen spleet te worden opge
slokt. Heel Pluto was blijkbaar bedekt met een resu-
achtige, honrerden meter dikke gletsjer, wwaruit
hier en daar kale rotspunten tevoorschijn staken. Het
was haast onvoorstelbaar, dat op deze planeet enige
vorm van menselijk leven mogelijk was. En toch
waar kwam die geheimzinnige halter vandaan. Men
kon moeilijk veronderstellen, dat een of andere onbe
kende ruimtereiziger het ding hier verloren had. Wat
bedoelde Briggs met zijn onduidelijke boodschap
Ja, er waren nog raadsels genoeg te ontsluieren op
Pluto maar op deze manier kwam er weinig van te
recht. Enfin, daarover zou men in het schip wel eens
beraadslagen.
De mannen keerden echter nauwelijks op hun schre
den of liever skisporen, terug, of de nevelslierten voor
her begonnen zich samen te trekken tot een reusachti
ge sneeuwmuur, die snel op hen toeschoof
17. Rechter Tie heeft Tsjiao Tai een seintje gegeven
om met de huisjongen het vertrek te verlaten. „Mijn
man ontving zijn weinige kennissen altijd overdag, Edel
achtbare", vervolgt mevrouw Meng. „Hier in de hal. Het
paviljoen was hem heilig. Omdat hij op mooie maannach
ten meestal laat opbleef, heb ik niet op hem gewacht en
ben naar bed gegaan. Vanochtend begon de huisjongen
hard op de deur te bonzen en ...u begrijpt wat hij vertel
len kwam..." „Hebt u gedurende de nacht misschien nog
iets ongewoons gehoord?" vraagt de Rechter. „Ja", ant
woordt mevrouw Meng. „Ik ben een keer wakker gewor
den van het kwaken van de kikvorsen. Overdag houden
ze zich rustig, maar 's nachts kunnen ze wel eens erg
te keer gaan. Ik dacht nog dat mijn man iets in het wa
ter had laten vallen, maar ik ben al gauw weer ingedom
meld". „Juist", zegt Rechter Tie peinzend. „Er is nog
iets waarover ik graag uw mening zou willen horen. Uw
man moet geheel onverwachts doodgestoken zijn, en de
wijnkan was vrijwel leeg, daarom denk ik dat de moor
denaar eerst rustig met uw man heeft zitten drinken.
Maar op tafel stond alleen dit wijnkopje". Mevrouw
Meng werpt een blik op het groen porseleinen kopje en
zegt: „Dat is vreemd, Edelachtbare. We hebben zes van
deze kopjes in huis, maar mijn man dronk altijd uit een
wit kopje."
21. De bromvlieg scheerde met een scherpe bocht om
de verschrikte Tekko heen en griste hem, zonder ook
maar even vaart te minderen, het brok suiker uit de
handen. „Hier met die lekkernij!" beet 't vliegende
monster onze vriend nog toe en verdween toen met de
zelfde snelheid als waarmede het gekomen was. „Tjon
ge, daat ben ik nog goed van afgekomen!" mompelde
Tekko die nog op zijn benen stond te trillen. „Het is
maar goed dat ik eerst nog wat van die zoetigheid ge
geten heb want wie weet hoe lang of ik nu weer zonder
voedsel zal moeten stellen? Ik geloof wel dat ik de be
langrijkheid van 't voedselprobleem zo langzamerhand
begin te begrijpen. Maar over voedsel gesproken; het
wordt nu zoetjes aan tijd om naar Starreveld toe te
gaan!"
Tekko zette er stevig de pas in en bereikte weldra
de buitendeur. Hij zag echter geen kans om de deur te
openen en moedeloos liet hij zich op de deurmat neer
vallen. Plotseling klonken er sloffende voetstappen bui
ten op de stoep en Tekko hoorde hoe of de sleutel in
't slot werd gedraaid. „Oh, da's waar ook!" schrok
Tekko terwijl hij haastig wegvluchtte voor de open
gaande deur. „Vandaag komt Polly Mops weer! Wat
zal ze wel van mij denken als zij mij zo ziet?"
AMSTERDAM Eén uur is de reclameverlichting van de theaters in Londen
zaterdagavond gedoofd: op deze treffende manier bewees het uitgaanscentrum
van de Britse hoofdstad eer aan de nagedachtenis van Vivien Leigh, één van
de bekendste Engelse actrices die zaterdagochtend vroeg dood in bed is gevon
den. Zij leed de laatste tijd weer aan tuberculose, een ziekte die haar al twee
keer eerder had getroffen. Vivien Leigh is 53 jaar geworden.
kespeare bezighoudende meesters van
het Engelse toneel, Laurence Olivier.
Aan die tweede Britse periode (ze
speelt dan hoofdzakelijk op het to
neel) dankt de cinema vier imposante
creaties. In 1941 zet Vivien Leigh met
Olivier als tegenspeler haar Lady Ha
milton neer; in 1945 speelde ze Cleopa
tra; een jaar later zien we haar in de
trieste figuur van het meisje uit „De
Waterloobrug" en in 1948 steekt ze met
Anna Karenina de historische interpre
tatie van Greta Garbo naar de kroon.
Regisseur Elia Kazan nodigt haar in
1951 in Hollywood uit voor de rol van
Blanche in de filmversie van Tennessee
Williams' stuk „Tramlijn Begeerte",
waarin Vivien Leigh tegenover Marlon
Brando komt te staan. Beiden zullen
voor deze prestaties later met een
Oscar worden onderscheiden.
TRAGISCH
Het tragische element van deze rol
over een vrouw die zich moeilijk con
formeert met de problematiek van een
stijgende leeftijd heeft dan al verschei
dene aanknopingspunten met de moei
lijkheden, die zij in haar privéleven
ondervindt.
Ze zijn, zij het in een tragi-kom-
sische vorm, ook terug te vinden in
haar film „Een vakantie in Rome" en
ze culmineren in de laatste filmrol die
we van haar zagen, de vroegbejaarde
aan de drank verslingerde en nog vaag
op enige romance hopende dame in het
door Stanley Kramer anderhalf jaar ge
leden gemaakte „Ship of fools" („Nar
renschip"'). Voor deze rol werd zij vo
rig jaar door de Franse filmacademie
uitgeroepen tot de beste buitenlandse
actrice
Op haar laatste ziekbed bereidde Vi
vien Leigh zich voor op haar rol in „A
delicate balance", van Edward Albee,
een toneelstuk, waarin ze samen met
sir Michael Redgrave zou optreden. Hij
zei zaterdag dit van haar: „Er is werke
lijk niets te zeggen behalve dat we
haar verschrikkelijk zullen missen. Dat
doen we nu al. Zij was een van onze
beste vriendinnen".
Ruim dertig jaar van haar leven
heeft Vivien Leigh op het toneel of
voor de filmcamera gestaan .Dat leven
was vooral gekenmerkt door scherpe
tegenstellingen: reeksen van glorierijke
successen wisselden zich af met perio
den van langdurige depressies, waarin
s zij vrijwel alle contacten met de buiten-
wereld verbrak. Achter menige creatie
i waarin zij haar genuanceerd gevoel
voor dramatiek uitspeelde, school de
harde werkelijkheid van een persoon
lijk drama.
OSCAR
Vivien Leigh werd op 5 november
1913 in het plaatsje Darjeeling in het
toenmalige Brits-Indië geboren. Na een
paar kleine toneelrolletjes maakte ze in
1934 in Engeland haar filmdebuut. In
vier jaar tijd speelt ze in twaalf films,
daarna krijgt ze haar kans in Holly
wood. In de film, die het grootste com
merciële succes aller tijden zal worden,
„Gejaagd door de wind", neemt ze een
van de vier hoofdvertolkingen voor
haar rekening. Ze speelt er de figuur
van de rijke erfgename Scarlet O'Hara
in het gezelschap van Clark Gable .Oli
via de Havilland en Leslie Howard.
5 Voor deze rol kreeg zij haar eerste
Oscar.
CREATIES
Terug in eigen land trouwt ze in 1940
met een van de zich vooral met Sha-
BRUSSEL Wim Kan gaat samen
met Corrie Vonk in een programma van
drie kwartier voor de Belgische televi
sie optreden. Kan die in ons land nooit
aan tv-programma's heeft willen mee
werken, komt op de Belgische schermen
op voorwaarde dat de uitzending niet
door de Nederlandse tv wordt overge
nomen.
De regisseur, die dit voor de wereld
van amusement historische contract
heeft weten te sluiten, is Rik Gyles.
„Ik heb het gewoon gevraagd aan de
impresario van de heer Kan en ik
kreeg na enige tijd een positief ant
woord. Ik heb de handtekening van Wim
Kan onder de bevestiging," vertelt
Gyles.
„Het programma wordt in oktober in
België uitgezonden als eerste van een
reeks van vijf gewijd aan de echtparen
van het Nederlandse cabaret".
Kort tevoren had Wim Kan nog ge
weigerd aan een andere serie van Gyles
mee te werken. „Hij vroeg een dermate
hoog bedrag, dat het overeenkwam
met een weigering", aldus Gyles^
„maar ditmaal stelde hij redelijke
eisen".
In de uitzending van de B.R.T. zul
len Wim Kan en Corry Vonk vertellen
over zichzelf en over hun ABC-cabaret.
Over hun repertoire voor de uitzending
was Rik Gyles nog niets bekend. Wim
Kan, die met vakantie in Zwitserland
verblijft, was voor commentaar niet
bereikbaar.
De Nederlandse ploeg op het Songfes
tival in Knokke, kan wel afnokken. Vrij
dagavond kwam de klap nog wel niet
zo hard aan bij de nederlaag tegen
West Duitsland het verschil in pun
ten was maar gering - maar de waarde
ring in punten was bijzonder laag. Toen
de jury de volgende wedstrijden ineens
hogere waarderingen ging uitdelen bleek
al gauw, dat de grote achterstand voor
zowel West-Duitsland als voor Neder
land niet meer in te lopen is. Willem
Duys hoopt nog op een derde plaats,
maar ook die hoop kon wel eens ijdel
blijken.
De bijna zesjarige Erik Gerritsen uit
Groningen is zaterdagavond in de oude
Hamsterwaard in Bergum verdronken.
Het kind werd gevonden door zijn ou
ders. De vader paste kunstmatige adem
haling toe, maar dit baatte niet meer.
De zeventienjarnge Martin Mennens
uit Bergen op Zoom is gistermiddag
door kramp tijdens het zwemmen ver
dronken.
v, V 'Vv\
AMSTERDAM De harpiste Rosa
Spier is zaterdagmiddag in een Am
sterdams bejaardentehuis overleden.
Zij is 75 jaar geworden.
Rosa Spier werd 7 november 1891 in
Den Haag geboren, waar zij een oplei
ding volgde 'aan het Koninklijke
Conservatorium en met de „hoogste on
derscheiding" haar diploma haalde.
Daarna ging zij voor voltooiing van
haar studie naar Otto Müller in Berlijn.
Zij was veertien jaar toen zij voor het
eerst optrad in Den Haag. Na enige
jaren als soloharpiste in het Residentie
Orkest gespeeld te hebben was zij van
1932 tot 1946 soloharpiste in het Con
certgebouworkest en van 1946 tot 1953
in het Radio Filharmonisch Orkest. Zij
heeft les gegeven aan de conservatoria
in Den Haag, Rotterdam en 't Muziek-
lyceum in Amsterdam.
Rosa Spier was een voortreffelijk pe
dagoge. Tot haar beste leerlingen be
hoort Phia Berghout, die haar opvolgde
als soloharpiste bij het Concertgebouw
orkest. Phia Berghout werd daarna
op „Queekhoven", het buiten aan de
Vecht, de leidster van een internatio
naal muziekcentrum, waar harpisten
uit de hele wereld elkaar regelmatig op
studiebijeenkomsten ontmoeten.
Het huidige hoge peil van de Neder
landse harpisten wortelt dan ook voor
een groot deel in de markante persoon
lijkheid van Rosa Spier en haar kundig
heid als pedagoge.
HILVERSUM I.
18.00 Li. orkestmuziek en zangsolis
ten. 18.20 Li. grammofoonmuziek voor
dc tieners. 19.00 Nieuws en weerpraat-
je. 19.10 Radiokrant. 19.30 Muziek uit
uw vakantieland: Hawaii, Spanje en
Engeland. 20.15 Pluche en beton, hoor
spel. 21.05 Muziek en dienst, een infor
matief programma. 22.15 Avondover
denking. 22.30 Nws. en herhaling SOS-
berichten. 22.40 Literama: kroniek over
boeken, schrijvers en toneel. 23.00 Se
renade: Li. gevarieerd platenprogram-
ma. 23.55-24.00 Nws.
HILVERSUM II
18.00 Nieuws. 18.15 Actualiteiten.
18.25 Ik verbind u door..., praatje. 18.30
Stereo: Li. grammofoonmuziek. 19.40
Humanistisch Verbond: Een plaats in
de wereld, een toespraak door Th. Po-
let. NRU: 19.50 Twee generaties: ge
sprek tussen een oude en een jonge
zeeman. 20.00 Nws. 20.05 Holland Festi
val 1967: Rotterdams Filharmonisch
Orkest en solisten: klassieke muziek.
21.50 Let the peoples sing: internatio
nale competitie voor amateurkoren.
22.20 Nabeschouwing over de Ro nde
Ronde van Frankrijk. 22.30 Nieuws.
22.40 Iks, een sprong in het duister:
licht platenprogramma en interviews.
23.55-24.00 Nws.
NEDERLAND I
15.00-16.15 Eurovisie. Tour de Fran
ce - 10e eappe. NTS: 18.30 Tour de
France. Herhaling van de finish van de
vandaag verreden etappe. 18.45 De
Minimolen. 18.50 Journaal. STER:
18.55 Reclame. CVK/IKOR/RKK: 19.00
Kenmerk, de wekelijkse actualiteiten
rubriek over kerk en samenleving.
NCRV: 19.30 Paulus van Tarsus, TV-
Film. (dl. VII - BBC -produktie). STER
19.56 Reclame. NTS: 20.00 Journaal.
STER: 20.16 Reclame. NCRV: 20.20
Van nul uur een tot middernacht, TV-
detective-film. (afb. 5). 20.45 Nu !en
dan?, film over problemen en gestran
de huwelijken. Aansluitend: gesprek
n.a.v. deze film. 21.40 Songfestival
Knokke 1967: Duitsland-Frankrijk. NTS
22.40-22.45 Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws in 't kort. STER:
20.01 Reclame. VARA: 20.05 Corona
tion-Street, TV-film. TROS: 20.56 87th
Precinct - Occupation citizen, TV-film.
21.46 Kompas: act. rubriek. STER:
21.56 Reclame. NTS: 22.00-22.15 Journ.
HILVERSUM I
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Het levende
woord, lezing. 7.15 Li. gr.muz. (7.30-
7.32 Nws.) 7.55 Overweging. 8.00 Nws.
8.10 Het symposium v. d. Europese bis
schoppen in Noordwijkerhout. 8.20 Voor
de kinderen. 8.30 Nws 8.32 Touring-
club: vakantietips. 8.45 Li. gr.muz.
(9.25 Conciliepostbus, lezing; 9.35 Wa
terstanden). 10.00 Stereo: Aubade: klas
sieke muz. (gr.) 11.00 Voor de zieken.
12.00 Stereo: Musette-ork. 12.18 Markt-
ber. voor schippers. 12.30 Nws. 12.40
Act. 12.50 Li. ensemble en sol. (opn).
13.30 Musiësta: li gevar. muz.progr.
(opn). 14.00 De vrouw in een luipaard-
jas, hoorspel. 14.50 Li. ork.muz. (gr).
15.00 Pizzicato: muz. middagmagazine.
(Tussen 16.45-17.45 Rep. Ronde van
Frankrijk 1967). 17.00 Overheidsvoorl.:
Een progr. v. Raymundo Debort i.v.m.
de bekroonde Antilliaanse film van Pe
ter Kreutzberg. 17.10 Voor de jeugd.
HILVERSUM II
AVRO: 7.00 Nwip» 740 Ocht.gymn.
7.20 Li. gr.muz. VPRO: 7.55 Deze dag.
AVRO: 8.00 Nws. 8.10 Act. 8.15 Li. gr.
muz. (8.30-8.35 De groenteman). 8.50
Morgenwijding. 9.00 Klankjuwelen (gr)
10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arbeidsvi
taminen: populair verzoekpl.pr. (11.00-
11.02 Nws). 11.55 Beursber. 12.00 Pro-
menade-ork. 12.27 Med. t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.30 Overheidsvoorl.: Uit
zending voor de landbouw. 12.30 Li. or
kest. 13.00 Nws. 13.10 Act. 13.30 Nicolas
de Flue, opera van Honegger (opn.)
14.50 Pianoduo (gr): mod. muz. 15.00
Voor de vrouw. 15.40 Stereo: Ned. ko
perkwintet: mod. muz. 16.00 Nws. 15.02
Stereo: Oude muz. (gr). 16.15 Voor de
jeugd. 17.15 New York calling. 17.20 Li.
gr.muz. voor de tieners.
HILVERSUM III
TROS: 9.00 Nws. 9.02 Act. 9.10 Va
kantietips. 9.13 Vragen maar!: gevar.
pl.progr. met interviews. VARA: 10.00
Nws. 10.02 Kwink: pop- en cabaretmu-
ziek. (10.30 Geen ja. geen nee; 11.00
Nws). 12.00 Nws. 12.02 Ekspres: licht
pl.progr. (13.00 Nws). 14.00 Nws. 14.02
Verzoekpl.progr. voor de huisvrouw.
15.00 Nws. 15.02 Mix...: gevar. pl.progr.
(16.00 Nws.) 17.00 Nws. 17.02-18.00 555en
en 666en.
MAANDAG 10 JULI 1967
DUITSLAND I
10.00 Nws. 10.05 Journ. (herh. v. gis
teren). 10.20 Sportjournaal. 10.50 Mu
ziek kent geen grenzen .12.00-13.30 Ac
tualiteitenkroniek. 16.40 Nieuws. 16.45
Chineze kookles. 17.00 Programma
over gauchos en paarden. 17.30 Pro
gramma over woninginrichting. 18.00
18.05 Nws. (Regio, progr.: NDR: 18.05
Act. 18.19 Sportjournaal. 18.53 Zand
mannetje. 19.00 Act. 19.26 TV-film 19.59
Programma overzicht. WDR: 18.05
Nieuws uit Noordrijn-Wsetfalen. 18.10
Uw teken van de dierenriem. 18.25
Hier und Heute(I). 18.50 Goedenavond.
19.00 Hier und Heute (II). 19.10 TV-
film. 19.50 Frederic (10). 20.00 Journ.
en weerbericht. 20.15 Commentaar op
act. 21.00 Vrolijke liedjes. 21.55 TV-
discussie uit München. 22.40 Journaal.
Aansl.: commentaar. 22.55 Ronde van
Frankrijk, filmoverzicht. 23.05 Film.
0.50 Nieuws.
DUITSLAND II
17.30 Eurovisie: Ronde van Frank
rijk. 18.10 Nws. en weerbericht. 18.20
Die Drehscheide. 18.55 Muziek en ma
rionetten. 19.27 Weerbericht. 19.30 Nws.
en thema's van de dag. 20.00 Dagboek
uit de katholieke kerk. 20.15 Collages
en montages. Aansl.: niews. 21.00
Film. 22.25 Nieuws, weerbericht en
thema's van de dag.
IK Wil EEN WAPENSTIL
STAND SLUITEN,MERELS
MUNM Sntsuc
ALS JULLIE OPHOUDEN MET
TE PROBEREN ME TE VERMOORDEN,
VERTEL IK NIEMAND DAT JULLIE
BENEN HEBBEN
HAND EROP?
-1
•''/III*
DEN HAAG Volgens gegevens
van het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek bedroeg de produktie van met-
selbakstenen in de maand mei van dit
jaar 171,9 min. stuks, berekend op
waalformaat (evenals de verder ge
noemde aantallen). Dit is meer dan in
april (169,7 min.) en in mei vorig jaar
(163,8 min.). In de eerste maanden van
1967 werden 869,2 min. metselbak-
stenen geproduceerd, tegen 835,4 min.
in dezelfde periode van 1966.
De afzet van metselbakstenen liep
in mei op tot 184,1 min. In april wer
den 175,4 min. en in mei 1966 werden
184 min. stenen afgeleverd. Over het
verstreken jaargedeelte van 1967 en
1966 luiden de aantallen resp. 780,2
min. en 748,8 min.
De metselsteenvoorraad liep in mei
verder terug en wel van 412 min. tot
399,7 min. De voorraad bedroeg een
jaar geleden 279,9 min.
De produktie van gebakken straat
stenen bedroeg in mei 20,4 min., tegen
22,1 min. in april en 20,3 min. in mei
1966. Het lopende jaar bracht tot en
met mei een produktie van 112,5 min.,
voor 1966 luidt het overeenkomstige
aantal 122,7 min.
De straatklinkerafzet bereikte In
mei met 26,5 min. eveneens een hoger
peil. April bracht een afzet van 24,7
min. en mei vorig jaar van 25,8 min.
Over de verstreken periode van 1967
en 1966 luiden de afzetcijfers totaal
resp. 110,6 min. en 114,6 min.
De voorraad straatklinkers daalde
in mei van 54,7 min. tot 48,6 min.,
tegen 43,3 min. eind mei 1966.
Aan rauwe stenen bracht mei een
produktie van 233,5 min., april van
220.7 min. en mei vorig jaar van 245,2
min. Tot dusver bedroeg de produk
tie ongebakken stenen in dit jaar 957,1
min., tegen 881,6 min. in hetzelfde tijd
vak van 1966.
De voorraad halfprodukt steeg in
mei van 205,2 min. tot 239,1 min. Deze
voorraad bedroeg een jaar geleden
253.8 min.
AMSTERDAM Na aan aandeel
houders in het eerste halfjaar 1967 in
totaal ruim f 4 min. dividend te heb
ben uitgekeerd, bedroeg het vermogen
van Nefo (de Nederlandsche Fondsen
Mij.) aan het eind van deze periode
73,2 min., hetgeen een stijging van
ruim ƒ6 min. betekent t.o.v. het ver
mogen aan het begin van het jaar. Het
uitstaande gewone aandelenkapitaal
steeg van f 51,5 min. tot f 51,8 min. De
reserves bedroegen per ultimo juni
20,9 min. tegenover ƒ14,2 min per
ultimo 1966. Per 30-6-'67 noteerde het
aandeel Nefo ƒ78 tegen ƒ71 per Ulti
mo december 1966. In dat tijdvak
werd per aandeel 4 dividend uitge
keerd. Nefo wordt ook officieel geno
teerd in Londen en Luxemburg, aldus
het halfjaarbericht.
DJAKARTA De brouwerijen van
Heineken in Oost-Java, welke in 1965
werden overgenomen, zijn aan de Ne
derlandse eigenaren teruggegeven.
Een vertegenwoordiger van het minis
terie voor lichte industrieën heeft het
bedrijf overgedragen aan de heer A. P.
de Groot, directeur van de P. T. Pe-
rushaan Bir Heinekens.
COEVORDEN. In Coevorden
(Drente) zal een matrozen- en gereed-
schappenfabriek gevestigd worden.
De oprichters z(jn N.V. Indivers en de
heer B. W. M. Twaalfhoven te Am
sterdam. Tevens zullen in deze nieuwe
vestiging de activiteiten van de reeds
jaren bestaande N.V. Rabenhaupt,
Coevorden, opgenomen worden.
Een nieuw gebouw en een nieuw
machinepark zullen dit jaar nog in ge
bruik worden genomen. Totale inves
tering ca. 1.000.000. Tot directeur van
N.V. Ramix is benoemd de heer F. van
Veen. N.V. Ramix is een zustermaat
schappij van Aluminium Matrix N.V.
te Arcen/Venlo en Almax Italia
S.P.A. te Bergamo/Italië, welke bedrij
ven eveneens matrijzen en gereed
schappen vervaardigen speciaal voor
de aluminiumindustrie.
Ned. Herv. Kerk:
Beroepen: te Sellingen (toez.): W. J.
Burghgraef .3 Stedum.
Beriepen, te Strjjen (wijkgemeente
1): A. Kastelein te Kapelle aan de IJs-
sel; te Strijen (wjjkgemeente 2): J. A.
Talma te Rotterdam-Hoogvliet; te Hor-
ne (toez): G. Bos te Gndringen en Doe
veren.
Aangenomen: naar Wilsum: J. Maas
land, kand. te Sliedrecht.
Bedankt: voor Nieuw-Stadskanaal (2e
pred. plaats): G. G. S. van Hoogstraten
te Hoogezand; voor Groningen (vac. C.
J. Lambour): T. Alkema te Emmen.
Geref. Kerken (Vrtfgem.):
Aangenomen: naar Zoutespui: J. van
der Wielen te Loenen a/d 'Vecht.
Chr. Geref. Kerken:
Beroepen: te Hengelo: J. de Jonge te
Noordseschut; te Vlissingen: J. Manni,
kand. te Amsterdam.
Chr. geref. kerken: beroepen te Culem-
borg M. Baan te Zeist.
Evang. Lutherse kerk: Benoemd tot bij
stand in het pastoraat te 's-Graven-
hage, mej. K. G. Hage, proponente te
Rotterdam.
Vrije Evang. gemeenten: Beroepen te
Gorinchem: G. Sleberts, kand. te
IJseelstein.
